EKTAKTO: Η επίσημη θέση του Αγίου Όρους για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο – Όλο το κείμενο

Σχόλιο Ιστολογίου Κατάνυξις: "Αμφισημίαι" και "ασάφειαι" στην σύνοδο του Κολυμπαρίου, "αμφισημίαι" και "ασάφειαι" και από το Άγιον Όρος. Τι να μας προοβληματίσει περισσότερο, η σύνοδος αυτή καθεαυτή, ή η επίσημη πλέον στάση του Αγίου Όρους;
Ξεκάθαρη θέση παίρνει, επισήμως πλέον, μόνον για τη διακοπή του μνημοσύνου. Αν και το επικαλείται πολλάκις, η ανακοίνωσις αυτή, μάλλον ρίχνει νερό στο μύλο των οικουμενιστών παρά διαφυλάττει την ενότητα. 
Ήδη όμως είναι ευκολότερο να αναγνωρισθεί, ο τρόπος που σχεδιάζεται να υλοποιηθούν οι αποφάσεις της συνόδου του Κολυμπαρίου, μεθοδεύονται διώξεις και φιμώσεις Ορθοδόξων, χαρακτηρίζονται "ζηλωτές" και (αντικανονικώς) "εκτός της εκκλησίας".
Η συμπεριφορά αυτή του Οικουμενικού Πατριάρχου, δεν συνιστά λεπτή θεολογική ακρίβεια, ή αναδιατύπωση σημείων ασάφειας, είναι γέννα της συνόδου του Κολυμπαρίου, όπου αυτός επέβαλλε τους όρους διεξαγωγής, αυτός επέβαλε τον τρόπο λήψης των αποφάσεων, αυτός επιβάλλει και την εφαρμογή τους, ακόμα και από όσες Εκκλησίες απουσίαζαν. 
Κατά τη διάρκεια μάλιστα της συνόδου, αν και όταν επιτρέψει ο Θεός να αποκαλυφθούν οι μέθοδοι επιβολής των αποφάσεων, τότε θα αποκαλυφθεί και το σχέδιο πίσω από τη σύνοδο του Κολυμπαρίου. 
Αυτή τη Πατριαρχική συμπεριφορά και τα παράγωγα της συνόδου από τη λήξη της μέχρι σήμερα, οι Αγιορείτες, φαίνεται να  μην τα έλαβαν καθόλου υπόψιν.       

Τις παρατηρήσεις της επί των τελικών κειμένων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας κοινοποίησε με τον πλέον επίσημο τρόπο η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους.

Με εγκύκλιο σημείωμα το οποίο διανεμήθηκε στις 20 κυρίαρχες Μονές της Αθωνικής Πολιτείας η Ιερά Κοινότητα καταθέτει τις ενστάσεις και τις παρατηρήσεις του Αγίου Όρους επικεντρώνοντας την κριτική της ιδιαίτερα σε θέματα που έχουν να κάνουν με τις σχέσεις της ορθόδοξης Εκκλησίας προς τον χριστιανικό κόσμο.

Οι Αγιορείτες ζητούν πιο σαφή στάση απέναντι στο θέμα της Ουνίας αλλά και σε αυτό των ατέρμονων διαλόγων ενώ θα ήθελαν μια πιο σαφή διατύπωση η οποία θα δήλωνε την μοναδικότητα της Εκκλησίας.

Στο οκτασέλιδο κείμενο το οποίο αποτελεί καρπό της εργασίας που πραγματοποίησε ειδική επιτροπή αποτελούμενη από πέντε εκπροσώπους Μονών τονίζεται πως από τα κείμενα λείπουν διατάξεις οι οποίες θα απέτρεπαν πράξεις και δηλώσεις που εμφανίζουν τους ετεροδόξους με αυθεντικό βάπτισμα και ιερωσύνη ενώ εκφράζεται η διαφωνία για το γεγονός ότι δόθηκε περιθώριο αποδοχής μεικτών γάμων σε τοπικό επίπεδο κατ΄οικονομία.

Αξίζει να σημειωθεί πως παρά τις διαφωνίες που εκφράζει το κείμενο, είναι ιδιαίτερα νηφάλιο και προσεκτικά διατυπωμένο, σε αντίθεση με διάφορα άλλα κείμενα τα οποία έχουν κυκλοφορήσει το τελευταίο διάστημα από διάφορους αγιορείτες μοναχούς.

Μάλιστα η Ιερά Κοινότητα στην Εγκύκλιο της προς τις Μονές τονίζει την ανάγκη διατήρησης της ενότητας καταδικάζοντας τις σχισματικές τάσεις που αναπτύσσονται τονίζοντας πως η τάση για «διακοπή μνημοσύνου» δεν είναι δικαιολογημένη.

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή όπως την δημοσιεύει το orthodoxia.info. (PDF)by katanixis on Scribd

  Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή όπως την δημοσιεύει το orthodoxia.info. (PDF) by katanixis on Scribd

katanixis.

Ανοιχτή επιστολή Ορθοδόξων Κληρικών-Λαϊκών προς τους αρχιερείς της Εκκλησίας της Κρήτης

\

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, ὡς πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, μετά ἀπὸ προσεκτικὴ μελέτη τῶν πεπραγμένων καὶ ἀποφασισθέντων τῆς ἐπονομαζόμενης «Ἁγίας καὶ Πανορθοδόξου» Συνόδου τῆς Κρήτης, ποὺ ἔλαβε χώρα στὸ Κολυμπάρι ἀπὸ 19-23 Ἰουνίου 2016 καὶ ἀντιπαραβάλλοντας τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου αὐτῆς μὲ τὴν ὅλη Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη, ἀποδεικνύεται ὅτι οἱ ἀποφάσεις αὐτὲς εἶναι ξένες καὶ ἀντίθετες μὲ τὰ παραδεδομένα τῶν Ἁγίων Πατέρωνκαὶ τῶν Ἁγίων Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, σὲ βαθμὸ ποὺ νὰ χαρακτηρίζεται «κακόδοξη», «ψευδοσύνοδος» καὶ «ληστρικὴ».

Διὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς, σᾶς ἐπισυνάπτουμε τὴν ἄκρως θεολογικὴ καὶ ἐπιστημονικὴ μελέτη τοῦ κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου, Καθηγητοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Κανονικοῦ Δικαίου, Θεολόγου καὶ Δικηγόρου παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ, καθὼς καὶ τὴν μελέτη τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδου, Καθηγητοῦ Θεολογίας Α.Π.Θ.

Ὡς ἐκ τούτου καὶ κατὰ πιστὴ ἐφαρμογὴ τῆς θεωρητικῆς καὶ βιωματικῆς διδαχῆς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, σᾶς ἐνημερώνουμε ὅτι θὰ διακόψουμε κάθε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία:

α) Μὲ τοὺς ὑπογράψαντες ἐπισκόπους.
β) Μὲ τοὺς ἐπισκόπους ποὺ δὲν ὑπέγραψαν τὰ κείμενα τῆς Συνόδου, ἀλλὰ διατηροῦν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς ὑπογράψαντες. Βασιζόμενοι στὴν ὀρθόδοξη διδαχή, ἡ μὴ καταγγελία ἐκ μέρους τους τῆς παρεκτροπῆς τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, δὲν τοὺς ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὴν εὐθύνη καὶ τοὺς καθιστᾶ –διὰ τῆς σιωπῆς, ἤ ἀδιαφορίας, ἤ κρυφῆς ὑποστήριξης– συνεργούς στὴν καθιέρωση καὶ ἐξάπλωση τῆς κακοδοξίας.

Διακηρύσσουμε τὴν ὑποστήριξη καὶ συμπόρευσή μας μὲ τοὺς ἁγιορεῖτες Πατέρες, ἀλλὰ καὶ μὲ ὅσους ἄλλους ἀδελφοὺς διέκοψαν, κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τὸν ἐκφραστὴ τῆς κακοδοξίας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο καὶ μὲ τοὺς περὶ αὐτὸν κρυφούς καὶ φανερούς συνεργάτες ἐπισκόπους.

Δηλώνουμε ὅτι, δὲν κρίνουμε τὴν ἐγκυρότητα τῶν μυστηρίων ποὺ τελοῦν οἱ Οἰκουμενιστὲς, οὔτε ἀποφαινόμαστε γιὰ τὴν παρουσία τῆς Θείας Χάριτος σὲ αὐτοὺς καὶ στὶς ἱεροπραξίες τους, κατὰ μίμηση τῶν Ἁγίων Πατέρων ποὺ ἐναπέθεταν αὐτὸ τὸ ἔργο, στὴν ἁρμοδιότητα κάποιας μείζονος Συνόδου.

Ἐπίσης δηλώνουμε ὅτι, δὲν δημιουργοῦμε, οὔτε σκοπεύουμε νὰ δημιουργήσουμε ἄλλη «Ἐκκλησία», μὲ ξεχωριστὲς «συνόδους» καὶ διοικητικὰ ὄργανα.

Οἱ συνειδήσεις μας δέν ἀνέχονται ἄλλη συμπόρευση μὲ τὴν κακοδοξία καὶ τοὺς κακοδόξους, ποὺ περιφέρονται μὲ «κώδιον προβάτου». Σᾶς καλοῦμε, μέ αὐτὴν τὴν ὑστάτη παράκληση, νὰ προασπίσετε καθηκόντως τὴν Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη ποὺ παραλάβαμε ἀπὸ τούς Ἁγίους Πατέρες καὶ τὶς Ἁγίες Συνόδους. Νὰ προστατέψετε τὸ ποίμνιό σας, ἀπὸ τούς ὑπερασπιστὲς τῶν ποικίλων αἱρέσεων καὶ τοῦ ἐπάρατου Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ ὁμογενοποιεῖ τὶς κακοδοξίες μὲ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ δημιουργεῖ μεταλλαγμένη θεολογία καὶ παράδοση καὶ ἐκ τῶν ὑστέρων, νά ἀπορρίψετε τὴν λεγομένη Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο.

Σεβασμιώτατοι, Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, ἐὰν ἐσεῖς καθηκόντως δὲν τὴν ἀπορρίψετε, σᾶς προειδοποιοῦμε ὅτι ἐμεῖς δὲν θὰ σᾶς ἀκολουθήσουμε, ἀλλὰ θὰ ἀκολουθήσουμε τὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἐκφράζεται μὲ τὴν ἀπάντηση τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς πρὸς τὸν Πάπα Πῖον τὸν Θ΄ τὸ 1848, «Παρ” ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἠδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὑπερασπιστὴς τῆς Θρησκείας ἐστὶ αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῶν Πατέρων αὐτοῦ».
Εὐελπιστώντας ὅτι θὰ ὀρθοτομήσετε τὸν λόγο τῆς ἀληθείας,

Διατελοῦμεν μετὰ τιμῆς καὶ σεβασμοῦ,
Ὀρθόδοξοι Κρῆτες.

Οἱ ὑπογραφές νὰ ἀποστέλονται:
Ἠλεκτρονικά στὴν διεύθυνση: e-mail orthodoxoi.krites@yahoo.gr

Ταχυδρομικῶς στὴν διεύθυνση:Τ.Θ. 26, 73014 ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ ΧΑΝΙΑ

πηγή: εδώ

Ορθοδοξία: από το «Game of Thrones» στο «House of Cards»

Βαρομετρικό χαμηλό στον «ουρανό» των ορθοδόξων μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης – Οι νικητές, οι ηττημένοι, τα προβλήματα, οι αμφισβητήσεις και ο απολογισμός των κινήσεων των προκαθημένων

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος μεταξύ των πατριαρχών Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου, Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου, Ρουμανίας κ. Δανιήλ, Σερβίας κ. Ειρηναίου και των αρχιεπισκόπων Πολωνίας κ. Σάββα, Τσεχίας κ. Ράστισλαβ, Κύπρου κ. Χρυσοστόμου, Αλβανίας κ. Αναστασίου, Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στη διάρκεια του Συλλείτουργου στον ναό Πέτρου και Παύλου στα Χανιά μετά το πέρας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου

Προτού καν «στεγνώσει» το μελάνι από τις πένες με τις οποίες υπέγραψαν τις αποφάσεις της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου οι 10 πατριάρχες και αρχιεπίσκοποι, άρχισαν τα προβλήματα, οι αμφισβητήσεις και οι εντάσεις. Ετσι ορισμένοι χαρακτήρισαν «οικουμενιστική» και άλλοι «προσυνοδική» την Αγία Μεγάλη Σύνοδο, ανάλογα από πού προέρχεται ο καθένας, τι πρεσβεύει και ποιους πιστεύει ότι εκπροσωπεί.

Η Σύνοδος όμως αυτή μπορεί να μην έχει «νικητές και ηττημένους», όπως διαμηνύει σε όλους τους τόνους ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ανέδειξε όμως την ισχύ των προσωπικοτήτων και τη δύναμη πολλών αρχιερέων στο εσωτερικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και αποτελεί την αφορμή για τη συγκέντρωση αναρίθμητων χαμηλών «καιρικών φαινομένων», με τις προβλέψεις να δείχνουν αστραπές, κεραυνούς και βροντές στον «ουρανό» των ορθοδόξων και πολλούς να απεύχονται τον δρόμο μιας βαρυχειμωνιάς.

Βαρθολομαίος
«Μεγάλος νικητής»

Μπορεί να θεωρηθεί «μεγάλος νικητής» αφού υλοποίησε ένα όνειρο πολλών προκατόχων του, έδειξε όμως, σύμφωνα με πολλούς, και το ηγετικό του χάρισμα και τη δυνατότητά του να συντονίζει, να παρακολουθεί, να καταγράφει, να κωδικοποιεί και να παρακάμπτει τις γωνίες κατά τη διάρκεια των συζητήσεων και των δύσκολων διαπραγματεύσεων. Ο «πεισματάρης» Ιμβριος επιβεβαίωσε ότι ο εκάστοτε Οικουμενικός Πατριάρχης συγκαλεί τις Συνόδους, βεβαίως με τη σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων προκαθημένων. Δεύτερον, ότι των Συνόδων προεδρεύει ο εκάστοτε Οικουμενικός Πατριάρχης, γεγονός που του αναγνώρισε ακόμη και ο «σκληρός αντίπαλός» του, Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος, ο οποίος στις επιστολές του τον χαρακτηρίζει «προεδρεύοντα» και αυτό ενώ στις Οικουμενικές Συνόδους είχαμε διάφορες προεδρίες, είτε του Αλεξανδρείας είτε του Αντιοχείας είτε των εκπροσώπων του Πάπα της Ρώμης και κάποιες φορές του Κωνσταντινουπόλεως.

Ακόμη πέρασε αποφάσεις όπως ότι οι μητροπολίτες που βρίσκονται στην Ευρώπη, στην Ασία, στην Αμερική και στην Ωκεανία δεν μπορούν να φέρουν τους ίδιους τίτλους, πρόβλημα που διαρκώς δημιουργεί η Εκκλησία της Αντιόχειας. Ενώ στα πρακτικά ετέθησαν και οι σχέσεις που έχει πλέον το δικαίωμα να αναπτύξει ο Μητροπολίτης Κορέας κ. Αμβρόσιος με τους ορθοδόξους της Ιαπωνίας και της Κίνας, οι οποίοι αποτελούν επί πολλές δεκαετίες «προνόμιο» του Πατριαρχείου Μόσχας, στη δικαιοδοσία του οποίου μονομερώς υπάχθηκαν από τη Ρωσία. «Εσπασε» τις σχέσεις της Μόσχας με τις άλλες ορθόδοξες εκκλησίες και αυτό παρά το γεγονός της μεγάλης πολιτικής, διπλωματικής και οικονομικής επιφάνειας της Εκκλησίας της Ρωσίας.

Εκείνο που δεν κατάφερε ο κ.κ. Βαρθολομαίος ήταν να ξεπεράσει τα οργανωτικά και επικοινωνιακά προβλήματα που ήταν έντονα και αυτό γιατί ο ίδιος είχε στοχεύσει στο εσωτερικό των συνεδριάσεων και μόνον. Ολοι όμως οι στενοί συνεργάτες του γνωρίζουν ότι τα σοβαρά προβλήματα βρίσκονται μπροστά τους, είναι όλοι σε επιφυλακή και βεβαίως δεν λείπουν οι μόνιμες επικρίσεις.

Αντιοχείας Ιωάννης:
«Σιδηρός βραχίονας» της Μόσχας

Στον αντίποδα φαίνεται ότι βρίσκεται ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης. Διαδεχόμενος μια μεγάλη και ισχυρή προσωπικότητα, τον αοίδιμο Πατριάρχη Ιγνάτιο, ο κ. Ιωάννης δείχνει ακόμη να ψάχνει τον «προσανατολισμό» του. Αρχικά όλοι πίστευαν ότι κοιτούσε προς την ελληνόφωνη Ορθοδοξία αφού σπούδασε στην Ελλάδα και διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με μοναστήρια της χώρας. Με αφορμή όμως το Κατάρ, ήταν ο πρώτος που «έριξε» τον «λίθο» του εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και από προχθές ο ίδιος και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου του  χαρακτήρισαν τη Σύνοδο «Συνάντηση της Κρήτης» και μια προκαταρκτική Συνέλευση της Πανορθοδόξου Μεγάλης Συνόδου», επομένως θεωρούν ότι τα έγγραφά Της, όπως προσθέτουν, δεν είναι τελικά αλλά ανοιχτά προς συζήτηση και προς τυχόν τροποποιήσεις όταν συγκληθεί η Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας με την παρουσία και τη συμμετοχή όλων των ορθοδόξων αυτοκέφαλων εκκλησιών.

Κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων στο Κολυμπάρι της Κρήτης σχεδόν όλες οι αντιπροσωπείες των ορθοδόξων εκκλησιών έβαλαν εναντίον του. Και ενώ προ της Συνόδου όλοι πίεζαν τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο να δώσει λύση στο Κατάρ, μετά το κλίμα άλλαξε και ο κ. Ιωάννης θεωρήθηκε για πολλούς ο «σιδηρός βραχίονας» της Μόσχας. Ετσι το πρόβλημα του Κατάρ φαίνεται ότι θα συνεχίσει να υφίσταται και όσοι ήλπιζαν ότι ο κ. Ιωάννης θα είχε την προσωπικότητα του «Ρόμελ» της Ορθοδοξίας Πατριάρχη Αντιοχείας Ιγνατίου, που δεν ξεπερνούσε, αν και «ανθέλληνας» για πολλούς, τη λεπτή γραμμή ισορροπίας, αν δεν απογοητεύθηκαν, σίγουρα πικράθηκαν.

Μόσχας κ. Κύριλλος
Το «στρατηγικό λάθος»

Ο Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος συμμετείχε εκ του μακρόθεν στη Μεγάλη Σύνοδο. Τρεις στενοί συνεργάτες του, ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίωνας, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Υποθέσεων, ο αναπληρωτής του πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μπαλασόφ και ο πρόεδρος της Επιτροπής για την Επικοινωνία και την Κοινωνία κ. Βλαντίμιρ Λεγκόιντα, με δημόσιες τοποθετήσεις τους ανέλαβαν να αποδομήσουν το γεγονός. Και με το επικοινωνιακό τους χάρισμα και τη δύναμη που έχουν τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης όπως το «Russia Τoday» και η αγγλική έκδοση του Ιντέρφαξ τα κατάφεραν αφού καθόριζαν την ατζέντα της ενημέρωσης. Και «βραχυκύκλωσαν» ακόμη και γνωστούς και «μπαρουτοκαπνισμένους» κληρικούς όπως ο ελληνοαμερικανός πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Καρλούτσος και ο επίσης ελληνοαμερικανός αρχιδιάκονος Ιωάννης Χρυσαυγής. Η αλήθεια όμως είναι ότι το Πατριαρχείο Μόσχας δεν επηρέασε καμία απόφαση κατ' αρχήν γιατί η Σύνοδος έγινε παρά την απουσία των εκπροσώπων τους. Δεύτερον, γιατί τη στάση της αποχής που επέλεξε ακολούθησαν μόνο τα Πατριαρχεία Αντιοχείας, Γεωργίας και Βουλγαρίας. Και με τα δεδομένα ότι ο Πατριάρχης Γεωργίας κ. Ηλίας διανύει την όγδοη δεκαετία της ζωής του, η μάχη των επιγόνων του έχει αρχίσει και η γεωργιανή κυβέρνηση διατηρεί φιλοευρωπαϊκή στάση, η  στήριξη εσαεί στη Μόσχα της Τιφλίδας δεν είναι δεδομένη.

Σήμερα όλοι αναμένουν τι θα πράξει ο Πατριάρχης κ. Κύριλλος. Εμπειρος κληρικός, διπλωμάτης και χαρισματικός, όπως χαρακτηρίζεται από εχθρούς και φίλους, φαίνεται ότι πραγματοποίησε ένα «στρατηγικό λάθος» και το ερώτημα είναι τι θα πράξει από εδώ και πέρα για να αντιστρέψει την κατάσταση. Πολλοί φοβούνται το ενδεχόμενο ακραίων αποφάσεων αν κυριαρχήσει η «σκληροπυρηνική» ομάδα στη Ρωσία, ενώ όλοι διερωτώνται γιατί, ενώ ο Βλαντίμιρ Πούτιν χαρακτήρισε στην Αθήνα την Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης Οικουμενικό Πατριαρχείο για πρώτη φορά, στη συνέχεια ο Πατριάρχης Κύριλλος δεν ταξίδεψε στην Κρήτη.

Ανάχωμα στη συντηρητική επέλαση

«Η Ορθόδοξος Εκκλησία θεωρεί καταδικαστέαν πάσαν διάσπασιν της ενότητος της Εκκλησίας, υπό ατόμων ή ομάδων, επί προφάσει τηρήσεως ή δήθεν προασπίσεως της γνησίας Ορθοδοξίας. Ως μαρτυρεί η όλη ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η διατήρησις της γνησίας Ορθοδόξου πίστεως διασφαλίζεται μόνον διά του συνοδικού συστήματος, το οποίον ανέκαθεν εν τη Εκκλησία απετέλει την ανωτάτην αυθεντίαν επί θεμάτων πίστεως και κανονικών διατάξεων (κανών 6 της Β' Οικουμενικής Συνόδου)». Το εδάφιο αυτό που περιλαμβάνεται στο κείμενο για τις «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» δείχνει να αποτελεί μήνυμα προς τις συντηρητικές ομάδες που εφορμούν κυρίως από ελληνικού εδάφους και δρουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Εκπρόσωποι όμως αυτών των ομάδων έχουν ήδη σπεύσει να χαρακτηρίσουν τη Σύνοδο «οικουμενιστική» και για πρώτη φορά ιεράρχες να αποδεχθούν τα επιχειρήματά τους και να μην υπογράψουν τα τελικά κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, όπως συνέβη και με αρχιερείς της Εκκλησίας της Κύπρου που ως σήμερα τηρούσαν ένα φιλελεύθερο προφίλ. Ενισχυμένος όμως σε αυτή την πλευρά  βγαίνει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος,που και θεολογικό λόγο άρθρωσε και στη Σύνοδο συμμετείχε και ακούστηκε και τελικά δεν υπέγραψε το επίμαχο κείμενο. Γι' αυτό και σήμερα δείχνουν οι θέσεις του να χειροκροτούνται από αυτές τις πλευρές, σε αντίθεση με άλλους ιεράρχες που με τον ακραίο τους λόγο μάλλον αμφισβητήσεις δημιουργούν στις αυτοπροσδιοριζόμενες ως αντιοικουμενιστικές ομάδες.

ΣΕΡΒΙΑΣ
Ενισχυμένος φαίνεται ότι βγαίνει και ο Πατριάρχης Σερβίας κ. Ειρηναίος, ο οποίος θεωρείται χαμηλών τόνων προκαθήμενος και πολλοί προ της Συνόδου εκτιμούσαν ότι δεν ελέγχει τους μητροπολίτες του. Ετσι, παρά το γεγονός ότι ορισμένα μέλη της αντιπροσωπείας του βρίσκονταν σε ανοιχτή τηλεφωνική γραμμή με τη Μόσχα και άλλοι δέχονταν φραστικές επιθέσεις από τη Ρωσία, ο κ. Ειρηναίος έλεγξε απόλυτα την κατάσταση και έδειξε ότι, διαρκώς προσευχόμενος, όπως λέγεται ότι έπραττε,  ξεπερνά τα εμπόδια. Η παρουσία του ήταν η πιο ηχηρή στήριξη στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο.

ΚΥΠΡΟΥ
Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος ήταν ο άνθρωπος που «άνοιγε τον δρόμο» για όλα τα δύσκολα προβλήματα του κ.κ. Βαρθολομαίου. Εδειξε ότι ως προκαθήμενος μιας εκκλησίας που προέρχεται από Οικουμενική Σύνοδο, αποτελεί σταθερό παράγοντα στα διορθόδοξα ζητήματα.

ΑΛΒΑΝΙΑΣ
Σταθερά ενισχυμένος και ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος, ο οποίος ανέλαβε τη σύνταξη του μηνύματος της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, ενώ με τις παρεμβάσεις του έδειξε ότι αποτελεί πάντα μια ήρεμη δύναμη που προσπαθεί να έχει ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με όλες τις πλευρές.

πηγή 

Το είδαμε εδώ

Οκτώ Μητροπολίτες δεν υπέγραψαν τελικό κείμενο της Μεγ. Συνόδου.

Κατασκευασμένη η δήθεν ομοφωνία της Μεγάλης Συνόδου;

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες αρνήθηκαν να υπογράψουν το τελικό κείμενο«ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ» τουλάχιστον οκτώ Μητροπολίτες.

Από την αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν υπέγραψε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος Βλάχος,  ο οποίος διετύπωσε την ρητή επιφύλαξή του και στα κείμενα:

 

«H AΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ ΚΟΣΜΟΝ» και «ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΑΥΤΟΥ». 

Το τελικό Κείμενο «ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ» δεν υπέγραψαν, επίσης, οι: 

 

Μητροπολίτες Λεμεσού κ. Αθανάσιος, 

 

Μόρφου κ. Νεόφυτος,

 

Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος, 

 

Αμαθούντος κ. Νικόλαος,

 

Λήδρας κ. Επιφάνιος,

 

και Νεαπόλεως κ. Πορφύριος.

 

(από την αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Κύπρου).

 

καθώς και ο Μητροπολίτης Μπάτσκας κ. Ειρηναίος,

 

(από την αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Σερβίας). 

Αποδεικνύεται, έτσι εκ των πραγμάτων, πως ο καινοφανής, για τα ορθόδοξα δεδομένα, Κανονισμός Λειτουργίας της Μεγάλης Συνόδου, που δεν έδινε δικαίωμα ψήφου στους Επισκόπους...

 

αλλά μόνο στους Προκαθημένους, είχε ακριβώς αυτό τον σκοπό, την φίμωση, δηλαδή, των Επισκόπων και την κατασκευή μιάς τεχνητής ομοφωνίας, που έτσι κι αλλιώς δεν υφίσταται λόγω της αποχής τεσσάρων τοπικών Εκκλησιών από την Σύνοδο.   

To είδαμε εδώ

Η Πανορθόδοξη Σύνοδος που κατέληξε «μικρά Σύναξη»: ΑΥΤΟ είναι το χρονικό της κρίσης για την Ορθόδοξη Εκκλησία- Που δεν τα... βρίσκουν οι Ιεράρχες

Από την Γενεύη μέχρι την Σύνοδο της Κρήτης

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον, πώς από την προετοιμασία για την ιστορική Πανορθόδοξη Συνόδου της Κρήτης, φθάσαμε στο σημείο να κινδυνεύει ακόμα και η ενότητα της Ορθόδοξης εκκλησίας με τη διαφοροποίηση 4 εκκλησιών των Πατριαρχείων Αντιοχείας, Μόσχας, Βουλγαρίας και Γεωργίας. Διαβάστε το χρονικό της κρίσης όπως το κατέγραψαν το GREEK AMERICAN NEWS AGENCY και το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ.

Ιανουάριος 2016. Σαμπεζύ Γενεύη. Παρά την συμφωνία επί της αρχής και την επισφράγιση της απόφασης της Σύναξης των Προκαθημένων τον Μάρτιο του 2014, για την σύγκληση της Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου, κατά την διάρκεια αλλά και στο περιθώριο της Σύναξης των Προκαθημένων 21 με 28 Ιανουαρίου 2016, καταγράφονται οι πρώτες ουσιαστικές τριβές στα εξής θέματα:

α) επί του πρωτοκόλλου

β) στην διευθέτηση των οικονομικών και στο περί «κοινό ταμείο» για την αντιμετώπιση ενός «τέτοιου ιστορικού μεγάλου οργανωτικά εγχειρήματος»,

γ) επί του κανονισμού λειτουργίας της Πανορθοδόξου Συνόδου –μάλιστα δεν υιοθετείται από τις Εκκλησίες της Γεωργίας και της Αντιόχειας

δ) επί της ουσίας συγκεκριμένων κειμένων που απαιτούν σοβαρότατες διορθώσεις τροποποιήσεις – προσθήκες , αλλαγές . Το μοναδικό ίσως θετικό που καταγράφεται είναι η σταθερή βούληση απόφαση για την σύγκληση –με σθεναρή επιμονή της Εκκλησίας της Ρωσίας – για την δημοσιοποίηση των {τελικών} κειμένων από την πολυετή σε πανορθόδοξο επίπεδο Προσυνοδική προ Διαδικασία(1961-2016).

Οι πρώτες επίσημες δημόσιες αντιδράσεις:
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2016

2 και 3 Φεβ. συγκαλείται η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ρωσίας
Επιστολή του Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλου προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τα ονόματα της Ρωσικής αντιπροσωπείας για την συμμετοχή τους στην κοινή διορθόδοξη διαγραμματειακή οργανωτική επιτροπή. Η απάντηση για την συμμετοχή στην μείζονος σημασίας αυτή οργανωτική επιτροπή ήρθε μόλις στις 7 Ιουνίου.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2016

Νέα Υόρκη. Ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Ορθοδόξου Διασποράς με προτάσεις για διορθώσεις επί του κειμένου «σχέσεις της Ορθοδόξης Εκκλησίας με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο» και εντάσεις επί άλλων κειμένων

Μόσχα. 19 Απριλίου το Πανεπιστήμιο «Άγιος Τύχον» οργανώνει συνέδριο με θέμα την πανορθόδοξη σύνοδο. Καταγράφονται επίσημες και σοβαρές αντιδράσεις και ενστάσεις επί του κειμένου «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον»

21 Απριλίου Συνεδρίαση της Ιεράς Πατριαρχικής Συνόδου της Βουλγαρικής εκκλησίας όπου καταγράφονται σοβαρότατες ενστάσεις επί συγκεκριμένων κειμένων και ειδικότερα επί του κειμένου «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον» για το οποίο προτείνονται τροποποιήσεις και βελτιώσεις

Η Ρωσική Εκκλησία ανακοινώνει την επίσημη αντιπροσωπεία της στην Πανορθόδοξη

ΜΑΙΟΣ 2016

08 Μαϊου Ανοικτή επιστολή Αγιορειτών Μοναχών εν όψει της «Αγίας και Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου

25 Μαϊου επίσημη επιστολή της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο με κοινοποίηση προς του 14 Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών 
24 και 25 Μαϊου Έκτακτη Σύγκληση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το κείμενο που συγκεντρώνει την σφοδρή κριτική της μεγάλης πλειοψηφίας των Ιεραρχών είναι «οι σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς τον λοιπό χριστιανικό κόσμο». Αντιρρήσεις και ενστάσεις καταγράφονται και επί των κειμένων με θέμα «το μυστήριο του γάμου και τα κωλύματα αυτοί», το κείμενο «περί αυτοκεφάλου» και γίνονται εισηγήσεις επί του κειμένου « Η αποστολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας σήμερα …»

25 Μαϊου Το Πατριαρχείο Γεωργίας εν συνόδω αποφαίνεται ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με τα κείμενα που πραγματεύονται : «το μυστήριο του γάμου και τα κωλύματα αυτού» και «Η Αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας ἐν τῳ συγχρόνῳ κόσμῳ» πρέπει να ενσωματωθούν σημαντικές τροπολογίες, ενώ το κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξυ Εκκλησίας προς τον υπόλοιπον χριστιανικόν κόσμον» πρέπει να επεξεργασθεί ουσιαστικά. Στο επίσημο ανακοινωθέν της Βουλγαρικής εκκλησίας σημειώνεται ότι «σε περίπτωση που οι προτεινόμενες τροπολογίες δεν θα ληφθούν υπόψη και δεν θα ενσωματωθούν στο τελικά κείμενο η Εκκλησία της Γεωργίας δεν είναι δυνατόν να το υπογράψει». Σφοδρές αντιδράσεις για τον κανονισμό λειτουργίας της Μ. Πανορθοδόξου Συνόδου.

Στις 25 Μαϊου ολοκληρώνονται και οι έκτακτες εργασίες της Ιεραρχίας της Σερβικής Εκκλησίας με την συμμετοχή όλων των Μητροπολιτών η οποία και εγκρίνει το τελικό σχέδιο κείμενο το οποίο θα ασχοληθεί με την προετοιμασία της Πανορθοδόξου Συνόδου. Εκφράζονται σοβαρές ενστάσεις επί του κανονισμού λειτουργίας της Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου και φυσικά επί του κειμένου οι σχέσεις της Ορθ. Εκκλησίας με τον λοιπό χριτιανικό κόσμο .

Στις 27 Μαϊου στο Πατριαρχείο Αντιοχείας συνέρχεται η Πατριαρχική Σύνοδος η οποία εκτός των άλλων ζητημάτων που συζητά εν όψει της Μ. Πανορθοδόξου εγκρίνει όλες τις προτάσεις για τροποποιήσεις επί του συνόλου των κειμένων, θέτει θέμα επί του κανονισμού λειτουργίας της Συνόδου και αναφέρεται στο διμερές πρόβλημα που έχει με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

Επίσκεψη και επίσημη ομιλία σε εκδήλωση στην Εκκλησία της Βουλγαρίας από τον καθηγητή της Θεολ. Σχολης του Παν. Θεσσαλονίκης πρωτοπρεσβύτερο Θεόδωρο Ζήση

ΙΟΥΝΙΟΣ 2016

1η Ιουνίου 2016 η Γραμματεία της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αντιοχείας εξέδωσε ανακοίνωση την 1 Ιουνίου 2016, όπου μεταξύ άλλων σημειώνεται ότι «με μεγάλη λύπη και έκπληξη» πληροφορήθηκε την ἐν λόγῳ πρόταση(σ.σ της ανακοίνωσης του Οικουμενικού Πατριαρχείου) και δέχθηκε ότι «η ως άνω απόφαση επιβεβαιώνει ότι όλες οι προσπάθειες οι οποίες καταβλήθηκαν κατα την τριετία δεν καρποφόρησαν…

Αυτές οι προσπάθειες καταβλήθηκαν επίτηδες προ της ενάρξεως της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου προκειμένου η Σύνοδος να αποτελέσει έκφραση της Ορθοδόξου ενότητας. Η καλύτερη απόδειξη αυτής της ενότητας είναι η Θεία Λειτουργία με συμμετοχή όλων των αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών την εορτή της Πεντηκοστής. Το Συλλείτουργο είναι η ασφαλής οδός προς την επίλυση ζητημάτων, τα οποία αφορούν σε όλο το πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, καθώς και έκφραση της ομοψυχίας επί των θεμάτων αυτών».

Και όμως «η προτροπή να αναβληθεί η επίλυση του ἐν λόγῳ προβλήματος μετασυνοδικῶς, δεν ανταποκρίνεται στον σκοπό διεξαγωγής της Συνόδου, η οποία καλείται να αποτελέσει έκφραση της Ορθοδόξου ενότητας» και «απειλεί την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου στις προκαθορισμένες ημερομηνίες». Η Εκκλησία της Αντιοχείας κατ’ επανάληψιν προειδοποιούσε σχετικῶς». Επίσης πληροφορούμαστε ότι «η Ιερά Σύνοδος συνεχίζει τις συνεδριάσεις αυτής και συνέρχεται σε λίγες ημέρες για να εξετάσει τις εξελίξεις, οι οποίες αφορούν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, και να αποφασίσει σχετικῶς».

Κατά την συνεδρίαση αυτής, την 1 Ιουνίου 2016, η με πλήρη σύνθεση Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Βουλγαρίας «συζήτησε επισταμένως τα θέματα, τα οποία συνδέονται με τη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας από 16 έως 26 Ιουνίου ε.ε. στην Κρήτη».  Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Βουλγαρίας υπέδειξε:

1. Την έλλειψη από την Ημερήσια Διάταξη της Πανορθοδόξου Συνόδου των ιδιαιτέρως σημαντικών διά την Ορθοδοξία ζητημάτων τα οποία είναι επίκαιρα και χρῄζουν έγκαιρης Πανορθοδόξου αντιμετωπίσεως,

2. Τις διαφωνίες οι οποίες προέκυψαν και τις οποίες δήλωσαν επισήμως οι κατά τόπους Εκκλησίες επί ορισμένων των ήδη εγκριθέντων συνοδικών κειμένων,

3. Την αδυναμία επιμελείας των κειμένων, συμφώνως προς τον ήδη εγκριθέντα Κανονισμό Λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κατά την διάρκεια εργασιών της Συνόδου,

4. Την προταθείσαν διάταξη των Προκαθημένων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών η οποία θα ακολουθείται στην αίθουσα συνεδριάσεων της Συνόδου πρὸς παράβασιν της αρχής της ισοτιμίας των Προκαθημένων των αυτοκεφάλων κατά τόπους Εκκλησιών,

5. Την ακατάλληλη διάταξη για τους παρατηρητές και προσκεκλημένος της Συνόδου,

6. Την ανάγκη μεγάλων και μη ητιολογημένων δαπανών σε περίπτωση συμμετοχής του Πατριαρχείου Βουλγαρίας στη Σύνοδο.

Ως αποτέλεσμα της συνεδριάσεως η Ιερά Σύνοδος ομοφώνως αποφάσισε:

1. Να επιμείνει στην αναβολή της συγκλήσεως της από 16 έως 26 Ιουνίου ε.ε. Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόου Εκκλησίας, ενώ να συνεχισθούν οι προετοιμασίες για την σύγκληση αυτής,

2. Αντιθέτως η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Βουλγαρίας δηλώνει κατηγορηματικά τη μη συμμετοχή του στις εργασίες τις προγραμματιζομένης από 16 έως 26 Ιουνίου Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Στις 2 Ιουνίου 2016 διά Γράμματός του προς τους Προκαθημένους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών ο Αγιώτατος Πατριάρχης Βουλγαρίας Νεόφυτος κοινοποίησε την απόφαση αυτή.  

3η Ιουνίου 2016. Μόσχα. Αναγγέλλεται έκτακτη συνεδρίαση της Πατριαρχικής Συνόδου της Εκκλησίας της Ρωσίας και επίσημο δημόσιο αίτημα προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο για έκτακτη σύγκληση της Σύναξης –Συνόδου (κατά το προηγούμενο των αντίστοιχων του 2014 και του Ιανουαρίου 2016) των προκαθημένων στις 10 Ιουνίου προς εξέταση της διαμορφωθείσας κατάστασης και επίλυση των τεχνικών και άλλων ζητημάτων που έχουν ανακύψει. Επίσης δίδεται στην δημοσιότητα μέρος των πρακτικών (με αριθμό 35) όπου μέσα περιέχονται αιχμές και αναφορές όχι μόνο για τα ουσιώδη ζητήματα που αφορούν στα έξι κείμενα αλλά και στον κανονισμό λειτουργίας της Πανορθοδόξου Συνόδου αλλά περιέχονται και αναφορές που εκθέτουν το οικουμενικό πατριαρχείο ως προ της διαχείριση των οικονομικών θεμάτων και εξόδων της Πανορθοδόξου

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016. Κωνσταντινούπολη. Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Συγκαλείται έκτακτη Πατριαρχική σύνοδος όπου αφενός απορρίπτεται το αίτημα της Ρωσικής και Βουλγαρικής αλλά και του Πατριαρχείου Αντιοχείας(σ.σ. και άλλων Εκκλησιών) για έκτακτη Σύναξη των Προκαθημένων στις 10 Ιουνίου και ανακοινώνεται επισήμως τα εξής: Συνῆλθε σήμερον ἐκτάκτως, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, εἰς συνεδρίαν, ἡ Ἱερά Ἐνδημοῦσα Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πρός ἐπισκόπησιν τῆς πορείας τῆς χάριτι Θεοῦ συγκληθείσης καί ἤδη ἐπί θύραις Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἡ Ἱερά Ἐνδημοῦσα Σύνοδος, μετ᾿ ἐκπλήξεως καί ἀπορίας ἐπληροφορήθη τάς ἐσχάτως ἐκφρασθείσας θέσεις καί ἀπόψεις ἐνίων ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί, ἀξιολογήσασα αὐτάς, διεπίστωσεν ὅτι οὐδέν θεσμικόν πλαίσιον ὑφίσταται πρός ἀναθεώρησιν τῆς ἤδη δρομολογηθείσης συνοδικῆς διαδικασίας. Ὅθεν, ἀναμένεται, οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, συμφώνως πρός τόν Κανονισμόν Ὀργανώσεως καί Λειτουργίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, νά προσκομίσουν τάς τυχόν «προτάσεις τροπολογιῶν, διορθώσεων ἤ προσθηκῶν εἰς τά ὁμοφώνως ἐγκριθέντα κείμενα ὑπό Προσυνοδικῶν Πανορθοδόξων Διασκέψεων καί τῶν Συνάξεων τῶν Προκαθημένων ἐπί τῶν θεμάτων τῆς ἡμερησίας διατάξεως» (βλ. ἄρθρον 11), πρός τελικήν διαμόρφωσιν καί ἀπόφανσιν κατά τάς ἐργασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, τῇ ἐπικλήσει τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ὡς πρωτεύθυνος Ἐκκλησία διά τήν διασφάλισιν τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδοξίας, καλεῖ ἅπαντας νά ἀρθοῦν εἰς τό ὕψος τῶν περιστάσεων καί νά μετάσχουν εἰς τάς, κατά τάς προκαθωρισμένας ἡμερομηνίας, ἐργασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ὡς πανορθοδόξως ἀπεφασίσθη καί ὑπεγράφη τόσον ὑπό τῶν Προκαθημένων εἰς τάς Ἱεράς Συνάξεις αὐτῶν ὅσον καί ὑπό τῶν ἐξουσιοδοτημένων ἑκάστοτε Ἀντιπροσωπειῶν καθ᾿ ὅλην τήν μακράν προπαρασκευαστικήν τῆς Συνόδου διαδικασίαν. 
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 6ῃ Ἰουνίου 2016 
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Δευτέρα 6 Ιουνίου, Balamand. Έκτακτη Πατριαρχική Σύνοδος στην Εκκλησία της Αντιόχειας όπου εν τέλει ανακοινώνεται η ΜΗ συμμετοχή του Πατριαρχείου Αντιοχείας στην Πανορθόδοξη Σύνοδο του Ιουνίου στην Κρήτη και σε μια μακροσκελέστατη ανακοίνωση εξηγούνται οι λόγοι της μη συμμετοχής του Πατρ. Αντιοχείας, που αφορούν κεφαλαιώδεις διαφορές και αντιρρήσεις επί συγκεκριμένων κειμένων και δράσεων όπως το πείραμα των Επισκοπικών Συνελεύσεων, αλλά και εκτοξεύονται βαρύτατες καταγγελίες που αφορούν την όλη προσυνοδική διαδικασία. Καλείται δε ο Οικουμενικός Πατριάρχης να εξασφαλίσει την ομοφωνία με αφορμή τις επιφυλάξεις –εντάσεις που διατυπώνονται από όλες τις εκκλησίες επί συγκεκριμένων κειμένων αλλά και επί του κανονισμού λειτουργίας της Συνόδου.

Δευτέρα 6 Ιουνίου Συνεδριάζει εκτάκτως η Εκκλησία της Σερβίας και ανακοινώνεται ότι «δυσκολεύεται να μετάσχει των εργασιών –σ.σ. και εξηγεί αναλυτικά όλους τους υφιστάμενους λόγους- και ζητά την αναβολή της Πανορθόδοξης

Τρίτη 14 Ιουνίου 2016, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναγγέλλει έκτακτη Σύναξη των Προκαθημένων –κατά το αίτημα της Εκκλησίας της Ρωσίας για την Παρασκευή 17 Ιουνίου στην Κρήτη.

15 Ιουνίου Ανακοινώνει η Εκκλησία της Σερβίας ότι θα μετάσχει στην Σύναξη –μόνον – και υπό όρους στην Σύνοδο που ξεκινά την Κυριακή της Πεντηκοστής στις 19 Ιουνίου

16 Ιουνίου Καταφθάνουν στην Κρήτη οι 10 από τους 14 Προκαθήμενους της ανά τον κόσμο Ορθοδοξίας

17 Ιουνίου Κρήτη Στις 10 το πρωί ξεκινούν οι εργασίες της έκτακτης Σύναξης των 10 Προκαθημένων η οποία εν τέλει με επίσημο ανακοινωθέν αυτή η σύναξη ονομάζεται ως «μικρά Σύναξη»

17 Ιουνίου Κρήτη ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος αποστέλλει επιστολή προς τους 10 Προκαθημένους και τους ζητά να συμφωνήσουν σε αυτή την «συνάντηση τους» όπως την χαρακτηρίζει είναι μια θαυμάσια και καλή ευκαιρία προεργασίας αφενός να συζητηθούν ευρύτερα τα προβλήματα και τα κωλύματα των Εκκλησιών που απουσιάζουν και να αναζητηθούν οι αιτίες που τις οδήγησαν σε αυτή τους την απόφαση και να μην επικριθούν για αυτή την απόφαση τους –να μην μετάσχουν- και αφετέρου να μεταβληθεί αυτή η συνάντηση των 10 προκαθημένων ως επέκταση της Προσυνοδικής διαδικασίας , αλλά τονίζει πως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί Πανορθόδοξη Σύνοδος αφού λείπει έστω και μια εκκλησία, πόσο μάλλον τέσσερις Εκκλησίες.

