Μαθήματα ταπεινώσεως από την Αφρικανική Ήπειρο

ΜΙΑ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΣΥΝΑΞΙ

Ήταν απόγευμα Κυριακής στο KOLWEZI μετά  τον Εσπερινό. Τριάντα γυναίκες και είκοσι άνδρες περίμεναν έξω από μία αίθουσα τον υπεύθυνο της Ιεραποστολής για την σύναξη. Ο ιερέας είχε πληροφορηθεί ενωρίτερα ότι παρόμοιες συνάξεις πραγματοποιούνταν κάθε Σάββατο απόγευματην ώρα του Εσπερινού. Θεώρησε το γεγονός αυτό σοβαρό και προτεσταντικής εμπνεύσεως, αισθανόμενος δε την ευθύνη του, τους σύστησε οι συνάξεις αυτές να γίνονται μετά τον Εσπερινό παρουσία ιερέως. Αυτό λοιπόν έγινε εκείνο το απόγευμα.

Μόλις εμφανίστηκε ο Ιερέας, άρχισαν όλοι οι χριστιανοί να ψάλλουν, άλλοι να κραυγάζουν (με τον ιδιάζοντα τρόπο τους) και άλλοι να χτυπούν παλαμάκια, ενώ πολλοί τον έρραιναν με λουλούδια! Ή υποδοχή ήταν εντυπωσιακή και πρωτότυπη, στην συνέχεια οδηγήθηκαν στην αίθουσα, όπου εκάθησαν πλην ενός, ο όποιος έλαβε τον λόγο και είπε: «Δοξάζουμε τον Θεό, πάτερ, για το σημερινό γεγονός της συνάξεως πού γίνεται παρουσία σας. Ευχαριστούμε συγχρόνως τον Χριστό, διότι σάς εφώτισε να δήτε το λάθος των συνάξεων μας, πού πραγματοποιούσαμε χωρίς την ευλογία σας. Καταλάβαμε το λάθος μας, σάς ζητούμε συγγνώμη και σάς υποσχόμαστε ότι θα τηρήσουμε τις εντολές σας.»

Ο ιερέας δεν ανέμενε τέτοια ομολογία ούτε τέτοια μετάνοια και ταπείνωσι. Αισθάνθηκε ότι ή ατμόσφαιρα «ηλεκτρίσθηκε» πνευματικά και την Χάρι του Αγίου Πνεύματος να καλύπτει όλους τούς παρευρισκομένους. Αυτά πού ακολούθησαν δεν ήσαν ούτε σχεδίαση ούτε επινόηση ανθρώπων. Ό,τι ελέχθη και ακούσθηκε εκείνο το απόγευμα κατευθυνόταν από το φωτισμό τού Αγίου Πνεύματος και όχι μόνο για τους γηγενείς κατοίκους της Συνάξεως, αλλά και για τον ιερέα. Σύμφωνα με το λόγο του Ευαγγελίου: «εγώ γαρ δώσω υμίν στόμα και σοφίαν, ή ού δυνήσονται αντειπείν ουδέ αντιστήναι πάντες οι αντικείμενοι υμίν.» (Λουκ. κα' 15), «ιλάσθητι ημίν τοις αμαρτωλοίς και αναξίοις δούλοις Σου» (ευχή Θ' Ώρας)

†Ο Κατάγκα Μελέτιος

Φως Εθνών
Τριμηνιαίο Περιοδικό
τεύχος 129 1η Τριμηνία 2011
Έκδοσις Συλλόγου
Ορθοδόξου Ιεραποστολής
ο " ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ" 

Εκοιμήθη ο Επίσκοπος Νικοπόλεως Πέτρος

Εκοιμήθη σήμερα ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νικοπόλεως Πέτρος, εφησυχάζων Αρχιερέας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.

Να αναφερθεί ότι ο μακαριστός Ιεράρχης τα τελευταία χρόνια έμενε στην ιδιαιτέρα πατρίδα του Νάουσα.

Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί στον ιερό ναό της Παναγίας Ναούσης την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 15:00 προεξάρχοντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ζάμπιας κ. Ιωακείμ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Επίσκοπος Νικοπόλεως Πέτρος γεννήθηκε στη Νάουσα Ημαθίας το 1929.

Πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Το 1963 χειροτονήθηκε διάκονος και υπηρέτησε στη Νάουσα, τα Ιωάννινα και τη Θεσσαλονίκη.

Το 1964 πρεσβύτερος, ενώ έλαβε και τον βαθμό του αρχιμανδρίτη. Υπηρέτησε στη Νάουσα και στην Αμερική, ιδιαίτερα στον Καναδά επί 25 έτη. Την ελληνορθόδοξη διασπορά υπηρέτησε και ως πρωτοσύγκελλος στην Αλγερία.

Το 2001 εκλέχτηκε και χειροτονήθηκε επίσκοπος Ζάμπιας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.

Μετά την παραίτησή του από την Ζάμπια, λόγω υγείας, έλαβε τον τίτλο Νικοπόλεως, τον οποίο και διατήρησε μέχρι τον θάνατό του.

Πρόσωπα Φωτός

                                                                 

Θα σας αφηγηθώ ένα θαύμα που ζω:

Ενώ ο όφις συνεχίζει να πειράζει και να κερδίζει τους απογόνους της Εύας,
ο Νέος Αδάμ  ήλθε εδώ «νικών και ίνα νικήση».Ο φωτισμός του ανθρώπου,
που δέχεται το Πνεύμα το Άγιο στην καρδιά του, μεταμορφώνει και την
αφρικανική φύση σε κήπο της Εδέμ, προσκαλώντας εκεί τους νοσταλγούς του
 Παραδείσου.

«Εγώ ειμί το Φως του κόσμου». Απολαμβάνουμε αυτό το Φως, που όταν το
 αισθητό, κάνει να ανθίσουν τα πιο όμορφα λουλούδια, αρωματίζει τα πιο
γλυκά φρούτα, λάμπει τονίζοντας παντού γύρω μας τα πιο αρμονικά χρώματα.

Όταν το Φως πηγάζει από το πρόσωπο Του «ως ο Ήλιος», τότε γλυκαίνει τις
 ψυχές το μέλι και κάνει τους μαύρους «δερμάτινους χιτώνες» των έγχρωμων
αδελφών μας «λευκούς ως το Φως».

         













                   
    

Βλέπω στους νεοφώτιστους τα μαύρα πρόσωπα τους να λάμπουν ακτινοβολώντας τη
 Χάρη του Πνεύματος του Αγίου που δέχονται το Μυστήριο.

Κάτω από τον ήλιο του ισημερινού οι σταγόνες του νερού της βαπτίσεως μαζί με τον
 ιδρώτα γίνονται διαμάντια στα μέτωπα τους.

Φωτεινά τα μάτια τους ακτινοβολούν το Φως του Χριστού που «φαίνει πάσι».

Πρόσωπα φωτός ανεκφράστου, χαρά και ηδονή ψυχών που βιώνουν στο
περιβάλλον του επίγειου 

παραδείσου την ανέσπερη ευτυχία του ουράνιου.

Ιερομόναχος Θεολόγος

πηγή

Συσσίτια... εκεί που τα παιδιά έτρωγαν φτερωτά μερμήγκια για να ζήσουν!

Όταν έρθει το μεσημέρι και δεν έχεις τίποτε άλλο να φας τότε τα φτερωτά μυρμήγκια είναι μια λύση για να γεμίσει το άδειο παιδικό στομάχι.

Μετά από μια καταρρακτώδη βροχή που έκαμε τα μυρμηγκάκια αυτά να βγουν από τις φωλιές τους, πλήθος μικρά παιδιά και μεγάλοι άρχισαν να τρων με βουλημία την πρωτότυπη αυτή τροφή. Για τα παιδιά αυτά οργανώσαμε μετά από λίγο ένα πλούσιο θρεπτικό συσσίτιο με μπόλικο κρέας, ρύζι και μπανάνα.

Συσσίτια... εκεί που τα παιδιά έτρωγαν φτερωτά μερμήγκια για να ζήσουν!

Μετά από μια πολύ κουραστική περιοδεία καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε. Με έκπληξη παρακολουθούσαμε απέναντί μας μικρούς λοφίσκους από χώμα και πολλά παιδιά τριγύρω να μαζεύουν κάτι και να τρώνε.

Ρωτήσαμε τον ιθαγενή συνοδό μας, τι ήταν αυτό που έτρωγαν με τόση βουλιμία τα ρακένδυτα εκείνα παιδιά. Μας απάντησε πως, αυτό ήταν μερμήγκια φτερωτά, που βγαίνουν από τις φωλιές τους μετά από καταρρακτώδη βροχή. Την ευκαιρία αυτή επωφελούνται τα παιδιά για να τα μαζέψουν και να τα φάνε ως μεσημεριανό φαγητό τους.

Αλήθεια, που καταφεύγει ο άνθρωπος για να επιβιώσει!

Σ΄ αυτό το μέρος, το οποίο ήταν κοντά στο εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου που κάναμε τις βαφτίσεις, φέραμε πολλά ρουχαλάκια που είχαμε ψωνίσει, για να ντύσουμε κι αυτά τα παιδιά και κάναμε άλλο ένα μεγάλο συσσίτιο με ρύζι, μπανάνα και κρέας για να φάνε και να χορτάσουν!

Ορθόδοξη Ιεραποστολή στη Ζιμπάμπουε-Νηπιαγωγείον ” Όρσα Βελισαβάκη

του Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη

 Η παρουσία Αποδήμων Ελλήνων σε χώρες του εξωτερικού είναι αφορμή για τη ζωντανή παρουσία της Ορθοδοξίας ανάμεσα σε τοπικούς πληθυσμούς. Αυτό συμβαίνει και στη Ζιμπάμπουε, όπου τα τελευταία χρόνια με σημαντικές πρωτοβουλίες του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, με την Ορθόδοξη Ιεραποστολική δράση, επιτελούνται πράγματα αξιοθαύμαστα.
Ορθόδοξα Ιεραποστολικά Κέντρα με Ορθόδοξους Ναούς, ορθόδοξα σχολεία και μικρές κλινικές, με τους ορθόδοξους ιθαγενείς κληρικούς, εκπαιδευτικούς, κατηχητές, ιατρούς και νοσοκομειακό προσωπικό, αποτελούν πλέον ένα ξεχωριστό καύχημα της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, όπου σήμερα κάτω από την κανονική εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Αλεξανδρινής Εκκλησίας στις 56 χώρες της Αφρικανικής Ηπείρου λειτουργούν, εκτός από τον παραδοσιακό χώρον της Αρχιεπισκοπής  Αλεξανδρείας, 22 Μητροπόλεις και επτά Επισκοπές.

 ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ

 Η παρουσία της Ορθοδοξίας στη Ζιμπάμπουε ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα με τον ερχομόν των πρώτων Ελλήνων μεταναστών για μια καλύτερη ζωή για τους ίδιους και για τους συγγενείς τους στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Από το 1927 μέχρι το 1968 η Ζιμπάμπουε ήταν ενταγμένη με το όνομα Ροδεσία στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Μητροπόλεως Ιωαννουπόλεως. Από το 1968 μέχρι σήμερα λειτουργεί ως ξεχωριστή Μητρόπολη.

 Οι πρώτες Ιεραποστολικές προσπάθειες ξεκίνησαν με το μακαριστό Μητροπολίτη Καρθαγένης Χρυσόστομο στη δεκαετία του 1980. Συνεχίσθησαν αργότερα από το Μητροπολίτη Ιωαννουπόλεως Σεραφείμ, που ως τοποτηρητής χειροτόνησε και το πρώτο ιθαγενή κληρικό στην ιστορία της Μητροπόλεως Ζιμπάμπουε, τον π. Ραφαήλ. Η Ορθόδοξη Ιεραποστολική δράση αναπτύχθηκε ραγδαία από τον Αλεξανδρινό Προκαθήμενο κ. Θεόδωρο (εκλέχθηκε  ως Πατριάρχης το 2004 όταν διακονούσε ως Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε).

 

 ΘΕΣΜΟΣ ΥΠΟΤΡΟΦΙΩΝ- ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ Ο Μητροπολίτης Γκάνας Γεώργιος για έξι χρόνια (2004 – 2010), με τη στήριξη ευσεβών χριστιανών από Ελλάδα και Κύπρο, έκανε πραγματικά θαύματα. Ξεκίνησε  με επιτυχία το θεσμό της παροχής υποτροφιών σε άπορα και ορφανά παιδιά που στηρίζουν, πολλές φορές από το υστέρημα τους, συνταξιούχοι και εργαζόμενοι οικογενειάρχες από την Ελλάδα και την Κύπρο. Μια νέα ελπίδα ανέτειλε στη ζωή πολλών άπορων και ορφανών παιδιών για ίσες ευκαιρίες μόρφωσης, όπως τα παιδιά της Ευρώπης.Μπορεί η οικονομική κρίση που κτύπησε τις οικονομίες της Ελλάδος και της Κύπρου το τελευταίο καιρό να περιόρισε στο ελάχιστο το μηνιαίο εισόδημα πολλών οικογενειών, εντούτοις πολλοί είναι αυτοί που συνεχίζουν να βοηθούν μηνιαίως αρκετά άπορα και ορφανά παιδιά, λες και είναι το τάμα της ζωής τους. Για όλους αυτούς τους ανώνυμους ευσεβείς εθελοντές της αγάπης και της προσφοράς η υπόθεση της παροχής μηνιαίας υποτροφίας σ’ ένα άπορο ή ορφανό παιδάκι δεν είναι απλώς μια κοινωνική υποχρέωση προς τα πονεμένα και στερημένα μέλη μιας τοπικής κοινωνίας. Είναι κάτι περισσότερο, κάτι υπαρξιακό που συνδέεται με τη βαθειά τους πίστη στο Χριστό ότι έτσι συμμετέχουν άμεσα στην θεία Εντολή του Ιησού Χριστού <<πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα Έθνη>>. Γίνονται Απόστολοι της Ορθόδοξης Ιεραποστολής.Πάνω απ’ όλα όμως είναι και η συναισθηματική φόρτωση που αρχίζουν να αισθάνονται ότι εκτός από τα δικά τους παιδιά, έχουν ακόμη ένα παιδάκι στην μακρυνή Αφρική. Το ίδιο κι οι παππούδες κι οι γιαγιάδες, εκτός από τα δικά τους εγγόνια από τα παιδιά τους, αισθάνονται ότι έχουν ακόμη ένα εγγόνι ή μια εγγονή στην Αφρική.

Το μεγαλείο της αγάπης και της προσφοράς είναι δώρο του Θεού στους ευσεβείς ανθρώπους για να νοημαδοτούν τη ζωή τους και να αντιμετωπίζουν τις καθημερινές δυσκολίες και δοκιμασίες του καθημερινού βίου με αισιοδοξία και πίστη στο Θεό, ότι μπόρα είναι και θα περάσει.

Το φάρμακο της θεραπείας της ταραγμένης εποχής μας είναι το μεγαλείο της προσφοράς και της αγάπης, όπως κάνουν όλοι εκείνοι που στηρίζουν τόσο το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας στην ενορία τους, όσο και εκείνοι οι σύγχρονοι Ιεραπόστολοι που στηρίζουν άπορα και ορφανά παιδιά της Αφρικής, όπως στη Ζιμπάμπουε.

