Τυπικόν της 21ης Aὐγούστου 2013

Τετάρτη: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Θαδδαίου καί  τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Βάσσης καί τῶν τέκνων αὐτῆς.  Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ Πατελάρου,  Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Ἀπόστολος:  Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης θ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ιγ΄ 4-13, ιδ΄ 1-5). Εὐαγγέλιον:  Τοῦ Ἀποστόλου· (Μᾶρκ. γ΄ 13-21), ζήτει τοῦτο τῇ Τρίτῃ ιγ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου.

Τυπικόν της 16ης Aὐγούστου 2013

Παρασκευή: Ἀνάμνησις τῆς ἐξ Ἐδέσσης τῆς  Μεσοποταμίας εἰς Κωνσταντινούπολιν ἀνακομιδῆς  τῆς ἀχειροποιήτου Εἰκόνος τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος  ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἤτοι τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου.  Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Διομήδους.  Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Τιμοθέου, Ἐπισκόπου Εὐρίπου,  κτήτορος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πεντέλης, καί  Γερασίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ, τοῦ νέου ἀσκητοῦ.  Τῶν ἐν Μεγάροις ἀθλησάντων ἕξ Ἁγίων Μαρτύρων  Δωροθέου, Σαράντη, Ἰακώβου, Σεραφείμ, Δημητρίου  καί Βασιλείου.

Τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Ἐν τῇ Γεννήσει...». Κοντάκιον: «Τήν ἐν πρεσβείαις...». Ἀπόλυσις: Μικρά. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός – Ψαλτήριον. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...». Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου·  «Ποίοις οἱ γηγενεῖς ὄμμασιν... – Ποίοις οἱ χοϊκοί ψαύσωμεν...  – Πάλιν Δεσποτικῆς πάρεστι...» καί  2.–Τά 3 Στιχηρά Προσ­όμοια τῆς Ἑορτῆς τοῦ Μικροῦ Ἑσπερινοῦ·  «Ποίοις οἱ εὐτελεῖς χείλεσι... – Τίνα τά φοβερά ᾄσματα...  – Ποῖα πνευματικά ᾄσματα...»,ζήτει ταῦτα ἐν τῷ Μικρῷ  Ἑσπερινῷ τῆς Ἑορτῆς. Δόξα, Καί νῦν:  Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε τήν παγκόσμιον Κοίμησιν...». Εἴσοδος:  «Φῶς ἱλαρόν...».Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. Ἀπόστιχα:  Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Δῆμος τῶν μαθητῶν...  –Ὤ τῶν ὑπερφυῶν...– Κλίμαξ πρός οὐρανόν...», κτλ. μετά τῶν  πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα. Δόξα, Καί νῦν:  Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ τῶν οὐρανῶν ὑψηλοτέρα...», ζήτει τοῦτο εἰς τήν Λιτήν. Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...» καί  2.–Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». Ἀπόλυσις. Τῇ Παρασκευῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Ὥς εἴθισται. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκια:  1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...».  2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». Καθίσματα:  Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, ἅπαντα ἐκ δευτέρου. Κανόνες:  1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀμφεπονεῖτο ἀΰλων τάξις...», μετά τῶν Εἰρμῶν αὐτοῦ καί  2.–Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Σωματικῶς μορφωθῆναι...». Καταβασίαι: «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...». Ἡ Τιμιωτέρα. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς:  «Αἱ γενεαί πᾶσαι... – Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅ­ροι...». Ἐξαποστειλάριον:  Τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν Ἀποστόλων ὁ δῆμος...», δίς. Αἶνοι:  Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου·  «Ποίοις οἱ γηγενεῖς ὄμμασιν... – Ποίοις οἱ χοϊκοί ψαύσωμεν...  – Πάλιν Δεσποτικῆς πάρεστι...» εἰς 4, τό πρῶτον δίς. Δόξα, Καί νῦν:  Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ τῶν οὐρανῶν ὑψηλοτέρα...». Δοξολογία:  Μεγάλη. «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...». ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα:  Τῆς Ἑορτῆς. Εἴσοδος. Εἰσοδικόν:  «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...». Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...».  2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον:  Ἑορτῆς· «Τήν ἐν πρεσβείαις...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος:  Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Οἱ καλῶς διακονήσαντες...»  (Α΄ Τιμ. γ΄ 13-16, δ΄ 1-5), μετά τοῦ οἰκείου Προκειμένου,  ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ πρό τῶν Φώτων. Εὐαγγέλιον:  Ὁμοίως· «Ἐγένετο ἐν τῷ συμπληροῦσθαι...»  (Λουκ. θ΄ 51-57, ι΄ 22-24, ιγ΄ 22), ζήτει τοῦτο τῇ 16η Αὐγούστου. Εἰς τό Ἐξαιρέτως:  «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν:  «Αἰνεῖτε...». «Εἴδομεν τό φῶς...», κτλ. Ἀπόλυσις.

Τυπικόν της 15ης Aὐγούστου 2013

Πέμπτη: Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ  ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ.

Πατριαρχική καί Συνοδική Θεία Λειτουργία.   ῾Ο Πατριάρχης κατά τήν ἡμέραν ταύτην μεταβαίνει μεθ’ ἁπάσης  τῆς ᾿Ακολουθίας Αὐτοῦ εἰς ἕνα ἐκ τῶν εἰς τήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου  ἀφιερωμένον ῾Ιερόν Ναόν τῆς ᾿Αρχιεπισκοπῆς καί τελεῖ τήν  Θείαν Λειτουργίαν, συμφώνως τῷ Τυπικῷ τῆς ῾Αγίας  τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης ᾿Εκκλησίας.   Τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον:  «Λαοί προσκιρτήσατε...». Κοντάκιον:  «Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου...». Ἀπόλυσις:  Μικρά. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός – Ψαλτήριον. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...». Ἑσπέρια: Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον τῆς Ἑορτῆς·  «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος...»καί τά 2 Στιχηρά Προσόμοια·  «Βαβαί τῶν σῶν μυστηρίων... – Τήν σήν δοξάζουσι Κοίμησιν...»  εἰς 6, ἅπαντα ἐκ δευτέρου. Δόξα, Καί νῦν:  Τό ὀκτάηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Θεαρχίῳ νεύματι...», δίχορον. Εἴσοδος:  «Φῶς ἱλαρόν...».Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα. Ἀπόστιχα:  Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν, λαοί...  – Τήν πάνσεπτόν σου Κοίμησιν... – Δαυϊτικήν ᾠδήν σήμερον λαοί...»,  μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα:  α΄.– «Ἀνάστηθι, Κύριε, εἰς τήν ἀνάπαυσίν σου, σύ  καί ἡ κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου».  β΄.– «Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυΐδ ἀλήθειαν καί οὐ μή ἀθετήσει  αὐτήν· ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι ἐπί τοῦ θρόνου σου». Δόξα, Καί νῦν:  Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὅτε ἐξεδήμησας, Θεοτόκε Παρθένε...». Τρισάγιον. Ἀπολυτίκιον:  Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...», τρίς.  Ἀπόλυσις. Τῇ Πέμπτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ  Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς  Ἑορτῆς· «Ἔπρεπε τοῖς αὐτόπταις τοῦ Λόγου...», κτλ.  μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον  τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκιον:  Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...», τρίς. Καθίσματα:  Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον,  ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, ἅπαντα ἐκ δευτέρου. Ἀναβαθμοί:  Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...». Προκείμενον:  «Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καί γενεᾷ». Στίχος:  «Ἄκουσον, θύγατερ καί ἴδε, καί κλῖνον τό οὖς σου, καί ἐπιλάθου  τοῦ λαοῦ σου καί τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καί ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεύς  τοῦ κάλλους σου». Εὐαγγέλιον Ὄρθρου:  «Ἀναστᾶσα Μαριάμ, ἐπορεύθη εἰς τήν ὀρεινήν...» (Λουκ. α΄ 39-49, 56). Ὁ Ν΄ Ψαλμός:  (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...». Καί νῦν, τό αὐτό καί τό  Ἰδιόμελον· «Ὅτε ἡ μετάστασις...». Κανόνες:  Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Ἀμφεπονεῖτο ἀΰλων τάξις...» καί·  «Παρθένοι νεάνιδες...» μετά τῶν Εἰρμῶν αὐτῶν μετά στίχου·  «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα  Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Ἡ Ὑπακοή:  «Μακαρίζομέν σε...». Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος:  Τῆς Ἑορτῆς. Συναξάριον:  Τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι:  «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...». Ἡ Τιμιωτέρα:  Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων  τῆς Ἑορτῆς, μετά τῶν Μεγαλυναρίων, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς:  «Αἱ γενεαί πᾶσαι... – Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅ­ροι...». Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων...», τρίς. Αἶνοι:  Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Τῇ ἐνδόξῳ Κοιμήσει σου...  – Ἐκ περάτων συνέδραμον... – Τήν ζωήν ἡ κυήσασα...» εἰς 4,  τό πρῶτον δίς. Δόξα, Καί νῦν:  Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Τῇ ἀθανάτῳ σου Κοιμήσει...». Δοξολογία:  Μεγάλη.            «Ἐν τῇ Γεννήσει...».  ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα:  Τῆς Ἑορτῆς. Ἀντίφωνον α΄. Ἦχος β΄. «Ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ πᾶσα ἡ γῆ. Ἐξομολογεῖσθε αὐτῷ, αἰνεῖτε τό ὄνομα αὐτοῦ. Ἐν πόλει Κυρίου τῶν δυνάμεων, ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ἐγεννήθη ἐν εἰρήνῃ ὁ τόπος αὐτοῦ, καί τό κατοικητήριον αὐτοῦ ἐν Σιών. Δόξα... Καί νῦν...».        Ἀντίφωνον β΄. Ἦχος ὁ αὐτός. «Ἀγαπᾷ Κύριος τάς πύλας Σιών, ὑπέρ πάντα τά σκηνώματα Ἰακώβ. Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περί σοῦ ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός ἐθεμελίωσεν αὐτήν εἰς τόν αἰῶνα. Ἡγίασε τό σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος.     Δόξα... Καί νῦν... Ὁ Μονογενής Υἱός...».       Ἀντίφωνον γ΄. Ἦχος α΄. «Ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ὁ Θεός, ἑτοίμη ἡ καρδία μου. Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέ μοι; Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, καί τό ὄνομα Κυρίου  ἐπικαλέσομαι».          Εἴσοδος. Εἰσοδικόν:  «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...». Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκιον:  Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». Κοντάκιον:  Ὁμοίως· «Τήν ἐν πρεσβείαις...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος:  Τῆς Ἑορτῆς· «Τοῦτο φρονείσθω ἐν ὑμῖν...» (Φιλιπ. β΄ 5-11). Εὐαγγέλιον:  Ὁμοίως· «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά...» (Λουκ. ι΄ 38-42, ια΄ 27-28). Εἰς τό Ἐξαιρέτως:  «Αἱ γενεαί πᾶσαι... – Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι...». Κοινωνικόν:  «Ποτήριον σωτηρίου...». «Εἴδομεν τό φῶς...», κτλ. Ἀπόλυσις.

Τυπικόν της 12ης Aὐγούστου 2013

Δευτέρα: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Φωτίου καί Ἀνικήτου.  Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Σεργίου, Στεφάνου, Κάστορος  καί Παλάμωνος.  Τῶν Ἁγίων Δώδεκα Μαρτύρων στρατιωτῶν, τῶν ἐκ Κρήτης.

Ἀπόστολος:  Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας η΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. θ΄ 13-18). Εὐαγγέλιον:  Ὁμοίως· Δευτέρας η΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ις΄ 1-6).  Τῷ ἑσπέρας τῆς αὐτῆς ἡμέρας ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς,  ἄνευ τῶν Ἀναγνωσμάτων καί ὁ Μικρός Παρακλητικός Κανών. Τρισάγιον. Ἀπολυτίκιον:  Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...»,τρίς.

Τυπικόν της 6ης Aὐγούστου 2013

Τρίτη: Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ  ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Χριστοῦ τήν Μεταμόρφωσιν...». Κοντάκιον: «Ἐν τῇ θείᾳ σήμερον Μεταμορφώσει...». Ἀπόλυσις: Μικρά. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...». Ἑσπέρια: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς·  «Πρό τοῦ Σταυροῦ σου, Κύριε... – Πρό τοῦ Σταυροῦ σου,  Κύριε, παραλαβών... – Εἰς ὄρος ὑψηλόν...  – Ὄρος τό ποτε ζοφῶδες...» εἰς 6, τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου. Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς·  «Προτυπῶν τήν Ἀνάστασιν τήν σήν...». Εἴσοδος:  «Φῶς ἱλαρόν...».Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα. Ἀπόστιχα:  Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ πάλαι τῷ Μωσεῖ συλλαλήσας...  – Τήν σήν τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ... – Τό ἄσχετον τῆς σῆς φωτοχυσίας...»,  μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄. – «Σοί εἰσιν οἱ οὐρανοί καί σή ἐστιν ἡ γῆ· τήν οἰκουμένην  καί τό πλήρωμα αὐτῆς σύ ἐθεμελίωσας». β΄. – «Θαβώρ καί Ἑρμών ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται». Δόξα, Καί νῦν:  Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Πέτρῳ καί Ἰωάννῃ καί Ἰακώβῳ...». Τρισ­άγιον. Ἀπολυτίκιον: «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...», τρίς. Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθείς ἐν  δόξῃ ἐνώπιον τῶν ἁγίων αὐτοῦ μαθητῶν καί Ἀποστόλων,  Χριστός ὁ ἀληθινός...». Τῇ Τρίτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ  Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς  Ἑορτῆς· «Ὁ φω­τί σου ἅπασαν τήν οἰκουμένην...», κτλ. μετά τοῦ  Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό  Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκιον:  Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...»,τρίς. Καθίσματα:  Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον,  ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, ἅπαντα ἐκ δευτέρου. Ἀναβαθμοί:  Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...». Προκείμενον:  «Θαβώρ καί Ἑρμών ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται». Στίχος:  «Σοί εἰσιν οἱ οὐρανοί καί σή ἐστιν ἡ γῆ· τήν οἰκουμένην  καί τό πλήρωμα αὐτῆς σύ ἐθεμελίωσας». Εὐαγγέλιον Ὄρθρου:  Τῆς Ἑορτῆς· «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τόν Πέτρον...» (Λουκ. θ΄ 28-36). Ὁ Ν΄ Ψαλμός:  (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Ἀποστόλων...».  Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον·  «Ὁ φωτί σου ἅπασαν...». Κανόνες:  Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Ῥήματα ζωῆς...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ  καί·«Μωσῆς ἐν θαλάσσῃ...», ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα  Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Μεσῴδιον Κάθισμα:  Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπί τό ὄρος τό Θαβώρ...», ἅπαξ. Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος:  Τῆς Ἑορτῆς. Συναξάριον:  Τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι:  «Σταυρόν χαράξας...». Ἡ Τιμιωτέρα:  Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων  τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς:  «Μυστικός εἶ Θεοτόκε παράδεισος...». Ἐξαποστειλάριον:  Τῆς Ἑορτῆς· «Φῶς ἀναλλοίωτον Λόγε...», τρίς. Αἶνοι:  Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Πρό τοῦ τιμίου Σταυροῦ σου...  – Ὁ πρό αἰώνων ὑπάρχων Θεός Λόγος...  – Παρθενικῆς ἐκ νεφέλης...» εἰς 4, τό πρῶτον δίς. Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Παρέλαβεν ὁ Χριστός...». Δοξολογία: Μεγάλη. «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...».  ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς. Ἀντίφωνον α΄. Ἦχος β΄. «Μέγας Κύριος, καί αἰνετός σφόδρα. ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ἑτοιμάζων ὄρη ἐν τῇ ἰσχύι αὐτοῦ. Ὁ ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον. Τά ὄρη ἀγαλλιάσονται ἀπό προσώπου Κυρίου. Δόξα... Καί νῦν...».                                                                  Ἀντίφωνον β΄. Ἦχος ὁ αὐτός. «Οἱ θεμέλιοι αὐτοῦ ἐν τοῖς ὄρεσι τοῖς ἁγίοις. Ἀγαπᾷ Κύριος τάς πύλας Σιών, ὑπέρ πάντα τά σκηνώματα Ἰακώβ. Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περί σοῦ, ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ. Μήτηρ Σιών, ἐρεῖ ἄνθρωπος· καί ἄνθρωπος ἐγεννήθη ἐν αὐτῇ.                                                                 Δόξα... Καί νῦν... Ὁ Μονογενής Υἱός...».            Ἀντίφωνον γ΄. Ἦχος βαρύς. «Τά ἐλέη σου, Κύριε, εἰς τόν αἰῶνα ᾄσομαι. Ἐξομολογήσονται οἱ οὐρανοί τά θαυμάσιά σου, Κύριε. Μακάριος ὁ λαός ὁ γινώσκων ἀλαλαγμόν. Κύριε, ἐν τῷ φωτί τοῦ προσώπου σου πορεύσονται καί ἐν τῷ ὀνόματί σου     ἀγαλλιάσονται ὅλην τήν ἡμέραν».                                Εἴσοδος. Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Ὅτι παρά σοί πηγή ζωής, Κύριε,  ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ,  ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθείς, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα». Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν  τήν κλῆ­σιν...» (Β΄ Πέτρ. α΄, 10-19). Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τόν Πέτρον  καί Ἰάκωβον...» (Ματθ. ιζ΄, 1-9). Εἰς τό Ἐξαιρέτως: Τό τροπάριον τῆς ζ΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Κανόνος  τῆς Ἑορτῆς· «Νῦν τά ἀνήκουστα ἠκούσθη...». Κοινωνικόν: «Ἐν τῷ φωτί τῆς δόξης τοῦ προσώπου σου, Κύριε,  πορευσόμεθα εἰς τόν αἰῶνα. Ἀλληλούϊα». «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...», κτλ. Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ. Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις ἰχθύος. Τῇ αὐτῇ Τρίτῃ ἑσπέρας: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν. Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...».Τό μέγα Προκείμενον·  «Ὁ Θεός ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ...»,μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων,  ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Μετά τό· «Νῦν ἀπολύεις...», συνάπτεται  ὁ Μέγας Παρακλητικός Κανών. Τρισάγιον. Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...», ἅπαξ.