Κάτω από τον χάρτη ο καθηγητής Δανέζης σχολίαζε τα εξής:
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟΝ
ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ,
ΤΟ ΣΟΚ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ
Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Η Δύση, και ειδικά η Μεγάλη Βρετανία, παρουσίαζε πάντα τη Ρωσία ως ένα τέρας, άλλωστε αυτή ήταν που πρωτοστάτησε στην
εξολόθρευση της ρωσικής βασιλικής οικογένειας.
Η Δύση ορκίζεται στο όνομα του φιλελευθερισμού. Διότι οι φιλελεύθεροι είναι
αυτοί που προδίδουν πάντα τις πατρίδες τους και θέλουν «πολίτες του κόσμου»
υπό αμερικανική ηγεμονία, κατά προτίμηση χαζαροεβραϊκής καταγωγής και
σιωνιστικών βλέψεων.
Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα ο χαζός δυτικός τηλεθεατής να θεωρεί τον
Ρώσο κάτι σαν άνθρωπο του …Νεάντερνταλ και τον πρόεδρο Πούτιν σαν
παγκόσμια απειλή.
Επειδή δε όλες οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ δεν ήταν
«φιλελεύθερες», η Δύση επιχείρησε να τις εντάξει στο ΝΑΤΟ.
Το 2014 το βαθύ αμερικανικό κράτος κατέλυσε τη νόμιμη κυβέρνηση
της Ουκρανίας και τοποθέτησε ναζιστική, παραβλέποντας την τεράστια
τεχνολογική και στρατιωτική εξέλιξη της Ρωσίας.
Και επειδή ήταν αδύνατον να αντιμετωπίσει τη Ρωσία στρατιωτικά,
εξαπέλυσε αυτό που ήξερε πάντα να κάνει πάρα πολύ καλά:
ψυχολογικές επιχειρήσεις πολέμου, καταιγιστική κοινωνική μηχανική,
και ανελέητη αντιρωσική προπαγάνδα.
Ναι μεν αυτή η προπαγάνδα δεν μπορεί να επηρεάσει όλη την ανθρωπότητα,
ωστόσο, είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του χαζού έως χαμηλής αντίληψης
δυτικού τηλεθεατή.
Το μίσος της Δύσης για τη Ρωσία έχει βαθειές ρίζες
Αυτή η προπαγάνδα δεν είναι βεβαίως κάτι νέο, και οι χαζαροχαλδαίοι
αγγλοσάξονες δεν περίμεναν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, το ίντερνετ
και τις GAFAM για να επηρεάσουν τη γνώμη των περισσότερων πολιτών
και να δυσφημίσουν τη Ρωσία.
Η προπαγάνδα αυτή υπάρχει εδώ και πολλούς αιώνες, διότι η Δύση
μισούσε πάντα τη Ρωσία ακόμα και τις περιόδους που ήταν σύμμαχός της.
Όπως άλλωστε αναφέρει ο Γάλλος συγγραφέας, κοινωνιολόγος και πολιτικός
αναλυτής Λουσιέν Σερίζ (Lucien Cerise) στο βιβλίο του «Le suprémacisme blanc:
Peuples autochtones et le Great Reset» (Η Λευκή Yπεροχή: Οι αυτόχθονες
λαοί και η Μεγάλη Επανεκκίνηση),
μια κατάρρευση της Ρωσίας είναι το κλειδί της παγκόσμιας ιστορίας.
Έχουμε λοιπόν προ πολλού περάσει στη μετα-πολιτική, όπου όλα τα ΜΜΕ
της Δύσης δαιμονοποιούν εκ νέου τη Ρωσία και τον Πούτιν.
Προσοχή όμως: το μίσος προς τη Ρωσία δεν ξεκινάει με τον Πούτιν,
αλλά πολύ παλαιότερα.
Η Δύση μισούσε ανέκαθεν τη Ρωσία διότι δεν εκπροσωπούσε μόνο
την εσωτερική μορφή του παραδοσιακού χριστιανισμού, την Ορθοδοξία,
αλλά και το όραμα μιας ιεραρχημένης εξουσίας που αντιτίθεται στο δυτικό
δήθεν φιλελεύθερο μοντέλο, που όμως έχει πλέον βυθιστεί στον
ολοκληρωτισμό: ενώ προσποιείται ασύστολα ότι ενσαρκώνει τις αξίες
της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, αντιστρέφει τη λογική
βαφτίζοντας την ωμή τυραννία, Δημοκρατία και το μαφιόζικο κράτος,
Κράτος …Δικαίου.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο, μετά από δεκαετίες εφαρμογής στυγνής
κοινωνικής μηχανικής οι δυτικοί πολίτες να δέχονται κυριολεκτικά τα
πάντα και οι υποτιθέμενες «φιλελεύθερες» δυτικές κοινωνίες να έχουν
τελικά πολύ λιγότερες ελευθερίες από εκείνες της Ρωσίας και της Κίνας,
αλλά οι δυτικοί πολίτες να αδυνατούν να το αντιληφθούν.
Ωστόσο, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η επέμβαση της Ρωσίας στην
Ουκρανία αποτελεί μέρος μιας σχεδόν άγνωστης συμφωνίας που
συνήφθη δεκαετίες πριν στη θάλασσα της Μάλτας μεταξύ ΗΠΑ και
Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου αυτές οι δύο δυνάμεις να θέσουν
την Ευρώπη υπό νέες σφαίρες επιρροής και βεβαίως να περιορίσουν
τον γερμανικό εθνικιστικό κίνδυνο.
Δεν πρέπει λοιπόν να παρασυρόμαστε από την προπαγάνδα
περί ρωσικής βοήθειας προς την Ελλάδα ή επαλήθευσης προφητειών
διάφορων ορθοδόξων αγίων περί κατάληψης της Πόλης από ελληνικά
στρατεύματα με στρατηλάτη απόγονο βασιλικής οικογένειας.
Οι Ρώσοι δεν θα βοηθούσαν ποτέ μια φιλοδυτική κυβέρνηση και
ειδικά την παρούσα ανθελληνική, οι δε υποτιθέμενοι γαλαζοαίματο
ι είναι πολύ κατώτεροι των περιστάσεων.
Με τη διαφορά όμως πως όταν συνήφθη εκείνη η συμφωνία, στην
«εξίσωση» δεν είχε συμπεριληφθεί ούτε η αλματώδης τεχνολογική
και στρατιωτική εξέλιξη της Ρωσίας, ούτε ο αναπάντεχος
στρατιωτικός εξοπλισμός της Γερμανίας, ούτε βέβαια η ανάδυση της
Κίνας. Διότι όλα αυτά μπορεί να πυροδοτήσουν είτε μια διαφορετική
έκβαση από εκείνη που είχε σχεδιαστεί αρχικά, είτε την αρχή
της Αποκάλυψης.
Η Μεγάλη Εικόνα
Μήπως λοιπόν τα αρχικά σχέδια εκείνης της Συμφωνίας ανατράπηκαν;
Ποια είναι η Mεγάλη Eικόνα, και πως διαμορφώνεται;
Για να τη σχηματίσουμε και να ερμηνεύσουμε καλύτερα την επέμβαση της
Ρωσίας στην Ουκρανία, θα πρέπει οπωσδήποτε να λάβουμε υπ’ όψη μας
ποιο ρόλο έπαιξαν ή θα παίξουν τα παρακάτω:
• Η πτώση του τείχους του Βερολίνου και η ενοποίηση των δύο
Γερμανιών, το 1989.
• Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, το 1991, και η δημιουργία της
πολυεθνικής Ρωσικής Ομοσπονδίας, που αποτελείται από 85 ομόσπονδα κρατίδια.
• Η προπαγάνδα για την παγκοσμιοποίηση, τα ανοιχτά σύνορα και
τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες που πυροδοτήθηκε στοχευμένα
τα τελευταία 32 χρόνια (δηλαδή μετά το 1990).
• Η ένταξη «φτωχών χωρών» όπως χαρακτήριζαν τη δεκαετία του 80 οι μεγάλες
δυνάμεις την Ισπανία, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα, αλλά και
κρατών του πρώην ανατολικού μπλοκ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
• Η επέμβαση των Ρώσων στην Τσετσενία το 1995, που επιχείρησε να αυτονομηθεί.
• Η αντίδραση της Ρωσίας και της Κίνας στους παράνομους ΝΑΤΟϊκούς
βομβαρδισμούς κατά της Σερβίας το 1999 που περιορίστηκε σε χλιαρές
διαμαρτυρίες και σε βέτο προς τον ΟΗΕ, τα ψηφίσματα του οποίου ωστόσο,
αγνόησε το ΝΑΤΟ. Η αδράνεια των δύο κρατών αποδίδεται στην ύπαρξη των
δικών τους μειονοτήτων.
• Η σκηνοθετημένη επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και στο Πεντάγωνο από
το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, την 11.9.2001.
