Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γεώργιος Ζερβός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γεώργιος Ζερβός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα, Μαρτίου 04, 2013

Από την κοσμοεξουσίαν της παγκοσμιοποιήσεως εις τους εξουσιαστάς της πανθρησκείας


Γ. ΖΕΡΒΟΣ 

ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ καιρόν παρατηρεῖται μία «περίεργος σιωπή» περί τῶν φιλοοικουμενιστικῶν καί φιλοπαπικῶν κινήσεων ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῶν ἐν Ἑλλάδι καί τῶν ἐν τῷ Φαναρίῳ Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων. Ὡρισμένοι εὐσεβεῖς Χριστιανοί ἔσπευσαν νά πανηγυρίσουν ὅτι ἐπιτέλους αἱ «κεφαλαί» τῆς Ἐκκλησίας μας μετενόησαν καί ἤρχισαν νά ἐγκαταλείπουν τά σχέδιά των διά τήν ψευδοένωσιν τῶν «Ἐκκλησιῶν».
Αἱ συμπροσευχαί τῶν Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων μετά τῶν αἱρετικῶν Χριστιανῶν κατά τόν μῆνα Ἰανουάριον τούς διέψευσαν. Αἱ συμπροσευχαί καθορίζονται ὑπό τοῦ Βατικανοῦ καί συμμετέχουν εἰς αὐτάς μόνον οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ἑλληνοφώνου Ὀρθοδοξίας, Προτεστάνται, Ἀγγλικανοί κ.λπ.

Ἀπουσιάζουν Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς (μέ ἐλαχίστους ἐξαιρέσεις) τοῦ Σλαυοφώνου Ὀρθοδόξου τόξου. Κατά τόν μῆνα Ἰανουάριον εἴχομεν πολλαπλασίως περισσοτέρας συμπροσευχάς συγκριτικῶς μέ τόν ἀντίστοιχον μῆνα προηγουμένων ἐτῶν.
Τοῦτο σημαίνει ὅτι τά σχέδια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ Βατικανοῦ καί τοῦ Φαναρίου δέν ἐγκατελείφθησαν. Ἀντιθέτως ἐντείνονται διά τῶν συμπροσευχῶν, διά τῶν ὁποίων τόσον τό Βατικανόν ὅσο καί τό Φανάριον προσπαθοῦν νά περάσουν τό μήνυμα ὅτι καλόν εἶναι νά συμπροσευχώμεθα διά τήν ἕνωσιν τῶν «Ἐκκλησιῶν». Συμπεριφέρονται ὅπως ἀκριβῶς καί οἱ κοσμοεξουσιασταί, οἱ ὁποῖοι δέν ἠδύναντο νά ἐπιβάλλουν τήν παγκοσμιοποίησιν μέ τήν συμπαράστασιν τῶν λαῶν καί προσεπάθησαν νά τήν ἐπιβάλλουν ἐκ τῶν ἄνω, χρησιμοποιοῦντες πολιτικούς ἡγέτας, δημοσιογράφους, οἰκονομολόγους, ἐπικοινωνιολόγους, ψευδοπροοδευτικούς κ.λπ. Οἱ κοσμοεξουσιασταί τῆς Παγκοσμιοποιήσεως ἰσοπέδωσαν τήν ἐθνικήν καί πολιτιστικήν ταυτότητα, τούς θεσμούς, τάς ἐθνικάς οἰκονομίας, μετέβαλον τούς πολιτικούς εἰς «πιόνια» των, ἰσοπέδωσαν τάς ἐθνικάς βιομηχανίας, τάς ἐθνικάς ἀγροτικάς δραστηριότητας, πολέμησαν τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἀνέτρεψαν τάς ἐργασιακάς σχέσεις, τά ἀσφαλιστικά δικαιώματα κ.λπ.
Ἔπραξαν ὅλα αὐτά οἱ κοσμοεξουσιασταί τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, διά νά μεταβάλλουν τον Πλανήτην εἰς ἕνα παγκόσμιον χωρίον, εἰς τό ὁποῖον πραγματικά ἀφεντικά θά εἶναι αἱ ἀγοραί.
Τά ἀποτελέσματα εἶναι γνωστά εἰς ὅλους μας. Οἱ κοσμοεξουσιασταί τῆς Παγκοσμιοποιήσεως δέν θέλουν, ἀκόμη, ἐθνικά σύνορα, ἐθνικόν νόμισμα, ξεχωριστήν γλῶσ σαν, ἐργάζονται διά τόν πολυφυλετισμόν καί τόν πολυπολιτισμόν, τήν ἄρριζον κοινωνίαν, τήν συστηματικήν πλαστογράφησιν τῆς ἱστορίας και πολεμοῦν λυσσαλέως ὅτι ἔχει σχέσιν μέ τόν Θεόν καί ἰδιαιτέρως τόν Ἅγιον Τριαδικόν Θεόν τῶν Ὀρ θοδόξων.
Εἰς τόν χῶρον τῶν «Ἐκκλησιῶν» οἱ κοσμοεξουσιασταί ἔχουν ἀναθέσει εἰς τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ νά ἰσοπεδώση τά πάντα. Οἱ κυριώτεροι ἐκπρόσωποί της εἶναι τό Βατικανόν, οἱ Προτεστάνται, οἱ Ἀγγλικανοί, οἱ Λουθηρανοί καί ἄλλοι αἱρετικοί Χριστιανοί. Συμμετέχει καί το Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, δυστυχῶς, τό ὁποῖον ἔχει πρωταγωνιστήσει εἰς τήν διάσωσιν τῶν θεολογικῶν Διαλόγων ὡς ἔχει ὁμολογήσει δημοσίως ὁ ὑπεύθυνος τοῦ Βατικανοῦ διά τήν ἑνότητα τῶν «Ἐκκλησιῶν» «Ἀρχιεπίσκοπος» Κούρτ Κόχ.
Ὁ στόχος τῶν κοσμοεξουσιαστῶν τῆς παγκοσμιοποιημένης «Ἐκ κλησίας» εἶναι ἡ ἕνωσις τῶν «Ἐκκλησιῶν» εἰς ἐπίπεδον κορυφῆς. Δεν ἐνδιαφέρει τούς κοσμοεξουσιαστάς τό λαϊκόν στοιχεῖον τῶν πιστῶν. Οἱ πιστοί ὀφείλουν, κατ᾽ αὐτούς, νά κάνουν ὑπακοήν εἰς ὅλους αὐτούς, ἄλλως δέν ἔχουν θέσιν εἴτε εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἤ εἰς τάς ἄλλας «Ἐκκλησίας» των. Τό γεγονός αὐτό τό εἴδομεν ὅλοι μας, ὅταν το Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐτρομοκρατήθη ὑπό τῆς «Ὁμολογίας Πίστεως», τήν ὁποίαν συνέταξαν μοναχοί καί κληρικοί και ὑπέγραψαν Σεβ. Μητροπολῖται, Καθηγούμενοι Ἱερῶν Μονῶν, Ἱερομόναχοι, Καθηγηταί Πανεπιστημίου, θεολόγοι, ἔντιμοι, περί τήν πίστιν, κληρικοί, λαϊκοί κ.λπ.
Τότε διετύπωσεν ἀπειλάς ἐναντίον Σεβ. Μητροπολιτῶν καί Καθηγουμένων, ἐνῶ ἀπελογεῖτο, τόσον τό ἴδιον, ὅσον καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς ἐπί ἑβδομάδας, διακηρύσσοντες ὅτι δεν θά προδώσουν τά δόγματα και τήν Πίστιν. Ἡ «Ὁμολογία Πίστεως» εἶχε συνταχθῆ διά νά προλάβη τά ὅσα προωθοῦντο εἰς τούς θεολογικούς Διαλόγους τῆς Κύπρου. Εἰς αὐτούς θά ἀνεγνωρίζετο ὁ Πάπας ὡς Κανονικόν μέλος τῆς Ἐκκλησίας και ἀκολούθως θά εἴχομεν τήν μεγάλην ἀνατροπήν εἰς τόν χῶρον τῆς Ἐκ κλησίας.
Οἱ κοσμοεξουσιασταί τῆς Παγκοσμιοποιημένης Ἐκκλησίας δεν ἐνδιαφέρονται διά τά δόγματα, τάς αἱρέσεις, τάς κακοδοξίας τῶν «Ἐκκλησιῶν», τήν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεως, τούς Ἱερούς Κανόνας κ.λπ. Οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ἑλληνοφώνου Ὀρθοδοξίας πρωταγωνιστοῦν εἰς τά σχέδιά των.
Τό Φανάριον ἐπιδιώκει νά γίνη το Βατικανόν τῆς Ἀνατολῆς, χωρίς ὅμως νά εἶναι κράτος μέ στρατόν, διπλωμάτας, τραπέζας, ἐκπροσώπους εἰς τόν ΟΗΕ κ.λπ. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης μεθοδεύει τήν ἕνωσιν ἄνευ τῆς παραιτήσεως τοῦ Παπισμοῦ, ἀπό τάς αἱρέσεις του ἀπό τάς ὁποίας πηγάζουν ὅλα τά κινήματα. Δι᾽ αὐτό συλλειτουργεῖ, συμπροσεύχεται, ἐξισώνει τό βάπτισμα τῶν Παπικῶν (ἀλλά καί τῶν ἄλλων αἱρετικῶν) ὡς ἰσόκυρον μέ αὐτό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας κ.λπ. Περιφρονεῖ τόν Ἅγιον Νικόδημον, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ἀναπτύσσει εἰς τόν Ἱερόν Πηδάλιον τούς λόγους, οἱ ὁποῖοι μᾶς ἠνάγκασαν νά ἀναθεματίσωμεν τον Παπισμόν, καταλήγει ὅτι: «Το τῶν Λατίνων βάπτισμα εἶναι ψευδώνυμον βάπτισμα καί διά τοῦτο, οὔτε κατά τόν λόγον τῆς ἀκριβείας εἶναι δεκτόν, οὔτε κατά τόν λόγον τῆς οἰκονομίας».Ὁ δε ἁγιώτατος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός ἄνευ περιστροφῶν ὁμολογεῖ ὅτι «δι᾽ οὐ δέν ἄλλο ἀπεσχίσθημεν τῶν Λατίνων, ἀλλ᾽ ἤ ὅτι εἰσιν, οὐ μόνον σχισματικοί, ἀλλά και αἱρετικοί». Τέλος ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός παρώτρυνε τους πιστούς: «Τόν Πάπα νά καταρᾶσθε.
 Αὐτός θά εἶναι ἡ αἰτία τῆς καταστροφῆς». Οἱ κοσμοεξουσιασταί ἐπιδιώκουν τήν ἕνωσιν μέ σύνθημα: Ἕνας ὁ Χριστός, πολλαί αἱ πίστεις περί τόν Χριστόν, πολλαί Ἐκκλησίαι τοῦ Χριστοῦ, πολλά τά μυστήρια τῶν Ἐκκλησιῶν τοῦ Χριστοῦ, πολλαί αἱ παραδόσεις κ.λπ. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον δυστυχῶς ἔχει προσχωρήσει εἰς τό δόγμα αὐτό τῆς παγκοσμιοποιήσεως. Τό ἀποδεικνύουν τά κατά περιόδους συλλείτουργα, αἱ συμπροσευχαί, ἡ νόθευσις τοῦ Ἱ. Μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος κ.λπ. (εἰς τήν Σερβίαν καί εἰς τό Μεξικόν εἴχομεν ὁμαδικάς βαπτίσεις διά ρίψεως ἁγιασμένου ὕδατος εἰς τάς κεφαλάς τῶν βαπτισθέντων. Ἡ τριπλή κατάδυσις ἔχει ἐξαφανισθῆ). Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης προσφωνεῖ τόν Πάπαν Ἁγιώτατον Ἀδελφόν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Δύσεως, ἀναγνωρίζει τό Βατικανόν ὡς ἀδελφή Ἐκκλησία, ὅταν καθημερινῶς ἔ χομεν ἀποκαλύψεις ὅτι εἶναι ἕνα κρατίδιον, τό ὁποῖον προβαίνει ἀκόμη καί εἰς ξέπλυμα βρώμικου χρήματος κ.