WIKILEAKS > Παρέμβαση του τότε Αμερικανού πρέσβη Τσαρλς Ρις, μετά από αίτημα του ΥΠ.ΕΞ., για το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων - GREECE REQUESTS U.S. INTERVENTION IN JERUSALEM

 

Σε ένα από τα διαβαθμισμένα έγγραφα του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών που αποκαλύφθηκαν από τον ιστότοπο WikiLeaks (και υπάρχει στο www.pressproject.gr) περιγράφονται με σαφήνεια τα όσα συζήτησαν ψιθυριστά πίσω από κλειστές πόρτες ο επικεφαλής της αμερικανικής αντιπροσωπείας στην Αθήνα με κορυφαίο Έλληνα διπλωμάτη για τον μοιχεπιβάτη αρχιεπίσκοπο Θαβωρίου Θεόφιλο. Πιο συγκεκριμένα λοιπόν και σύμφωνα πάντα με το τηλεγράφημα από την αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας στις 18 Μαΐου 2007 ο τότε Αμερικανός πρέσβης Τσαρλς Ρις προσκλήθηκε στο ΥΠΕΞ από τον τότε γενικό γραμματέα Χαράλαμπο Ροκανά κατόπιν εντολής της τότε υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη για να μεσολαβήσουν οι ΗΠΑ.

α. στον βασιλιά της Ιορδανίας Αμπντάλα ώστε να μην υπογράψει την άρση αναγνώρισης του μοιχεπιβάτη αρχιεπισκόπου Θαβωρίου Θεόφιλου και

β. στην τότε ισραηλινή κυβέρνηση Όλμερτ ώστε να τερματιστεί η διετής μη αναγνώρισή του.
Πιο αναλυτικά:

<>

<>

<>

<>

REFERENCE CLASSIFICATION CREATED LEAKED ORIGIN 07ATHENS1022 SECRET 5/21/2007 4:59 Embassy Athens
GREECE REQUESTS U.S. INTERVENTION IN JERUSALEM
<> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><><> <><> ID 07ATHENS1022 SUBJECT GREECE REQUESTS U.S. INTERVENTION IN JERUSALEM DATE 2007-05-21 00:00:00 CLASSIFICATION SECRET ORIGIN Embassy Athens TEXT S E C R E T SECTION 01 OF 02 ATHENS 001022 SIPDIS SIPDIS E.O. 12958: DECL: 05/18/2017 TAGS: GR, KIRF, PHUM, PREL SUBJECT: GREECE REQUESTS U.S. INTERVENTION IN JERUSALEM PATRIARCH AFFAIR ATHENS 00001022 001.3 OF 002 ********************************************* ************ ZFR ZFR ZFR ZFR ********************************************* ************ CABLE CANCELLED - THIS IS A DUPLICATE OF ATHENS 1021 ********************************************* ************ ZFR ZFR ZFR ZFR ********************************************* ************ Classified By: AMBASSADOR CHARLES RIES. REASONS 1.4 (B) AND (D). 1. (U) This is an action request for Department. See paragraph 8. 2. (C) SUMMARY: On May 18, MFA Secretary General Charalambos Rocanas requested U.S. assistance in defusing the leadership crisis in the Jerusalem Patriarchate of the Greek Orthodox Church following the May 12 decision of the Jordanian Council of Ministers to withdrawal recognition of Patriarch Theophilos III. Rocanas said that while the immediate reason for the Jordanian decision was Theophilos' unwillingness to appoint a favored Arab as bishop and his failure to recover land in east Jerusalem sold to the Israelis by his predecessor, behind the decisio were varios nefarious interests, including Jordanian ral-estate power Prince Gazi, the Russian Orthdox Church, and Hamas. Rocnas rquestd the U.S. quietly ask Jordanian King Adullah nt to ratify the Council of Mnisters' ecisin and ask the Israelis to end their two-year non-recognition of Theophilos. Rocanas cited the U.S. interest in maintaining the autonomy and religious freedom of the Jerusalem Patriarchate, stemming the growing hegemony of the Russian Orthodox Church, and keeping Hamas radicals out. END SUMMARY. A COMPLICATED ISSUE ------------------- 3. (C) On May 18, Ambassador was invited to the MFA by SecGen Rocanas at the instruction of FM Bakoyannis to request U.S. help in resolving the leadership crisis in the Jerusalem Patriarchate of the Greek Orthodox Church following the May 12 decision of the Jordanian Council of Ministers to withdrawal recognition of Patriarch Theophilos III. Rocanas painted a complicated picture of competing religious, national, and financial interests that contributed to the crisis. The ostensible reason for the Jordanian de-recognition decision was Theophilos' purported unwillingness to follow-through on a previous commitment to appoint more Arab bishops. Rocanas said Theophilos had been "blackmailed" into making this commitment, but that he nevertheless was willing to meet it. He had, in fact, already appointed an Arab priest, although another had recently died. Theophilos, however, was drawing the line at elevating Arab Orthodox Archimandrite priest Christophoros to the position of bishop, as some powerful Jordanians wished. Another immediate reason for the Jordanian decision, according to Rocanas, was anger amongst Jordanians at Theophilos' failure to recover land in east Jerusalem sold to the Israelis by previous Patriarch Irenaios. Irenaios continues to enjoy official recognition by Israel, which Rocanas said was further complicating the situation and weakening Theophilos' position. NOTE: The Israeli position could be reversed, however, following an expected May 21 ruling by the Israeli Supreme Court on Theophilos' petition to gain recognition by the Israeli government. END NOTE. NEFARIOUS INTERESTS ------------------- 4. (C) Behind these immediate reasons for the Jordanian decision, however, Rocanas cited a number of other more sinister causes. One was Jordanian Prince Gazi bin Muhammad, who had been appointed by King Abdullah to manage religious affairs, though Theophilos believed he lacked qualifications. Rocanas said Gazi wished to exploit religious shrines for personal gain, noting his plans to develop as a paid tourist attraction the site on the River Jordan where some believe Jesus was baptized. Theophilos refused to be part of such exploitation and had "no interest in commercialization." 5. (C) Rocanas suggested that Gazi, in turn, was cozying up to the Russian Orthodox Church for support. Rocanas pointed out that Putin recently visited Jordan, and there are indications that Jordanian attitudes toward Theophilos hardened following Putin's visit. Rocanas said the GoG was afraid Gazi was aligning himself with Russian interests in weakening the Greek Orthodox Church. On top of all this, Palestinian Hamas was piling-on by publicly calling on the Palestinian Authority to remove its recognition of Theophilos, who they believed was remiss in not acting more aggressively to reverse Israeli land purchases approved by Irenaios. WHAT IS TO BE DONE? ------------------- 6. (C) Rocanas said the GoG believed the key to defusing the crisis was to persuade Kind Abdullah not to ratify the ATHENS 00001022 002.2 OF 002 ********************************************* ********* ZFR ZFR ZFR ZFR ZFR ********************************************* ******** CABLE CANCELLED - THIS IS A DUPLICATE OF ATHENS 1021 ********************************************* ********** ZFR ZFR ZFR ZFR ********************************************* ********* decision of the Council of Ministers. The Greeks had approached the Jordanians, telling them that the decision was ill-timed and contrary to Jordanian law, which held that the Council of Ministers was only empowered to ratify decisions of the Orthodox Synod, not take decisions regarding the Church on its own. The GoG believed that the King would support Theophilos if he understood the situation, but access to him was blocked by Prince Gazi and Director of the Jordanian General Intelligence Directorate (GID) Muhammad Dhahabi, who "is more powerful than the Jordanian Prime Minister." FM Dora Bakoyannis would travel to Jordan during her Middle East trip in June, but thus far she had not been granted an audience with the King. The King's brother was visiting Olympia in Greece this Sunday, and Rocanas would try to discuss the situation with him. 7. (S) Rocanas was asking for U.S. assistance because of the access they believed we had to the King. Moreover, the Greeks understood that our Embassy in Amman had special access to Jordanian Intelligence chief Dhahabi. The Greeks were not requesting us to get them or Theophilos an audience with the King. Rather, they wanted us to discuss the situation with the King quietly. They also asked that we discuss with the Israelis their failure to recognize Theophilos, which was increasingly not in their interest, given growing Arab opposition to the Patriarch. For the U.S. the question should be one of religious freedom and respect for the autonomy of the Greek Orthodox Patriarchate in Jerusalem. The centuries-old Patriarchate was one of the few institutions that straddles the Arab-Israeli divide in Jerusalem and the West bank, he added. Rocanas said the U.S. also had an interest in stemming the rising tide of the Russian Orthodox Church's hegemony and keeping Hamas radicals kUt of the situation. 8. (U) Act)on re1ues4ed: Waqhington guidance for respondifeQ 4o the EReek request. RIES HEADER VZCZCXRO3673 OO RUEHROV DE RUEHTH #1022/01 1410459 ZNY SSSSS ZZH O 210459Z MAY 07 ZFR ZFR ZFR ZFR ZFR FM AMEMBASSY ATHENS TO RUEHC/SECSTATE WASHDC IMMEDIATE 9146 INFO RUEHXK/ARAB ISRAELI COLLECTIVE PRIORITY RUEHDM/AMEMBASSY DAMASCUS PRIORITY 0261 RUEHMO/AMEMBASSY MOSCOW PRIORITY 0855 RUEHJM/AMCONSUL JERUSALEM PRIORITY 0211 XTAGS: XTAGGR, XTAGKIRF, XTAGPHUM, XTAGPREL XDEST_ TAGS ADDED 2011-09-05 13:06:15 STAMP 2011-09-05 13:06:15 VOTE_POINTS 0 VOTE_COUNT 0 VOTE_RATING 0 PRIORITY OO TWEETS 0 MANUAL N SITELINK ISNEW Y FINGERPRINT1

