Σε συνέχεια του άρθρου που μόλις δημοσιεύσαμε για τα ορθόδοξα blog και το “κακό” που κάνουν…
…το παρον κείμενο περιλαμβάνει ορθοτερη χρήση των ομοιωματικών κατά την άποψή μας…
…το παρον κείμενο περιλαμβάνει ορθοτερη χρήση των ομοιωματικών κατά την άποψή μας…
- Γέροντα, πώς θα βοηθηθούν οι άνθρωποι µε τόσα πού γίνονται στον κόσµο;
- Εκείνος πού θέλει να βοηθηθεί, βοηθιέται µε τιποτένια πράγµατα. Π.χ. κουνιέται ένα κανδήλι ή κουνιέται ό ίδιος ολόκληρος µε έναν σεισµό και συνέρχεται. Όσοι δεν πιστεύουν, γίνονται χειρότεροι, όταν ακούν ότι θα γίνει πόλεµος ή κάποια καταστροφή. «∆ώσ’ του, σού λέει, να γλεντήσουµε, γιατί χάνουµε την ζωή», οπότε το ρίχνουν τελείως έξω. Άλλοτε ακόµη και οι αδιάφοροι, όταν άκουγαν λ.χ. ότι θα γίνει πόλεµος, συνέρχονταν και άλλαζαν ζωή. Τώρα είναι πολύ λίγοι αυτοί. Παλιά το έθνος µας ζούσε πνευµατικά, γι’ αυτό και ό Θεός το ευλογούσε και οι Άγιοι µάς βοηθούσαν µε θαυµαστό τρόπο, και νικούσαµε τους εχθρούς µας, οι όποιοι πάντοτε ήταν περισσότεροι από εµάς. Σήµερα λέµε πώς είµαστε Ορθόδοξοι, άλλα δυστυχώς συχνά µόνον το όνοµα «Ορθόδοξος» έχουµε και όχι ζωή ορθόδοξη. Ρώτησα έναν Πνευµατικό µε κοινωνική δράση, µε ένα σωρό πνευµατικοπαίδια κ.λπ.: «Τι ξέρεις για µία βλάσφηµη ταινία;». «∆εν ξέρω τίποτε», µού είπε. ∆εν ήξερε τίποτε και είναι σε µεγάλη πόλη. Κοιµίζουν τον κόσµο. Τον αφήνουν έτσι, για να µη στενοχωριέται και να διασκεδάζει. Μην τυχόν πεις ότι θα γίνει πόλεµος ή ότι θα γίνει ή ∆ευτέρα Παρουσία και γι’ αυτό πρέπει να ετοιµασθούµε, µην τυχόν στενοχωρηθούν οι άνθρωποι. Σαν µερικές γριές πού λένε «µη µιλάς για θάνατο· µόνο για χαρές και για βαφτίσια να µιλάς», σαν να µην τις περιµένει θάνατος. Έτσι νιώθουν µία ψεύτικη χαρά. Ενώ, αν σκέφτονταν ότι το τάδε γεροντάκι πού έµενε λίγο πιο κάτω πέθανε χθες, ό άλλος είναι στα τελευταία του και θα πεθάνει, µεθαύριο θα γίνει τού τάδε το µνηµόσυνο πού ήταν και πολύ νεότερος από αυτές, θα σκέφτονταν τον θάνατο και θα έλεγαν: «Πρέπει να εξοµολογηθώ, να ετοιµασθώ πνευµατικά, γιατί µπορεί κι εµένα σε λίγο να µε καλέσει ό Χριστός για την άλλη ζωή». ∆ιαφορετικά, έρχεται ύστερα ο θάνατος και τις παίρνει ανέτοιµες. “Άλλοι πάλι από… «καλωσύνη» λένε: «Στους αιρετικούς µη λέτε ότι είναι στην πλάνη, για να δείξουµε αγάπη». Και έτσι τα ισοπεδώνουν όλα. Αν ζούσαν αυτοί στα πρώτα χρόνια τού Χριστιανισµού, δεν θα είχαµε ούτε έναν Άγιο. Έλεγαν τότε στους Χριστιανούς: «Ρίξε µόνο λιβάνι στην φωτιά και µην άρνήσαι τον Χριστό». ∆εν το δέχονταν. «Κάνε µόνον πώς ρίχνεις». ∆εν το δέχονταν. «Μη µιλάς για τον Χριστό και πήγαινε ελεύθερος σε άλλο µέρος», και δεν το δέχονταν. Σήµερα βλέπεις έναν νερόβραστο κόσµο.
Απο το βιβλίο Πνευματική Αφύπνιση – Λόγοι Β´
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά