ΟΙ ΟΔΥΝΗΡΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΜΗΔΑΜΙΝΗΣ ΚΑΙ ΞΕΠΑΓΙΑΣ "ΣΥΝΟΔΟΥ" ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΕΤΑΣΥΝΟΔΙΚΟΙ ΚΡΑΔΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΨΥΧΩΝ.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Οἱ ἀποφάσεις τῆς λεγομένης ‘’ἁγίας καί μεγάλης συνόδου’’ πλήγωσαν πολύ βαθιά  τίς Ὀρθόδοξες συνειδήσεις μας. Οἱ καρδιές μας ξεχείλισαν ἀπό θλίψη καί ἀθυμία.

 Οἱ πατεράδες μας οἱ πνευματικοί -εὐτυχῶς ὄχι ὅλοι- κατά τό ρῆμα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, ‘’ὅπως φαίνεται, ἀγάπησαν μιάν ἄλλη γυναῖκα μοντέρνα, πού λέγεται παπική ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξος Μητέρα μας δέν τούς κάμνει καμμίαν ἐντύπωση, ἐπειδή εἶναι σεμνή’’.(1) 

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογική μας συνείδηση, ἀκούγοντας ἀπό χείλη ἀρχιερέων λόγια κολακευτικά γιά τούς αἱρετικούς τοῦ λεγόμενου παγκοσμίου συμβουλίου ἐκκλησιών καί θεωρίες βλάσφημες περί ‘’ἀδελφῶνἐκκλησιῶν’’ καί περί ‘’δύο πνευμόνων’’ τῆς Μίας, Ἁγίας,  Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, μπερδεύεται καί θολώνει.(2)

Τό Ἐκκλησιολογικό μας φρόνημα, βλέποντας μέσα στό Κολυμπάρι, ἀνήμερα τῆς Πεντηκοστῆς, τόν Πατριάρχη καί τούς συνοδικούς Μητροπολίτες νά συμπροσεύχονται παρέα μέ προτεστάντες καί παπικούς ἱερωμένους, πλήττεται ἱσχυρότατα καί κινδυνεύει νά ἀλλοιωθεῖ.(3)

Ἡ Ὀρθόδοξη Δογματική μας Παράδοση, μέ τήν ‘’συνοδική’’ πλέον ἀναγνώριση ἱεροσύνης καί μυστηρίων στούς ἀμετανόητους αἱρετικούς, περιφρονεῖται καί στραγγαλίζεται ἀνεπανόρθωτα.(4)  

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀφ’ ἑνός μέν μέ τά φληναφήματα περί ‘’μεταπατερικῆς καί συναφειακῆς’’ θεολογίας καί ἀφ’ ἑτέρου μέ τήν ἐπινόηση ‘’νέου τύπου’’ συνόδων ‘’αντιπροσωπευτικῆς συνοδικότητας’’, παραθεωροῦνται καί ὑβρίζονται. 

 Ἤδη ἔχουν παρέλθει πάνω ἀπό τέσσερις μῆνες, καί ἐμεῖς, ὡς Ἱεραρχία, ἀντί νά καταπιαστοῦμε μέ τίς θανατηφόρες πνευματικά συνέπειες αὐτῆς τῆς ψευτοσυνόδου, ἀσχολούμαστε μέ ζητήματα δευτερεύοντα καί ἐπουσιώδη. Ἀποτέλεσμα: Ἀπό τήν μιά μεριά, οἱ θλιβερές άποφάσεις τοῦ Κολυμπαρίουκαί ἡ συνεχιζόμενη ἐπ’ αὐτῶν σιωπή τῶν Ἰεραρχῶν μας. Ἀπό τήν ἄλλη, μιά πληθώρα εἰδικῶν μελετῶν, πρό καί μετασυνοδικῶν, ἀποκαλυπτικῶν τοῦ στημένου αὐτοῦ ἁμαρτωλοῦ ἐγχειρήματος.

 Καί στό μέσον αὐτῶν ὁ κάθε συνειδητός Ὀρθόδοξος Χριστιανός, πιστό μέλος τῆς Μίας, Ἀγίας , Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας μας, μετέωρος καί γεμᾶτος ἐρωτηματικά. Ποῦ εἶναι οἱ ποιμένες, πού θά στηρίξουν τό ποίμνιό τους καί θά τό βοηθήσουν νά ξεπεράσει τό Ἐκκλησιολογικό καί Δογματικό του αὐτό ἀδιέξοδο; 

Σεβαστοί μας ἀρχιερεῖς, μέχρι πότε θά περιμένει ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ, νά ἀκούσει ἀπό τά χείλη σας τό τί φρονεῖτε γιά τίς ἀποφάσεις τῆς ψευτοσυνόδου τῆς Κρήτης;

Μέχρι πότε, νομίζετε, ὅτι τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας θά ἀνέχεται στήν κεφαλή του ποιμένες συσχηματισμένους μέ τήν αἵρεση τοῦ παπισμοῦκαί τήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ;(5) 

Μέχρι πότε θά παριστάνετε τούς ‘’καλούς ποιμένες’’, ἐνῷ στήν πράξη φέρεστε ὡς ’’ποιμένες μισθωτοί’’, σπαράζοντες κάθε ἀθῶο ὁμολογητή τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας;(6)