ΠΗΓΗ: huffingtonpost.gr

Η Σύνοδος των Οικουμενιστών έληξε, πριν να αρχίσει. Νίκη των Ορθοδόξων.

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Α.Π.Θ.

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΕΛΗΞΕ, ΠΡΙΝ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ.
Νίκη τῶν Ὀρθοδόξων

Δόξα τῷ Θεῷ. Ζῇ Κύριος ὁ Θεός. Μεθ᾽ ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε. Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη Ὀρθοδοξία. Τῶν Ἀποστόλων τὸ κήρυγμα καὶ τῶν Πατέρων τὰ δόγματα τῇ Ἐκκλησίᾳ μίαν τὴν πίστιν ἐκράτυνεν.

Αὐθόρμητα ἀναβλύζουν μέσα ἀπὸ τὶς καρδιὲς τῶν ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξων οἱ βιβλικὲς αὐτές, πατερικὲς καὶ λειτουργικὲς δοξολογικὲς ἐκφράσεις, γιατὶ οἱ ἐπὶ ἕνα αἰώνα τώρα προσπάθειες νὰ ἁλωθεῖ ἐκ τῶν ἔσω ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ παλαιὲς καὶ νέες αἱρέσεις, ἰδιαίτερα ἀπὸ τὸν νέο Γνωστικισμὸ καὶ Συγκρητισμὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀπέτυχαν.

Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης, ποὺ ἐπρόκειτο ἐντὸς τῶν προσεχῶν ἡμερῶν νὰ νομιμοποιήσει τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ νὰ ἀναγνωρίσει ὡς ἐκκλησίες τὶς αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ, διελύθη εἰς τὰ ἐξ ὧν συνετέθη. Ἡ βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ συνετελεῖτο μὲ τὴν σύγκληση τῆς κακῆς αὐτῆς συναγωγῆς τὴν ἡμέρα τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, ἐστράφη ἐναντίον τῶν ὀργανωτῶν της. Τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐνήργησε καὶ ἔπνευσε ἐνωρίτερα. Ἐφώτισε τοὺς ἱεράρχες τῶν Ἐκκλησιῶν Βουλγαρίας, Γεωργίας, Σερβίας, Ἀντιοχείας καί, τελευταῖα καὶ ἀποφασιστικά, τῆς Μεγάλης Ρωσίας, ὥστε νὰ μὴ συμμετάσχουν στὴν περίεργη αὐτὴ καὶ ἄγνωστη στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία σύναξη ἐπιλεγμένων οἰκουμενιστῶν ἀντιπροσώπων μὲ προειλημμένες ἀποφάσεις καὶ προκατασκευασμένα σὲ ἐπιτροπὲς «ἡμετέρων» ἀντορθόδοξα κείμενα. Ἐφώτισε πολλοὺς ἀρχιερεῖς τῶν ἄλλων τοπικῶν ἐκκλησιῶν νὰ πράξουν ἐξ ἀρχῆς ὅ,τι ἔπραξε στὸ τέλος ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, νὰ ἀρνηθοῦν νὰ μετάσχουν καὶ νὰ ὑπογράψουν κείμενα, χωρὶς νὰ ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ὁμιλήσουν καὶ νὰ ψηφίσουν, ἀναγκασμένοι νὰ νομιμοποιήσουν μία συνοδικὴ διαδικασία πολὺ χειρότερη καὶ τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας, νὰ δεχθοῦν τὴν πρωτάκουστη προσβολὴ τῆς ἰσότητος τῶν ἐπισκόπων, μὲ τὸ νὰ μὴ συγκαλοῦνται ὅλοι οἱ συνεπίσκοποί τους νὰ συζητήσουν, νὰ συναποφασίσουν, νὰ συμψηφίσουν.

Ἐφώτισε καὶ τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν τελευταία της συνέλευση νὰ προτείνει, σχεδὸν ὁμόφωνα, διορθώσεις καὶ βελτιώσεις ποὺ συμφωνοῦν μὲ ὅσα οἱ ἀναφερθεῖσες τοπικὲς ἐκκλησίες προβάλλουν ὡς λόγους τῆς μὴ συμμετοχῆς τους σὲ ὀργανωτικὰ καὶ θεολογικὰ ζητήματα. Θὰ ἦταν καλύτερο βέβαια νὰ μὴ μετάσχει καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐξ ἀρχῆς, ὥστε νὰ ἀποδυναμώσει καὶ τὸ προβαλλόμενο ἀνόητο ἐπιχείρημα περὶ δῆθεν ἐθνοφυλετικῶν κινήτρων, ποὺ ἐνεργοῦν στὶς ἐκκλησίες ποὺ δὲν συμμετέχουν. Οἱ οὐσιαστικὲς ἀλλαγὲς ποὺ προτείνει ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ οἱ δικαιοδοσιακὲς εἰσπηδήσεις ποὺ ἐπιδιώκει νὰ ἀποτρέψει μὲ τὶς προτάσεις της ὀφείλονται σὲ ἐθνοφυλετικὰ κριτήρια; Ὑπάρχει κίνδυνος ὁρατὸς καὶ δικαιολογημένος τὰ ἐθνοφυλετικὰ κριτήρια νὰ ἀποδοθοῦν σὲ ὅσους ἐπιμένουν νὰ στηρίζουν τὸν ὁμόφυλο, ὁμαίμονα καὶ ὁμόγλωσσο πατριάρχη, στὴν ἀποδεδειγμένα οἰκουμενιστική, ἀντορθόδοξη καὶ ἀντιπατερικὴ πορεία τῆς Συνόδου. Θὰ βρεθεῖ σὲ πολὺ δύσκολη θέση ὁ ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος, ὅταν θὰ διαπιστώσει ὅτι οἱ ἀνατρεπτικὲς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ προτάσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος θὰ ἀπορριφθοῦν, διότι ἡ ὑποστήριξη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι ὁ λόγος ποὺ ἐπιβάλλει στοὺς οἰκουμενιστὰς νὰ συγκαλέσουν ὁπωσδήποτε, ἔστω καὶ κολοβή καὶ κουτσουρεμένη, τὴν Σύνοδο. Ἂν ἡ ἀπουσία τόσων ἐκκλησιῶν δὲν πείθει τοὺς ὀργανωτὰς νὰ ἀναβάλουν τὴν σύνοδο καὶ νὰ συζητήσουν γιὰ τὴν ἐπίτευξη ὁμοφωνίας, θὰ δεχθοῦν τὶς προτάσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ μάλιστα στὸ θέμα τῆς αὐτονόμησης τῶν λεγομένων «Νέων Χωρῶν», ποὺ ἔχει καταντήσει αἰτία πολέμου μεταξὺ Φαναρίου καὶ Ἀθήνας; Φοβούμαστε καὶ ἀνησυχοῦμε ὅτι, ἐπειδὴ πολλοὶ προκαθήμενοι ἔχουν καταντήσει πάπες, ὅπως εὔστοχα ἐγράφη ἀπὸ λογιώτατο καὶ εὐσεβέστατο συμπρεσβύτερο, καὶ συχνά δὲν λειτουργοῦν συνοδικά, θὰ ἀγνοηθοῦν οἱ δεσμευτικὲς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας, καὶ ἡ μία καὶ μοναδικὴ ψῆφος τοῦ ἀρχιεπισκόπου κ. Ἱερωνύμου θὰ ἐνισχύσει τὸν Οἰκουμενισμὸ τῶν συνοδικῶν κειμένων καὶ τὸν ἐθνοφυλετισμὸ τῶν ἑλληνοφώνων ἐκκλησιῶν. Ἀνησυχοῦμε καὶ προσευχόμαστε νὰ ἀποτραπεῖ αὐτὴ ἡ ἐξέλιξη.

Ἐφώτισε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τοὺς Ἁγιορεῖτες, πρῶτα τοὺς κελλιῶτες καὶ λίγο καθυστερημένα τὴν Ἱερὰ Κοινότητα, νὰ ἐκφράσουν τὴν ἀντίθεσή τους, ὄχι ἐθνοφυλετικά, ἀλλὰ θεολογικὰ γιὰ τὸ περιεχόμενο τῶν συνοδικῶν κειμένων. Ἐφώτισε, τέλος, πολλοὺς ἀπὸ τὰ λοιπὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἀποτελοῦν ἕνα εὐρύτερο, συνοδικὸ σῶμα, συγκροτοῦν καὶ ἐκφράζουν τὴν συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἐπισκόπους, πρεσβυτέρους, διακόνους, μοναχούς, λαϊκούς, σὲ ἡμερίδες, στὸ διαδίκτυο, στὸν ἔντυπο τύπο, μὲ συγκέντρωση χιλιάδων ὑπογραφῶν καὶ σύνταξη πλήθους κειμένων νὰ ἐκφράσουν τὴν ἀνησυχία τους γιὰ τὶς θεολογικὲς ἐκτροπὲς καὶ καινοτομίες τῶν συνοδικῶν κειμένων.

Παράλληλα καὶ ὑπεράνω τῆς προετοιμασίας τῆς συνόδου τῆς Κρήτης λειτουργοῦσε καὶ λειτουργεῖ μία ὄντως εὐρεῖα Μεγάλη καὶ Ἁγία Σύνοδος τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, τῇ ἐπιστασίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὸ Ὁποῖον «ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας» καὶ ὄχι κολοβὲς καὶ ἐλλιπεῖς συνόδους. Εἶναι βέβαιο, ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀπουσιάζει ἐκεῖ ὅπου ὑποστηρίζονται οἱ αἱρέσεις καὶ οἱ πλάνες· οἱ Μονοφυσίτες Ἀντιχαλκηδόνιοι, οἱ Παπικοὶ καὶ οἱ Προτεστάντες, κατὰ σταθερὴ καὶ ὁμόφωνη γνώμη τῶν Ἁγίων Πατέρων, εἶναι αἱρετικοί, δὲν εἶναι ἐκκλησίες, καὶ ἂς προσπαθοῦν μὲ σοφιστεῖες καὶ παρερμηνεῖες νεωτερίζοντες καὶ «Καιρο»σκοποῦντες «ἐπίσκοποι» καὶ «καθηγηταί», ἔχοντες πολλοὶ ἐξ αὐτῶν πορισμὸν τὴν δυσσέβειαν, νὰ διαστρέψουν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ παρασύρουν τοὺς ἀσταθεῖς καὶ ἀμφιβάλλοντες.

Τολμοῦν οἱ δυστυχεῖς καὶ ἀξιολύπητοι, νὰ ἐπικαλοῦνται ἀκόμη καὶ τὸν Ἅγιο Μᾶρκο τὸν Εὐγενικό, ὡς φιλοπαπικό, αὐτὸν ποὺ ἀπεκλήθη «ἀντίπαπας» καὶ «παπομάστιξ». Θὰ τρέχουν νὰ κρυφθοῦν γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὰ τραύματα, ἂν παρουσιάσουμε ἐδῶ ὅσα λέγει ὁ ῞Αγιος Μᾶρκος γιὰ τοὺς Λατίνους, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς λατινόφρονες. Κουρασθήκαμε ἐπὶ δύο δεκαετίες σχεδὸν τώρα νὰ παρουσιάζουμε ὅσα Πατέρες, Σύνοδοι καὶ Ἅγιοι λέγουν γιὰ τοὺς Παπικοὺς καὶ τοὺς Προτεστάντες ὡς αἱρετικούς. Γιὰ νὰ μὴ μακρύνουμε τὸ κείμενο μὲ πάμπολλες μαρτυρίες παραθέτουμε ἐλάχιστες μόνον, γιὰ νὰ αἰσχυνθοῦν καὶ ἐντραποῦν οἱ ἀντιπατερικοὶ συνοδικοὶ καὶ οἱ συνοδοιποροῦντες λαϊκοὶ σύμβουλοι, ἰδιαίτερα ὅσοι ἐτόλμησαν αὐτὲς τὶς ἡμέρες, ἀποκαλύπτοντας τὶς προθέσεις καὶ τὴν πίστη τῶν «συνοδικῶν» τῆς Κρήτης, νὰ ἰσχυρισθοῦν ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι ἐκκλησία, ὅπως ἔπραξαν οἱ τὰ πρῶτα φέροντες καὶ ἄγοντες τὰ τῆς συνόδου μητροπολίτες Γαλλίας Ἐμμανουὴλ καὶ Μεσσηνίας Χρυσόστομος. Ὁ Μ. Φώτιος ἀναφερόμενος μόνον στὴν παπικὴ αἵρεση τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος «καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ» (Filioque) γράφει: «Τὶς οὐ κλείσει τὰ ὦτα πρὸς τὴν ὑπερβολὴν τῆς βλασφημίας ταύτης; Αὕτη κατὰ τῶν Εὐαγγελίων ἵσταται, πρὸς τὰς ἁγίας παρατάσσεται Συνόδους· τοὺς μακαρίους καὶ ἁγίους παραγράφεται Πατέρας, τὸν Μέγαν Ἀθανάσιον, τὸν ἐν θεολογίᾳ περιβόητον Γρηγόριον, τὴν βασίλειον τῆς Ἐκκλησίας στολήν, τὸν Μέγαν Βασίλειον, τὸ χρυσοῦν τῆς οἰκουμένης στόμα, τὸ τῆς σοφίας πέλαγος, τὸν ὡς ἀληθῶς Χρυσόστομον. Καὶ τὶ λέγω τὸν δεῖνα ἢ τὸν δεῖνα; Κατὰ πάντων ὁμοῦ τῶν ἁγίων προφητῶν, ἀποστόλων, ἱεραρχῶν, μαρτύρων, καὶ αὐτῶν τῶν δεσποτικῶν φωνῶν ἡ βλάσφημος αὕτη καὶ θεομάχος φωνὴ ἐξοπλίζεται»1. Ὁ ὅσιος Μελέτιος Γαλησιώτης ὁ Ὁμολογητής (13ος αἰώνας) σὲ ποίημά του μὲ τίτλο «Ὅτι αἱρετικοὶ εἰσιν οἱ Ἰταλοὶ καὶ οἱ συγκοινωνοῦντες αὐτοῖς ἀπόλλυνται» γράφει:

Μέγιστα γὰρ ἐσφάλησαν καὶ πάμπολλα Λατῖνοι
πᾶς τῶν Πατέρων ὁ χορὸς αὐτοὺς καταδικάζει,
αἱρετικοῖς συντάττεται καὶ σύμπας ὁ Λατίνοις
συγκοινωνῶν μεμέρισται Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων2.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στὴν ἀρχὴ τοῦ «Πρώτου Ἀποδεικτικοῦ Λόγου περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» γράφει ὅτι «ὁ δεινὸς καὶ ἀρχέκακος ὄφις», δηλαδὴ ὁ Διάβολος, ποὺ ἐγέννησε τοὺς Ἀρείους, Ἀπολιναρίους, Εὐνομίους καὶ Μακεδονίους, αὐτὸς παρέσυρε καὶ τοὺς «αὐτῷ πειθηνίους Λατίνους» στὴν αἵρεση τοῦ Filioque, τὴν ὁποία ἂν δὲν ἀποκηρύξουν δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ τοὺς δεχθοῦμε σὲ κοινωνία· «οὐδέποτ᾽ ἂν ὑμᾶς, κοινωνοὺς δεξαίμεθα, μέχρις ἂν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα λέγητε»3. Ὁ Ἅγιος Συμεὼν Θεσσαλονίκης ὁ Μυσταγωγός (1416/17-1429), λέγει ὅτι τὸν ἑκάστοτε πάπα «οὐ μόνον οὐ κοινωνικὸν ἔχομεν, ἀλλὰ καὶ αἱρετικὸν ἀποκαλοῦμεν»4 καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχει στὸν Παπισμὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὅλα ἐκεῖ εἶναι ἀχαρίτωτα: «Βλασφημοῦσιν ἄρα οἱ καινοτόμοι καὶ πόρρω τοῦ Πνεύματός εἰσι, βλασφημοῦντες κατὰ τοῦ Πνεύματος, καὶ οὐκ ἐν αὐτοῖς ὅλως τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· διὸ καὶ τὰ αὐτῶν ἀχαρίτωτα, ὡς τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος ἀθετούντων καὶ ὑποβιβαζόντων αὐτό...διὸ καὶ τὸ Πνεῦμα οὐκ ἐν αὐτοῖς τὸ Ἅγιον, καὶ οὐδὲν πνευματικὸν ἐν αὐτοῖς καὶ καινὰ πάντα καὶ ἐξηλλαγμένα τὰ ἐν αὐτοῖς καὶ παρὰ τὴν θείαν παράδοσιν»5.

Ἂς προσθέσουμε τέλος καὶ μία ἀληθινὴ πανορθόδοξη συνοδικὴ ἀπόφαση, τῶν μέσων τοῦ 19ου αἰῶνος, πρὶν νὰ κυριαρχήσει ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ καταλάβει τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ δι᾽ αὐτῆς πολλὲς ἄλλες τοπικὲς ἐκκλησίες. Σὲ ἀπάντησή τους οἱ πατριάρχες τῆς Ἀνατολῆς πρὸς τὸν πάπα Πῖον Θ´ (1848) ὁ ὁποῖος τοὺς καλοῦσε νὰ ἑνωθοῦν ἀναγνωρίζοντας τὸ πρωτεῖο του, τοῦ γράφουν ὅτι ἀνάμεσα στὶς αἱρέσεις τὶς παλαιὲς κυριαρχοῦσε ὁ Ἀρειανισμός, τώρα κυριαρχεῖ ὁ Παπισμός, ὁ ὁποῖος, μολονότι φαίνεται ἀκμαῖος καὶ ἰσχυρός, ὅπως ἦταν καὶ ἐκεῖνος, θὰ καταβληθεῖ καὶ αὐτὸς καὶ θὰ ἀποδυναμωθεῖ: «Τούτων τῶν πλατυνθεισῶν, κρίμασιν οἷς οἶδεν Κύριος, ἐπὶ μέγα μέρος τῆς οἰκουμένης αἱρέσεων, ἦν ποτὲ ὁ Ἀρειανισμός, ἔστι δὲ τὴν σήμερον καὶ ὁ Παπισμός· ἀλλὰ καὶ οὗτος (ὥσπερ κακεῖνος ὁ ἤδη παντάπασιν ἐκλελοιπώς), καίτοι ἀκμαῖος τὸ γε νῦν, οὐκ ἰσχύσει εἰς τέλος, ἀλλὰ διελεύσεται καὶ καταβληθήσεται, καὶ ἡ οὐράνιος μεγάλη φωνὴ ἠχήσει “ΚΑΤΕΒΛΗΘΗ”»6.

Πρέπει νὰ ἐξαφανισθοῦν καὶ νὰ κρυφθοῦν, ἂν τοὺς ἀπέμεινε λίγη ἐντροπή, ὅσοι τὶς πατερικὲς αὐτὲς θέσεις ὀνομάζουν «συντηρητισμό» καί «ζηλωτισμό». Βλασφημοῦν καὶ ὑβρίζουν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, γίνονται δεκανίκια τοῦ καταρρέοντος Παπισμοῦ καὶ τοῦ ἐξ αὐτοῦ προελθόντος Προτεσταντισμοῦ μὲ τὸ νὰ τοὺς θεωροῦν ὡς «ἐκκλησίες» καὶ νὰ ὑποστηρίζουν μέσα στὰ συνοδικὰ κείμενα τοὺς ἀποτυχημένους θεολογικοὺς διαλόγους, τὰ ἐπαίσχυντα κείμενα τοῦ Balamand, τοῦ Porto Alegre, τοῦ Pusan, καὶ νὰ ἐπιμένουν στὴν συμμετοχή μας στὸ λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», ὅπου υἱοθετήθηκαν φοβερὲς δογματικὲς καὶ ἠθικὲς ἐκτροπὲς καὶ παρεκκλίσεις, μέχρι τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ τῆς ἀποδοχῆς ὡμολογημένων Σοδομιτῶν στὶς τάξεις τῶν κληρικῶν. Αὐτὰ εἶναι ὄντως «πρόοδος», ἀλλὰ πρὸς τὸ κακὸ καὶ πρὸς τὴν κόλαση.

Ἐμεῖς ἐκφράζουμε τὴν χαρὰ καὶ τὴν ἀγαλλίασή μας, διότι μᾶς ἀξιώνει ὁ Θεὸς νὰ ἀκολουθοῦμε τοὺς θεοφώτιστους καὶ πνευματοφόρους Ἁγίους Πατέρες, οἱ ὁποῖοι καθοδήγησαν πολλὲς τοπικὲς ἐκκλησίες καὶ πολλοὺς ἐπισκόπους νὰ μὴ συμμετάσχουν στὴν ἀχαρίτωτη σύνοδο τῆς Κρήτης, ποὺ ἔχασε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γιατὶ κοινωνεῖ μὲ τοὺς αἱρετικούς. Ἐφέτος γιορτάσαμε ἐνωρίτερα τὴν ἐπιδημία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος• πανηγυρικὰ καὶ ἐπίσημα θὰ τὴν ἑορτάσουμε τὴν ἐρχομένη Κυριακὴ τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς. Μποροῦμε, μεταβάλλοντας καὶ προσαρμόζοντας τὸ δοξαστικὸ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς προηγουμένης Κυριακῆς, νὰ ψάλλουμε: «Τῶν Ἁγίων Πατέρων ὁ χορὸς ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων μὴ συνδραμών, τῆς αἱρέσεως τῶν Οἰκουμενιστῶν διέλυσε τὴν συμπαιγνίαν».

______________________

1 Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Πρὸς τοὺς τῆς Ἀνατολῆς ἀρχιερατικοὺς θρόνους 16, εἰς ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΡΜΙΡΗ, Τὰ Δογματικὰ καὶ Συμβολικὰ Μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, τόμος Α´, σελ. 324._

2 ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ, Λόγος Γ´, Κατ᾽ Ἰταλῶν, εἰς V. LAURENT καὶ L. DARRUZÉS, Dossier Grec de l' union de Lyon (1273-1277), Paris 1976, σελ. 554 καὶ 558.

3 Ἁγίου ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ, Συγγράμματα, τόμ. Α´, Θεσσαλονίκη 1951, ἐπιμελείᾳ Π. ΧΡΗΣΤΟΥ, σελ. 23-24.

4 Διάλογος 23, PG 155, 120-122.

5 Ἐπιστολὴ περὶ τῶν Μακαρισμῶν 5, εἰς D. BALFOUR, Συμεὼν ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης (1416/17-1429), Ἔργα Θεολογικά, Ἀνάλεκτα Βλατάδων 34, Θεσσαλονίκη 1982, σελ. 226.

6 ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΡΜΙΡΗ, Τὰ Δογματικὰ καὶ Συμβολικὰ Μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, τόμ. Β´, Graz-Austria 19682, σελ.986. Τὴν συνοδικὴ ἐπιστολὴ ὑπογράφουν οἱ πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Ἄνθιμος, Ἀλεξανδρείας Ἱερόθεος, Ἀντιοχείας Μεθόδιος, Ἱεροσολύμων Κύριλλος καὶ πολλοὶ συνοδικοὶ ἀρχιερεῖς.