Ακολουθεί η ελληνική μετάφραση:

Η ΕΛΛΑΔΑ ΖΗΤΑΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Ταξινομημένο από: ΠΡΕΣΒΗ CHARLES RIES. ΛΟΓΟΙ 1.4 (Β) ΚΑΙ (D).

1. (U) Αυτή είναι αίτηση για δράση για το Department. Βλ. παράγραφο 8.

2. (C) ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Στις 18, ο Γενικός Γραμματέας MFA Χαράλαμπος Ροκανάς ζήτησε τη βοήθεια των ΗΠΑ στην απομάκρυνση του κινδύνου κρίσης για την ηγεσία στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία ακολούθησε της αποφάσεως της 12^ης Μαΐου του Υπουργικού Συμβουλίου της Ιορδανίας να αποσύρει την αναγνώριση του Πατριάρχη του Θεόφιλου Γ’. Ο Ροκανάς είπε ότι, ενώ ο άμεσος λόγος για την απόφαση της Ιορδανίας ήταν η απροθυμία του Θεόφιλου να διορίσει έναν ευνοούμενο ως επίσκοπο και την αποτυχία του να ανακτήσει τη γη της ανατολικής Ιερουσαλήμ που πουλήθηκε στους Ισραηλινούς από τον προκάτοχό του, πίσω από την απόφαση αυτή υπήρχαν ποικίλα άνομα συμφέροντα, που περιλαμβάνουν τη real-estate δύναμη του Ιορδανού Πρίγκηπα Gazi, τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και τη Χαμάς. Ο Ροκανάς αιτήθηκε στις ΗΠΑ να ζητήσουν σιωπηλά στο Βασιλιά Adullah να μην κυρώσει την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και να ζητήσει από τους Ισραηλινούς να τερματίσουν τη διετή μη-αναγνώριση του Θεόφιλου. Ο Ροκανάς μνημόνευσε το ενδιαφέρον των ΗΠΑ στο να διατηρηθεί η αυτονομία και η θρησκευτική ελευθερία του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων, ανακόπτοντας την αυξανόμενη ηγεμονία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και διατηρώντας τη βάση της Χαμάς εκτός.

ΤΕΛΟΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ

ΕΝΑ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

3. (C) Στις 18 Μαΐου, ο Πρέσβης προσκλήθηκε στο MFA από το Γενικό Γραμματέα Ροκανά κατόπιν εντολής της Υπουργού Εξωτερικών Μπακογιάννη για την αίτηση βοήθειας από τις ΗΠΑ για την επίλυση του κινδύνου κρίσης για την ηγεσία στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία ακολούθησε της αποφάσεως της 12^ης Μαΐου του Υπουργικού Συμβουλίου της Ιορδανίας να αποσύρει την αναγνώριση του Πατριάρχη του Θεόφιλου Γ’. Ο Ροκανάς περιέγραψε μία πολύπλοκη εικόνα ανταγωνιζόμενων θρησκευτικών, εθνικών και οικονομικών συμφερόντων που συνέβαλαν στην κρίση. Ο φαινομενικός λόγος για την Ιορδανική απόφαση άρσης της αναγνώρισης ήταν η απροθυμία του Θεόφιλου να ακολουθήσει μία προηγούμενη δέσμευση το διορίσει περισσότερους Άραβες επισκόπους. Ο Ροκανάς είπε ότι ο Θεόφιλος είχε “εκβιαστεί” για να κάνει αυτή τη δέσμευση, αλλά και ότι, παρόλα αυτά, ήταν πρόθυμος να την ικανοποιήσει. Είχε, μάλιστα, ήδη διορίσει έναν Άραβα ιερέα, αν και ένας άλλος είχε πρόσφατα πεθάνει. Ο Θεόφιλος, ωστόσο, έθετε όριο στον προβιβασμό του Άραβα Ορθόδοξου Αρχιμανδρίτη Χριστοφόρου στη θέση του επισκόπου, όπως επιθυμούσαν κάποιοι ισχυροί Ιορδανοί. Ένας ακόμα άμεσος λόγος για την Ιορδανική απόφαση, σύμφωνα με το Ροκανά, ήταν ο θυμός μεταξύ των Ιορδανών εξ αιτίας της αποτυχίας του Θεόφιλου να ανακτήσει τα εδάφη στην ανατολική Ιερουσαλήμ που πωλήθηκαν στους Ισραηλινούς από τον προηγούμενο Πατριάρχη Ειρηναίο. Ο Ειρηναίος συνεχίζει να απολαμβάνει την επίσημη αναγνώριση του Ισραήλ, το οποίο ο Ροκανάς είπε ότι έκανε ακόμη πιο πολύπλοκη την κατάσταση και περισσότερο αδύναμη τη θέση του Θεόφιλου. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η Ισραηλινή θέση θα μπορούσε να αντιστραφεί, ωστόσο, ύστερα από την αναμενόμενη δικαστική απόφαση της 21^ης Μαΐου από το Ισραηλινό Ανώτατο Δικαστήριο όσον αφορά στην αίτηση του Θεόφιλου να πετύχει την αναγνώριση από την Ισραηλινή κυβέρνηση.

