ΠΟΣΕΣ "ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ" ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟΥΣ "ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ";

Ένα κατατοπιστικό και πλούσιο σε ιστορικά στοιχεία άρθρο, από "παλαιοημερολογίτικη" ιστοσελίδα. Αξίζει να διαβαστεί από όλους μας:

Ως γνωστόν το 1924 με την εισαγωγή του Γρηγοριανού ημερολογίου στην εκκλησιαστική ζωή, παρανόμως και μονομερώς, από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, χιλιάδες πιστοί αντέδρασαν στην καινοτομία αυτή.

Οι «παλαιοημερολογίτες»  ή «Γ.Ο.Χ.» («Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί» όπως οι ίδιοι απεκάλεσαν εαυτούς) είναι ουσιαστικά το Ακαινοτόμητο (αυτό που δεν δέχθηκε την καινοτομία δηλαδή) Πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος, της οποίας «την φαεινήν και αλύμαντον πλευράν της»[1]  αποτελεί.

Ο σκοπός του Ιερού Αγώνος του Ακαινοτομήτου Πληρώματος ήταν και είναι η ειρήνευση της Εκκλησίας. Αυτός ο αγώνας θα εκπληρωθεί όταν η καινοτομούσα Ιεραρχία επαναφέρει το Παλαιό Ημερολόγιο και καταδικάσει την αίρεση και τους φορείς του Οικουμενισμού, λόγω και έργω. Τότε τα μέλη του Ακαινοτομήτου Πληρώματος θα αποκαταστήσουν πλήρως την κοινωνία τους με την Ιεραρχία. Έως τότε όμως έχουν το δικαίωμα να αποτελούν ξεχωριστή θρησκευτική κοινότητα με δικούς τους Επισκόπους και ιερείς. 

Κατά τα έτη 1924-1935 στο Ακαινοτόμητο Πλήρωμα δεν υπήρχαν Αρχιερείς. Οι πιστοί είχαν οργανωθεί στην «Ελληνική Θρησκευτική Κοινότητα των Γ.Ο.Χ.».

Το 1935 τρεις Επίσκοποι, ο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος, ο Δημητριάδος Γερμανός και ο Ζακύνθου Χρυσόστομος, διαχώρισαν τις ευθύνες τους από την υπόλοιπη Ιεραρχία, ακολούθησαν το Παλαιό Ημερολόγιο και τέθηκαν επί κεφαλής του Ακαινοτομήτου Πληρώματος. Επίσης χειροτόνησαν άλλους τέσσερις Επισκόπους με απώτερο σκοπό να πιέσουν την καινοτομούσα Ιεραρχία να επαναφέρει το Παλαιό Ημερολόγιο. Όμως ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος με τη βοήθεια της κρατικής εξουσίας επέβαλε τη θέλησή του και διατήρησε το σχίσμα που δημιούργησε ο ίδιος το 1924.

Παράλληλα τρεις, από τους επτά, Αρχιερείς εγκατέλειψαν τον Ιερό Αγώνα. Εκτός αυτού δημιουργήθηκε και άλλο ζήτημα. Οι τότε υπεύθυνοι της Ελληνικής Θρησκευτικής Κοινότητος δεν ήθελαν να παραδώσουν στους Αρχιερείς την ηγεσία του αγώνος. Αρκετοί από τους απλούς πιστούς μετά από 11 χρόνια διώξεων, φυλακίσεων και εξευτελισμών, είχαν την πεποίθηση ότι οι διώκτες τους νεοημερολογίτες ήταν και ενεργεία αιρετικοί[2].  Τις απόψεις αυτές πρέσβευαν και δύο από τους νεοχειροτονηθέντες Επισκόπους οι Βρεσθένης Ματθαίος και Κυκλάδων Γερμανός.

ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΟΥ  1937

Το 1937 οι Επίσκοποι Βρεσθένης Ματθαίος και Κυκλάδων Γερμανός αποσχίζονται από τους Αρχιερείς που τους χειροτόνησαν (Δημητριάδος Γερμανό και πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο) για εκκλησιολογικούς λόγους. Θεωρούσαν δηλαδή πως οι νεοημερολογίτες με την αλλαγή του ημερολογίου κατέστησαν αυτομάτως αιρετικοί και ότι η Θεία Χάρη δεν ενεργεί πλέον σε αυτούς, με αποτέλεσμα τα Μυστήριά τους να είναι άκυρα. Την εσφαλμένη αυτή εκκλησιολογία αναίρεσε αναλυτικά ο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος με την Ποιμαντορική Εγκύκλιο της 1-6-1944 και με Διασαφητική αυτής.

Με το σχίσμα του 1937 δημιουργήθηκαν φαινομενικά δύο παρατάξεις «παλαιοημερολογιτών». Οι λεγόμενοι «φλωρινικοί» και οι ματθαιϊκοί. Στην πραγματικότητα όμως το Ακαινοτόμητο Πλήρωμα υφίστατο υπό την ηγεσία του πρώην Φλωρίνης και ενίστατο ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ κατά του νεοημερολογιτικού σχίσματος, ενώ με το ματθαιϊκό σχίσμα δημιουργήθηκε ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗ[3].

Το 1948 ο μόνος εναπομείνας στην παρασυναγωγή αυτή Βρεσθένης Ματθαίος (ο Κυκλάδων Γερμανός είχε ήδη διακόψει την κοινωνία μαζί του και αργότερα προσεχώρησε στον πρώην Φλωρίνης) χειροτόνησε ΜΟΝΟΣ του επισκόπους και ανακηρύχθηκε «Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος».

Το 1971 οι επίσκοποι της ματθαιϊκής παράταξης απευθύνθηκαν στην Σύνοδο της εν Αμερική Εκκλησίας των Ρώσων της Διασποράς και έλαβαν από αυτήν την ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ[4] θεραπεύοντας έτσι τις υφ’ ενός παράνομες χειροτονίες.

Οι Ρώσοι Ιεράρχες έθεσαν ως προϋπόθεση της αναγνωρίσεως των ματθαιϊκών χειροτονιών την επιστροφή αυτών και ένωση με τους υπόλοιπους Ορθοδόξους του Πατρίου Εορτολογίου από τους οποίους αποσχίσθηκαν το 1937. Οι ματθαιϊκοί όμως μετά την χειροθεσία όχι μόνο δεν ενώθηκαν με τους αδελφούς τους (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων), αλλά αφού θριαμβολόγησαν πως δήθεν η Ρωσική Εκκλησία της Διασποράς επιβράβευσε την… Ορθοδοξία τους, εν τέλει αποκήρυξαν και αυτήν ακόμη και την χειροθεσία χαρακτηρίζοντάς την ως αχρείαστη και βλάσφημη, κόβοντας έτσι και κάθε δεσμό με τους Ρώσους της Διασποράς, οι οποίοι βεβαίως έχουν και αυτοί μερίδιο ευθύνης στον χειρισμό του όλου θέματος. Με την αποκήρυξη όμως της κοινωνίας με τους Ρώσους της Διασποράς η εξ αυτών χειροθεσία τους, θεωρείται ως μη γενόμενη[5] και επομένως παραμένουν υπόδικοι[6].

Το 1995 οι ματθαιϊκοί με αφορμή την προσκύνηση ή όχι κάποιων εικόνων, διασπάστηκαν σε δύο μερίδες. Η πρώτη, του τότε «Αρχιεπισκόπου» Ανδρέα, ήδη κεκοιμημένου, είναι από το 2005 χωρισμένη σε δύο υποπαρατάξεις, του «Αρχιεπισκόπου» Νικολάου Μεσσιακάρη (ανεπίσημη ιστοσελίδαoprotoklitos.blogspot.com)  και του «Μεσογαίας» Κηρύκου Κοντογιάννη (επίσημη ιστοσελίδα www.churchgoc.org). Η δεύτερη, του επίσης κεκοιμημένου, «Μεσσηνίας» Γρηγορίου, είναι επίσης διεσπασμένη από το 2002 σε δύο υποπαρατάξεις, του, διαδόχου του «Μεσσηνίας», «Θηβών» Χρυσοστόμου Τζανή (ανεπίσημη ιστοσελίδα  churchgoc.blogspot.com) και του «Θεσσαλονίκης» Χρυσοστόμου Μητρόπουλου (ανεπίσημη ιστοσελίδα www.egoch.org). Η κάθε μία από τις παραπάνω ματθαιϊκές παρατάξεις θεωρεί εαυτήν ως τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία και όλους τους υπόλοιπους σχισματοαιρετικούς και αναθεματισμένους…
 

ΟΙ ΥΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Το Ακαινοτόμητο Πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος, το οποίο εποίμανε θεοφιλώς ο αείμνηστος πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης συνέχισε την πορεία του, αγωνιζόμενο κανονικώς και θεαρέστως, μέχρι της οσίας κοιμήσεως του ηγέτου του Ιερού Αγώνος, η οποία συνέβη κατά το έτος 1955. Κατά την πενταετία 1955-1960 και για ακόμη μία φορά το Ακαινοτόμητο Πλήρωμα έμεινε χωρίς Επισκόπους[7] και την διοίκηση είχε αναλάβει ιερατική Εκκλησιαστική Επιτροπή.

Το 1960 ο Ακάκιος Παππάς χειροτονήθηκε Επίσκοπος στην Αμερική, από δύο Επισκόπους της Εκκλησίας των Ρώσων της Διασποράς[8] και αναλαμβάνει την ηγεσία του Ακαινοτομήτου Πληρώματος. Το 1963 κοιμήθηκε ο Ακάκιος και ανέλαβε την ηγεσία ο Επίσκοπος Αυξέντιος. Επί εποχής Αυξεντίου υπήρξε σοβαρώτατη εκκλησιολογική παρεκτροπή της ηγεσίας του Ακαινοτομήτου Πληρώματος, αφού  διακηρύχθηκε η ματθαιϊκή εκκλησιολογία. Επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί αντέδρασαν και διέκοψαν την κοινωνία με την Σύνοδο του Αυξεντίου. Η αντίδραση αυτή, η οποία αφορούσε όχι μόνο την εκκλησιολογική παρεκτροπή της επισκοπικής ηγεσίας, αλλά επίσης και τις ατασθαλείες αυτής, την μη καταδίκη της αγιομάχου και βλασφήμου Μαγδαληνής Μοναχής, την χειροτονία ή αποδοχή εκ του χώρου του νέου ημερολογίου ανηθίκων στοιχείων[9], κορυφώθηκε το 1979, σε μια προσπάθεια κάθαρσης του Ιερού Αγώνος με την δημιουργία νέας Συνόδου, στην οποία ανήκαν και οι τότε χειροτονηθέντες Επίσκοποι Κυπριανός και Καλλίνικος, για τους οποίους θα αναφερθούμε παρακάτω.

Μετά από πολλές προστριβές και διαδικασίες[10], συμβαίνουν τα εξής:

 Το 1984 ο Επίσκοπος Κυπριανός διακόπτει την κοινωνία με τους υπολοίπους συνεπισκόπους του, τους οποίους καταγγέλει για σοβαρές παρεκτροπές και αντικανονικές πράξεις. Παράλληλα συνεχίζει την πορεία του πάνω στις εκκλησιολογικές γραμμές του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου με μια σημαντική μερίδα του Ακαινοτομήτου Πληρώματος να τον ακολουθεί (επίσημη ιστοσελίδα www.synodinresistance.org/)

Το 1985 καθαιρείται ο Αυξέντιος και αναλαμβάνει την ηγεσία ο Επίσκοπος Χρυσόστομος Κιούσης. Μαζί του συντάσσονται και τα περισσότερα μέλη του Ακαινοτομήτου Πληρώματος. Σήμερα της μερίδος αυτής ηγείται ο Επίσκοπος Καλλίνικος (επίσημη ιστοσελίδα http://ecclesiagoc.gr/).

Μεταξύ των δύο αυτών Τμημάτων του Ακαινοτομήτου Πληρώματος γίνονται τα τελευταία χρόνια  ενέργειες για την ένωση τους. Δεν υπάρχουν διαφορές σε θέματα Πίστεως, παρά μόνο στο πως αντιμετωπίζουν τους καινοτόμους. Η ένωση μπορεί να επιτευχθεί πάνω στις διαχρονικές πατερικές εκκλησιολογικές αρχές του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου, οι οποίες είναι απόρροια του αντικειμενικού σκοπού του Ιερού Αγώνος στον οποίο αναφερθήκαμε. 

Το 1995 μία μερίδα Επισκόπων χωρίζεται από την Σύνοδο του Χρυσοστόμου Κιούση για διάφορα ιάσιμα θέματα. Η μερίδα αυτή ποιμαίνεται σήμερα από τον Επίσκοπο Μακάριο (επίσημη ιστοσελίδα http://ec-goc.gr/). Γίνονται προσπάθειες να εξαλειφθεί αυτός ο χωρισμός, πράγμα το οποίο ευχόμαστε ολοψύχως, αφού δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές. Αρκεί μόνο να υπάρξει ταπεινό φρόνημα και πνεύμα αγάπης.

Αυτές οι τρεις Σύνοδοι είναι οι περίφημες "δεκάδες αλληλοαναθεματιζόμενες παρατάξεις" των Γ.Ο.Χ.. Σε αυτές εξυπηρετείται οικονομικώς το Ακαινοτόμητο Πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπάρχουν όμως πατέρες και αδελφοί του Ακαινοτομήτου Πληρώματος, που εφαρμόζοντας την ακρίβεια, δεν έχουν κοινωνία με καμμία από τις παραπάνω Συνόδους. Οι πατέρες αυτοί μνημονεύουν "υπέρ πάσης επισκοπής Ορθοδόξων".

Στους σχισματικούς ματθαιϊκούς αναφερθήκαμε και θα κλείσουμε το παρόν άρθρο αρχικά με μια αναφορά στο χώρο του λεγόμενου περιθωριακού παλαιοημερολογιτισμού, - τον οποίο οι πολέμιοι μας τον εντάσσουν στις "παρατάξεις" των Γ.Ο.Χ..

ΨΕΥΔΟΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ, ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΜΦΙΒΟΛΟΥ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ

Στο χώρο του Παλαιού Ημερολογίου, όταν έπαυσε ο διωγμός από την καινοτομούσα Ιεραρχία και το Κράτος, εισχώρησε "κάθε καρυδιάς καρύδι" κατά την λαϊκή έκφραση. Καθηρημένοι από το νέο, για ηθικά ή άλλα σοβαρά παραπτώματα, αρχομανείς και φιλόδοξοι τυχοδιώκτες, κίναιδοι, τσαρλατάνοι και κατ' ουσίαν άθεοι, που ουδόλως επίστευσαν στον σκοπό του Ιερού Αγώνος μας. Πολλοί από αυτούς, όπως είπαμε τους έστελναν εκκλησιαστικοί παράγοντες της καινοτόμου Ιεραρχίας με σκοπό να πλήξουν τον χώρο μας. Πολλοί ερχόντουσαν προσποιούμενοι τον "παλαιοημερολογίτη" με απώτερο στόχο την μίτρα. Επί εποχής Αυξεντίου γέμισε ο πλανήτης με "παλαιοημερολογίτες" επισκόπους, οι οποίοι με τη σειρά τους χειροτόνησαν και άλλους δημιουργώντας μια Λερναία Ύδρα με μίτρες αντί για κεφάλια. Όταν όπως είπαμε το 1985 καθαιρέθηκε ο Αυξέντιος[11] για την παράνομη χειροτονία του Δωροθέου Τσάκου[12], δεν αποδέχθηκε την καθαίρεσή του και συνέχισε με δική του παράταξη, την οποίας μετά την κοίμησή του το 1994, ανέλαβε ο "αρχιεπίσκοπος" Μάξιμος Βαλλιανάτος.
Από τον Δωρόθεο Τσάκο έλκουν τις "χειροτονίες" τους δύο ψευδοσύνοδοι Γ.Ο.Χ. η μία με "αρχιεπίσκοπο" τον, επίσης καθηρημένο από το νέο ημερολόγιο (Μητρόπολη Κυθήρων), Σεραφείμ Μίχα (επίσημη ιστοσελίδαhttp://www.orthodoxchurch.org.au/ ) και η άλλη με "αρχιεπίσκοπο" κάποιον Νικηφόρο (ημιεπίσημη ιστοσελίδα http://ieramitropolixiou-pe.blogspot.gr/).
Από τον Μάξιμο Βαλλιανάτο έλκουν τις "χειροτονίες" τους οι παρακάτω ολιγομελής ομάδες:
α. Του "Μεσογαίας" Ησαΐα
β. Του "αρχιεπισκόπου" Αυξεντίου Μαρίνη (επίσημη ιστοσελίδαhttp://ecclesiape.gr/ )
γ. Του "αρχιεπισκόπου" Ιακώβου (ημιεπίσημη ιστοσελίδαhttp://frdionisios.blogspot.gr/ . Θα τους βρείτε επίσης και στο... facebook).
Υπάρχει ακόμη μια ομάδα "παλαιοημερολογιτών" με τον παράξενο τίτλο "Μητροπολιτική Σύνοδος Πατρώου Εορτολογίου" υπό τον "Αυλώνος" Άγγελο για την οποία δεν έχω αρκετά στοιχεία (επίσημη ιστοσελίδαhttp://metropolsynodgoc.blogspot.gr/)
Συμμετοχή στις "χειροτονίες" ορισμένων εκ των παραπάνω ψευδοσυνόδων είχαν και ο φερόμενος ως "Ταλαντίου" Γερμανός Κεφαλάς (καθηρημένος από το νέο για τον ίδιο λόγο με τον Δωρόθεο) και ο εμπλεκόμενες σε σκοτεινές οργανώσεις "Μεδιολάνων" Ευλόγιος, της λεγόμενης Συνόδου του Μιλάνου.
Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορούν οι παραπάνω φατρίες να λογίζονται ως "παρατάξεις των Γ.Ο.Χ." από τους νεοημερολογίτες, διότι είναι ξένο σώμα μη έχοντας καμμία σχέση με τον Αγώνα μας, εκτός από την φαινομενική συμφωνία στο παλαιό ημερολόγιο (το οποίο μόνο του δεν σώζει). Και κακώς πολλοί από τους παραπάνω έχουν το θράσος να μιλούν για δήθεν "ένωση όλων των παρατάξεων".

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Όπως είδαμε το σύνολο του Ακαινοτομήτου Πληρώματος εξυπηρετείται στις τρεις Συνόδους (Επισκόπων Κυπριανού, Καλλινίκου και Μακαρίου) που υπάρχει αδιάκοπη η Αποστολική Διαδοχή (από την Εκκλησία των Ρώσων της Διασποράς) και οι οποίες προσωρινώς δεν έχουν επικοινωνία (σε ηγετικό επίπεδο, αφού υπάρχουν αρκετοί πιστοί που εξυπηρετούνται αδιακρίτως και στις τρεις Συνόδους).
Ήδη τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ενέργειες προς ένωση των παραπάνω τριών Συνόδων σε μία, ενέργειες που πολεμούνται λυσσωδώς. Για αυτές τις ενέργειες, τις προτάσεις μας προς την θεραπεία αυτής της διάσπασης, καθώς και τη στάση των καλοπροαίρετων κληρικών και λαϊκών που έτυχε να βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε άλλες "παρατάξεις", θα αναφερθούμε σε επόμενό μας άρθρο, που θα αναλύουμε το δεύτερο βήμα.

πηγή