Περιγραφή της εικόνας 'Η Έγερσις του Λαζάρου' (Γκότσης Χρήστος)

Ἡ παράσταση μᾶς μεταφέρει ἔξω ἀπό τήν πόλη, σέ βράχους. Σ' ἕναν ἀπό
αὐτούς, ὅπως συνήθιζαν οἱ Ἰουδαῖοι, ἦταν λαξευμένο τό μνῆμα τοῦ
Λαζάρου. Δεσπόζει κι ἐδῶ ἡ μορφή τοῦ Χριστοῦ. Βλέπουμε τή θλίψη του,
ἀλλά μαντεύουμε καί τή θεότητά του. Τήν τελευταία προδίδουν, πρῶτο, ἡ
μεγαλοπρεπής στάση του καί, δεύτερο, τό γεγονός ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι (τούς
βλέπουμε στή δεξιά ὁμάδα τῶν προσώπων) κοιτάζουν τό Χριστό καί ὄχι τό
Λάζαρο. Τό ἕνα χέρι τοῦ Κυρίου κρατάει εἰλητό καί τό ἄλλο μέ
ἐκφραστική κίνηση ἐκτείνεται πρός τό Λάζαρο. Μέ τό πρόσταγμα τοῦ ὁ
Λάζαρος ἀνασταίνεται. Ἕνας νέος ἀφαιρεῖ τίς ταινίες κι ἕνας ἄλλος
σηκώνει τήν πλάκα τοῦ τάφου. Ἐντυπωσιακές οἱ ἀδελφές του Λαζάρου.
Προσκυνοῦν τόν Κύριο ἔχοντας στά πρόσωπα τούς χαραγμένη τήν ἄφατη
λύπη τους. Ὡραία παρατηρήθηκε, πώς «ὅλοι οἱ εἰκονιζόμενοι ἀποτελοῦν, ἁπλά καί μόνο, διαφορετικές ἀποχρώσεις καί ψυχολογικές διαβαθμίσεις
τοῦ ἴδιου συναισθήματος, τῆς ἴδιας ψυχολογικῆς κατάστασης — τῆς
βαθειᾶς εὐλάβειας μπροστά στό γεγονός: ἀπό τήν ἤρεμη κίνηση τῶν
Ἀποστόλων ὡς τό γεμάτο αὐταπάρνηση ὀδυρμό τῆς Μαρίας» (Εἰκόνες τῆς
κρητικῆς τέχνης... σ. 364).
Ἔτσι ἡ εἰκόνα μας ἐκτός ἀπό τό θεϊκό της στοιχεῖο ἔχει καί τό ἀνθρώπινο.
Ἄλλες εἰκόνες, ὅπως τῆς Ἀναλήψεως, τῆς Ἀναστάσεως κ.α. ἔχουν
κρυμμένο τό μυστήριό τους καί φανερό τό συμβολικό τους χαρακτήρα.
Ἐδῶ τά πράγματα εἶναι κατανοητά καί φανερά. Ὁ Οὐσπένσκη πού λέει
αὐτά, συνοψίζει' «Ἡ εἰκόνα μεταδίδει τήν ἐξωτερική, φυσική πλευρά τοῦ
θαύματος, κάνοντὰς την προσιτή στήν ἀνθρώπινη ἀντίληψη καί ἔρευνα,
ὅπως ὅταν τελέστηκε τό θαῦμα καί ὅπως ἀκριβῶς ἀναφέρεται στά
Εὐαγγέλια».
Ἡ παράσταση συγκινεῖ μέ τά πρόσωπα τῶν Ἑβραίων πού ἔτρεξαν νά
παρηγορήσουν τίς πονεμένες ἀδελφές του Λαζάρου. Γίνονται αὐτόπτες
μάρτυρες τοῦ θαύματος καί πολλοί «θεασάμενοι ἅ ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς,
ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν».
Ἡ εἰκόνα τῆς Ἔγερσης τοῦ Λαζάρου μᾶς προτρέπει νά θυμηθοῦμε τά
βαρυσήμαντα λόγια του Κυρίου' «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή. Ὁ
πιστεύων εἰς ἐμέ, καν ἀποθάνη, ζήσεται' καί πᾶς ὁ ζῶν καί πιστεύων εἰς
ἐμέ οὐ μή ἀποθάνη εἰς τόν αἰώνα» (Ἴω. 11, 25-26).

(ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ – Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ
 ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ)
Πηγή

ΑΠΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΟΥ ΑΡΞΑΣΘΕ

πηγή

"Μεγάλος χαλασμός κόσμου θα γίνη και
στο τέλος θα σκάση το τόπι της καταστροφής".
Τότε "σε παράγκες θα καταντήσουν οι
πολιτείες" - "Θα σας φορτώσουν μεγάλο κι
ασήκωτο φόρο, αλλά δεν θα προφτάσουν" -
"Ο χαλασμός θα 'ρθή από έναν τυφλό και
κασιδιάρη"! "Καλότυχος όποιος ζήση σε εκείνο
το βασίλειο", δηλαδή της αναλαμπής
της Ορθοδοξίας.

Ο όλεθρος θα αρχίση από των αγίων,
 δηλαδή από των εν τω Ναώ και

 των Αγίων Τόπων, και από των Ορθοδόξων Λαών, 
κατά την προφητείαν

 «από των αγίων μου άρξασθε» (Ιεζεκ. θ’, 6) 
την κοπήν, δια το μέγεθος

 της θείας οργής. Δια τούτο λέγει Κύριος 
προς πάντα τα έθνη: 

«Πίοντες πίεσθε» το ποτήριον του ολέθρου
 τούτου, όστις

 είναι τοσούτον αναπόφευκτος, ώστε
 «εν τη πόλει (Ιερουσαλήμ), 

εν η ωνομάσθη το όνομά μου επ’ αυτήν,
 εγώ άρχομαι κακώσαι»,

 «ότι μάχαιραν εγώ καλώ επί πάντας τους καθημένους επί της γης» 

(Ιερεμ. λβ’, 14-15).

,

(…) Κυρίως όμως θα πληρωθεί η προφητεία κατά τον όλεθρον 

των εσχάτων καιρών, καθ’ ους οι στρατηγούμενοι υπό του 

Διαβόλου ασεβείς «εκύκλευσαν την παρεμβολήν των αγίων και 

την πόλιν την ηγαπημένην· και κατέβη πυρ εκ του ουρανού από

 του Θεού και κατέφαγεν αυτούς» (Αποκαλ. κ’, 9). Δια δε τους

 ασεβείς ο άγγελος, ο καταβαίνων «από ανατολής ηλίου» 

και έχων «σφραγίδα Θεού ζώντος», «έκραξε φωνή μεγάλη 

τοις τέσσαρσιν αγγέλοις, οις εδόθη αυτοίς αδικήσαι την γην

 και την θάλασσαν, λέγων· μη αδικήσετε την γην, μήτε την 

θάλασσαν, μήτε τα δέντρα, άχρις ου σφραγίσωμεν τους

 δούλους του Θεού ημών επί των μετώπων αυτών»

 (Αποκαλ. ζ’, 2-3). 

Ίσταντο δε οι άγγελοι ούτοι «επί τας τέσσαρας γωνίας 

της γης» (Αποκαλ. ζ΄, 1), εις δήλωσιν επικειμένου γενικού

 κακού επί της γης. Ουαί δε δια τους εις Αγίους Τόπους

 απιστούντας και αμαρτάνοντας Ιουδαίους,

 παπικούς και άλλους αιρετικούς και αλλόθρησκους, 

αλλά και Ορθοδόξους πίπτοντας εις αίρεσιν και

 καινοτομίαν και αμαρτίαν αμεταμέλητον, 

μάλιστα δε εις την αθέτησιν και την άρνησιν του 

Αγίου Φωτός του Παναγίου Τάφου.

Η κάκωσις του πολέμου τούτου θα εκταθή και εις τας άλλας

 χώρας, ως «την Γάζαν και την Ακκάρων, «την Μωαβίτιν και 

τους υιούς Αμμών, και βασιλείς Τύρου και βασιλείς Σιδώνος, 

και βασιλείς τους εν τω πέραν της θαλάσσης,

 ένθα και η Ελλάς (Α’ Θεσσαλ. ε’ 3). Τα πολεμικά γεγονότα

 του ολέθρου θα αρχίσωσι και δια της επιθέσεως

 παρά εχθρών των Ορθοδόξων Λαών κατά της 

Ελλάδος αιφνιδίως. Ο πόλεμος ούτος «θα’ ρθη ξαφνικά»,

 προείπεν ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ότε «ή το βόδι στο 

χωράφι ή το άλογο στ’ αλώνι» θα μείνη, και «τ’ άλογα θα

 απομείνουν ζεμένα στις δουλείες τους και σεις θα φύγετε» 

(Αγ. Κοσμά του Αιτωλού). «Όταν γαρ λέγωσιν (οι άνθρωποι),

 ειρήνη και ασφάλεια, τότε αιφνίδιος αυτοίς εφίσταται όλεθρος»,

 τονίζει ο Απόστολος Παύλος (Α’ Θεσσαλ. ε’ 3).

«Οι Τούρκοι θα μάθουν το μυστικό τρεις μέρες γρηγορότερα 

από τους Χριστιανούς» (Αγ. Κοσμά Αιτωλού) από το

 διευθυντήριον κέντρον των εχθρών. «Οι αντίχριστοι»,

 έλεγεν ο Άγιος προς τους τότε υποδούλους εις τους Τούρκους,

 «θα φύγουν, αλλά θα ‘ρθούν πάλιν· έπειτα θα τους κυνηγήσετε

, έως την Κόκκινη Μηλιά» (Αγ. Κοσμά Αιτωλού) της Μ. Ασίας. (…)

Αλλά το κακόν «θα είναι βιαστικό» (Αγ. Κοσμά Αιτωλού). 

Ολίγον πριν έλθη, «θα σας φορτώσουν μεγάλο κι ασήκωτο

 φόρο», «θα βάλουν φόρο στις κόττες και στα παράθυρα», 

«αλλά δεν θα προφτάσουν». Επίσης, «θα σας ρίξουν παρά 

(χρήμα) πολύ· θα σας ζητήσουν να τον πάρουν πίσω, αλλά

 δε θα ημπορέσουν» (Αγ. Κοσμά Αιτωλού), λόγω των 

επερχομένων.

ΠΗΓΗ: «ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»ΤΑ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ 

ΔΙΑ ΤΑ ΕΧΡΧΟΜΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, Ο ΟΛΕΘΡΟΣ ΤΩΝ

 ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ 

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΔΕΛΗΜΠΑΣΗΣ, 

ΑΘΗΝΑΙ 1998, σ. 27-31.

******

ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Στην γλώσσα των προφητών το ΒΟΔΙ είναι ΤΟ ΧΡΗΜΑ και το ΑΙΜΑ είναι Ο ΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Αυτά να τα έχουν υπόψιν τους οι αναγνώστες όταν μελετούν τις προφητείες.