1) Η ιστορία της VINNY
«Πώς απελευθερώθηκε από την οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά»
Μια επιστολή στην εφημερίδα «The Jakarta Post».
Μια επιστολή στην εφημερίδα «The Jakarta Post».
Μια πρώην «Μάρτυρας του Ιεχωβά», η Vinny από την Ουάσινγκτον, η οποία αντιλήφθηκε τις κακοδοξίες και τις ψυχαναγκαστικές διαδικασίες, στις οποίες υποβάλλονται οι οπαδοί της εν λόγω αίρεσης, περιγράφει τα όσα είχε ζήσει ως μέλος της οργάνωσης αυτής.
Μας λέει λοιπόν, ότι οι καλούμενοι ως «Μάρτυρες του Ιεχωβά» εξανάγκαζαν για 19 ολόκληρα χρόνια τους οπαδούς τους, να μην υποβάλλονται σε εμβολιασμούς.
Δικαιολογούσαν μάλιστα την καταναγκαστική «επιλογή», λέγοντάς τους, ότι οι εμβολιασμοί προκαλούν μια πληθώρα ασθενειών, όπως καρκίνος, σύφιλη, κ.α. Επίσης τους προέτρεπαν να αποφεύγουν τις μεταμοσχεύσεις, διότι τις θεωρούσαν ως καννιβαλιστική πράξη.
Προέτρεπαν μάλιστα τους οπαδούς τους, να προτιμούν τη φυλάκιση παρά την εκτέλεση του χρέους τους προς την πατρίδα, υπηρετώντας τη στρατιωτική τους θητεία.
Η οργάνωση, συνεχίζει η Vinny, προέβλεψε πολλές φορές το τέλος του κόσμου.
Όλες όμως οι προβλέψεις της για το τέλος του κόσμου, αποδείχθηκαν λανθασμένες.
Το τραγικό της όλης υπόθεσης ήταν , ότι βασιζόμενοι στις αβάσιμες προβλέψεις, άνθρωποι –υποχείρια της οργάνωσης, πούλησαν τις περιουσίες τους, άφησαν καριέρα, ευκαιρίες για το ξεκίνημα οικογένειας, ευκαιρίες για την όποια εκπαίδευση, απλώς για να γίνουν αγγελιαφόροι του μηνύματος της οργάνωσης, για το δήθεν τέλος που επίκειται. Είναι άξιον απορίας, διερωτάται η συγγραφέας του άρθρου, πως αυτοί
που διακηρύττουν ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια, κάνουν τόσα κατά συρροή λάθη και εξακολουθούν με θράσος να απαιτούν ολοκληρωτική υπακοή από τους
οπαδούς τους.
Αν κάποιος οπαδός διανοηθεί να αμφισβητήσει την οργάνωση, κινδυνεύει με αποκοπή απ’ αυτήν, αντιμετωπίζοντας την κατηγορία, ότι αποτελεί απειλή για τη συνοχή της.
Οι οπαδοί της εταιρείας «Σκοπιά», ζουν συνεχώς κάτω από το φόβο της απόρριψής τους.
Η οργάνωση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» έχει φροντίσει ν’ απομονώσει τα μέλη της από φίλους και συγγενείς, με αποτέλεσμα οι οπαδοί της, να καθίστανται πλήρως εξαρτημένοι απ’ αυτήν.
Αυτό τους καθιστά ευάλωτους στις απαιτήσεις της οργάνωσης.
Όταν κάποιος γίνει μέλος των «Μαρτύρων του Ιεχωβά», η ζωή του δεν θα είναι ποτέ η ίδια, τονίζει η συγγραφέας.
Επιπλέον, η οργάνωση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά», απαγορεύει στους οπαδούς της να μελετούν άλλες πηγές, εκτός από αυτές που τους παρέχει η ίδια.
Όλη η βιβλιογραφία η οποία ασκεί κριτική για την οργάνωση, χαρακτηρίζεται ως «βιβλιογραφία της αποστασίας».
Η αποδέσμευσή μου από την εταιρεία «Σκοπιά», συνεχίζει η συγγραφέας, έγινε έπειτα από την ανάγνωση ενός άρθρου, το οποίο ασκούσε κριτική στην οργάνωση.
Αυτό υπήρξε η αρχή για την μελέτη από τη συγγραφέα «απαγορευμένων» για τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά» κειμένων.
Η μελέτη αυτή, έφερε στο φως στοιχεία, που δεν επιδέχονταν αμφισβήτηση, τα οποία κλόνισαν συθέμελα την αυθεντία την οποία επαγγελόταν η εταιρεία «Σκοπιά», πράγμα που οδήγησε τελικά και στην αποδέσμευση αυτή.
Η οργάνωση, συνεχίζει η Vinny, προέβλεψε πολλές φορές το τέλος του κόσμου.
Όλες όμως οι προβλέψεις της για το τέλος του κόσμου, αποδείχθηκαν λανθασμένες.
Το τραγικό της όλης υπόθεσης ήταν , ότι βασιζόμενοι στις αβάσιμες προβλέψεις, άνθρωποι –υποχείρια της οργάνωσης, πούλησαν τις περιουσίες τους, άφησαν καριέρα, ευκαιρίες για το ξεκίνημα οικογένειας, ευκαιρίες για την όποια εκπαίδευση, απλώς για να γίνουν αγγελιαφόροι του μηνύματος της οργάνωσης, για το δήθεν τέλος που επίκειται. Είναι άξιον απορίας, διερωτάται η συγγραφέας του άρθρου, πως αυτοί
που διακηρύττουν ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια, κάνουν τόσα κατά συρροή λάθη και εξακολουθούν με θράσος να απαιτούν ολοκληρωτική υπακοή από τους
οπαδούς τους.
Αν κάποιος οπαδός διανοηθεί να αμφισβητήσει την οργάνωση, κινδυνεύει με αποκοπή απ’ αυτήν, αντιμετωπίζοντας την κατηγορία, ότι αποτελεί απειλή για τη συνοχή της.
Οι οπαδοί της εταιρείας «Σκοπιά», ζουν συνεχώς κάτω από το φόβο της απόρριψής τους.
Η οργάνωση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» έχει φροντίσει ν’ απομονώσει τα μέλη της από φίλους και συγγενείς, με αποτέλεσμα οι οπαδοί της, να καθίστανται πλήρως εξαρτημένοι απ’ αυτήν.
Αυτό τους καθιστά ευάλωτους στις απαιτήσεις της οργάνωσης.
Όταν κάποιος γίνει μέλος των «Μαρτύρων του Ιεχωβά», η ζωή του δεν θα είναι ποτέ η ίδια, τονίζει η συγγραφέας.
Επιπλέον, η οργάνωση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά», απαγορεύει στους οπαδούς της να μελετούν άλλες πηγές, εκτός από αυτές που τους παρέχει η ίδια.
Όλη η βιβλιογραφία η οποία ασκεί κριτική για την οργάνωση, χαρακτηρίζεται ως «βιβλιογραφία της αποστασίας».
Η αποδέσμευσή μου από την εταιρεία «Σκοπιά», συνεχίζει η συγγραφέας, έγινε έπειτα από την ανάγνωση ενός άρθρου, το οποίο ασκούσε κριτική στην οργάνωση.
Αυτό υπήρξε η αρχή για την μελέτη από τη συγγραφέα «απαγορευμένων» για τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά» κειμένων.
Η μελέτη αυτή, έφερε στο φως στοιχεία, που δεν επιδέχονταν αμφισβήτηση, τα οποία κλόνισαν συθέμελα την αυθεντία την οποία επαγγελόταν η εταιρεία «Σκοπιά», πράγμα που οδήγησε τελικά και στην αποδέσμευση αυτή.
http://www.thejakartapost.com/news/2009/10/09/letter-why-did-i-leave-jehova039s-witnesses.html
2) Τα απομνημονεύματα της Brenda Lee.
Ένα χρονικό που αναφέρεται στην πορεία ενός νεαρού κοριτσιού μέσα στην οργάνωση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» και πώς τελικά κατόρθωσε ν’ αποδεσμευτεί από αυτΗ Brenda Lee ήταν ακόμα σε μικρή ηλικία, όταν οι γονείς της έγιναν μέλη της
οργάνωσης των «Μαρτύρων του Ιεχωβά».
Από τότε, άρχισε να κρατά ημερολόγιο, όπου κατέγραφε τις αρνητικές της εμπειρίες από την εταιρεία «Σκοπιά».
Όπως η ίδια λέει, ποτέ δεν ήθελε να γίνει μέλος της οργάνωσης των «Μαρτύρων του Ιεχωβά».
Η εταιρεία «Σκοπιά» της απαγόρευσε να έχει επαφές με την εξαδέλφη της, διότι αυτή δεν ήταν μέλος της οργάνωσης.
Επίσης της απαγόρευσαν να συναναστρέφεται με φίλους από το Σχολείο.
Έχασα λέει, κάθε επαφή με συγγενικά και φιλικά πρόσωπα.
Εκείνο το διάστημα ένιωθε απελπιστικά μόνη.
Όταν για πρώτη φορά στα 12 της, εξέφρασε την επιθυμία να φύγει από την οργάνωση, τότε υποχρεώθηκε να περάσει από μια εξευτελιστική διαδικασία, στην οποία τρεις «πρεσβύτεροι» την ανάγκασαν ουσιαστικά να παραδεχτεί την πίστη της στην εταιρεία.
Όταν έγινε 18 χρόνων, το έσκασε από την οικογένειά της, προκειμένου ν’ αποδεσμευτεί από τους «Μάρτυρες».
Το πρώτο διάστημα της αποδέσμευσής της από την οργάνωση, αντιμετώπισε τρομερές δυσκολίες, αφού βίωσε την απόρριψη από τους δικούς της και δεν είχε καθόλου πόρους για να ζήσει.
Έπειτα από τη βοήθεια συγγενικού της προσώπου, κατόρθωσε να σταθεί στα πόδια της. Έκανε οικογένεια και απέκτησε ένα γιο στον οποίο αφιέρωσε τ’ απομνημονεύματά της. Η ίδια, χαρακτηρίζει τα απομνημονεύματά της, σαν μια προειδοποίηση για όλα εκείνα τα άτομα που πιθανόν ν’ αποτολμήσουν να γίνουν μέλη τέτοιων αιρετικών ομάδων.
Από τότε, άρχισε να κρατά ημερολόγιο, όπου κατέγραφε τις αρνητικές της εμπειρίες από την εταιρεία «Σκοπιά».
Όπως η ίδια λέει, ποτέ δεν ήθελε να γίνει μέλος της οργάνωσης των «Μαρτύρων του Ιεχωβά».
Η εταιρεία «Σκοπιά» της απαγόρευσε να έχει επαφές με την εξαδέλφη της, διότι αυτή δεν ήταν μέλος της οργάνωσης.
Επίσης της απαγόρευσαν να συναναστρέφεται με φίλους από το Σχολείο.
Έχασα λέει, κάθε επαφή με συγγενικά και φιλικά πρόσωπα.
Εκείνο το διάστημα ένιωθε απελπιστικά μόνη.
Όταν για πρώτη φορά στα 12 της, εξέφρασε την επιθυμία να φύγει από την οργάνωση, τότε υποχρεώθηκε να περάσει από μια εξευτελιστική διαδικασία, στην οποία τρεις «πρεσβύτεροι» την ανάγκασαν ουσιαστικά να παραδεχτεί την πίστη της στην εταιρεία.
Όταν έγινε 18 χρόνων, το έσκασε από την οικογένειά της, προκειμένου ν’ αποδεσμευτεί από τους «Μάρτυρες».
Το πρώτο διάστημα της αποδέσμευσής της από την οργάνωση, αντιμετώπισε τρομερές δυσκολίες, αφού βίωσε την απόρριψη από τους δικούς της και δεν είχε καθόλου πόρους για να ζήσει.
Έπειτα από τη βοήθεια συγγενικού της προσώπου, κατόρθωσε να σταθεί στα πόδια της. Έκανε οικογένεια και απέκτησε ένα γιο στον οποίο αφιέρωσε τ’ απομνημονεύματά της. Η ίδια, χαρακτηρίζει τα απομνημονεύματά της, σαν μια προειδοποίηση για όλα εκείνα τα άτομα που πιθανόν ν’ αποτολμήσουν να γίνουν μέλη τέτοιων αιρετικών ομάδων.
Από το Ενημερωτικό Δελτίο Ιεράς Μονής Τροοδοτίσσης δια θέματα Αιρέσεων και Παραθρησκείας, «Ενημέρωσις», Νοέμβριος 2009 –Ιανουάριος 2010, αρ. τεύχους 25 -27, σελ. 203 -205.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά