Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Ιανουαρίου 25, 2014

Κυριακὴ ΙΕ´ Λουκᾶ )Προσωπικὴ συνάντησι μὲ τὸν Χριστό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ.κ. Ἱεροθέου

Προσωπικὴ συνάντησι μὲ τὸν Χριστό

(Κυριακὴ ΙΕ´ Λουκᾶ)

Ἀπὸ τὸ βιβλίοτοῦ Ἀρχιμ. Ἱεροθέου Βλάχου
(νῦν Μητρ. Ναυπάκτου)
«Ὀσμὴ Γνώσεως»κδόσεις «Τέρτιος»,
Κατερίνη 1985, σελ. 27-30


«Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι»(Λουκ. ιθ´5)

.           Ὁ Ζακχαῖος ἱκανοποιώντας τὶς μεταφυσικές του ἀναζητήσεις ἐπεδίωξε νὰ συναντήση τὸν Χριστὸ καὶ Ἐκεῖνος δείχνοντας τὸν σκοπὸ τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του τὸν ἐκάλεσε σὲ μία προσωπικὴ συνάντησι: «Ζακχαῖε», τοῦ εἶπε, «κάνε γρήγορα καὶ κατέβα, γιατί σήμερα πρέπει νὰ μείνω στὸ σπίτι σου».
.        Λίγες σκέψεις θὰ διατυπώσουμε γιὰ τὴν προσωπικὴ συνάντησι μὲ τὸν Χριστό.
.            Ἡ κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τοῦ Χριστοῦ μὲ τὸν ἄνθρωπο εἶναι κυρίως

ἕνα προσωπικὸ γεγονός.

 .          Ὁ Χριστὸς δὲν συναντᾶται μὲ τὴν μάζα, ἀλλὰ μὲ τὰ πρόσωπα, ποὺ εἶναι ἄξια νὰ δεχθοῦν τὴν θεία Του διδασκαλία καὶ νὰ ἀκούσουν τὸ οὐράνιο κάλεσμά Του.
.       Ὁ Χριστὸς εἶναι Πρόσωπο. Τὸ ἴδιο καὶ ὁ ἄνθρωπος. Ἑπομένως μία προσωπικὴ συνάντησι (πρόσωπο μὲ Πρόσωπο) δημιουργεῖ τὶς κατάλληλες συνθῆκες σωτηρίας. Πράγματι ἡ γνῶσι τοῦ Θεοῦ βιώνεται στὰ ὅρια τῆς προσωπικῆς σχέσεως.
.       Ἔκφρασι αὐτῆς τῆς συναντήσεως καὶ τῆς κοινωνίας εἶναι ἡ προφορὰ τοῦ ὀνόματος. Ὁ Χριστὸς καλεῖ τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸ ὄνομά του (ποὺ εἶναι πολὺ προσωπικό του) καὶ ὁ ἄνθρωπος καλεῖ τὸν Θεὸ μὲ τὸ ὄνομά Του: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με».
.          Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ποὺ εἶναι «ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς» φανέρωσε αὐτὴν τὴν προσωπικὴ σχέση μὲ τὸ ποίμνιό Του, ὅταν εἶπε: «τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατ’ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτὰ» (Ἰω. ι´ 3). Αὐτὸ τὸ βλέπουμε καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου. Μετὰ τὴν ἀνάστασή Του ὁ Κύριος τὸν ἐρωτᾶ: «Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾶς με πλεῖον τούτων;» Καὶ ὁ Πέτρος ἀπαντᾶ: «Ναὶ Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε» (Ἰω. κα´ 15). Ἐπίσης τὸ ἴδιο βλέπουμε στὴν περίπτωσι τῆς Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς. Ὅταν ὁ Κύριος λέγει «γύναι, τί κλαίεις; τίνα ζητεῖς;» ἐκείνη νομίζει ὅτι εἶναι ὁ κηπουρός. Ὅταν ὅμως χρησιμοποιεῖ τὸ ὄνομά της «Μαρία», τότε ἐκείνη ἀμέσως ἀναγνωρίζει τὸν Κύριό της καὶ διδάσκαλό της.
.         Ἡ συνάντησι τοῦ Χριστοῦ μὲ τὸν Ζακχαῖο δείχνει ἀκόμη τὶς πραγματικὲς

 προϋποθέσεις μιᾶς προσωπικς συναντήσεως.

.         Καὶ αὐτὴ ἡ προϋπόθεση εἶναι ἡ ἔκστασι. Ὁ Κύριος κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ στὴν γῆ γιὰ νὰ συναντήση τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ διαλεχθῆ μαζί του, μὲ σκοπὸ τὴν σωτηρία του. Καὶ ὁ Ζακχαῖος ἀνέβηκε ἀπὸ τὴν γῆ στὸ δέντρο γιὰ νὰ δῆ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ ἀκούση τὸν θεῖο Του λόγο. Καὶ οἱ δύο ἔκαναν μιὰ ἔξοδο καὶ συναντήθηκαν πραγματικὰ καὶ οὐσιαστικά. Ἰδίως ὁ Ζακχαῖος ἐπέτυχε τὴν προσωπικὴ συνάντησι, γιατί ἔκανε τρέλλες. Δὲν ἦταν λίγο πράγμα, πλούσιος αὐτός, ἀρχιτελώνης μὲ μιὰ κοινωνικὴ θέση νὰ ἀνεβῆ ἐπάνω στὸ δέντρο, γιὰ νὰ δῆ ἕνα Ναζαρηνό. Αὐτὴ ὅμως ἡ ἔξοδος ἀπὸ τὴν καλὴ ἰδέα γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν «ἀξιοπρέπειά» του εἶχε συνέπεια τὴν σωτηρία του.
.         Αὐτὸ δείχνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος συναντᾶται μὲ τὸν Χριστὸ στὰ ὅρια τῆς προσωπικῆς σχέσεως, ὅταν κάνει τρέλλες. Ὅταν δηλ. ἀφανίζει τὴν ψευδαίσθησι τῆς πληρότητας καὶ τῆς αὐτάρκειας, ὅταν παύη νὰ ὑπολογίζη τὴν γνώμη τοῦ κόσμου, καὶ ὅταν ἀναζητᾶ παρθενικὰ καὶ ἀληθινὰ τὸν Χριστό, ἔστω κι ἂν ὅλοι τὸν κοροϊδεύουν, τότε συναντᾶ τὸν Κύριο.
.         Ἡ προσωπικὴ καὶ σωτήριος συνάντησι μὲ τὸν Χριστὸ γίνεται μέσα στὴν Ἐκκλησία ποὺ εἶναι τὸ εὐλογημένο καὶ ἔνδοξο Σῶμα Του καὶ κοινωνία προσώπων.
.         Ἡ Ἐκκλησία κατὰ τὸ Βάπτισμα δίδει στὸν ἄνθρωπο τὸ ὄνομά του καὶ μὲ αὐτὸ ἔκτοτε τὸν γνωρίζει. Τοῦ δίδει προσωπικὰ τὴν θεία Χάρι καὶ προσωπικὰ τοῦ προσφέρει τὸ μήνυμα τῆς σωτηρίας. Μὲ τὸ ὄνομά του τοῦ συγχωρεῖ τὶς ἁμαρτίες, τὸν στεφανώνει, τὸν χειροτονεῖ Ἱερέα, τοῦ δίδει τὰ θεῖα Δῶρα, δηλ. τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τὸν συνοδεύει στὴν ἄλλη ζωὴ μὲ τὴν ἐξόδιο ἀκολουθία.
.         Ἀφοῦ λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία εἶναι κοινωνία προσώπων, σημαίνει πὼς ἂν θέλουμε τὴν σωτηρία μας, εἶναι ἀνάγκη νὰ τὴν αἰσθανώμαστε, ὡς τὸν χῶρο τῆς προσωπικῆς μας συναντήσεως μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ὄχι ἁπλῶς μὲ τὴν ἐξωτερικὴ ἐπαφὴ μαζί Του. Ἄλλωστε μὲ τὴν θεία Του Χάρι ἑνούμεθα μαζί Του.
.         Ἄρα δὲν πρέπει νὰ ζοῦμε στὴν Ἐκκλησία σὰν ἄτομα, ἀφοῦ ἡ ἴδια της δὲν θέλει νὰ μιλάη σὲ μάζα καὶ νὰ θεωρῆ τοὺς πιστοὺς σὰν ὄχλο, ἀλλὰ θέλει νὰ μιλάη καὶ νὰ συναναστρέφεται μὲ τοὺς ἀνθρώπους προσωπικά. Αὐτὴ εἶναι ἡ μεγαλύτερη προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας, ἰδίως σήμερα ποὺ ὅλοι πασχίζουν νὰ μετατρέψουν τοὺς ἀνθρώπους σὲ ἄτομα, σὲ ὄχλο γιὰ νὰ τοὺς ὁδηγοῦν ὅπου αὐτοὶ θέλουν.
.         Πολλοὶ σήμερα κατηγοροῦν τὴν Ἐκκλησία ὅτι δὲν κάνει μεγάλο κοινωνικὸ ἔργο καὶ ἀσχολεῖται μόνον μὲ τὴν λατρεία, ἢ μᾶλλον δίδει προτεραιότητα σ’ αὐτήν. Ὅμως αὐτὴ ἡ ἔνστασι δείχνει τὴν τρομερὴ ἀδυναμία ποὺ ἔχουν νὰ προσπελάσουν στὸν λυτρωτικὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία κάνει μεγάλο κοινωνικὸ ἔργο. Διαθέτει ἄφθονη κοινωνικὴ ἐργασία. Καὶ μόνον ἕνας ἀντικειμενικὸς ἐρευνητὴς μπορεῖ αὐτὸ νὰ τὸ διαπιστώση. Ἐπίσης μπορεῖ νὰ διαπιστώση ὅτι τὴν κάνει σωστὰ καὶ ἀληθινά. Ἐν τούτοις ὅμως, παρὰ τὴν μεγάλη κοινωνικὴ ἐργασία, ἀποφεύγει νὰ καταγίνεται μόνο μὲ αὐτή, γιὰ νὰ ξεπεράση τὸν μεγάλο πειρασμὸ νὰ μαζοποιήση τοὺς ἀνθρώπους. Ἐργάζεται περισσότερο προσωπικά, μὲ τὴν ἐξομολόγησι, τὶς προσωπικὲς σωτήριες συναντήσεις, παρὰ «κοινωνικά», ὅπως τὸ ἐννοῆ ὁ κόσμος, γιατί πολλὲς φορὲς μὲ τὴν κοινωνικὴ ἐργασία καταστρέφεται τὸ πρόσωπο, ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἁπλῶς ἕνα νούμερο, ἕνας ἀριθμός, ὁπότε χάνεται ἡ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας. Οἱ στατιστικὲς ἔρευνες γιὰ τοὺς πτωχούς, τοὺς γέροντας κλπ. ἢ ἡ συλλογικὴ προσφορὰ ἐργασίας (οἰκοτροφεῖο μὲ τόσα παιδιὰ ποὺ τρῶνε, πίνουν κλπ.) μᾶς βοηθοῦν νὰ ἐργαζόμαστε κοινωνικά, ὅμως τὶς περισσότερες φορὲς δὲν μᾶς ἀφήνουν νὰ ἐργασθοῦμε φιλάνθρωπα. Εἶναι προτιμότερο νὰ δώσουμε στὸν ἄλλον τὴν ἐσωτερικὴ γαλήνη καὶ ἀσφάλεια, παρὰ νὰ περιορίζουμε τὸ ἔργο μας σὲ ἐξωτερικὲς προσφορές.
.         Καταλήγοντας λέμε πὼς εἶναι ἀνάγκη στὶς κρίσιμες ἡμέρες ποὺ διερχόμαστε νὰ θεωροῦμε τὴν Ἐκκλησία σὰν κιβωτὸ τῆς προσωπικότητος καὶ ὄχι σὰν ὑπουργεῖο κοινωνικῶν ὑπηρεσιῶν, σὰν κιβωτὸ σωτηρίας καὶ ὄχι σὰν αἴθουσα διαλέξεων καὶ συζητήσεων. Τότε σὰν τὸν Ζακχαῖο θὰ ἀπολαύσουμε τὴν σωτηρία μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...