Σεβαστοί μας Ἀρχιερεῖς, καλεῖστε νά βγεῖτε τώρα καί νά ἀπαντήσετε ξεκάθαρα στόν λαό τοῦ Θεοῦ: Πιστεύτε ἤ ὄχι στόν ρόλο πού σᾶς ἀνέθεσε ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καί στήν ὑπόσχεση πού δώσατε τήν ἡμέρα τῆς ἐνθρονίσεώς σας;

Ἐάν πράγματι ὁμολογεῖτε ὅλα τά ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεώς μας καί δέν ἀνέχεστε, ὄντως, τήν ὑβριστική καταπάτηση κάποιων ἀπό αὐτά, τότε γιατί δέν βγαίνετε νά τό πεῖτε στόν λαό μας, πού ἔχει μπερδευτεί μέ τήν σιωπή σας καί κινδυνεύει νά χάσει τήν πατροπαράδοτη Πίστη του;(7) 

Τί σᾶς ἐμποδίζει νά ὁμολογήσετε εὐθέως τήν προσήλωσή σας στίς ἀποφάσεις τῶν Οίκουμενικῶν μας Συνόδων καί στίς Διδαχές τῶν Ἀγίων μας Πατέρων; Γιά ποιόν λόγο κρατᾶτε τά στόματά σας κλειστά καί δέν καταγγέλλετε ἀπό ἄμβωνος τήν ψυχοκτόνο δράση τῶν αἱρέσεων καί προπαντός τῆς παναίρεσης τοῦ οἰκουμενισμοῦ; 

Τί σᾶς κάνει, νά γίνεστε ἕνα μέ τούς καρδιναλίους καί τούς πάστορες συμπροσευχόμενοι κάθε τόσο μαζί τους, ἀκόμα καί μέσα στόν σεπτό πατριαρχικό μας Ἱερό Ναό ; 

Τί εἶναι αὐτό, πού σᾶς κρατάει ἐπί πενήντα ὁλόκληρα χρόνια ὀμήρους τῶνλεγομένων  διαχριστιανικῶν καί διαθρησκειακῶν διαλόγων, ὅταν οἱ δαιμονόπληκτοι συνομιλητές σας ἐμμένουν στήν πλάνη τους καί παραμένουν ἀμετανόητοι παρά τίς πολυχρόνιες συζητήσεις σας;(8) 

Ποιός σᾶς ἀναγκάζει νά στέλνετε τά Ὀρθόδοξα νιάτα μας, νά σπουδάζουν τά γράμματα τοῦ Θεοῦ στίς αὐλές τῶν αἱρετικῶν καί σάν γυρίσουνε πίσω στήν Πατρίδα, ‘’ὅλα νά τούς φαίνονται κουτσὰ καὶ στραβά, καὶ νά δουλεύουνε φανατικὰ γιὰ νὰ χαλάσουνε τὴν ἁγνὴ καὶ σωστὴ πίστη τοῦ λαοῦ μας’’;(9)

Ποιός σᾶς ὑποχρεώνει νά βραβεύετε τούς ἐχθρούς τῆς Πίστεως καί νά προωθεῖτε τούς ‘’καιρικούς’’ καί τούς ‘’μεταπατερικούς’’, ἐνῶ ταυτόχρονα τά δικά σας πιστά παιδιά τά ἐγκαταλείπετε ἤ ἀκόμα καί τά διώκετε ἀπεινῶς;(10)

Σεβαστοί μας πατέρες, ‘’ὅ ποιεῖτε, ποιήσατε τάχιον’’. Διαφορετικά, εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι  θά προκύψουν διαιρέσεις καί ἀπώλειες ψυχῶν. Καί τότε ἡ εὐθύνη θά βαραίνει αἰωνίως ἀποκλειστικά καί μόνον τίς πλάτες τίς δικές σας. Μή γένοιτο.

Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

5/11/2016

ΠΗΓΕΣ – ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

(1). http://impantokratoros.gr/geronpaisios-athinagoras.el.aspx 

(2). http://www.impantokratoros.gr

(3). http://yiorgosthalassis.blogspot.com

(4). http://www.impantokratoros.gr

(5). http://www.protothema.gr

(6).http://www.pentapostagma.gr

(7).http://www.pentapostagma.gr

(8). http://thriskeftika.blogspot.gr

(9). http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

(10). http://www.pentapostagma.gr

πηγή

Το «φθινόπωρο» του Πατριάρχη Μια Αγία και Μεγάλη Σύνοδος που κινδυνεύει να μην είναι ούτε «Αγία» ούτε «Μεγάλη»

Του Γιώργου Ρακκά από τη Ρήξη φ. 124

Σε μεγάλο φιάσκο κινδυνεύει να εξελιχθεί η Αγία Μεγάλη Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που πραγματοποιείται στην έδρα της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης, μεταξύ 20-25 Ιουνίου. Κι αυτό, παρ όλο που προετοιμαζόταν μεθοδικά επί… ενενήντα τρία χρόνια.
Επίκεντρο των αντεγκλήσεων και της εσωτερικής έριδας που έχει ξεσπάσει μεταξύ των ορθόδοξων Εκκλησιών είναι ο τρόπος τον οποίον μεθόδευσε τη Σύνοδο το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης.
Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, ο Πατριάρχης κατάφερε να παροξύνει όλες τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και ήδη μια σειρά Εκκλησιών, της Αντιοχείας, της Γεωργίας, της Ρωσίας και της Βουλγαρίας δήλωσαν ότι δεν θα συμμετάσχουν. Την ίδια στιγμή, η ελλαδική Εκκλησία και η Κοινότητα του Αγίου Όρους ζητούν ριζικές αναθεωρήσεις των προσυνοδικών κειμένων, ενώ δεκάδες μητροπολίτες, και καθηγητές της ορθόδοξης δογματικής έχουν διατυπώσει σοβαρότατες ενστάσεις.
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος και ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος επέκριναν λιγότερο ή περισσότερο έντονα τους τις μεθοδεύσεις του Πατριαρχείου που κατηύθυνε την προσυνεδριακή διαδικασία έτσι ώστε να απαλειφθούν από τα κείμενά της αναφορές που στοιχειοθετούν και αναδεικνύουν την δογματική και ιστορική ιδιαιτερότητα της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας.
Για εκείνους που νομίζουν ότι τα παραπάνω αποτελούν ανούσιες δογματικές αντιπαραθέσεις, σε μια εποχή ολικής εκκοσμίκευσης, αξίζει να σημειώσουμε ότι, οι στιγμές της ρήξης μεταξύ του δυτικού και του ανατολικού σκέλους της Εκκλησίας, υπήρξαν οι στιγμές που η ορθοδοξία ανέδειξε την ιδιαιτερότητα του πνεύματος και της κοσμοαντίληψής της –πιο ουμανιστικής σε σύγκριση με τη δυτική θεολογία.
Στα κείμενα της Συνόδου, η παπική Εκκλησία αναγνωρίζεται για πρώτη φορά ως τέτοια και όχι ως κοινότητα πιστών παρεκκλίνουσα από τη Μία, Αγία και Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία – όπως είναι το ορθόδοξο τυπικό. Ρητώς δε αναφέρεται ότι ο διαχριστιανικός διάλογος που βρίσκεται σε εξέλιξη έχει δογματική διάσταση – γεγονός που θέτει υπό διαπραγμάτευση την ίδια τη θεολογική έριδα.
Ο Πατριάρχης μεθοδεύει, μέσω του διαχριστιανικού διαλόγου, την εγκατάλειψη της ορθόδοξης παράδοσης στον βωμό ενός νέου modus vivendi με την Καθολική Εκκλησία, πυροδοτώντας έριδες με τη Ρωσική Εκκλησία και τους δορυφόρους της (Γεωργία, Βουλγαρία, εν μέρει Σερβία) οι οποίες αντιτίθενται σθεναρά σε κάθε επαναπροσέγγιση με τον καθολικισμό.
Βεβαίως, σε αυτές της ενέργειες εμπλέκονται και γεωστρατηγικοί σχεδιασμοί, καθώς ο αμερικανικός παράγοντας επιθυμεί την απομόνωση της Ρωσικής Εκκλησίας. Είναι γνωστή η εμπλοκή του Πατριάρχη στην εκκλησιαστική έριδα της Ουκρανίας, όπου ο πρόεδρος Ποροσένκο και οι Αμερικάνοι προωθούν την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας: Τελευταίο επεισόδιο, αυτής της εμπλοκής, είναι η επίσκεψη του Ποροσένκο στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο Βαρθολομαίος δήλωσε ότι Μητέρα Εκκλησία της Ουκρανικής είναι το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

Ο ρόλος του Πατριαρχείου

Γιατί το Πατριαρχείο και προσωπικά ο Βαρθολομαίος έχουν υιοθετήσει αυτήν τη στρατηγική και προσπαθούν να φέρουν προ τετελεσμένων τους υπολοίπους προκαθήμενους της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας;
Το Πατριαρχείο, επιλέγοντας να παραμείνει στην Κωνσταντινούπολη σε συνθήκες ομηρίας από το τουρκικό κατεστημένο, βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο: Προκειμένου να επιβιώσει μεσιτεύει τη συμβολική του αξία τόσο έναντι της τουρκικής πολιτικής, όσο και στο πλαίσιο της παγκόσμιας γεωπολιτικής σκακιέρας. Έτσι, πλειοδοτεί στη θρησκευτική επαναπροσέγγιση με την Παπική Εκκλησία και μεταβάλλεται σε συνιστώσα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Αναμοχλεύοντας δε το ζήτημα των Νέων Χωρών, καθίσταται ιμάντας μεταβίβασης της τουρκικής επιρροής στον ελλαδικό χώρο, στα πολύ ευαίσθητα σημεία της Βόρειας Ελλάδας, της Κρήτης και των Δωδεκανήσων. Και πράγματι, το Πατριαρχείο βρίσκεται στην πρωτοπορία της ελληνοτουρκικής επαναπροσέγγισης. Ο Πατριάρχης προτίμησε να σιωπήσει μπρος στην πρωτοφανή κίνηση του Ερντογάν, να επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί η Αγία Σοφία ως τζαμί. Αξίζει να θυμηθούμε τη –γραπτή– δήλωσή του στη φερόμενη ως οικία του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη: «Είμαστε χαρούμενοι που επισκεπτόμαστε την ανακαινισμένη οικία του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, Ατατούρκ. Ευχόμενοι, ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του, ικετεύουμε τον Μεγαλοδύναμο, οι μεταρρυθμίσεις του να ζουν για πάντα και ο λόγος του “Ειρήνη στη χώρα, ειρήνη στην Οικουμένη”, όσο περνάει ο χρόνος, να γίνεται πραγματικότητα. Με τις ευλογίες μας».

