24 ΩΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΕΝΟΣ “ΤΕΜΠΕΛΗ” ΠΑΠΑ

24  ὧρες  ἀπὸ τὴν ζωὴ ἑνὸς “ τεμπέλη” παπᾶ…

.             Κάθε ἱερέας  ποὺ μὲ φόβο Θεοῦ ἐνδιαφέρεται γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τῆς Ἐνορίας του εἶναι ἕνας “ἐν δυνάμει μάρτυρας”  τῆς σημερινῆς ἐποχῆς…
.            Πολὺ συχνὰ λένε, ἢ γράφουν,  ἐφημερίδες καὶ περιοδικὰ ὅτι οἱ κληρικοὶ εἶναι τεμπέληδες… Συνήθως, πίσω ἀπ᾽ αὐτὲς τὶς αὐθαίρετες καὶ ἐπιπόλαιες διατυπώσεις, θέλουν νὰ κτυπήσουν, νὰ μειώσουν, ἀκόμη καὶ νὰ εἰρωνευτοῦν  τὴν εἰκόνα τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία γιὰ δικούς τους λόγους κάθε φορά, θὰ λέγαμε ὅτι μισοῦν βαθύτατα…
.             Βεβαίως ὅλοι αὐτοὶ ἀνήκουν σὲ μία μειοψηφία καὶ τὸ μόνιμο σκηνικό τους στὶς παρέες ποὺ κάνουν εἶναι πάντα  «ἐν χορῷ καὶ τυμπάνῳ» νὰ καταλήγει  σὲ βρισιές, καὶ αἰσχρὰ ἀκόμη σχόλια ἐναντίον τῶν ἱερέων, τῶν «παπάδων…», ὅπως ὑποτιμητικὰ τοὺς λένε, συνοδεύοντάς τους καὶ μὲ μία ἄλλη ἀνόσια λέξη τοῦ  ζωϊκοῦ βασιλείου…
.             Σὲ ἀπάντηση ὅλων αὐτῶν ποὺ δυστυχῶς ἀγνοοῦν τὴν πραγματικότητα, παραθέτουμε ἕνα ἀληθινὸ χρονικὸ ἑνὸς μόνο Σαββατοκύριακου, ἑνὸς πολύτεκνου μάλιστα ἱερέως, ὁ ὁποῖος ὑπηρετεῖ σὲ Ἐνορία τῶν βορείων Προαστίων τῆς  Ἀθήνας.
.             Εἶναι ὁ πατὴρ  Σταῦρος  Χ., ποὺ γιὰ εὐνόητους λόγους, ὅπως ἄλλωστε μᾶς τὸ ζήτησε ταπεινὰ καὶ ὁ ἴδιος, καὶ χωρὶς διάθεση προβολῆς, θὰ παραλείψουμε τὸ ἐπώνυμό του καὶ τὴν Ἐνορία του. Θὰ ποῦμε μόνο ἕνα μέρος ἀπὸ τὴν μικρὴ ἱστορία του…
.             Ἂς δοῦμε λοιπὸν τί ἔκανε ἐκεῖνο τὸ Σάββατο τὸ πρωί, σὰν ξεκίνησε τὴν ἡμέρα του…
.          Σηκώθηκε στὶς 5.30  τὸ πρωῒ γιὰ νὰ ἑτοιμαστεῖ (νηστικὸς ἐννοεῖται ), ὥστε γύρω στὶς  6.30 νὰ βρίσκεται  στὴν Ἐκκλησία τακτοποιώντας κάποια πράγματα γιὰ τὴν Θεία λατρεία… Ὁ πατὴρ Σταῦρος  ποτὲ δὲν μπαίνει στὴν Ἐκκλησία βιαστικὸς σὰν νὰ ἀνοίγει  τὸ μαγαζί του καὶ μάλιστα στὸ ἱερὸ βῆμα μὲ τὴν Ἁγία Τράπεζα , ὅπου σὲ λίγο μὲ τὴν μετουσίωση τῶν τιμίων Δώρων θὰ «κατεβάσει» ἀπὸ τὸν Οὐρανὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό…
.             Μπαίνει στὸ ἱερὸ μὲ σεβασμὸ καὶ εὐλάβεια, μὲ φόβο Θεοῦ καὶ συναίσθηση τοῦ χώρου στὸν ὁποῖο εἰσέρχεται… Παλαιότερα εἶχε καὶ μιὰ εὐλογημένη συνήθεια ποὺ σήμερα γιὰ λειτουργικοὺς λόγους καὶ κάποιες ἀντιρρήσεις συναδέλφων του ἀναγκάστηκε νὰ τὴν διακόψει.  Ἐκεῖ λοιπόν, δεξιὰ σὰν μπαίνουμε στὸ ἱερό,  εἶχε ἕνα ντουλαπάκι ὅπου καὶ ἔβαζε μέσα τὰ παπούτσια του, παίρνοντας ἕνα ἄλλο ζευγάρι καθαρὰ παπούτσια ποὺ μόνο γιὰ τὸ ἱερὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία φύλαγε, ὥστε νὰ μὴ μεταφέρονται κάθε φορὰ ὅλες οἱ πατημένες ἀσχήμιες τοῦ δρόμου μέσα στὸ ἱερὸ τοῦ Θεοῦ…
.             Ὑπερβολικὸς θὰ ποῦνε μερικοί…
.             Ὅμως ὁ παπα-Σταῦρος  ἔτσι συνήθισε ἀπὸ τὸν γέροντά του 30 χρόνια τώρα, καὶ πιστὸς μαθητὴς ἐκείνου συνεχίζει τὴν εὐλαβικὴ καὶ γεμάτη πίστη πορεία του. Καὶ μακάρι νὰ εἴχαμε κι ἄλλους παπα-Σταύρους, καὶ νὰ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι μεγάλο ὄφελος θὰ εἴχαμε κι ἐμεῖς, ἀλλὰ καὶ ὁ κόσμος ὁλόκληρος ποὺ μ᾽ αὐτὰ τὰ φωτεινὰ παραδείγματα θὰ ἦταν ἀσφαλῶς καὶ καλύτερος!
.            Σάββατο πρωῒ λοιπὸν τέλεσε τὴν θεία Λειτουργία καὶ ἐν συνεχείᾳ δύο μνημόσυνα. Ἐν συνεχείᾳ παρευρέθηκε στὸν καφέ, γιὰ νὰ μιλήσει καὶ νὰ παρηγορήσει λίγο τὶς δυὸ οἰκογένειες ποὺ ἔκλαιγαν γιὰ τὸν θάνατο ποὺ τοὺς βρῆκε…
.             Μετά, τέλεσε βάπτιση μίας ἀλλοδαπῆς κυρίας ἡ ὁποία ἔπειτα ἀπὸ Κατήχηση ποὺ τῆς ἔκανε δύο μῆνες τώρα, θέλησε νὰ γίνει Ὀρθόδοξη. Ἀκολούθως πῆγε γιὰ Ἁγιασμὸ σ᾽ ἕνα κατάστημα καὶ τὸ μεσημέρι γευμάτισε στὴν οἰκία μίας πολύτεκνης οἰκογένειας ποὺ τὸν εἶχε καλέσει.
.             Στὶς 2  τὸ μεσημέρι κουρασμένος πιὰ καὶ ζαλισμένος πῆγε σπίτι του… Τὸ ἀπόγευμα τῆς ἴδιας μέρας  τοῦ Σαββάτου ἐξομολόγησε κάποιους ἀνθρώπους, ἀκολούθως ἔκανε τὸν Ἑσπερινὸ καὶ μετὰ γιὰ  3 περίπου ὧρες συνέχισε τὴν Ἐξομολόγηση. Τελείωσε γύρω στὶς 9 τὸ βράδυ, ὥσπου ἔφυγαν ὅλοι ὅσοι εἶχαν ἔλθει. Ζήτησε συγγνώμη ἀπὸ τὸν Νεωκόρο ποὺ τὸν καθυστέρησε στὸ κλείσιμο τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀκολούθως σέρνοντας ἀπὸ τὴν κούραση τὰ πόδια του πετάχτηκε στὸ σπίτι ἑνὸς ἀρρώστου ποὺ τὸν εἶχε εἰδοποιήσει γιὰ νὰ κάνει εὐχέλαιο…
.             Δὲν ζήτησε ἀπὸ κανέναν χρήματα,  ὅλους τοὺς παρηγόρησε καὶ τοὺς ἁγίασε μὲ τὸν ἴδιο εὐλαβικό, κοινωνικό, καὶ γελαστὸ τρόπο, καὶ ἂν κάποιοι τοῦ ἔδωσαν κάτι, ταπεινὰ τὸ ἀρνήθηκε « ἔχω τὸν μισθό μου…» τοὺς εἶπε, καὶ μόνο ὅταν ἐπέμεναν τὸ πῆρε ὡς προϊὸν τῆς ἀγάπης τους γιὰ τὸ κουραστικὸ ἔργο του, κι ὄχι ὡς προϊὸν ἐκβιασμοῦ νὰ πάρει ὁπωσδήποτε κάτι…
.             Τὰ μισὰ ἀπ᾽ αὐτὰ ἄλλωστε, ὅπως ἀπὸ χρόνια τὸ ἔχει καθιερώσει, θὰ τὰ βάλει τὴν ἄλλη μέρα μέσα στὸ κουτί, γιὰ τοὺς φτωχοὺς τῆς Ἐνορίας του…
.             Στὸ σπίτι του πῆγε γύρω στὶς 10 καὶ μισὴ τὸ βράδυ, μὲ τὰ παιδιὰ νὰ τὸν περιμένουν καὶ τὴν παπαδιὰ νὰ τοῦ κάνει τὶς συνήθεις παρατηρήσεις γιὰ τὴν ἀργοπορία του… Ζήτησε συγγνώμη ἀπ᾽ ὅλους, δείπνησε κάτι νηστήσιμο, γιατί αὔριο θὰ λειτουργοῦσε καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ κοινωνήσει, ἑτοίμασε τὸ κήρυγμα τῆς Κυριακῆς ποὺ θὰ ἔπρεπε στὸ ἐκκλησίασμα νὰ πεῖ, καὶ ἀφοῦ διάβασε κάποιες εὐχὲς Ἀποδείπνου ἔπεσε κατάκοπος νὰ κοιμηθεῖ…
.             Τὴν ἑπομένη ἡμέρα, Κυριακή, ξύπνησε νωρὶς ὅπως καὶ τὸ Σάββατο. Τέλεσε τὴν Θεία Λειτουργία καὶ κήρυξε τὸν Θεῖο Λόγο. Κοινώνησε περὶ τοὺς 30 πιστοὺς σκυμμένος μὲ προσοχὴ ἐπάνω στὸ Ἅγιο Δισκοπότηρο ἀπὸ τὸν φόβο μὴ πέσει κάποιος μαργαρίτης κάτω στὸ δάπεδο, καὶ μοίρασε τὸ ἀντίδωρο σὲ 100 περίπου πιστοὺς  λέγοντας καὶ δυὸ λόγια  στὸν καθ᾽ ἕνα τους…
.             Ἀκολούθως, στὸν καφὲ ποὺ πάντα παραθέτει ἡ  Ἐνορία στοὺς ἐκκλησιαζομένους τῆς Κυριακῆς, εἶχε εἰδικὴ συνάντηση μὲ τοὺς νέους, μὲ ζωντανὴ συζήτηση, λύσεις ἀποριῶν καὶ συμβουλές. Στὴ συνέχεια ἔκανε μία ἐπίσκεψη σὲ μία οἰκογένεια πρὸς ἐπίλυση ἑνὸς σοβαροῦ οἰκογενειακοῦ προβλήματος.
.             Τὸ ἀπόγευμα μετὰ τὸν Ἑσπερινό, βάπτισε δύο δίδυμα παιδάκια καὶ ἀκολούθως πῆρε ταξὶ καὶ ἐπισκέφθηκε  ἕναν ἀσθενῆ στὸ Νοσοκομεῖο. Ἐπέστρεψε στὸ ναὸ γιὰ νὰ κάνει δύο γάμους  καὶ τὸ ἴδιο βράδυ πῆγε σ᾽ ἕνα  ἀνάπηρο παιδὶ καὶ σὲ ἕναν φτωχὸ γέροντα γιὰ νὰ τοῦ ἀφήσει κάτι…
.             Ἐννοεῖται, ὅτι ὁ ἐν λόγῳ ἐνάρετος κληρικὸς πρέπει νὰ δεῖ  καὶ λίγο τὴν οἰκογένειά του, γιατί κι᾽ αὐτὸς ἔχει παιδιά, οἰκογένεια, τροφοδοσία σπιτιοῦ,  κοινωνικὲς ὑποχρεώσεις… Ἀλλὰ ἀκόμη θὰ πρέπει νὰ προσευχηθεῖ, νὰ μελετήσει, νὰ προετοιμασθεῖ πνευματικῶς, νὰ ἐπιλύσει ζητήματα τῆς Ἐνορίας του, ἀλλὰ νὰ «δεῖ»  καὶ τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτόν του, καὶ νὰ μὴ κάνει «ξέπλυμα καὶ τηγάνι» σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ προβλήματα…
.             Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτά, καὶ ἄλλα περισσότερα ποὺ δὲν μποροῦν ὅλα νὰ ἀναφερθοῦν ἐδῶ, ἀρκετὲς φορὲς ἀναρωτηθήκαμε γιὰ τὸ τί μυαλὰ ἔχουν κάποιοι ποὺ παίρνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ μεμονωμένα περιστατικὰ κληρικῶν ποὺ ἐργάζονται ἔστω ὑποτονικά, τοὺς βάζουν ὅλους, καλοὺς καὶ κακούς, στὸ ἴδιο τσουβάλι…
.             Τὸ συμπέρασμα εἶναι ὅτι εὐτυχῶς ἔχουμε ἀκόμη ἄξιους λειτουργοὺς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι μὲ φόβο Θεοῦ ἐπιτελοῦν τὸ καθῆκον τους καὶ καλὸ θὰ εἶναι νὰ τοὺς ἔχουμε καὶ αὐτοὺς καθημερινὰ στὴν προσευχή μας…

πηγή