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ <<ΟΡΣΑ ΒΕΛΙΒΑΣΑΚΗ>>- ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ

Μια ξεχωριστή πρωτοβουλία που ξεκίνησε με παρότρυνση του Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ. Θεοδώρου και υλοποιήθηκε από το Μητροπολίτη Γκάνας Γεώργιο,είναι η οργάνωση ενός πρότυπου νηπιαγωγείου για άπορα και ορφανά παιδιά με χρηματοδότηση της Αδελφότητας των Κρητικών της Νέας Υόρκης με ευθύνη του προηγούμενου Προέδρου  Εμμανουήλ και της συζύγου του  Όρσας Βελιβασάκη.Βρίσκεται σε μια άγονη, βραχώδη περιοχή, στη Μορέουα, που για να ταξιδέψει κανείς τα τετρακόσια περίπου χιλιόμετρα και να επιστρέψει ασφαλής πρέπει να έχει τη προστασία του Θεού. Είναι ένας  άσχημος χωματοδρόμος  (σε μερικά
σημεία δεν υπάρχει δρόμος) με μεγάλα χαλασμένα αυλάκια και τεράστιους βράχους που ούτε τα τρακτέρ μπορούν να περάσουν, μόνο μπουλτόζες με καδένες
μπορούν να περάσουν με κίνδυνο όμως να σπάσουν.

Το Νηπιαγωγείο κτίστηκε και φέρει το όνομα <<Όρσα Βελιβασάκη>> για να τιμηθεί η σύζυγος του αγαπητού μας κ. Μανώλη. Η περιοχή αυτή είναι τόσο παραμελημένη που οι ιθαγενείς που ζουν εκεί σε καλύβες δεν έχουν ούτε πόσιμο νερό ούτε ρεύμα. Έτσι τους βοηθήσαμε να ανοίξουμε μια διάτρηση και να έχουν επιτέλους πόσιμο νερό. Το νερό που χρησιμοποιούσαν από το διπλανό ποτάμι είναι μάλλον δηλιτηριασμένο γιατί συνέχεια έχουν στομαχικές διαταραχές, διάρροιες και πονοκεφάλους, πλένουν τα ρούχα τους εκεί και ταυτόχρονα είναι κι ο ανοικτός χώρος για τα ζώα της περιοχής και για τα ήρεμα και τα άγρια.

Στη τελευταία μου επίσκεψη στην Νέα Υόρκη μετά την εκπροσώπηση του Πατριαρχείου μας και του Πατριάρχου μας Θεοδώρου στο Συνέδριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Κίνγκστον της Τζαμάϊκας, είχα την ευκαιρία να συναντήσω το ζεύγος Βελιβασάκη, όπου μετά την ενημέρωση μου, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε και στην ετοιμασία των θρανίων και των καθισμάτων για την ομαλή λειτουργία αυτού του σημαντικού για την περιοχή νηπιαγωγείου, με τη βοήθεια πάλι της Αδελφότητας των Κρητικών.

