<<Τον έν προφήταις μείζονα γνωρισθέντα και Αποστόλων πρόκριτον γεγονότα, ύμνοις εγκωμίων στεφανώσωμεν, τον Πρόδρομον της χάριτος, την κεφαλήν γαρ ετιμήθει, δια τον νόμον Κυρίου (Εξαποστ. Εορτής)
Περίλαμπρα τιμά σήμερα η εκκλησία τον Πρόδρομο Ιωάννη και μνημονεύει το θλιβερό γεγονός της αποτομής της κεφαλής του. Εορτάζει το μαρτυρικό θάνατο εκείνου, που όχι μόνο βάπτισε στα νερά του Ιορδάνη τον Κύριο Ιησού Χριστό, αλλά και προετοίμασε τον δρόμο του ερχομού Του, εκείνου που ένωσε Παλαιά και Καινή Διαθήκη, κηρύσσοντας μετάνοια στον κόσμο και δίνοντας το παράδειγμα της ασκητικής ζωής.
Η εμφάνιση του Ιωάννου του Βαπτιστή ήταν παταγώδης και πρωτοφανής. Μεγάλο ρεύμα και κίνηση πολλή δημιουργήθηκε γύρω από το πρόσωπό του. Ο Άγιος Θεοφύλακτος παρατηρεί πως ο Ιωάννης χαρακτηρίζεται ως φωνή << ως Πρόδρομος ων του Χριστού, ώσπερ και η φωνή προτρέχει του λόγου>>. Έργο του Βαπτιστού ήταν να αποκαλύψει τη μεσσιανική του ιδιότητα. << Ίδε ο Αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου. Ούτος εστίν περί ου εγώ είπον>> (Ιω.1, 29-30), ομολόγησε ο ίδιος όταν αντίκρισε τον Χριστό. Έτσι διέψευσε την υποψία ότι ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας (Πρξ.13,25) και είπε <<εγώ μεν ύδατι βαπτίζω ημάς… αυτός υμάς βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί>>.
Ο προφήτης αυτός είναι μέγας ενώπιον του Κυρίου. (Λουκ. 1, 15). Οι κατά κόσμον μεγάλοι, βασιλείς, αξιωματούχοι και στρατηγοί, ισχυροί και πλούσιοι δεν έχουν τίποτα το κοινό με τον προφήτη, που διακρινόταν για την αρετή, την ευσέβεια, την απλότητα και την ταπεινοφροσύνη. Ήταν αγιασμένος ενώ ακόμη βρισκόταν στην κοιλία της μητέρας του. <<Επί σε επερίφθην εκ μήτρας, εκ κοιλίας μητρός μου ο Θεός μου εί σύ>> (Ψαλμ. 21, 11). Από το χρόνο ακόμα της κυοφορίας έδειξε την προφητική του ιδιότητα σκιρτώντας << εν αγαλλιάσει>> (Λουκ. 1,44) ως βρέφος στα σπλάχνα της Ελισάβετ, όταν η Παναγία πήγε να την επισκεφθεί. Έγινε έμψυχο της χάρης όργανο, αυξανόμενος και μεγαλώνοντας με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Από μικρή ηλικία έζησε στην έρημο <<άσκευον, απεριμέριμνον και απραγμάτευτον>> βίο, χωρίς τις κοσμικές μέριμνες, κατά την παρατήρηση του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Ζούσε μόνο για το Θεό, έβλεπε μόνο το Θεό και είχε τροφή του το Θεό.
Ο Τίμιος Πρόδρομος δεν έφυγε στην έρημο, γιατί φυγομάχησε προς τη ζωή, αλλά για να προετοιμασθεί, ώστε να ανταποκριθεί στο έργο που του ανέθεσε ο Θεός. Το ίδιο και οι μοναχοί που τον έχουν προστάτη τους. Δεν φεύγουν από τον κόσμο γιατί αποστρέφονται τους ανθρώπους, αλλά γιατί θέλουν να νεκρώσουν το κοσμικό φρόνημα και τα πάθη, να αποκρούσουν τις επιθέσεις του πονηρού και έτσι να φτάσουν στο τέρμα που είναι η καταξίωση της ζωής και η υπέρβαση του θανάτου.