• Η εφαρμογή του ευρώ ως επίσημου νομίσματος-όπλου της Ευρωπαϊκής
Ένωσης το 2002, και η σταδιακή αλλαγή της μορφής της Ευρώπης, που
ουσιαστικά εξυπηρετούσε πρωτίστως τα συμφέροντα της Γερμανίας.
• Η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003.
• Η ανατροπή της νόμιμα εκλεγμένης Ουκρανικής κυβέρνησης του Βίκτωρα
Γιανουκόβιτς το 2014, η τοποθέτηση φιλοδυτικής κυβέρνησης, η ναζιστικοποίηση
της Ουκρανίας και οι διώξεις των ρωσώφωνων πολιτών.
• Οι διαχρονικές απαιτήσεις της Τουρκίας για αποστρατικοποίηση των νησιών
μας στο Αιγαίο, για διχοτόμησή του, για υφαρπαγή της Θράκης, του Καστελόριζου,
και της ΑΟΖ μας ανατολικά της Ρόδου μέχρι την Κύπρο, και νοτίως της Κρήτης,
περιοχές με αμύθητης αξίας κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου,
που ουσιαστικά μεγάλο μέρος τους θα οικειοποιηθεί η Γερμανία
που στερείται ενεργειακών πόρων για τις βιομηχανικές ανάγκες της.
• Ο κατακερματισμός των Βαλκανίων μέσω της κατασκευής του ψευτο-κρατιδίου
του Κοσόβου που φιλοξενεί τη μεγαλύτερη νατοϊκή βάση στον κόσμο
(στρατόπεδο Μπόντστιλ), και του ψευτο-κρατιδίου των Σκοπίων, ως δήθεν
«Μακεδονίας» με διέξοδο στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, και στο εγγύς μέλλον
ενός ψευτο-κρατιδίου μιας δήθεν ανεξάρτητης Θράκης, στρατηγική που
έχει σκοπό τη διάσπαση του ορθόδοξου τόξου των Βαλκανίων,
και την έναρξη της κοσοβοποίησης όλης της περιοχής με την δια της
βίας εισαγωγή μουσουλμανικών στοιχείων.
• Η σταδιακή ένταξη πολλών χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ στο ΝΑΤΟ.
• Η κατασκευή του ελληνικού δήθεν χρέους μέσω νοθευμένων στατιστικών
και λογιστικών στοιχείων, η πλήρης υποδούλωση της χώρας μας μέσω
της υπαγωγής μας σε αέναα μνημόνια το 2010, και η υφαρπαγή όλης της
δημόσιας περιουσίας της και μεγάλου μέρους της ιδιωτικής.
• Όλοι οι σημαντικοί πρωταγωνιστές της επανάστασης των Μπολσεβίκων
του Λένιν που ανέτρεψε τη βασιλεία στη Ρωσία το 1917 (όχι όμως ο Στάλιν),
τα στελέχη της μετέπειτα σοβιετικής KGB, o πρώην πρόεδρος και νυν
πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, και ο πρόεδρος της
Ουκρανίας Βολοντιμίρ Ζελένσκι, είναι χαζαροεβραϊκής καταγωγής (Ασκενάζι).
• Οι περισσότεροι επικεφαλής των ρωσικών κρατικών οργανισμών,
αλλά και οι επιφανέστεροι ολιγάρχες, όπως ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς,
Πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Εβραϊκών Κοινοτήτων της Ρωσίας,
είναι επίσης χαζαροεβραϊκής καταγωγής.
Η φιλοεβραϊκή στάση του προέδρου Πούτιν είναι μεν αναμφισβήτητη,
ωστόσο δεν έχει αποδειχτεί κάποια καταγωγή του από χαζαροεβραίους.
• Όλοι οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης (συμπεριλαμβανομένων και των δικών μας
εγχώριων πολιτικών), όλοι οι ηγέτες και οι μεγάλοι επιχειρηματίες της Δύσης,
μετά την ίδρυση του επίσημου κράτους του Ισραήλ στην Παλαιστίνη το 1948,
είναι και αυτοί χαζαροεβραϊκής καταγωγής (κυρίως Ασκενάζι). Όσοι ελάχιστοι
δεν είναι, ελέγχονται ασφυκτικά απ’ αυτούς.
