Ὁ Ἅγιος Λεόντιος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Ὑπάτιος (ἢ Ὕπατος) καὶ Θεόδουλος
Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ μαρτύρησαν ἐπὶ αὐτοκράτορας Οὐεσπασιανοῦ (70 μ.Χ.). Ὁ Λεόντιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ εἶχε χαρακτηριστικὴ ῥωμαλεότητα καὶ μεγαλοπρεπὲς παράστημα. Κατατάχθηκε στὸ στρατὸ καὶ στὶς μάχες ἔδειξε μεγάλη γενναιότητα καὶ ἀνδρεία. Ἔτσι, προβιβάσθηκε σὲ ὑψηλὰ στρατιωτικὰ ἀξιώματα.
Ὅμως κατὰ τὴν διάρκεια τῆς σταδιοδρομίας του ὁ Λεόντιος διατηροῦσε πολλὴ μετριοφροσύνη καὶ τιμιότητα. Ἔτσι, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἔπεσε στὴν καρδιά του ὅπως τὸ μέρος τοῦ σπόρου «εἰς τὴν γῆν ἀγαθήν», τὸ ὁποῖο «φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα». Ἔπεσε, δηλαδὴ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ στὴν καρδιὰ τοῦ Λεοντίου, ὅπως πέφτει ὁ σπόρος στὴ μαλακὴ καὶ εὔφορη γῆ καί, ὅταν φύτρωσε, ἔκανε καρπὸ ἑκατὸ φορὲς περισσότερο ἀπὸ ὅ,τι ὁ σπόρος.
Πράγματι, ἀφοῦ ὁ Λεόντιος πίστεψε στὸ Χριστό, ἄφθονες ἦταν οἱ φιλανθρωπίες του, καὶ μάλιστα φανερὰ μέσα στὸ στράτευμα. Μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο ἔφερε στὴ χριστιανικὴ πίστη καὶ δυὸ συναδέλφους του, τὸν Ὑπάτιο καὶ τὸν Θεόδουλο.
Ὅταν τὸ ἔμαθε αὐτὸ ὁ ἀφρικανὸς ἡγεμόνας Ἀδριανός, θέλησε νὰ τοὺς ἀναγκάσει νὰ ἀλλαξοπιστήσουν. Εἶδε, ὅμως, ὅτι δὲν μποροῦσε. Τότε, τοὺς μὲν Ὑπάτιο καὶ Θεόδουλο ἀποκεφάλισε, τὸν δὲ Λεόντιο μαστίγωσε μέχρι θανάτου. Ἔτσι, μὲ τὸ τίμιο αἷμα τους σφράγισαν τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀφοσίωσή τους στὸ Χριστό.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. θείας πίστεως.
Ῥώμην ἔνθεον διεζωσμένος, ἐθριάμβευσας ἐν τοῖς ἀγῶσιν, ἀθλοφόρε τοῦ Σωτῆρος Λεόντιε• σὺ γὰρ ὡς λέων πρὸς ἄθλησιν ὥρμησας καὶ πολεμίων τὸ κράτος κατέβαλες. Μάρτυς ἔνδοξε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρίσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῶν τυράννων ᾔσχυνας, τὰς πονηρὰς ἐπινοίας, καὶ Ἑλλήνων ᾔλεγξας, το ἀθέατον σέβας, ἔλαμψας, θεογνωσίαν πᾶσιν ἀνθρώποις, δόγμασι, τῆς εὐσεβείας, θεόφρον Μάρτυς· διὰ τοῦτό σου τὴν μνήμην, τιμῶμεν πόθῳ, σοφὲ Λεόντιε.
Μεγαλυνάριον
Δόξῃ διαπρέπων στρατηγικῇ, αἴγλῃ ἐλαμπρύνθης, ἐν Κυρίῳ ἀθλητικῇ· σὺ γὰρ τοῦ Σωτῆρος, τὸ ὄνομα δοξάσας, μεγαλομάρτυς ὤφθης, αὐτοῦ Λεόντιε.
------------------------------------------------------------------------------
Ὁ Ἅγιος Αἰθέριος
Ἀνήκει καὶ αὐτὸς στὴν ἀτέλειωτη καὶ ἔνδοξη φάλαγγα τῶν μαρτύρων τῆς χριστιανικῆς πίστεως. Ἡ θεία χάρη τὸν ἔκανε ἀπὸ τὴν γῆ ἀκόμα, πολίτη τοῦ οὐρανοῦ. Ἡ διάνοια καὶ ἡ καρδιά του ἦταν ἐλεύθερες ἀπὸ κάθε παχυλότητα, γεμάτες πνευματικότητα.
Νεκρὸς ἀπέναντι στὸν κόσμο, δηλαδὴ στὴν ἁμαρτία, ζοῦσε μόνο γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ἀλλὰ στὸ διωγμὸ ἐπὶ Διοκλητιανοῦ, ὁ Αἰθέριος συνελήφθη. Οὔτε οἱ ἀπειλὲς ὅμως, οὔτε οἱ ὑποσχέσεις, οὔτε οἱ ῥαβδισμοί, οὔτε οἱ μαστιγώσεις, οὔτε οἱ ἀνοιγμένες πληγὲς μὲ τὰ αἵματα ποὺ ἔτρεχαν, στάθηκαν ἱκανὲς νὰ κάμψουν τὴν πίστη τοῦ Αἰθέριου.
Πιστὸς μέχρι θανάτου ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτό, ἐκεῖ ὅπου εἶναι ἡ ἀγαλλίαση τοῦ Παραδείσου.
------------------------------------------------------------------------------
Ὁ Ὅσιος Ἔρασμος
΄Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
------------------------------------------------------------------------------
Οἱ Ἅγιοι Δύο Μάρτυρες ἀπὸ τὴν Κύπρο
Μαρτύρησαν ἀφοῦ τοὺς ἔκαψαν τὰ πόδια.
------------------------------------------------------------------------------
Ὁ Ὅσιος Λεόντιος ὁ ποιμένας τοῦ κειμένου πέραν τῆς Πόλεως
΄Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
------------------------------------------------------------------------------
Ὁ Ὅσιος Λεόντιος ὁ Ἀθωνίτης ὁ Μυροβλύτης
Ὁ Ὅσιος αὐτὸς καταγόταν ἀπὸ τὸ Ἄργος τῆς Πελοποννήσου. Ἐγκατέλειψε τὸν κόσμο καὶ ἀναχώρησε γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἐκεῖ κατοίκησε στὸ Ἱερὸ κοινόβιο τῆς Μονῆς Διονυσίου καὶ γιὰ 60 ὁλόκληρα χρόνια δὲν βγῆκε ἀπὸ τὸ Μοναστήρι. Ἔτσι ἀξιώθηκε τοῦ διορατικοῦ καὶ προφητικοῦ χαρίσματος.
Μετὰ τὸν θάνατό του, τὰ ἱερά του λείψανα ἄνεβλησαν Μύρο, ὅπως ἱστορεῖ ὁ ἱερὸς Μαλαξὸς (1580) ὁ πρωτόπαπας Ναυπλίου.
Ὁ Ὅσιος Λεόντιος ἔζησε περὶ τὸ 1530 καὶ ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τοῦ Ἄργους ἀγλάϊσμα, οἵά περ γόνος κλεινὸς καὶ θεῖον γεώργιον τῆς τοῦ Προδρόμου Μονῆς ἐδείχθης Λεόντιε. Σὺ γὰρ δι᾿ ἐνάρετου πολιτείας ἐκλάμψας, ὤφθης Χριστοῦ θεράπων καὶ σεπτὸς μυροβλύτης, διὸ σὲ Πάτερ συμφώνως πάντες γεραίρομεν.
Κοντάκιον Ἦχος γ´. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῷ Σωτῆρι Ὅσιε ἀκολουθήσας ὁσίως, σεαυτὸν καθήγνισας δι᾿ ἀρετῶν ἐμμελείας· ὅθεν σε ὁ Ζωοδότης Λόγος δοξάσας, ἔδειξε πηγὴν τὸ σκῆνός σου θείου μυρου· διὰ τοῦτο σοὶ βοῶμεν· χαίροις θεόφρον πάτερ Λεόντιε.
Ὁ Οἶκος
Ἀπὸ νεότητος σοφὲ Χριστῷ ἠκολούθησας, κόσμου ἀπώσω τὰ τερπνὰ καὶ ἀπηρνήσω σεαυτὸν φρονήματι τελείῳ· διὸ καὶ τῆς ἐνεγκαμένης μεταναστεύσας πόλεως, τὸ τοῦ Ἄθωνος Ὄρος κατέλαβες, καὶ τῇ τοῦ Βαπτιστοῦ θείᾳ Μάνδρᾳ ὡς πρόβατον σεπτὸν κατεσκήνωσας· ἔνθα τῆς χλόης τῆς ζωῆς καὶ πόας τῆς ἀειθαλοῦς ἀσκητικῶς τρυφήσας, πρὸς μάνδραν τὴν οὐράνιον καὶ τὰς τῶν Ἁγίων λαμπρότητας ἐν χαρᾷ εἰσηλασας· διὸ σὲ ὁ μέγας Ποιμὴν δοξάζων μυροβλύτην σὲ θεῖον ἔδειξε, μύρα εὔοσμα ἐκ τῶν ὀστέων βλύσαντα τοῖς βοῶσι· χαίροις θεόφρον πάτερ Λεόντιε.
Κάθισμα
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὸν ἐνάρετον βίον πολιτευσάμενος, χαρισμάτων τῶν θείων ὤφθης ἀνάπλεως, καὶ μετέστης πρὸς Θεὸν ἐν δόξῃ Ὅσιε, τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν κληρονόμος γεγονὼς Λεόντιε μυροβλύτα· ἄλλα μὴ παύσῃ πρεσβεύων, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον
Χαίροις ὁ τοῦ Ἄργους θεῖος βλαστός, καὶ Διονυσίου τοῦ Ὁσίου ὁ μιμητής, χαίροις εὐωδία τῶν μοναστῶν τοῦ Ἄθω, ὅσιε μυροβλύτα πάτερ Λεόντιε.
------------------------------------------------------------------------------
Ἡ Σύναξις τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ
Πλησίον τοῦ Ἰουλιανοῦ ἐν τῷ Φόρῳ.
------------------------------------------------------------------------------
Οἱ Ἅγιοι δέκα ὀκτὼ Μάρτυρες