Οι ΗΠΑ ως επίδοξοι προστάτες

Ταυτόχρονα, ο Βαρθολομαίος βρίσκεται πολύ κοντά στους Αμερικάνους και σπεύδει να συνδράμει στην πολιτική τους, όπου αυτό είναι δυνατόν. Δεν είναι τυχαίο, ότι οι αμερικανοί αξιωματούχοι μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για την προσωπικότητα και τη δράση του «Πράσινου Πατριάρχη».
Πολύ στενές είναι και οι σχέσεις του με το επιτελείο της Χίλαρυ Κλίντον, όπως αποκαλύπτεται και από ηλεκτρονικές συνομιλίες που είχε η ίδια με συνεργάτες της το 2009, τις οποίες και δημοσίευσε ο Εθνικός Κήρυκας της Νέας Υόρκης τον Σεπτέμβριο του 2015, όπου ένας τρομοκρατημένος Βαρθολομαίος συζητά για μια μια ενδεχόμενη βολιδοσκόπηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην τουρκική πρεσβεία των ΗΠΑ για την προστασία του.
Αυτή η στρατηγική, τέλος, διαπλέκει το Πατριαρχείο με τα συμφέροντα της αφρόκρεμας του αποεθνικοποιημένου ελληνικού κεφαλαίου –ιδίως του εφοπλιστικού– το οποίο σπεύδει να τον συνδράμει. Δεν είναι τυχαίο, ότι επιφανείς εκπρόσωποι του ελληνικού κεφαλαίου έχουν τιμηθεί από τον Πατριάρχη με οφίκια: ο Κώστας Καρράς, ο Σωκράτης Κόκκαλης, οι εφοπλιστικές οικογένειες Λεβέντη, Εμπειρίκου και Λαιμού, ο Μελισσανίδης, ο Κοντομηνάς, ο Αγγελόπουλος κ.ά.

Το τίμημα

Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ως απώτατος κληρονόμος του Βυζαντίου, αποτελεί τον τελευταίο ζώντα θεσμό του καταλυμένου, πλέον, ελληνικού κοσμοσυστήματος. Η περίοδος αυτή έχει αμετάκλητα τελειώσει, όμως η συμβολική διάσταση του Πατριαρχείου, ως του τελευταίου επιζήσαντα θεσμού της ελληνικής μεσαιωνικής οικουμένης, θα μπορούσε να αποτελέσει βήμα για την ανάπτυξη μιας περιφερειακής πολιτιστικής και πνευματικής στρατηγικής του ελληνισμού.
Υπό την προϋπόθεση ότι αυτό δεν τελούσε σε ομηρία και μεταφερόταν σήμερα στο Άγιο Όρος, θα μπορούσε να αποτελέσει την κύρια έκφραση της ορθόδοξης πνευματικής παρέμβασης σε μια εποχή όπου εξαλείφονται τα τελευταία προπύργια του χριστιανισμού στην ιστορική του εστία, την Εγγύς Ανατολή. Το Πατριαρχείο θα μπορούσε να ενεργοποιήσει την ιστορική του κληρονομιά για την άμβλυνση των αντιθέσεων με τον αραβικό κόσμο. Εξάλλου η ορθόδοξη κοσμοαντίληψη και πνευματικότητα είναι σε θέση να δώσει απαντήσεις στη βαθιά ανθρωπολογική κρίση μηδενισμού που κατατρώγει τον Δυτικό Κόσμο, και η οποία δυστυχώς έχει μετακενωθεί τόσο στην ελληνική κοινωνία όσο και στο ίδιο το σώμα της Εκκλησίας.
Η Αγία Μεγάλη Σύνοδος, μια ιστορική συνάντηση της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας, καθώς όπως είπαμε προετοιμάζεται σχεδόν επί έναν αιώνα, και συγκαλείται ως Μεγάλη Σύνοδος μετά από το 1872, θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί αυτά τα πνευματικά πλεονεκτήματα ώστε να αποτελέσει μια μεγάλη επανεκκίνηση στον σύγχρονο ρόλο της Εκκλησίας. Θα μπορούσε να καταστεί και οδός παρέμβασης για την αποτροπή της οριστικής εξόντωσης του ιστορικού χριστιανισμού της Συρίας και του Ιράκ· αλλά και θα προσέφερε μια οδό καταλλαγής με τη Δυτική Εκκλησία, όχι σε θεολογική και δογματική βάση, όπου η διάσταση είναι ιστορικά τετελεσμένη, αλλά στη δυνατότητα να δημιουργηθεί χώρος για μια κοινή παρέμβαση – ιδίως στα ζητήματα της βάναυσης καταπάτησης της ιστορικής κληρονομιάς του Βυζαντίου από το τουρκικό κατεστημένο, αλλά και τη μεγάλη απειλή που αντιπροσωπεύει ο ισλαμικός φονταμενταλισμός.
Η απουσία αυτής της φωνής παροξύνει και τις εσωτερικές της αντιθέσεις: Η αυτοεξουδετέρωση του Πατριαρχείου, που υπονομεύει τη συνοχή της αυτοκέφαλης Ελλαδικής Εκκλησίας, αναπόφευκτα δημιουργεί συσχετισμούς υπέρ της «ρώσικης συνιστώσας», η οποία και αποπειράται να παίξει ανοιχτά ηγεμονικό ρόλο. Όμως το Πατριαρχείο της Μόσχας αποπνέει κάτι από την τραχύτητα της ισχύος που συνοδεύει παραδοσιακά τον «ρώσικο» τρόπο, καθώς λείπει από αυτόν η αίσθηση ισορροπιών που διακατείχε το ορθόδοξο ελληνικό πνεύμα.
Αυτό το πρόβλημα, ωστόσο, είναι σήμερα δευτερεύον. Το κυριότερο είναι ότι το Πατριαρχείο, μεθοδεύοντας μια Μεγάλη Σύνοδο, που εν τέλει δεν είναι ούτε μεγάλη, ούτε αναδίδει την ιδιαιτερότητα του ορθόδοξου πνεύματος, απειλεί να επιταχύνει την αλλοτρίωση της ορθόδοξης κοσμοαντίληψης και φέρει την πνευματικότητα του ορθόδοξου κόσμου μπροστά στο φάσμα της εκ νέου αποικιοποίησής του· όχι μόνον από τη Δύση, όπως σωστά αλλά μονόπλευρα καταγγέλλουν πιο παραδοσιοκεντρικές μερίδες της ελλαδικής Εκκλησίας, αλλά και από την (ισλαμική) Ανατολή…