• Η αχανής Ρωσική Ομοσπονδία δεν είναι ένα αμιγώς ορθόδοξο χριστιανικό
κράτος, όπως εσφαλμένα νομίζουν πολλοί Έλληνες, αλλά ένα πολυπολιτισμικό,
φιλοεβραϊκό και φιλομουσουλμανικό κράτος. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί στη
Ρωσική Ομοσπονδία αποτελούν το 60-77% του πληθυσμού, ενώ οι Εβραίοι μόλις το 0.1%.
• Η Τουρκία έχει αναγγείλει νέα, παράλληλη διώρυγα στον Βόσπορο
που δεν θα την αγγίζει η Συνθήκη του Μοντρέ η οποία καθορίζει
το καθεστώς των Στενών,
• Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης, υπέγραψε πολύ
πρόσφατα συμφωνία «εισαγωγής» 144.000 νεαρών αποκλειστικά ανδρών,
Πακιστανών και Μπαγκλαντεσιανών με τις Αρχές των αντίστοιχων χωρών,
δήθεν για να εργαστούν ως εργάτες γης, και αυτό σε μια χώρα που η ζήτηση
ακόμα και ειδών διατροφής έχει εξαϋλωθεί,
• Η ελληνική κυβέρνηση μόλις χτες αποφάσισε να στείλει στην Ουκρανία
δύο C-130 με στρατιωτικό οπλισμό τυφέκια Καλάσνικοφ και εκτοξευτές,
διαρρηγνύοντας έτσι τις σχέσεις της με τη Ρωσία, κίνηση για την οποία
η Ρωσία δήλωσε ότι «θα επιστραφεί στην Ελλάδα και μάλιστα με τόκο».
• Ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, που λέγεται ότι και αυτός
είναι χαζαροεβραϊκής καταγωγής, πριν έλθει σε εμάς υπηρέτησε στην Ουκρανία
υποστηρίζοντας την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης του Γιανουκόβιτς,
χαρακτηρίζοντας μάλιστα τους Ρώσους αυτονομιστές του Λουχάνσκ και του
Ντόνετσκ ως «τρομοκράτες», και ενώ έχει παρέλθει η περίοδος της θητείας του,
εξακολουθεί να παραμένει ακόμα στη χώρα μας. Ο επόμενος υποψήφιος
αντικαταστάτης του, ομογενής Τζορτζ Τσούνης, δεν έχει αναλάβει ακόμα υπηρεσία.
Ο λόγος που καθυστερεί να αναλάβει, καθίσταται πλέον εμφανής…
• H δίωξη της ορθόδοξης χριστιανικής λατρείας −την οποία μοιραζόμαστε
με τη Ρωσία− η άλωση της ελληνικής Εκκλησίας εκ των έσω, και η μετατροπή
της σε …εμβολιαστικά κέντρα και σε σημεία οικουμενιστικής, σιωνιστικής κ
αι ισλαμόφιλης προπαγάνδας, έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα.
Η άγνωστη Συμφωνία της Μάλτας
Αν λοιπόν λάβουμε σοβαρά υπόψη μας όλα τα παραπάνω, θα οδηγηθούμε
στο συμπέρασμα ότι η επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία προφανώς
αποτελεί ένα από τα τελευταία βήματα υλοποίησης, έστω και υπό
τροποποιήσεις, της άγνωστης, αλλά καθ’ όλα υπαρκτής,
Συμφωνίας της Μάλτας.
Μα ποια είναι επιτέλους αυτή;
Η Συμφωνία της Μάλτας που αγνοείται από την πλειοψηφία των ευρωπαίων
πολιτών, συνήφθη στις 2 & 3 Δεκεμβρίου του 1989 ανοιχτά της Μάλτας,
πάνω στο κρουαζιερόπλοιο «Μαξίμ Γκόρκι» μεταξύ των τότε προέδρων
των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου, και Μιχαήλ Γκορμπατσώφ
της Σοβιετικής Ένωσης, ερήμην των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών.
Επισημαίνουμε δε ότι μόλις δύο μέρες νωρίτερα, δηλαδή την 1η Δεκεμβρίου 1989,
ο Γκορμπατσώφ, είχε επισκεφτεί μαζί με τη σύζυγό του Ραΐσα, το Βατικανό.
Σημειώστε το αυτό, γιατί εξηγεί την μετέπειτα απηνή δίωξη της Ορθοδοξίας
στην Ευρώπη.
Όπως έγραφαν δημοσιεύματα του τότε και του μεταγενέστερου Τύπου,
στόχος της Συμφωνίας της Μάλτας ήταν να τερματίσουν τη Συμφωνία
της Γιάλτας, αναδιαμορφώνοντας τη νέα μορφή της Ευρώπης,
προκειμένου αφενός μεν να αποτραπεί η εκ νέου ισχυροποίηση
της ενοποιημένης πλέον Γερμανίας και αφετέρου δε να εγκαθιδρυθεί
μια Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Επειδή όμως ο μέσος δυτικός άνθρωπος έχει πια μνήμη χρυσόψαρου,
και οι νεώτεροι είναι, επί της ουσίας, ανιστόρητοι, ιδού μερικά
δημοσιεύματα εκείνης της εποχής που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές:
• Εφημερίδα «Το Βήμα», 2.6.2002, δημοσίευμα του δημοσιογράφου,
διευθυντή της εφημερίδας και αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
με το ΠΑΣΟΚ Γιώργου Ρωμαίου: «Στη Μάλτα το 1989 και στην Ουάσιγκτον
το 1990, Μπους (πατήρ) και Γκορμπατσόφ, ερήμην και εν αγνοία όλων
των άλλων Ευρωπαίων, έχουν «γράψει» την ιστορία της Ευρώπης
για τις επόμενες δεκαετίες».
• Περιοδικό Hellenic Nexus, Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2016, τευχ. 110:
σημαντικότατο άρθρο του Μιχάλη Κόκκινου, με τίτλο
«Νέο μοίρασμα του κόσμου με μυστική συμφωνία Μπους – Γκορμπατσώφ»:
«Η συμφωνία της Μάλτας γέννησε το δόγμα Μπους, περί Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Για να οδηγήσει με κεκτημένη ταχύτητα στη διάλυση της Σοβιετικής
Ένωσης και στην άνοδο της Ε.Ε. με αρχικό στόχο της νέας αυτής
συμφωνίας τον αναδιαμοιρασμό των επιρροών των δύο, τότε,
μεγάλων υπερδυνάμεων, με τέλος της Γιάλτας.
Έκπληξη αποτελεί το γεγονός ότι στη Μάλτα το 1989 Μπους και Γκορμπατσώφ
συζήτησαν μεταξύ άλλων και τη θέση της Ελλάδας. Η ρωσική θέση τότε,
ήθελε την Ελλάδα εκτός Ε.Ε. για να δημιουργήσουν μαζί με τη Βουλγαρία
μια ισχυρή Ένωση στα Βαλκάνια, ως άλλα χερσαία Δαρδανέλια…
Μια παρακινδυνευμένη θέση, κυρίως, για την Ελλάδα η οποία δεν προχωρούσε…
Μυστικές συμφωνίες που προκαθορίζουν τις μοίρες των λαών, χωρίς έλεος
και μέσα σ’ αυτό τον τραγελαφικό χώρο, κατά πόσο η Ελλάδα θα παραμείνει
στην Ευρωζώνη;.
..
…Tο περιβόητο ινστιτούτο αναλύσεων Stratfor από το 2010 έχει προβλέψει ότι
«η Ε.Ε. το 2025 θα σπάσει σε τρεις ή τέσσερις οικονομικές ζώνες»…
• Εκτενής και εύστοχη γεωπολιτική ανάλυση της 20.8.2015, του αστροφυσικού
και ομότιμου καθηγητή του ΕΚΠΑ κου Μάνου Δανέζη, με τίτλο
«Τα πραγματικά αίτια της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής κρίσης»,
που, μεταξύ άλλων, μας θυμίζει ότι στην εφημερίδα «Το Βήμα» της
3.12.1989 σε ένα άρθρο του ο περιβόητος Χένρυ Κίσινγκερ,
ανέφερε τα ακόλουθα:
«Οι υπέρμαχοι της ύφεσης εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους απέναντι στην διαδικασία ενοποίησης της Γερμανίας. Η διατήρηση της διαίρεσης της Γερμανίας γαργά ή γρήγορα θα πυροδοτούσε ένα νέο Γερμανικό εθνικισμό (εκ μέρους των Ανατολικογερμανών).
Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι του αιώνα ήταν αποτέλεσμα της προσπάθειας της Γερμανίας να αναπτύξει μια αμιγώς εθνική πολιτική στην καρδιά της ηπείρου…
Η Γερμανία απείλησε έναν προς έναν όλους τους γείτονές της προκαλώντας
τους να δημιουργήσουν συμπαγείς στρατιωτικές δομές που συνέβαλαν στο
ξέσπασμα του πολέμου… Σήμερα ένα έθνος 80 εκατομμυρίων κατοίκων
ολομόναχο στο κέντρο της ηπείρου θα απειλούσε εκ νέου την Ευρωπαϊκή
σταθερότητα».
Σε άλλο σημείο της ίδιας ανάλυσης ο έγκριτος καθηγητής παραθέτει
ένα άλλο άρθρο, πάλι του Γ. Ρωμαίου, στην εφημερίδα
«Το Βήμα» της 27.1.1991 που έγραφε τα εξής:
«Με τη συμφωνία της Μάλτας το Δεκέμβριο του 1989, οι Μπους
και Γκορμπατσώφ συνέταξαν τον χάρτη της «Νέας διαδρομής».
Το Ιράκ δεν χρειαζόταν πλέον ως εξισσοροπιστικός παράγων…
Στόχος, ο έλεγχος όλων των πετρελαίων της περιοχής ώστε να
μπορούν να επηρεάζουν την πορεία της οικονομίας των χωρών που
εξαρτώνται απόλυτα από τα Αραβικά πετρέλαια…»
Η έκθεση Πέτερσον και η διάσπαση της
Ευρωπαϊκής Ένωσης
Επιπλέον, ο καθηγητής Δανέζης μας πληροφορεί ότι:
«Την 1η Απριλίου 1990 στην εφημερίδα «Το Βήμα»
(λίγους μήνες μετά την συμφωνία της Μάλτας) δημοσιεύθηκαν
περικοπές μιας μελέτης του Φιλίπ Πέτερσον, ειδικού σοβιετολόγου
που υπηρετούσε τότε στο υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ.
Η αποτελούμενη από 30 σελίδες μελέτη βασίστηκε σε αποκλειστικές
συνομιλίες που είχε ο συντάκτης της με σοβιετικούς αξιωματούχους,
αλλά και σε γνώμες και απόψεις που εξέθεσαν σοβιετικοί
αξιωματούχοι σε άλλους ξένους επισήμους.
Περιεχόμενο αυτής της έκθεσης ήταν οι επιδιώξεις και σκέψεις τους για
το γεωπολιτικό μέλλον της Ευρώπης. Το περιεχόμενο αυτής της έκθεσης
αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας σήμερα, αλλά και συνολικά
για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα με την έκθεση Πέτερσον, οι σοβιετικοί ηγέτες ήλπιζαν να
δουν την Ευρώπη οργανωμένη σε περιφερειακές οικονομικές ομάδες
σε στενή συνεργασία με μια νέα, πολύ μικρότερη Ρωσική Συνομοσπονδία,
η οποία θα διατηρούσε στενούς δεσμούς με μια ευρύτερη Ευρωπαϊκή
Κοινότητα.
Οι σοβιετικοί ηγέτες, πολύ πριν τα όποια γεγονότα, φέρονταν αποφασισμένοι
να αποδεχθούν την απόσχιση των Βαλτικών Δημοκρατιών και πολλών
άλλων μη αμιγώς Ρωσικών περιοχών, όπως της Ουκρανίας…
Όπως αναφέρει ο συντάκτης της έκθεσης: «Αυτές οι ελπίδες, που
υποτίθεται ότι τρέφουν οι Σοβιετικοί, αποτελούν μέρος ευρύτερων σχεδίων
της Μόσχας για περιφερειακές ομαδοποιήσεις άλλων ευρωπαϊκών
κρατών με σκοπό τη συγκράτηση της Γερμανικής επιρροής».
Ο Φιλίπ Πέτερσον περιγράφει τις ελπίδες αυτές των Σοβιετικών ως εξής:
«Να ενωθεί η Αυστρία με την Ουγγαρία και να συμπεριληφθούν
ως ενιαίο σύνολο μαζί με την Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία, στην ομάδα
των κεντροευρωπαϊκών κρατών.
Ομοίως, τα Σκανδιναβικά κράτη θα αποτελέσουν το σύμπλεγμα των
βορειοευρωπαίων που θα περιλαμβάνει και τις δημοκρατίες της Βαλτικής».
Η έκθεση συνοδευόταν από τον παρακάτω χάρτη:
«1. Θέτει την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ελλάδα (δηλαδή τα
ονομαζόμενα αργότερα σαρκαστικά P.I.G.), την Ελβετία και την Αγγλία,
εκτός όλων των Ευρωπαϊκών ομαδοποιήσεων.
2. Φέρει την Ελλάδα περίεργα ενωμένη με τη Βουλγαρία.
3. Περίεργες διευθετήσεις παρατηρούνται στην Ευρωπαϊκή περιοχή των Στενών.
4. Εκτός όλων των ευρωπαϊκών ομαδοποιήσεων βρίσκονται οι συνορεύουσες
χώρες, Ρουμανία (συνορεύει με την Ουκρανία), και Πολωνία (συνορεύει με την
Ουκρανία και την Λιθουανία).
Για την Ουκρανία αναφέρει ότι η Μόσχα δεν θα έβλεπε εντελώς
αρνητικά τον διαμοιρασμό της (έγινε πραγματικότητα)*.
* Σημείωση: Η ανάλυση του κυρίου Δανέζη γράφτηκε το 2015, μετά την
ανατροπή της νόμιμα εκλεγμένης ουκρανικής κυβέρνησης.
«Το Σάββατο 28 Απριλίου 2001, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Επενδυτής»,
ο Καρλ Λάμερς, αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας CDU-CSU
και επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικής επιτροπής, διατυπώνοντας μια
σειρά «σκέψεών» του, επιβεβαίωσε όλα τα προηγούμενα.
Κατά την άποψη του κ. Λάμερς, μελλοντικά η Ελλάδα τοποθετείται
εκτός του πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο πλαίσιο
μιας νέας Ένωσης, που θα βρίσκεται υπό την ΕΕ και θα
περιλαμβάνει όλες τις χώρες των Βαλκανίων και μελλοντικά
την Ουκρανία».
Ιδού λοιπόν γιατί η γράφουσα υποστηρίζει την υπόθεση ότι η επέμβαση
της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί μεν βήμα υλοποίησης της
Συμφωνίας της Μάλτας, με τη διαφορά όμως ότι η χτεσινή
πρωτοφανής αναγγελία της Γερμανίας για δαπάνες
100 δισεκατομμυρίων ευρώ για στρατιωτικό επανεξοπλισμό της
μετά από δεκαετίες επιβεβλημένου αφοπλισμού, και για
αποστολή όπλων στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας,
αλλάζει άρδην το σκηνικό με κίνδυνο η Γερμανία να χρησιμοποιηθεί ως
«χρήσιμος ηλίθιος», ώστε να αναγκάσει τη Ρωσία να αμυνθεί,
πυροδοτώντας πρώτη πυρηνικά όπλα εναντίον της και εναντίον
των συμμάχων του ΝΑΤΟ, η Γερμανία και η Ευρώπη να
καταστραφούν, ενώ η Ρωσία να υποστεί μεγάλες απώλειες
, όπως υπέστη άλλοτε στο Στάλινγκραντ.
Αν το ατόπημα της Γερμανίας επαληθευτεί, μένει να αποδειχτεί η
τεχνολογική υπεροχή της Ρωσίας έναντι των διωκτών της.
Εθνική πανωλεθρία εν όψει
Σε κάθε περίπτωση, στην πατρίδα μας έχουν συσσωρευτεί όλοι οι
επικίνδυνοι παράγοντες που καθιστούν αναπόφευκτη την απώλεια
εδαφών από μια συνδυασμένη επίθεση έσωθεν και έξωθεν,
που όμως δεν θα μπορούσε να διεξαχθεί ανοιχτά από το ΝΑΤΟ:
Ωστόσο, οπλισμένοι και καλά εκπαιδευμένοι «εισαγόμενοι»
μουσουλμάνοι τζιχαντιστές, που ενώ μας παρουσιάζονται ως
εργάτες γης, αθώοι πρόσφυγες και ασυνόδευτοι ανήλικοι,
στην πραγματικότητα και εν γνώσει της ελληνικής κυβέρνησης,
θα μπορούσαν να παίξουν το ρόλο των αντίστοιχων τσετσενικών
ταγμάτων «καταδρομών» που απέστειλε ο πρόεδρος Πούτιν στην
Ουκρανία για να συλλάβουν τον πραξικοπηματία Ζελένσκι και
τους ναζιστές συνεργάτες του.
Μόνο που οι οπλισμένοι τζιχαντιστές πρωτίστως θα
εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα της Τουρκίας, δημιουργώντας
επεισόδια στη Θράκη, και σπείροντας τον τρόμο στις ελληνικές
μεγαλουπόλεις, ενώ μια ταυτόχρονη επίθεση της Τουρκίας
στο Καστελόριζο και στο Αιγαίο (την οποία η ελληνική ηγεσία
έχει ρητή έξωθεν εντολή να μην αποκρούσει),
θα ολοκλήρωνε την καταστροφή.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να επαληθευτεί και ο χάρτης
της έκθεσης Πέτερσον…
Τέλος, δεν πρέπει να παραβλέπουμε ποτέ τον παράγοντα Κίνα
που σίγουρα θα βρει πλέον την ευκαιρία να εισβάλλει στην Ταϊβάν,
και να ισχυροποιήσει τη θέση της επωφελούμενη απ’ αυτήν την
κατάσταση, ώστε να είναι τελικά ο κύριος κερδισμένος αυτής τ
ης διαμάχης.
Το αν αυτή η διαμάχη θα εξελιχθεί τελικά σε γενικευμένο Τρίτο
Παγκόσμιο Πόλεμο με πυρηνικά όπλα, θα δείξει η μετέπειτα πορεία των πραγμάτων.
Μέχρι τώρα, δυστυχώς η επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία,
επιβεβαιώνει την υλοποίηση των σχεδιασμών της Συμφωνίας της Μάλτας.
Η δε αντιρωσική θέση που εξέφρασε ανοιχτά χτες η ανθελληνική
και αντιορθόδοξη ελληνόφωνη κυβέρνηση, έρχεται σε πλήρη
αντίθεση με τα φιλορωσικά αισθήματα της πλειοψηφίας του
ελληνικού λαού, εξασφαλίζοντας έτσι την εθνική μας καταστροφή.
Μην περιμένετε να γίνει κανένα θαύμα και να βελτιωθεί η κατάσταση,
όσο κι αν κάτι τέτοιο σας φαίνεται πολύ στενόχωρο και αβίωτο μετά
από δύο χρόνια ανηλεούς σφυροκοπήματος των κυβερνητικών μέτρων
δήθεν κατά της ψευτοπανδημίας, που σημειωτέον, ως δια μαγείας,
εξαφανίστηκε πλέον από όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ, και από
κυρίαρχη θέση που είχε, εξαϋλώθηκε ξαφνικά, περνώντας στα
ψιλά των ειδήσεων, αποδεικνύοντας την απάτη των καταμετρήσεων.
Αναθεωρείστε λοιπόν τις προτεραιότητές σας και μελετήστε όσο
ακόμα προλαβαίνετε, πως θα επιβιώσετε κάτω από πολύ δύσκολες
συνθήκες, κατά τις οποίες ό,τι θεωρούσαμε μέχρι τώρα ως δεδομένο
θα πάψει να υπάρχει.
Το μέλλον του ελληνισμού
Το ελληνικό έθνος και τα ιδεώδη του ελληνισμού θα επιβιώσουν
βεβαίως για ακόμα μερικές χιλιάδες χρόνια, αλλά υπό άλλη μορφή.
Θα επιβιώσουν ακόμα και μετά
από βιβλικές φυσικές καταστροφές που είναι
περιοδικές και θα συμβούν αναπόφευκτα.
Ωστόσο, κανένα έθνος δεν μπορεί να επιβιώσει επί εκατοντάδες
χιλιάδες ή επί εκατομμύρια χρόνια. Οι ίδιοι οι πλανήτες, οι αστέρες,
και οι γαλαξίες δεν επιβιώνουν αιώνια. Στο τέλος, καταπίνονται
από μια μαύρη τρύπα ή αποσυντίθενται από άλλους τρομερούς
παράγοντες.
Ακόμα και το ίδιο το σύμπαν μας θα έχει κάποτε ένα τέλος.
Οι πόλεμοι, η επικράτηση του ισχυροτέρου, η αντίδραση των
ηττημένων, οι περίοδοι ειρήνης, οι μετασχηματισμοί, η γέννηση,
η ανάπτυξη, η ακμή, η παρακμή και ο θάνατος, ήταν ανέκαθεν
σύμφυτοι με τη δομή του σύμπαντος, ή ίσως τελικά
με τη δομή της ίδιας της ανθρώπινης συνείδησης, που
μοντελοποιεί τον κόσμο μας σύμφωνα με το πως τον
προσλαμβάνουν οι αισθήσεις μας.
Ως Έλληνες, σημασία έχει λοιπόν να παραμείνουμε ως το τέλος μας
καλοί και φωτεινοί άνθρωποι, να μη μετατραπούμε σε μετανθρώπους,
και να αγωνιζόμαστε πάντα για την καλωσύνη, την ανιδιοτελή
προσφορά και την επικράτηση του φωτός, και όχι της κακίας,
της πλεονεξίας και του σκότους.
