Ο Όσιος Δημήτριος γεννήθηκε στο χωριό Βασσαράβωφ στις αρχές του 13ου αιώνα. Το χωριό του βρίσκεται νότια από τις εκβολές του ποταμού Δούναβη και την εποχή εκείνη ανήκε στο βασίλειο της Βουλγαρίας. Οι γονείς του ήταν απλοϊκοί άνθρωποι του χωριού. Από μικρός ο Όσιος άρχισε τον αγώνα του για κατάκτηση της αρετής με νηστεία και προσευχή. Διακρινόταν μάλιστα για το γενναίο αγωνιστικό και ασκητικό του φρόνημα. Μία μέρα, οδηγώντας τις αγελάδες της οικογένειάς του για τη βοσκή, χωρίς να το προσέξει, πάτησε με το πόδι του μία φωλιά κρυμμένη στα χορτάρια. Πρόσεξε ότι στην φωλιά βρισκόντουσαν μικροί νεοσσοί πουλιών,
τους οποίους άθελά του είχε θανατώσει. Θεώρησε την πράξη αυτή έγκλημα, για το οποίο μετανόησε πικρά. Τόσο πολύ στενοχωρήθηκε για τον ακούσιο φόνο που διέπραξε, ώστε αποφάσισε να αφήσει γυμνό και ξυπόλυτο το «ένοχο πόδι» για τρία ολόκληρα χρόνια. Το γεγονός αυτό από μόνο του μας πληροφορεί για τη λεπτότητα της συνείδησης του Αγίου.
Πηγή: Πρωτοπρ. Ευέλθοντος Χαραλάμπους, Δημήτριος διαλάμπει.
Αναδημοσίευση: Περιοδικό «Παρά την Λίμνην», Μηνιαία έκδοση Εκκλησίας Αγίου Δημητρίου Παραλιμνίου, περίοδος γ΄, έτος κβ΄, αρ. 10, Παραλίμνι, Κύπρος, Οκτώβριος 2012.
