Συνεχής η θαυματουργική παρουσία του π. Ιάκωβου Τσαλίκη στουςπιστούς
1.Ό ιερεύς π. Ιωάννης Βερνέζος, εφημέριος του Προσκυνηματικού Ιερού Ναού του Άγιου Ιωάννου του Ρώσου στο Προκόπι της Ευβοίας ανέφερετα εξής:
«Είχα ένα ογκίδιο στο δεξί μου χέρι. Έκτος των κινδύνων πού έκρυβε,ήταν και αντιαισθητικό. Γι' αυτό, όταν οι χριστιανοί μου φιλούσαν τοχέρι, το κάλυπτα με το ράσο μου. Την ημέρα της κηδείας του ΓέροντοςΙακώβου (22.11.1991) παρεκάλεσα το Γέροντα για το θέμα αυτό.
Και καθώς ασπαζόμουν το ιερό σκήνωμα του, ακούμπησα το χέρι μουπάνω στο λείψανο του. Από εκείνη τη στιγμή το ογκίδιο άρχισε να υποχωρεί, ώσπου εξαφανίστηκε. Μεγάλη ή χάρη του οσίου Γέροντα. "Αςέχουμε την ευχή του!».2. Ή κ. Ανδρομάχη Πασχάλη, κάτοικος Λίμνης Ευβοίας, σε επιστολή πούέστειλε στη Μονή γράφει τα έξης:
«Στις 18 Νοεμβρίου 1993 παρουσιάστηκε στην άκρη της γλώσσας μουένα μικρό κεράτινο ογκίδιο. Περνώντας οι μέρες αυτό μεγάλωσε,κρεμόταν μπροστά στη γλώσσα μου και με ενοχλούσε στην ομιλία, τηνώρα πού έτρωγα και όταν έπινα νερό.Πέρασαν δυο μήνες από την ημέρα πού το πρωτοείδα, το ογκίδιοεξακολουθούσε να υπάρχει και ή ψυχολογική μου κατάσταση ήταν πολύάσχημη.Μέσα στη μεγάλη ψυχολογική ένταση πού βρισκόμουν, κι ενώσκεπτόμουν ότι από Δευτέρα έπρεπε να πάω στην Αθήνα για γιατρό,άρχισα να λέω το πρόβλημα μου στον παππού Ίάκωβο κοιτάζοντας μίαμικρή φωτογραφία του πού είχα απέναντι στο τραπέζι μου.
Τον παρακάλεσα να με βοηθήσει, να μην αρχίσω τις ατέλειωτεςεξετάσεις στους γιατρούς πού χρειάζονται για τέτοιου είδους περιστατικάκαι κατά τις δυο τα μεσάνυκτα ανέβηκα για ύπνο στο δωμάτιο μου. Τοπρωί πού σηκώθηκα, την ώρα πού έπινα καφέ, διαπίστωσα ότι δεν μεενοχλούσε τίποτα στη γλώσσα μου. Όλο αγωνία πήγα στον καθρέφτη και είδα ότι το ογκίδιο πού είχαεξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ούτε σημάδι. Έτσι απλά παρακάλεσα τονάγιο Ιάκωβο να με βοηθήσει, κι αυτός έτσι απλά με βοήθησε.»
Και καθώς ασπαζόμουν το ιερό σκήνωμα του, ακούμπησα το χέρι μουπάνω στο λείψανο του. Από εκείνη τη στιγμή το ογκίδιο άρχισε να υποχωρεί, ώσπου εξαφανίστηκε. Μεγάλη ή χάρη του οσίου Γέροντα. "Αςέχουμε την ευχή του!».2. Ή κ. Ανδρομάχη Πασχάλη, κάτοικος Λίμνης Ευβοίας, σε επιστολή πούέστειλε στη Μονή γράφει τα έξης:
«Στις 18 Νοεμβρίου 1993 παρουσιάστηκε στην άκρη της γλώσσας μουένα μικρό κεράτινο ογκίδιο. Περνώντας οι μέρες αυτό μεγάλωσε,κρεμόταν μπροστά στη γλώσσα μου και με ενοχλούσε στην ομιλία, τηνώρα πού έτρωγα και όταν έπινα νερό.Πέρασαν δυο μήνες από την ημέρα πού το πρωτοείδα, το ογκίδιοεξακολουθούσε να υπάρχει και ή ψυχολογική μου κατάσταση ήταν πολύάσχημη.Μέσα στη μεγάλη ψυχολογική ένταση πού βρισκόμουν, κι ενώσκεπτόμουν ότι από Δευτέρα έπρεπε να πάω στην Αθήνα για γιατρό,άρχισα να λέω το πρόβλημα μου στον παππού Ίάκωβο κοιτάζοντας μίαμικρή φωτογραφία του πού είχα απέναντι στο τραπέζι μου.
Τον παρακάλεσα να με βοηθήσει, να μην αρχίσω τις ατέλειωτεςεξετάσεις στους γιατρούς πού χρειάζονται για τέτοιου είδους περιστατικάκαι κατά τις δυο τα μεσάνυκτα ανέβηκα για ύπνο στο δωμάτιο μου. Τοπρωί πού σηκώθηκα, την ώρα πού έπινα καφέ, διαπίστωσα ότι δεν μεενοχλούσε τίποτα στη γλώσσα μου. Όλο αγωνία πήγα στον καθρέφτη και είδα ότι το ογκίδιο πού είχαεξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ούτε σημάδι. Έτσι απλά παρακάλεσα τονάγιο Ιάκωβο να με βοηθήσει, κι αυτός έτσι απλά με βοήθησε.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά