Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Τρίτη, Μαρτίου 04, 2014

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ (Ματθ. στ´ 1‐13).


 "Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν  τοῖς  οὐρανοῖς..."
       Με αφορμή το Ευαγγέλιο που ακούγεται στους ναούς μας, σύμφωνα με το τυπικό της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, το Σάββατο της Τυρινής, το οποίο μας μιλά για την ελεημοσύνη, και πως πρέπει να την κάνουμε για να έχει νόημα για την ψυχή μας, κατόπιν μας διδάσκει για τον τρόπο, ακόμα και τον τόπο που πρέπει να προσευχόμαστε, καταλήγει στην Κυριακή Προσευχή, το γνωστό σε όλους "Πάτερ υμών..." μια προσευχή που μας την έδωσε κατευθείαν ο ίδιος ο Κύριος, λέγοντας την στην επί του όρους ομιλία στους μαθητές Του, γιαυτό και έχει εξέχουσα θέση στο προσευχητάρι της Εκκλησίας μας.
       Έτσι σκεφτήκαμε να αφιερώσουμε μια ολόκληρη ανάρτηση της ιστοσελίδας του ναού μας, (intheopatoron.blogspot.gr) αναλύοντας τα λόγια της προσευχής αυτής, λέξη προς λέξη, νόημα προς νόημα, γιατί μπορεί και πρέπει καθημερινά να επικαλούμαστε τον Θεό με τα λόγια αυτά που μας χάρισε ο ίδιος Υιός Του ο μονογενής, κατά την έλευση Του στην γη μαζί μας, όμως πολλές φορές την απαγγέλλουμε μηχανικά και μας διαφεύγει η σοβαρότητα της στην λατρευτική ζωή μας.

ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
 ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ (Ματθ. στ´ 1‐13)
Εἶπεν  ὁ Κύριος· Προσέχετε  δὲ τὴν ἐλεημοσύνην  ὑμῶν  μὴ  ποιεῖν  ἔμπροσθεν τῶ ἀνθρώπων πρὸς τὸ θεαθῆναι αὐτοῖς· εἰ δὲ μήγε, μισθὸν  οὐκ  ἔχετε  παρὰ  τῷ  πατρὶ ὑμῶν  τῷ  ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Ὅταν οὖν ποιῇς ἐλεημοσύνην, μὴ  σαλπίσῃς  ἔμπροσθέν σου,  ὥσπερ  οἱ  ὑποκριταὶ  ποιοῦσιν  ἐν  ταῖς  συναγωγαῖς  καὶ ἐν ταῖς  ῥύμαις,  ὅπως δοξασθῶσιν  ὑπὸ  τῶν  ἀνθρώπων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπέχουσιν τὸν μισθὸν  αὐτῶν. Σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ  γνώτω  ἡ  ἀριστερά  σου  τί  ποιεῖ  ἡ  δεξιά σου, ὅπως ᾖ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τῷ κρυπτῷ· καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ, ἀποδώσει  σοι  ἐν  τῷ  φανερῷ.  Καὶ ὅταν προσεύχησθε, οὐκ ἔσεσθε ὡς οἱ ὑποκριταί· ὅτι φιλοῦσιν  ἐν ταῖς  συναγωγαῖς  καὶ ἐν  ταῖς γωνίαις  τῶν  πλατειῶν  ἑστῶτες προσεύχεσθαι,  ὅπως  φανῶσιν  τοῖς ἀνθρώποις·  ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπέχουσιν τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ·  καὶ  ὁ πατήρ σου  ὁ βλέπων  ἐν  τῷ  κρυπτῷ ἀποδώσει  σοι  ἐν  τῷ φανερῷ. Προσευχόμενοι δὲ μὴ βαττολογήσητε  ὥσπερ  οἱ  ἐθνικοί, δοκοῦσιν  γὰρ  ὅτι  ἐν τῇ πολυλογίᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήσονται. Μὴ οὖν ὁμοιωθῆτε αὐτοῖς,  οἶδεν  γὰρ  ὁ πατὴρ ὑμῶν ὧν χρείαν ἔχετε πρὸ τοῦ ὑμᾶς αἰτῆσαι αὐτόν. Οὕτως οὖν προσεύχεσθε ὑμεῖς· 
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς  οὐρανοῖς,  ἁγιασθήτω  τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον·καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφήκαμεν  τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν·καὶ μὴ  εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ  τοῦ πονηροῦ. Ὅτι  σοῦ  ἐστιν  ἡ  βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 
ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
      Πραγματικά δεν γνωρίζω αν θα έπρεπε όλοι εμείς οι σύγχρονοι αναλυτές και κήρυκες του Θείου Λόγου, που γράφουμε ή μιλούμε προσπαθώντας να αναλύσουμε τα λόγια του Χριστού, αφού από μόνα τους αυτά έχουν την θεϊκή δυναμική τους, γνωρίζοντας ακόμα καλά πως και το παραμικρό λάθος μας θα είχε ολέθριες συνέπειες στην ψυχική και λειτουργική ζωή των πιστών συνανθρώπων μας που μας ακούν αλλά και διαβάζουν τις απόψεις μας, έτσι λοιπόν τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας πάντοτε εμείς επικαλούμαστε στα άρθρα μας, όμως συγκεκριμένα για το σημερινό άρθρο μας θα θέλαμε να αφεθούμε στις αναλύσεις και απόψεις του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής του Οσίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους, Αρχιμανδρίτη π. Γεωργίου Καψάνη, που αγαπούμε ιδιαιτέρως και πάντα παρακολουθούμε, τόσο τον προφορικό λόγο του, όσο και τον γραπτό. 

*Πάτερ 
Η Κυριακή προσευχή αρχίζει με αυτή την επίκλησι. Μας διδάσκει ο Κύριος να ονομάζουμε τον Θεό Πατέρα. Πατέρα, γιατί είναι ο δημιουργός και πλάστης μας. Ο χορηγός του είναι, της ζωής.
*Ημών
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κύριος μας διδάσκει να προσφωνούμε τον Θεό όχι μόνο Πατέρα, αλλά Πάτερ ημών. Πατέρα μας. Όχι Πατέρα μου. Έτσι μας αποτρέπει από μια εγωιστική σχέσι με τον Θεό. Υπάρχει ο Θεός και εμείς, όχι ο Θεός και εγώ. 
*Ο εν τοις ουρανοίς
Ο Πανάγιος Θεός είναι Πατέρας μας, αλλά και ο μόνος εν τοις ουρανοίς Πατέρας. Διευκρινίζει ο άγιος Χρυσόστομος: Δεν περιορίζει δηλαδή τον Θεό στον ουρανό αλλά υψώνει από την γη τον προσευχόμενο και τον προσηλώνει στους ανώτερους χώρους και τις άνω κατοικίες. Την αγιότητα λοιπόν του Θεού Πατρός δηλώνει το “εν ουρανοίς” και όχι τον τόπο του πανταχού παρόντος Θεού
*Αγιασθήτω το όνομά σου
Είναι το πρώτο αίτημα της Κυριακής προσευχής. Το “αγιασθήτω” σημαίνει “δοξασθήτω”, κατά τον άγιο Χρυσόστομο. Δεν έχει ασφαλώς ο άκτιστος Θεός την ανάγκη να δοξάζεται από τα κτιστά του πλάσματα. Θέλει όμως να τον δοξάζουμε, γιατί αυτό ωφελεί εμάς τους ανθρώπους. Μας προφυλάσσει από τον κίνδυνο να δοξάζουμε τον εαυτό μας με δόξα ψευδή, που δεν μας ανήκει. Η φιλοδοξία είναι γέννημα της φιλαυτίας.
*Ελθέτω η Βασιλεία σου
Όταν ο Θεός βασιλεύη στον άνθρωπο, ο άνθρωπος ελευθερώνεται, ειρηνεύει, αναπαύεται, αγιάζεται. Όταν δεν βασιλεύη ο Θεός στον άνθρωπο, ο άνθρωπος είναι εκτεθειμένος στην τυραννία του διαβόλου που τον υποδουλώνει στα πάθη, στην φιλαυτία και τον φέρνει στην ανία, στο κενό, στην πλήξι, στην μοναξιά, κάνοντας την ζωή του κόλασι. Ο σημερινός κόσμος που αρνείται την βασιλεία του Θεού, βασανίζεται από φρικτές δαιμονικές καταστάσεις, όπως την μαγεία, τις δεισιδαιμονίες, τα ναρκωτικά, την τρομοκρατία, τα εγκλήματα, την διάλυσι της οικογενείας. Μας διδάσκει λοιπόν ο Κύριος να ζητούμε να έλθη η Βασιλεία του, που κατά τους αγίους Πατέρας είναι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος.
*Γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης
Το εγωιστικό θέλημα εχώρισε τον άνθρωπο από τον Θεό, τον εξώρισε από τον παράδεισο και έγινε αιτία όλων των κακών. Αν δεν απαρνηθή ο άνθρωπος το εγωιστικό του θέλημα και δεν υιοθετήση το άγιο θέλημα του Θεού, δεν μπορεί να θεραπευθή από την βαρειά αρρώστια της φιλαυτίας και του εγωισμού.
*Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον
Με το αίτημα αυτό ζητούμε, κατά τους αγίους Πατέρας, όχι μόνο τον υλικό άρτο, αλλά κυρίως τον πνευματικό Άρτο, που είναι ο Χριστός. Ο Χριστός προσφέρεται σε μας με το λόγο Του και με το Σώμα και με το Αίμα Του. Σε κάθε Θεία Λειτουργία γίνεται αυτή η προσφορά.
*Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών
Όσο ο άνθρωπος ζη εγωκεντρικά, δεν μπορεί να συγχωρήση τον συνάνθρωπό του. Ο θιγόμενος εγωισμός του δεν του το επιτρέπει. Όταν όμως αποφασίση δια της μετανοίας να ζήση θεοκεντρικά, τότε συγχωρεί όσους τον εστενοχώρησαν, αδίκησαν και έβλαψαν. Η απαλλαγή από την μνησικακία θέλει αγώνα, γιατί ο εγωισμός δυναστεύει τον έσω άνθρωπο. Γι’ αυτό ο Κύριος μας εδίδαξε να ζητούμε την συγχώρησί μας από τον Θεό, υπό τον όρο ότι και εμείς θα συγχωρούμε τους πταίοντας σε μας.
*Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού
Κα
ι μη επιτρέψης, Κύριε, να πέσωμε σε πειρασμό, αλλά γλύτωσέ μας από τον πονηρό.
Δύο ειδών είναι οι πειρασμοί κατά τον άγιο Μάξιμο. Οι ενήδονοι και οι ενόδυνοι. Αυτοί που φέρουν ηδονή και αυτοί που φέρουν οδύνη. Οι πρώτοι είναι εκούσιοι και γεννούν τα πάθη. Οι δεύτεροι είναι ακούσιοι και διώχνουν τα πάθη. Τους εκούσιους πρέπει να αποφεύγουμε. Τους ακούσιους να μη επιδιώκουμε και να απευχώμεθα, διότι είμεθα αδύνατοι και μπορεί να υποκύψουμε΄ αλλ’ όταν έλθουν, να τους υπομένουμε με γενναιότητα ως “καθαρτήριον” της ψυχής.
*Ότι Σου εστίν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα
Είναι φυσικό να τελειώνη η Προσευχή με την δοξολογία του Θεού και όχι με την παράκλησι να ρυσθούμε από τον πονηρό. Τον τελευταίο λόγο στον κόσμο έχει ο παντοδύναμος Θεός, ο Βασιλεύς των βασιλευόντων και Κύριος των κυριευόντων. Ο διάβολος μπορεί να φέρη αναστάτωσι, να επικρατεί προσωρινά στον κόσμο με τα όργανά του, αλλά τελικά θα γίνη το θέλημα του Κυρίου. Ο Χριστός είναι ο Αιώνιος Κύριος και Βασιλεύς.
*Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν. 
Γι’ αυτό και μόνο στον Τριαδικό Θεό ανήκει η δόξα.

Καλή Σαρακοστή!!!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ - ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ



«Ακούσατε Έθνη και λαοί της Οικουμένης πάσης
και εσύ αναγνώστα πρόσεχε σ’ αυτό που θα διαβάσης.

Είναι σκληρά και λυπηρά, αλλά είναι πεπρωμένα
να γίνουν όσα στας Γραφάς ευρίσκονται γραμμένα.


Τάγραψαν οι Πατέρες μας ο κόσμος για να μάθη
από αυτόν τον πόλεμο τι μέλλεται να πάθη.


Για να προσφύγη στον Θεόν και να μετανοήση
αν θέλη για να σωθή και ευτυχής να ζήση.


Με μιας θα ανάψη η φωτιά από μικρή αιτία
κραυγή πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία.


Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία
και ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία.


Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη
Θεός θέλει ο Αντίχριστος του Κόσμου για να γίνη.


Τότε κατέρχονται ομού της Δύσεως τα κράτη
ουαί στα Έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη.


Με λύσσα αμύνεται σκληρά η Αρκτος (Ρωσία) στην Τουρκία
που αδίκησε την Ελλάδα και όλη αναφλέγεται και καίει σα λαμπάδα.


Ματαίως αγωνίζεται η Άρκτος να κράτηση
τα περιβόητα Στενά (Σουέζ) στο τέλος θ” απηυδήσει.


Γιατί από την Ανατολή, Κορέα, Μαντζουρία
εισβάλλει η Αμερική με την Ιαπωνία


και προχωρεί ολοταχώς γραμμή στη Σιβηρία
ενώ στη Δυτική πλευρά νικά η Γερμανία


και τότε είναι αδύνατον να κρατηθή η Ρωσία
και εγκαταλείπει τα Στενά, Αίγυπτον και Τουρκία.


Κτυπιέται η Άρκτος πανταχού και φεύγει προτροπάδην
όπως διασκορπίζεται ένα άτακτο κοπάδι.


Τότε ομού θα ητηθή και η δόλιος Τουρκία
γιατί θα πράξη πονηρά μεγάλη προδοσία.


Γιατί αφού καταβληθή όλη από τη Ρωσία
Θα συμμαχήσει μετ’αυτής και με την Βουλγαρία.


Για τούτο όσοι χριστιανοί ευρίσκονται στην Πόλη
και στα περίχωρα αυτής,πρέπει να φύγουν όλοι.


Γιατί η Πόλις θα καή και ουδείς θα απομείνη
κάτοικος ζων εντός αυτής.


Μον” ο Ναός θα μείνη
ο οίκος ούτος και Ναός της του Θεού Σοφίας


όστις θα μείνει αείφωτος φάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας
εξ ού το φως θα ξαπλωθή σ” όλη την Οικουμένη
της Βασιλείας του Χριστού που ο κόσμος αναμένει.


Η πρώτη φάσις έληξε του τρομερού πολέμου
τόσα δεινά πέντε μηνών δεν επαρκούν Θεέ μου;


κι πάλιν νέος πόλεμος θ” αρχίση να ξεσπάση
αλλοίμονο στον άνθρωπο τι έχει να περάση.


Το ζήτημα της Πόλεως πάλι θα βγει στη μέση
κι ο κόσμος θα περιπλεχθεί και δε θα ξεμπερδεύση.


Αμέσως η διχόνοια ενσκήπτει εις την Κρήτη
και ανάπτουν εις τα αυθωρεί τα μίση και τα πάθη.

Αφού οι ισχυροί της γης απογοητευθώσιν
τότε θα γίνη πόλεμος, που ουδέποτε έχει γίνει,
αλλοιμονον στους ασεβείς κανείς δε θα απομείνη.


Τότε η Ελλάς ουδέτερη και πάντα αδικημένη
το δίκαιο της θα ζητή και έτοιμη θα αναμένη
χωρίς ν” αναμιχθή.
Και τότε θα μιλήση όταν η σάλπιγξ του Θεού
εκ του ουρανού σαλπίση για να δικαιωθεί.

Τότε τα Έθνη μεληδόν θα σφάζωνται αγρίως
στα όρια της Πόλεως για τα Στενά κυρίως.


Τότε θα πλεύση και πνιγή στο αίμα το μοσχάρι
τότε θα εκκαθαρισθή η ήρα απ” το σιτάρι.


Στη θάλασσα όπου βρεθή πλοίο δεν θ” απομείνει
και από το αίμα η θάλασσα κοκκινωπή θα γίνη.


Η Πόλις θα κατακαυσθή κι ίχνος δεν θα υπάρξη
πλέον ανθρώπου υλιστή γιατί πολλά έχει πράξη.


Μόνος θα μείνει ο Ναός της του Θεού Σοφίας
το στόλισμα της Νύμφης του Αγίας του Εκκλησίας.


Τρία ημερονύκτια θα διαρκέση η μάχη
όποιος εξέλθει ζωντανός μεγάλη τύχη θάχη.


Κράτη ομού δέκα οκτώ με πείσμα αγριεμένα
θα σφάζωνται αλλόφρονα στο αίμα βουτυγμένα.


Την τρίτη ημέρα ακριβώς όσοι εξηντλημένοι
από την μάχη ο” οποζούν θα δούνε ξαφνιασμένοι


εκεί ψηλά στον ουρανό στα δεξιά τα μέρη
να λάμπη υπέρ τον ήλιον ένα μεγάλο αστέρι.

Και από τ” αστέρι κάτωθεν ένας Σταυρός ν’αστράπτη
πύρινος κατακόκκινος κι’έκπληκτα τα Κράτη


ακούσουνε εκ του ουρανού μια φωνή βροντώδη
αγγέλου απροσδόκητον που θα σταθούν στο πόδι.


Τα όπλα θα πετάξουμε στη γη και τρομαγμένοι
τ” αστέρι θα κοιτάξουνε σαν απολιθωμένοι.


Σταθήτε θ” ακουσθή φωνή. Σταθήτε επί τόπου
Γιατί αρκετά εχύθηκε το αίμα του ανθρώπου.


Σπεύσατε πάραυτα εκεί στα δεξιά τα μέρη
το τόξο ακολουθήστε που βγαίνει από το αστέρι.


Κι εκεί θα βρήτε άνθρωπον άγιον δικόν μου.
Ποιμένα αυτόν εξέλεξα δια το ποίμνιόν μου.


Τούτον και σεις εκλέξατε ποιμένα να ποιμάνη
τα πρόβατα μου, που γυρνούν έρημα δίχως στάνη.


Νύκτα θ” ακουσθή η φωνή μου και ο κόσμος τρομαγμένος
εκ της φωνής της σάλπιγγος θα μείνη σαστισμένος.


Κι ευθύς το τόξον θα στραφή προς νότον στην Ελλάδα
που απ” τό φως τό ουράνιον θα φέγγη σάν λαμπάδα.


Τότε θα καταφθάνουνε οι Πρέσβεις στην Ελλάδα
ολόχαρη δε η Ελλάς με βία και γρηγοράδα.


Τότε η Ελλάς θα σηκωθή πρώτη με το στρατό της
να εκπληρώσει ολόχαρη τον Ιερόν σκοπόν της.


Να καταλάβη αμαχητί, τα ιερά της μέρη
που της τα πήραν οι εχθροί, που όλος ο κόσμος ξέρει.


Τότε οι πρόσφυγες ομού από χαρά σκιρτώντες
θα τρέξουνε στα μέρη τους σαν αετοί πετώντας.


Τότε ο Έλλην Βασιλεύς, ο εκλεκτός Κυρίου
εις πάντα θάναι άριστος και επί της υφηλίου


θα άρχη και θα διοική μετά δικαιοσύνης
και η γη θα χαίρεται εκ διαρκούς ειρήνης.


Τα όπλα τα πολεμικά θα γίνουν εργαλεία
και άροτρα γεωργικά κι ειρήνη και ευτυχία.


Θα Βασιλεύση πανταχού κι ως αδελφοί να ζώσι
οι άνθρωποι επί της γης και δεν θα ερωτώσι


ο εις τον άλλον άνθρωπον μήπως και είναι ξένος
αλλά θα λέγεται αδελφός και εκ του Αδάμ το γένος.


Έλληνες ανανήψατε αυτή είναι η αλήθεια
μή σας πλανούν οι άπιστοι πώς είναι παραμύθια.


Όλα αυτά θα γίνουνε η ώρα πλησιάζει
το σύμπαν αναταράσεται και σας δεν σας τρομάζει:


Η συμφορά που έρχεται τους ασεβείς να πλήξη
και εκ της γης αλύπητα να τους αξαφανίση.


Πάρετε την απόφασιν και λογικά σκεφθήτε
αν θέλετε να ζήσετε και αιώνια να σωθήτε


όλοι μετανοήσατε στραφήτε προς τα θεία
γιατί ουδεμία απ” αυτήν υπάρχει σωτηρία.


Ο πόλεμος που έρχεται ουδέποτε έχει γίνει
τόσον μεγάλος και φρικτός και δεν θα γένη ειρήνη.


Εάν δεν εκκαθαρισθή η ήρα από το σιτάρι
και τα ζιζάνια θα καούν σαν το ξήρο χωρτάρι.



(Οι Γέροντες της Ορθοδοξίας τα «έβλεπαν» χρόνια πριν...)


ΠΗΓΗ   το είδαμε εδώ

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...