ΤΕΛΟΣ ΣΗΜΕΙΩΣΗΣ

ΑΝΟΜΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

4. (C) Πίσω από αυτούς τους άμεσους λόγους για την απόφαση της Ιορδανίας, ωστόσο, ο Ροκανάς παρέθεσε έναν αριθμό από άλλες περισσότερο δόλιες αιτίες. Η μία ήταν ο Ιορδανός Πρίγκηπας Gazi bin Muhammad, ο οποίος είχε διοριστεί από το Βασιλιά Abdullah για να χειριστεί τις θρησκευτικές υποθέσεις, αν και υπήρχε η πεποίθηση ότι ο Θεόφιλος στερείτο προσόντων. Ο Ροκανάς είπε ότι ο Gazi ήθελε να εκμεταλλευτεί θρησκευτικούς τόπους (εκκλησίες;) για προσωπικό όφελος, τονίζοντας τα σχέδιά του να αναπτύξει ως μία επί πληρωμή τουριστική ατραξιόν την περιοχή του Ιορδάνη Ποταμού όπου κάποιοι πιστεύουν ότι βαπτίστηκε ο Ιησούς. Ο Θεόφιλος αρνήθηκε να γίνει μέρος μιας τέτοιας εκμετάλλευσης και “δεν είχε κανένα ενδιαφέρον στην εμπορευματοποίηση”.

5. (C) Ο Ροκανάς υπονόησε ότι ο Gazi, με τη σειρά του, για να γίνει αρεστός στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία για υποστήριξη. Ο Ροκανάς τόνισε ότι ο Πούτιν επισκέφθηκε πρόσφατα την Ιορδανία, και υπάρχουν ενδείξεις ότι η στάση της Ιορδανίας απέναντι στο Θεόφιλο έγινε πιο σκληρή μετά την επίσκεψη του Πούτιν. Ο Ροκανάς είπε ότι ο GoG (σ.σ. εννοεί άραγε “Κυβερνήτης της Ελλάδας” – Governor of Greece;) φοβόταν ότι ο Gazi ευθυγραμμιζόταν με τα Ρωσικά συμφέροντα για την αποδυνάμωση της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Πάνω απ’ όλα αυτά, η Παλαιστινιακή Χαμάς ενέτεινε την αγωνία με το δημόσιο κάλεσμά της στην Παλαιστινιακή Αρχή για άρση της αναγνώρισης του Θεόφιλου, ο οποίος πίστευαν ότι ήταν απρόσεκτος στο ότι δεν έδρασε πιο μαχητικά για να ανατρέψει τις Ισραηλινές πωλήσεις γη που εγκρίθηκαν από τον Ειρηναίο.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ;

6. (C) Ο Ροκανάς είπε ότι ο GoG πίστευε ότι το κλειδί για την απομάκρυνση της κρίσης ήταν να πείσει το Βασιλιά Abdullah να μην κυρώσει την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Οι Έλληνες είχαν προσεγγίσει τους Ιορδανούς, λέγοντάς τους ότι η απόφαση ήταν άκαιρη και ενάντια στον Ιορδανικό νόμο, ο οποίος εξουσιοδοτούσε το Υπουργικό Συμβούλιο να κυρώσει αποφάσεις μόνο της Ορθοδόξου Συνόδου, όχι να πάρει αποφάσεις που αφορούν στην Εκκλησία καθεαυτή. Ο GoG πίστευε ότι ο Βασιλιάς θα υποστήριζε το Θεόφιλο εάν καταλάβαινε την κατάσταση, αλλά η πρόσβαση σε αυτόν είχε μπλοκαριστεί από τον Πρίγκηπα Gazi και τον διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Πληροφοριών της Ιορδανίας Muhammad Dhahabi, ο οποίος “είναι πιο ισχυρός από τον Πρωθυπουργό της Ιορδανίας”. Η Υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη θα ταξίδευε στην Ιορδανία στη διάρκεια του ταξιδιού της στη Μέση Ανατολή τον Ιούνιο, αλλά μέχρι τώρα δεν είχε συμφωνήσει συνάντηση με το Βασιλιά. Ο αδερφός του Βασιλιά επισκεπτόταν την Ολυμπία αυτή την Κυριακή, και ο Ροκανάς θα προσπαθούσε να συζητήσει την κατάσταση μαζί του.

7. (S) Ο Ροκανάς ζητούσε τη βοήθεια των ΗΠΑ εξ αιτίας την πρόσβασης που πίστευαν ότι είχαμε με το Βασιλιά. Επιπρόσθετα, οι Έλληνες κατάλαβαν ότι η Πρεσβεία μας στο Αμμάν είχε ειδική πρόσβαση στον αρχηγό Πληροφοριών της Ιορδανίας Dhahabi. Οι Έλληνες δε ζητούσαν από εμάς να εξασφαλίσουμε σε αυτούς ή το Θεόφιλο ακρόαση με το Βασιλιά. Περισσότερο, ήθελαν από εμάς να συζητήσουμε την κατάσταση με το Βασιλιά σιωπηλά. Ζήτησαν επίσης από εμάς να συζητήσουμε με τους Ισραηλινούς την αποτυχία τους να αναγνωρίσουν το Θεόφιλο, ο οποίος δεν ήταν σύμφωνος με τα συμφέροντά τους όλο και περισσότερο, δεδομένης της αυξανόμενης αντίθεσης των Αράβων στον Πατριάρχη. Το ερώτημα για τις ΗΠΑ ήταν αυτό της θρησκευτικής ελευθερίας και του σεβασμού της αυτονομίας του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου της Ιερουσαλήμ. Το Πατριαρχείο ήταν ένα από τα λίγα ιδρύματα που στέκεται με τα δύο πόδια στη διαίρεση Αράβων-Ισραήλ της Ιερουσαλήμ και της Δυτικής όχθης, πρόσθεσε. Ο Ροκανάς είπε ότι οι ΗΠΑ επίσης είχαν ενδιαφέρον στην αναχαίτιση της αυξανόμενης τάσης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας για ηγεμονία και διατηρώντας τη βάση της Χαμάς εκτός της κατάστασης.

Τέλος ελληνικής μετάφρασης

Τα λίγα λόγια φέρνουν προκοπή(Αγ.Εφραίμ του Σύρου)

• 
• Εκείνος που λέει πολλά λόγια, όταν βρίσκεται ανάμεσα σε αδελφούς, θα προκαλέσει πολλές φιλονικίες και πολλή αντιπάθεια εναντίον του. Αν όμως δύσκολα ανοίγει τα χείλη του, θα γίνει αγαπητός.
• Αδελφέ, όταν ο αθλητής αγωνίζεται, κρατάει σφιχτό το στόμα του. Σφίγγε κι εσύ το στόμα σου, συγκρατώντας το από τα περιττά λόγια, και θα έχεις ψυχική ανάπαυση.
• Όποιος λέει πολλά λόγια, γίνεται αντιπαθητικός. Όποιος όμως προσέχει το στόμα του, γίνεται αγαπητός.
• Όποιος φυλάει το στόμα του, φυλάει και την ψυχή του. Απεναντίας, ο αυθάδης αυτοκαταστρέφεται ή πάντως “ἐγγίζει συντριβή”, όπως είναι κάπου γραμμένο (Παροιμ. 10:14).
• Ο κήπος που δεν έχει φράχτη, ποδοπατιέται και ερημώνεται. Κι αυτός που δε φράζει το στόμα του, χάνει τους πνευματικούς καρπούς του.
• Αγίου Εφραίμ του Σύρου/ πηγή

• 
• Εκείνος που λέει πολλά λόγια, όταν βρίσκεται ανάμεσα σε αδελφούς, θα προκαλέσει πολλές φιλονικίες και πολλή αντιπάθεια εναντίον του. Αν όμως δύσκολα ανοίγει τα χείλη του, θα γίνει αγαπητός.
• Αδελφέ, όταν ο αθλητής αγωνίζεται, κρατάει σφιχτό το στόμα του. Σφίγγε κι εσύ το στόμα σου, συγκρατώντας το από τα περιττά λόγια, και θα έχεις ψυχική ανάπαυση.
• Όποιος λέει πολλά λόγια, γίνεται αντιπαθητικός. Όποιος όμως προσέχει το στόμα του, γίνεται αγαπητός.
• Όποιος φυλάει το στόμα του, φυλάει και την ψυχή του. Απεναντίας, ο αυθάδης αυτοκαταστρέφεται ή πάντως “ἐγγίζει συντριβή”, όπως είναι κάπου γραμμένο (Παροιμ. 10:14).
• Ο κήπος που δεν έχει φράχτη, ποδοπατιέται και ερημώνεται. Κι αυτός που δε φράζει το στόμα του, χάνει τους πνευματικούς καρπούς του.
• Αγίου Εφραίμ του Σύρου/ πηγή

Είμαι θύμα σκευωρίας καταγγέλλει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης Ειρηναίος - ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Share 

Με «έφαγαν» με στημένη έρευνα που έγινε μέσα σε 24 ώρες. Πού είναι το ιερό χρήμα που διαχειρίστηκα δι' ίδιον όφελος; Δεν υπάρχει καμία υπογραφή μου στις πωλήσεις ακινήτων. Εάν αποχωρήσω θα είμαι προδότης. Δεν θα γίνω επίορκος, διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων. «Κρατείται απομονωμένος από τον υπόλοιπο κόσμο, κλειδωμένος απ' έξω σαν φυλακισμένος, χωρίς κανένα λόγο, παράνομα και ειδικά ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα που διασφαλίζονται από πολλές διεθνείς συμβάσεις και πράξεις». Πρόκειται για απόσπασμα έκθεσης του πρώην δικαστή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Λουκή Λουκαΐδη για τις συνθήκες στις οποίες «ζει» στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων ο Πατριάρχης Ειρηναίος, συνθήκες μαρτυρίας! Και κανένας δεν φωνάζει. 


Κανένας δεν συγκινείται. «Είμαι θύμα σκευωρίας», δηλώνει ευθέως ο Ειρηναίος σε συνέντευξή του στο «ΠΑΡΟΝ» και κατηγορεί στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών που σήμερα σιωπούν, ικανοποιημένοι γιατί έφεραν σε πέρας την αποστολή τους... 
// Μακαριώτατε, γίνεται λόγος πως η σημερινή διοίκηση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων δεν σας επιτρέπει καμία επαφή με τον έξω κόσμο. Είναι αλήθεια; 
– Από τον Φεβρουάριο του 2008 με τη συνεργασία και την ανοχή του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος που γνωρίζει σε τι απάνθρωπες, εξευτελιστικές και καταπιεστικές συνθήκες υποβάλλομαι από μια ομάδα φατριαστών εντός του Πατριαρχείου, απαγορεύεται η είσοδος σε όλους εκείνους που θέλουν να με επισκεφθούν. Διαδίδουν μάλιστα πως αν εξέλθω, δεν θα μου επιτρέψουν να γυρίσω. Πού παρακαλώ; Στην Εκκλησία και την Αδελφότητα την οποία υπηρετώ πλέον των 50 ετών με πίστη και αφοσίωση. Τώρα με όσα υφίσταμαι είμαι βέβαιος. Η «δόξα» του Πατριάρχου όπως τη φαντάζονται οι άνθρωποι είναι στην πραγματικότητα Σταυρός και άθλημα αρετής.

// Η ισραηλινή Αστυνομία δεν επεμβαίνει; Την έχετε καλέσει; 
– Ήρθε, είδε και αποσύρθηκε. Είπαν πως η κατάσταση αυτή αποτελεί εσωτερικό ζήτημα.

// Είστε ενοχλημένος από το Ισραήλ; 
– Το Ισραήλ είχε ανέκαθεν το αναφαίρετο δικαίωμα ως προς τον έλεγχο της νομιμότητας για το εκκλησιαστικό πραξικόπημα που εκδηλώθηκε στην επικράτειά του. Φρονώ ότι οι ιθύνοντες έχουν σταθμίσει τα γεγονότα, αλλά όπως και οι ίδιοι ισχυρίζονται η όχληση από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών για να δώσουν κάλυψη σε σωρεία παρανομιών και αντικανονικών πράξεων ήταν κατ' εξακολούθησιν και σε υπέρμετρο βαθμό.

// Η κρίση στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων έφτασε στο αποκορύφωμά της με τη μομφή ότι συμμετείχατε προσωπικά στις μακροχρόνιες ενοικιάσεις των δύο επίμαχων ξενοδοχείων «Petra» και «Imperial». Ποια είναι η θέση σας; 
– Είμαι θύμα σκευωρίας και κακοήθειας ανθρώπων μέσα από τη Διεύθυνση Εκκλησιών του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών και πολιτικών προσώπων οι οποίοι έχουν συμβάλει στην υπονόμευση και τον διασυρμό μου με παρασκηνιακές μεθοδεύσεις και τη λογική των διαπλεκομένων συμφερόντων. Δεν είναι επιλήψιμο ότι «καταδικαστήκαμε» μετά από μια ανεξέλικτη «έρευνα» διάρκειας ούτε 24 ωρών από εμπειρογνώμονες του ελληνικού ΥΠΕΞ άνευ αποδείξεων, άνευ απολογίας, παρά μόνον από συκοφαντίες και ανακρίβειες των κατηγόρων μου; Τέσσερα χρόνια τώρα ακούσατε μήπως εσείς πού είναι το ιερό χρήμα που έχω κατασπαταλήσει και που διαχειρίστηκα προς ίδιον όφελος σε προσωπικούς λογαριασμούς; Ειλικρινά λυπάμαι γιατί εκείνη την εποχή η πλειοψηφία των ΜΜΕ διά της μεθόδου της αναπαραγωγής και ανακύκλωσης αυτά παρουσίαζαν. Κλέφτης, απατεώνας, προδότης. Ο αρμόδιος πρώην υφυπουργός επί των εκκλησιαστικών ζητημάτων Παναγιώτης Σκανδαλάκης είναι καθοριστικό πρόσωπο. Αντί να αποδώσει δικαιοσύνη, επιβοηθούσε για την απομάκρυνσή μου από τον Πατριαρχικό θρόνο με την επικουρία ολιγάριθμων Ελληνοαμερικανών, παραγοντίσκων της ομογένειας, που επιστρατεύτηκαν εναντίον μου στο όνομα των προσωπικών τους συμφερόντων. Επειδή όμως παρακολουθώ όσα λέγονται και γράφονται, η υπουργός Εξωτερικών κ. Θεοδώρα Μπακογιάννη, σε συνέντευξη που παραχώρησε εφ' όλης της ύλης στην εφημερίδα «Απογευματινή» (10 Ιουλίου 2007), μιλώντας για τη διαφθορά, τόνισε πως δεν θέλει να κατηγορεί κανέναν πριν αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Στη δική μας περίπτωση ποιο δικαστήριο και ποια αδιάσειστα στοιχεία μάς έκριναν ένοχο; Ας αναμοχλεύσουν οι υπόλοιπες πολιτικές παρατάξεις οι οποίες ελέγχουν την κυβέρνηση, την προχειρότητα, τη βιασύνη και τη μεροληψία που ακολούθησε κατά την τεχνητή εσωτερική κρίση στο Πατριαρχείο και θα εξακριβώσουν το μέγεθος του εγκλήματος και της πλεκτάνης. Το πόρισμα της επίσημης Επιτροπής Έρευνας της Παλαιστινιακής Αρχής είναι κόλαφος και οδηγός μαζί για την αποκάλυψη του σκανδάλου. 

// Η έγκριτη εφημερίδα «The Independent» σε μεταγενέστερο χρόνο από τα περιστατικά που οδήγησαν στην απομάκρυνσή σας, κάνει λόγο για «ανολοκλήρωτες» συμφωνίες εκμίσθωσης ιδιοκτησιών του Πατριαρχείου. 
– Οποιαδήποτε συναλλαγή πώλησης ή μακροχρόνιας μίσθωσης περιουσιακών στοιχείων του Πατριαρχείου, για να είναι έγκυρη, χρειάζεται την έγκριση της Ιεράς Συνόδου και την υπογραφή του ιδίου του Πατριάρχη. Οι δήθεν γενόμενες εκχωρήσεις δεν έχουν τη δική μας υπογραφή ούτε επικυρώθηκαν από τη Σύνοδο. Σημειωτέον, το πληρεξούσιο ένεκα του οποίου δημιουργήθηκε ο θόρυβος ήταν δηλωμένο στο βιβλίο πρωτοκόλλου της Αρχιγραμματείας ως ανανέωση συμβολαίου ενός καταστήματος στην Παλιά Πόλη. Επιβεβαιώνεται με το απόσπασμα του δημοσιεύματος που κάνατε χρήση ότι ο πρώην υπάλληλος του Πατριαρχείου Νικόλαος Παπαδήμας δεν είχε την εξουσία και την άδεια να διενεργήσει τις συναλλαγές και να μισθώσει τα περιουσιακά στοιχεία. 
//Στην Πανορθόδοξο Συνδιάσκεψη (24 Μαΐου 2005) ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίος σας υπέδειξε την παραίτηση για το καλό της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας. Πώς το σχολιάζετε; 

– Επαναλαμβάνω την τότε δήλωσή μου ότι «εμείς εφθάσαμεν εις την Πόλιν φέροντες κλάδον ελαίας και αυτό δυστυχώς δεν εξετιμήθη». Δεν καταλογίζουμε τίποτα σε κανέναν Προκαθήμενο και Αντιπρόσωπο των Αγιοτάτων Ορθοδόξων Εκκλησιών γιατί υπερίσχυσαν πολιτικές σκοπιμότητες. 

// Σας έχουν προταθεί ανταλλάγματα για να εγκαταλείψετε τους Αγίους Τόπους; 
– Ποιος και με ποια ιδιότητα; Με ποιο δικαίωμα; Αν εννοείτε τους κοσμικούς άρχοντες, αυτοί δεν έχουν το δικαίωμα να επεμβαίνουν στα εσωτερικά της Εκκλησίας. Εμείς δίδουμε υποσχέσεις, διαβεβαιώσεις, όρκο όταν γίνεται η κουρά μας ως μοναχοί, να μην εγκαταλείψουμε τη μονή της μετάνοιάς μας. Πώς θα φύγω; Εάν αποχωρούσα, θα ήμουν προδότης. Όχι, δεν θα γίνω επίορκος για να ικανοποιήσω όσους βυσσοδομούσαν για την απομάκρυνσή μου. Να ξέρετε, βάσει του οθωμανικού νόμου και του ιορδανικού και του νόμου του εσωτερικού Κανονισμού του Πατριαρχείου, ο Πατριάρχης είναι ισόβιος, «δεν παύεται ει μη μόνον εν περιπτώσει αιρέσεως και επειδή ούτε η Σύνοδος ή η Αδελφότης μετ' αυτής ή άλλο σωματείον έχει δικαίωμα παύσεως αυτού».

// Ο πρώην διάκονος του Μακαριστού Πατριάρχου Αλεξανδρείας κυρού Πέτρου έχει μιλήσει μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του «για μίζες ύψους 6 εκατ. δολαρίων που έβαλαν στην τσέπη πολιτικοί, διπλωμάτες και κληρικοί για να κάνουν το χατίρι μιας χώρας και ενός διεθνούς λόμπι». 
– Είναι μια καταγγελία που, αν αληθεύει, ερμηνεύει τη στάση σκοτεινών κέντρων για να καλύψουν την πραγματική διάσταση της υπόθεσής μας, που είναι διάσταση σκανδάλου. Όπως συνέβη με όλα τα προηγούμενα στην Ελλάδα για τα οποία ο κόσμος διερωτάται τι έγινε και γιατί δεν προχώρησε η διερεύνησή τους. Και λυπούμαι που αμυνόμενος σήμερα θα ρωτήσω τι απέγινε το περιβόητο πόρισμα για την πτώση του Σινούκ; Διανύουμε τη δεύτερη θητεία Καραμανλή –επί των ημερών του δημιουργήθηκαν τραγωδίες σε δύο πρεσβυγενή Πατριαρχεία– και προς το παρόν το μόνο απολύτως ορατό είναι η κυβερνητική προσπάθεια για πάση θυσία συγκάλυψη και στις δύο περιπτώσεις.

// Πώς είναι οι σχέσεις σας με την Αγιοταφιτική Αδελφότητα; 
– Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός πως πατέρες οι οποίοι είχαν εμπλακεί στην Αποκήρυξή μας τώρα έχουν καταλάβει το λάθος τους και συναισθάνονται απόλυτα το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει το Πατριαρχείο. Καθ' όσον με αφορά δύναμαι να αναμένω τη μετάνοιά τους με διάθεση συγγνώμης και με ιώβεια υπομονή.

// Πόσο βάσιμες είναι οι εικασίες περί αραβοποίησης του Πατριαρχείου; 
– Θεωρούμε ότι είναι μόνο σενάρια και θα θέλαμε να τονίσουμε πως οι σχέσεις του αραβοφώνου ποιμνίου μας με τους πατέρες της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας ήταν ανέκαθεν άριστες. Όσες φορές κάποιοι εξωτερικοί παράγοντες προσπάθησαν να διαταράξουν αυτήν την αρμονική σχέση απέτυχαν. Το ίδιο πιστεύουμε ότι θα συμβεί και τώρα, αλλά και στο μέλλον, παρά τη δύσκολη στιγμή που περνά η Σιωνίτιδα Εκκλησία εξαιτίας της διασαλεύσεως της κανονικής τάξεως στο Πατριαρχείο μας.

// Θα μπορούσε το Πατριαρχείο να διαδραματίσει κατευναστικό ρόλο στις πολιτικές και πολεμικές συγκρούσεις της περιοχής; 
– Από ανεπίσημους συνεργάτες υπήρχε η σκέψη στα πλαίσια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης το 2006 στην Πάτρα, μέσω μιας μεγάλης έκθεσης κειμηλίων –όπως η πρώτη και μοναδική ως τότε έξοδος θησαυρών του Αγίου Όρους στη Θεσσαλονίκη το 1997– και σε συνεννόηση με την ελληνική κυβέρνηση, να προσκαλέσουμε στα εγκαίνια τους ηγέτες του Ισραήλ, της Παλαιστινιακής Αρχής και της Ιορδανίας, προκειμένου ουσιαστικά το αμέσως επόμενο διάστημα να συναντηθούν και με τον μεταξύ τους διάλογο να παραγάγουν ιδέες και προτάσεις που θα εξομάλυναν τις σχέσεις τους. Με όσα συνέβησαν το 2005 η ευκαιρία χάθηκε, κυρίως για την κυβέρνηση, που τα τελευταία χρόνια απώλεσε σταδιακά τον ρόλο του προνομιακού συνομιλητή με τον αραβικό κόσμο, ενώ η Τουρκία βλέπουμε αποκτά για πρώτη φορά μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας βαρύνουσα παρουσία στους συσχετισμούς της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής. 


Πηγη
greeknation

ΠΗΓΗ: Είμαι θύμα σκευωρίας καταγγέλλει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης Ειρηναίος - ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2011/11/blog-post_1319.html#ixzz1eqd7SDhQ

Όταν ο Καζαντζάκης συνάντησε στα Καρούλια τον γέροντα Μακάριο τον Σπηλαιώτη

Τελείωνε πια το προσκύνημά μας. Τις παραμονές του μισεμού πήρα τον ανήφορο μοναχός, ν’ ανέβω στ’ άγρια ησυχαστήρια, ανάμεσα στους βράχους αψηλά απάνω από τη θάλασσα, στα Καρούλια.

Τρυπωμένοι μέσα σε σπηλιές, ζουν εκεί και προσεύχουνται για τις αμαρτίες του κόσμου, καθένας μακριά από τον άλλο, για να μην έχουν και την παρηγοριά να βλέπουν ανθρώπους, οι πιο άγριοι, οι πιο άγιοι ασκητές του Αγίου Όρους.

Ένα καλαθάκι έχουν κρεμασμένο στη θάλασσα, κι οι βάρκες που τυχαίνει κάποτε να περνούν ζυγώνουν και ρίχνουν μέσα λίγο ψωμί, ελιές, ότι έχουν, για να μην αφήσουν τους ασκητές να πεθάνουν της πείνας.

Πολλοί από τους άγριους αυτούς ασκητές τρελαίνουνται. Θαρρούν πώς έκαμαν φτερά, πετούν απάνω από τον γκρεμό και γκρεμίζουνται…. Κάτω ο γιαλός είναι γεμάτος κόκκαλα.Ανάμεσα στους ερημίτες τούτους ζούσε τα χρόνια εκείνα, ξακουστός για την αγιοσύνη του, ο Μακάριος ο Σπηλαιώτης.

Αυτόν κίνησα να δω. Από τη στιγμή που πάτησα στο ιερό βουνό, είχα πάρει την απόφαση να πάω να τον δω, να σκύψω να του φιλήσω το χέρι και να του ξομολογηθώ.

Όχι τα κρίματά μου, δεν πίστευα να χα κάμει ως τότε πολλά, όχι τα κρίματά μου παρά την εωσφορική αλαζονεία που συχνά μ’ έσπρωχνε να μιλώ με αναίδεια για τα εφτά μυστήρια και τις δέκα εντολές και να θέλω να χαράξω δικό μου δεκάλογο.

Έφτασα κατά το μεσημέρι στ’ ασκηταριά.

Τρύπες μαύρες στον γκρεμό, σιδερένιοι σταυροί καρφωμένοι στους βράχους, ένας σκελετός πρόβαλε από μια σπηλιά, τρόμαξα.

Σα να χε φτάσει κιόλας η Δευτέρα Παρουσία και ξεπρόβαλε ο σκελετός αυτός από τη γης και δεν είχε ακόμα προφτάσει να ντυθεί όλες τις σάρκες του.

Φόβος κι αηδία με κυρίεψε, και συνάμα κρυφός ανομολόγητος θαμασμός.

Δεν τόλμησα να τον ζυγώσω, τον ρώτησα από μακριά. Άπλωσε το ξεραμένο μπράτσο, αμίλητος, και μου δείξε μια μαύρη σπηλιά αψηλά στα χείλια του γκρεμού.

Πήρα ν’ ανεβαίνω πάλι τους βράχους, με καταξέσκισαν τα αγκρίφια τους, έφτασα στη σπηλιά. Έσκυψα να δω μέσα. Μυρωδιά χωματίλα και λιβάνι, σκοτάδι βαθύ. Σιγά-σιγά διέκρινα ένα σταμνάκι δεξά, σε μια σκισμάδα του βράχου, τίποτα άλλο.

Έκαμα να φωνάξω, μα η σιωπή μέσα στο σκοτάδι ετούτο μου φάνηκε τόσο ιερή, τόσο ανησυχαστική, που δεν τόλμησα. Σαν αμαρτία, σαν ιεροσυλία μου φάνηκε εδω η φωνή του ανθρώπου.

Είχαν πια συνηθίσει τα μάτια μου στο σκοτάδι, κι ως τα γούρλωνα και κοίταζα, ένας φωσφορισμός απαλός, ένα πρόσωπο χλωμό, δυό χέρια σκελεθρωμένα κουνήθηκαν στο βάθος της σπηλιάς κι ακούστηκε γλυκιά ξεπνεμένη φωνή:

– Καλώς τον!

Έκαμα κουράγιο, μπήκα στη σπηλιά, προχώρησα κατά τη φωνή. Κουλουριασμένος χάμω, είχε σηκώσει το κεφάλι ο ασκητής, και διέκρινα στο μεσόφωτο το πρόσωπό του άτριχο, φαγωμένο από τις αγρύπνιες και την πείνα, με αδειανούς βολβούς, να γυαλίζει βυθισμένο σε ανείπωτη μακαριότητα. Τα μαλλιά του είχαν πέσει, έλαμπε το κεφάλι του σαν κρανίο.

– Ευλόγησον, πάτερ, είπα κι έσκυψα να του φιλήσω το κοκαλιασμένο χέρι.
Κάμποση ώρα σωπαίναμε.

Κοίταζα με απληστία την ψυχή τούτη που είχε εξαφανίσει το κορμί της, αυτό βάραινε τις φτερούγες της και δεν την άφηνε ν’ ανέβει στον ουρανό.Ανήλεο, ανθρωποφάγο θεριό η ψυχή που πιστεύει.Κρέατα, μάτια, μαλλιά, όλα του τα χε φάει.Δεν ήξερα τι να πω, από που ν’ αρχίσω.

Σαν ένα στρατόπεδο ύστερα από φοβερή σφαγή μου φάνταζε το σαράβαλο κορμί μπροστά μου. Ξέκρινα απάνω του τις νυχιές και τις δαγκωματιές του Πειρασμού.

Αποκότησα τέλος:

– Παλεύεις ακόμα με το Διάβολο, πάτερ Μακάριε; τον ρώτησα.

- Όχι πια, παιδί μου.Τώρα γέρασα, γέρασε κι αυτός μαζί μου. Δεν έχει δύναμη. Παλεύω με το Θεό.

– Με το Θεό ! έκαμα ξαφνιασμένος κι ελπίζεις να νικήσεις;

–Ελπίζω να νικηθώ, παιδί μου. Μου απόμειναν ακόμα τα κόκαλα. Αυτά αντιστέκουνται.

– Βαριά η ζωή σου, γέροντά μου. Θέλω κι εγώ να σωθώ, δεν υπάρχει άλλος δρόμος;

– Πιο βολικός; έκαμε ο ασκητής και χαμογέλασε με συμπόνια.

– Πιο ανθρώπινος, γέροντά μου.

– Ένας μονάχα δρόμος.

– Πώς τον λέν;

– Ανήφορο. Ν’ ανεβαίνεις ένα σκαλί. Από το χορτασμό στην πείνα, από τον ξεδιψασμό στη δίψα, από Τη Χαρά Στον Πόνο. Στην κορφή της πείνας, της δίψας, του πόνου κάθεται ο Θεός. Στην κορφή της καλοπέρασης κάθεται ο Διάβολος διάλεξε.

