Τυπικόν Αύγουστος 2012

ΜΗΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

ἔχων ἡμέρας τριάκοντα μίαν

῾Η ἡμέρα ἔχει ὥρας 13 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 11

1. Τετάρτη. ῾Η πρόοδος τοῦ τιμίου Σταυ­ροῦ, ἤ τοι ἡ ἔξο­δος αὐ­τοῦ ἐκ τοῦ ἱεροῦ παλατίου εἰς τὴν Πόλιν· τῶν ἁγίων ἑπτὰ παίδων Μακκαβαίων, Σολομονῆς τῆς μητρὸς αὐτῶν καὶ ᾿Ε­λε­α­ζάρου τοῦ διδασκάλου αὐτῶν (166 π.Χ.). ᾿Ελέσης ὁσιο­μάρ­τυ­ρος τῆς ἐν Κυθήροις (τυπικὸν 1ης Αὐγούστου §§4-6).

᾿Αρχὴ τῆς νηστείας τοῦ δεκαπενταυγούστου

῾Η ἀκολουθία, ἑορτάσιμος οὖσα, ψάλλεται δίχα Παρακλη­τικῆς, ὡς ἔχει εἰς τὸ Μηναῖον. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν γίνεται εἴσο­δος μετὰ θυμιατοῦ. Τὸ ἀπολυτίκιον τῶν ἁγίων εἰς μὲν τὸν ἑσπε­ρινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξο­λογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ τοῦ Σταυροῦ. Εἰς τὸν ὄρθρον μόνον οἱ δύο κανόνες τοῦ Μη­ναί­ου· κατα­βα­σίαι (μόνον σήμερον) οἱ εἱρμοὶ «Σταυρὸν χαρά­ξας»· «Τὴν τι­μι­ωτέραν», «Μυστικὸς εἶ, Θεοτόκε, παρά­δει­σος». ᾿Εξα­πο­στειλάρια καὶ στιχηρὰ εἰς τοὺς αἴνους, ὡς ἐν τῷ Μη­ναίῳ· δο­ξο­λογία μεγάλη. Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντά­κιον «῾Ο ὑψω­θεὶς ἐν τῷ σταυρῷ»· τρισάγιον· προκεί­μενον καὶ ἀλ­λη­λου­ι­ά­ρι­ον τῶν μαρ­τύρων (9 Μαρτίου)· ᾿Από­στολος: τῶν ἁγίων, Κυρ. α΄ ἐπιστ., «Οἱ ἅγιοι πάντες» (῾Εβρ. ια΄ 33-ιβ΄ 2)· Εὐ­αγ­γέ­λι­ον: ὁμοίως, Τετ. γ΄ ἑβδ. Ματθ.,«᾿Ιδοὺ ἐγὼ ἀποστέλ­λω ὑμᾶς» (Μτθ. ι΄ 16-22)· «῎Αξιον ἐστί»· κοινωνικὸν «᾿Εση­μει­ώθη ἐφ᾿ ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε· ἀλλη­λού­ια», «Εἴ­δο­μεν τὸ φῶς».

Εἴδησις. ᾿Απὸ σήμερον τὸ ἑσπέρας μέχρι τῆς ἑσπέρας τῆς 13ης τοῦ αὐ­τοῦ μηνὸς συνάπτεται εἰς τὰς ἀκολουθίας τῶν ἑσπερινῶν –ἐξαιρέσει τῶν ψαλλομένων εἰς τὸ λυχνικὸν τοῦ Σαββάτου καὶ τῆς παραμονῆς τῆς ἑορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως– εἷς ἐκ τῶν δύο παρακλητικῶν κανό­νων τῆς Θεοτόκου, «τῇ μὲν α΄ ἡμέρᾳ ὁ μικρός, τῇ δὲ β΄ ὁ μέγας καὶ οὕτω κα­θεξῆς», ἀπὸ δὲ τῆς πρώτης Κυριακῆς τοῦ Αὐγούστου, ἥ τις γίνεται ἀπὸ τῆς 5ης τοῦ μηνός, ψάλλονται, ὡς εἴθισται, ὁ μὲν μέγας τὴν ἑσπέραν τῆς Κυριακῆς, τῆς Τρίτης καὶ τῆς Πέμπτης, ὁ δὲ μικρὸς τὴν ἑσπέραν τῆς Δευτέρας, τῆς Τετάρτης καὶ τῆς Παρασκευῆς. Κατὰ ταῦτα ψάλλονται ὁ μὲν μικρὸς τὴν ἑσπέραν τῆς 1ης, 3ης, 6ης, 8ης, 10ης καὶ 13ης Αὐ­γού­στου, ὁ δὲ μέγας τὴν ἑσπέραν τῆς 2ας, 7ης, 9ης, καὶ 12ης τοῦ μηνός.

Τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν σου», Δόξα,«Τὰς ἀλγηδόνας»· κοντάκιον «῾Ο ὑψωθείς».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Εἰς τὸ «Κύριε, ἐκέκραξα» τὰ 3 προσ­όμοια τοῦ πρωτομάρτυρος «Τῇ τοῦ Πνεύματος χάριτι» κ.λπ. εἰς 6, Δόξα, «Πρῶτος ἐν μάρτυσι», Καὶ νῦν, τὸ α΄ ὁμόηχον θεοτοκίον «Τίς μὴ μακαρίσει σε» (βλέπε Παρακλ., ἦχος πλ. β΄, Σάβ. ἑσπέρας). ᾿Απόστιχα τὰ 3 ἰδιόμελα τοῦ ἁγίου (ζήτει ἐν τοῖς ἑσπερίοις) «Πρῶτος ἐν διακόνοις» κ.λπ., εἰς στίχους τὰ δύο τελευταῖα α΄) «Δίκαιος ὡς φοίνιξ ἀνθήσει καὶ ὡσεὶ κέ­δρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται», β΄) «Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει», Δό­ξα, τὸ εἰς τὸν στίχον ἰδι­όμελον τοῦ ἁγίου «Χαίροις ἐν Κυ­ρί­ῳ», Καὶ νῦν,«Θεοτόκε σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τοῦ ἀθλο­φόρου» (Παρακλ., ἦχος πλ. β΄, Τετάρτῃ ἑ­σπέρας).«Νῦν ἀπο­λύεις» καὶ εὐθὺς

Ἡ παράκλησις. Μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» ὁ ρμβ΄ (142ος) ψαλμὸς «Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου». Οἱ χοροὶ τὸ «Θεὸς Κύριος», τὸ θεοτοκίον «Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτε­νῶς», Δό­ξα, τὸ ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου τοῦ ναοῦ, Καὶ νῦν, τὸ ἕτε­ρον θεοτοκίον «Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ». Ὁ ν΄ ψαλμὸς χῦμα καὶ ψάλ­λεται ὁ κανὼν τῆς μικρᾶς παρακλήσεως ὡς ἔχει ἐν τῷ ῾Ωρολογίῳ ἄνευ τῶν εἱρμῶν (ἀλλ᾿ ἐν τῇ θ΄ ᾠδῇ ψάλ­λε­ται πρῶτον ὁ εἱρμὸς αὐτῆς). Μετὰ τὸ κοντάκιον«Προ­στασία» (κατα­λιμ­πα­νο­μένου τοῦ ἀντιφώνου τῶν ἀνα­βαθ­μῶν) εὐθὺς τὸ προ­κεί­με­νον«Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου» καὶ τὰ λοιπά. Εἰς τὰ με­γα­λυνάρια θυμιᾷ ὁ ἱερεὺς τὸ θυ­σι­αστήριον καὶ τὸν λαόν, πρὸ δὲ τοῦ «Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων» ψάλλεται καὶ τὸ μεγαλυνάριον τοῦ ἁγίου τοῦ ναοῦ. Μετὰ τὸ τρισάγιον κ.λπ. τὸ ἀπολυτίκιον «Βασίλειον διάδημα», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ ὁμόηχον θεοτοκίον «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον». Ἡ ἐκτενὴς ἀπὸ τῆς αἰτήσεως«᾿Ελέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός», «᾿Επά­κουσον ἡμῶν, ὁ Θεός», καὶ ἡ (μεγ.) ἀπόλυσις, ἀλλὰ πρὸ τοῦ«Δι᾿ εὐχῶν» ψάλλονται τὰ ἐξαπο­στει­λάρια «᾿Απόστολοι ἐκ περάτων» καὶ λοιπά (κατὰ νεώτερον ἔθος, τὰ ἐξαποστει­λά­ρια ταῦτα ψάλλονται καθ᾿ ἑκάστην καθ᾿ ὅλην τὴν περίοδον τοῦ δεκα­πενταυγούστου). [᾿Εν τῇ ἀπολύσει μνημονεύεται ὁ ἅγιος τῆς 2ας Αὐγ.].

2. Πέμπτη. Μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ ἱ. λειψάνου τοῦ πρω­το­μάρτυρος καὶ ἀποστόλου Στεφάνου (428). Θεοδώρου νεομάρτυρος τοῦ ἐν Δαρδανελλίοις (†1690).

Τῇ Πέμπτῃ πρωί. ῾Ο ὄρθρος ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· κατα­βασίαι δὲν λέγονται ἀλλὰ μόνον οἱ 4 εἱρμοὶ τοῦ Μηναίου εἰς τὴν τάξιν αὐτῶν. Μετὰ τοὺς αἴνους ἡ μικρὰ δοξολογία χῦμα καὶ ἀπόστιχα. Εἰς τὴν λει­τουργίαν κοντάκιον [τῆς ἡμέρας καὶ] «᾿Επὶ τοῦ ὄρους με­τεμορφώθης»· ᾿Απόστολος: τοῦ ἁγίου, Δευτ. γ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ϛ΄ 8-ζ΄ 5, 47-60)· Εὐαγ­γέλιον: ἡμέρας, Πέμ. θ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. κ΄ 17-28)· κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».

Τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ψάλλεται ὁ ἑσπερινὸς τῆς 3ης Αὐ­γού­στου μετὰ τῆς Παρακλητικῆς, καὶ ἐν συνέχειᾳ ἡ παρά­κλησις, κατὰ τὴν προγραφεῖσαν χθὲς διάταξιν, ἀλλὰ μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ κανὼν τῆς μεγάλης παρα­κλήσεως ὡς ἐν τῷ ῾Ωρολογίῳ (καὶ ἐν τῷ τέλει τῆς Παρακλητικῆς), εἰς πά­σας τὰς ᾠδὰς ἄνευ τῶν εἱρμῶν· μετὰ τὸ τρισάγιον κ.λπ. (ἐ­πει­δὴ ἡ ἀκολουθία τῶν ὁσίων στερεῖται ἰδι­ο­μέλου δοξα­στι­κοῦ) ἀντὶ ἀπολυτικίου τὰ 3 κατανυκτικὰ τροπάρια «᾿Ελέη­σον ἡ­μᾶς, Κύριε», Δόξα, «Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς», Καὶ νῦν, θε­ο­το­κί­ον «Τῆς εὐσπλαγχνίας». [Ἐν τῇ ἀπο­λύ­σει μνημο­νεύον­ται οἱ ἅ­γιοι τῆς 3ης Αὐγ.]

3. Παρασκευή. Δαλμάτου, Φαύστου καὶ ᾿Ισαακίου ὁσίων. Θε­ο­κλη­τοῦς ὁσίας, Σαλώμης τῆς μυροφόρου, Θεοδώρας τῆς ἐν Θεσ/νίκῃ.

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. θ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιδ΄ 26-40)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. θ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. κα΄ 12-14, 17-20).

Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ψάλλεται ὁ ἑσπερινὸς τῆς 4ης Αὐγού­στου μετὰ τῆς Παρακλητικῆς, καὶ ἐν συνέχειᾳ ἡ μι­κρὰ παράκλησις· μετὰ τὸ τρισάγιον κ.λπ. τὰ τροπάρια (τῆς μετ᾿ ἀλληλούια ἀκολουθίας τοῦ Σαββάτου) «᾿Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνήσθητι, Κύριε», Καὶ νῦν, «Μήτηρ ἁ­γία». [Ἐν τῇ ἀπο­λύσει μνη­μο­νεύονται οἱ ἅγιοι τῆς 4ης Αὐ­γού­στου.]

4. Σάββατον. Τῶν ἑπτὰ παίδων τῶν ἐν ᾿Εφέσῳ.

῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλο­γητάρια. Κοντάκια τοῦ Σαββάτου. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. θ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Ρωμ. ιδ΄ 6-9)· Εὐ­αγ­γέ­λιον: ἡμέρας, Σαβ. θ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιε΄ 32-39).

5. † ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Προεόρτια τῆς Μεταμορ­φώσεως· Εὐσι­γνί­ου μάρτυρος (†362). Εὐγενίου ὁσίου τοῦ Αἰτωλοῦ. ῏Ηχος πλ. δ΄, ἑωθινὸν θ΄ (τυπικὸν 5ης Αὐγούστου §§4-6).

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνή­σθητι, Κύριε»· κοντάκιον«῾Ως ἀπαρχάς».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6, καὶ προεόρτια 3 εἰς 4, Δόξα, τῆς ἑορτῆς«Δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς τὸ ὄρος», Καὶ νῦν, «῾Ο βα­σιλεὺς τῶν οὐρανῶν».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «῾Ο ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ τὸ ἀναστάσιμον «᾿Εξ ὕψους κατῆλθες», Δό­ξα, Καὶ νῦν, τὸ προεόρτιον«Χριστοῦ τὴν μεταμόρφωσιν».

ΑΠΟΛΥΣΙΣ «῾Ο ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν».

Ἡ τοῦ μάρτυρος Εὐσιγνίου ἀκολουθία ἐν τοῖς ἀποδείπνοις.

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί»·ἀπολυτίκιον «Χριστοῦ τὴν μετα­μόρφωσιν».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ριος» τὸ ἀναστάσιμον ἀπολυτί­κιον δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), Καὶ νῦν, «Χριστοῦ τὴν μεταμόρφωσιν». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ῎Αμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα τῆς α΄ στι­χολογίας, ἀλλ᾿ εἰς τὸ Καὶ νῦν τὸ θεοτοκίον τοῦ ἀναστασίμου ἀπολυτικίου «῾Ο δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς», καὶ εἶτα τὰ ἀναστάσιμα τῆς β΄ στι­χο­λο­γίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀνα­βαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (θ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος, καὶ ὁ προεόρτιος (μετὰ στίχου «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι»)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς μόνον τὸ προεόρτιον κάθισμα «᾿Επεφάνη ἤστραψεν»· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀνα­στά­σιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χοροὶ ᾿Ισραήλ»· «Τὴν τιμιωτέ­ραν», «῾Ο τόκος σου ἄφθορος».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ θ΄ ἀναστάσιμον «Συγ­κεκλεισμένων, δέσποτα», καὶ τὸ προεόρτιον «Οἱ δόξης ἐφιέμενοι».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ προεόρτια 3 «Τῆς παν­α­γίας ἐνδόξου μεταμορφώσεως» κ.λπ. εἰς 4 –μὲ τοὺς πρὸ αὐτῶν στίχους τὰ δύο τελευταῖα–, Δόξα, τὸ θ΄ ἑωθινὸν «῾Ως ἐπ᾿ ἐ­σχά­των τῶν χρόνων», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξο­λο­γία με­γάλη,«᾿Αναστὰς ἐκ τοῦ μνή­ματος» (ἢ «Σή­μερον σωτηρία»).

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ οἱ μακαρισμοὶ τοῦ ἤχου εἰς 4 καὶ 4 ἐκ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς τοῦ προεορτί­ου κανόνος].

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ, ἀπολυτίκια «᾿Εξ ὕψους», «Χριστοῦ τὴν μεταμόρφωσιν» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «᾿Εν τῇ θείᾳ σή­μερον μεταμορφώσει».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. θ΄ ἐπιστ., «Θεοῦ ἐσμεν συνεργοί» (Α΄ Κορ. γ΄ 9-17)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. θ΄ Ματθ., «᾿Η­νάγ­κασεν ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς μαθη­τὰς αὐτοῦ» (Μτθ. ιδ΄ 22-34).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», «Πληρωθήτω», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

Εἴδησις. ᾿Απὸ σήμερον μέχρι τῆς 23ης Αὐγούστου παύει ἡ χρῆσις τῆς Παρακλητικῆς πλὴν τῶν Κυριακῶν.

6. † Δευτέρα. Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «᾿Εξ ὕψους», Δόξα, «Χριστοῦ τὴν με­τα­μόρφωσιν»· κον­τάκιον «᾿Εν τῇ θείᾳ σήμερον μεταμορ­φώ­σει».

῾Η ἀκολουθία ἅπασα ψάλλεται κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Μη­ναίου.

Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ Ψαλτηρίου (Προ­θε­ωρία τυπικοῦ §4) καὶ ἄνευ Παρακλήσεως. Τὸ ἀπο­λυτίκιον «Μετε­μορφώθης ἐν τῷ ὄρει» τρὶς ἔν τε τῷ ἑσπερινῷ καὶ τῷ ὄρθρῳ. Ἀπόλυσις (λεγόμενη καὶ ἐν πά­σαις ταῖς καθημεριναῖς μέχρι τῆς θ΄ ὥρας τῆς 13ης τοῦ μηνὸς) «῾Ο ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ ἐνώπιον τῶν ἁγίων αὐτοῦ μαθητῶν καὶ ἀποστόλων Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν». Τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς εἰς τὸ μεσονυκτικόν.

Εἰς τὸν ὄρθρον, Εὐαγγέλιον τῆς ἑορτῆς, «Παραλαμ­βά­νει ὁ ᾿Ιη­σοῦς τὸν Πέτρον» (Λκ. θ΄ 28-36)· ὁ ν΄ ψαλμὸς χῦμα κ.τ.λ., ὡς ἐν τῷ Μη­ναίῳ· καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Σταυρὸν χα­ράξας»· ἀντὶ τοῦ «Τὴν τιμι­ωτέραν» ἡ θ΄ ᾠδὴ ἀμφοτέρων τῶν κανό­νων καὶ εἶτα οἱ εἱρ­μοὶ«Μυστικὸς εἶ, Θεοτόκε», «῾Ο διὰ βρώσεως τοῦ ξύλου»· μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν τὸ ἀπο­λυτίκιον «Μετεμορφώθης» ἅπαξ.

Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα τὰ τῆς ἑορτῆς.

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ^* «Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς, Κύριε, ἐν τῷ φω­τί σου ὀψόμεθα φῶς. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούια».

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ τὸ ἀπολυτίκιον «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει» καὶ τὸ κοντάκιον«᾿Επὶ τοῦ ὄρους μετεμορ­φώ­θης». Tρισάγιον.

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Από­στολος: ἑορτῆς, «Σπουδάσατε βε­βαίαν ὑμῶν» (Β΄ Πέτρου α΄ 10-19)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «Πα­ρα­λαμβάνει ὁ ᾿Ιησοῦς» (Ματθ. ιζ΄ 1-9).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως τὸ τροπάριον τῆς ζ΄ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῆς ἑορτῆς «Νῦν τὰ ἀνήκουστα ἠκούσθη».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «᾿Εν τῷ φωτὶ τῆς δόξης τοῦ προσώπου σου, Κύριε, πορευσόμεθα εἰς τὸν αἰῶνα· ἀλληλούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴ­δο­μεν τὸ φῶς «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει».

[Πολλάχου, κατὰ παράδοσιν, προτίθενται ὑπὸ τὴν εἰκόνα τοῦ δεσπότου Χριστοῦ ὥριμοι στα­φυλαὶ καὶ μετὰ τὴν ὀπι­σθάμ­βωνον εὐχὴν ψάλλονται τὸ ἀπολυτίκιον, Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς, καὶ ἀναγινώσκεται παρὰ τοῦ ἱερέ­ως ἡ εὐχὴ «Εἰς εὐλόγησιν σταφυλῆς»· «Εὐλόγησον, Κύριε, τὸν καρ­πὸν τοῦτον τῆς ἀμπέλου» (βλ. ῾Ιερατικόν).]

Ἐν τῇ τραπέζῃ ἰχθύος κατάλυσις.

Εἰδήσεις. 1. ᾿Απὸ αὔριον μέχρι τῆς 12ης τοῦ μηνός, τῶν κανόνων τοῦ Μη­ναί­ου προτάσσονται οἱ κανόνες τῆς Μεταμορφώσεως (τὴν μὲν 7ην, 9ην καὶ 11ην ὁ α΄ κανών, τὴν δὲ 8ην, 10ην καὶ 12ην ὁ β΄)· ἐὰν ἑορ­τά­ζεται καὶ ἅ­γιος, ψάλλονται καταβασίαι «Σταυρὸν χαράξας».

2. ᾿Απὸ σήμερον ἕως τῆς 12ης Αὐγούστου εἰς τὴν λειτουργίαν ἀν­τί­φωνα τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν ἐφυμνίων αὐτῶν· εἰσοδικὸν «Δεῦτε προ­σκυ­νήσωμεν... σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ»· κοντάκιον «᾿Επὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης».

3. ᾿Απὸ αὔριον μέχρι τῆς θ΄ ὥρας τῆς 13ης Αὐγούστου, ἐν ᾗ ἀπο­δίδεται ἡ ἑορτή, ἀπόλυσις «῾Ο ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθεὶς» κ.τ.λ., ὡς ἐν τῇ 6ῃ Αὐγούστου.

Τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Η ἀκολουθία ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ, γίνεται δὲ εἴσοδος καὶ ψάλλεται τὸ μέγα προκείμενον «῾Ο Θεὸς ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ» μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. Μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» ἡ μικρὰ παράκλησις. Μετὰ τὸ τρισάγιον κ.λπ. τὸ ἀπολυτίκιον μόνον τῆς ἑορτῆς (ἅπαξ), ὅ περ ψάλλεται καθ᾿ ἑκάστην μέχρι τῆς 13ης Αὐ­γού­στου. [Ἐν τῇ ἀπολύσει μνημονεύεται ὁ ἅγιος τῆς 7ης Αὐγ.]

7. Τρίτη. Δο­με­τίου ὁσιομάρτυρος τοῦ Πέρσου (†363). Νι­κά­νορος ὁσίου (†1519), κτίτορος τῆς ἱ. μο­νῆς «Ζάβορδας» Γρε­βενῶν· Θεοδοσίου ὁσίου τοῦ ἐξ ᾿Α­θη­νῶν, προστάτου ᾿Αρ­γολίδος.

Εἰς πάσας τὰς μεθεόρτους ἡμέρας ἡ ἀκολουθία ψάλλεται μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμ­προ­σθεν γεν. τυπικὰς δια­τά­ξεις §§52-63). ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. ι΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιε΄ 29-38)· Εὐ­­αγ­­γέλιον: μεθέ­ορ­τον, 7 Αὐγ. (Μρ. θ΄ 2-9).

Τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας ὁ ἑσπερινὸς τῆς 8ης Αὐγ. μετὰ τῆς με­γά­­λης παρακλήσεως· ἐν τέλει τὸ ἀπολυτίκιον «Με­τε­μορ­φώθης» [ἐν δὲ τῇ ἀπολύσει μνημονεύεται ὁ ἅγιος τῆς 8ης Αὐγ.]

8. Τετάρτη. Αἰμιλιανοῦ ἐπισκ. Κυζίκου ὁμολογητοῦ (†813-20). Μύρωνος ἐπισκ. Κρήτης τοῦ θαυματουργοῦ (†350), Τρι­αν­ταφύλλου νεομ. ἐκ Ζαγορᾶς (†1680), ᾿Αναστασίου νεο­μάρ­τυ­ρος τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ (†1794).

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. ι΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιϛ΄ 4-12)· Εὐ­­αγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ι΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. κα΄ 28-32).

Τῇ Τεταρτῃ ἑσπέρας ὁ ἑσπερινὸς τῆς 9ης Αὐγ. μετὰ τῆς μικρᾶς παρακλήσεως. ᾿Εν τέλει τὸ ἀπολυτίκιον «Με­τε­μορ­φώ­θης» [ἐν τῇ ἀπολύσει μνημονεύεται ὁ ἅγιος τῆς 9ης Αὐγ.]

9. Πέμπτη. Ματθίου τοῦ ἀποστόλου (†63).

᾿Απόστολος: ἀποστόλου, Δευτ. Διακαινησίμου (Πρξ. α΄ 12-17, 21-26)· Εὐαγ­γέ­λιον: ἡμέρας, Πέμ. ι΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. κα΄ 43-46).

Τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας ὁ ἑσπερινὸς τῆς 10ης Αὐγ. μετὰ τῆς μεγάλης παρακλήσεως. Ἐν τέλει τὸ ἀπολυτίκιον «Με­τεμορφώθης» [ἐν τῇ ἀπολύσει μνημονεύεται ὁ ἅγιος τῆς 10ης Αὐγ.].

10. Παρασκευή. Λαυρεντίου ἀρχιδιακόνου καὶ μάρτυρος. Ξύ­στου ἐπισκόπου ῾Ρώμης τοῦ ἐξ ᾿Αθηνῶν (†258).

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. ι΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. α΄ 12-20)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ι΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. κβ΄ 23-33).

Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. ῾Ο ἑσπερινὸς τῆς 11ης Αὐγού­στου, ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ, μετὰ τῆς μικρᾶς παρα­κλή­σεως· ἐν τέλει τὸ ἀπο­λυτίκιον τῆς ἑορτῆς «Μετεμορφώθης» [ἐν τῇ ἀπολύσει μνημονεύεται ὁ ἅγιος τῆς 11ης Αὐγ.].

11. Σάββατον μετὰ τὴν ἑορτήν. Εὔπλου διακόνου (†304). Νήφωνος Κων­σταν­τι­νουπόλεως (†1502)· ἀνάμνησις θαύματος τοῦ ἁγίου Σπυ­ρί­δωνος ἐν Κερκύρᾳ, δι᾿ οὗ ἐλύθη τῷ 1716 ἡ πολιορκία τῶν Τούρκων.

῾Η μεθέορτος ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου ψάλ­λε­ται κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν (βλέπε καὶ εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς δια­τά­ξεις τοῦ παρόντος τόμου §§52-63).

Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν ἐφυ­μνίων αὐτῶν· εἰσοδικὸν«Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶ­σον ἡ­μᾶς... ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ»· ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. ι΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Ρωμ. ιε΄ 30-33)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ι΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιζ΄ 24-ιη΄ 4)·«῎Αξιον ἐστί»· κοινωνικὸν «᾿Αγαλ­λι­ᾶσθε, δίκαι­οι».

12. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, ἡ μετὰ τὴν ἑορτήν. Φω­τί­ου καὶ ᾿Ανικήτου τῶν μαρτύρων (†305-306). ῏Ηχος α΄, ἑω­θι­νὸν ι΄.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «Μετεμορφώθης»· κοντάκιον «᾿Ε­πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6 καὶ τῆς κυρίας ἡμέρας τῆς ἑορτῆς ἰδιόμελα 4 «Πρὸ τοῦ σταυροῦ σου, Κύριε» κ.λπ., Δόξα, τῆς ἑορτῆς «Δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς τὸ ὄρος Κυρίου»(ζήτει εἰς τὴν λιτὴν τῆς ἑορτῆς), Καὶ νῦν, «Τὴν παγκόσμιον δόξαν».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, «Νόμου καὶ προφητῶν σε, Χριστέ» (ζήτει εἰς τὴν λιτὴν τῆς ἑορτῆς).

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος», Δόξα, Καὶ νῦν, «Μετεμορφώθης».

ΑΠΟΛΥΣΙΣ «῾Ο ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ ἐνώπιον τῶν ἁγίων αὐτοῦ μαθητῶν καὶ ἀποστόλων καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν...»

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τρι­α­δικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Με­τε­μορ­φώθης».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ρι­ος» ἀπολυτίκια «Τοῦ λίθου», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Με­τε­μορ­φώθης». [Τὸ Ψαλ­τήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα καὶ τὰ μεθέορτα τῆς 12ης Αὐ­γού­στου ἀντὶ θεοτοκίων. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπα­κοή, οἱ ἀ­να­βαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ι΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος καὶ ὁ β΄ τῆς ἑορτῆς (6 Αὐγ.)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς καὶ τὸ μεσῴδιον κά­θι­σμα αὐτῆς ἅπαξ· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον καὶ ὁ οἶ­κος καὶ τὸ συναξάριον τῆς ἡμέρας.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Σταυρὸν χαράξας»· «Τὴν τιμιω­τέ­ραν», «Μυστικὸς εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ι΄ ἀναστάσιμον «Τι­βεριάδος θάλασσα» καὶ τὸ τῆς ἑορτῆς «Φῶς ἀναλλοί­ω­τον».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς κυρίας ἡμέρας τῆς ἑορτῆς προσόμοια 3 «Πρὸ τοῦ τιμίου Σταυ­ροῦ σου» κ.λπ. εἰς 4 μετὰ στίχων εἰς τὰ 2 τελευταῖα α) «Σοί εἰσιν οἱ οὐρανοὶ καὶ σή ἐστιν ἡ γῆ· τὴν οἰκουμένην καὶ τὸ πλήρω­μα αὐ­τῆς σὺ ἐθεμελίωσας», β)«Θαβὼρ καὶ ᾿Ερμὼν ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλ­λιάσονται», Δόξα, τὸ ι΄ ἑωθινὸν «Μετὰ τὴν εἰς ᾅδου κάθοδον», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη», δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν ἐφυμνίων αὐτῶν, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ οἱ μα­καρισμοὶ τοῦ ἤχου εἰς 4 καὶ 4 ἐκ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῆς ἑορτῆς].

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν».

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τοῦ λίθου σφραγισθέν­τος», «Μετε­μορ­φώθης» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «᾿Επὶ τοῦ ὄρους μετεμορ­φώθης».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. ι΄ ἐπιστ., «῾Ο Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστό­λους» (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ι΄ Ματθ., «῎Ανθρωπός τις προσῆλ­θε τῷ ᾿Ιη­σοῦ» (Μτθ. ιζ΄ 14-23).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Εἰς τὴν θ΄. «Τοῦ λίθου», Δό­ξα, «Μετεμορφώθης»· κοντάκιον«᾿Επὶ τοῦ ὄρους μετεμορ­φώ­θης».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Η ἀκολουθία ψάλλεται ὡς τῇ κυρίᾳ ἡ­μέρᾳ τῆς ἑορτῆς, ἄνευ ὅμως τῶν ἀναγνωσμάτων καὶ ἄνευ τῆς λιτῆς, ἅ τινα καταλιμπάνονται. Μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» συν­άπτεται ὁ μέγας παρακλητικὸς κανών. Μετὰ τὸ τρισάγιον κ.λπ. τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει» τρίς.

13. Δευτέρα. ᾿Απόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Μετα­μορ­φώ­σεως· μετά­θεσις τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ ὁμο­λογητοῦ.

Τῇ Δευτέρᾳ πρωί. Τὸ καθ᾿ ἡμέραν μεσονυκτικόν, ἄνευ τῶν διὰ τὴν λιτὴν στιχηρῶν τῆς ἑορτῆς. ῾Ο ὄρθρος ψάλλεται ὡς ἐν τῇ α΄ ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς, ἀλλ᾿ ἄνευ τοῦ καθί­σματος τοῦ πο­λυ­ε­λέ­ου καὶ ἄνευ τοῦ Εὐαγ­γε­λίου μετὰ τῆς τάξεως αὐτοῦ· συνα­ξά­ριον τὸ τῆς 13ης τοῦ μηνός.

Εἰς τὴν λειτουργίαν ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τῆς ἑορ­τῆς· ᾿Απόστολος –μετὰ προκειμένου τῆς ἑορτῆς (διὰ τὴν ἀπό­δο­σιν αὐτῆς)– τῆς ἡμέρας, Δευτ. ια΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. β΄ 3-15)· Εὐ­αγγέλιον: ὁμοίως, Δευτ. ια΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. κγ΄ 13-22). Εἰς τὸ ᾿Εξαι­ρέτωςὁ εἱρμὸς τῆς θ΄ ᾠδῆς τοῦ α΄ κανόνος «῾Ο τό­κος σου ἄφθορος». Κοινωνικὸν «᾿Εν τῷ φωτὶ τῆς δόξης τοῦ προ­σ­ώπου σου, Κύριε, πορευσόμεθα εἰς τὸν αἰῶνα· ἀλληλούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Μετεμορφώθης».

Τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «Μετε­μορ­φώθης»· κοντάκιον «᾿Επὶ τοῦ ὄρους»· ἀπόλυσις (μικρὰ) «῾Ο ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ», ὡς εἰς τὸν ἑσπερινὸν τῆς ἑορτῆς.

῾Ο προεόρτιος ἑσπερινὸς τῆς 14ης Αὐγ. κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν καὶ ἡ τελευταία μικρὰ παράκλησις· μετὰ τὸ τρισάγιον κ.λπ. τὸ προεόρτιον ἀπολυτίκιον «Λαοὶ προσ­κιρ­τήσατε» (ἅπαξ).

14. Τρίτη. Προεόρτια τῆς κοιμήσε­ως τῆς ὑπεραγίας Θεο­τόκου, Μιχαίου τοῦ προφήτου (η΄ π.Χ. αἰ.).

Εἴδησις. Σήμερον, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, καταβασίαι «᾿Ανοίξω τὸ στόμα μου... ταύτης τὴν κοίμησιν» (ὅρα εἱρμοὺς β΄ κανόνος 15ης Αὐγού­στου).

Τῇ Παρασκευῇ πρωὶ ὁ ὄρθρος κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν (βλέπε καὶ ἔμπροσθεν εἰς τὰς γεν. τυπ. διατάξεις, §§52-63). Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου ἡ οἰκουμένη»· ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. ια΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. β΄ 14-γ΄ 3)· Εὐαγ­γέλιον: ἡμέρας, Τρ. ια΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. κγ΄ 23-28).

15. Τετάρτη. † Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙ­­ΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «Λαοὶ προσκιρτήσατε»· κοντά­κι­ον «Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ἡ ἀκολουθία ἅπασα ὡς ἀκριβῶς ἔχει εἰς τὸ Μηναῖον, ἀλλὰ τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ θὰ ψαλοῦν εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Εν τῇ γεννήσει»ψάλλε­ται τρίς (ὡσαύτως καὶ εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος»). Ἀπόλυσις «Χρι­στὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν ταῖς πρε­σβείαις τῆς πανα­χράντου αὐτοῦ μητρός, ἧς τὴν κοί­μησιν ἑορτάζομεν, δυνάμει τοῦ τι­μίου...»

Εἰς τὸν ὄρθρον. Ἡ ἀκολουθία ἅπασα ψάλλεται κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Μηναίου. Εὐαγγέλιον τῆς ἑορτῆς τὸ «᾿Αναστᾶσα Μαριάμ». Οἱ δύο κανόνες μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ μετὰ στί­χου «῾Υπεραγία Θεο­τόκε, σῶσον ἡμᾶς». Καταβασίαι «Πεποι­κιλ­μένη τῇ θείᾳ δόξῃ»· ἡ θ΄ ᾠδὴ τῶν δύο κανόνων μετὰ τῶν μεγαλυναρίων, εἰς μὲν τὸν α΄ «Αἱ γενεαὶ πᾶσαι μακαρίζομέν σε» εἰς δὲ τὸν β΄ «῎Αγγελοι τὴν κοίμησιν τῆς παρθένου», καὶ ὁ εἱρμὸς «Αἱ γενεαὶ πᾶσαι... Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι». Τὸ ἐξαποστειλάριον (τρίς). Εἰς τοὺς αἴνους τὰ στιχη­ρὰ τῆς ἑορ­τῆς εἰς 4 μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν, «Τῇ ἀθανάτῳ σου κοι­μήσει». Δοξολογία μεγάλη καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Εν τῇ γεν­νήσει» ἅπαξ.

Σημείωσις. Ἐνιαχοῦ, κατὰ παλαιὸν ἔθος, ψάλλονται καταβασίαι οἱ εἱρ­μοὶ ἀμφοτέρων τῶν κανόνων τῆς ἑορτῆς«Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ» καὶ «᾿Ανοίξω τὸ στόμα μου» (βλέπε εἰς τὸ Μηναῖον τὴν πρὸ τῶν κα­νό­νων τῆς ἑορτῆς ὑπάρχουσαν διάταξιν).

Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα τὰ τῆς ἑορτῆς.

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός».

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ μόνον τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Εν τῇ γεν­νήσει» καὶ τὸ κοντάκιον «Τὴν ἐν πρεσβείαις».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: τῆς ἑορτῆς, 15 Αὐγ. ἢ 8 Σεπτ., «Τοῦτο φρονείσθω ἐν ὑμῖν»(Φιλιπ. β΄ 5-11)· Εὐαγ­γέ­λι­ον: ὁμοίως, «Εἰσῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς κώμην τινά» (Λκ. ι΄ 38-42, ια΄ 27-28).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Αἱ γενεαὶ πᾶσαι... Νενίκηνται τῆς φύ­σε­ως». Κοινωνικὸν «Ποτήριον σωτηρίου»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

Σημείωσις. ᾿Εν τῇ τραπέζῃ, κατάλυσις ἰχθύος.

Εἰδήσεις. 1. ᾿Απὸ αὔριον μέχρι τῆς 22ας τοῦ μηνός, τῶν κανόνων τοῦ Μη­ναίου προτάσσονται οἱ τῆς ἑορτῆς τῆς κοιμήσεως· τὴν μὲν 16ην, 18ην, 20ὴν καὶ 22αν τοῦ μηνὸς ὁ α΄ κανών, τὴν δὲ 17ην, 19ην καὶ 21ην ὁ β΄.

2. ᾿Επίσης ἀπὸ αὔριον μέχρι τῆς 23ης Αὐγούστου, ἐὰν ἑορτάζεται ἅ­γιος, ψάλλονται καταβασίαι«Πεποικιλμένη».

3. ᾿Εν ταῖς θείαις λειτουργίαις μέχρι τῆς 23ης Αὐγούστου λέγονται τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς· κοντάκιον «Τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον».

16. Πέμπτη. ῾Η ἐξ ᾿Εδέσσης ἀνακο­μι­δὴ τῆς ἀχειροποιήτου εἰ­κόνος τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἤ τοι τοῦ ἱεροῦ μαν­δηλίου (944). Διομήδους μάρτυρος (†298). Τιμοθέου ἐπισκ. Εὐρίπου (†1578), Γερα­σίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ (†15 Αὐγ. 1579), ᾿Αποστόλου (†1680) καὶ Στα­ματίου νεομαρτ.· τῶν ἐν Μεγάροις 6 μαρτύρων.

Εἰς τὴν θ΄. «᾿Εν τῆ γεννήσει»· κοντάκιον «Τὴν ἐν πρεσ­βείαις».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Μετὰ τὸν προοιμιακὸν (ἄνευ Ψαλτη­ρί­ου) εἰς τὸ «Κύριε, ἐκέκραξα»στιχηρὰ προσόμοια τοῦ ἱεροῦ μαν­δηλίου 3 καὶ τῆς ἑορτῆς 3 (τὰ τοῦ μικροῦ ἑσπερινοῦ) «Ποί­οις οἱ εὐτελεῖς χείλεσι» (βλέπε 15 Αὐγ.), Δόξα, Καὶ νῦν, «Δεῦ­τε τὴν παγκόσμιον κοίμησιν»(16 Αὐγ.). Εἴσοδος κ.λπ.. Ἀπό­στιχα τὰ τῆς σειρᾶς «Δῆμος τῶν μαθητῶν», Δόξα, Καὶ νῦν, με­θέορτον «῞Οτε πρὸς τὸν ἐκ σοῦ». Ἀπολυτίκια «Τὴν ἄχραντον εἰκόνα σου», Δόξα, Καὶ νῦν,«᾿Εν τῇ γεννήσει».

Εἰς τὸν ὄρθρον. ῾Ο ἑξάψαλμος καὶ τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ Μη­ναίῳ· κανόνες, ὁ α΄ τῆς ἑορτῆς καὶ ὁ τοῦ ἱ. μανδηλίου (μετὰ στίχου «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι»). Καταβασίαι«Πε­ποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ»· «Τὴν τιμιωτέραν» καὶ ὁ εἱρμὸς «[Αἱ γενεαὶ πᾶσαι...] Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι». Ἐξα­πο­στειλάριον τὸ τῆς σειρᾶς «Τῶν ἀποστόλων ὁ δῆμος»δίς. Εἰς τοὺς αἴνους τὰ τοῦ ἑσπερινοῦ 3 προσόμοια τοῦ ἁγίου μανδηλίου «Ποίοις οἱ γηγενεῖς ὄμμασιν» εἰς 4, Δόξα, Καὶ νῦν, «῾Η τῶν οὐρανῶν ὑψηλοτέρα» (ζήτει εἰς τὴν λιτὴν 15 Αὐ­γούστου). Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπολυτίκιον «Τὴν ἄ­χραν­τον εἰκόνα σου».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Εὰν προτιμηθοῦν ἀντίφωνα, θὰ ψα­λοῦν τὰ τῆς ἑορτῆς. Εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν». ᾿Α­πο­λυτίκια «Τὴν ἄχραντον εἰκόνα σου», «᾿Εν τῇ γεννήσει» καὶ τὸ τοῦ ναοῦ· κοντάκιον «Τὴν ἐν πρεσβείαις». ᾿Από­στο­λος: 16ης Αὐγ., ζήτει Σαβ. πρὸ τῶν Φώτων (Α΄ Τιμ. γ΄ 13-δ΄ 5)· Εὐαγγέλιον: ἱεροῦ μανδηλίου, 16ης Αὐγ. (Λκ. θ΄ 51-57, ι΄ 22-24 καὶ ιγ΄ 22). «῎Αξιον ἐστίν»· «Αἰνεῖτε τὸν Κύριον».

17. Παρασκευή. Μύρωνος μάρτυρος. Παύλου καὶ τῆς ἀ­δελ­φῆς αὐτοῦ ᾿Ιουλι­ανῆς (†257), Δημητρίου ὁσιομάρτυρος τοῦ ἐκ Σαμαρίνης (†1808), Παναγίας τῆς Γουμενίσσης.

Εἰς πάσας τὰς μεθεόρτους καθημερινὰς ἡ ἀκολουθία ψάλ­λε­ται μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμπροσθεν γεν. τυπικὰς δια­τά­ξεις §§52-63)· ᾿Απόστολος ἡμέρας, Παρ. ια΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. δ΄ 13-18)· Εὐαγγέλιον ἡμέρας, Παρ. ια΄ ἑβδ. Ματ­θαί­ου (Μτθ. κδ΄ 27-33, 42-51).

18. Σάββατον. Φλώρου καὶ Λαύρου μαρτύρων. Λέοντος καὶ Ἑρμοῦ· ἀνακομιδὴ λειψάνων ᾿Αρσενίου ὁσίου τοῦ ἐν Πά­ρῳ (†1877).

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. ια΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. α΄ 3-9)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ια΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιθ΄ 3-12).

19. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, ἡ μετὰ τὴν ἑορτήν. ᾿Ανδρέου μεγαλομάρτυρος (δ΄ αἰ.). Τι­μο­θέου, Εὐτυχιανοῦ, Στρατηγίου μαρ­τύρων (†304). ῏Ηχος β΄, ἑωθινὸν ια΄ (τυπικὸν 15ης Αὐγ. §§ 13-15).

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Εν τῇ γεννήσει»· κοντάκιον «Τὴν ἐν πρεσβείαις».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6 καὶ τῆς κυρίας ἡμέρας τῆς ἑορτῆς προσόμοια 3 «Ὢ τοῦ παραδόξου θαύ­μα­τος» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, «῾Η τῶν οὐρανῶν ὑψη­λο­τέ­ρα»(ζήτει εἰς τὴν λιτὴν τῆς 15ης Αὐγ.), Καὶ νῦν, «Παρῆλθεν ἡ σκιά».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, «῎ᾼσατε, λαοί, τῇ μητρί» (ζήτει εἰς τὴν λιτὴν τῆς ἑορτῆς).

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «῞Οτε κατῆλθες», Δόξα, Καὶ νῦν, «᾿Εν τῇ γεν­­νήσει».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «᾿Εν τῇ γεννήσει».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκια «῞Οτε κατῆλθες», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «᾿Εν τῇ γεννήσει». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ῎Αμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα καὶ ἀντὶ θεοτοκίων τὰ μεθέ­ορ­τα καθίσματα τῆς 19ης Αὐγούστου. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑ­πα­κοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ια΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ β΄ τῆς ἑορτῆς (15 Αὐγ.) ἄνευ τῶν εἱρμῶν· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ μεθέορτον μεσῴδιον κάθισμα «῾Ο πάντιμος χορός» (ζήτει ὡς μεσῴδιον εἰς τὸν ὄρθρον τῆς 19ης τοῦ μηνός)· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κον­τά­κιον καὶ ὁ οἶκος καὶ τὸ συναξάριον τῆς ἡμέρας.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ»· «Τὴν τιμι­ωτέραν», «[Αἱ γενεαὶ πᾶσαι...] Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ια΄ ἀναστάσιμον, καὶ τὸ τῆς ἑορτῆς «᾿Απόστολοι ἐκ περάτων» ἅπαξ.

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τὰ τῆς κυρίας ἡμέρας τῆς ἑορτῆς «Τῇ ἐνδόξῳ κοιμήσει σου» κ.λπ. (δευτεροῦντες τὸ πρῶτον), εἰς στίχους τὰ δύο τελευταῖα α΄) «᾿Ανάστηθι, Κύριε, εἰς τὴν ἀνά­παυσίν σου, σὺ καὶ ἡ κιβωτὸς τοῦ ἁγιάσματός σου», β΄) «῎Ωμοσε Κύριος τῷ Δαυὶδ ἀλήθειαν καὶ οὐ μὴ ἀ­θε­τήσει αὐτήν», Δόξα, τὸ ια΄ ἑωθινὸν «Φανερῶν ἑαυτόν», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη», δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτη­ρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Εὰν προτιμηθοῦν ἀντίφωνα, ψάλ­λον­ται τὰ τῆς ἑορτῆς ἀλλ᾿ εἰς τὸ β΄ μὲ ἐφύμνιον «Σῶσον ἡ­μᾶς... ὁ ἀναστάς».

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀνα­στάς».

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «῞Οτε κατῆλθες», «᾿Εν τῇ γεν­νήσει» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Τὴν ἐν πρεσβείαις».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. ια΄ ἐπιστ., «῾Η σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀπο­στο­λῆς» (Α΄ Κορ. θ΄ 2-12)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ια΄ Ματθ., «῾Ωμοιώθη ἡ βα­σι­λεί­α... βα­σιλεῖ ὃς ἠθέλησε συνᾶραι» (Μτθ. ιη΄ 23-35).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς»· «Πληρωθήτω»· «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου» καὶ ἀπόλυσις.

20. Δευτέρα. Σαμουὴλ προφήτου (1144 π.Χ.), Λουκίου μάρ­τυρος τοῦ βουλευτοῦ (γ΄ αἰ.).

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ιβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ε΄ 10-15)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιβ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. α΄ 9-15).

