Η πίστη είναι πραγματοποίηση αυτών πού ελπίζουμε

πηγή

Επιστολή του Αγίου Νείλου στον κανδιδάτο Ρηγίνο .

Πριν από κάποιον χρόνο άνθρωποι αγαπητοί στον Θεό, πού πιέζο­νταν για κάποια αναγκαία υπόθεσή τους, παρακαλούσαν ένα μοναχό να κάνει γι’ αυτούς προσευχές, ώστε να βοηθηθούν στό έργο τους με το να γίνει καλοκαιρία. Βλέποντας ο μοναχός τον ουρανό να συννεφιάζει και να πέφτουν ψιχάλες, αρνιόταν νά προσευχηθεί από φόβο μήπως αποτύχει. Εκείνοι όμως τού έλεγαν.

-  Σύ δώρησε μας μόνο την προσευχή, και πιστεύουμε ότι θά μάς γίνει οπωσδήποτε αυτό πού πιστεύουμε. 

’Έτσι λοιπόν, αφού έγινε ή προσευχή, βγήκαν έξω, αν καί βρέχονταν, χωρίς νά δυσανασχετούν ή να διαφωνούν. Διαλύθηκε τότε ό αέρας, καθάρισε ό ουρανός, και σταμάτησαν οι άνεμοι. ’Έτσι αυτοί πήγαν μέχρι τούς τό­πους πού ήθελαν, και γύρισαν πάλι στα δικά τους. αφού έφεραν σε αίσιο πέρας την υπόθεση τους.

 Αυτά σου τα διηγήθηκα τώρα, για να μπορέ­σεις έστω και μερικώς να καταλάβεις αυτό πού είναι γραμμένο, ότι «ή πίστη είναι πραγματοποίηση αυτών πού ελπίζουμε».

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ των Νηπτικών και Ασκητών 11Δ Νείλου του μοναχού επιστολές σελ. 220-221

Το μπράβο του Θεού και το μπράβο των ανθρώπων

πηγή

«Την κενοδοξία πάλι, γνωρίζοντας ότι είναι μία φαντασία ανώφελη, δίκαια την αποφεύγουν, επειδή τους πείθει να κοπιάζουν για την αρετή, αλλά αχρηστεύει τους κόπους, γιατί θέλει να μη τους παρουσιάζουν στον Θεό, ο οποίος προσφέρει φανερά την ανταμοιβή των κρυφών έργων, αλλά θέλει να κάνουν δημόσια γνωστά στους ανθρώπους αυτά που κάνουν, παρέχοντάς τους επαίνους, αντί για μισθούς,οι οποίοι έπαινοι δεν είναι τίποτε περισσότερο και τους στερούν από την μεγάλη και αιώνια τιμή. 



Γιατί, αυτός που ανέλαβε οποιαδήποτε κοπιαστική εργασία για να θαυμαστεί από τους ανθρώπους, δεν διαφέρει σε τίποτα από τους θαυματοποιούς της σκηνής, αφού αρκείται στον μισθό αυτών που διασκεδάζουν, και δεν δικαιούται να ζητήσει άλλη ανταμοιβή από τον Θεό, γιατί από την αρχή δεν έθεσε σκοπό του να πάρει τον μισθό από Αυτόν, αλλά από εκείνους» 

(Άγιος Νείλος, Λόγος προς Μάγναν).

Προφητεία Αγίου Νείλου του Μυροβλήτου.Οι έσχατες Ημέρες

Κατά το 1900 βαδίζοντας προς τον μεσασμόν 
του 8ου αιώνος άρχεται ο κόσμος του καιρού 
εκείνου, να γίνεται αγνώριστος.
 Όταν πλησιάση ο καιρός της ελεύσεως 
του Αντιχρίστου θα σκοτισθεί η διάνοια 
των ανθρώπων από τα πάθη τα της σαρκός 
και θα πληθυνθεί σφόδρα η ασέβεια και η
 ανομία, τότε άρχεται ο κόσμος να γίνεται 
αγνώριστος, αι μορφαί των ανθρώπων
 θα μετασχηματίζωνται και δεν θα
 γνωρίζωνται οι άνδρες από τας γυναίκας
 διά της αναισχύντου ενδυμασίας και των 
τριχών της κεφαλής, οι τότε άνθρωποι 
θα αγριέψουν και θα γίνουν ωσάν θηρία 
από την πλάνην του αντιχρίστου. 
Δεν θα υπάρχη σεβασμός εις τους γονείς
 και τους γεροντοτέρους , η αγάπη θα εκλείψει,
 οι δε ποιμένες των χριστιανών Αρχιερείς
 και ιερείς θα είναι άνδρες κενόδοξοι, 
παντελώς μη γνωρίζοντες την δεξιάν 
οδόν από την αριστεράν, τότε θα 
αλλάξουν τα ήθη και οι παραδόσεις 
των χριστιανών και της Εκκλησίας. 
Η σοφρωσύνη θα απολεσθεί από τους 
ανθρώπους και θα βασιλεύσει η ασωτία.
 Το ψεύδος και η φιλαργυρία θα φθάσουν 
εις τον μέγιστον βαθμόν, και ουαί εις τους
 θησαυρίζοντες αργύρια. 
Αι πορνείαι, μοιχείαι, αρσενοκοιτίαι, 
κλοπαί και φόνοι, θα πολιτεύωνται, 
εν τω καιρώ εκείνω, και δια την ενέργειαν 
της μεγίστης αμαρτίας και ασελγείας, 
οι άνθρωποι θέλουν στερηθή την χάριν 
του Αγίου Πνεύματος, όπου έλαβον εις 
το Άγιον Βαπτισμα, ως και την τύψιν της
 συνειδήσεως. 
Αι Εκκλησίαι δε του Θεού θα στερηθούν 
ευλαβών και ευσεβών ποιμένων και αλλοίμονον
 τότε εις τους εν τω κόσμω ευρισκομένους 
χριστιανούς οι οποίοι θα στερηθούν τελείως 
την πίστην διότι δεν θα βλέπουν από κανέναν 
φώς επιγνώσεως. Τότε θα αναχωρούν από 
τον κόσμον εις τα ιερά Καταφύγια δια να 
εύρουν ψυχικήν ανακούφισιν των θλίψεων
 των και παντού θα ευρίσκουν εμπόδια και
 στενοχωρίας. 
Και πάντα ταύτα γενήσονται
 διά το ότι ο Αντίχριστος θέλει κυριεύση
 τα πάντα, και γενήσεται εξουσιαστής πάσης
 της Οικουμένης και θα ποιεί τέρατα και σημεία κατά φαντασίαν,θέλει δε δωση πονηράν σοφίαν εις
 τον ταλαίπωρον άνθρωπον, να εφεύρη να
 ομιλή ο ένας εις τον άλλον, από την μίαν 
άκρην της γής έως την άλλην, τότε θα πέτανται 
στον αέρα ως πτηνά και διασχίζοντες τον 
βυθόν της θαλλάσσης ως ιχθύες. 
Και ταύτα πάντα ποιούντες οι δυστυχείς άνθρωποι, 
διαβιούντες εν ανέσει, μη γνωρίζοντες οι 
ταλαίπωροι ότι ταύτα εστί πλάνη του Αντιχρίστου. 
Και τόσον θα προοδεύσει την επιστήμην
 κατά φαντασίαν ο πονηρός, ώστε αποπλανήσαι
 τους ανθρώπους και μη πιστεύειν εις την ύπαρξιν του ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΥ ΘΕΟΥ. 
Τότε βλέπων ο Πανάγαθος Θεός την απώλειαν
 του ανθρωπίνου γένους, θέλει κολοβώση τας 
ημέρας,διά τους ολίγους σωζομένους, 
διότι ο διάβολος θέλει πλανείσαι ει δυνατόν 
και τους εκλεκτούς . 
Τότε αιφνιδίως θέλει έλθη η δίστομος
 ρομφαία και θα θανατώση τον πλάνον
 και τους οπαδούς αυτού.
πηγή

Πότε το ναυάγιο γίνεται λιμάνι; (Αγίου Νείλου)

«Να χαίρεσαι όταν ασκείς την αρετή, αλλά να μην υπερηφανεύεσαι,

μήπως το ναυάγιο γίνει στο λιμάνι. 

Με όσα κάνεις κάθε φορά να πιστεύεις ότι βρίσκεσαι μπροστά στο Θεό.

Να αποφεύγεις τους επαίνους και να νιώθεις ντροπή για τις κατηγορίες. 

Να έχεις φόβο και πόθο του Θεού και να χρησιμοποιείς προς όλους 

καθαρή την συνείδηση σου.  

Όσο προοδεύεις στον νόμο,
τόσο γνωρίζεις ότι υπολείπεσαι από την τελειότητα.

Να εξετάζεις το τέλος κάθε πράξης σου προτού να την αρχίσεις. 

Νύχτα και ημέρα να κοιτάζεις προς την τελευταία ημέρα.

Να προσέχεις να μην γίνεται ζημιά σε κανέναν με αυτά που 

κάνεις ή λες ή σκέφτεσαι. 

Να μην χαίρεσαι με τα ευχάριστα της βιοτικής ζωής, γιατί 

το άνθος του χορταριού μόλις το πιάνεις μαραίνεται.

Στις θλίψεις σου να ευχαριστείς τον Θεό, και ο ζυγός των 

αμαρτιών σου θα ελαφρύνεται. 

Να προφυλάγεσαι από τους πειρασμούς, γιατί νίκησαν 

πολλούς και μάλιστα από τους μεγαλύτερους» 

(Απόσπασμα από τις «Παραινέσεις» 

του αγίου Νείλου, τόμος 11Β).

πηγή

αντιγραφή από

Πότε το ναυάγιο γίνεται λιμάνι; (Αγίου Νείλου)

«Να χαίρεσαι όταν ασκείς την αρετή, αλλά να μην υπερηφανεύεσαι, μήπως το ναυάγιο γίνει στο λιμάνι. 

Με όσα κάνεις κάθε φορά να πιστεύεις ότι βρίσκεσαι μπροστά στο Θεό.

Να αποφεύγεις τους επαίνους και να νιώθεις ντροπή για τις κατηγορίες. Να έχεις φόβο και πόθο του Θεού και να χρησιμοποιείς προς όλους καθαρή την συνείδηση σου. 

Όσο προοδεύεις στον νόμο, 
τόσο γνωρίζεις ότι υπολείπεσαι από την τελειότητα.

Να εξετάζεις το τέλος κάθε πράξης σου προτού να την αρχίσεις. 

Νύχτα και ημέρα να κοιτάζεις προς την τελευταία ημέρα.

Να προσέχεις να μην γίνεται ζημιά σε κανέναν με αυτά που κάνεις ή λες ή σκέφτεσαι. 

Να μην χαίρεσαι με τα ευχάριστα της βιοτικής ζωής, γιατί το άνθος του χορταριού μόλις το πιάνεις μαραίνεται. 

Στις θλίψεις σου να ευχαριστείς τον Θεό, και ο ζυγός των αμαρτιών σου θα ελαφρύνεται. 

Να προφυλάγεσαι από τους πειρασμούς, γιατί νίκησαν πολλούς και μάλιστα από τους μεγαλύτερους»


(Απόσπασμα από τις «Παραινέσεις» του αγίου Νείλου, τόμος 11Β).

πηγή

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ - ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ ΧΡΟΝΙΑ.

.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ ΧΡΟΝΙΑ....

Προφητικά και Σωτήρια (1651 † )

Οι άνθρωποι εκείνοι που θα περπατούν εις τα μέσα του ογδόου αιώνος (7.500 από Αδάμ ) θα συγκαταβαίνουν εις την φθοράν της πορνείας, τότε θέλει γίνη ταραχή μεγάλη να φιλονικούν ακαταπαύστως, και δεν θέλουν εύρη ούτε την αρχήν ούτε το τέλος.

Ύστερον θέλει γίνη η ογδόη Σύνοδος..., και τότε θα ειρηνεύσουν ολίγον καιρόν οι άνθρωποι, και πάλιν θέλουν να μετατρέψουν την γνώμην τους εις το πονηρόν, εις την απώλειαν, και να μη γνωρίζουν τι εστι το στέφανον του γάμου, μόνον θα έχουν μίαν απώλειαν και συγκατάβασιν εις την ασωτείαν χειρότεροι από τα Σόδομα και Γόμορρα...,

και άλλα μύρια κακά θα πολιτεύωνται, και όσαι κακίαι θα πολιτεύωνται, τόσαι δυστυχίαι θα έλθουν, ... 

και τας κακίας οπού έκαμνον οι παλαιοί άνθρωποι πριν του κατακλυσμού, διπλασίως θα εργάζωνται αυτοί χειρότερα... 

θα αποφασίζουν, ότι εκείνος οπού εργάζεται την κακίαν θα είναι καλός...και όσον θα πλεονεκτούν οι άνθρωποι, τόσον δυστυχία θέλει είναι εις τον κόσμον...

Η φιλαργυρία είναι πάθος ακόρεστον... 

Η πλεονεξία είναι οδηγός της απωλείας και η ακτημοσύνη είναι οδηγός της σωτηρίας. Επλεονέκτησες; απώλεσας την σωτηρίαν σου, διότι η σωτηρία του ανθρώπου κινδυνεύει να χαθή από την πλεονεξίαν.

Αυτή η κατηραμένη θα φέρη εις τον κόσμον την δυστυχίαν και θα απωλεσθή η ευτυχία, αυτή εκατάστησε την διχόνοιαν εις τον κόσμον, και εις την μοναδικήν πολιτείαν...

Η πλεονεξία είναι θρόνος του αντίχριστου...

Η πλεονεξία επρόσφερε το ψεύδος εις τον κόσμον, και ελκύζονται με το ψεύδος και ανομούν με την αρπαγήν της αδικίας, και η αλήθεια εχάθη, και εις το ψεύδος πείθονται όλοι. 

Η αλήθεια είναι η ένσαρκος οικονομία του Χριστού και το κήρυγμα του Ευαγγελίου, και το ψεύδος είναι η έλευσις του αντιχρίστου και η βασιλεία του, όπου θέλει να φέρη την παγκόσμιον δυστυχίαν και απώλειαν εις όλον τον κόσμον, και καθώς οι Προφήται προέλεγον την έλευσιν του Κυρίου, έτσι και η πολυφρόντισις θα σκοτίζη την διάνοιαν των ανθρώπων, θα γίνωνται αναίσθητοι εις την σωτηρίαν τους, από την πολλήν φροντίδα οπού θα έχουν, και η σωτηρία σώζεται μόνον εις όσους δεν πείθονται εις την εργασίαν του αντίχριστου, και η εργασία του αντίχριστου είναι η μέριμνα του κόσμου και ο θησαυρισμός...και την σήμερον οι άνθρωποι εδόθησαν εις την πολυθησαύρισιν και μέριμναν, και παρεδόθησαν εις την απώλειαν με αρπαγάς, προδοσίας, ψεύδη, αρρενομανίας, γαστριμαργίας, υπερηφανείας, με την σκληρότητα της καρδίας, και με την πλεονεκτικήν φιλαργυρίαν...

...Όταν θα δυστυχεύση ο κόσμος από την χάριν του παναγίου Πνεύματος, τότε θα έλθουν εις τον κόσμον όλαι αι δυστυχίαι να τον περικυκλώσουν. 

Και πρώτον θα δυστυχεύση ο κόσμος από την αγάπην, ομόνοιαν και σωφροσύνην, δεύτερον θα δυστυχεύση κάθε χώρα και να χαθούν τα υποκείμενα κεφάλαια από τας χώρας, και θέλει δυστυχεύση και η Εκκλησία του Χριστού από αρχιερείς και ποιμένες και πνευματικούς

Ύστερον από αυτήν την δυστυχίαν θα γεννηθή ο ακάθαρτος από την κοιλίαν της ακαθαρσίας, και θα ποιή σημεία και τέρατα με δαιμονικάς φαντασίας, υποκρινόμενος εις τον κόσμον πως είναι πράος και ταπεινός τη καρδία, αλλά θα είναι αλώπηξ εις την καρδίαν και λύκος εις την γνώμην. Και τροφή του θα είναι η ταραχή των ανθρώπων, όταν θα ταράσσωνται οι άνθρωποι, τότε θα ζωοτρέφεται ο αντίχριστος.

Και η ταραχή των ανθρώπων θέλει είναι η κατάκρισις, ο φθόνος , η μνησικακία, το μίσος, η έχθρα, η πλεονεξία, η αρρενομανία, η μοιχεία, η πορνεία, η λήθη της πίστεως και η αλαζονεία, αυτά είναι η τροφή του αντιχρίστου, και θα είναι κεφαλή επάνω εις τας χώρας..., και εξουσιαστής εις τον κόσμον. Και θα εξουσιάση την αίσθησιν του ανθρώπου, και όλοι θα πείθονται εις αυτόν, διότι αυτός θα είναι νομοκράτωρ και αυτοκράτωρ, και θέλει ενεργεί όλων την απώλειαν, και όποιος ευρίσκεται εις την απώλειαν εκείνος θα νομίζη πως εργάζεται την σωτηρίαν του.

Τότε θα καταφρονηθή το Ευαγγέλιον της Εκκλησίας, διότι η απώλεια θέλει φέρη τότε μεγάλην δυστυχίαν εις τον κόσμον, και θέλει γίνουν σημεία και φοβερά εν μέσω της δυστυχίας. Πείνα φοβερά θέλει γίνη οπού να μην χορταίνη ο άνθρωπος, διότι τότε θα τρώγη επτά φορές περισσότερον από ότι τρώγει τώρα και πάλιν να μην χορταίνη, και θα είναι πανταχού μεγάλη δυστυχία... 

Τότε, όσοι σφραγισθούν με την σφραγίδα του αντιχρίστου πολλοί θα πεθάνουν εις τους δρόμους, και η καρδία τους περισσότερον θα λιγώνεται, και μη δυνάμενοι να βαστάσουν την πείναν και την λιγούραν, θα αρπάζουν να τρώγουν τους νεκρούς... 

και η σφραγίς του θα γράφη, εδικός μου είσαι, ναι εδικός σου είμαι, θεληματικώς μου έρχομαι και όχι δυναστικώς και αλλοίμονον εις όποιον σφραγισθή με αυτήν, τότε θα γίνη μεγάλη ταραχή εις τον κόσμον... και βλέποντας ο Θεός την ταραχήν των ανθρώπων, θέλει προστάξη την θάλασσαν να λάβη την πρώτην της ουσίαν οπού ήτον θερμοτάτη... και όταν καθίση ο αντίχριστος εις τον κατηραμένον του θρόνον, θέλει βράση η θάλασσα ωσάν χάλκωμα, και θέλει στειρεύση η γη τα βότανα και δένδρα από την θερμότητα της θαλάσσης και αι φλέβαι των πηγών θα ξηρανθούν και τα ζώα και πετεινά να αποθάνουν από τον χνώτον της θαλάσσης. 

Και τότε θα γίνη η ημέρα ωσάν ώρα, η εβδομάδα ωσάν ημέρα, και ο μήνας ωσάν εβδομάδα, διότι από την πονηρίαν του ανθρώπου θα γίνουν τα στοιχεία βιαστικά, δια να τελειώση γρήγορα ο καιρός, οπού ελάλησεν ο Θεός... Τότε θα έλθουν να κηρύττουν ο προφήτης Ηλίας και ο δίκαιος Ενώχ...και να λέγουν.

Όποιος κάμη υπομονήν και δεν σφραγισθή με την σφραγίδα του αντίχριστου, θέλει σωθή, και εξάπαντος θα τον δεχθή ο Θεός εις τον Παράδεισον, μόνον να μην σφραγισθή, αλλά να κάμνη τον σταυρόν του, διότι η σφραγίδα του σταυρού ελευθερώνει τον άνθρωπον από τα βάσανα του άδου, και η σφραγίδα του αντιχρίστου τον παραδίδει εις τα βάσανα του άδου. Και αν πεινούν, να μην ζητούν τροφήν, μόνον να έχουν υπομονήν, και βλέποντας ο Θεός την υπομονήν τους, θα στείλη εξ ύψους βοήθειαν... 

Τα παγκάκιστα δε τέκνα του αντιχρίστου είναι η πορνεία, η μοιχεία, η αρσενοκοιτεία, ο φόνος, η αρπαγή, η κλεψιά, η αδικία, το ψεύδος, η τυραννία, η πώλησις και αγόρασις του ανθρώπου...,τόσον πονηρά θέλει γίνη η ανθρώπινος φύσις τότε...,και θα ενεργήσουν την πονηρίαν τους περισσότερον από τους δαίμονας...και βλέποντας ο αντίχριστος πως θα γίνη η ανθρώπινος φύσις πονηροτέρα από τους δαίμονας, θέλει χαρή κατά πολλά... 

Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία Εκδόσεις"Ορθόδοξος Κυψέλη"

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ

 ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Πως θα βαδίζουμε στην οδό του Κυρίου

«Επειδή λοιπόν έχει τόσο μεγάλη δυσκολία ο δρόμος που οδηγεί στη βασιλεία, αφού είναι στενός και περικλείεται και από τις δύο πλευρές του από γκρεμούς, ποια είναι η ανάγκη να είμαστε φορτωμένοι με φορτία χρημάτων, ή να χάσκουμε μπροστά σε αυτούς που μας επαινούν, ή επιχειρούν να μας κατηγορήσουν και να βαδίζουμε στον δρόμο αυτόν κατά τρόπον απαράδεκτο; 


Γιατί, οι υλικές φροντίδες μας αποσπούν την προσοχή μας και γρήγορα μας τραβούν προς τα κάτω, και η ευκολία του να βλέπουμε προς τη δόξα ή την ατιμία, μας κάνει να πέφτουμε είτε από εδώ είτε από εκεί, παρέχοντας μας ευκολότερο το γλίστρημα από οποιαδήποτε άνοδο προς τα άνω, με το να μη απασχολούμε τα μάτια μας εκεί όπου η προφύλαξη απαιτεί μεγάλη προσοχή και θέλει να είναι άγρυπνη, γιατί μόλις και μετά βίας με τον τρόπο αυτόν η πορεία γίνεται αλάνθαστη, καθόσον η στενότητα και το απόκρημνο του δρόμου παρουσιάζει μεγάλη δυσκολία. 


Εφόσον λοιπόν, 
σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, «στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν», πρέπει οπωσδήποτε αυτός που τη διαβαίνει να είναι καλά εφοδιασμένος και άγρυπνος, χωρίς να φέρει μεγάλο βάρος και να αλλάζει πορεία κατά το βάδισμα, ούτε να κοιτάζει εδώ κι εκεί άφοβα. Γιατί είναι μεγάλος και στις δύο περιπτώσεις και πολύ φοβερός ο κίνδυνος, η παραμικρή εκτροπή να μας οδηγήσει στο βάραθρο που βρίσκεται κάτω με ανοιχτό το στόμιο του και να καταστραφούμε».

(Έργα του αγίου Νείλου, Φιλοκαλία των νηπτικών και ασκητικών τ. 11Β, Απόσπασμα από την επιστολή προς την Μάγναν, κεφ. 9ο).

πηγή

‘’Αθλητές γνήσιοι και άξιοι πραγματικά’’.

Πηγή

«Γιατί αθλητές γνήσιοι και άξιοι πραγματικά είναι αυτοί οι οποίοι ούτε χώρο στους αντιπάλους παραχώρησαν, ούτε πετάχτηκαν έξω από τον στίβο, επειδή δεν κάνουν συμβιβασμό. 


Γιατί αυτοί που στήριξαν τα γόνατά τους σταθερά πάνω στη σωστή απόφαση, δεν παρασύρθηκαν να δεχτούν τα γήινα υλικά, αλλά προτίμησαν την απερίσπαστη ζωή, αντί της αναμιγμένης  με τα υλικά πράγματα, και με μέτρια δίαιτα εξασφάλισαν για τον εαυτό τους την ψυχική ηρεμία. 

Επειδή δηλαδή ο νους δεν μπορεί να φροντίζει για πολλά πράγματα, δεν παύει να σκέφτεται τις κρίσεις που ταιριάζουν στην ψυχή, και απαλλαγμένος από τις ενοχλήσεις των πραγμάτων, βλέπει καθαρά το συμφέρον, δοκιμάζοντας στην κατάλληλη στιγμή χωρίς φόβο χαρά με τούτο, ότι δηλαδή, απαλλαγμένος από τις ανάγκες των δεσμών της ζωής, άνετα εκτελεί αυτά που είναι τα άριστα, χωρίς να εμποδίζεται από την κάλλιστη επιθυμία του γι’ αυτά με κανέναν από εκείνους που συνήθως είναι περιπλεγμένοι σε πολλές υλικές φροντίδες».

(Έργα του αγίου Νείλου, Φιλοκαλία των νηπτικών και ασκητικών τ. 11Β, Απόσπασμα από την επιστολή προς την Μάγναν, κεφ. 2^ο).

Προφητεία τοῦ Ὁσίου Νείλου τοῦ Μυροβλύτου (ιζ´ αἰ.)

πηγή

ὅστις ἤσκησεν εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος πρὸ 350 ἐτῶν, προεφήτευσε περὶ τῶν ἀνθρώπων τοῦσήμερα.
(Πιστὸν ἀντίγραφον ἀπὸ τὸ βιβλίον «Εὐαγγελικὸς κῆπος» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου Κύπρου).

Ὅταν πλησιάσῃ ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ ἀντιχρίστου θὰ σκοτισθῇ ἡ διάνοια τῶνἀνθρώπων

 ἀπὸ τὰ πάθη τῆς σαρκὸς καὶ θὰ πληθυνθῇ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ ἀνομία, τότε ἄρχεται

 ὁ κόσμος νὰ γίνεται ἀγνώριστος, αἱ μορφαὶ τῶν ἀνθρώπων θὰμετασχηματίζωνται καὶ δὲν

 θὰ γνωρίζονται οἱ ἄνδρες ἀπὸ τὰς γυναῖκας διὰ τῆςἀναισχύντου ἐνδυμασίας καὶ τῶν τριχῶν 

τῆς κεφαλῆς, οἱ τότε ἄνθρωποι θὰ ἀγριέψουν καὶ θὰ γίνουν ὡσὰν θηρία ἀπὸ τὴν πλάνην

 τοῦ ἀντιχρίστου. 

Δὲν θὰ ὑπάρχῃ σεβασμὸς εἰς τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς γεροντοτέρους ἡ ἀγάπη

 θὰ ἐκλείψῃ, οἱ δὲ ποιμένες τῶν χριστιανῶν Ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς (ἐκτὸς ὀλίγων ἐξαιρέσεων) 

θὰ εἶναι ἄνδρες κενόδοξοι, παντελῶς μὴ γνωρίζοντες τὴν δεξιὰν ὁδὸν ἀπὸ τὴν ἀριστεράν·

 τότε θὰ ἀλλάξουν τὰἤθη καὶ αἱ παραδόσεις τῶν χριστιανῶν καὶ τῆς Ἐκκλησίας. 

Ἡ σωφροσύνη θὰ ἀπολεσθῇἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ βασιλεύσῃ ἡ ἀσωτία. 

Τὸ ψεῦδος καὶ ἡ φιλαργυρία θὰφθάσουν εἰς τὸν μέγιστον βαθμόν, καὶ οὐαὶ εἰς τοὺς

 θησαυρίζοντας ἀργύρια. 

Αἱπορνεῖαι, μοιχεῖαι, ἀρσενοκοιτίαι, κλοπαὶ καὶ φόνοι θὰ πολιτεύωνται ἐν τῷ 

καιρῷἐκείνῳ καὶ διὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς μεγίστης ἁμαρτίας καὶ ἀσελγείας, οἱ

 ἄνθρωποι θέλουν στερηθῇ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὁποὺ ἔλαβον εἰς 

τὸ Ἅγιον Βάπτισμα,ὡς καὶ τὴν τύψιν τῆς συνειδήσεως.

Αἱ Ἐκκλησίαι δὲ τοῦ Θεοῦ θὰ στερηθοῦν εὐλαβῶν καὶ εὐσεβῶν ποιμένων

 καὶἀλλοίμονον τότε εἰς τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ εὑρισκομένους χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι

 θὰστερηθοῦν τότε τελείως τὴν πίστιν, διότι δὲν θὰ βλέπουν ἀπὸ κανέναν 

φῶςἐπιγνώσεως, τότε θὰ ἀναχωροῦν ἀπὸ τὸν κόσμον εἰς τὰ ἱερὰ καταφύγια

διὰ νὰ εὕρουν ψυχικὴν ἀνακούφισιν τῶν θλίψεών των καὶ παντοῦ θὰ εὑρίσκουν

 ἐμπόδια καὶστενοχωρίας. Καὶ ταῦτα πάντα γενήσονται διὰ τὸ ὅτι ὁ ἀντίχριστος 

κυριεύσῃ τὰπάντα, καὶ γενήσεται ἐξουσιαστὴς πάσης τῆς οἰκουμένης καὶ θὰ

 ποιῇ τέρατα καὶσημεῖα κατὰ φαντασίαν, θέλει δὲ δώσῃ πονηρὰν σοφίαν εἰς 

τὸν ταλαίπωρονἄνθρωπον, νὰ ἐφεύρῃ νὰ ὁμιλῇ ὁ εἷς πρὸς τὸν ἄλλον, ἀπὸ τὴν

 μίαν ἄκρην τῆς γῆς ἕως τὴν ἄλλην, τότε θὰ ἴπτανται εἰς τὸν ἀέρα ὡς πτηνὰ 

καὶ διασχίζοντες τὸν βυθὸν τῆς θαλάσσης ὡς ἰχθύες.

Καὶ ταῦτα ποιοῦντες οἱ δυστυχεῖς ἄνθρωποι, διαβιοῦντες ἐν ἀνέσει, μὴ γνωρίζοντες

ὅτι ταῦτα ἐστὶ πλάνη τοῦ ἀντιχρίστου.

 Καὶ τόσον θὰ προοδεύση τὴν ἐπιστήμην κατὰφαντασίαν ὁ πονηρὸς 

ὥστε ἀποπλανῆσαι τοὺς ἀνθρώπους καὶ μὴ πιστεύσειν εἰς τὴνὕπαρξιν

 τοῦ Τρισυποστάτου Θεοῦ.

Τότε βλέπων ὁ Πανάγαθος Θεὸς τὴν ἀπώλειαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους,

 θέλει κολοβώσῃ τὰς ἡμέρας, διὰ τοὺς ὁλίγους σωζομένους, διότι ὁ διάβολος 

θέλει πλανεῖσαι εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.

 Τότε αἰφνιδίως θέλει ἔλθῃ ἡ δίστομος ῥομφαία καὶ θὰθανατώση τὸν 

πλᾶνον καὶ τοὺς ὀπαδοὺς αὐτοῦ.