Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Τρίτη, Ιανουαρίου 14, 2014

ΟΤΑΝ Ο ΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΘΟΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Του Φώτη Μιχαήλ
Ιατρού

Στο ερώτημα των ημερών, πόσο ακόμα θα διαρκέσει η κρίση που περνάμε, έρχεται αμείλικτη, αλλά πάντοτε αδιάψευστη, να δώσει την δική της απάντηση η ιστορία:
Η κρίση θα πάρει τέλος όταν έρθει η ώρα να πετάξουνε οι άνθρωποι από πάνω τους την ρυπαρή χλαίνη της ύβρεως και να ενδυθούν την πολυτίμητη πορφύρα της αρετής. Όταν δούνε ότι ”πήρανε την ζωή τους λάθος” και αποφασίσουν να ”αλλάξουνε ζωή”.
Μπορεί να ακούγεται σαν χρησμός το παραπάνω αλλά, είτε το θέλουμε είτε όχι, έτσι γίνεται πάντοτε στην μακρόσυρτη ιστορία όλων των εθνών. Χωρίς καμιά εξαίρεση την ύβρι διαδέχεται πάντοτε η Νέμεσις:
Φερθήκαμε υβριστικά και τώρα ήρθε η ώρα να το πληρώσουμε. Να πληρώσουμε τα λάθη και τις παραλήψεις τις δικές μας και όχι βεβαίως την δίκαιη οργή του Θεού, όπως μερικοί συνηθίζουνε να λένε.
Ο Θεός μας πάνω απ’ όλα είναι Αγάπη. Επιβεβαίωση της θυσιαστικής Του Αγάπης ο Σταυρικός Του θάνατος. Η Αγάπη του Θεού είναι ξένη από εξαναγκασμούς και σκοπιμότητες. Δεν εννοείται σωτηρία με τιμωρίες και νομικίστικους υπολογισμούς.
Η Δικαιοσύνη Του και η άπειρη Αγάπη Του λειτουργούν εις τους αιώνες με απόλυτο σεβασμό απέναντι στην ελευθερία και το αυτεξούσιον του ανθρώπου.
Η ελευθερία μας όμως αυτή και το αυτεξούσιον ποτέ δεν ησυχάζουνε. Ο πόλεμος που δέχονται από την λύσσα των παθών είναι συνεχής και ανελέητος.
Κάθε φορά που θρονιάζονται μέσα μας τα πάθη και κατακυριεύουνε την ύπαρξή μας, τα κορυφαία αυτά δώρα του Θεού χάνουνε τον προσανατολισμό τους. Θολώνει τότε ο νους του ανθρώπου και νομίζει την υποδούλωση για ελευθερία. Ο άνθρωπος τότε από αυτοκράτορας της οικείας του γνώμης βυθίζεται ηθελημένα στα τάρταρα της έσχατης δουλικότητας.
Αποστρέφεται τον Ήλιο της Δικαιοσύνης και χάνει από μπροστά του το αληθινό νόημα της ζωής και του θανάτου. Με άλλα λόγια, βιώνει αυτό που ονομάζουμε σήμερα κρίση.
Μια εξαιρετική δηλαδή δοκιμασία της ελευθερίας του να απορρίψει ή να αποδεχθεί, ως γνώμονα της ζωής του, το θεόσδοτο μήνυμα της Νίκης κατά της φθοράς και του θανάτου.
                                                                                       
Ανάρτηση στο Εδώ Αθήναι 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...