Από την κοσμοεξουσίαν της παγκοσμιοποιήσεως εις τους εξουσιαστάς της πανθρησκείας

Γ. ΖΕΡΒΟΣ 

ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ καιρόν παρατηρεῖται μία «περίεργος σιωπή» περί τῶν φιλοοικουμενιστικῶν καί φιλοπαπικῶν κινήσεων ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῶν ἐν Ἑλλάδι καί τῶν ἐν τῷ Φαναρίῳ Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων. Ὡρισμένοι εὐσεβεῖς Χριστιανοί ἔσπευσαν νά πανηγυρίσουν ὅτι ἐπιτέλους αἱ «κεφαλαί» τῆς Ἐκκλησίας μας μετενόησαν καί ἤρχισαν νά ἐγκαταλείπουν τά σχέδιά των διά τήν ψευδοένωσιν τῶν «Ἐκκλησιῶν».

Αἱ συμπροσευχαί τῶν Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων μετά τῶν αἱρετικῶν Χριστιανῶν κατά τόν μῆνα Ἰανουάριον τούς διέψευσαν. Αἱ συμπροσευχαί καθορίζονται ὑπό τοῦ Βατικανοῦ καί συμμετέχουν εἰς αὐτάς μόνον οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ἑλληνοφώνου Ὀρθοδοξίας, Προτεστάνται, Ἀγγλικανοί κ.λπ.

Ἀπουσιάζουν Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς (μέ ἐλαχίστους ἐξαιρέσεις) τοῦ Σλαυοφώνου Ὀρθοδόξου τόξου. Κατά τόν μῆνα Ἰανουάριον εἴχομεν πολλαπλασίως περισσοτέρας συμπροσευχάς συγκριτικῶς μέ τόν ἀντίστοιχον μῆνα προηγουμένων ἐτῶν.

Τοῦτο σημαίνει ὅτι τά σχέδια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ Βατικανοῦ καί τοῦ Φαναρίου δέν ἐγκατελείφθησαν. Ἀντιθέτως ἐντείνονται διά τῶν συμπροσευχῶν, διά τῶν ὁποίων τόσον τό Βατικανόν ὅσο καί τό Φανάριον προσπαθοῦν νά περάσουν τό μήνυμα ὅτι καλόν εἶναι νά συμπροσευχώμεθα διά τήν ἕνωσιν τῶν «Ἐκκλησιῶν». Συμπεριφέρονται ὅπως ἀκριβῶς καί οἱ κοσμοεξουσιασταί, οἱ ὁποῖοι δέν ἠδύναντο νά ἐπιβάλλουν τήν παγκοσμιοποίησιν μέ τήν συμπαράστασιν τῶν λαῶν καί προσεπάθησαν νά τήν ἐπιβάλλουν ἐκ τῶν ἄνω, χρησιμοποιοῦντες πολιτικούς ἡγέτας, δημοσιογράφους, οἰκονομολόγους, ἐπικοινωνιολόγους, ψευδοπροοδευτικούς κ.λπ. Οἱ κοσμοεξουσιασταί τῆς Παγκοσμιοποιήσεως ἰσοπέδωσαν τήν ἐθνικήν καί πολιτιστικήν ταυτότητα, τούς θεσμούς, τάς ἐθνικάς οἰκονομίας, μετέβαλον τούς πολιτικούς εἰς «πιόνια» των, ἰσοπέδωσαν τάς ἐθνικάς βιομηχανίας, τάς ἐθνικάς ἀγροτικάς δραστηριότητας, πολέμησαν τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἀνέτρεψαν τάς ἐργασιακάς σχέσεις, τά ἀσφαλιστικά δικαιώματα κ.λπ.

Ἔπραξαν ὅλα αὐτά οἱ κοσμοεξουσιασταί τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, διά νά μεταβάλλουν τον Πλανήτην εἰς ἕνα παγκόσμιον χωρίον, εἰς τό ὁποῖον πραγματικά ἀφεντικά θά εἶναι αἱ ἀγοραί.

Τά ἀποτελέσματα εἶναι γνωστά εἰς ὅλους μας. Οἱ κοσμοεξουσιασταί τῆς Παγκοσμιοποιήσεως δέν θέλουν, ἀκόμη, ἐθνικά σύνορα, ἐθνικόν νόμισμα, ξεχωριστήν γλῶσ σαν, ἐργάζονται διά τόν πολυφυλετισμόν καί τόν πολυπολιτισμόν, τήν ἄρριζον κοινωνίαν, τήν συστηματικήν πλαστογράφησιν τῆς ἱστορίας και πολεμοῦν λυσσαλέως ὅτι ἔχει σχέσιν μέ τόν Θεόν καί ἰδιαιτέρως τόν Ἅγιον Τριαδικόν Θεόν τῶν Ὀρ θοδόξων.

Εἰς τόν χῶρον τῶν «Ἐκκλησιῶν» οἱ κοσμοεξουσιασταί ἔχουν ἀναθέσει εἰς τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ νά ἰσοπεδώση τά πάντα. Οἱ κυριώτεροι ἐκπρόσωποί της εἶναι τό Βατικανόν, οἱ Προτεστάνται, οἱ Ἀγγλικανοί, οἱ Λουθηρανοί καί ἄλλοι αἱρετικοί Χριστιανοί. Συμμετέχει καί το Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, δυστυχῶς, τό ὁποῖον ἔχει πρωταγωνιστήσει εἰς τήν διάσωσιν τῶν θεολογικῶν Διαλόγων ὡς ἔχει ὁμολογήσει δημοσίως ὁ ὑπεύθυνος τοῦ Βατικανοῦ διά τήν ἑνότητα τῶν «Ἐκκλησιῶν» «Ἀρχιεπίσκοπος» Κούρτ Κόχ.

Ὁ στόχος τῶν κοσμοεξουσιαστῶν τῆς παγκοσμιοποιημένης «Ἐκ κλησίας» εἶναι ἡ ἕνωσις τῶν «Ἐκκλησιῶν» εἰς ἐπίπεδον κορυφῆς. Δεν ἐνδιαφέρει τούς κοσμοεξουσιαστάς τό λαϊκόν στοιχεῖον τῶν πιστῶν. Οἱ πιστοί ὀφείλουν, κατ᾽ αὐτούς, νά κάνουν ὑπακοήν εἰς ὅλους αὐτούς, ἄλλως δέν ἔχουν θέσιν εἴτε εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἤ εἰς τάς ἄλλας «Ἐκκλησίας» των. Τό γεγονός αὐτό τό εἴδομεν ὅλοι μας, ὅταν το Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐτρομοκρατήθη ὑπό τῆς «Ὁμολογίας Πίστεως», τήν ὁποίαν συνέταξαν μοναχοί καί κληρικοί και ὑπέγραψαν Σεβ. Μητροπολῖται, Καθηγούμενοι Ἱερῶν Μονῶν, Ἱερομόναχοι, Καθηγηταί Πανεπιστημίου, θεολόγοι, ἔντιμοι, περί τήν πίστιν, κληρικοί, λαϊκοί κ.λπ.

Τότε διετύπωσεν ἀπειλάς ἐναντίον Σεβ. Μητροπολιτῶν καί Καθηγουμένων, ἐνῶ ἀπελογεῖτο, τόσον τό ἴδιον, ὅσον καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς ἐπί ἑβδομάδας, διακηρύσσοντες ὅτι δεν θά προδώσουν τά δόγματα και τήν Πίστιν. Ἡ «Ὁμολογία Πίστεως» εἶχε συνταχθῆ διά νά προλάβη τά ὅσα προωθοῦντο εἰς τούς θεολογικούς Διαλόγους τῆς Κύπρου. Εἰς αὐτούς θά ἀνεγνωρίζετο ὁ Πάπας ὡς Κανονικόν μέλος τῆς Ἐκκλησίας και ἀκολούθως θά εἴχομεν τήν μεγάλην ἀνατροπήν εἰς τόν χῶρον τῆς Ἐκ κλησίας.

Οἱ κοσμοεξουσιασταί τῆς Παγκοσμιοποιημένης Ἐκκλησίας δεν ἐνδιαφέρονται διά τά δόγματα, τάς αἱρέσεις, τάς κακοδοξίας τῶν «Ἐκκλησιῶν», τήν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεως, τούς Ἱερούς Κανόνας κ.λπ. Οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ἑλληνοφώνου Ὀρθοδοξίας πρωταγωνιστοῦν εἰς τά σχέδιά των.

Τό Φανάριον ἐπιδιώκει νά γίνη το Βατικανόν τῆς Ἀνατολῆς, χωρίς ὅμως νά εἶναι κράτος μέ στρατόν, διπλωμάτας, τραπέζας, ἐκπροσώπους εἰς τόν ΟΗΕ κ.λπ. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης μεθοδεύει τήν ἕνωσιν ἄνευ τῆς παραιτήσεως τοῦ Παπισμοῦ, ἀπό τάς αἱρέσεις του ἀπό τάς ὁποίας πηγάζουν ὅλα τά κινήματα. Δι᾽ αὐτό συλλειτουργεῖ, συμπροσεύχεται, ἐξισώνει τό βάπτισμα τῶν Παπικῶν (ἀλλά καί τῶν ἄλλων αἱρετικῶν) ὡς ἰσόκυρον μέ αὐτό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας κ.λπ. Περιφρονεῖ τόν Ἅγιον Νικόδημον, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ἀναπτύσσει εἰς τόν Ἱερόν Πηδάλιον τούς λόγους, οἱ ὁποῖοι μᾶς ἠνάγκασαν νά ἀναθεματίσωμεν τον Παπισμόν, καταλήγει ὅτι: «Το τῶν Λατίνων βάπτισμα εἶναι ψευδώνυμον βάπτισμα καί διά τοῦτο, οὔτε κατά τόν λόγον τῆς ἀκριβείας εἶναι δεκτόν, οὔτε κατά τόν λόγον τῆς οἰκονομίας».Ὁ δε ἁγιώτατος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός ἄνευ περιστροφῶν ὁμολογεῖ ὅτι «δι᾽ οὐ δέν ἄλλο ἀπεσχίσθημεν τῶν Λατίνων, ἀλλ᾽ ἤ ὅτι εἰσιν, οὐ μόνον σχισματικοί, ἀλλά και αἱρετικοί». Τέλος ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός παρώτρυνε τους πιστούς: «Τόν Πάπα νά καταρᾶσθε.

 Αὐτός θά εἶναι ἡ αἰτία τῆς καταστροφῆς». Οἱ κοσμοεξουσιασταί ἐπιδιώκουν τήν ἕνωσιν μέ σύνθημα: Ἕνας ὁ Χριστός, πολλαί αἱ πίστεις περί τόν Χριστόν, πολλαί Ἐκκλησίαι τοῦ Χριστοῦ, πολλά τά μυστήρια τῶν Ἐκκλησιῶν τοῦ Χριστοῦ, πολλαί αἱ παραδόσεις κ.λπ. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον δυστυχῶς ἔχει προσχωρήσει εἰς τό δόγμα αὐτό τῆς παγκοσμιοποιήσεως. Τό ἀποδεικνύουν τά κατά περιόδους συλλείτουργα, αἱ συμπροσευχαί, ἡ νόθευσις τοῦ Ἱ. Μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος κ.λπ. (εἰς τήν Σερβίαν καί εἰς τό Μεξικόν εἴχομεν ὁμαδικάς βαπτίσεις διά ρίψεως ἁγιασμένου ὕδατος εἰς τάς κεφαλάς τῶν βαπτισθέντων. Ἡ τριπλή κατάδυσις ἔχει ἐξαφανισθῆ). Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης προσφωνεῖ τόν Πάπαν Ἁγιώτατον Ἀδελφόν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Δύσεως, ἀναγνωρίζει τό Βατικανόν ὡς ἀδελφή Ἐκκλησία, ὅταν καθημερινῶς ἔ χομεν ἀποκαλύψεις ὅτι εἶναι ἕνα κρατίδιον, τό ὁποῖον προβαίνει ἀκόμη καί εἰς ξέπλυμα βρώμικου χρήματος κ.λπ. Ποίαν σχέσιν ἠμπορεῖ νά ἔχη ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξος μέ αὐτήν την «Ἐκκλησίαν» – Κράτος μόνον οἱ κοσμοεξουσιασταί τῆς παγκοσμιοποιημένης Ἐκκλησίας καί οἱ ἐκπρόσωποί των εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν γνωρίζουν. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης (καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς) συμπροσεύχεται μετά τῶν Ἀγγλικανῶν. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καταδικάζει τήν ὁμοφυλοφιλίαν καί δεν χειροτονεῖ γυναῖκας. Οἱ Ἀγγλικανοί ἀποδέχονται τήν ὁμοφυλοφιλίαν, χειροτονοῦν «παπαδίνας» ἀκόμα καί εἰς τόν βαθμόν τοῦ «Ἐπισκόπου», χειροτονοῦν «ἱερεῖς» καί «ἐπισκόπους» ὁμοφυλοφίλους. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ περί αὐτόν οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς συμπροσεύχονται μέ τούς Προτεστάντας, ἐνῶ ὁ Προτεσταντισμός ὡς λέγει ἡ ἰδία ἡ Ἐκκλησία, εἶναι πολύ φοβερά αἵρεσις, ἡ ὁποία μέ τά χρήματα, τά ὁποῖα διαθέτει, προσελκύει εἰς τάς τάξεις της πολλούς εὐσεβεῖς, ἀλλά ὀλιγοπίστους καί εὑρισκομένους εἰς κακήν οἱκονομικήν κατάστασιν πιστούς.