– Είμαι ακόμα νέος. Καλή ναι η γης, έχω καιρό να διαλέξω. Άπλωσε ο ασκητής τα πέντε, κόκαλα του χεριού του, άγγιξε το γόνατό μου, με σκούντηξε:

- Ξύπνα, παιδί μου, ξύπνα, πριν σε ξυπνήσει o Χάρος.

Ανατρίχιασα.

– Είμαι νέος, ξανάπα για να κάμω κουράγιο.

- Ο Χάρος αγαπάει τους νέους. Η Κόλαση αγαπάει τους νέους. Η ζωή ναι ένα μικρό κεράκι αναμμένο, εύκολα σβήνει, έχε το νου σου, ξύπνα!

Σώπασε μια στιγμή, και σε λίγο:

– Είσαι έτοιμος; μου κάνει.

Αγανάχτηση με κυρίεψε και πείσμα.

– Όχι! φώναξα.

– Αυθάδεια της νιότης! Το λες και καυχιέσαι, μη φωνάζεις. Δε φοβάσαι;

– Ποιος δε φοβάται; Φοβούμαι. Κι ελόγου σου, πάτερ άγιε, δε φοβάσαι;

Πείνασες, δίψασες, πόνεσες, κοντεύει να φτάσεις στην κορφή της σκάλας, φάνηκε! πόρτα της Παράδεισος. Μα θ’ ανοίξει η πόρτα αυτή να μπεις; Θ’ ανοίξει; είσαι σίγουρος;

Δύο δάκρυα κύλησαν από τις κόχες των ματιών του. Αναστέναξε. Και σε λίγο:

- Είμαι σίγουρος για την καλοσύνη του Θεού. Αυτή νικάει και συχωρνάει τις αμαρτίες του ανθρώπου.

– Κι εγώ είμαι σίγουρος για την καλοσύνη του Θεού. Αυτή λοιπόν μπορεί να συχωρέσει και την αυθάδεια της νιότης.

– Αλοίμονο να κρεμόμαστε μονάχα από την καλοσύνη του Θεού. Η κακία τότε κι η αρετή θα μπαίναν αγκαλιασμένες στην Παράδεισο.

– Δεν είναι, θαρρείς, γέροντά μου,η καλοσύνη του Θεού τόσο μεγάλη;

Κι ως το πα, άστραψε στο νου μου ο ανόσιος, μπορεί, μα, ποιος ξέρει, μπορεί ο τρισάγιος στοχασμός, πώς θα ρθει καιρός της τέλειας λύτρωσης, της τέλειας φίλιωσης, θα σβήσουν οι φωτιές της Κόλασης, κι ο Ασωτος Υιός, ο Σατανάς, θ’ ανέβει στον ουρανό, θα φιλήσει το χέρι του Πατέρα και δάκρυα θα κυλήσουν από τα μάτια του: «Ήμαρτον!» θα φωνάξει, κι ο Πατέρας θ’ ανοίξει την αγκάλη του: «Καλώς ήρθες» θα του πει «καλώς ήρθες, γιε μου.

Συχώρεσε με που σε τυράννησα τόσο πολύ!».

Μα δεν τόλμησα να ξεστομίσω το στοχασμό μου.

Πήρα ένα πλάγιο μονοπάτι να του το πω.

– Έχω ακουστά, γέροντά μου, πώς ένας άγιος, δε θυμάμαι τώρα ποιός, δεν μπορούσε να βρει ανάπαψη στην Παράδεισο.

Άκουσε ο Θεός τους στεναγμούς του, τον κάλεσε:

«Τί έχεις κι αναστενάζεις;» τον ρώτησε. «Δεν είσαι ευτυχής;

Πώς να μαι ευτυχής, Κύριε;» του αποκρίθηκε ο άγιος. Στη μέση μέση της Παράδεισος ένα σιντριβάνι και κλαίει.

Τί συντριβάνι;

Τα δάκρυα των κολασμένων.

Ο ασκητής έκαμε το σημάδι του σταυρού, τα χέρια του έτρεμαν.

– Ποιος είσαι; έκαμε με φωνή ξεψυχισμένη.

Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά!

Έκαμε πάλι το σταυρό του τρεις φορές, έφτυσε στον αέρα:

– Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά, ξανάπε, κι η φωνή του τώρα είχε στερεώσει.

Άγγιξα το γόνατό του που γυάλιζε γυμνό στο μεσόφωτο. Το χέρι μου πάγωσε.

– Γέροντά μου, του κάνω, δεν ήρθα εδώ να σε πειράξω, δεν είμαι ο Πειρασμός. Είμαι ένας νέος που θέλει να πιστέψει απλοϊκά, χωρίς να ρωτάει, όπως πίστευε ο παππούς μου ο χωριάτης θέλω, μα δεν μπορώ.

– Αλίμονο σου, αλίμονο σου, δυστυχισμένε.

Το μυαλό θα σε φάει, το εγώ θα σε φάει.

Ο αρχάγγελος Εωσφόρος, που εσύ υπερασπίζεσαι και θες να τον σώσεις, ξέρεις πότε γκρεμίστηκε στην Κόλαση;

Όταν στράφηκε στο Θεό κι είπε:

Εγώ. Ναι ναι, άκου, νεαρέ, και βάλ’ το καλά στo νου σου:

– Ένα μονάχα πράμα κολάζεται στην Κόλαση, το εγώ.

Το εγώ, ανάθεμά το!

Τίναξα το κεφάλι πεισματωμένος:

– Με το εγώ αυτό ξεχώρισε ο άνθρωπος από το ζώο, μην το κακολογάς, πάτερ Μακάριε.

– Με το εγώ αυτό ξεχώρισε… από το Θεό. Πρώτα όλα ήταν ένα με το Θεό, ευτυχισμένα στον κόρφο του. Δεν υπήρχε εγώ και συ κι εκείνος δεν υπήρχε δικό σου και δικό μου, δεν υπήρχαν δυό, υπήρχε ένα. Το Ένα, ο Ένας. Αυτός είναι ο Παράδεισος που ακούς, κανένας άλλος. Από κει ξεκινήσαμε, αυτόν θυμάται και λαχταρίζει η ψυχή να γυρίσει. Βλογημένος ο θάνατος! τί ναι ο θάνατος, θαρρείς;Ένα μουλάρι, το καβαλικεύουμε και πάμε.

Μιλούσε, κι όσο μιλούσε το πρόσωπό του φωτίζουνταν.

Γλυκό, ευτυχισμένο χαμόγελο ξεχύνουνταν από τα χείλια του κι έπιανε όλο του το πρόσωπο. Ένιωθες βυθίζουνταν στην Παράδεισο.

– Γιατί χαμογελάς, γέροντά μου;

– Είναι να μη χαμογελώ; μου αποκρίθηκε είμαι ευτυχής, παιδί μου.

Κάθε μέρα, κάθε ώρα, γροικώ τα πέταλα του μουλαριού, γροικώ το Χάρο να ζυγώνει. Είχα σκαρφαλώσει τα βράχια για να ξομολογηθώ στον άγριο τούτον απαρνητή της ζωής. Μα είδα ήταν ακόμα πολύ ενωρίς.

Η ζωή μέσα μου δεν είχε ξεθυμάνει, αγαπούσα πολύ τον ορατό κόσμο, έλαμπε o Εωσφόρος στο μυαλό μου, δεν είχε αφανιστεί μέσα στην τυφλωτική λάμψη του Θεού.