λπ. Ποίαν σχέσιν ἠμπορεῖ νά ἔχη ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξος μέ αὐτήν την «Ἐκκλησίαν» – Κράτος μόνον οἱ κοσμοεξουσιασταί τῆς παγκοσμιοποιημένης Ἐκκλησίας καί οἱ ἐκπρόσωποί των εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν γνωρίζουν. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης (καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς) συμπροσεύχεται μετά τῶν Ἀγγλικανῶν. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καταδικάζει τήν ὁμοφυλοφιλίαν καί δεν χειροτονεῖ γυναῖκας. Οἱ Ἀγγλικανοί ἀποδέχονται τήν ὁμοφυλοφιλίαν, χειροτονοῦν «παπαδίνας» ἀκόμα καί εἰς τόν βαθμόν τοῦ «Ἐπισκόπου», χειροτονοῦν «ἱερεῖς» καί «ἐπισκόπους» ὁμοφυλοφίλους. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ περί αὐτόν οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς συμπροσεύχονται μέ τούς Προτεστάντας, ἐνῶ ὁ Προτεσταντισμός ὡς λέγει ἡ ἰδία ἡ Ἐκκλησία, εἶναι πολύ φοβερά αἵρεσις, ἡ ὁποία μέ τά χρήματα, τά ὁποῖα διαθέτει, προσελκύει εἰς τάς τάξεις της πολλούς εὐσεβεῖς, ἀλλά ὀλιγοπίστους καί εὑρισκομένους εἰς κακήν οἱκονομικήν κατάστασιν πιστούς.
Ἔχει ἀντιληφθῆ ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς ὅτι δέν διαφέρουν ἀπό τούς ἀριστερούς πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι προπαγανδίζουν τήν ἀθεΐαν, διακηρύσσοντες ὅτι ὅλαι αἱ θρησκεῖαι, ὅλαι αἱ «Ἐκκλησίαι», ὅλα τά δόγματα τῶν «Ἐκκλησιῶν» εἶναι ἴδια δι᾽ αὐτούς; Ὅταν οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς, ὑπό τάς ἐντολάς τοῦ Φαναρίου, συμπροσεύχωνται με τούς ἐκπροσώπους τῶν «Ἐκκλησιῶν», αἱ ὁποῖαι διακηρύσσουν τήν πλάνην εἰς τούς κόλπους τῶν Χριστιανῶν, ἀρνοῦνται την Ἀλήθειαν τῆς πίστεως καί διακηρύσσουν ὅτι καί αὐταί σώζουν ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, δεν συμπεριφέρονται ὡς οἱ πολιτικοί τῆς Ἀριστερᾶς, οἱ ὁποῖοι προπαγανδίζουν τήν ἀθεΐαν καί ὅτι δι᾽ αὐτούς ὅλα τά δόγματα καί ὅλαι αἱ θρησκεῖαι εἶναι ἴδιαι; Εἰλικρινῶς πιστεύομεν ὅτι ὑπάρχει μεγάλη ἐκτροπή τοῦ Φαναρίου καί τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας.
Τό Φανάριον καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς ἑορτάζουν τυπικῶς (γραφειοκρατικῶς) τους Ἀντιπαπικούς Ἁγίους μας. Τους ἑορτάζουν διά νά μή ἐγερθοῦν οἱ πιστοί ἐναντίον των. Οὐσιαστικῶς τούς ἀποδοκιμάζουν, τούς περιθωριοποιοῦν, τούς περιφρονοῦν, θεωροῦν τό ἀντιαιρετικόν-ἀντιπαπικόν ἔργον των ξεπερασμένον καί ἐκτός ἐποχῆς.
Τοῦτο φαίνεται ἀπό τάς διακηρύξεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ὅτι ὁ Παπισμός ἔχει Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί ὅτι ὁ Πάπας εἶναι Ἁγιώτατος Ἀδελφός τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Δύσεως, ἡ ὁποία ἀφοῦ εἶναι κανονική Ἐκκλησία, ὡς ἡ Ὀρθόδοξος, σώζει.
Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τάς διακηρύξεις, τάς ὁποίας ἔκαμνε διά τόν Παπισμόν, ἐπανέλαβε προσφάτως καί διά τούς Μονοφυσίτας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικασθῆ ὡς αἱρετικοί ὑπό τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐπειδή ἀρνοῦνται τήν δευτέραν φύσιν τοῦ Χριστοῦ. Οὐσιαστικῶς τό Φανάριον καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς ἀναγνωρίζουν τούς Μονοφυσίτας (Κόπτας) ὡς Κανονικήν Ἐκκλησίαν. Εἶναι δυνατόν ὅμως ὁ Πατριάρχης τοῦ Γένους τῶν Ὀρθοδόξων νά στρέφεται οὐσιαστικῶς ἐναντίον τῶν Ἁγίων και Ἁγίων Πατέρων τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί νά μή προκαλεῖται σεισμός ἀπό τούς Ἐπισκόπους ὁλοκλήρου τῆς Ὀρθοδοξίας;
Αἱ συμπροσευχαί, ἡ ἀποδοχή τῶν αἱρέσεων καί τῶν κακοδοξιῶν τῶν ἄλλων «Ἐκκλησιῶν», ἡ καταφρόνησις τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων, ὡς καί αἱ διακηρύξεις ὅτι αἱ αἱρετικαί Ἐκκλησίαι εἶναι κανονικαί καί σώζουσαι, οὐσιαστικῶς ἀκυρώνουν τό Σύμβολον τῆς Πίστεως. Διότι εἰς αὐτό ὁμολογοῦμεν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν, ἐνῶ ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς ὁμολογοῦν καί ἄλλας Ἐκκλησίας, ἀναγνωρίζοντες μάλιστα εἰς τόν Παπισμόν και τόν Μονοφυσιτισμόν Ἀποστολικήν Διαδοχήν. Προκειμένου να ἱκανοποιήσουν τούς κοσμοεξουσιαστάς τῆς Παγκοσμιοποιημένης Ἐκκλησίας δέν ἀποκλείεται νά καταργήσουν τό Σύμβολον τῆς Πίστεως ἤ τό τελευταῖον ἄρθρον του.
πηγή:Ορθόδοξος Τύπος, 22/02/2013

Παρασκευή, Ιανουαρίου 20, 2012

Πρόκλησις: Κατά την εορτήν των μεγάλων αντιπαπικών Αγίων, οικουμενιστική συμπροσευχή εις την Θεσσαλονίκην



ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ: ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΝΤΙΠΑΠΙΚΩΝ ΑΓΙΩΝ,
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ
EΙΣ μίαν ἐποχὴν κατὰ τὴν ὁποίαν οἱ καθηγηταὶ τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν Πανεπιστημίου ὤφειλον νὰ ἀγωνίζωνται διὰ τὴν τόνωσιν τοῦ Ὀρθοδόξου φρονήματος καὶ νὰ διδάσκουν εἰς τοὺς φοιτητὰς ὅτι ἡ ἐποχή μας εἶναι παράλληλος μὲ ἐκείνη τῶν παραμονῶν τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Φλωρεντίας διὰ τὴν ψευδοένωσιν τῶν Ἐκκλησιῶν κάμνουν ὅ,τι ἠμποροῦν (ὡρισμένοι), διὰ νὰ προπαγανδίσουν τὸν Οἰκουμενισμόν...
Εἰς τὸ πλαίσιον αὐτὸ καθηγηταὶ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης θὰ πρωταγωνιστήσουν εἰς τὰς οἰκουμενιστικὰς ἐκδηλώσεις, αἱ ὁποῖαι θὰ πραγματοποιηθοῦν εἰς τὴν Θεσσαλονίκην. Αἱ ἐκδηλώσεις προβλέπουν ≪οἰκουμενικὴ βραδιὰ συμπροσευχῆς τὸ Σάββατο 21η Iανουαρίου, τὴν 7η Ἀπογευματινὴ στὸν Καθολικὸ καθεδρικὸ Ναὸ Θεσσαλονίκης, τῆς Ἀσπίλου Συλλήψεως τῆς Θεοτόκου, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Φράγκων 19. Στὴ βραδιὰ τῆς συμπροσευχῆς θὰ συμμετάσχουν καθολικοὶ (παπικοί), ὀρθόδοξοι, ἀποστολικοὶ Ἀρμένιοι, ἀγγλικανοί, ἐνῶ κεντρικὸς ὁμιλητὴς θὰ εἶναι ὁ ἐπίκουρος καθηγητὴς Καινῆς Διαθήκης, στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) κ. Χαράλαμπος Ατμαζτίδης. Πρόκειται γιὰ μιὰ ἐκδήλωση, ποὺ ἐντάσσεται στὸ πλαίσιο τῆς ἑβδομάδας παγκόσμιας προσευχῆς γιὰ τὴ χριστιανικὴ ἑνότητα, ποὺ διοργανώνεται ἀπὸ 18 ἕως 25 Ἰανουαρίου≫. (Ἐφημερὶς Ἀγγελιοφόρος τῆς 11ης Ἰανουαρίου 2012).
Ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκηνἀρχίζουν κατὰ συνέπειαν αἱ οἰκουμενιστικαὶ συμπροσευχαὶ τοῦ 2012 καὶ ἔχουν τὴν ἐνεργὸν ὑποστήριξιν τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Νὰ συμπεράνωμεν ὅτι οἱ φοιτηταί του, ὅταν ἐβράβευον μὲ εἰδικὸν μετάλλιον τὸν Πάπαν, ἐγνώριζον πολὺ περισσότερα ἀπὸ τὴν διοίκησίν του, ἡ ὁποία διέψευδε μὲ κατηγορηματικὸν τρόπον; Ἡ συμμετοχὴ εἰς τὰς συμπροσευχὰς ἀποτελεῖ ἐνέργειαν πολὺ χειροτέραν ἀπὸ τὸ βραβεῖον εἰς τὸν Πάπαν. Διότι αὐτὸ τὸ δίδεις μίαν φορὰν καὶ τὸν ἐπιβραβεύεις διὰ τὴν ἕως σήμερον αἵρεσίν του, τὰς κακοδοξίας του καὶ τὴν διαστρέβλωσιν τοῦ Εὐαγγελικοῦ, Ἀποστολικοῦ καὶ Πατερικοῦ Λόγου. Μὲ τὰς συμπροσευχὰς συμμετέχεις εἰς τὴν αἵρεσιν, εἰς τὰς κακοδοξίας καὶ τὴν διαστρέβλωσιν τοῦ Εὐαγγελίου ἐπιχειρῶν δι᾽ αὐτοῦ τοῦ τρόπου νὰ διασώσης τὸ ναυάγιον τῶν Θεολογικῶν Διαλόγων διὰ τοῦ Λαϊκοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐκεῖ ποὺ ἀπέτυχον οἱ Παπικοὶ καὶ Οἰκουμενισταὶ Ἀρχιερεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐπιχειρεῖται νὰ διατηρηθοῦν οἱ διάλογοι ἐν ζωῇ μὲ ἄλλους τρόπους. Ἡ Οἰκουμενιστικὴ συμπροσευχὴ Ὀρθοδόξων μετὰ αἱρετικῶν Χριστιανῶν ἀποτελεῖ διπλὴ πρόκλησιν διὰ τὸν πιστὸν λαόν. Διότι:
1ον) αὕτη συγκαλεῖται καὶ τελεῖται εἰς τὴν Θεσσαλονίκην, ἡ ὁποία εἶναι ἡ καρδία τῆς βορείου Ἑλλάδος καὶ εἰς αὐτὴν τὸ ἀντιοικουμενιστικὸν καὶ ἀντιπαπικὸν φρόνημα εἶναι ὑψηλότατον, ὡς καταδεικνύουν ἐκδηλώσεις τόσον εἰς τὴν Θεσσαλίαν ὅσον καὶ εἰς τὴν Θεσσαλονίκην καὶ ὁλόκληρον τὴν Βόρειον Ἑλλάδα.
2ον) Ἡ συμπροσευχὴ συγκαλεῖται καὶ τελεῖται εἰς τὴν Θεσσαλονίκην, ἐνῶ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας ἤρχισε νὰ ἑορτάζη τοὺς μεγάλους ἀντιαιρετικοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, ὡς εἶναι ὁ Μέγας Ἀθανάσιος (18η Ἰανουαρίου), ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, Ἐπίσκοπος Ἐφέσου, (19η Ἰανουαρίου) ποὺ ἔπαιξε σημαντικὸν ρόλον εἰς τὴν Σύνοδον τῆς Φλωρεντίας, τασσόμενος ἐναντίον τῆς ψευδοενώσεως μετὰ τῶν αἱρετικῶν Παπικῶν, ὁ Μέγας Φώτιος (6η Φεβρουαρίου) κ.λπ.
Πότε οἱ καθηγηταὶ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου ὠργάνωσαν ἐκδηλώσεις εἰς τὸ ἀμφιθέατρον τοῦ Πανεπιστημίου ἢ ἐζήτησαν τὴν ὀργάνωσιν ἐκδηλώσεων ἐκτὸς Πανεπιστημίου, διὰ νὰ προβληθῆ τὸ ἔργον τῶν ἀντιαιρετικῶν καὶ ἀντιπαπικῶν Μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας;
Βεβαίως δὲν ἀναμένομεν τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν νὰ καταδικάση τὴν οἰκουμενιστικὴν συμπροσευχὴν εἰς τὴν Θεσσαλονίκην. Διότι:
α) Πολὺ μεγάλο τμῆμα Αὐτῆς συμπορεύεται μετὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ ἀναγνωρίζει τὰς αἱρετικὰς χριστιανικὰς ≪Ἐκκλησίας≫ ὡς κανονικὰς ἐκκλησίας. β) Ἐκπρόσωπός της συμμετέχει εἰς τὰς πρωτοβουλίας τοῦ Βατικανοῦ καὶ τῶν ἐν Ἑλλάδι ἐκπροσώπων του διὰ τὴν στερέωσιν τοῦ ≪Λαϊκοῦ Οἰκουμενισμοῦ≫ μὲ σκοπὸν νὰ διατηρηθοῦν ≪ζωντανοὶ≫ οἱ Θεολογικοὶ Διάλογοι. γ) Ἀπεδέχθη τὴν νόθευσιν τοῦ μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος καὶ τὸ κατέστησε –σχεδόν– ἰσόκυρον μὲ τὸ ἀντίστοιχον τοῦ Παπισμοῦ. δ) Συμμετέχει διὰ ἐξουσιοδοτημένων κληρικῶν ἢ Ἀρχιερέων εἰς συμπροσευχάς, τὰς ὁποίας ὀργανώνει τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, τὸ ὁποῖον: Πρῶτον ἐδίδαξε τὰς συμπροσευχὰς μὲ τὸν ≪Ἁγιώτατον Ἀδελφόν Πάπαν…≫. Εἰς δυσκόλους ἐποχὰς διὰ τὸ γένος τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, οἱ καθηγηταὶ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου ἀντὶ νὰ ἐνισχύουν τὸ Ὀρθόδοξον φρόνημα καὶ νὰ καλοῦν τὸν λαὸν εἰς τὴν τήρησιν τοῦ Εὐαγγελικοῦ καὶ Πατερικοῦ Λόγου διὰ τὴν ἐπικράτησιν τῆς Δικαιοσύνης καὶ τοῦ Φωτός σπεύδουν εἰς συμπροσευχὰς μετὰ τῶν αἱρετικῶν. Λησμονοῦν ὅτι οἱ Παπικοὶ δὲν ἐβοήθησαν τὸ Βυζάντιον παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι αἱ πολιτικαὶ καὶ ὀρθόδοξοι ἑνωτικαὶ δυνάμεις τῆς ἐποχῆς ≪προσκυνοῦσαν≫ τὸν Πάπαν. Παραγνωρίζουν ὅτι αἱ προωθημέναι Δυνάμεις τοῦ Προτεσταντισμοῦ εἰς τὴν Εὐρώπην ἐγονάτισαν, ἐταπείνωσαν καὶ συμπεριεφέρθησαν ἐξευτελιστικῶς εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἑλλάδα. Ἐν μέσῳ κινδύνων (καταλύσεως τῆς Αὐτοκρατορίας) τότε προσέτρεχον εἰς τὸν Πάπαν διὰ βοήθειαν, ἐνῶ αὐτὸς εἶχε διαλύσει τὴν Βυζαντινὴν Αὐτοκρατορίαν μὲ τὴν φραγκοκρατίαν. Τὰ ἔδιδον ὅλα. Ἀκόμη καὶ τὴν ψευδοένωσιν τῶν Ἐκκλησιῶν. Τὸ ἀποτέλεσμα γνωστόν: Ἡ ἅλωσις τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὑπὸ τῶν Τούρκων.
Σήμερον ἡ Ἑλλάς ἔχει χρεωκοπήσει. Ἡ πολιτικὴ ἡγεσία σπεύδει εἰς τὰ Εὐρωπαϊκὰ κέντρα καὶ εἰς τὴν Γερμανίαν (προτεστάνται τοῦ Λουθήρου). Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἔχει συστρατευθῆ μὲ τὴν πολιτικὴν ἡγεσίαν καὶ ἔχει ἀναλάβει τὸν Κοινωνικὸν ρόλον τοῦ κράτους, ὀργανώνουσα συσσίτια καὶ φροντίζουσα τοὺς ἀστέγους. Ἡ πολιτικὴ ἡγεσία ξεπουλᾶ τὸ Ἔθνος μὲ τὴν πρώτην εὐκαιρίαν, πολεμοῦσα ταυτοχρόνως δι᾽ ἐκπροσώπων της (ἐκκλησιομάχων ὑπουργῶν) τὴν Ἐκκλησίαν. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἀντὶ νὰ σηκώση λάβαρα διὰ τὴν ἠθικήν, χριστιανικήν, θεσμικήν, νομικήν, οἰκονομικὴν ἀνόρθωσιν τῆς Ἑλλάδος συμπλέει μὲ τοὺς ≪σάπιους≫ καὶ προσκυνημένους πολιτικούς. Τὸ ἀποτέλεσμα τὸ βιώνομεν ὅλοι: Ἡ Ἐκκλησία καθυβρίζεται, ἀποδυναμώνεται καὶ περιθωριοποιεῖται ἀπὸ τοὺς φαύλους καὶ ≪σάπιους≫ πολιτικούς, ἐνῶ ἡ Ἑλλάς καὶ οἱ Ἕλληνες χλευάζονται, ταπεινώνονται καὶ ἐξευτελίζονται ἀπὸ τὰ εὐρωπαϊκὰ καὶ ἄλλα ≪ἀφεντικὰ≫ τῶν πολιτικῶν. Αἱ ἐποχαὶ ἀπὸ τὴν πρὸ τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως περίοδον μὲ τὴν σημερινὴν εὑρίσκονται εἰς μεγάλην ἀπόστασιν μεταξύ των. Αἱ συμπεριφοραί, ὅμως, τοῦ πολιτικοῦ κόσμου, τῆς πνευματικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας εἶναι δυστυχῶς, ἴδιαι.
Γ. ΖΕΡΒΟΣ
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 20/1/2012

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...