Ἔχει ἀντιληφθῆ ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς ὅτι δέν διαφέρουν ἀπό τούς ἀριστερούς πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι προπαγανδίζουν τήν ἀθεΐαν, διακηρύσσοντες ὅτι ὅλαι αἱ θρησκεῖαι, ὅλαι αἱ «Ἐκκλησίαι», ὅλα τά δόγματα τῶν «Ἐκκλησιῶν» εἶναι ἴδια δι᾽ αὐτούς; Ὅταν οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς, ὑπό τάς ἐντολάς τοῦ Φαναρίου, συμπροσεύχωνται με τούς ἐκπροσώπους τῶν «Ἐκκλησιῶν», αἱ ὁποῖαι διακηρύσσουν τήν πλάνην εἰς τούς κόλπους τῶν Χριστιανῶν, ἀρνοῦνται την Ἀλήθειαν τῆς πίστεως καί διακηρύσσουν ὅτι καί αὐταί σώζουν ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, δεν συμπεριφέρονται ὡς οἱ πολιτικοί τῆς Ἀριστερᾶς, οἱ ὁποῖοι προπαγανδίζουν τήν ἀθεΐαν καί ὅτι δι᾽ αὐτούς ὅλα τά δόγματα καί ὅλαι αἱ θρησκεῖαι εἶναι ἴδιαι; Εἰλικρινῶς πιστεύομεν ὅτι ὑπάρχει μεγάλη ἐκτροπή τοῦ Φαναρίου καί τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας.

Τό Φανάριον καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς ἑορτάζουν τυπικῶς (γραφειοκρατικῶς) τους Ἀντιπαπικούς Ἁγίους μας. Τους ἑορτάζουν διά νά μή ἐγερθοῦν οἱ πιστοί ἐναντίον των. Οὐσιαστικῶς τούς ἀποδοκιμάζουν, τούς περιθωριοποιοῦν, τούς περιφρονοῦν, θεωροῦν τό ἀντιαιρετικόν-ἀντιπαπικόν ἔργον των ξεπερασμένον καί ἐκτός ἐποχῆς.

Τοῦτο φαίνεται ἀπό τάς διακηρύξεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ὅτι ὁ Παπισμός ἔχει Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί ὅτι ὁ Πάπας εἶναι Ἁγιώτατος Ἀδελφός τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Δύσεως, ἡ ὁποία ἀφοῦ εἶναι κανονική Ἐκκλησία, ὡς ἡ Ὀρθόδοξος, σώζει.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τάς διακηρύξεις, τάς ὁποίας ἔκαμνε διά τόν Παπισμόν, ἐπανέλαβε προσφάτως καί διά τούς Μονοφυσίτας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικασθῆ ὡς αἱρετικοί ὑπό τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐπειδή ἀρνοῦνται τήν δευτέραν φύσιν τοῦ Χριστοῦ. Οὐσιαστικῶς τό Φανάριον καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς ἀναγνωρίζουν τούς Μονοφυσίτας (Κόπτας) ὡς Κανονικήν Ἐκκλησίαν. Εἶναι δυνατόν ὅμως ὁ Πατριάρχης τοῦ Γένους τῶν Ὀρθοδόξων νά στρέφεται οὐσιαστικῶς ἐναντίον τῶν Ἁγίων και Ἁγίων Πατέρων τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί νά μή προκαλεῖται σεισμός ἀπό τούς Ἐπισκόπους ὁλοκλήρου τῆς Ὀρθοδοξίας;

Αἱ συμπροσευχαί, ἡ ἀποδοχή τῶν αἱρέσεων καί τῶν κακοδοξιῶν τῶν ἄλλων «Ἐκκλησιῶν», ἡ καταφρόνησις τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων, ὡς καί αἱ διακηρύξεις ὅτι αἱ αἱρετικαί Ἐκκλησίαι εἶναι κανονικαί καί σώζουσαι, οὐσιαστικῶς ἀκυρώνουν τό Σύμβολον τῆς Πίστεως. Διότι εἰς αὐτό ὁμολογοῦμεν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν, ἐνῶ ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς ὁμολογοῦν καί ἄλλας Ἐκκλησίας, ἀναγνωρίζοντες μάλιστα εἰς τόν Παπισμόν και τόν Μονοφυσιτισμόν Ἀποστολικήν Διαδοχήν. Προκειμένου να ἱκανοποιήσουν τούς κοσμοεξουσιαστάς τῆς Παγκοσμιοποιημένης Ἐκκλησίας δέν ἀποκλείεται νά καταργήσουν τό Σύμβολον τῆς Πίστεως ἤ τό τελευταῖον ἄρθρον του.

πηγή:Ορθόδοξος Τύπος, 22/02/2013