Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ «ΑΠΩΛΕΙΑΣ»

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 
 Σε ιστορικές περιόδους μεγάλης και πολυεπίπεδης κρίσης, ξεχωρίζουν αυτοί που υπερασπίζονται όσα πιστεύουν, συχνά με το τίμημα την άγριας καταδίωξης τους και οι «άλλοι», αυτοί που υποκρίνονται εκ του ασφαλούς πως αγωνίζονται υποτίθεται για τα ίδια ιερά και όσια, αλλά στην ουσία είναι «βολεμένοι» και κινούνται πάντα εκ του ασφαλούς και το πιο άθλιο, συνεχίζουν να στηρίζουν το άθλιο κατεστημένο που καταστρέφει αυτά τα ιερά και τα οσία.
Οι υποκριτές είναι το πιο διαδομένο είδος σε αυτή την χώρα. Εξ’ αιτίας αυτής της υποκρισίας, που σε πολλές περιπτώσεις είναι καθαρή προδοσία, έχουμε φτάσει στο χείλος του ολοκληρωτικού αφανισμού σαν χώρα, σαν έθνος, σαν ορθόδοξος λαός.
Μεγαλόσχημοι στις διακηρύξεις τους, μόλις έρχεται η ώρα να συγκρουστούν πραγματικά με το άθλιο και προδοτικό κατεστημένο, με την θρησκευτική αποστασία, γίνονται «συνετοί» και «πράοι» και συμβουλεύουν όσους ακόμα έχουν την «ιδιοτροπία» να αγωνίζονται, να σταματήσουν να «κατακρίνουν» και να σταματήσουν να καταδικάζουν τα πάντα, γιατί έτσι πρέπει να γίνει, γιατί είναι… θέλημα Θεού. Δηλαδή έτσι έπρεπε να καταστραφεί η χώρα, έτσι έπρεπε να διαλυθούν όλα τα πιστεύω που μας κράτησαν επί αιώνες στην ύπαρξη, έτσι έπρεπε να πορευτούμε προς την πλήρη υποταγή και έτσι πρέπει στο τέλος να γίνουμε «πρόβατα επί σφαγή», χωρίς φυσικά αυτό το τελευταίο να το ομολογούν φανερά. Αλήθεια, ήταν θέλημα Θεού να καούν τα Σόδομα και τα Γόμορρα, ή έτσι έγινε γιατί δεν βρέθηκαν ούτε πέντε «καθαροί» και άσπιλοι ;
Το πιο θλιβερό είναι όσοι επηρεάζουν πνευματικά ένα κόσμο, να τον καθοδηγούν στην αδράνεια, στην παθητικότητα, στην αποχή από κάθε αντίσταση στην καταστροφή, κηρύττοντας μάλιστα πως αυτός είναι ο «ορθός δρόμος» για ένα πιστό χριστιανό και για ένα αληθινό πατριώτη. Θλιβερό παράδειγμα η ιεραρχία που σε άλλες, πολύ δυσκολότερες εποχές, ήταν το προπύργιο της αντίστασης κατά του αφανισμού του γένους. Σήμερα άφωνοι, άλαλοι, παρακολουθούν σαν ανίκανοι θεατές τις εξελίξεις και κοιτάζουν «αλλού», σαν να μην βλέπουν τίποτα, σαν να μην αισθάνονται την «θύελλα» και την «λαίλαπα» της Νέας Τάξης. Είναι μεγάλη ευθύνη να είσαι ποιμένας, αλλά η ευθύνη αυτή γίνεται πολύ μεγαλύτερη σε περιόδους που όλοι οι εχθροί λυσσομανούν καθώς βρήκαν τις «κερκόπορτες» ανοιχτές και λεηλατούν ότι απέμεινε από μια πατρίδα που κάποτε ήταν αληθινός Φάρος. Είναι μεγάλη ευθύνη σε περιόδους «πολεμικής αναμέτρησης», να καθοδηγείς ένα ποίμνιο που λαχταρά να «αναπνεύσει», όταν ακόμα και τον αέρα του τον έχουν φορολογήσει. Είναι μεγάλη ευθύνη να μην κρύβονται πίσω από φανταχτερές τελετές, χρυσοποίκιλτα άμφια, απομονωμένα κελιά, όταν γύρω τους η πατρίδα χάνεται, όταν η Ορθοδοξία καταλύεται, όταν όλα όσα είχαν κρατήσει στην ζωή αυτόν τον τόπο πυρπολούνται από τους ίδιους τους φύλακες τους, από τους ίδιους τους άρχοντες αυτού του τόπου. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μας έδειξε τον «δρόμο». Είναι τέλος μεγάλη ευθύνη και στο ίδιο το ποίμνιο να σταματήσει να είναι άβουλο κοπάδι και να «μαστιγώσει», όπως γίνονταν στην μεγάλη Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τους ίδιους τους άρχοντες του, τους ποιμένες του, όταν αυτοί παρεκτρέπονταν και γίνονται όργανα του «έξω από εδώ».
Σήμερα χωρίς καμία αμφιβολία έχουμε «πόλεμο». Για πολλούς ακόμα πιο οδυνηρό από τους πολέμους που γνώρισαν οι παππούδες μας, γιατί σήμερα ο πόλεμος, εκτός από την επιβίωση μας, είναι στο νου και στις καρδιές μας. Αυτές θέλουν να κατακτήσουν, να υποτάξουν, να τις μετατρέψουν σε πειθήνια όργανα της καταστροφής μας. Εμείς θα μείνουμε αδρανείς, η θα ακούσουμε τις συνειδήσεις μας που «καρδιοχτυπούν» ;; Θα συνεχίσουμε να «μιλάμε», ή θα γίνουμε και εμείς συνοδοιπόροι της μεγάλης υποκρισίας, με το αντίτιμο της δικής μας «σωτηρίας», βλέπε απώλειας ;
Ω μη γένοιτο!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
To είδαμε εδώ

Η πανθρησκεία της φαντασίας! Νίκος Χειλαδάκης

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ;;;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Πριν από λίγο καιρό και πολύ πριν από την πρόσφατη επίσκεψη του Πάπα στον Πατριάρχη και τα όσα πολύ «όμορφα» έγιναν εκεί, ένας γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος με τον  οποίο κατά καιρούς επικοινωνώ και για τον οποίο πάντα υποψιαζόμουν ότι ίσως έχει κάποιες  κρυπτοχριστιανικές καταβολές, μου έγραψε το εξής που μου είχε έρθει σαν ηχηρό «χαστούκι». «Πως μπορεί κάποιος σήμερα στην Τουρκία να  τρέφει συμπάθεια στην Ορθοδοξία και να επιδιώξει να γνωρίσει τα δόγματα της, όταν ο ίδιος Πατριάρχης σας έχει χαρακτηρίσει δημόσια πως το Κοράνι είναι ιερό βιβλίο και μάλιστα δεν χάνει τη ευκαιρία να το δωρίζει με όλες τις τιμές που του προσάπτει;». Προσπάθησα τότε να δικαιολογήσω τον Πατριάρχη όπως έκανα όταν ήμουν στην Τουρκία σαν ανταποκριτής και έγραφα συχνά για την καταπίεση του Πατριαρχείου από τις τουρκικές αρχές, αλλά τότε όλα τα σχετικά μου άρθρα κόβονταν στην Αθήνα από τους σημερινούς όψιμους, ένθερμους υποστηρικτές του Βαρθολομαίου. Μέσα μου όμως κάτι «κρύωνε» συνεχώς για τον προκαθήμενο.

Πριν από λίγες μέρες σε επικοινωνία που έχω με κάποιον Έλληνα φίλο   που ζει πολλά χρόνια στην Γερμανία μου έγραψε το έξης που με  προβλημάτισε έντονα.  Όπως μου ανέφερε, εδώ και τρία χρόνια ένας φίλος Γερμανός, παπικός και πολύ θρησκευόμενος που έρχονταν συχνά να λειτουργηθεί στην δικιά μας ελληνορθόδοξη εκκλησία, είχε δείξει τάση να βαπτιστεί Ορθόδοξος. Δυστυχώς όμως, όπως μου ομολόγησε ο φίλος από την Γερμανία, εδώ και ένα χρόνο ο ιερέας της εκκλησίας μας έχει φορέσει παπικά άμφια, αφήνει τους παπικούς να μπαινοβγαίνουν ελευθέρα μέσα στην εκκλησία, ακόμα και στο ιερό, σαν να έχει ήδη γίνει η ένωση των εκκλησιών και το πιο φρικτό, όπως μου ανέφερε αλλά δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω, κάνουν… κοινό ποτήρι. Βουτούν την Όστια στο δισκοπότηρο και κοινωνούν!!! Ο Γερμανός προσήλυτος μετά από όλα αυτά, όπως ανέφερε ο φίλος από την Γερμανία, διστάζει πλέον να βαπτιστεί γιατί όπως αναρωτιέται, αφού δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ Παπικών και Ορθοδόξων, αφού οι Παπικοί και οι Ορθόδοξοι είναι σε διαδικασία ένωσης τότε ποιος είναι ο λόγος να βαπτιστεί Ορθόδοξος;;

Υπάρχουν Ορθόδοξοι ποιμένες που κηρύττουν, (ακόμα),  πως η Ορθοδοξία είναι η μόνη οδός της Αλήθειας, είναι η μόνη Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Πώς μπορεί όμως αυτό να καταξιωθεί σήμερα με όλα όσα γίνονται τα τελευταία χρόνια, με την θρησκευτική αποστασία να οργιάζει, με τον Οικουμενισμό να σαρώνει τα πάντα, με Πατριάρχες να δωρίζουν το Κοράνι σαν ιερό βιβλίο, με Ορθόδοξους ιερείς που εμφανίζονται εν πλήρη σύμπνοια με τους Παπικούς αλλά και ότι άλλο θρησκευτικό μόρφωμα μπορεί να φανταστεί κανείς;

Ο πάτερ Παΐσιος είχε πει κάποτε πως, «για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού πάμε». Ο διάλογος με τους Παπικούς και τα αλλά χριστιανικά δόγματα είχε αρχίσει με την καλή θέληση να καταδειχτεί πως η μόνη Αλήθεια είναι η Ορθοδοξία και για να τους δοθεί η ευκαιρία να μετανοήσουν και να επιστρέψουν. Σήμερα ο διάλογος γίνεται για να καταδειχτεί πως όλα τα χριστιανικά δόγματα και ακόμα περισσότερο όλες οι θρησκείες, είναι τμήματα μιας «αλήθειας» και πως όλοι έχουν δίκιο και στο τέλος πως η θρησκεία είναι για τον καθένα ότι του αρέσει και ότι του βολεύει, όλα «ωραία» και «όμορφα». Έτσι δεν χρειάζεται να υπάρχει φόβος Θεού γιατί στο τέλος όλα συγχωρούνται και όλα είναι ανεκτά και γιατί όχι και οι ομοφυλόφιλοι ιερείς, οι γυναίκες επίσκοποι και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Η πανθρησκεία της φαντασίας! Για όλους αυτούς δεν υπάρχει καμία Κρίση των πράξεων μας, αλλά όλα είναι μυθεύματα που χρειάζονταν για άλλες καθυστερημένες και σκοτεινές εποχές.

Αλήθεια για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού πήγαμε!  Η ευθύνη την ποιμένων που οδήγησαν τα πράγματα ως εδώ είναι τεράστια, αλλά και η ευθύνη του ποιμνίου που δεν αντιδρά γιατί θεωρεί πως κάνει «υπακοή» και πως δεν πρέπει να κάνουμε «κατάκριση» σε αυτούς τους ποιμένες, είναι επίσης τεράστια.  

Τι έχουμε να πούμε τώρα σε όλους αυτούς τους αλλόδοξους, ακόμα και αλλόθρησκους (όπως γνώρισα προσωπικά  πολλούς στην Τουρκία), που διψούν να ακούσουν από εμάς την γλώσσα της Αλήθειας;
Πηγή

ΑΚΟΜΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ «ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ»;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Αυτές τις μέρες ένεκα του ιστορικού γεγονότος της επίσκεψης του Πάπα στον Πατριάρχη και τα όσα διημείφθησαν εκεί, έχουν γραφεί πάρα πολλά, κυρίως επικριτικά σχόλια για τα όσα έγιναν και τα οποία  χαρακτηρίστηκαν ως πλήρη κατάργηση όλων των Κανόνων, όλων των αρχών της Ορθόδοξης πίστεως, όλων των αρχών των Οικουμενικών Συνόδων, όλων των μέχρι σήμερα ιερών και οσίων που κράτησαν σε εκατομμύρια πιστούς την πίστη όρθια και τους εμψύχωσαν σε καιρούς διωγμών και αλλόθρησκης κατοχής.

Το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των γραπτών, των σχολίων και των άρθρων, ήταν οι παρακλήσεις, οι νουθετήσεις, οι αγωνιώδεις προειδοποιήσεις προς την κεφαλή της Ορθοδοξίας να κατανοήσει τον λανθασμένο δρόμο που έχει επιλέξει, να σταματήσει τον οικουμενιστικό κατήφορο, να επιστρέψει στις θεμελιώδης δογματικές αρχές της Ορθοδοξίας, να αρχίσει ξανά να ορθοτομεί τον Θειο Λόγο. 

Θα έλεγε κανείς πως όλοι αυτοί, οι επί σωστών κριτηρίων κινούμενοι, μάλλον δεν μπορούν να αντικρύσουν κατάματα την πραγματικότητα, ή αρέσκονται να κρύβονται πίσω από κάποιο ράσο, πίσω από κάποιο πρόσχημα, όπως η αποτοίχιση, ή ο φόβος σχίσματος, ή υποστηρίζουν ότι όλα γίνονται χάριν… Θείας Οικονομίας και όχι…λογικώς πραττόμενα. Κάποιοι, ακόμα χειρότερα, διακατέχονται από φόβο των συνεπειών να τοποθετηθούν ανοιχτά, φοβούνται να παραδεχτούν ανοιχτά ότι όλα αυτά συνεπάγονται τον αφορισμό αυτών που καταπατούν τους Ιερούς Κανόνες και συμπροσεύχονται με αιρετικούς και με αλλόδοξους. Φοβούνται μήπως και χάσουν την δουλειά τους, φοβούνται μήπως τους εκδιώξει ο αρχιερέας, φοβούνται μήπως και σταματήσουν να εισρέουν τα διάφορα παχυλά αμαρτωλά κονδύλια, φοβούνται μήπως και δεχτούν την αυστηρή επίπληξη αυτού, που ενώ τάχτηκε να ποιμαίνει την Ορθοδοξία, προχωρεί στην σταδιακή αλλά σταθερή «κατάργηση» της.

Τα «δάκρυα» περίσσεψαν αλλά πολύ περισσότερο η υποκρισία. Μήπως όλοι αυτοί νομίζουν πως υπάρχει ακόμα κάποια πιθανότητα το «καράβι να γυρίσει πίσω»; Μήπως ακόμα πιστεύουν πως την ύστατη ώρα ο  Προκαθήμενος θα συνετιστεί και θα σταματήσει αυτό το οδυνηρό κατρακύλισμα; Μήπως ακόμα θεωρούν πως όλα αυτά είναι απλώς μια εκδήλωση «αγαπητιστικής» συμπεριφοράς και ενωτικής πρόθεσης στο όνομα της χριστιανικής αγάπης; Μήπως, ακόμα χειρότερα, θεωρούν πως θα εξακολουθεί η Θεία Χάρη να ευλογεί όσους απαρνήθηκαν την Ορθοδοξία και έγιναν το ένα με τον μέγα αιρεσιάρχη του Βατικανού;

Ψευδαισθήσεις και αυταπάτες οδυνηρές, αλλά και ολέθριες, αλλά και τεχνάσματα του «έξω από εδώ» που χαριεντίζεται και ευφραίνεται με όλο αυτό το «αγαπητιστικό» πανηγύρι της Νέας Τάξης. Προσχήματα, όπως, να μην προσχωρήσουμε σε σχίσμα, να μην αποτοιχιστούμε, να μην διασπάσουμε την Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, έχουν διαμορφώσει ένα ποίμνιο που άγεται και φέρεται στον γκρεμό της θρησκευτικής αποστασίας. 

Κάνεις δεν θέλει τα σχίσματα. Κάνεις δεν επιθυμεί την διάσπαση. Κάνεις δεν επιθυμεί την αποτοίχιση και πολύ περισσότερο ξεχωριστά  μυστήρια και ξεχωριστές χειροτονίες. Όμως και κανείς συνεπής με την συνείδηση του και συνεπής με την πίστη του, δεν μπορεί άλλο να ανέχεται αυτή την αιρετική κατηφόρα που θα συνεχιστεί (να μην τρέφετε αυταπάτες), με ακόμα μεγαλύτερο οίστρο. Ανοιχτές συζητήσεις που έγιναν για την αποτοίχιση, αντιοικουεμινιστικές πρωτοβουλίες, μεγαλόσχημα άρθρα κατά της παπικής αίρεσης, τελικά το μόνο που πετυχαίνουν είναι να ρίχνουν «στάχτη στα μάτια» και να υπεκφεύγουν από την μια και αληθινή και οδυνηρή πραγματικότητα, ως, «προφάσεις εν αμαρτίες».

Και ποια είναι αυτή η πραγματικότητα ; Μόνο τυφλοί και κωφάλαλοι δεν μπορούν να την δουν και πολλοί περισσότερο οι υποκριτές όλων των βαθμίδων που έχουν στεφτεί «σημαιοφόροι» της Ορθοδοξίας. Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης που θέλει να ηγείται όλου του Ορθόδοξου κόσμου, έχει παραβεί κατάφορα όλους τους Κανόνες της Ορθοδοξίας. Το τι πρέπει να γίνει, περιγράφεται με τον πλέον προσιτό τρόπο ως εξής από τον Σεβασμιότατο Γορτυνίας:

«Για τους ακοινώνητους και αιρετικούς οι Ιεροί Κανόνες, ενδεικτικώς ορίζουν τα εξής : Όποιος συμπροσεύχεται με ακοινώνητο, ακόμα και μέσα σε ένα σπίτι, ας αφορίζεται, (10ος Αποστολικός). Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, εάν συμπροσευχήθηκε μόνο με αιρετικούς, ας αφορίζεται. Αν όμως επέτρεψε αυτούς να κάνουν κάτι, (να ιερουργήσουν), ως κληρικοί, ας καθαιρείται, (45ος Αποστολικός). Να μην επιτρέπεται στους αιρετικούς να εισέρχονται στον οίκο του Θεού εφ όσον επιμένουν στην αίρεση, (6ος Κανών της εν Λαοδικεία Συνόδου). Εκείνους που επιστρέφουν από τις αιρέσεις, είτε ήσαν κατηχούμενοι, είτε πιστοί κατ αυτούς, να μην τους προσδέχεστε πριν αναθεματίσουν κάθε αίρεση και κατ’ εξοχήν αυτήν, (την αίρεση), στην οποία ήσαν αιχμάλωτοι, (7ος κανών της εν Λαοδικεία Συνόδου). Και ότι δεν πρέπει με αιρετικούς ή σχισματικούς να συμπροσευχόμαστε, (33ος Κανών της εν Λαοδικεία Συνόδου).

Όσο για τις συμπροσευχές με τους αλλόθρησκους οι Ιεροί Κανόνες διατάσσουν τα εξής : Όποιος Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, ή γενικά από τον κατάλογο των Κληρικών, νηστεύει με τους Ιουδαίους, ή εορτάζει μαζί τους, ή δέχεται από αυτούς τα της εορτής των, (δηλαδή άζυμα), ή κάτι παρόμοιο, ας καθαιρείται. Αν δεν είναι λαϊκός, ας αφορίζεται, (7ος και 70ος Αποστολικός, 37ος και 38ος Κανών της εν Λαοδικεία Συνόδου). Δεν πρέπει με τους εθνικούς, (ειδωλολάτρες), να συνεορταζόυμε και να κοινωνούμε με την αθεότητα τους, (39ος Κανών της εν Λαοδικεία Συνόδου). Και αν κάποιος Χριστιανός μεταφέρει λάδι σε ιερό εθνών, (μη χριστιανικό ναό), ή σε συναγωγή Ιουδαίων, στις γιορτές τους,  ή ανάβει λυχνάρια, ας αφορίζεται, (71ος Αποστολικός)».

Τι πιο ξεκάθαρο από όλα τα παραπάνω; Ας σταματήσει επιτέλους η υποκρισία όλων μας, μηδενός εξαιρουμένου, (και του υποφαινόμενου),  αλλά κυρίως των αγαπητών Ποιμένων μας! «Μηδείς υμάς απατάτω κενοίς λόγοις, δια ταύτα γαρ έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απείθειας. Μη ουν γίνεστε συμμέτοχοι αυτών», (Εφες. 5,6).

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

πηγή

«Έρχεται “θύελλα” με πολλά σημάδια και πολλά… μποφόρ»!

Μεγαλοπρεπή υποδοχή ετοιμάζει το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης στον Πάπα Φραγκίσκο, που θα έρθει στην Πόλη στις 29-30 Νοεμβρίου σε μια επίσκεψη η οποία, όπως χαρακτηρίζεται και από το Βατικανό, θα είναι ιστορική καθώς θα εξαλείψει και τα τελευταία εμπόδια για την ένωση των εκκλησιών. Είναι χαρακτηριστικό πως κανείς δεν θυμάται να υπήρξαν στο παρελθόν ανάλογες προετοιμασίες για υποδοχή επισήμου προσώπου στο Πατριαρχείο.

Η επίσκεψη αυτή έχει πάρει μεγάλη έκταση και στον τουρκικό τύπο και είναι πολύ ενδεικτικά τα ρεπορτάζ που δημοσιεύονται για τις προετοιμασίες του Φαναρίου για την ιστορική, όπως χαρακτηρίστηκε αυτή μέρα που ο Πάπας θα πατήσει το πόδι του στο Φανάρι. Είναι χαρακτηριστικό το ρεπορτάζ της τουρκικής εφημερίδας, Sabah, σχετικά με την επίσκεψη του Πάπα στο Πατριαρχείο και για την συνάντηση του με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Όπως αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα, μεγάλος οργασμός έργων παρατηρείται αυτές τις μέρες στον χώρο του Πατριαρχείου εν όψει της επίσκεψης του Πάπα. Κηπουροί εργάζονται εντατικά από το πρωί μέχρι το βράδυ για να παρουσιάσουν ένα ανθοστόλιστο περίγυρο στον Πάπα, μπογιατζήδες έχουν πιάσει δουλειά και βάφουν τους γύρω χώρους ακόμα και τις πόρτες του Αγίου Γεωργίου, όπου θα τελεστεί η λειτουργία παρουσία του Πάπα, οι γύρω χώροι καθαρίζονται εντατικά και τοποθετούνται γλάστρες και άλλα καλλωπιστικά στοιχεία που θα διακοσμήσουν όλο τον περίγυρο για να «ευφρανθεί» ο Πάπας όταν θα φτάσει στο Φανάρι.

Ο ίδιος ο εκπρόσωπος του Πατριαρχείου, ο γνωστός αρχιμανδρίτης Δωσίθεος Αναγνωστόπουλος, σε δηλώσεις του στον τουρκικό τύπο ανέφερε ότι οι προετοιμασίες έχουν εντατικοποιηθεί έτσι ώστε να δοθεί μια πολύ όμορφη εικόνα στον Πάπα της Ρώμης όταν θα φτάσει στο Φανάρι, που θα τον υποδεχτεί μετά «βαΐων και κλάδων» ο ίδιος ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Βαρθολομαίος.

Ο αρχιμανδρίτης Δωσίθεος Αναγνωστόπουλος τόνισε πως η επίσκεψη αυτή έχει πολύ μεγάλη σημασία και οι δυο προκαθήμενοι θα παρακαθίσουν στην λειτουργία που θα τελεστεί στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου. Το πρόγραμμα του Πάπα, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο  του Πατριάρχη, περιέχει επίσκεψη στην Αγία Σοφία, στο τζαμί του Σουλτάν Αχμέτ που βρίσκεται πλησίον της Αγίας Σοφίας και στην παπική εκκλησία του Αγίου Πνεύματος στην περιοχή του Harbıye. Η επίσκεψη του Πάπα θα ολοκληρωθεί στις 30 Νοεμβρίου μετά από επίσημο γεύμα που θα του παραθέσει ο Πατριάρχης επί τη εορτή του Αγίου Ανδρέου, ιδρυτή της εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια θα αναχωρήσει αεροπορικώς για την Ρώμη.

Άλλο ένα χαρακτηριστικό στοιχείο από την αναμενόμενη επίσκεψη του Πάπα στην Κωνσταντινούπολη, είναι και το μεγάλο πανό που έχει αναρτηθεί στην είσοδο της παπικής εκκλησίας του Αγίου Αντωνίου με την επιγραφή, «Καλώς Ήρθες», στα αγγλικά και στα τουρκικά, (Hoşgeldinız).

Όπως φαίνεται και από τις προετοιμάσεις, η επίσκεψη αυτή του Πάπα κρίνεται από το ίδιο τον Πατριάρχη σαν ιστορικής και μεγάλης θρησκευτικής σημασίας, γι’ αυτό και οι προετοιμασίες που γίνονται είναι πρωτοφανείς, καθώς για πρώτη φορά υπάρχει τόσο μεγάλη κινητοποίηση εν όψει της επίσκεψης του προκαθημένου του Βατικανού στο Ελληνορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης.

Σε όλο όμως αυτό το «ωραίο» κλίμα της αναμενόμενης μεγαλοπρεπής υποδοχής από το Φανάρι του Πάπα, είναι πρόδηλη η αδιαφορία για την αγωνία του συνειδητού ποιμνίου, το οποίο αγωνιά για τις επιπτώσεις αυτής της επίσκεψης, που είχε προβληθεί και από τις δυο πλευρές σαν η τελική φάση της ένωσης των εκκλησιών, (;;;) και για τις συνέπειες που θα έχει στην ίδια τη Ορθοδοξία, σε μια από τις πιο κρισιμότερες περιόδους της ιστορίας της. Ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους οι ποιμενάρχες καθώς, όπως δείχνουν τα πράγματα, οι εξελίξεις επιταχύνονται και το να κρύβεται κάνεις πίσω από «προφάσεις εν αμαρτίαις», δεν αποτρέπει πλέον τίποτα μπροστά στην αναμενόμενη «θύελλα» που έρχεται με πολλά σημάδια και πολλά… μποφόρ.

Αλλοίμονο μας!
To είδαμε εδώ

Νίκος Χειλαδάκης, Ο κύβος ερρίφθη, Alea jacta est

Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ, ALEA JACTA EST

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Φαίνεται πως τα ψέματα τελειώνουν για όσους είχαν ακόμα την ελπίδα ότι θα αποφεύγονταν το μοιραίο, για όσους ακόμα έλπιζαν πως θα συνεχίσουν να τηρούνται οι Ιεροί Κανόνες, για όσους ακόμα έτρεφαν την προσδοκία πως η Ορθοδοξία θα παραμείνει Ορθοδοξία, όπως παρέμεινε επί τόσους αιώνες. Ενώ η χώρα αυτή υποφέρει τραυματισμένη από τα μαρτύρια της ξένης μνημονικιακής κατοχής, ενώ ο εκκλησιασμός διώκεται με κάθε μέσο, ο προκαθήμενος της Κωνσταντινούπολης έχει πάρει την οριστική του απόφαση.

Βαρθολομαίος: «H επανένωση Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας συνιστά καθήκον της εποχής μας». Χωρίς πλέον κανένα δισταγμό, χωρίς πλέον κανένα πρόσχημα, χωρίς καμία αμφιβολία, σε μια σημαντική συνέντευξη σε αυστριακή εφημερίδα ο κ. Βαρθολομαίος σημειώνει πως, «η αποκατάσταση της διάσπασης της και η επανένωση της Εκκλησίας συνιστά μεγάλο καθήκον της εποχής μας, και παραπέμπει στα πρώτα βήματα που ξεκίνησαν σε αυτή την κατεύθυνση πριν από 50 χρόνια ο Πάπας Παύλος ο Έκτος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας», ενώ, όπως παρατηρεί, «ο επίσημος Θεολογικός Διάλογος ανάμεσα στις Εκκλησίες βοήθησε να εξαλειφθούν παρεξηγήσεις και διαφορές απόψεων» (;;;).

Μετά από όλα αυτά θα αναρωτηθεί κανείς, θα αναρωτηθεί κάθε καλόπιστος, κάθε ευσεβής, μέλος της ελληνορθόδοξης εκκλησίας, κάθε σκεπτόμενος, (γιατί υπάρχουν δυστυχώς και οι μη σκεπτόμενοι), τι δέον γενέσθαι. Πολλοί θα υποστηρίξουν πως μη δέον γενέσθαι οτιδήποτε. Δηλαδή να μην αντιδρούμε, να μην πούμε τίποτα, να μην αναφερόμαστε καν σε αυτή τη εξέλιξη, να μην βλέπουμε, και να μην ακούμε. Δηλαδή να είμαστε πρόβατα ενός ποιμνίου που το καθηγηθούν λύκοι για να το κατασπαράξουν.

Για όσους όμως ακόμα έχουν συνείδηση και θέλουν να κρατήσουν την Μια, Αγία, Καθολική, Αποστολική, και Ορθόδοξη Εκκλησία, το πρόβλημα είναι πως θα αντιδράσουν, πως θα εκκλησιάζονται όταν οι ιερείς θα είναι Οικουμενιστές, πως θα λάβουν την Θεια Κοινωνία όταν αυτή δεν θα έχει καμία Χάρη γιατί οι Ιερουργοί θα έχουν αποστατήσει, όταν το μίασμα του Οικουμενισμού θα έχει μολύνει τα Ιερά και τα Όσια, όταν αυτά που μας κράτησαν επί τόσους αιώνες θα έχουν καταρρεύσει μετά από μια πολύχρονη προετοιμασία αποδόμησης κάθε ορθόδοξης αγάπης, κάθε ορθόδοξης  θεραπευτικής λειτουργίας. Κάποιοι πιστοί λίγο-πολύ λέγουν, «μα το τάδε μοναστήρι, ο τάδε μοναχός έχει αγάπη, έχει ελεημοσύνη, έχει άσκηση, έχει αυταπάρνηση, έχει προσευχή, έχει τόσα καλά…πως είναι δυνατόν να σφάλλει ; Μήπως από κάποια πλευρά έχει κάποιο δίκαιο ; Μήπως εδώ επιβάλλεται να κάνουμε οικονομία ;». Εδώ θα πρέπει να καταλάβουμε, να αντιληφτούμε πως οι Νεοεποχίτες δεν επιδιώκουν να κλείσουν οι εκκλησίες αλλά να συνεχίσουν να υπάρχουν, να λειτουργούν γεμάτες εκκλησίασμα αλλά με αλιωμένο-κοσμικό και οικουμενιστικό φρόνημα.  Αντίθετα τις όποιες εκκλησίες θα παραμείνουν στην Ορθοδοξία θα τις απομονώσουν και θα της χαρακτηρίσουν αναχρονιστικές και απομεινάρια ενός σκοταδιστικού παρελθόντος.

Πριν από λίγα χρόνια ένας πασίγνωστος γέροντας στο Άγιο Ορός αναφερόμενος στους παπικούς μου είχε πει : «Δεν μπορούμε να τους αποδεχτούμε γιατί έτσι αλλοιώνουμε την θεραπευτική χάρη της Ορθοδοξίας και χάνουμε την αγάπη που θα μπορούσαμε να τους προσφέρουμε για να μετανοήσουν». Σήμερα όχι μόνο τους αποδεχόμαστε αλλά οι προκαθήμενοι βάσει συνωμοτικού σχεδίου που εξυφαίνονταν εδώ και δεκαετίες, έφτασαν στο σημείο να επιδιώκουν πλέον ανοιχτά και χωρίς κανένα πρόσχημα την λεγομένη «ένωση των εκκλησιών», δηλαδή την ένωση με τον «Έξω από εδώ». Αλλά το πιο τραγικό είναι πως ο ίδιος αυτός ο γέροντας, στον οποίο πηγαίνουν να τον επισκεφτούν χιλιάδες από όλο τον κόσμο θεωρώντας τον σαν πάτερ Παΐσιο νούμερο 2, (και ο όποιος καθοδηγεί ένα από τα μεγαλύτερα ιδρύματα Ρωμιοσύνης του οποίου υπήρξα ιδρυτικό μέλος), μου συνέστησε με αυστηρό τρόπο να σταματήσω να γράφω για όσα σήμερα γίνονται σε βάρος της Ορθοδοξίας παρά την ευλογία που έχω από τον πνευματικό μου. Μάλιστα έφτασε στο σημείο να με συστήσει να εξομολογηθώ για όσα έγραψα τους τελευταίους μήνες. Αλλοίμονο! 

Ο πατήρ Ρωμανιδης είχε προφητέψει από την δεκαετία του ογδόντα ότι θα έρθει η μέρα που δεν θα υπάρχει πλέον τίποτα στην ορατή εκκλησία που θα μαρτυρά την Ορθοδοξία, καθώς αυτή θα έχει εγκαταλειφτεί από τους ίδιους τους ιερείς της. Τώρα διαφαίνεται πως όλα είχαν σχεδιαστεί με τον καλύτερο τρόπο και οι ανύποπτοι ευλαβείς σύμφωνα με τα σχέδια τους θα έπεφταν σαν «ώριμα φρούτα» στον λάκκο της καταστροφής. Από την μια η πολιτική προδοσία και από την άλλη η θρησκευτική αποστασία και στη μέση ένα ζαλισμένο ποίμνιο. Όλα ωραία και άριστα σχεδιασμένα και καθορισμένα.

Ο προφήτης  Ησαΐας ως αυθεντικός  κήρυκας του λόγου του Θεού ελέγχει κατά τρόπο αληθινά προφητικό τους ανάξιους άρχοντες των Ιουδαίων. Η αγανάκτηση του Προφήτη φτάνει σε τέτοιο βαθμό που καλεί τους βαρβάρους ειδωλολάτρες, οι οποίοι λόγω της βαρβαρότητας τους μοιάζουν με άγρια θηρία, να έρθουν να κατασπαράξουν τους κακούς άρχοντες. Είναι χαρακτηριστικός ο λόγος του Προφήτη : «Πάντα τα θηρία τα άγρια, δεύτε φάγετε, πάντα τα θηρία του δρυμού» (Ης. νστ΄9). Αλλά ο προφητικός λόγος δεν εξαντλείται στο σημείο αυτό. Συνεχίζει με την ίδια και περισσότερο δριμύτητα και ελέγχει τώρα, «τους αναιδείς τη ψυχή», λέγοντας, «Και οι κύνες αναιδείς τη ψυχή, ουκ ειδότες πλησμονήν, και εισί πονηροί ουκ ειδότες  σύνεσιν, πάντες εν ταις οδοίς αυτών εξηκολούθησαν, έκαστος κατά το εαυτού» (Ης. νστ΄10).

