Ἡ δράσις τῆς μαγείας στήν Ἀφρική. Εἰσαγωγή. Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

πηγή

Ἡ δράσις τῆς μαγείας στήν Ἀφρική

Εἰσαγωγή

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἡ μυστηριώδης Ἀφρικανική Ἤπειρος, γνωστή σέ ὅλους γιά τό τροπικό κλῖμα, τήν ὀργιώδη βλάστησι, τίς ζοῦγκλες και τά ἄγρια θηρία, τά ἄφθονα ἀγαθά πού παράγει τό εὔφορο ἔδαφός της, τά πλούσια κοιτάσματα ὀρυκτῶν, εὐγενῶν μετάλλων καί πολυτίμων λίθων, ἀπό ἐνωρίς ἀπέσπασε τό ἐνδιαφέρον τῶν Εὐρωπαίων, οἱ ὁποῖοι ἠθέλησαν νά ἐπωφεληθοῦν τήν πρωτόγονη κατάστασι τῶν κατοίκων της.
Μετά τήν κατάληψι τῆς Βορείου Ἀφρικῆς ἀπό τούς Ἄραβες, ἀναζητώντας οἱ Εὐρωπαῖοι, τόν 16ον αἰῶνα, δρόμο γιά τίς Ἰνδίες, ἐγκατέστησαν ναυτικές καί ἐμπορικές βάσεις στά παράλια ὁλοκλήρου τῆς Ἠπείρου.

Σύντομα ὅμως διεπίστωσαν ὅτι τά ἀφρικανικά λιμάνια διέθεταν καί ἄλλες ἰδιαίτερες δυνατότητες ἐκμεταλλεύσεως: Χρυσόν, ἐλεφαντόδοντο, ἀδάμαντες, ἀκόμη καί δούλους.
Οἱ Ἄραβες φύλαρχοι μέ τίς ληστρικές ὁμάδες τους, ἐπετίθοντο στά ἀνύποπτα ἀφρικανικά χωριά, τά κατέστρεφαν καί μέ τήν βία ἅρπαζαν τούς Ἰθαγενεῖς, τούς ὡδηγοῦσαν στάς καραβάνια τῆς Δυτικῆς Ἀφρικῆς γιά νά πωληθοῦν στούς Εὐρωπαίους καί νά μεταφερθοῦν μέ πλοῖα στήν Ἀμερική, σάν φορτίο «μαύρου ἐβένου», ὅπως τό χαρακτήριζαν.
Ὁλόκληρη ἡ Ἀφρική ἐρημώθηκε καί ἀναστατώθηκε ἐπί τρεῖς αἰῶνες ἀπό τό δουλεμπόριο, πού εἶχε σάν ἀποτέλεσμα τρία ἑκατομμύρια ἰθαγενῶν νά πωληθοῦν ὡς δοῦλοι γιά νά γραφτῆ μία ἀπό τίς μελανώτερες σελίδες τῆς Ἱστορίας.
Ὅταν ἐπί τέλους, μετά ἀπό παγκόσμια ἐξέγερσι, ἀπηγορεύθηκε τό δουλεμπόριο, ἔπληξε τούς ἀτυχεῖς Ἀφρικανούς μία ἄλλη συμφορά: Ἡ ἀποικιοκρατία.
Οἱ μεγάλες εὐρωπαϊκές Χῶρες, τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος, καταπατώντας κάθε ἀνθρώπινο δίκαιο καί κανόνα ἠθικῆς, μοιράσθηκαν τά ἐδάφη τῆς Ἀφρικῆς.

Ἡ πλούσια Ἤπειρος κατήντησε θέατρο τοῦ εὐρωπαϊκοῦ ἀνταγωνισμοῦ καί τῆς ἀπανθρώπου καταπιέσεως τοῦ μαύρου στοιχείου. Παρότι ὅλες σχεδόν οἱ χῶρες τῆς Ἀφρικῆς ἀπέκτησαν τήν ἐλευθερία τους καί ὀνομάζονται Δημοκρατίες, ὅμως δροῦν πολυδαίδαλοι μηχανισμοί, οἱ ὁποῖοι ἐκμεταλλεύονται τόν ἱδρῶτα τοῦ λαοῦ μέ τεράστια ὠφέλη, χωρίς νά φαίνωνται καί νά προκαλοῦν τήν ἀντίδρασι τῆς κοινῆς γνώμης. Ἔτσι, ἐνῶ θεωρητικά ἡ Ἀφρική, ἠμπορεῖ νά θρέψη ὁλόκληρο τόν κόσμο, σήμερα δέν ἀξιώνεται νά προσφέρει τά ἀγαθά της οὔτε γιά μιά ἀνθρωπινώτερη ζωή τῶν κατοίκων της.
Ἀπό τόν περασμένο αἰῶνα, διάφορες Χριστιανικές Ἱεραποστολές, πού ἀνεπτύχθηκαν στήν Ἀφρική, κατώρθωσαν νά ἀμβλύνουν, ἔστω καί λίγο, τήν θλιβερή κατάστασι πού ἐδημιούργησε ἡ πλεονεξία, ἡ ἁρπακτικότης καί ὁ τυχοδιωκτισμός τῶν λευκῶν ἀποίκων. Πολλοί ἀπό τούς ἱεραποστόλους θυσιάσθηκαν γιά νά μεταδώσουν τήν Χριστιανική ἀλήθεια, ν᾿ ἀνακουφίσουν τόν λαόν ἀπό τήν δυστυχία του, νά ἱδρύσουν τεράστια συγκροτήματα νοσοκομείων, ἐκπαιδευτηρίων καί ἄλλων εὐαγῶν ἱδρυμάτων.
Οἱ Ἱεραποστολές μετέδωσαν κάθε πολιτιστική καί ἀνθρωπιστική ἰδέα καί δέν θά ἦτο ὑπερβολή νά γραφτῆ ὅτι προετοίμασαν μέ τά κηρύγματα τῆς ἰσότητος, τῆς δικαιοσύνης, τήν ἀφύπνισι τῶν Ἀφρικανῶν γιά ἐλευθερία ἀπό τόν ἀποικιοκρατικό ἀπολυταρχισμό.
Σήμερα παρακολουθεῖ κανείς ἕνα τιτάνιο ἀγῶνα τοῦ ἀφρικάνικου λαοῦ γιά ἀπαλλαγή ἀπό τήν ξένη κυριαρχία, γιά τήν κατάληψι τῆς πολιτικῆς καί διοικητικῆς ἱεραρχίας. Προσπαθοῦν οἱ ἀρχηγοί τῶν νεοϊδρυθέντων κρατῶν νά καταρτίσουν στελέχη γιά νά ἔλθουν οἱ βασικές διοικητικές θέσεις στά χέρια τους.
Μέσα σ᾿ αὐτή τήν κοσμογονία εἶναι εὐνόητο νά κλονίζωνται οἱ παλιές θρησκευτικές τους ἀντιλήψεις. Ἡ εἰδωλολατρεία, ὁ φετιχισμός (σεβασμός καί λατρεία ἀντικειμένων, στά ὁποῖα ἀποδίδουν μαγικές ἱκανότητες) καί τά φυλακτήρια παραχωροῦν τήν θέσι τους στήν Μεσσιανική διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ μας.
Οἱ ἀφρικάνικες κοινωνίες, μετά ἀπ᾿ αὐτές τίς σκληρές δοκιμασίες καί καταπιέσεις τῶν κατοίκων τους, ἀναμένουν μέ λαχτάρα τά ὑπερφυσικά γεγονότα τῆς σωτηρίας τους, διότι εἶναι λαός μέ πλούσιο τό θρησκευτικό συναίσθημα. Τό ἔδαφος τῶν καρδιῶν τους εἶναι πλούσιο καί ἕτοιμο γιά τήν ὑποδοχή τῆς Ὀρθοδοξίας μας σ᾿ ὅλη τήν Ἤπειρο.

Οἱ Ἕλληνες σάν μετανάστες τῆς Ἀφρικῆς, ὑπῆρξαν ἀμέτοχοι στήν καταδυνάστευσι τῆς Μαύρης Ἠπείρου. Δέν ἦσαν ποτέ ἀποικιοκράτες, δέν ἐβασάνισαν καί δέν ἐκμεταλλεύθηκαν τούς λαούς. Ἀντιθέτως ἐργάσθηκαν γιά τήν ἐλευθερία τους καί γιά τήν κατάργησι τῆς δουλείας. Τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο τό ἔτος 1872, πρῶτο κατεδίκασε τό θλιβερό φαινόμενο τοῦ ρατσισμοῦ, τό ὁποῖον δυστυχῶς ἀκμάζει ἀκόμη καί σήμερα σέ πολλές χῶρες τῆς Ἀφρικῆς.

Ἡ Ὀρθοδοξία ἀπό τήν τελευταία πεντηκονταετία εἰσέρχεται δειλά-δειλά σ᾿ ὁλόκληρη τήν Ἀφρική, διότι ἀποβλέπει μόνο στήν ὑπέρτατη ἀξία τῶν ψυχῶν τῶν ἀνθρώπων της καί ὄχι στά χρυσωρυχεῖα καί στά ὑλικά ἀγαθά της. Καί οἱ μαῦροι Ἀδελφοί, πού τό διαισθάνονται, στρέφουν τά μάτια τους πρός τό φῶς τό ἀληθινό καί ἀτενίζουν μέ ἐλπίδα τό μέλλον τῆς ζωῆς τους καί τῆς ἐν Χριστῶ ἐλευθερίας τους.
Τά μεγάλα ἱεραποστολικά ἅλματα τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου τῆς Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς κυροῦ Πέτρου τοῦ Ζ΄ σήμερα συνεχίζονται ἀπό τόν ἐπάξιο διάδοχό του τόν Μακαριώτατο κ.κ. Θεόδωρο τόν Β΄. Ἡ χειροτονία  30 περίπου Ἑλλήνων Ἐπισκόπων καί δύο Ἀφρικανῶν καί ἡ προσπάθεια ὀργανώσεως τῶν Μητροπόλεων καί Ἐπισκοπῶν τους, ἀποτελοῦν ἕνα σταθερό ξεκίνημα γιά τόν εὐαγγελισμό τῶν Ἀφρικανῶν Ἀδελφῶν μας.
Ἡ μάχη τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τούς ἐκπροσώπους τῆς μαγείας στήν Ἀφρική γίνεται καθημερινά. Δέν εἶναι καθόλου εὔκολο νά ξερριζωθοῦν μονομιᾶς τά εἰδωλολατρικά καί ἀνιμιστικά αὐτά θρησκευτικά φαινόμενα, ἔστω κι ἄν οἱ ἀφρικάνικοι λαοί, προσπαθοῦν νά ἀκολουθήσουν τόν εὐρωπαϊκό πολιτισμό. Χωρίς τήν παρουσία τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ἀδύνατον νά συντριβοῦν οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους καί ἡ ἐξουσία πού ἔχουν οἱ μάγοι ἐπάνω στούς ἀφρικάνικους λαούς.
Ἡ μαγεία στήν Ἀφρική δέν εἶναι μία διαφορετική ἐπινόησις τῶν πρωτογόνων ἀνθρώπων, ἐφ᾿ ὅσον καί ἐδῶ ὁ ἴδιος σατανᾶς ὑπάρχει καί γιά τούς ἰδίους σκοπούς ἐργάζεται. Ὅταν κάποτε ἐρώτησα ἕναν δαιμονισμένον, ἀπό τό στόμα τοῦ ὁποίου ὡμιλοῦσε ὁ διάβολος: «Ποῦ εἶναι ἡ κατοικία σου; Μοῦ ἀπήντησε: «Τό βασίλειό μου εἶναι στήν Ἀφρική».
Ἐπειδή ἔζησα περί τά 10 χρόνια στήν ὀρθόδοξη Ἰεραποστολή τῆς Κεντρικῆς Ἀφρικῆς, διεπίστωσα ὅτι οἱ μεθοδεῖες τῶν μάγων γιά τήν ἐκπλήρωσι τῶν θελημάτων τῶν δαιμόνων εἶναι φρικιαστικές, ἀσυνήθιστες καί ἀσυγκρίτως χειρότερες ἀπό τίς σατανικές πρᾶξεις τῶν μάγων τῆς Εὐρώπης καί Ἀμερικῆς.
Τό ἄλλο μειονέκτημα τῆς συνεχιζομένης  δράσεως τῆς μαγείας στήν Ἀφρική εἶναι τό γεγονός ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία ἔκαμε τήν παρουσία της μόλις πρίν ἀπό λίγες δεκαετίες. Δέν ἠμποροῦμε νά ὁμιλοῦμε γιά ἀντιμαγική δρᾶσι ἀπό ἄλλες «ἐκκλησίες», διότι ἀποδείχθηκε στήν πρᾶξι – θά τό διαπιστώσει αὐτό καί ὁ εὐσεβής ἀναγνώστης ἀπό τά περιστατικά, πού θά διαβάσει, παρακάτω- ὅτι οἱ δαίμονες ἐμπαίζουν τούς παπικούς ἱερεῖς, ἐάν τολμήσουν νά διαβάσουν κάποιον δαιμονόπληκτον, ἐνῶ οἱ πάστορες τῶν Προτεσταντῶν εἶναι οἱ ἴδιοι μάγοι καί συνεργάτες τοῦ σατανᾶ.
Ὁ πόλεμος πού ἔχει ἐξαπολύσει ὁ διάβολος ἐναντίον τῆς μαχομένης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῶν λειτουργῶν της στά Ἱεραποστολικά Κλιμάκια τῆς Ἀφρικῆς δέν, νομίζω, ὅτι ἔχει προηγούμενο. Πασχίζουν κυριολεκτικά τά δαιμόνια νά ἐμποδίζουν ποικιλοτρόπως τήν ἐξάπλωσι τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Ἀφρική,  διότι γνωρίζουν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία τούς ἁρπάζει χιλιάδες ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι βαπτίζονται κάθε χρόνο. Ἀρκεῖ νά σημειωθεῖ ἐδῶ ὅτι ὅτι σ᾿ ὅλη τήν ἀφρικανική ἤπειρο οἱ βαπτισμένοι ὀρθόδοξοι ἰθαγενεῖς Χριστιανοί μας πλησιάζουν τά τρία ἑκατομμύρια. Μᾶς ἀπειλοῦν οἱ μάγοι. Ζητοῦν  νά μᾶς ἐκδικηθοῦν, ἀλλά φοβοῦνται τό Ἅγιο Πνεῦμα, τήν Θεία Χάρι, ἡ ὁποία σάν ἀσπίδα σκεπάζει καί φρουρεῖ τούς ἀδελφούς μας ἱεραποστόλους, πού ἐργάζονται ἐκεῖ μέ τίς εὐχές τῶν ἁγίων Ἐπισκόπων καί Γεροντάδων τους.
Τό παρόν βιβλίο δέν εἶναι ἐπιστημονική μελέτη, διότι δέν διεκδικεῖ θέσι σέ ἐκπαιδευτικούς χώρους. Εἶναι τό ἀπόσταγμα καί οἱ ἐμπειρίες ἐργατῶν τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἀφρικῆς, πού σταχυολογήθηκαν μέ σκοπό νά προσφερθοῦν ἀπό ἀγάπη στόν σημερινό ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος κινδυνεύει ἔχοντας τιμόνι στήν ζωή του τήν λογική του, νά ξεσκαλώσει τελείως ἀπό τά κατάρτια τῆς ἐν Χριστῶ Πίστεως καί ζωῆς καί νά καταποντισθῆ στά βαθειά νερά τῆς ἀπελπισίας του, ζώντας μακράν τοῦ Θεοῦ.
Διαιρεῖται σέ δύο κεφάλαια. Στό πρῶτο περιέχονται μικρές ἑνότητες σχετικές μέ τήν σύντομη Ἱστορία τῆς Ἀφρικῆς, ἀκολουθοῦν τά γεωγραφικά στοιχεῖα της, οἱ θρησκευτικές πεποιθήσεις τῶν Ἀφρικανῶν, ἡ ἐξάπλωσις τῆς μαγείας στόν κόσμο, ἡ σχέσις Χριστιανισμοῦ καί μαγείας, ἡ στάσις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἔναντι στήν μαγεία, ἡ μαγεία στό Κογκό, ἡ μαύρη καί ἡ Λευκή μαγεία καί τό ἑπόμενο Κεφάλαιο περιέχει πολυπληθῆ περιστατικά τῆς μαγείας.

Πιστεύουμε ὅτι τά περιστατικά αὐτά θά προβληματίσουν ἴσως καί συγκλονίσουν καί τόν πιό σκληρό καί ἀδιάφορο ἀναγνώστη καί θά τόν βοηθήσουν σέ μιά ὁριστική ἀναπροσαρμογή του στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Ἐλπίζουμε, μέ τήν ἀνάγνωσι αὐτοῦ τοῦ βιβλίου, πολλοί ἄνθρωποι νά κάνουν ἕνα καλλίτερο καί σταθερώτερο προσανατολισμό πρός τήν Ὀρθοδοξία καί εὐχόμεθα μαζί μέ τά συμπεράσματά τους, πού θά ἀποκομίσουν, νά λάβουν καί τίς ἀποφάσεις τους γιά νά ζήσουν καί νά πεθάνουν ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί.

Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.