πηγή

Η Πανορθόδοξη Σύνοδος που κατέληξε «μικρά Σύναξη»: ΑΥΤΟ είναι το χρονικό της κρίσης για την Ορθόδοξη Εκκλησία- Που δεν τα... βρίσκουν οι Ιεράρχες

Από την Γενεύη μέχρι την Σύνοδο της Κρήτης

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον, πώς από την προετοιμασία για την ιστορική Πανορθόδοξη Συνόδου της Κρήτης, φθάσαμε στο σημείο να κινδυνεύει ακόμα και η ενότητα της Ορθόδοξης εκκλησίας με τη διαφοροποίηση 4 εκκλησιών των Πατριαρχείων Αντιοχείας, Μόσχας, Βουλγαρίας και Γεωργίας. Διαβάστε το χρονικό της κρίσης όπως το κατέγραψαν το GREEK AMERICAN NEWS AGENCY και το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ.

Ιανουάριος 2016. Σαμπεζύ Γενεύη. Παρά την συμφωνία επί της αρχής και την επισφράγιση της απόφασης της Σύναξης των Προκαθημένων τον Μάρτιο του 2014, για την σύγκληση της Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου, κατά την διάρκεια αλλά και στο περιθώριο της Σύναξης των Προκαθημένων 21 με 28 Ιανουαρίου 2016, καταγράφονται οι πρώτες ουσιαστικές τριβές στα εξής θέματα:

α) επί του πρωτοκόλλου

β) στην διευθέτηση των οικονομικών και στο περί «κοινό ταμείο» για την αντιμετώπιση ενός «τέτοιου ιστορικού μεγάλου οργανωτικά εγχειρήματος»,

γ) επί του κανονισμού λειτουργίας της Πανορθοδόξου Συνόδου –μάλιστα δεν υιοθετείται από τις Εκκλησίες της Γεωργίας και της Αντιόχειας

δ) επί της ουσίας συγκεκριμένων κειμένων που απαιτούν σοβαρότατες διορθώσεις τροποποιήσεις – προσθήκες , αλλαγές . Το μοναδικό ίσως θετικό που καταγράφεται είναι η σταθερή βούληση απόφαση για την σύγκληση –με σθεναρή επιμονή της Εκκλησίας της Ρωσίας – για την δημοσιοποίηση των {τελικών} κειμένων από την πολυετή σε πανορθόδοξο επίπεδο Προσυνοδική προ Διαδικασία(1961-2016).

Οι πρώτες επίσημες δημόσιες αντιδράσεις:
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2016

2 και 3 Φεβ. συγκαλείται η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ρωσίας
Επιστολή του Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλου προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τα ονόματα της Ρωσικής αντιπροσωπείας για την συμμετοχή τους στην κοινή διορθόδοξη διαγραμματειακή οργανωτική επιτροπή. Η απάντηση για την συμμετοχή στην μείζονος σημασίας αυτή οργανωτική επιτροπή ήρθε μόλις στις 7 Ιουνίου.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2016

Νέα Υόρκη. Ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Ορθοδόξου Διασποράς με προτάσεις για διορθώσεις επί του κειμένου «σχέσεις της Ορθοδόξης Εκκλησίας με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο» και εντάσεις επί άλλων κειμένων

Μόσχα. 19 Απριλίου το Πανεπιστήμιο «Άγιος Τύχον» οργανώνει συνέδριο με θέμα την πανορθόδοξη σύνοδο. Καταγράφονται επίσημες και σοβαρές αντιδράσεις και ενστάσεις επί του κειμένου «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον»

21 Απριλίου Συνεδρίαση της Ιεράς Πατριαρχικής Συνόδου της Βουλγαρικής εκκλησίας όπου καταγράφονται σοβαρότατες ενστάσεις επί συγκεκριμένων κειμένων και ειδικότερα επί του κειμένου «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον» για το οποίο προτείνονται τροποποιήσεις και βελτιώσεις

Η Ρωσική Εκκλησία ανακοινώνει την επίσημη αντιπροσωπεία της στην Πανορθόδοξη

ΜΑΙΟΣ 2016

08 Μαϊου Ανοικτή επιστολή Αγιορειτών Μοναχών εν όψει της «Αγίας και Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου

25 Μαϊου επίσημη επιστολή της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο με κοινοποίηση προς του 14 Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών 
24 και 25 Μαϊου Έκτακτη Σύγκληση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το κείμενο που συγκεντρώνει την σφοδρή κριτική της μεγάλης πλειοψηφίας των Ιεραρχών είναι «οι σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς τον λοιπό χριστιανικό κόσμο». Αντιρρήσεις και ενστάσεις καταγράφονται και επί των κειμένων με θέμα «το μυστήριο του γάμου και τα κωλύματα αυτοί», το κείμενο «περί αυτοκεφάλου» και γίνονται εισηγήσεις επί του κειμένου « Η αποστολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας σήμερα …»

25 Μαϊου Το Πατριαρχείο Γεωργίας εν συνόδω αποφαίνεται ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με τα κείμενα που πραγματεύονται : «το μυστήριο του γάμου και τα κωλύματα αυτού» και «Η Αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας ἐν τῳ συγχρόνῳ κόσμῳ» πρέπει να ενσωματωθούν σημαντικές τροπολογίες, ενώ το κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξυ Εκκλησίας προς τον υπόλοιπον χριστιανικόν κόσμον» πρέπει να επεξεργασθεί ουσιαστικά. Στο επίσημο ανακοινωθέν της Βουλγαρικής εκκλησίας σημειώνεται ότι «σε περίπτωση που οι προτεινόμενες τροπολογίες δεν θα ληφθούν υπόψη και δεν θα ενσωματωθούν στο τελικά κείμενο η Εκκλησία της Γεωργίας δεν είναι δυνατόν να το υπογράψει». Σφοδρές αντιδράσεις για τον κανονισμό λειτουργίας της Μ. Πανορθοδόξου Συνόδου.

Στις 25 Μαϊου ολοκληρώνονται και οι έκτακτες εργασίες της Ιεραρχίας της Σερβικής Εκκλησίας με την συμμετοχή όλων των Μητροπολιτών η οποία και εγκρίνει το τελικό σχέδιο κείμενο το οποίο θα ασχοληθεί με την προετοιμασία της Πανορθοδόξου Συνόδου. Εκφράζονται σοβαρές ενστάσεις επί του κανονισμού λειτουργίας της Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου και φυσικά επί του κειμένου οι σχέσεις της Ορθ. Εκκλησίας με τον λοιπό χριτιανικό κόσμο .

Στις 27 Μαϊου στο Πατριαρχείο Αντιοχείας συνέρχεται η Πατριαρχική Σύνοδος η οποία εκτός των άλλων ζητημάτων που συζητά εν όψει της Μ. Πανορθοδόξου εγκρίνει όλες τις προτάσεις για τροποποιήσεις επί του συνόλου των κειμένων, θέτει θέμα επί του κανονισμού λειτουργίας της Συνόδου και αναφέρεται στο διμερές πρόβλημα που έχει με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

Επίσκεψη και επίσημη ομιλία σε εκδήλωση στην Εκκλησία της Βουλγαρίας από τον καθηγητή της Θεολ. Σχολης του Παν. Θεσσαλονίκης πρωτοπρεσβύτερο Θεόδωρο Ζήση

ΙΟΥΝΙΟΣ 2016

1η Ιουνίου 2016 η Γραμματεία της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αντιοχείας εξέδωσε ανακοίνωση την 1 Ιουνίου 2016, όπου μεταξύ άλλων σημειώνεται ότι «με μεγάλη λύπη και έκπληξη» πληροφορήθηκε την ἐν λόγῳ πρόταση(σ.σ της ανακοίνωσης του Οικουμενικού Πατριαρχείου) και δέχθηκε ότι «η ως άνω απόφαση επιβεβαιώνει ότι όλες οι προσπάθειες οι οποίες καταβλήθηκαν κατα την τριετία δεν καρποφόρησαν…

Αυτές οι προσπάθειες καταβλήθηκαν επίτηδες προ της ενάρξεως της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου προκειμένου η Σύνοδος να αποτελέσει έκφραση της Ορθοδόξου ενότητας. Η καλύτερη απόδειξη αυτής της ενότητας είναι η Θεία Λειτουργία με συμμετοχή όλων των αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών την εορτή της Πεντηκοστής. Το Συλλείτουργο είναι η ασφαλής οδός προς την επίλυση ζητημάτων, τα οποία αφορούν σε όλο το πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, καθώς και έκφραση της ομοψυχίας επί των θεμάτων αυτών».

Και όμως «η προτροπή να αναβληθεί η επίλυση του ἐν λόγῳ προβλήματος μετασυνοδικῶς, δεν ανταποκρίνεται στον σκοπό διεξαγωγής της Συνόδου, η οποία καλείται να αποτελέσει έκφραση της Ορθοδόξου ενότητας» και «απειλεί την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου στις προκαθορισμένες ημερομηνίες». Η Εκκλησία της Αντιοχείας κατ’ επανάληψιν προειδοποιούσε σχετικῶς». Επίσης πληροφορούμαστε ότι «η Ιερά Σύνοδος συνεχίζει τις συνεδριάσεις αυτής και συνέρχεται σε λίγες ημέρες για να εξετάσει τις εξελίξεις, οι οποίες αφορούν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, και να αποφασίσει σχετικῶς».

Κατά την συνεδρίαση αυτής, την 1 Ιουνίου 2016, η με πλήρη σύνθεση Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Βουλγαρίας «συζήτησε επισταμένως τα θέματα, τα οποία συνδέονται με τη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας από 16 έως 26 Ιουνίου ε.ε. στην Κρήτη».  Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Βουλγαρίας υπέδειξε:

1. Την έλλειψη από την Ημερήσια Διάταξη της Πανορθοδόξου Συνόδου των ιδιαιτέρως σημαντικών διά την Ορθοδοξία ζητημάτων τα οποία είναι επίκαιρα και χρῄζουν έγκαιρης Πανορθοδόξου αντιμετωπίσεως,

2. Τις διαφωνίες οι οποίες προέκυψαν και τις οποίες δήλωσαν επισήμως οι κατά τόπους Εκκλησίες επί ορισμένων των ήδη εγκριθέντων συνοδικών κειμένων,

3. Την αδυναμία επιμελείας των κειμένων, συμφώνως προς τον ήδη εγκριθέντα Κανονισμό Λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κατά την διάρκεια εργασιών της Συνόδου,

4. Την προταθείσαν διάταξη των Προκαθημένων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών η οποία θα ακολουθείται στην αίθουσα συνεδριάσεων της Συνόδου πρὸς παράβασιν της αρχής της ισοτιμίας των Προκαθημένων των αυτοκεφάλων κατά τόπους Εκκλησιών,

5. Την ακατάλληλη διάταξη για τους παρατηρητές και προσκεκλημένος της Συνόδου,

6. Την ανάγκη μεγάλων και μη ητιολογημένων δαπανών σε περίπτωση συμμετοχής του Πατριαρχείου Βουλγαρίας στη Σύνοδο.

Ως αποτέλεσμα της συνεδριάσεως η Ιερά Σύνοδος ομοφώνως αποφάσισε:

1. Να επιμείνει στην αναβολή της συγκλήσεως της από 16 έως 26 Ιουνίου ε.ε. Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόου Εκκλησίας, ενώ να συνεχισθούν οι προετοιμασίες για την σύγκληση αυτής,

2. Αντιθέτως η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Βουλγαρίας δηλώνει κατηγορηματικά τη μη συμμετοχή του στις εργασίες τις προγραμματιζομένης από 16 έως 26 Ιουνίου Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Στις 2 Ιουνίου 2016 διά Γράμματός του προς τους Προκαθημένους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών ο Αγιώτατος Πατριάρχης Βουλγαρίας Νεόφυτος κοινοποίησε την απόφαση αυτή.  

3η Ιουνίου 2016. Μόσχα. Αναγγέλλεται έκτακτη συνεδρίαση της Πατριαρχικής Συνόδου της Εκκλησίας της Ρωσίας και επίσημο δημόσιο αίτημα προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο για έκτακτη σύγκληση της Σύναξης –Συνόδου (κατά το προηγούμενο των αντίστοιχων του 2014 και του Ιανουαρίου 2016) των προκαθημένων στις 10 Ιουνίου προς εξέταση της διαμορφωθείσας κατάστασης και επίλυση των τεχνικών και άλλων ζητημάτων που έχουν ανακύψει. Επίσης δίδεται στην δημοσιότητα μέρος των πρακτικών (με αριθμό 35) όπου μέσα περιέχονται αιχμές και αναφορές όχι μόνο για τα ουσιώδη ζητήματα που αφορούν στα έξι κείμενα αλλά και στον κανονισμό λειτουργίας της Πανορθοδόξου Συνόδου αλλά περιέχονται και αναφορές που εκθέτουν το οικουμενικό πατριαρχείο ως προ της διαχείριση των οικονομικών θεμάτων και εξόδων της Πανορθοδόξου

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016. Κωνσταντινούπολη. Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Συγκαλείται έκτακτη Πατριαρχική σύνοδος όπου αφενός απορρίπτεται το αίτημα της Ρωσικής και Βουλγαρικής αλλά και του Πατριαρχείου Αντιοχείας(σ.σ. και άλλων Εκκλησιών) για έκτακτη Σύναξη των Προκαθημένων στις 10 Ιουνίου και ανακοινώνεται επισήμως τα εξής: Συνῆλθε σήμερον ἐκτάκτως, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, εἰς συνεδρίαν, ἡ Ἱερά Ἐνδημοῦσα Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πρός ἐπισκόπησιν τῆς πορείας τῆς χάριτι Θεοῦ συγκληθείσης καί ἤδη ἐπί θύραις Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἡ Ἱερά Ἐνδημοῦσα Σύνοδος, μετ᾿ ἐκπλήξεως καί ἀπορίας ἐπληροφορήθη τάς ἐσχάτως ἐκφρασθείσας θέσεις καί ἀπόψεις ἐνίων ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί, ἀξιολογήσασα αὐτάς, διεπίστωσεν ὅτι οὐδέν θεσμικόν πλαίσιον ὑφίσταται πρός ἀναθεώρησιν τῆς ἤδη δρομολογηθείσης συνοδικῆς διαδικασίας. Ὅθεν, ἀναμένεται, οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, συμφώνως πρός τόν Κανονισμόν Ὀργανώσεως καί Λειτουργίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, νά προσκομίσουν τάς τυχόν «προτάσεις τροπολογιῶν, διορθώσεων ἤ προσθηκῶν εἰς τά ὁμοφώνως ἐγκριθέντα κείμενα ὑπό Προσυνοδικῶν Πανορθοδόξων Διασκέψεων καί τῶν Συνάξεων τῶν Προκαθημένων ἐπί τῶν θεμάτων τῆς ἡμερησίας διατάξεως» (βλ. ἄρθρον 11), πρός τελικήν διαμόρφωσιν καί ἀπόφανσιν κατά τάς ἐργασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, τῇ ἐπικλήσει τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ὡς πρωτεύθυνος Ἐκκλησία διά τήν διασφάλισιν τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδοξίας, καλεῖ ἅπαντας νά ἀρθοῦν εἰς τό ὕψος τῶν περιστάσεων καί νά μετάσχουν εἰς τάς, κατά τάς προκαθωρισμένας ἡμερομηνίας, ἐργασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ὡς πανορθοδόξως ἀπεφασίσθη καί ὑπεγράφη τόσον ὑπό τῶν Προκαθημένων εἰς τάς Ἱεράς Συνάξεις αὐτῶν ὅσον καί ὑπό τῶν ἐξουσιοδοτημένων ἑκάστοτε Ἀντιπροσωπειῶν καθ᾿ ὅλην τήν μακράν προπαρασκευαστικήν τῆς Συνόδου διαδικασίαν. 
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 6ῃ Ἰουνίου 2016 
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Δευτέρα 6 Ιουνίου, Balamand. Έκτακτη Πατριαρχική Σύνοδος στην Εκκλησία της Αντιόχειας όπου εν τέλει ανακοινώνεται η ΜΗ συμμετοχή του Πατριαρχείου Αντιοχείας στην Πανορθόδοξη Σύνοδο του Ιουνίου στην Κρήτη και σε μια μακροσκελέστατη ανακοίνωση εξηγούνται οι λόγοι της μη συμμετοχής του Πατρ. Αντιοχείας, που αφορούν κεφαλαιώδεις διαφορές και αντιρρήσεις επί συγκεκριμένων κειμένων και δράσεων όπως το πείραμα των Επισκοπικών Συνελεύσεων, αλλά και εκτοξεύονται βαρύτατες καταγγελίες που αφορούν την όλη προσυνοδική διαδικασία. Καλείται δε ο Οικουμενικός Πατριάρχης να εξασφαλίσει την ομοφωνία με αφορμή τις επιφυλάξεις –εντάσεις που διατυπώνονται από όλες τις εκκλησίες επί συγκεκριμένων κειμένων αλλά και επί του κανονισμού λειτουργίας της Συνόδου.

Δευτέρα 6 Ιουνίου Συνεδριάζει εκτάκτως η Εκκλησία της Σερβίας και ανακοινώνεται ότι «δυσκολεύεται να μετάσχει των εργασιών –σ.σ. και εξηγεί αναλυτικά όλους τους υφιστάμενους λόγους- και ζητά την αναβολή της Πανορθόδοξης

Τρίτη 14 Ιουνίου 2016, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναγγέλλει έκτακτη Σύναξη των Προκαθημένων –κατά το αίτημα της Εκκλησίας της Ρωσίας για την Παρασκευή 17 Ιουνίου στην Κρήτη.

15 Ιουνίου Ανακοινώνει η Εκκλησία της Σερβίας ότι θα μετάσχει στην Σύναξη –μόνον – και υπό όρους στην Σύνοδο που ξεκινά την Κυριακή της Πεντηκοστής στις 19 Ιουνίου

16 Ιουνίου Καταφθάνουν στην Κρήτη οι 10 από τους 14 Προκαθήμενους της ανά τον κόσμο Ορθοδοξίας

17 Ιουνίου Κρήτη Στις 10 το πρωί ξεκινούν οι εργασίες της έκτακτης Σύναξης των 10 Προκαθημένων η οποία εν τέλει με επίσημο ανακοινωθέν αυτή η σύναξη ονομάζεται ως «μικρά Σύναξη»

17 Ιουνίου Κρήτη ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος αποστέλλει επιστολή προς τους 10 Προκαθημένους και τους ζητά να συμφωνήσουν σε αυτή την «συνάντηση τους» όπως την χαρακτηρίζει είναι μια θαυμάσια και καλή ευκαιρία προεργασίας αφενός να συζητηθούν ευρύτερα τα προβλήματα και τα κωλύματα των Εκκλησιών που απουσιάζουν και να αναζητηθούν οι αιτίες που τις οδήγησαν σε αυτή τους την απόφαση και να μην επικριθούν για αυτή την απόφαση τους –να μην μετάσχουν- και αφετέρου να μεταβληθεί αυτή η συνάντηση των 10 προκαθημένων ως επέκταση της Προσυνοδικής διαδικασίας , αλλά τονίζει πως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί Πανορθόδοξη Σύνοδος αφού λείπει έστω και μια εκκλησία, πόσο μάλλον τέσσερις Εκκλησίες.

ΠΗΓΗ: huffingtonpost.gr