Τι μας λέγει η Αγία Γραφή : «Μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον!», αναφωνεί ο Απόστολος Παύλος, (Α΄Τιμόθ. γ΄16). Και πιο κάτω τι λέγει ; Να είμαστε απλώς καλοί άνθρωποι ; Όχι! Αλλά, : «Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, ώφθη αγγέλοις εκηρύχθη εν ένθεσι, επιστεύθη εν κόσμω, ανελλήφθη εν δόξη». Και η προσωπική Θεία αποκάλυψις γίνεται μόνο εν Πνεύματι Αγίω. « Ούτως ο άνθρωπος αυτοπροαιρέτως, είτε γίνεται σκώληξ και δεν διαμαρτύρεται επειδή τον πατούν, είτε γίνεται υψιπέτης αετός της Χάριτος και ίπταται εις τους Ουρανούς».

Στην εποχή που ζούμε όλα τα προσωπεία έχουν πέσει και έχουν αποκαλυφθεί τα πάντα. Στη συνείδηση του κάθε πιστού επαφίεται αν θα αγωνιστεί, ή αν θα παραδοθεί στα επερχόμενα. Στην συνειδητή ευθύνη του κάθε ιεράρχη είναι να πάψει να κρύβεται πίσω από την «σκιά» του και να πάρει ξεκάθαρη θέση στα τελούμενα.

πηγή

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 

 Την ίδια εποχή που οι χριστιανοί σφαγιάζονται στην Μέση Ανατολή από τους εξτρεμιστές Τζιχαντιστές που στηρίζει η Τουρκία, την ίδια εποχή που στην Τουρκία ο χριστιανισμός περνά μια από τις χειρότερες περιόδους του από το ισλαμικό καθεστώς του Ερντογάν, ο προκαθήμενος της Ρώμης στο επικείμενο ταξίδι του στην Τουρκία, στις 28 Νοεμβρίου, θα προχωρήσει συν τοις άλλοις στις εκεί επαφές του σε οικουμενιστικά κηρύγματα και παράλληλα σε ιστορικό άνοιγμα προς το Ισλάμ, σύμφωνα με τα τουρκικά δημοσιεύματα. Όπως αναφέρει η φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα, Yeni Şafak, ο Πάπας της Ρώμης, Φραγκίσκος, κατά την διάρκεια της επίσκεψης του στην τουρκική πρωτεύουσα θα έχει πολύ «σημαντική» συνάντηση με τον θρησκευτικό αρχηγό της Τουρκίας, γνωστό για τις πανισλαμικές του θέσεις, αρχιμουφτή, Mehmet Görmez. Το εντυπωσιακό σε αυτή την συνάντηση είναι ότι ο προκαθήμενος της Ρώμης, Αργεντινός την καταγωγή, θα παραβρίσκεται και έτσι θα αναγνωριστεί επίσημα ο μουσουλμάνος θρησκευτικός ηγέτη της Αργεντινής, (υπάρχει τέτοιος ;;;), που βρίσκεται αυτή την περίοδο στην Τουρκία στα πλαίσια ενός πανισλαμικού συνεδρίου για τους μουσουλμάνους της Λατινικής Αμερικής που οργανώνει η αρχιμουφτεία της Τουρκίας. Η πρόθεση του Πάπα, όπως αναφέρουν τα τουρκικά δημοσιεύματα, είναι να καταδείξει πως όλες οι θρησκείες έχουν πολλά κοινά στοιχεία, (!!!), περισσότερα από όσα τις χωρίζουν. Μάλιστα!
Ο Πάπας της Ρώμης κατά την άφιξη του στην Άγκυρα το πρώτο που θα κάνει σύμφωνα και με το τουρκικό πρωτόκολλο, θα είναι να επισκεφτεί το μαυσωλείο του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, του ιστορικού σφαγέα των χριστιανών της Μικράς Ασίας και να καταθέσει στεφάνι προ τιμήν του. Να σημειώσουμε ότι τον περασμένο Ιούνιο ο Ιρανός πρόεδρος, Hasan Ruhani, στην επίσημη επίσκεψη του στην Άγκυρα αρνήθηκε αγνοώντας επιδεικτικά το τουρκικό πρωτόκολλο, να πάει να καταθέσει στεφάνι στο μαυσωλείο, (ας όψωνται οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες που όταν πάνε στην Άγκυρα καταθέτουν δουλικά στεφάνια στον σφαγέα του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας), και το εντυπωσιακό είναι ότι αυτή ήταν η δεύτερη επίσκεψη Ιρανού προέδρου στην τουρκική πρωτεύουσα που αρνήθηκε να πάει στο μαυσωλείο.
Οι Τούρκοι παρουσιάζουν την επίσκεψη του Πάπα στην Τουρκία εκτός των άλλων, σαν μια ευκαιρία να προωθήσουν σε διεθνές επίπεδο τις θέσεις τους σε διάφορα ζητήματα μεταξύ των οποίων και η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία τον τελευταίο καιρό έχει παρουσιάσει ρωγμές εξ’ αιτίας της τουρκικής προκλητικότητας στην κυπριακή ΑΟΖ. Αναμένουν δε, όπως αναφέρεται, ο ίδιος ο Πάπας να κάνει επίσημη δήλωση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι Χριστιανική Ένωση αλλά καθαρά Πολιτική Ένωση όπου έχουν επίσημη θέση οι μη χριστιανοί με πρώτο και καλύτερο το Ισλάμ. «Βούτυρο» δηλαδή στην ισλαμοποίηση της ευρωπαϊκής ηπείρου που προχωρεί με γοργούς ρυθμούς προκαλώντας ακόμα και αντιδράσεις από τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Όσον αφορά την επίσκεψη και την συνάντηση του Πάπα στο Φανάρι με τον Πατριάρχη, οι Τούρκοι κάνουν αυτό που θα έκαναν, δηλαδή την παρουσίαση της επίσκεψης αυτής σαν επίσκεψη του προκαθήμενου της Ρώμης στον ηγεμόνα μιας θρησκευτικής μειονότητας που υπάγεται στην νομαρχία Κωνσταντινούπολης. Όσον αφορά το ίδιο το Φανάρι σε σχέση με το Ισλάμ, οι Τούρκοι είναι καταφανώς ικανοποιημένοι από το Πατριαρχείο που τηρεί σιγή ιχθύος για τις σφαγές των χριστιανών στην Μέση Ανατολή, ενώ ο ίδιος ο Πατριάρχης έχει χαρακτηρίσει δημόσια και επίσημα πως το Κοράνι είναι…ιερό βιβλίο!
Εκτός δηλαδή από την προώθηση της ένωσης των «εκκλησιών» στην επίσκεψη του Πάπα στην Τουρκία, όπως αναφέρουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, θα έχουμε ένα ακόμα βήμα προς την θρησκευτική πολτοποίηση της Ευρώπης και παράλληλα νέα ώθηση στην ισλαμική επέκτατικότητα προς τον χριστιανικό κόσμο. Όλα δηλαδή βαίνουν άριστα για την Νέα Τάξη και την Παγκοσμιοποίηση. Άλλωστε ο Πάπας ξέρει πολύ καλά την «δουλειά» του και όπως φαίνεται ο Πατριάρχης συνεργάζεται άριστα μαζί του. Έτσι με… ένα σμπάρο δυο τρυγόνια!
Αλλοίμονο μας!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Πηγή

ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Έφθασε στην τελική ευθεία ο Οικουμενισμός με τα όσα βήματα έκανε ο Αιρεσιάρχης «Πατριάρχης». Σε ένα μήνα η συνάντηση Πάπα και Βαρθολομαίου θα καταλήξει σε σχίσμα στην Ορθοδοξία. Η πλάνη και η αίρεση τοῦ Κων/λεως έφθασε στο άκρον άωτον τῆς απιστίας και αποστασίας από την Αλήθεια.
Μιά και οι «φύλακες» κοιμώνται, καλή συνάντηση στις κατακόμβες!
Παραθέτω σχετικό ενημερωτικό του κ. Νικολάου Χειλαδάκη.


ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ «ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ» ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ Ο ΠΑΠΑΣ
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Πολύ σημαντικό και ιστορικό ταξίδι θα πραγματοποιήσει στις 28-30 Νοεμβρίου ο Πάπας της Ρώμης στην Τουρκία, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Milliyet, με βασικό σκοπό, (amacını), την ένωση των «εκκλησιών», (Kiliselerin Birleşmesi Teması Ön Planda), θέμα που προωθείται, όπως τονίζεται και από τον Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές από την Άγκυρα, το πρόγραμμα του Πάπα κατά την διήμερη επίσκεψη του στην Τουρκία θα περιλαμβάνει την πρώτη μέρα άφιξη στην τουρκική πρωτεύουσα. Αμέσως θα μεταβεί στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ όπου και θα καταθέσει στεφάνι τιμώντας τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας και για τους χριστιανούς της Ανατολής, τον μεγάλο σφαγέα τους. Στη συνέχεια θα έχει ιδιαίτερη συνάντηση με τον πρόεδρο, Ταΐπ Ερντογάν, τον πρωθυπουργό, Αχμέτ Νταβούτολγου και μετά θα συναντηθεί με τον θρησκευτικό ηγέτη της Τουρκίας, αρχιμουφτή Μεχμέτ Γκιορμέζ. Μετά από αυτές τις συναντήσεις θα μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη και θα έχει την ιστορική συνάντηση με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Η επίσκεψη αυτή του Πάπα της Ρώμης στην Τουρκία, όπως αναφέρουν οι Τούρκοι, είναι η δεύτερη με Πατριαρχεύοντα τον Βαρθολομαίο μετά τη επίσκεψη του Πάπα το 2006, όπου και τότε τον είχε υποδεχτεί ο Πατριάρχης. Το ενδιαφέρον είναι ότι στις τουρκικές ανακοινώσεις οι οποίες επικαλούνται πηγές της Ρώμης, αναφέρεται με σαφήνεια ότι οι δυο θρησκευτικοί ηγέτες θα συμπροσευχηθούν και θα τελέσουν από κοινού θεία λειτουργία στον ιερό ναό του Αγίου Ανδρέα.
Η τουρκική εφημερίδα επικαλείται την επίσημη ιστοσελίδα του Βατικανού η οποία σχολιάζοντας πρόσφατη συνάντηση του Πάπα με μια αντιπροσωπεία του Παπικού Κέντρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Oriental Lümen Vakfı, αναφέρει ότι ο Ποντίφικας έκανε δήλωση για προσεχή επίσκεψη του στην Τουρκία και την συνάντηση του με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Στην δήλωση αυτή ο Πάπας τόνισε ότι θα γίνει το μεγάλο και πολύ σημαντικό βήμα για την άρση και των τελευταίων εμποδίων για την ένωση των «εκκλησιών», η οποία άρχισε το 1054 με τα γνωστά τότε ιστορικά γεγονότα και τα ανάθεμα μεταξύ των δυο Πατριαρχείων, της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης. Όπως αναφέρεται, η συνάντηση αυτή είναι συνέχεια μιας μεγάλης προσπάθειας που άρχισε από το 1962 και κορυφώθηκε πριν από λίγο καιρό με την συμπροσευχή των δυο θρησκευτικών ηγετών στα Ιεροσόλυμα, στις 25 Μαΐου, συμπροσευχή που θεωρείται από το Βατικανό σταθμός στην πορεία της ένωσης των «εκκλησιών».
Όπως φαίνεται σύμφωνα ακόμα και με τα τουρκικά δημοσιεύματα, καθώς η Τουρκία επίσημα θα φιλοξενήσει τον Πάπα, οι εξελίξεις για την λεγομένη ένωση επιταχύνονται. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης φέρεται αποφασισμένος μαζί με τον Πάπα να ξεπεράσουν όλα τα εναπομείναντα κατά τους πρωταγωνιστές αυτής της συνάντησης, εμπόδια. Δηλαδή η ένωση των εκκλησιών προ των πυλών του Φαναρίου;
Αλήθεια τι έχουν να σχολιάσουν για όλα αυτά, κληρικοί και λαϊκοί, όσοι ακόμα πιστεύουν ότι είναι μελη της Μιας Αγίας Καθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησιάς ; Τι έχουν να πουν για την επερχόμενο θρίαμβο του Οικουμενισμού, καθώς ήδη έχουν παραβιαστεί και διαρραγεί όλοι οι κανόνες της εκκλησίας χάριν της αποκαλουμένης ένωσης των «εκκλησιών» ; Οι καμπάνες θα χτυπήσουν στο Φανάρι, αλλά το χτύπημα θα είναι χαρμόσυνο, ή ολέθριο και επιθανάτιο ;
Τα «σημεία των καιρών» δεν είναι πια σημεία. Έχουν γίνει χιονοστιβάδα που απειλεί να μας πλακώσει όλους.



Αρχική Πηγή: εδώ
Το μεταφέραμε απο: εδώ

Χρυσὸ καὶ ἀσήμι κρύβεται στὰ θεμέλια τῆς Ἁγίας Σοφίας ...

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Τὴν πραγματικὰ καταπληκτικὴ ἀποκάλυψη ὅτι στὰ θεμέλια τοῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης βρίσκονται θαμμένες μεγάλες ποσότητες ἀπὸ χρυσὸ καὶ ἀσήμι ποὺ θάφτηκαν ἀπὸ τοὺς βυζαντινούς, ἐξέφρασε ὁ καθηγητὴς τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Κωνσταντινούπολης, Ferhat Aslan, σὲ δημοσίευμα τῆς ἐφημερίδας Sabah, (19/9/2014). Σύμφωνα μὲ τὶς ἴδιες ἀναφορές, οἱ στῆλες ποὺ ὑπάρχουν στὸ ἐσωτερικό τῆς Ἁγίας Σοφίας ἔχουν γίνει ἀπὸ σπάνιο ὑλικὸ ποὺ μεταφέρθηκε ἀπὸ ἕνα ὅρος μὲ τὴν τουρκικὴ ὀνομασία, Kafdagi, ἕνα μυθικὸ ὅρος γιὰ τοὺς Τούρκους ποὺ παρομοιάζεται μὲ τὸν...

Καύκασο καὶ ποὺ σύμφωνα μὲ τὶς τουρκικὲς παραδόσεις περιβάλλει τὴν οἰκουμένη. Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀποκάλυψη ἀναφέρεται καὶ ὅτι κάτω ἀπὸ τὸν ἱστορικὸ ναὸ ὑπάρχει ἄλλος ἕνας ὑπόγειος ναός, ποὺ εἶχε ἐπίσης κτιστεῖ  τὴν ἐποχὴ τῆς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας καὶ ποὺ μέχρι σήμερα δὲν ἔχει ἔρθει στὸ φῶς τῆς ἐπιφάνειας.

Πέραν ὅμως ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀποκαλύψεις, ὁ ναὸς τῆς Ἁγίας Σοφίας προκαλεῖ δέος στοὺς Τούρκους καὶ γιὰ ὁρισμένα ἄλλα σύμφωνα μὲ τοὺς ἴδιους τούς Τούρκους πραγματικὰ καταπληκτικὰ στοιχεῖα. Τὸν  Ἰανουάριο τοῦ 2012, (20/1/2012), ἡ μεγάλης κυκλοφορίας τουρκικὴ ἐφημερίδα, Sabah, παρουσίασε ἕνα πραγματικὰ καταπληκτικὸ ἀφιέρωμα μὲ τὸν χαρακτηριστικὸ τίτλο, τὰ «Μυστήρια τῆς Ἁγίας Σοφία», (Ayasofya’ nin gizlemleri). Στὸ ἀφιέρωμα αὐτὸ ἀποτυπώνονταν γιὰ πρώτη φορὰ μὲ τόσο γλαφυρὸ τρόπο αὐτὸ τὸ κλίμα φοβίας ποὺ ἔχει καταβάλει τελευταία τούς Τούρκους γιὰ τὰ ὅσα ὑπάρχουν κρυμμένα μέσα στὸν ἱερὸ ναὸ καὶ τὰ ὅσα προμηνύονται νὰ συμβοῦν τὰ ἑπόμενα χρόνια. Τὸ πρῶτο σημαντικὸ στοιχεῖο ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀφιέρωμα, εἶναι μία ἀδιόρατη φοβία ποὺ διακρίνετε στοὺς Τούρκους γιὰ τοὺς κρυμμένους σταυρούς, συμβολικοὺς καὶ μή, ποὺ ὑπάρχουν στὸ ἐσωτερικό τοῦ ναοῦ, ἀλλὰ καὶ στὴν κάτοψη ὅπως αὐτὴ μπορεῖ κάποιος νὰ τὴν διακρίνει ἀπὸ ψηλά. Ἔτσι μεγάλο δέος παρατηρεῖτε γιὰ τὸν λεγόμενο, (ὅπως τὸ ἀναφέρουν χαρακτηριστικὰ οἱ Τοῦρκοι), «Σταυρὸ τοῦ ἀποστόλου Ἁγίου Ἀνδρέα», ὁ ὁποῖος ὅπως εἶναι γνωστὸ εἶναι ὁ ἱδρυτὴς τῆς ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα λοιπὸν μὲ τὴν Sabah, στὴν ὀροφὴ τοῦ ναοῦ ὑπάρχει ὁ Σταυρὸς τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα σὲ διαγώνιο μορφή, ἕνα σημαντικὸ σύμβολο ποὺ ὄχι μόνο δὲν χάθηκε στοὺς αἰῶνες τῆς ὀθωμανικῆς κατοχῆς ἀλλὰ δεσπόζει μὲ ὅλη τὴν συμβολική του σημασία γιὰ τὸν τελικὴ ἐπαναφορὰ τῆς Ὀρθοδοξίας στὸν ναό. Παράλληλα καὶ ὁ ἀναφερόμενος «Σταυρὸς τοῦ Ἰουστινιανοῦ» τρομάζει τοὺς Τούρκους. Οἱ θρύλοι ἀναφέρουν γιὰ ἕνα πανάρχαιο κειμήλιο, δηλαδὴ γιὰ τὸν «Σταυρὸ τοῦ Ἰουστινιανοῦ», ποὺ βρίσκεται μυστικὸ κάπου στὸ ἐσωτερικό τῆς Ἁγίας Σοφίας καὶ μάλιστα προέρχεται ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καὶ ἔχει τρομακτικὴ δύναμη ἡ ὁποία  θὰ δραστηριοποιηθεῖ τὶς παραμονὲς τῆς διάλυσης τῆς Τουρκίας.

Ἕνας ἄλλος σημαντικὸς θρύλος ποὺ ἀναφέρουν οἱ μουσουλμάνοι εἶναι ὁ θρύλος τοῦ «Κρυμμένου Πατριάρχη», ποὺ μοιάζει μὲ τὸν ἑλληνικὸ θρύλο γιὰ τὸν κρυμμένο παπά. Ὅπως ἀναφέρει ἡ τουρκικὴ παράδοση, στὸ νότιο μέρος τοῦ ναοῦ ὑπάρχει ἕνας στενὸς διάδρομος ποὺ ὁδηγεῖ σὲ μία παμπάλαια ἀραχνιασμένη καὶ πολὺ μυστήρια πύλη γιὰ τὴν ὁποία ὁ θρύλος τὴν ἀναφέρει σὰν τὴν «Κλειστὴ Πύλη». Σύμφωνα μὲ τὶς τουρκικὲς ἀναφορὲς μόλις οἱ Ὀθωμανοὶ εἰσέβαλαν στὸν ναό, ὁ Πατριάρχης καὶ ὅλη ἡ συνοδεία του εἰσῆλθε μέσα στὴν πύλη αὐτὴ ἡ ὁποία ἔκλεισε καὶ ἀπὸ τότε χάθηκαν ἐνῶ ἡ πύλη ἔμεινε ἑρμητικὰ κλειστὴ καὶ κανένας δὲν τόλμησε ποτὲ  νὰ τὴν ἀνοίξει. Ἀλλὰ τὸ πιὸ ἐντυπωσιακὸ εἶναι πὼς κάθε χρόνο στὴν ἀνάσταση τῶν ὀρθόδοξων χριστιανῶν μπροστὰ ἀπὸ τὴν πύλη αὐτή, ὅπως ἀναφέρει χαρακτηριστικὰ ἡ Sabah, ἐμφανίζονται…. κόκκινα αὐγά!!! Ὁ θρύλος συμπληρώνετε ἀπὸ τὴν προφητεία ποὺ φοβίζει  τοὺς Τούρκους, ὅτι ὅταν ἡ πύλη αὐτὴ ἀνοίξει, στὸν ναὸ θὰ ἀκουστοῦν ξανὰ οἱ χριστιανικὲς ἑλληνορθόδοξες ψαλμωδίες γιὰ αὐτὸ καὶ τρομάζουν καὶ μόνο στὴν ἰδέα τοῦ ἀνοίγματος αὐτῆς τῆς μυστήριας πύλης

Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ προκαλεῖ στοὺς Τούρκους μεγάλο δέος καὶ φοβίες γιὰ τὴν κατάρρευση τῆς Τουρκίας, ὅπως ἀναφέρει καὶ ἡ Sabah, εἶναι τὰ διάφορα μωσαϊκὰ ποὺ ἔχουν ἀναδυθεῖ μὲ ὅλη τὴν μεγαλοπρέπειά τους τὶς τελευταῖες δεκαετίες μέσα στὸ ἱερὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Σοφίας τῆς Κωνσταντινούπολης, παρά τοῦ ὅτι ἡ μουσουλμανικὴ θρησκεία θεωρεῖ σὰν ἁμάρτημα τὴν ἀπεικόνιση πρόσωπων ποὺ σχετίζονται μὲ θρησκευτικὰ γεγονότα. Ἰδιαίτερο δέος τοὺς προκαλεῖ ὁ ἄγγελος στὸν τροῦλο ποὺ ἐμφανίστηκε μὲ καταπληκτικὸ τρόπο τὸ καλοκαίρι τοῦ 2008, ἀλλὰ καὶ τὸ γνωστὸ μωσαϊκὸ ποὺ ἀπεικονίζει τὸν Ἰησοῦ ἔχοντας τὴν Παναγία καὶ τὸν Ἰωάννη τὸν Βαπτιστὴ στὰ δεξιὰ καὶ ἀριστερά Του. Οἱ Τοῦρκοι αὐτὸ τὸ μωσαϊκὸ τὸ ἔχουν ὀνομάσει χαρακτηριστικὰ τὸ «Μωσαϊκό τῆς Ἀποκάλυψης» καὶ ὁ συμβολισμὸς αὐτὸς ἀνάγει στὴν ἐσχατολογικὴ σημασία του ποὺ εἶναι ἔντονη στοὺς μουσουλμάνους Τούρκους.  Ἐπίσης ξεχωριστὴ ἀναφορὰ γίνεται καὶ γιὰ τὰ μωσαϊκὰ ποὺ ἀναπαριστᾶνε γνωστοὺς βυζαντινοὺς αὐτοκράτορες, ὅπως τὸν Ἰωάννη τὸν Κομνηνὸ μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὸν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο τὸν Μονομάχο μὲ τὴν αὐτοκράτειρα Ζωή. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἀπεικονίσεις προκαλοῦν ἔντονο δέος, καθὼς ὅλη αὐτὴ ἡ ἑλληνορθόδοξη χριστιανικὴ μεγαλοπρέπεια καὶ ἡ ἐσωτερικὴ δύναμη ποὺ ἀναδύουν αὐτὰ τὰ ψηφιδωτά, ἔχουν γεννήσει διάφορους θρύλους γιὰ τοὺς ἐσχατολογικούς τους συμβολισμοὺς ποὺ σχετίζονται μὲ τὴν διάλυση τῆς Τουρκίας καὶ μὲ τὶς τουρκικὲς φοβίες γιὰ τὴν ἐπάνοδο στὴν ἐξουσία τῆς ἁγίας Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ἴδιου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

πηγή

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΛΑΙΔΗΣ ΓΚΑΓΚΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΜΗΔΕΙΑΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Η Ελλάδα υποδέχτηκε την απόλυτη ντίβα της ποπ μουσικής, την τραγουδίστρια Lady Gaga. Η Lady Gaga δεν πρόλαβε καλά-καλά να πατήσει το πόδι της στην Ελλάδα, και τρέλανε όλους τους θαυμαστές της που την περίμεναν υπομονετικά για ένα αυτόγραφο. Στην συναυλία που θα δοθεί στο ΟΑΚΑ, αναμένεται να γίνει το ..σώσαι. Χιλιάδες Νεοέλληνες θα τρέξουν για να απολαύσουν τον… «Χορό των Δαιμόνων», καθώς η χώρα αυτή προδομένη και απαξιωμένη εκείνο που της απέμεινε είναι να δοξάζει μια άσπρη διχτυωτή φούστα με ροζ string από μέσα, και με δυο κοχύλια να καλύπτουν το στήθος.

 Η Αφροδίτη του Μποτιτσέλι για πολλούς, για άλλους η γοργόνα των παραμυθιών, η «πόρτα» για ότι πιο απίθανα αισχρό έχει να φανταστεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος, μέσα σε χρυσοποίκιλτα πούπουλα κάτω από μια ελληνική σημαία στην Ακρόπολη. Οι Νεοέλληνες πανηγυρίζουν γιατί ήρθε η Λαίδη Γκαγκά στην Αθήνα. Τι κρίμα όμως. Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που δεν πρόλαβαν να πανηγυρίσουν αυτόν τον «θρίαμβο». Ας δούμε ποιοι είναι αυτοί κόντρα σε όλο αυτόν το πανηγυρικό κλίμα.

Ο Γιώργος ήταν ένα παιδί με φοβερό μυαλό. Τελείωσε πληροφορική και έπαιζε όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα στα δάχτυλα ενώ είχε και ένα πνευματικό που τον συμβούλευε για πολλά πράγματα. Πανδρεύτηκε την μοναδική κοπέλα που γνώρισε στην ζωή του, (!!!), και έκανε ένα παιδί μαζί της. Ο Γιώργος άνοιξε ένα μαγαζί με κομπιούτερ και από την αρχή η δουλειά πήγε πολύ καλά. Έτσι αποφάσισε να ανοίξει και δεύτερο μαγαζί. Ξέσπασε όμως η κρίση, η δουλειά άρχισε να πέφτει με κατακόρυφο ρυθμό. Οι μικρές επιχειρήσεις έπρεπε να καταστραφούν γιατί έτσι το ήθελε η ξένη μνημονιακή κατοχή. Σε λίγο καιρό άρχισαν να τον πνίγουν τα χρέη. Την τελευταία φορά που τον είδα μου είπε ότι κλείνει το τελευταίο του μαγαζί που τον γέμισε με χρέη και φεύγει στην Αγγλία όπου ζούσε ο κουνιάδος του, ο οποίος του υποσχέθηκε να του βρει την καλύτερη δουλειά. «Η χώρα αυτή δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα παρά μόνο χρέη και καταστροφή. Αν και δεν το ήθελα αυτό ούτε και ο πνευματικός μου, φεύγω και δεν ξέρω αν θα ξαναγυρίσω ποτέ πίσω», ήταν τα τελευταία του λόγια.

Η Μαρία ήταν φοιτήτρια Οικονομικών Επιστημών. Ο πατέρας της ήταν υψηλόβαθμος υπάλληλος σε μια μεγάλη ιδιωτική εταιρία. Η μητέρα της δούλευε και αυτή στην ίδια εταιρία στην αποθήκη. Είχαν ένα αρκετά ευρύχωρο σπίτι κληρονομιά από τους παππούδες της και ο πατέρας της είχε πάρει ένα δάνειο για να αγοράσουν και το διπλανό που το προόριζαν για την ίδια. Η Μαρία είχε και ένα αδελφό που πήγαινε ακόμα στο γυμνάσιο. Από τα τέλη του 2011 η εταιρεία του πατέρα της άρχισε να κάνει «κοιλιά» και με την κρίση να πέφτουν οι πωλήσεις στο κατακόρυφο. Μια μέρα, ο πρόεδρος τους μάζεψε και τους ανήγγειλε ότι η εταιρεία θα κλείσει και ότι το μόνο που μπορούσε να κάνει είναι να τους δώσει κάποια αποζημίωση. Ο πατέρας της Μαρίας καταστεναχωρέθηκε και κλείστηκε στο σπίτι χωρίς να μιλά σε κανένα. Εντωμεταξύ άρχισαν να τρέχουν και οι δόσεις του δανείου χωρίς να μπορεί να τις πληρώσει. Δουλειά δεν μπορούσε να βρει πουθενά γιατί ήδη ήταν 55 χρονών. Τον είχε πιάσει μεγάλη κατάθλιψη. Μια μέρα η Μαρία γυρίζοντας στο σπίτι ενώ η μάνα έλειπε ψάχνοντας απελπισμένη για κάποια ευκαιριακή εργασία και ο αδελφός της ήταν στο σχολείο, όταν άνοιξε την πόρτα αντίκρισε ένα σοκαριστικό θέαμα. Ο πατέρας κείτονταν ξαπλωμένος νεκρός στο σαλόνι. Είχε καταπιεί ένα ολόκληρο κουτί. Ο πατέρας της Μαρίας είχε αυτοκτονήσει.

Η κυρία Ελένη ήταν συνταξιούχος υποστράτηγου. Είχε δυο παιδιά αλλά ζούσαν στο εξωτερικό και έτσι έμενε μόνη της. Σχεδόν κάθε μέρα έρχονταν μια ανιψιά της και την κοίταζε. Είχε βέβαια καλή σύνταξη αλλά με τις συνεχείς περικοπές άρχισαν τα πράγματα να δυσκολεύουν. Παρ’ όλα αυτά θεωρούνταν προνομιούχα γιατί τα έξοδα της ήταν λίγα και τα λεφτά της σύνταξης την αρκούσαν και με το παραπάνω. Μια μέρα που πήγε να πάρει την σύνταξη από την τράπεζα, όταν βγήκε έξω δεν παρατήρησε ότι την κοιτούσαν έντονα δυο μελαψά άτομα. Περπάτησε μέχρι το σπίτι της και όταν έφτασε μπήκε στην κεντρική είσοδο της πολυκατοικίας και κατευθύνθηκε στο ισόγειο διαμέρισμα όπου έμενε. Μόλις άνοιξε την εξώπορτα της ξαφνικά ξεπήδησαν από το πουθενά τα δυο μελαψά άτομα που την είχαν ακολουθήσει χωρίς να το καταλάβει και την έσπρωξαν με βία μέσα. «Δώσε αμέσως τα λεφτά», της είπαν με σπαστά ελληνικά. Η κυρία Ελένη τρόμαξε, άρχισε να ζαλίζεται, είδε τα πάντα γύρω της να χάνονται από το ξαφνικό σοκ. Σωριάστηκε κάτω. Την άλλη μέρα τα κεντρικά δελτία ειδήσεων έλεγαν πως μια χήρα συνταξιούχος βρέθηκε νεκρή στην εξώπορτα του σπιτιού της, προφανώς θύμα ληστείας γιατί μόλις είχε εισπράξει την σύνταξη της. Σε λίγες μέρες οι δυο μελαψοί πιαστήκαν από την αστυνομία αλλά κανένα κανάλι δεν μετέδωσε την είδηση και ούτε ανέφερε ότι επρόκειτο για δυο μελαψά άτομα, (σσς! γιατί υπάρχει και το αντιρατσιστικό).

Αυτή είναι η ευτυχισμένη Ελλάδα της Λαίδης Γκαγκά και του μνημονίου της ξενικής κατοχής. Η Ελλάδα που τα βράδια στενάζει στις καφετέριες και στα μπαράκια. Η Ελλάδα που για μια ποδοσφαιρική ομάδα σφάζονται σαν τα κριάρια. Η Ελλάδα της απόγνωσης, της αυτοκτονίας, και της ιστορικής καταστροφής. «Πολιτικά ερπετά» με εκατομμύρια στις καταθέσεις τους, είτε προέρχονται από τα αριστερά, είτε προέρχονται από τα δεξιά, αρέσκονται να παρελαύνουν κάθε μέρα στις οθόνες και να μιλούν ατελείωτα για μια χώρα που… βρίσκεται κάπου στο υπερπέραν.

Είναι οι ζηλωτές της Λαίδης Γκαγκά. 

Την ζηλεύουν και φιλοδοξούν να την φτάσουν σε δημοτικότητα.

 Η Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα. 

Η Ελλάδα που σαν σύγχρονη Μήδεια τρώει τα παιδιά της.
Υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα. 

Εκεί που χτυπά μια καμπάνα, υπάρχει το πορτραίτο του Καποδίστρια.

 Άραγε αύριο τι μας ξημερώνει ;;; 

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος 

πηγή

Το  είδαμε εδώ

ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΕΝ «ΣΥΜΠΝΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ»

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Ανάμεσα στα τόσα δεινά που έχει επισωρεύσει η μνημονιακή κατοχή στην χώρα μας, υπάρχει και ένα πολύ καλό σημείο που δεν θα πρέπει να το αγνοούμε. Αυτό είναι ότι με όλη αυτή την ζοφερή κατάσταση, με όλη αυτή την λαίλαπα, με όλη αυτή την επιχείρηση κατεδάφισης της ελληνορθόδοξης ταυτότητας μας, φάνηκε ξεκάθαρα ποιοι και πόσοι υποκριτές και φαρισαίοι κυκλοφορούν ανάμεσα μας, για όσους φυσικά παραμένουν ακόμα όρθιοι και δεν αρέσκονται να  παριστάνε τους… τυφλούς  και τους κωφάλαλους.  Κάποιοι ποιμένες αρέσκονται να φωτογραφίζονται με τους δημίους του ελληνισμού και της ορθοδοξίας και να ευλογούν τις πράξεις τους, αρέσκονται να κάνουν κηρύγματα υποκριτικού ευσεβισμού, βλέπε ραγιαδίστικης υποταγής στα κατοχικά μνημόνια, αρέσκονται να εμφανίζονται συμπροσευχόμενοι με οικουμενιστικές «παρέες», να ευλογούν την καταστροφή της χώρας και ακόμα χειρότερα να προτρέπουν το ποίμνιο που βρίσκεται στην πιο ελεεινή θέση εδώ και δεκαετίες, να συνετιστεί και να μην βγάζει μιλιά σε όλη αυτή την θύελλα που απειλεί πλέον με ολοκληρωτικό αφανισμό τον ελληνισμό  και την ίδια την Ορθοδοξία.

Με περισσή αφέλεια, (;;;), τέσσερεις μητροπολίτες της Θράκης, σύμφωνα με δήλωση του αξιότιμου κυρίου υπουργού Παιδείας, (βλέπε υπουργού ολοκληρωτικής διάλυσης της παιδείας), συμφωνούν και επικροτούν την δημιουργία τμήματος Ισλαμικών σπουδών στην Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Αλήθεια κύριοι δεσποτάδες, που δεν λέτε λέξη για το κατάντημα της χώρας, για την καταρράκωση της ελληνικής κοινωνίας, για τη πρωτοφανή θρησκευτική αποστασία, έχετε υπόψη σας ότι η Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης είναι ομολογιακή και ότι σε αυτή διδάσκεται, από τότε που ιδρύθηκε, η Θεολογία και η Ποιμαντική της Μιας Καθολικής Ορθόδοξη και Αποστολική Εκκλησίας ; Αλλά αν αυτό το γράφετε στα παλαιοτέρα των χρυσοποίκιλτων υποδημάτων σας, έχετε υπόψη ότι εδώ και αρκετό καιρό στην χώρα αυτή  εξελίσσετε, χωρίς καμία ουσιαστική αντίδραση, μια άνευ προηγούμενου, οργανωμένη από την τουρκική μαφία και τις ίδιες τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, μια εισβολή δεκάδων χιλιάδων μουσουλμάνων με κύριο στόχο την αλλαγή της εθνοθρησκευτικής δομής έτσι ώστε σε λίγο καιρό να γίνουμε μια περιθωριοποιημένη μειονότητα ; Σεβασμιότατοι δεσποτάδες, δεν ενδιαφέρεστε καθόλου για την δραστηριότητα του τουρκικού προξενείου στην περιοχή σας που έχει καταστεί, με τις «ευλογίες» όλων σας, το  πραγματικό διοικητήριο της Θράκης και το τέλειο όχημα για την προώθηση της τουρκικής προπαγάνδας που επιδιώκει, απροκάλυπτα πλέον, την απόσχιση της δυτικής Θράκης και την δημιουργία θρακικού μουσουλμανικού κράτους υποτελές στην  «μητέρα πατρίδα», την Τουρκία; « Ίδετε ότι εκτετυφλώνται πάντες ουκ έγνωσαν φρονήσαι πάντες κύνες ενεοί ου δυνήσονται υλακτείν ενυπνιαζόμενοι κοίτην, φυλούντες νυστάξαι». (Ης. Νστ 10).

Είναι καταπληκτικό το πως σε μια προδοτική πολιτική ηγεσία, που έχει παραδώσει την εθνική κυριαρχία σε εχθρούς του ελληνισμού, που πολεμά με λύσσα και με δεκάδες νομοσχέδια την εθνική και θρησκευτική ταυτότητα μας, έχει συνταχτεί μαζί της η θρησκευτική ιεραρχία, (ή μέρος της). Αυτή η ιεραρχία ή κάνει πως δεν βλέπει όλα όσα συμβαίνουν με το χαρακτηριστικό ξεπούλημα της εθνικής κυριαρχίας, ή ακόμα χειρότερα, στηρίζει αυτή την εθνοκτόνο και ορθοδοξοκτόνο πολιτική της Νέας Τάξης. Είναι αυτοί που αντί να ξεσηκωθούν για την αιρετική θρησκευτική αποστασία της ίδιας της κεφαλής της ορθοδοξίας, αρέσκονται σε πονηρές υπεκφυγές, αντί να ξεσηκωθούν για το εξόντωση  της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή  του ίδιου του ποιμνίου τους, για την λεηλασία των ιερών και των όσιων, αυτά που κράτησαν επί αιώνες στην ύπαρξη τον ελληνισμό, κρύβονται πίσω από τις τιάρες τους και ευλογούν όλη αυτή την εθνοθρησκευτική θύελλα. Πολιτικοί και Ιεράρχες, (και φυσικά υπάρχουν οι φωτεινές εξαιρέσεις), έχουν γίνει ένα και το αυτό στην εξόντωση του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Έχουν γίνει ένα και το αυτό στην πυρπόληση όλων των πατροπαράδοτων αξιών μας. Έχουν γίνει ένα και το αυτό στην εθνικό ξεπούλημα και στην προώθηση του ισλαμισμού και όλων των ανθρώπινων διαστροφών που μας τις σερβίρουν σαν «πρόοδο» και «εκσυγχρονισμό». Ισλαμιστές σφαγείς και αδίστακτοι ομοφυλόφιλοι, θα επιβάλλονται σαν τα σύμβολα του νεοελληνισμού πάνω στα αποκαΐδια της ίδιας μας της ύπαρξης εν ονόματι του «αντιρατσισμού»  και των ανθρωπίνων «δικαιωμάτων».

«Οι μεν πολιτικοί ηγέτες ευθύνεται σε βαθμό κακουργήματος διότι συμμετέχοντες εις τις αδικίες κλπ παρανομούν μη εφαρμόζοντες τους νόμους δια περιορισμό και εξαλειψιν της κοινωνικής αδικίας και δια προστασίαν και σεβασμό της ανθρώπινης προσωπικότητος. Οι δε πνευματικοί άρχοντες ευθύνονται γιατί ανεχόμενοι τις αντιχριστιανικές και αντικοινωνικές αυτές καταστάσεις, αρνούνται –φοβούνται να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας και προφητικού λόγου ελέγχου-έλεγχου εις όσα αρνητικά συμβαίνουν» (από Χρυσούφαντο).

Πολλοί υποστηρίζουν ότι όλα αυτά έπρεπε να γίνουν γιατί κάπου είχαμε ξεφύγει. Αυτό δεν μας απαλλάσσει από τις ευθύνες αντίστασης μας, από τις ευθύνες να υπερασπιστούμε την ίδια μας την ύπαρξη και το αυτεξούσιο μας. Αλλιώς  κανείς δεν θα είχε αγωνιστεί να μην πέσει το Βυζάντιο στους εχθρούς. Σήμερα οι «εχθροί» δεν παιανίζουν αλαλάζοντας τα φλάμπουρα της ημισελήνου, (τουλάχιστον όχι ακόμα), έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης, αλλά οθόνες, «δημοκρατικές διαδικασίες» και άφθονο «εκσυγχρονισμό» και τώρα έναν «όμορφο» οικουμενισμό.  Ω μη γένοιτο! Ότι σχέδια και να έχουν, με όσες δυνάμει και να πολεμούν έχει και ο Παντοδύναμος τα δικά Του σχέδια!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

πηγή

Πούτιν: Ὁ Ἀντίχριστος τοῦ... Ἀντιχρίστου Τά γεωπολιτικά παιχνίδια τῆς Ν. Τάξης Πραγμάτων σκοντάφτουν στό Ὀρθόδοξο Ρῶσο πρόεδρο!

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

 

Τό σκηνικό τῆς καταστροφῆς πού ἄρχισε μέ τήν μεγάλη ἀπάτη τῆς λεγόμενης καί ἀμερικανοκίνητης Ἀραβικῆς Ἄνοιξης, τό 2010, (Ἀραβική Ἄνοιξη 2010–2014, ὀνομάστηκε ἕνα κύμα διαδηλώσεων καί διαμαρτυριῶν στή Μέση Ἀνατολή καί τή Βόρεια Ἀφρική πού ἐκδηλώθηκε ἀπό τίς 18 Δεκεμβρίου τοῦ 2010), εἶχε δύο συγκεκριμένους στόχους. Ὁ ἕνας ἦταν τά ἐνεργειακά κοιτάσματα τῆς εὐρύτερης περιοχῆς μέ βασικό στόχο τήν ἐνεργειακή ἀπεξάρτηση τῆς Δύσης ἀπό τήν Ρωσία καί τό Ἰράν καί ὁ ἄλλος, ὁ ἴδιος Ρῶσος πρόεδρος, Βλαδιμήρ Πούτιν.

Ἡ «παράσταση» πού ἄρχισε μέ τήν Τυνησία, Λιβύη, Αἴγυπτο, κορυφώθηκε στήν Συρία μέ τόν αἱματηρό ἐμφύλιο πόλεμο, συνεχίστηκε μέ τήν ἐμφάνιση καί ἐπέλαση στό Ἰράκ τῶν Τζιχαντιστῶν, (βλέπε πρακτόρων τῶν ΗΠΑ, Κατάρ καί Τουρκίας). Οἱ Τζιχαντιστές, σάν τό πιό μαχητικό ὄργανο τῆς Νέας Τάξης στήν περιοχή, εἶχαν σάν κύρια ἀποστολή καί τό πέτυχαν, νά παρεμβληθοῦν μεταξύ τῆς Βαγδάτης,   Δαμασκοῦ καί τοῦ βορείου Ἰράκ. Ὅλο αὐτό σκηνοθετήθηκε ἀφενός γιά νά ἀκυρωθοῦν τά ὅποια σχέδια τῆς ἐνεργειακῆς σύνδεσης Ἰράν-Ἰράκ καί Συρίας καί ἀφετέρου καί κυρίως γιά νά μεταφέρουν ἀπρόσκοπτα μέ τήν μεσολάβηση τῶν Κούρδων τοῦ βορείου Ἰράκ καί τῆς Τουρκίας, τό πετρέλαιο τοῦ Ἰράκ στά τουρκικά λιμάνια τῆς ἀνατολικῆς Μεσογείου καί ἀπό ἐκεῖ στίς ΗΠΑ καί κυρίως στό Ἰσραήλ. Παράλληλα μέ τίς ἐπιχειρήσεις στήν Μέση Ἀνατολή ἄρχισε νά προχωρεῖ καί τό σχέδιο τῆς ἄμεσης πλαγιοσκόπησης τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία εἶναι ὁ κύριος προμηθευτής τῆς Εὐρώπης σέ φυσικό ἀέριο μέ ἀποτέλεσμα νά ὑπάρχει ἄμεση ἐξάρτηση ἀπό ἕνα βασικό ἀστάθμητο παράγοντα, ὅπως εἶναι ἡ Ρωσία τοῦ Πούτιν. Ἐδῶ ὁ στόχος αὐτοῦ τοῦ «θεάτρου» ἦταν ἡ ἀκύρωση τοῦ σχεδίου ὑλοποίησης τοῦ ἀγωγοῦ South stream, ἕνας ἀγωγός πού ἀναβαθμίζει ἄμεσα στρατηγικά τήν χώρα μας καί τήν ἀντικατάστασή του ἀπό τόν περίφημο τουρκοαζερικῆς ἐπιρροῆς ἀγωγό, ΤΑΡ, πού ὑποβάθμιζει καί ἐνεργειακά, ἀλλά κυρίως καί στρατηγικά τήν Ἑλλάδα. Τώρα ἡ «παράσταση» συνεχίζεται μέ τήν ὑπόθεση τῆς κατάρριψης τοῦ μαλαισιανοῦ ἀεροσκάφους στήν ἀνατολική Οὐκρανία. Τό ἐπίμαχο   σημεῖο στήν ὑπόθεση αὐτή, εἶναι ὅτι ἡ ναζιστική κυβέρνηση τοῦ Κιέβου ἔστειλε σκόπιμα τό ἀεροπλάνο αὐτό στήν ἐμπόλεμη ζώνη γιά νά μπορέσει στή συνέχεια νά κατηγορήσει τούς Ρώσους τῆς περιοχῆς, πού σφαγιάζονται ἐπί μέρες καί κανένας διεθνής παράγοντας δέν εἶχε ἐνδιαφερθεῖ γιά αὐτή τήν σφαγή, ὅτι αὐτοί εἶναι οἱ ἀδιαμφισβήτητοι ἔνοχοι τῆς κατάρριψης. Νά θυμίσουμε ὅτι τό ἄλλο μαλαισιανό ἀεροπλάνο χάθηκε χωρίς κάνεις νά μᾶς πεῖ τί ἔγινε ἐνῶ καί στήν περίπτωση αὐτή, (ὅπως καί στήν ἄλλη), τουλάχιστον πέντε δυτικοί δορυφόροι κατέγραφαν τά πάντα σχετικά μέ τήν πορεία του. Γιατί ἔκρυψαν τήν ἀλήθεια ;

Ἀλλά ὅπως ἀναφέραμε καί στήν ἀρχή, ὁ βασικός στόχος εἶναι ἡ Ρωσία τοῦ Πούτιν. Ὅλες οἱ κινήσεις τοῦ Ρώσου προέδρου τά τελευταῖα χρόνια, ὅπως ἡ μεγάλη του στήριξη στήν ἀναζωογόνηση τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης ἐκκλησίας, ἡ ἀπαγόρευση τῶν ξένων ΜΚΟ, (πού δροῦσαν ὑπονομευτικά), οἱ νομικές διώξεις τῶν ὁμοφυλοφιλικῶν ὀργανώσεων, ἀλλά κυρίως ἡ ἀπαγόρευση λειτουργίας ξένων τραπεζῶν πού ὑπονόμευαν τό ρωσικό τραπεζιτικό σύστημα, ἔδειξαν πώς προβάλλονταν σάν ἕνα ἀνάχωμα στήν ἐπέλαση τῆς Νέας Τάξης. Ἡ τελευταία κίνηση τοῦ Πούτιν νά προχωρήσει στήν δημιουργία ἑνός νέου ΔΝΤ ἀπό τήν ὁμάδα τῶν BRICS, (Βραζιλία, Ρωσία, Ἰνδία, Κίνα, Νότιος Ἀφρική), ἦταν ἡ ἀποκορύφωση τῆς «ἀνταρσίας» τοῦ Ρώσου προέδρου. Ἀμέσως μετά, (σύμπτωση;), εἴχαμε τήν κατάρριψη τοῦ μαλαισιανοῦ ἀεροπλάνου γιά τό ὁποῖο ἡ Δύση θέλησε νά ρίξει τήν βαριά εὐθύνη στήν Ρωσία. Ἡ κίνηση αὐτή τοῦ Ρώσου προέδρου μέ τήν ὁμάδα τῶν BRICS, εἶχε κυριολεκτικά ἐξοργίσει τά ἀμερικανικά «σκοτεινά» κέντρα πού πνέουν μένεα ἐναντίον του. Τό «πάθημα» τῆς Συρίας ὅπου ὁ Πούτιν σταμάτησε τήν προγραμματισμένη ἐπέμβαση τῶν Ἀμερικανῶν καί στή συνέχεια ἡ ἀνάκτηση τῆς Κριμαίας ἀπό τήν Ρωσία, εἶναι ἄλλα δύο ἀσυγχώρητα «παραπτώματα» τοῦ Πούτιν γιά τούς Ἀμερικανούς. Γιά πρώτη φορά ἡ Νέα Τάξη ἀναγκάστηκε νά ὑποχωρήσει καί νά ἀκυρώσει κάποια σχέδια της. Ὅπως ἀποκαλύπτει καί μία τουρκική ἀντισιωνιστική ἐφημερίδα, ἡ Milligazete, (20/7/2014), ἐπικαλουμένη πηγές ἀμερικανικῶν ΜΜΕ, ἡ περίφημη οἰκογένεια τῶν Ρότσιλντ, ἡ μεγάλη οἰκογένεια πού ἐλέγχει ἄμεσα τό ΔΝΤ, ἔχει ἐπικηρύξει τόν Ρῶσο πρόεδρο γιατί γιά πρώτη φορά στήν παγκόσμια ἱστορία κλονίζονται τά οἰκονομικά της συμφέροντα καί ἡ φιλοδοξία της νά ὑποτάξει ὅλον τόν πλανήτη στήν Νέα Τάξη Πραγμάτων. Γι’ αὐτό καί πολλοί στήν Μόσχα ἀναρωτήθηκαν μήπως ὁ πραγματικός στόχος τῆς κατάρριψης στήν ἀνατολική Οὐκρανία ἦταν τό ἴδιο τό ἀεροπλάνο τοῦ Ρώσου προέδρου, πού πρίν ἀπό λίγο εἶχε περάσει πολύ κοντά ἀπό τήν περιοχή.

Ἀλλά τό θέμα ἔχει καί τήν μεταφυσική του διάσταση, καθώς τέτοιες μεταφυσικές διαστάσεις ἐπηρεάζουν πολύ τήν ἀμερικανική κοινή γνώμη καί καλλιεργοῦνται σκόπιμα ἀπό τά ἴδια κέντρα. Ὅσοι παρακολουθοῦν ἀμερικανική τηλεόραση θά γνωρίζουν ὅτι ἀπό τίς ἀρχές τῆς πρώτης δεκαετίας τοῦ εἰκοστοῦ πρώτου αἰώνα, τά μεγαλύτερα δορυφορικά ἀμερικανικά θρησκευτικά κανάλια, ὅπως πχ. τό GOD TV, τό DayStar τό Christian Television, τό The Family Channel κ.ἄ. ἔκαναν ἀλλεπάλληλες ἐκπομπές μέ μακροσκελεῖς ἀναλύσεις ἀφιερωμένες στόν νέο τότε πρόεδρο τῆς Ρωσίας πού τόν παρουσίασαν σάν τόν ἀναμενόμενο Ἀντίχριστο. Μέσα σέ αὐτό τό πνεῦμα εἶναι καί ἡ πρωτοφανής δήλωση πού ἔκανε στίς 5 Μαΐου 2014, ὁ Σουηδός ὑπουργός Ἐξωτερικῶν, Κάρλ Μπίλντ, (ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε καί πρωθυπουργός τῆς Σουηδίας (1991-1994), εἶναι τακτικός θαμώνας τῆς Λέσχης Bilderberg, τοῦ Council on Foreign Relations, (CFR) καί τῆς Τριμεροῦς Ἐπιτροπῆς, ἕνας ἀπό τούς ἀρχιτέκτονες τῆς πολιτικῆς τῆς Ε.Ε. γιά τήν Ἀνατολική Εὐρώπη καί ἕνας ἀπό τούς «νεκροθάφτες» τῆς ἑνωμένης Γιουγκοσλαβίας), πώς ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἄμεση ἀπειλή γιά τόν δυτικό πολιτισμό καί πώς τό πρόβλημα εἶναι πώς ἡ Ρωσία… εἶναι ὀρθόδοξη χώρα. Τό μεγάλο μῖσος πού καλλιεργεῖται στίς δυτικές χῶρες κατά τοῦ Πούτιν καί τῆς Ὀρθόδοξης ταυτότητάς του, ἔχει ἀπό τήν μία σάν ἀφετηρία τό σκληρό καί ἀρρωστημένο θρησκευτικό πουριτανικό προφίλ τῶν Προτεσταντικῶν σεκτῶν καί ἀπό τήν ἄλλη, τήν ἔμφαση πάνω στά «ἀνθρώπινα δικαιώματα», τίς «δημοκρατικές διαδικασίες», τήν ἐλευθερία τῶν ὁμοφυλόφιλων, τά φεμινιστικά κινήματα πού κηρύττουν πώς ὁ Πούτιν εἶναι στυγνός δικτάτορας χειρότερος ἀκόμα καί ἀπό τόν Στάλιν. Ὅποιοι ἀκόμα νομίζουν πώς στήν Ἀμερική καί στήν Γερμανία ὑπάρχει ἐλευθερία πληροφόρησης, δυστυχῶς ἀπατοῦνται οἰκτρά. Ἕνα τεράστιο καί καλά ὀργανωμένο σύστημα ΜΜΕ μέ μεγάλες δυνατότητες παραπληροφόρησης, κατασκευῆς πλαστῶν βίντεο, δημιουργίας τεχνητῶν εἰδήσεων, ἔχει στήσει μία τρομερή ἐκστρατεία, εἰδικά μετά τήν ἀλλαγή στήν Οὐκρανία, δυσφήμησης τοῦ Ρώσου πρόεδρου πού τόν παρουσιάζουν σάν νά εἶναι ἡ «μάστιγα τῆς ἀνθρωπότητας» καί σάν ἡ παγκόσμια ἀπειλή γιά τήν εἰρήνη.

Ὅλα αὐτά θά πρέπει νά μᾶς προβληματίσουν σέ μεγάλο βαθμό καθώς ὅπως φαίνεται, ὁ ἀντίχριστος παίζει πολύ ὄμορφα παιχνίδια ἀντιστρέφοντας τό μαῦρο σέ ἄσπρο καί τήν ἡμέρα σέ νύχτα. Κατηγοροῦν τόν Πούτιν γιά τήν ἐπέμβασή του στήν Κριμαία, ὅταν οἱ Ἀμερικανοί ἔχουν σπάσει ρεκόρ στρατιωτικῶν ἐπεμβάσεων σέ ξένες χῶρες χωρίς νά ρωτήσουν κανένα. Νικαράγουα, Σομαλία, Ἀφγανιστάν, Ἰράκ, εἶναι μερικά μόνο ἀπό τά λίγα παραδείγματα τῆς «θεόπνευστης» δράσης τῶν Ἀμερικανῶν βουτηγμένη στό αἷμα καί στήν καταστροφή. Ὅταν τό Ἰσραήλ κάθε λίγο καί λιγάκι ἐπεμβαίνει σέ ξένα ἐδάφη χωρίς νά ρωτήσει κανένα. Ὅταν ἡ Τουρκία κατέχει ἀκόμα παράνομα ἐδάφη τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας πού εἶναι καί μέλος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης. Καί ἀπό τήν ἄλλη δέν κάνουν τίποτα, ἤ πιό σωστά ἐνισχύουν τούς φανατικούς ἰσλαμιστές νά κουρελιάζουν τά ἐπίσημα σύνορα σφάζοντας τούς χριστιανούς στήν Μέση Ἀνατολή καί νά ἀπειλοῦν τούς πάντες καί τά πάντα, ἐνῶ ὁ Θεός, ὅπως ὑποστηρίζουν, δέν τούς εἶπε τίποτα γιά νά πολεμήσουν κατά… τοῦ Ἰσραήλ!

Τό πρόβλημα ὅμως σέ ὅλα αὐτά εἶναι πώς στήν δική μας τήν χώρα μᾶς κυβερνᾶ σήμερα ἕνα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα πού ἔχει ὑποταχτεῖ πλήρως στίς ἐπιταγές τῶν ξένων ἀφεντικῶν πού ἐξυπηρετοῦν μέ τόν καλύτερο τρόπο τά σχέδια τῆς Νέας Τάξης. Ἐξ’ οὐ καί ὁ ἀδυσώπητος πόλεμος κατά τῆς Ὀρθοδοξίας μέ ἀλλεπάλληλα νομοσχέδια πού πλήττουν ἄμεσα τίς θρησκευτικές ἀξίες καί διαλύουν τήν παραδοσιακή παιδεία μας. Ὅσοι διαφωνοῦν, σύμφωνα μέ τό καινούριο ἐφεύρημα τοῦ νέου, (γνωστοῦ ἀγνωστικιστή καί σαϊεντολόγου), ὑπουργοῦ Παιδείας, (πού πρόσφατα τόν ὑποδέχτηκαν μετά βαΐων καί κλάδων στόν Ἅγιο Ὄρος), εἶναι ζηλωτές καί θά πρέπει νά ἐξαφανιστοῦν γιά τήν «πρόοδο» καί τό γενικό καλό. Ἔτσι ἡ Ἑλλάδα σύμφωνα μέ τόν κύριο αὐτό καί τούς συνυπουργούς του, ἀπαλλαγμένη ἀπό τούς ζηλωτές, τούς ἀναχρονιστές, αὐτούς πού ἐπιμένουν στήν «ὀπισθοδρομική διδαχή» τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, θά βαδίσει τόν δρόμο τῆς «μεγάλης Προόδου».

Ζήτω λοιπόν ἡ Νέα Τάξη καί στήν χώρα μας, ἐνάντια πρωτίστως καί στόν διαφημιζόμενο… ἀντίχριστο ἀντίπαλό της. Ἀλλοίμονό μας!

Συντάκτης: Νίκος Χειλαδάκης
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2014