ΠΗΓΗ

Και η επίσημη δι-αίρεση πλησιάζει απειλητικά! Η ουσιαστική δι-αίρεση έχει προηγηθεί, ως η πεμπτουσία της αιρέσεως.

Αυτοί το γινάτι τους, αλλά κίνδυνος μέγας παραμονεύει 

-Τι θα γίνει με τις αποφάσεις της Συνόδου;

Του Μάνου Χατζηγιάννη

Εντάξει φτάνει πια...Έπαιξε ο καθένας το παιχνίδι του, αλλά τώρα ας ασχοληθούμε λίγο με τα πιο σπουδαία...

Να τελειώνουμε με τις απουσίες και τις αφίξεις και τον επισκοποκεντρισμό των κεφαλών της Ορθοδοξίας γιατί μια εκκρεμότητα μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα.
Τι σημαίνουν οι αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης για την Ορθοδοξία εν συνόλω; Δεσμεύονται από τις αποφάσεις και οι απόντες;
Ο σύμβουλος του Οικουμενικού Πατριάρχου Αρχιδιακόνος Ιωάννης Χρυσαυγης (ο τραγικός αυτός τύπος!) δήλωσε πως οι αποφάσεις θα δεσμεύουν και όσους δεν συμμετάσχουν. 
Ο Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας το αντίθετο! δες εδω Φανάρι εναντίον Μόσχας και γύρω γύρω οι δορυφόροι...

Και η διαίρεση πλησιάζει απειλητικά.

Αν δεν το έχουν αντιληφθεί όσοι ελαφρά τη καρδία παίζουν στα ζάρια τις τύχες της Ορθοδοξίας ελλοχεύει σοβαρότατος κίνδυνος για δυσάρεστες περιπέτειες στην Ορθοδοξία από το γινάτι και τις πρωτοκαθεδρίες του ενός και του άλλου.
Ο Οικ. Πατριάρχης για να κερδίσει την παρτίδα, θα βγάλει άσσο από το φαρδομάνικό του την απόφαση της Σύναξης των Προκαθημενων του Σαμπεζύ τον περασμένο Ιανουάριο που έχει και τις υπογραφές των απόντων πλην της Αντιόχειας.
Στις αποφάσεις αυτές ανήκει και ο κανονισμός της Συνόδου.Και ο κανονισμός στο Άρθρο 13 με θέμα “Αποδοχή και υπογραφή των κειμένων” αναφέρει:
     “Τα ομοφώνως αποδεκτά γενόμενα κείμενα επί των θεμάτων της ημερησίας διατάξεως της Συνόδου εκδίδονται εις τας
τέσσαρας επισήμους γλώσσας και έχουν το αυτό κύρος:
1. μονογραφούνται υπό πάντων των Προκαθημένων των αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών εις πάσας τας σελίδας αυτών και εις πάσας τας επισήμους γλώσσας της Συνόδου, υπογράφονται δε εν τέλει υπό του Προέδρου και πάντων των μελών της Συνόδου.
2. αι υπογραφείσαι συνοδικαί αποφάσεις, ως και το Μήνυμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αποστέλλονται διά Πατριαρχικών Γραμμάτων του Οικουμενικού Πατριαρχείου εις τους Προκαθημένους των αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, οίτινες και κοινοποιούν αυτά εις τας Εκκλησίας αυτών αντιστοίχως, έχουν δε πανορθόδοξον κύρος.”

    Θα απαιτήσει δηλαδή την αποδοχή των αποφάσεων και από τις απούσες Εκκλησίες! Άλλωστε ο λόγος του σκλήρυνε σε λίγες ώρες. Ενώ άμα τη αφίξει του στην Κρήτη είπε πως "η απόφαση κάποιων να μην έρθουν, θα τους βαραίνει" και ευχήθηκε να αλλάξουν την απόφασή τους, μετά από λίγες ώρες χρησιμοποιήσε πιο επιθετικούς χαρακτηρισμούς:

«Φαίνεται ότι κάποιοι θεωρούν τους εαυτούς τουςυπερορθόδοξους και τους λοιπούς υποορθόδοξους.Στην Ορθοδοξία δεν υπάρχουν τέτοιου είδους διαχωρισμοί. Καλούμε λοιπόν άπαντας, εν πνεύματι ενότητος και αγάπης, να πορευτούμε προς την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» είπε.

Η Σύνοδος έχει ξεκινήσει με τους χειρότερους οιωνούς.
   Και μια σταγόνα ιστορία που μπορεί να μοιάζει με το σήμερα μπορεί και όχι εσείς θα κρίνετε...
Σύνοδος ήταν και εκείνη που καθαίρεσε τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο από τον πατριαρχικό θρόνο. 
Μια Σύνοδος-παρωδία στην οποία παραβρέθηκαν μόλις 36 επίσκοποι, ενώ οι υπόλοιποι 40 αρνήθηκαν να μετάσχουν σε αυτή.
πηγή 
Το είδαμε  εδώ

Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου:... Ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας ἤ ἀρχή τῆς διαφωνίας; Οἱ κόκκινες γραμμές ὁδηγοῦν σε νέα σχίσματα τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία

 

Ἡ οἰκουμενιστική πολιτική τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καί τοῦ ἐπιτελείου του λειτουργεῖ διαβρωτικά στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί ἐξυπηρετεῖ μόνο τή φιλοσοφία τοῦ «ἀνήκομεν εἰς τήν Δύση»...

 

Δέν θά ἀποτελέσει ἔκπληξη  ἄν τήν τελευταία στιγμή ὁ Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος ματαιώσει τό ταξίδι του στήν Κρήτη καί τήν παρουσία του στή Σύνοδο. Ἄλλωστε κάτι τέτοιο φαίνεται ὅτι θά τοῦ ἐξασφαλίσει τήν ἑνότητα στούς κόλπους τοῦ Πατριαρχείου ἡ ὁποία ἤδη κινδυνεύει...

 

Ἔξι, ἴσως καί ἑπτά Ἁγιορείτικες Μονές εἶναι ἀποφασισμένες νά διακόψουν τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου μέ ὅτι συνεπάγεται αὐτό στήν περίπτωση πού δέν γίνουν δεκτές οἱ τροποποιήσεις.

 

Τοῦ Διονυσίου Μακρῆ,

Θεολόγου-Δημοσιογράφου

Πέντε συνολικά Πατριαρχεῖα, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀλλά καί τό Ἅγιο Ὄρος ἔχουν θέσει μέ ἀποφάσεις τῶν Ἱερῶν Συνόδων καί Ἐπιστολές πρός τό Φανάρι ἀνοικτά καί ἀπροκάλυπτα μία σειρά διαφωνιῶν, οἱ ὁποῖες , ἄν δέν γίνουν ἀποδεκτές καί δέν συμπεριληφθοῦν στά τελικά κείμενα τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου θά ἀποτελέσουν τήν γενεσιουργό αἰτία πολλαπλῶν διενέξεων τήν ἑπόμενη ἡμέρα. Τό ἐγχείρημα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου νά συγκαλέσει Σύνοδο προκειμένου νά ἐπισημοποιήσει μία  νέα ἐκκλησιολογία παντελῶς ξένη πρός τό ὀρθόδοξο δόγμα καί τήν πατερική παράδοση οὐσιαστικά δέν συμβάλει στήν ἑνότητα ἀλλά στόν ἐκ νέου διχασμό τοῦ ὀρθοδόξου χριστεπώνυμου ποιμνίου.
Τό Φανάρι καθώς πλησιάζει ἡ ἡμέρα τῆς συγκλίσεως τῆς σαφῶς ἐπικίνδυνης γιά τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου διαπιστώνει πώς ὑπάρχουν πολλές κόκκινες γραμμές, οἱ ὁποῖες δέν δύνανται νά ξεπεραστοῦν καί νά ἀντιμετωπιστοῦν ἀκόμη κι ἄν ἐπιστρατευτεῖ ὁλόκληρη ἡ φαναριώτικη διπλωματία. Ἀναλογιστεῖτε τί θά γίνει λ.χ. μέ τό Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας, τό ὁποῖο συνοδικῶς ἔχει ἀποφανθεῖ ὡς πρός τό τελικό κείμενο ζητώντας συγκεκριμένες διαφοροποιήσεις. Κάτι ἀντίστοιχο συμβαίνει καί μέ τά Πατριαρχεῖα Ἀντιοχείας, Γεωργίας, Σερβίας ἀλλά καί τῆς Ρωσίας. Ἀναρωτηθεῖτε ποιά ἐπίσης θά εἶναι ἡ ἀντίδραση τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τῶν ἐπιμέρους Ἱερῶν Μονῶν πού ἀνοικτά ἀντιδροῦν στήν περίπτωση πού δέν εἰσακουστοῦν τά αἰτήματά τους, τά ὁποῖα διατυπώθηκαν μετά τή Διπλή Σύναξη, πού πραγματοποιήθηκε στά μέσα τοῦ Μαΐου. Καλά ἐνημερωμένες πηγές ὑποστηρίζουν ὅτι τουλάχιστον ἔξι, ἴσως καί ἑπτά μονές εἶναι ἀποφασισμένες νά διακόψουν τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου μέ ὅτι συνεπάγεται αὐτό στήν περίπτωση πού δέν γίνουν δεκτές οἱ τροποποιήσεις.

Τό Πατριαρχεῖο Ρωσίας

Τό Πατριαρχεῖο Ρωσίας ἔθεσε σέ πρώτη φάση μέ ἐπιστολή πού ἀπέστειλε ὁ Πατριάρχης Κύριλλος μία σειρά πρακτικῶν κυρίως καί οἰκονομικῶν ζητημάτων. Ἄν καί λόγω τῆς ὕπαρξης τῆς Οὐνίας σέ χῶρες τῆς πάλαι ποτέ Σοβιετικῆς Ἕνωσης «ἐξυπηρετεῖται» ἀπό τήν ἀποδοχή μιᾶς χαλαρῆς οἰκουμενιστικῆς νέας ἐκκλησιολογίας ἐν τούτοις διαισθάνεται τό τί ὑποκρύπτεται πίσω ἀπό τήν ὅλη νοσηρή αὐτή κίνηση καί κατανοεῖ τίς μύχιες ἐπιδιώξεις πού ἔχουν νά κάνουν μέ μακροπρόθεσμα σχέδια ἀπομόνωσης τῆς ρωσικῆς Ἐκκλησίας... Κι αὐτό διότι ἀτύπως ἀποδέχεται μυστήρια τῶν ἑτεροδόξων Οὐνιτῶν σέ περιπτώσεις ἐπιστροφῆς τους στήν Ὀρθοδοξία! Αὐτή ὡστόσο ἡ πρακτική, ἀπέχει κατά πολύ ἀπό τήν ἀποδοχή τοῦ νοσηροῦ Οἰκουμενισμοῦ.   Ὡς ἐκ τούτου ἄς μήν ἐκπλαγεῖτε ἄν τήν τελευταία στιγμή ὁ Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος ματαιώσει τό ταξίδι του στήν Κρήτη καί τήν παρουσία του στήν Σύνοδο. Ἄλλωστε κάτι τέτοιο θά τοῦ ἐξασφαλίσει τήν ἑνότητα στούς κόλπους τοῦ Πατριαρχείου ἡ ὁποία κινδυνεύει... Ἤδη στήν Οὐκρανία ὑφίσταται ἕνας νέος κίνδυνος σχίσματος καί ἐπί τοῦ παρόντος ἕνας Ἐπίσκοπος τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας μέ εὐρύτατο λαϊκό ἔρεισμα σέ ἔνδειξη διαμαρτυρίας διέκοψε τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη Μόσχας. Τό γεγονός αὐτό φαίνεται νά προκάλεσε τήν ἀντίδραση τοῦ Πατριάρχη Μόσχας ἀλλά καί τήν παρέμβαση τοῦ Φαναρίου, πού ἀπαίτησαν τήν καθαίρεσή του. Συνάντησαν ὡστόσο τήν σθεναρά ἀντίδραση τοῦ Μητροπολίτη Οὐκρανίας Ὀνούφριου. Καί αὐτό σημαίνει πολλά στούς γνωρίζοντες τήν ἐκκλησιαστική ρωσική διπλωματία.

Τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας

Στό Φανάρι ἐξάλλου πιστεύουν ὅτι οἱ ὅποιες ἀντιδράσεις τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας ὡς πρός τόν κανονισμό καί τό κείμενο τῆς Συνόδου προκαλοῦνται κυρίως ἀπό τήν ὄξυνση πού ἔχει δημιουργεῖ μέ τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων γιά τήν ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία τοῦ Κατάρ. Κι γι’ αὐτό φρόντισε νά ἀνακοινώσει πώς θά συγκληθεῖ εἰδική ἐπιτροπή ἐπίλυσης τῆς διαφορᾶς ἀμέσως μετά τό πέρας τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου.
Οὐσιαστικά πρόκειται γιά ἕναν ἁπλό διπλωματικό ἑλιγμό, τόν ὁποῖο δέν ξέρουμε ἄν ἀποδεχθεῖ τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας. Κι αὐτό γιατί ἡ ἀποδοχή του ἔχει νά κάνει μέ τή de facto ἀποκατάσταση τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ τά Ἱεροσόλυμα, ἡ ὁποία θά προηγηθεῖ τῆς ἐπίλυσης τοῦ ζητήματος! Εἶναι ἄγνωστο ἄν τελικά ἡ Ἀντιόχεια ὑπογράψει τόν κανονισμό τῆς Συνόδου, πού ἀποτελεῖ ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά νά γίνει ἡ Σύνοδος!

Τό Πατριαρχεῖο Σερβίας

Ἡ ἐπιστολή ἀκόμη τοῦ Πατριάρχη Σερβίας Εἰρηναίου πρός τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο θέτει θέμα ἀναγνώρισης τῆς 8ης καί 9ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, κάτι τό ὁποῖο φυσικά εἶναι ἐκτός θεματογραφίας καί τοῦ τελικοῦ κειμένου. Ἡ ἐπιστολή ὡστόσο, δηλοῖ στήν πραγματικότητα τήν ἀνάγκη ἐσωτερικῶν ἰσορροπιῶν στό Πατριαρχεῖο τά ὁποῖα ἔχουν νά κάνουν μέ τό συνεχῶς ἐνισχυόμενο ἀντιοικουμενιστικό ρεῦμα στήν Σερβία. Ἡ ἀναγνώριση λ.χ. τῆς 8ης καί 9ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου σηματοδοτεῖ καί τό ὁριστικό τέλος τοῦ διαιωνιζόμενου ψευτοδιαλόγου μέ τόν παπισμό, ἀφοῦ τακτοποιοῦνται θέματα περί τοῦ παπικοῦ πρωτείου καί περί τῶν ἄκτιστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ... Ἀπό τήν ὅλη στάση τῆς ἀντιπροσωπείας τοῦ Βελιγραδίου θά διαφανεῖ καί ἡ ἑπόμενη ἡμέρα γιά τήν τοπική Ἐκκλησία τῆς Σερβίας, ἡ ὁποία ταλανίζεται ἤδη ἀπό ἕνα σχίσμα. Πέραν τούτου ἔχουν ἀνακύψει καί θέματα ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας μέ τό Πατριαρχεῖο Ρουμανίας, τά ὁποῖα δέν ἀποκλείεται νά ἐπηρεάσουν καί τήν τελική στάση τοῦ Βελιγραδίου.

Τό Πατριαρχεῖο Γεωργίας

 Τό Πατριαρχεῖο Γεωργίας μέ Συνοδική ἀπόφαση ἔχει ζητήσει μία σειρά ἀλλαγῶν τοῦ κειμένου, γεγονός πού προκάλεσε τήν «πυροσβεστική» ἐπί τοῦ παρόντος παρέμβαση τοῦ Φαναρίου, τό ὁποῖο διαβουλεύτηκε ἐκτάκτως μέ ἀντιπροσωπεία τοῦ Πατριαρχείου πού μετέβη στήν Κωνσταντινούπολη. Παρά τίς διαβουλεύσεις καί τήν περίεργη ὑποχώρηση τῆς γεωργιανῆς ἀντιπροσωπείας κυρίως  ὡς πρός τό θέμα πού ἅπτεται τῶν σχέσεων μέ τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον ὑπάρχουν ἀκόμη πολλές ἀγεφύρωτες διαφορές, πού συνιστοῦν ἀπειλή στήν ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας.
Τό Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας
Στή Σόφια ἐξετάζεται τό πῶς θά καθοριστεῖ ἡ στάση της τήν ἑπόμενη ἡμέρα τῆς ἐπικείμενης Συνόδου στήν περίπτωση πού τελικά δέν γίνουν δεκτές οἱ ἐπισημάνσεις καί οἱ προτεινόμενες τροποποιήσεις ἐπί τοῦ τελικοῦ κειμένου. Τό βέβαιον εἶναι πάντως ὅτι ὁ Πατριάρχης Βουλγαρίας Νεόφυτος καί ἡ βουλγαρική ἀντιπροσωπεία ἔχοντας στά χέρια τους τήν σαφέστατη ἐξουσιοδότηση τῆς Συνόδου δέν θά διστάσουν νά τινάξουν στόν ἀέρα τήν ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας καί νά διαλύσουν ὡς οὐδέποτε γενόμενη τήν θεωρούμενη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, ἡ ὁποία στήν κυριολεξία κρέμεται ἀπό μία κλωστή.

 

 

Ἡ Ἁγιορείτικη εὐγένεια ἔχει καί ὅρια...

 

 

Μέ μία ἐκτενῆ ἀλλά εὐγενική ἐπιστολή πρός τό Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο τό Ἅγιο Ὄρος καθορίζει μέ τό θεολογικό κύρος πού πανορθοδόξως τό χαρακτηρίζει τήν τελική θέση του ἔναντι τῆς θεματογραφίας τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης. Ἄν καί τό Φανάρι ἐπιδίωξε παρασκηνιακά νά ἀποτρέψει τήν ἐπιστολή μέσω συγκεκριμένων καί ἐλεγχόμενων ἀπολύτως   ἀπ’ αὐτό Ἱερῶν Μονῶν ἐν τούτοις οἱ πιέσεις πού ἀσκήθηκαν ἀπό τά περισσότερα μοναστήρια ἦταν σέ τέτοιο βαθμό πού κατανόησαν πώς κάτι τέτοιο δέν δύναται νά ἀποφευχθεῖ...
Τί θά συμβεῖ ὅμως στήν περίπτωση πού τό Φανάρι δέν ἀποδεχθεῖ –ὅπως καί ἐνδείκνυται νά πράξει-τίς ἐπισημάνσεις τῶν Ἁγιορειτῶν; Τό βέβαιο εἶναι πώς κάτι τέτοιο θά συνέβαλε ὄχι μόνο στήν ἐνίσχυση τοῦ ἁγιορείτικου ἰσχυροῦ σήμερα ἀντί-οἰκουμενιστικοῦ ρεύματος ἀλλά καί στήν διακοπή τοῦ μνημόσυνου τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου ἀπό τουλάχιστον ἑπτά Ἱερές Μονές.
Παραθέτουμε ὁρισμένες ἐκ τῶν ἐπισημάνσεων τῆς ἐπιστολῆς τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οἱ ὁποῖες εἶναι στό πνεῦμα θά λέγαμε τῶν παρατηρήσεων πού διατύπωσε ὁ Μητροπολίτης Λεμεσοῦ Ἀθανάσιος.

 

α. « ... ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος ... νά ἀποφύγη τόν ὅρον «Ἐκκλησία» διά τούς ἑτεροδόξους, χρησιμοποιοῦσα ἀντ’ αὐτοῦ τούς ὅρους «χριστιανικά δόγματα καί ὁμολογίαι».
β. « ... ἡ ἔννοια τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας χρήζει ὠσαύτως διασαφήσεως .... εἰς τήν ἑνότητα Αὐτῆς ἀνήκουν μόνον τά μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς Σῶμα Χριστοῦ ... Περί τούτων μόνον λέγεται τό «ἵνα ὦσιν ἕν, καθώς ἡμεῖς ἕν ἐσμέν», κατά τήν ἑρμηνείαν τῶν θεοφόρων Πατέρων».
γ. « ... Ὁ τρόπος διεξαγωγῆς καί ἡ πορεία τῶν θεολογικῶν διαλόγων δέν ἀναπαύει τό σύνολον τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἡ δέ καθ’ ἡμᾶς Ἱερά Κοινότης κατά καιρούς καί εἰς διαφόρους περιστάσεις ἔχει ἐκφρασθῆ δι’ ἐπισήμων κειμένων κατά θεολογικῶν συμφωνιῶν μετά τῶν ἑτεροδόξων καί ἔχει διαμαρτυρηθῆ διά συμπροσευχᾶς καί ἄλλας λατρευτικᾶς πράξεις (λειτουργικούς ἀσπασμούς κ.λπ.), δι’ ὧν δίδεται ἡ εἰκών ψευδοῦς ἑνώσεως μετ’ αὐτῶν ... δέον νά ἀποσαφηνισθῆ ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία οὐδόλως δύναται νά δεχθῆ τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ὡς τινά διομολογιακήν προσαρμογήν ἤ ὡς συμμετοχήν εἰς συμπροσευχᾶς καί ἑτέρας λατρευτικᾶς πράξεις».
δ. « ... δέν δυνάμεθα νά μήν ἐκφράσωμεν τόν ἔντονον προβληματισμόν καί τάς εὐλόγους ἀντιρρήσεις ἡμῶν διά τήν περαιτέρω συμμετοχήν τῶν Ὀρθοδόξων εἰς τό «Παγκόσμιον Συμβούλιον τῶν Ἐκκλησιῶν» (Π.Σ.Ε)».
ε. « ... ἡ ἐκκλησιαστική παράδοσις ἀναγνωρίζει ὡς ἔσχατον κριτήν ἐπί θεμάτων πίστεως τήν συνείδησιν τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν ἐκφράζουν ἐνίοτε μεμονωμένα πρόσωπα ἤ σύνοδοι ἱεραρχῶν ἤ ὁ πιστός λαός καί ἡ ὁποία ἐπικυροῦται διά συνοδικῶν ἀποφάσεων».
στ. « ... δέον νά περιληφθῆ ἀναφορά καί εἰς τάς μετά τήν ἁγίαν Ζ’ Οἰκουμενικήν μεγάλας Συνόδους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ... καθ' ὅσον διά τῆς ἀναφορᾶς εἰς αὐτᾶς τάς συνόδους αἱ δογματικαί καί ἐκκλησιολογικαί διαφοραί μετά τῶν ἑτεροδόξων (περί τό Φιλιόκβε, τήν κτιστήν Χάριν, τό παπικόν πρωτεῖον κ.λπ.) ἀποσαφηνίζονται πλήρως».
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ
Ο ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΣΤΙΣ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ.

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΙΟΣ 2016