21. Τρίτη. Θαδδαίου ἀποστόλου (α΄ αἰ.), Βάσσης μάρτυρος καὶ τῶν τέκνων αὐτῆς (γ΄ αἰ.).

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. ιβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ε΄ 15-21)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Τρ. ιβ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. α΄ 16-22).

22. Τετάρτη. ᾿Αγαθονίκου μάρτυρος καὶ τῶν σὺν αὐτῷ (δ΄ αἰ.).

Σήμερον ἐν τῷ μηναίῳ τίθεται καὶ ἡ ἀκολουθία τοῦ μάρτυρος Λού­που τοῦ ὁμολογητοῦ διὰ τὸ ἀποδίδοσθαι αὔριον τὴν ἑορτήν.

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. ιβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ϛ΄ 11-16)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιβ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. α΄ 23-28).

Εἴδησις. ῎Εν τισι περιοχαῖς ὀρθῶς ἔχει ἐπικρατήσει (καὶ εἰς ἑορ­τά­ζοντας ἀκόμη ναοὺς) νὰ ψάλλεται σήμερον 22ᾳ τοῦ μηνὸς ἡ ἀκολουθία τῆς Παναγίας τῆς Προυσιωτίσσης ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδος μετὰ τῶν με­θε­όρτων. Αἱ μὲν ἀκο­λουθίαι τοῦ μηναίου καταλιμπάνονται [λεγόμεναι ἐν τοῖς ἀποδείπνοις], εἰς δὲ τὴν λειτουργίαν ἀναγινώσκεται ᾿Απόστολος τῆς 21ης Νοεμ., «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή», καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 8ης Σεπτ., «Εἰσῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς κώμην τινά». Οὕτω τῇ ἐπαύριον 23ῃ θὰ ψαλῇ ἀμιγῶς ἡ τῆς ἀποδόσεως ἀκολουθία.

23. Πέμπτη. Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς κοιμήσεως τῆς Θεο­τό­κου (Παναγίας τῆς Προυσιωτίσσης). Λούπου μάρτυρος (δ΄ αἰ.), Εἰρη­ναίου ἐπισκόπου Λουγδούνων (†202). (Τυπικὸν 15ης Αὐγούστου §16.)

῾Η ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ διάταξιν τῆς ἑορτῆς τῆς 15ης Αὐγούστου, ἀλλ᾿ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἄνευ τοῦ «Μακάριος ἀνὴρ» καὶ τῶν ἀναγνω­σμά­των. Ἐν τῷ μεσονυκτικῷ ἄνευ τῶν στιχηρῶν τῆς λιτῆς. Ἐν τῷ ὄρθρῳ ἄνευ τοῦ πολυελέου καὶ τοῦ καθίσματος αὐτοῦ, ἄνευ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς τάξεως αὐτοῦ καὶ ἄνευ τῆς ὑπακοῆς μετὰ τὴν γ΄ ᾠδὴν (ἀντὶ τῆς ὁποίας ψάλλεται τὸ διὰ τὸν πο­λυέλεον παραλειφθὲν κάθισμα «᾿Εν τῇ γεννήσει σου»)· μηνο­λόγιον ἀναγινώσκεται τὸ τῆς 23ης Αὐγούστου. Ἐν δὲ τῇ λει­τουργίᾳ ἀντίφωνα καὶ ἀναγνώσματα καὶ πάντα τὰ λοιπὰ τὰ τῆς ἑορτῆς, ὡς ἐν τῇ 15ῃ Αὐγούστου.

Σημείωσις. Τὰ ἀναγνώσματα τῆς ἑορτῆς λέγονται ἀπαραιτήτως καὶ εἰς τοὺς ναοὺς ἔνθα σήμερον συμψάλλεται ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδος καὶ ἡ πανηγυρικὴ ἀκολουθία τῆς Παναγίας τῆς Προυσιωτίσσης.

Εἰδήσεις. 1. ᾿Απὸ αὔριον ἄρχεται ἡ χρῆσις τῆς Παρακλητικῆς, μέχρι τῆς 5ης Σεπτεμβρίου.

2. ᾿Επίσης ἀπὸ αὔριον, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, μέχρι μὲν τῆς 21ης Σε­πτεμβρίου ψάλλονται καταβασίαι«Σταυρὸν χαράξας»· μέχρι δὲ τῆς 12ης Σε­πτεμ­βρίου κοντάκιον «᾿Ιωακεὶμ καὶ ῎Αννα» (πλὴν τῆς 31ης Αὐγού­στου, 1ης καὶ 7ης Σεπτεμβρίου).

24. Παρασκευή. Εὐτυχοῦς ἱερομάρτυρος († β΄ αἰ.). Κοσμᾶ τοῦ νέου ἱερομάρτυρος τοῦ Αἰτωλοῦ (†1779)· μετάθεσις εἰς Ζάκυνθον τοῦ λειψάνου τοῦ ἁγ. Διονυσίου, ἐπισκόπου Αἰ­γί­νης (1624).

Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέ­­­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον (7ης σεπτ.). ᾿Από­στο­λος: ἡμέρας, Παρ. ιβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ζ΄ 10-16)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιβ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. β΄ 18-22).

Σημείωσις. ῎Ενθα ἑορτάζεται ὁ νεομάρτυς Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἢ ὁ ἅγιος Διονύσιος, ἡ ἀκολουθία ἑκατέρου ψάλλεται ἑορτάσιμος κατὰ τὴν εἰς ἑκάστην φυλλάδα διαλαμβανομένην τάξιν, ἀλλὰ καταβασίαι οἱ εἱρ­μοὶ «Σταυρὸν χαράξας». Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «᾿Ιωακεὶμ καὶ Ἄννα» καὶ ἀναγνώσματα τὰ τοῦ ἑορ­τα­ζομένου ἁγίου.

25. Σάββατον. Τίτου ἀποστόλου, ἐπισκόπου Γορτύνης Κρή­της· ἡ ἐπάνοδος τοῦ λειψάνου τοῦ ἀποστόλου Βαρθο­λο­μαίου.

Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Μηναίου μετὰ Παρα­κλητικῆς, μὲ «Θεὸς Κύριος» (βλέπε καὶ ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§31-44).

Εἰς τὸν ἑσπερινόν, Καὶ νῦν τῶν ἑσπερίων «Παρῆλθεν ἡ σκιά» (Παρακλητ., Παρασκ. ἑσπέρας, ἦχ. β΄)· ἀπόστιχα τὰ 3 μαρτυρικὰ τοῦ β΄ ἤχου, Δόξα, Καὶ νῦν, τὰ τοῦ Μηναίου. Τὸ ἀπολυτίκιον τῶν ἁγίων εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξο­λογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ.

Εἰς τὸν ὄρθρον «Θεὸς Κύριος»· καθί­σματα τὰ τῆς Παρα­κλη­τικῆς ἄνευ τῶν δύο νε­κρω­σίμων· κανόνες, ὁ πρῶτος τῆς Πα­ρακλητικῆς καὶ οἱ δύο τῶν ἀποστόλων· καταβασίαι δὲν ψάλ­λονται, ἀλλὰ μόνον οἱ 4 εἱρμοὶ τοῦ μηναίου κατὰ τὴν τά­ξιν αὐτῶν· μετὰ τοὺς αἴνους ὅμως λέγομεν δοξολογίαν με­γάλην.

Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα»· ᾿Α­πό­στολος: ἀποστόλου Τίτου, 25 Αὐγ., «Παῦλος δοῦλος Θε­οῦ» (Τίτ. α΄ 1-5, β΄ 15-γ΄ 2, 12-15)· Εὐαγ­γέλιον: ἀποστόλων, 18 ᾿Ιαν. τὸ τῆς λειτουργίας, «῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Μτθ. ε΄ 14-19)· κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».

26. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. ᾿Αδριανοῦ καὶ Να­τα­λίας τῶν μαρτύρων (δ΄ αἰ.). ῏Ηχος γ΄, ἑωθινὸν α΄.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Απόστολοι ἅγιοι»· κοντάκιον «῎Ωφθης μέγας ἥλιος».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 6, καὶ τοῦ Μη­ναίου προσόμοια 3 εἰς 4, Δόξα, τοῦ Μη­ναίου «Ζῆλος ἀνδρὸς εὐσεβοῦς», Καὶ νῦν, «Πῶς μὴ θαυμά­σωμεν».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τοῦ Μηναίου «Ὦ ζεῦγος ἄμωμον», Καὶ νῦν, «῾Ο ποιητὴς καὶ λυτρωτής μου» (Παρακλ., ἦχος πλ. β΄, Σαββάτῳ ἑσπέρας, εἰς τὰ ἀπόστιχα).

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», «Καὶ τρόπων μέτοχος», Δόξα, τῶν ἁγίων«᾿Αναφαίρετον ὄλβον», Καὶ νῦν, «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τρια­δικὰ«῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου «᾿Εκπλήττων τῇ ὁράσει».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειράν καὶ τὰ εὐλο­γη­τάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀνα­βαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (α΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξε­ως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ τοῦ Μη­ναίου· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὰ μεσῴδια καθίσματα τοῦ Μηναίου· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος, καὶ τὸ συνα­ξά­­ριον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Σταυρὸν χαράξας»· «Τὴν τιμι­ω­τέ­ραν», «Μυστικὸς εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ α΄ ἀναστάσι­μον «Τοῖς μαθηταῖς συνέλθωμεν»καὶ τὰ τοῦ Μηναίου.

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 4 καὶ τοῦ Μηναί­ου 3 προσόμοι­α εἰς 4 –μετὰ στίχων εἰς τὰ δύο τελευταῖα «Θαυ­μαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ» καὶ «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος»–, Δόξα, τὸ α΄ ἑω­θινὸν «Εἰς τὸ ὄρος τοῖς μαθηταῖς», Καὶ νῦν, «῾Υπερευ­λο­γη­μένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μακα­ρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω», τῶν ἁγίων «᾿Αναφαίρετον ὄλβον»,καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «᾿Ιω­α­κεὶμ καὶ ῎Αννα».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. ιβ΄ ἐπιστ., «Γνωρίζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον, ὃ εὐηγγελισάμην» (Α΄ Κορ. ιε΄ 1-11)· Εὐ­αγ­γέλιον: Κυρ. ιβ΄ Ματθ., «Νεανίσκος τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιη­σοῦ γονυπετῶν» (Μτθ. ιθ΄ 16-26).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

27. Δευτέρα. Ποιμένος ὁσίου (†450)· ᾿Ανθούσης καὶ Φα­νου­ρίου τῶν μαρτύρων.

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον (7ης σεπτ.). ᾿Α­πόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. η΄ 7-15)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιγ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. γ΄ 6-12).

Σημείωσις. ῾Εορτάσιμος ἀκολουθία τοῦ μεγαλομάρτυρος Φα­νου­ρίου εὑρίσκεται εἴτε ἐν τέλει τοῦ Μηναίου εἴτε εἰς ἰδιαι­τέ­ραν φυλλάδα, ἥ τις τυχὸν προτιμηθεῖσα ψάλλεται ὡς ἔχει ἐκεῖ, ἡ δὲ τῆς ἡμέρας ἀκολουθία καταλιμπάνεται.

28. Τρίτη. Μωυσέως ὁσίου τοῦ Αἰθίοπος († δ΄ αἰ.). Διο­μήδους, Λαυρεντίου μαρτύρων, ᾿Εζεκίου βασιλέως τοῦ δικαί­ου (750 π.Χ.).

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον (7ης σεπτ.). ᾿Α­πό­στολος: ἡμέρας, Τρ. ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. η΄ 16-θ΄ 5)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Τρ. ιγ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. γ΄ 13-21).

29. Τετάρτη. † Μνήμη τῆς ἀποτομῆς τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Προ­δρό­­μου καὶ βαπτιστοῦ ᾿Ιωάννου. Θεοπίστης ὁσίας τῆς ἐξ Αἰγίνης.

Ἡ ἑορτάσιμος ἀκολουθία τοῦ Προδρόμου «ψάλλεται ὡς ἔστι διατεταγμένη ἐν τῷ Μηναίῳ» (Τ.Μ.Ε. 29 Αὐγ. §1), ἄνευ Πα­ρα­κλητικῆς. Τὰ διὰ τὴν λι­τὴν στιχηρὰ εἰς τὸ μεσο­νυ­κτι­κόν. Εἰς τὸν ὄρθρον Εὐαγγέλιον τοῦ Προδρόμου, Τρίτῃ ζ΄ ἑβδ. Ματθ., «῎Ηκουσεν ῾Ηρῴδης ὁ τετράρχης» (Μτθ. ιδ΄ 1-13)· καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Σταυρὸν χαράξας». Εἰς τὴν λειτουρ­γί­αν, μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια τοῦ Προδρόμου καὶ τοῦ ναοῦ, ἐπισφραγιστικὸν κοντάκιον «᾿Ιωακεὶμ καὶ ῎Αννα»· ᾿Α­πόστολος τοῦ Προδρόμου, 29 Αὐγ., «῾Ως ἐπλήρου ὁ ᾿Ιωάννης τὸν δρόμον» (Πρξ. ιγ΄ 25-32)· Εὐ­αγγέλιον ὁμοίως, «῎Ηκουσεν ῾Ηρῴδης ὁ βασιλεύς»(Μρ. ϛ΄ 14-30)· κοινωνικὸν «Εἰς μνη­μό­συνον».

Εἴδησις. Εἰς τὴν τράπεζαν νηστεία, ἤ τοι ξηροφαγία.

30. Πέμπτη. ᾿Απόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς ἀποτομῆς τῆς τιμίας κεφαλῆς ᾿Ιωάννου τοῦ προδρόμου· ᾿Αλεξάνδρου (†340), ᾿Ιω­άν­νου (†595), Παύλου (†784) πατριαρχῶν Κων­σταν­τι­νου­πό­λεως.

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον (7ης σεπτ.). ᾿Α­πόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ι΄ 7-18)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ιγ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. γ΄ 28-35).

31. Παρασκευή. Τὰ καταθέσια τῆς τιμίας ζώνης τῆς ὑπερ­αγίας Θεοτό­κου ἐν τῷ ἐν Κων/πόλει ναῷ αὐτῆς τῷ ἐν τοῖς Χαλ­κο­πρατείοις.

῾Η ἀκολουθία κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν, δίχα Παρα­κλη­τικῆς. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν εἴσοδος μετὰ θυμιατοῦ. Τὸ ἀπο­λυτίκιον «Θεοτόκε ἀειπάρθενε» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς. Εἰς τὸν ὄρθρον κατα­βασίαι οἱ εἱρμοὶ «Σταυρὸν χαράξας». Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Τὴν θεοδόχον γαστέρα σου»· ᾿Απόστολος τῆς Θεο­τόκου, 21 Νοεμ., «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή» (῾Εβρ. θ΄ 1-7)· Εὐαγγέλιον ὁ­μοίως, 8 Σεπτ. τῆς λειτουργίας,«Εἰσῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς κώ­μην τινά» (Λκ. ι΄ 38-42, ια΄ 27-28)· «῎Αξιον ἐστί»· κοινωνικὸν«Ποτή­ριον σωτηρίου»· «Εἴδομεν τὸ φῶς».

Σημειώσεις. 1. Τὸ τροπάριον «Τὴν θεοδόχον γαστέρα σου» ὁρίζεται ὡς κοντάκιον ἐν τῇ προθεωρίᾳ τοῦ Τ.Μ.Ε. (§40).

2. Εἰς τὸ κείμενον τοῦ κοντακίου, ἐκ τυπογραφικοῦ ἐξά­παν­τος σφάλ­ματος, γράφεται «περιλαβοῦσα» ἀντὶ τοῦ ὀρθοῦ «περι­βα­λοῦσα».

(δημοσίευσις 30/9/2011)

πηγή