Kαποιο μεγαλο κακο θα βρη την Ελλαδα.

 

Οταν υβριζεται ο Θεανθρωπος Κυριος και Θεος μας κατα τροπον αποτροπαιον, πεζοδρομιακον και χυδαιον, 


οταν οι κυβερνητικοι παραγοντες λαμβανουν το μερος των ανωμαλων και των διεστραμμενων, 


οταν οι λεγομενοι πλεον δικαστικοι "λειτουργοι" αμνηστευουν αυτα τα κοινωνικα καθαρματα και περιτριμματα, και κουμασια, και τα επιτρεπουν να εξυβριζουν το Υπεροχικο προσωπο του Κυριου και Θεου μας, 


οταν οι Ιεραρχες εξαφανιζονται και σιωπουν προ του εκχυδαϊσμου του προσωπου του Πανασπιλου Θεανθρωπου, 



οταν ο λαος ανεχεται και δεν διαμαρτυρεται προ αυτου του πελωριων διαστασεων μεγεθους της ΥΒΡΕΩΣ, 



Τότε, ώ τότε, ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ. 



Καποιο μεγαλο κακο πλησιαζει. 



Η ΑΠΟΤΟΜΙΑ του Θεου θα επιτρεψει μεγαλες δοκιμασιες. 


Η ΠΙΣΤΙ ΥΒΡΙΖΕΤΑΙ και ΕΚΧΥΔΑΪΖΕΤΑΙ.


Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ, 

Η ΕΛΛΑΔΑ θα εξαφανισθη.


ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. 


==================== 

 

 

Από πού άντλησε 

ο χυδαίος υβριστής του Θεανθρώπου 

το σενάριό του;

Η κυρία Σταυρούλα έβαλε τα γυαλιά σε πολλούς συμβιβασμένους χριστιανούς και κυρίως σε κάποια μέλη της Ιεραρχίας που απαξίωσαν να ασχοληθούν με το όλο ζήτημα για να μη συμβάλλουν δήθεν στη διαφήμιση του αισχρουργήματος των ακατονόμαστων αντίχριστων.Λες και δεν έχει διαφημισθεί το χυδαίο αυτό κατασκεύασμα.

Παλαιάς κοπής το εν λόγω ψευτοεπιχείρημα. Είχε προβληθεί και στο παρελθόν όταν είχαν ξεσπάσει κατά πάντα δίκαιες διαμαρτυρίες επικειμένης της κινηματογραφικής προβολής του τρισαίσχιστου καζαντζακικοσκορτσεζικού βοθρολύματος. Προσπάθησαν ανεπιτυχώς βέβαια να απαξιώσουν τις αυθόρμητες και ζωηρές αντιδράσεις των πιστών. Οι πιστοί χριστιανοί όταν υβρίζεται σκαιώς το θεανδρικό πρόσωπο του Χριστού δεν μπορούν να παραμένουν απαθείς και να αρκούνται σε ανώδυνες και πλατωνικές διαμαρτυρίες αλλά έχουν χρέος να προβαίνουν σε ζωηρές διαμαρτυρίες και παραστάσεις προς τους αρμοδίους και να διατυπώνουν την αξίωσή τους να μην προβάλλεται η κάθε βρώμικη φαντασίωση του κάθε διεστραμμένου ψευτοκαλλιτέχνη.

Απ την πλευρά της διαρκώς ασχημονούσας και ανοηταίνουσας αριστερής ιντελλιγκέντσιας εκτοξεύονται πολλές αρλούμπες και σοφιστείες εν προκειμένω. Επί παραδείγματι ολολύζουν και ολοφύρονται τα πρώην σταλινικά συντρόφια για τη δήθεν ποινικοποίηση της ελευθερίας της έκφρασης. Συγχέουν ηθελημένως οι κυρίες και οι κύριοι της ΔΗΜΑΡ και του ΣΥΡΙΖΑ την κακόβουλη βλασφημία του αρχηγού της επικρατούσας θρησκείας των Ελλήνων με την ελευθερία της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Τη δημόσια έκφραση και κατάθεση του περιεχομένου των προιόντων της αρρωστημένης και διεστραμμένης φαντασίας καθενός θλιβερού συνανθρώπου μας που διεκδικεί για τον εαυτό του την ιδιότητα του καλλιτεχνικού δημιουργού με το νόμιμο δικαίωμα να εκθέτει τη δημιουργία του στα μάτια της κοινής γνώμης. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται άραγε για καλλιτεχνική δημιουργία ή για χυδαία ύβρη και προσβολή του όλου οικοδομήματος της χριστιανικής πίστεως;.

Από πού άντλησε ο χυδαίος υβριστής του Θεανθρώπου το σενάριό του; Απ την ιστορία ή απ την κοπρανώδη φαντασία του; Και από πότε ο κάθε ψυχανώμαλος είναι ελεύθερος να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και να ισχυρίζεται για τα ιερά πρόσωπα ό,τι κατεβάσει η άρρωστη κούτρα του; Έχει και η ξετσιπωσιά τα όριά της. Και ο πέλεκυς της δικαιοσύνης έπρεπε να επιπέσει αμείλκτος πάνω στις κεφαλές των αισχρών υβριστών.Το ίδιο και ο πέλεκυς των ιερών κανόνων απ την πλευρά της καθεύδουσας Εκκλησίας. Η οποία καλό θα είναι όταν προπηλακίζονται απ τα ΜΑΤ τα πιστά μέλη της να σπεύδει προς συμπαράστασή τους.

Λ.Ν.

πηγή