Αργότερα, συλλογίστηκα, σα γεράσω, σαν ξεθυμάνω, σαν ξεθυμάνει μέσα μου κι o Εωσφόρος.

Σηκώθηκα. Ασκωσε ο γέροντας το κεφάλι.

– Φεύγεις; έκαμε άε στο καλό. Ο Θεός μαζί σου.

Και σε λίγο, περιπαιχτικά:

– Χαιρετίσματα στον κόσμο.

– Χαιρετίσματα στον ουρανό, αντιμίλησα. Και πες στο Θεό, δε φταίμε εμείς, φταίει αυτός που έκαμε τον κόσμο τόσο ωραίο.

http://kosmaser.wordpress.com/2011/11/23/%CE%BA%CE%B1%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%B1%CE%BA%CE%B7%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CF%83%CF%80%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B7%CF%83//Αντέγραψα από...

Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου (27 Νοεμβρίου)

Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου

Η δύναμη της μετανοίας

Η ιστορία του σήμερα εορταζομένου Αγίου Ιακώβου του Πέρσου, αδελφοί μου, δεν είναι συνηθισμένη. Είναι, όμως, πολύ ενδιαφέρουσα. Πρόκειται για έναν Μάρτυρα της πίστεως, ο οποίος έζησε τον 5ο αιώνα στην Περσία και, ενώ είχε γεννηθεί σε Χριστιανική οικογένεια και ανατραφεί σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, εντούτοις δε δίστασε νααρνηθεί την πίστη στον Χριστό και να υποταχθεί στην απάτη των ειδώλων. Η πνευματική αυτή τύφλωση που υπέστη ο Ιάκωβος ήταν καρπός της δόξας, του πλούτου και των τιμών, με τις οποίες τον περιέβαλε ο Πέρσης Βασιλιάς Βαχράμ ο Ε΄, προκειμένου να ασπασθεί τη ειδωλολατρική θρησκεία. Σύμφωνα με τον ιερό Συναξαριστή «όταν το έμαθαν η μητέρα και η γυναίκα του, του έστειλαν μία επιστολή με την οποία τον πληροφορούσαν ότι δεν τους συνέδεε πια τίποτε, αφού είχεπροτιμήσει την πρόσκαιρη δόξα από την αγάπη του Χριστού και την επαγγελία των ουρανίων αγαθών. Τα λόγια αυτά συνετάραξαν τον Ιάκωβο και συνερχόμενος όπως και από μέθη, έκλαυσε πικρά για το αμάρτημά του και άλλαξε ριζικά στάση απέναντι στον βασιλέα.

       Ομολόγησε δημόσια το σφάλμα του και διακήρυξε παντού ότι ήταν μαθητής του Σωτήρος που σταυρώθηκε για την σωτηρία μας. Δεν είχε πια παρά μόνον μία επιθυμία: να συμμερισθεί τον ζωοποιό τούτο θάνατο για να βρει μια θέση πλησίον του Θεού…». 1Η επιστροφή του στηναλήθεια του Χριστού και η ειλικρινής μετάνοιά του, τον οδήγησαν σε φρικτό μαρτύριο, το οποίο τον κατέταξε στην αγιασμένη χορεία των ομολογητών και Μαρτύρων της πίστεως.Το μήνυμα που εκπέμπει ο βίος του Αγίου Ιακώβου του Πέρσου σχετίζεται με την δύναμη της μετανοίας, η οποία μπορεί να συγκλονίσει εσωτερικά τον άνθρωπο και να τον οδηγήσει, όχι απλά στην διόρθωση του βίου, αλλά και σ’ αυτήν ακόμα την αγιότητα. Η μετάνοια είναι η δυνατότητα που παρέχει ο Θεός, στον πεπτωκότα άνθρωπο ν’ αποκαταστήσει τη διασαλευμένη, λόγω της αμαρτίας, σχέση με Εκείνον.

      Είναι ένα Θεϊκό χάρισμα που εξαντλείται στα πλαίσια αυτής της ζωής, παρέχοντας στους ανθρώπους την ευχέρεια της επισήμανσης των λαθών και των πτώσεων και της διόρθωσής τους με τα μέσα και τις δυνατότητες που η Εκκλησία προτείνει. Απαραίτητη προϋπόθεση, όμως, για την πραγμάτωση της μετανοίας είναι η αυτογνωσία, μια διαδικασία που απαιτεί εσωτερικό ηρωισμό και διάθεση από τον άνθρωπο να τα «βάλει» με τον εαυτό του,να επιχειρήσει μια δυναμική αναμέτρηση με το «εγώ» του, πολλές φορές, δραματική και επίπονη. Η κατάκτηση της αυτογνωσίας περνά μέσα από τη διαδικασία της αυτοεξέτασης και αυτομεμψίας, μέσα από τη ρεαλιστική αντιμετώπιση των κακώς κειμένων εντός μας και τη ριζοσπαστική απόφαση για αλλαγή πλεύσης και πορείας. Όσο κι αν ακούγεται ως κάτι απλό, η αλήθεια είναι πως απαιτεί κόπο πνευματικό, ταπείνωση και συντριβή καρδιάς, στοιχεία που δεν συνάδουν και τόσο με τον τρόπο ζωής στον οποίο όλοι μας, σχεδόν,έχουμε οδηγήσει τον εαυτό μας στην εποχή μας.

     Είναι η εποχή της έπαρσης και της αλαζονείας, που χαρακτηρίζεται από την άμετρη διάθεση υποκατάστασης τηςπαρουσίας του Θεού και της χάρης που Αυτός παρέχει. Η βούληση για αυτοκριτική και αυτοέλεγχο δεν υφίσταται, ίσως γιατί μάς «βολεύει» να μη δίνουμε λόγο σε κανέναν άλλο παρά μόνο στον εαυτό μας, οοποίος, ούτως ή άλλως, είναι πολύ επιεικής και υποκειμενικός κριτής. Αλλά εκείνος που πιστεύει ότι τα πάντα δεν εξαντλούνται εδώ και ότι υπάρχει το αιώνιο μέλλον της Βασιλείας του Θεού για την κατάκτηση του οποίου πρέπει να εργαστεί σ’ αυτή τη ζωή, δε μπορεί παρά να σταθεί με πιο υπεύθυνο και σοβαρό τρόπο απέναντι στον εαυτό του και το Θεό, κάνοντας το παν για να γίνει δικός Του, οικείος Του. Είναι ο αγώνας να ξεπεράσει το πνεύμα της εποχής, να υπερνικήσει τα στεγανά του εγωισμού του και να νιώσει ότι το σήμερα και το αύριο αυτής της ζωής είναι τίποτα μπροστά στην αιωνιότητα και ότι το κλειδί για να ανοίξει τις πύλες της είναι μόνο η μετάνοια, προϊόν της προσωπικής του αυτογνωσίας, της αληθινής και ουσιαστικής γνώσης της ύπαρξής του.

      Αποτέλεσμα της μετανοίας είναι η δημιουργία ενός νέου προσωπικού ήθους, ενός ανανεωμένου φρονήματος, η χάραξη μιας νέας, σωστής πνευματικής κατεύθυνσης, που πρέπει να συνοδεύει τον άνθρωπο μέχρι τη στιγμή του θανάτου. Να γιατί η μετάνοια είναιευλογία του Θεού σε όλους μας, ένα χάρισμα - έκφραση της αστείρευτης αγάπης Του, η αξιοποίηση του οποίου σβήνει το παρελθόν και ανοίγει το δρόμο για το μέλλον. ΑΜΗΝ!

Αρχιμ. Ε. Ο – Μητρόπολη Δημητριάδος

1. Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Τόμος 3, σελ. 293