Πτωχεία και ταπείνωση συναντώνται στο πρόσωπο του Τιμίου Προδρόμου. Η μεν πτωχεία από την εξωτερική περιβολή του προφήτου, η δε ταπείνωση απ΄ την άρνησή του να δεχθεί πως είναι ο Μεσσίας ή ο προφήτης Ηλίας και η απαξίωση όλων των τιμών και των τίτλων.
Ο βίος του μεγάλου αυτού προφήτη και αγίου της εκκλησίας μας, με τα δύο αυτά γνωρίσματα της προσωπικότητάς του, αποτελεί έλεγχο για πολλούς από εμάς που έχουμε την τάση της προβολής και την επιθυμία απόκτησης αξιωμάτων. Ο διάβολος πολλούς από τους ανθρώπους τους πειράζει με το πάθος της φιλοπρωτίας, ενώ τους αποθαρρύνει να κάνουν το θέλημα του Θεού και να αγωνισθούν όπως ο Τίμιος Πρόδρομος. Η φιλομέριμνη διάθεσή μας, μας σπρώχνει συνέχει να επιτύχουμε τη διάκρισή μας στα αξιώματα του κόσμου και όχι στις αρετές. Πολλοί αγώνες γίνονται για το προβάδισμα και την προβολή όχι μόνο από τους κοσμικούς αλλά και από εκείνους που ζουν εντός του περιβόλου της εκκλησίας.
Άραγε σήμερα, μέσα στον σύγχρονο κόσμο των συμβιβασμών υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού;
Απάντηση στον τρόπο βιώσεως του θελήματος του Θεού αποτελεί ο βίος και φωνή του τιμίου Προδρόμου που είναι φωνή αληθείας και μετανοίας. Ο λόγος της αληθείας δεν είναι πάντοτε ευχάριστος μιας και οριοθετεί το σωστό από το λάθος και συνεπώς καλεί τον κάθε άνθρωπο να εξετάσει και να αναθεωρήσει την πορεία του, έτσι και η μετάνοια δεν είναι εύκολο αγώνισμα και δεν είναι λίγοι εκείνοι που προτιμούν σαν την Ηρωδιάδα, να φιμώσουν οριστικά το στόμα που λέει αλήθειες, παρά να αποδεχθούν τα σφάλματά τους. Για να επιτευχθεί όμως η μετάνοια χρειάζεται η ταπείνωση, το άδειασμα του εαυτού μας ενώπιον του Θεού. Το ολοκληρωτικό δόσιμο σ΄Αυτόν με πλήρη εμπιστοσύνη και αγάπη και όταν γίνει αυτό θα μπορούμε να γευθούμε την εσωτερική χαρά και την εν Κυρίω γαλήνη.
Αλλά και αν ακόμη ο λόγος της αληθείας ακούγεται ευχάριστος, όταν δηλαδή συμφωνούμε και δεχόμαστε ως σωστά αυτά που ακούμε, πάλι υπάρχει απόσταση μέχρι την εφαρμογή τους. Το βλέπουμε αυτό στο παράδειγμα του Ηρώδη ο οποίος άκουγε μεν με ευχαρίστηση τα λόγια του Βαπτιστή, όμως αυτό δεν τον απέτρεψε να γίνει εγκληματίας. Προτίμησε ο ίδιος να φανεί αρεστός στους συνδαιτυμόνες του παρά στον ίδιο το Θεό.
Η ανθρώπινη ιστορία και ακόμη περισσότερο η ιστορία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, αλλά και της εκκλησίας μέχρι τις μέρες μας έχει να μας παρουσιάσει αναρίθμητα ίσως παραδείγματα ανθρώπων που διώχθηκαν, βασανίστηκαν ή και θανατώθηκαν επειδή υπερασπίστηκαν την Αλήθεια, δηλαδή τον λόγο του Θεού, όπως ο Άγιος που τιμούμε σήμερα. Το παράδειγμά τους επαινείται και εκθειάζεται και προβάλλεται σε όλους εμάς ως ορόσημο και ως πρότυπο ζωής, ώστε να μην δειλιάζουμε αλλά να υπερασπιζόμαστε την αλήθεια της πίστεως μας με κάθε τίμημα.
Στην εποχή μας βέβαια, περισσότερο απ΄ ότι στο παρελθόν παρατηρούμε μια απομάκρυνση της κοινωνίας από τις αξίες του Ευαγγελίου και μια μανιώδη προσκόλληση στο κυνήγι της ευημερίας, του χρήματος, των υλικών αγαθών. <<Τι θα ωφελήσει όμως τον άνθρωπο εάν κερδίσει όλο τον κόσμο και ζημιωθεί την ψυχή του;>> μας λέει ο ίδιος ο Θεός. Γιατί μεγαλύτερη αξία, ακόμη και από τα πλούτη όλου του κόσμου έχει μία και μόνο ανθρώπινη ψυχή. Και αυτό το επιβεβαίωσε σήμερα ασυναίσθητα και με τραγικό τρόπο η Ηρωδιάδα, η οποία προτίμησε το θάνατο ενός ανθρώπου παρά τα πλούτη και τις εξουσίες.
Αγαπητοί μου αδελφοί, αυτό επομένως που όλοι μας οφείλουμε να κρατήσουμε με την ευκαιρία αυτής της μεγάλης εορτής, είναι πρώτα απ΄ όλα ο επανακαθορισμός των αξιών που θέτουμε στη ζωή μας, η ιεράρχηση της σπουδαιότητας των αναζητήσεών μας και η στροφή μας προς τα πνευματικά, σε πείσμα του κόσμου που καλλιεργεί τον υλιστικό και καταναλωτικό τρόπο ζωής. Έπειτα, ότι δεν αρκεί μόνο να είμαστε ευχάριστοι ακροατές του Λόγου του Θεού, δεν αρκεί να τον ακούμε μόνο, αλλά και να αγωνιζόμαστε, ώστε να τον εφαρμόσουμε στη ζωή μας. Και επιπλέον ότι δεν πρέπει να διστάζουμε όταν χρειαστεί να πούμε την αλήθεια, αλλά να την ομολογούμε με θάρρος και παρρησία, άσχετα αν κάποιοι ενοχληθούν και κυρίως παρά τις όποιες συνέπειες ενδεχομένως θα έχει αυτή μας η ομολογία. Και τούτο διότι η μόνη Αλήθεια και η όντως Ζωή είναι ο ίδιος ο Χριστός και χωρίς αυτόν δεν υπάρχει ούτε Ζωή, ούτε Ανάσταση.
Ας ευχαριστήσουμε το Θεό, γιατί αν και θανατώθηκε ο Πρόδρομος <<εξεχύθει εις τα έθνη διά του Σωτήρος ημών Ιησού>> η μεγαλύτερη δωρεά.
Η Εκκλησία, συνεχίζοντας το έργο του Προδρόμου, οδηγεί τους ανθρώπους στο Χριστό που έγινε <<εν νεκροίς ελεύθεύρερος>> (Ψαλμ. 87,5) και μας οδηγεί στη σωτηρία, ας την ακολουθήσουμε λοιπόν, διότι μόνο ωφελημένοι θα βγούμε.
Ας ευχηθούμε να ενστερνιστούμε και να βιώσουμε το μήνυμα που μας προσφέρει η σημερινή εορτή του Τιμίου Προδρόμου << Μετανοείτε, ήγγικεν γαρ η βασιλεία των ουρανών>>, ώστε να γίνουμε μέτοχοι της αιωνίου βασιλείας και του Παραδείσου, και συμπολίτες και συγκληρονόμοι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά