Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον τοῦ Γέροντος Ἀναστασίου Κουδουμιανοῦ ποὺ ἐκοιμήθη ὀσιακῶς στὶς 2 Δεκεμβρίου 2013. (Παράθεμα ἀπὸ συνέντευξη τοῦ Γέροντα).
Ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστὸς εἴχαμε σὰν χαρακτηριστικὸ γνώρισμα στοὺς «θεολογοῦντες» ἄνευ Θεοῦ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, στείρα ἐκνομίκευση τῆς πίστεως, τὴν ὑποκρισία θεμελιωμένη πάνω στὶς ἐξωτερικὲς διατάξεις τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου.
Σήμερα ἔχουμε τὴν ἐκφιλοσόφηση τοῦ Εὐαγγελίου, τὸν πλήρη ἀντινομισμὸ τῆς πίστεως, τὴν ὑποκρισία βασιζομένη στὸν περὶ ἀγάπης νόμο! Μίας ἀγάπης ἰδεολογικοποιημένης καὶ ὄχι βιωματικῆς γιατί βασίζεται στὴν ἀμνήστευση τῶν παθῶν κατὰ ἀπομίμηση τῶν διατάξεων τοῦ βοθρικοῦ Κορανίου καὶ ὄχι στὴ μετοχὴ μέσω σταυρικῆς πορείας στὴν Ἄκτιστη Χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι γνήσια Ἀγάπη. Ἔχουμε ἕνα ἐπιθετικὸ «ἀγαπισμό», γιατί εἶναι ἰδέα ποὺ κατοχυρώνει πάθη, δὲν εἶναι βίωμα ποὺ ἀποκρυπτογραφεῖ ἐσωτερικὴ ἀναγέννηση… Ἄλλο ἀγάπη ἔστω σὰν ἔμπνευση ἀσκητικῆς προσπάθειας νὰ προσλάβω ἀπαθῶς τὸν συνάνθρωπο σὰν ὁμοσύστατο ἀδελφό, σὰν εἰκόνα Θεοῦ καὶ ἄλλο ἀγαπολογία ποὺ δείχνει ἀνασφάλεια καὶ ψυχικὴ ἀνισορροπία καὶ ἐπιβάλλει μὲ ἕνα σπασμωδικὸ τρόπο τὸν περὶ ἀγάπης νόμο, ἀκριβῶς γιὰ νὰ κατοχυρώσει ἰδεολογικὰ τὸ ἀσταύρωτο τῆς νοσηρῆς ἀνθρώπινης παθολογίας… Αὐτὸ μπορεῖ νὰ βολεύει τὶς αἰσθησιακὲς ἀντιλήψεις μίας ἐκθρησκευμένης χριστιανικῆς πίστεως ἀλλὰ δὲν βολεύει τὴν ἀποστολοπαράδοτη δισχιλιετὴ μέθοδο τῆς προσαγωγῆς τοῦ κτιστοῦ στὸ Ἄκτιστο γεγονὸς ποὺ συνιστᾶ τὴ σωτηρία τοῦ...
ἀνθρώπου.
Συνελόντι εἰπεῖν: τότε εἴχαμε τὴν ὑποκρισία μὲ αὐστηρὸ νομικὸ ἐπικάλυμμα. Τώρα τὴν ἔχουμε μὲ φαιδρὸ ἀγαπολογικὸ περίβλημα… Καὶ δὲν αἰσχύνονται νὰ σοφίζονται ἑρμηνεῖες καὶ περὶ τοῦ θεοφόρου σύγχρονου ἁγίου Πορφυρίου προκειμένου νὰ κατοχυρώσουν τὶς νοσηρὲς θέσεις τους. Ὅμως, νὰ εἶσθε σίγουροι, ὅτι ἐν πλησμονὴ ἁγίας ἀγάπης, θὰ τοὺς "ἐκδικηθεῖ" ὁ ἴδιος (ὁ ἅγιος Πορφύριος) μὲ τὴ γνήσια παράθεση τῆς θεόπνευστης θεολογίας του…»
το μεταφερουμε από εδώ
π
