ΣΙΜΦΟΝΙΤΕ ΜΕ ΤΙΝ ΑΠΛΟΠΙΙΣΙ ΤΙΣ ΓΛΟΣΑΣ ΜΑΣ;

Ι αλίθια ίνε ότι πράγματι θα απλοπιιθί ι γλόσα κε θα δεν θα χριάζετε να ταλεπορούντε τα πεδιά μασ με τιν εκμάθισι τις γραματικίσ. Εξάλου, ίνε κε πιο ορέα ι ικόνα τις απλοπιιμένισ γλόσασ.

 

Αυτό το μήνυμα έλαβα σε μέιλ από φίλη εκπαιδευτικό. 

Ο ξεπεσμός της ελληνικής γλώσσας σε όλο του το μεγαλείο! ΑΝ το αφήσουμε να γίνει!

Δεν είναι ότι το πολυτονικό ή η καθαρεύουσα (ή ακόμα και τα αρχαία) ήταν δύσκολα. Είναι ότι παραδίνουμε ασυζητητί και αμαχητί την πολιτιστική και γλωσσική μας κληρονομιά στην λήθη, γιατί κάποιους έτσι βολεύει  και συμφέρει.

 Κατά τα άλλα κάποιοι γονείς χαίρονται με το  μονοτονικό και την απλοποίηση της γλώσσας, ίσως γιατί θυμούνται τα 5άρια που έπαιρναν στην ορθογραφία και δεν θέλουν κάτι τέτοιο για τα παιδιά τους, χωρίς να σκέφτονται ότι έτσι συμβάλλουν στην συρρίκνωση του εγκεφάλου τους.

Πάρ' τους και έναν υπολογιστή, εγκατέστησε παιχνίδια, άστα τα παιδιά να βλέπουν βλακώδη προγράμματα στην τηλεόραση και, για αλλαγή, ας παίξουν και στο playstation ώστε να εξαφανιστεί κάποτε το κέντρο σκέψης του εγκεφάλου.

Τι τα ταλαιπωρούμε με αυτή τη γλώσσα που θεωρείται η μόνη γλώσσα που δέχεται άμεσα ο εγκέφαλος των υπολογιστών, λόγω της δομής της (αλλά αυτό δεν μας το 'πανε όταν αγοράζαμε το laptop του παιδιού μας, έτσι, πληροφοριακά! Γι' αυτό βλέπε Η αρχαία ελληνική γλώσσα, επίσημη γλώσσα των υπολογιστών ).

Ούτε μας είπανε πως η εκμάθηση των ελληνικών διεγείρει κέντρα του εγκεφάλου τα οποία αντιτίθενται  στο Αλτσχάιμερ (δεν λέω ότι η γλώσσα μας "θεραπεύει" αλλά "αντιτίθεται" στον εκφυλισμό των κέντρων γνώσης, σκέψης, μνήμης και εκμάθησης λόγω της πολυπλοκότητάς της) ούτε ότι η γνώση της διευκολύνει την εκμάθηση άλλων γλωσσών.

Έτσι όπως θα καταντήσουμε, για να ξαναποκτήσουμε την λειτουργία σκέψης θα χρειαστούμε μετάλλαξη.

 

Το μέιλ, συνέχιζε ως εξής:

ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ.. ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΤΟ ΛΑΒΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΙΣΩΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ


Την απλοποίηση της ελληνικής γραφής ζητά ο κύπριος ευρωβουλευτής Μάριος Ματσάκης, με σχετική εισήγηση που υπέβαλε προς τον υπουργό Παιδείας της Κύπρου Ανδρέα Δημητρίου. Την πρόταση του κοινοποίησε και στους Έλληνες ευρωβουλευτές.

Ο κ. Ματσάκης προτείνει στον Κύπριο υπουργό τη σύσταση μιας ολιγομελούς επιτροπής γλωσσολόγων, οι οποίοι θα μπορούσαν, εμπεριστατωμένα να ενδιατρίψουν επί του θέματος και να δώσουν μια επιστημονικά έγκυρη πρόταση για τον εκμοντερνισμό/ απλοποίηση της Ελληνικής γραφής.
Στην επιστολή του ο Κύπριος ευρωβουλευτής παραθέτει ως τροφή για σκέψη' τα εξής:
1... Να καταργηθούν τα γράμματα 'η' και 'υ' και να αντικατασταθούν από το γράμμα 'ι'.
2... Να καταργηθεί το γράμμα 'ω' και να αντικατασταθεί από το γράμμα 'ο'.
3... Να καταργηθούν οι εξής συνδυασμοί γραμμάτων και να αντικατασταθούν ως εξής:
αι'---> 'ε', 'ει'--->'ι', 'οι--->ι', 'υι'--->ι', 'αυ'--->'αβ', 'ευ'--->'εβ'
4... Να καταργηθεί η χρήση του 'γγ' και να αντικατασταθεί από το 'γκ'.
5... α καταργηθεί το τελικό γράμμα 'ς' και να αντικατασταθεί από το γράμμα 'σ'.
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω αλλαγών, αναφέρει ευρωβουλευτής, το Ελληνικό αλφάβητο θα έχει μόνο 21γράμματα(α, β, γ, δ, ε, ζ, θ, ι, κ, λ, μ, ν ,ξ , ο ,π, ρ, σ, τ, φ, χ, ψ) και ένα μόνο δίψηφο (το 'ου')...
Ο κ. Ματσάκης υποστηρίζει ότι η απλοποίηση της Ελληνικής γραφής καθίσταται αναγκαία μέσα στα πλαίσια μιας τάσης ενωτικής πορείας των γλωσσών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, μια τέτοια αλλαγή θα καταστήσει την Ελληνική γραφή πιο απλή και πολύ πιο εύχρηστη. Ιδιαίτερα όσον αφορά την χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και σε σχέση με μεγάλο αριθμό ατόμων που έχουν διάφορες μορφές δυσλεξίας'.
Υ.Γ. ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ:
Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή, να πλήξουμε:
1. τη γλώσσα,
2. τη θρησκεία,
3. τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας

Ας τολμήσει κάποιος ξένος να προτείνει σε Γάλλο να εξαλείψει τους τρεις τόνους, ή να γράψει το beaucoup - bocou, ή το couteau - couto.

Aς τολμήσει να προτείνει σε ένα Άγγλο να γράψει αντί thought -thot, αντί wrought - rot, ή
σε ένα Γερμανό να γράψει αντί Gemutsbeschaffenheit -Gemutsbesafenheit , ή αντί Erbschleicher - Erbsleiher
και θα δούμε τι θα γίνει!! 

Ευχαριστώ την Μίνα που μου το έστειλε.

Και εδώ ερχόμαστε να αντιπαραθέσουμε τους λόγους του Ξενοφώντα Ζολώτα υπέρ της ελληνικής.

 

 

Έκπληξη προκάλεσε ο Ξενοφών Ζολώτας, ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας, 
από τον απροσδόκητο λόγο του στις 26 Σεπτεμβρίου 1957,


ενώπιον του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, σε μία από τις πιο ουσιαστικές του ενέργειες


για την προβολή της ελληνικής γλώσσας. Ο σοφός αυτός Έλληνας,


μίλησε ελληνικά και τον κατάλαβαν όλοι γιατί χρησιμοποίησε ατόφια την αγγλική γλώσσα!


Επακολούθησε ανυπόκριτος ενθουσιασμός και χειροκροτήματα από όρθιους τους συνέδρους.

Την επομένη είχαν πρωτοσέλιδο το λόγο του οι "New York Times" και η "Washington Post",
περνώντας σε όλο τον κόσμο το μήνυμα, ότι


Η Ελληνική Γλώσσα Μπορεί Να Χρησιμοποιηθεί Και Να Λειτουργήσει


Σε Όλες Τις Ευρωπαϊκές Γλώσσες.


Μάλιστα, τόση ήταν η εντύπωση, που προκάλεσε η πρώτη αυτή ομιλία στα αγγλικά,


ώστε ο τότε Πρόεδρος της Διεθνούς Τράπεζας, Γιουτζίν Μπλάκ, τον παρακάλεσε


και σε επόμενη ετήσια συνεδρίαση του ΔΝΤ και της Διεθνούς Τράπεζας να μιλήσει πάλι αγγλικά,


αλλά με ελληνικές λέξεις, κάτι, που επανέλαβε το 1959.


Να δούμε αυτούς τους δύο λόγους του, τους οποίους



Ο πρώην Υπηρεσιακός ( σας θυμίζει τίποτα αυτό;) πρωθυπουργός και


καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας


είχε εκφωνήσει στην Ουάσιγκτον στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959..


Οι οποίοι με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων είναι μόνο ελληνικές λέξεις.


Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης


και Ανάπτυξης


και δεν αντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα στην κατανόηση


τού προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής.


Εκείνο τον καιρό, κατείχε την θέση τού διευθυντή Τραπέζης Ελλάδος


και διαχειριστή του ελληνικού Δημοσίου Χρέους.


Ακολουθεί ο λόγος της 26/9/1957:
"I always wished to address this Assembly in Greek, but realized that


it would have been indeed border=0>"Greek"


to all present in this room. I found out, however, that I could make my


address in Greek which would still be English to everybody.


With your permission, Mr. Chairman, l shall do it now, using


with the exception of articles and prepositions, only Greek words.

"Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic


Thesaurus and the Ecumenical Trapeza


for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is


an episode of cacophony


of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize


at the synods of our didymous


organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are


analyzed and synthesized.


Our critical problems such as the numismatic plethora generate some


agony and melancholy.


This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis,


we have the dynamism to program


therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe.


In parallel, a Panethnic unhypocritical economic


synergy and harmonization in a democratic climate is basic.


I apologize for my eccentric monologue.


I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic arid generous


American Ethnos and to the organizes and


protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia".


 Δύο χρόνια αργότερα, το 1959, ο Ξ. Ζολώτας
έδωσε μία άλλη ελληνο-αγγλική ομιλία,
ζητώντας να τον ακούσουν με προσοχή,
ακόμα κι αν υπήρχε ο κίνδυνος
να κουράσει τους ακροατές του.
Ιδού ο λόγος και η ελληνική του "μεταγραφή":

Kyrie, it is Zeus' anathema on our epoch


(for the dynamism of our economies)


and the heresy of our economic method and policies


that we should agonize the Skylla


of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.


It is not my idiosyncracy


to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians


are rather cryptoplethorists.


Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora,


they energize it through their tactics and practices.


Our policies should be based more on economic and less on political criteria.


Our gnomon has to be a metron between economic,


strategic and philanthropic scopes.


Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies,


oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have


to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia,


which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should


not antagonize economic acme.


A greater harmonization between the practices of the economic


and nomismatic archons is basic.


Parallel to this,we have to synchronize and harmonize more and


more our economic and nomismatic policies panethnically.


These scopes are more practicable now, when the prognostics


of the political and economic barometer are halcyonic.


The history of our didimus organization on this sphere


has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic


to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies.


The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.


Therefore, i sympathize, although not without criticism one or two themes with


the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program


orthodox economic


and nomismatic policies, although I have some logomachy with them.


I apologize for having


tyranized you with my Hellenic phraseology.


In my epilogue, i emphasize my eulogy to the philoxenous


aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie stenographers.


Να τί είπε ο Ζολώτας...στα ελληνικά.. 

Κύριοι, είναι "Διός ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση
της οικονομικής μας μεθόδου
και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε
σε αγωνία την Σκύλλα
του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη
της οικονομικής μας αναιμίας.
Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός
ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου
θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές.
Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό,
τον ενεργοποιούν
μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους.
Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται
περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια.
Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής,
στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς.
Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια,
ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και
πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει
να είναι πιο ορθολογιστικές,
αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται
σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική
στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.
Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε
να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή.
Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών
και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.
Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε
όλο και περισσότερο τις οικονομικές και
νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς.
Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, που τα προγνωστικά
του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι χάλκινα.
Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα
είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό
στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες.
Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές.
Γι' αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι
χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα
με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας
στον ζήλο τους να προγραμματίσουν
ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.
Απολογούμαι που σας τυράννησα
με την ελληνική μου φρασεολογία.
Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου,
προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης
καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.


Στο παρελθόν, ο Ξ. Ζολώτας είχε εκφωνήσει και έναν ελληνο-γαλλικό λόγο.


Le Dedale Synchrone Du Cosmos Politique

Kyrie, Sans apostropher ma rhetorique dans l' emphase et la plethore,


j' analyserai elliptiquement, sans nul gallicisme, le dedale synchrone du cosmos


politique caracterise par des syndromes de crise paralysant


l' organisation systematique


de notre economie. Nous sommes periodiquement sceptiques


et neurastheniques devant


ces paroxysmes periphrasiques, cette boulimie des demagogues,


ces hyperboles,


ces paradoxes hypocrites et cyniques qui symbolisent


une democratie anachronique et chaotique.


Les phenomenes fantastiques qu'on nous prophetise


pour l' epoque astronomique detroneront


les programmes rachitiques, hybrides et sporadiques


de notre cycle atomique.


Seule une panacee authentique et draconienne


metamorphosera cette agonie


prodrome de l' apocalypse et une genese


homologue du Phenix.


Les economistes technocrates seront les strateges


d' un theatre polemique et


dynamique et non les proselytes du marasme.


Autochtones helleniques,


dans une apologie cathartique, psalmodions


les theoremes de la democratie


thesaurisante et heroique, soyons allergiques


aux parasites allogenes


dont les sophismes trop hyalins n' ont qu'une pseudodialectique.


En epilogue a ces agapes, mon amphore a l' apogee,


je prophetise toute euphorie


et apotheose a Monsieur Giscard d' Estaing, prototype enthousiasmant de


la neo-orthodoxie economique et symbole de la palingenesie de son ethnie gallique.


Πηγή κειμένων, ιστολόγιο πηγή

Μεταφορά κειμένου  πηγή