ΔΡΟΜΟΣ ΜΕΤ’ ΕΜΠΟΔΙΩΝ – ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

 Έτσι τη Τετάρτη, 4 Ιανουαρίου 2012,  με τη συνοδεία της κ. Διβάρης, μιας αξιόλογης Ελληνίδας που ζει για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια στο Ζιμπάμπουε (είναι 85 χρονών) και της κ. Παξίνας (σύζυγος βουλευτού της περιοχής) και τη βοήθεια της γνωστής οικογένειας της Ελληνικής παροικίας  κ.Ψύλλου που μας παραχώρησε ένα φορτηγό αυτοκίνητο για τη μεταφορά των θρανίων και των καθισμάτων ξεκινήσαμε να επισκεφθούμε το νηπιαγωγείο μας.  Μαζί μας πήραμε και πράγματα που μας στείλανε με τη βοήθεια του Συνεργατικού Λεμεσού ευσεβείς χριστιανοί από την Κύπρο, όπως παιδικά παιχνίδια,  γραφική ύλη και μερικά τρόφιμα και χυμούς για τα παιδάκια της περιοχής που θα συναντούσαμε. Ο οδηγός μας δεν ήρθε στη Μητρόπολη για να μας πάρει, μας ειδοποίησε ότι υπήρχαν πλημμύρες στο χωριό του κι ο χωματόδρομος του χωριού του έκλεισε.
Έτσι αποφασίσαμε να οδηγήσω εγώ μέχρι κάποιου σημείου που ο δρόμος ήταν υποφερτός και στη συνέχεια ο βουλευτής της περιοχής θα φρόντιζε με ειδικό λαντρόβεν να μας μεταφέρει ο οδηγός του στο χωριό όπως κάναμε και παλαιότερα.  Τελικά το λαντρόβεν που θα μας έστελλε ο βουλευτής της περιοχής δεν έφτασε ποτέ του, μας ειδοποιήσαν, αφού περιμέναμε για τρεις ώρες, ότι χάλασε στο δρόμο που ερχόταν να μας πάρει. Στο μεταξύ το φορτηγό είχε φύγει ενωρίτερα για να ξεφορτώσει και να επιστρέψει στη πόλη. Η επιλογή μας ήταν ή να περπατήσουμε ή να ρισκάρουμε με το παλαιό αυτοκίνητο της Μητρόπολης, ένα του ότα εικοσιδύο χρονών, η απόσταση του δυσκολότερου μέρους του δρόμου είναι περίπου δώδεκα χιλιόμετρα. Επειδή δεν έβρεχε είπαμε να δοκιμάσουμε να πάμε με το αυτοκίνητο κι ο Θεός Βοηθός.  Συνέχεια υπήρχαν αυτοκίνητα σπασμένα ή σταματημένα για να αλλάξουν μια  χαλασμένη ρόδα, μερικά ήταν παρασυρμένα έξω από το δρόμο μέσα σε βράχια και δέντρα και θάμνους. Η Παξίνα μας εξήγησε ότι όταν υπάρχει καταιγίδα, ο δρόμος αυτός μετατρέπεται σε πατινάζ κι όλα είναι απρόβλεπτα. Τους παρακάλεσα να προσευχηθούμε και να προχωρήσουμε, είπαμε το <<Πάτερ ημών>> αρκετές φορές, μετά και το <<Πιστεύω>> και πολλούς άλλους ύμνους
των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων. Πάντως φτάσαμε με το αυτοκίνητο γερό.

 Η χαρά που ζήσαμε όταν συναντήσαμε τα άπορα και ορφανά παιδάκια της περιοχής ήταν τόσο μεγάλη που ξεχάσαμε αμέσως όχι μόνο την ταλαιπωρία μας να φθάσουμε, αλλά και την αγωνία μας για την επιστροφή σε περίπτωση που θα έβρεχε. Στο μεταξύ είχα ήδη τα σχέδια μου. Θυμάμαι πριν δεκαπέντε χρόνια στην Κένυα, όταν ένα χειμωνιάτικο Κυριακάτικο πρωϊνό πηγαίναμε σε ένα απομακρυσμένο χωριό για να χειροτονήσω ένα ιθαγενή κληρικό το π. Σαμουήλ, παρ’ όλο που οδηγούσαμε ένα καινούργιο δυναμικό πατζέρο, από τις δυνατές βροχές, ο χωματόδρομος έγινε πραγματικό  επικίνδυνο πατινάζ με αποτέλεσμα να βρεθούμε μέσα σε θάμνους έξω από το δρόμο. Περπατήσαμε κάπου πέντε χιλιόμετρα για να φτάσουμε στο χωριό να κάνουμε τη χειροτονία, χωρίς να σταματήσουμε να ανησυχούμε τι θα κάνουμε με το αυτοκίνητο. Μερικοί ιθαγενείς
φοιτητές από άλλες χώρες που με ρωτούσαν κάπως φοβισμένα τι θα κάνουμε, χωρίς και εγώ να ξέρω πως θα λύσουμε το πρόβλημα, απλώς τους είπα να μη ανησυχούν κι όλα θα τα φροντίσει ο Θεός. Και πράγματι όταν το απόγευμα πήγαμε πίσω στο αυτοκίνητο με φτιάρια και σχοινιά για να το βγάλουμε έξω από τις λάσπες και τους θάμνους που μας παρέσυρε το πρωϊ, όλα είχαν ξηρανθεί, δεν ήταν γλιστερός ο δρόμος. Μπήκα μέσα, το ξεκίνησα, και σαν να μη συναίβενε τίποτα με μεγάλη ευκολία επανάφερα το πατζέρο στο δρόμο, μπήκαν όλοι μέσα και χωρίς καμμιά δυσκολία φθάσαμε ασφαλείς πίσω στη Ναϊρόμπι, δεν
ξέρω αν ήταν θαύμα, πάντως με τη βοήθεια του Θεού τα καταφέραμε. Μετά από αυτή την προσωπική εμπειρία ήξερα πως να αντιμετωπίζουμε τις ξαφνικές καταιγίδες. Υπομονή μέχρι να σταματήσει η δυνατή βροχή και υπομονή μέχρι να ξηρανθεί ο δρόμος, η ξήρανση στην Αφρική, ανεξάρτητα από την έκβαση μιας καταιγίδας, δεν παίρνει περισσότερο από μια- δυό ώρες, το κλίμα είναι τροπικό, άλλωστε οι βροχές συμβαίνουν μόνο την εποχή του καλοκαιριού, τον χειμώνα δεν έχουμε βροχές. Έτσι το σχέδιο μου ήταν αν έβρεχε να μη ρισκάρουμε και τις ζωές μας, ήταν να σταματήσουμε να περιμένουμε να ξηρανθεί ο δρόμος, ή μάλλον εκείνο το μεγάλο ακατέργαστο ανώμαλο βραχώδες αυλάκι που το λένε δρόμον.

 Παραδώσαμε τα θρανία, τα καθίσματα, δώσαμε χριστουγιεννιάτικα παιχνίδια στα παιδάκια, έστω κι αν πολλά απ’ αυτά ήσαν μισοχαλασμένα, ήταν η μεγαλύτερη ευτυχία της ζωής τους αυτών των παιδιών γιατί ίσως να ήταν και η πρώτη φορά στη ζωή τους που έπαιρναν αυτοκινητάκια και παιχνίδια, τους μοιράσαμε μερική γραφική ύλη και τους ετοιμάσαμε σάντουϊτς και χυμούς, μας τραγούδησαν, χορέψαμε μαζί τους μερικούς παραδοσιακούς αφρικάνικους χορούς. Ξεκινήσαμε πολύ πρωϊ για να φτάσουμε κοντά τους, γύρω μετά το μεσημέρι. Μέσα σ’ αυτή την έρημη και άγονη περιοχή γευθήκαμε τη χαρά του Παραδείσου με τις μοναδικές στιγμές που ζήσαμε με τα αθώα παιδάκια που συναντήσαμε. Ο κόπος μας διαλύθηκε, όπως και ο φόβος μας για την επιστροφή. Πριν να νυκτώσει ξεκινήσαμε για την επιστροφή αρχίζοντας πάλι όλες τις προσευχές.

 Στο μεταξύ συνέβησαν δύο πολύ παράξενα φαινόμενα, το πρώτον είναι ότι συνήθως επειδή είναι η εποχή των βροχών, κάποια στιγμή ενώ όλοι μας είμαστε έξω από την αίθουσα του Νηπιαγωγείου ο καιρός άλλαξε, μερικές αστραπές, μερικές βροντές κι οι πρώτες σταγόνες, μικροί μεγάλοι έτρεξαν όλοι να μπουν μέσα, γνωρίζοντας ότι θα ακολουθήσει δυνατή βροχή. Χωρίς να το καταλάβω έμεινα μόνος μου έξω κοιτάζοντας τον Ουρανό, και πριν να προλάβω να σκεφθώ ότι θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα για επιστροφή, τα βαριά σύννεφα διαλύθησαν ξαφνικά κι ο ήλιος άρχισε να μας καίει. Κοίταζαν όλοι παράξενα τον Ουρανό, δεν κατάλαβαν τι είχε συμβεί, ήρθαν όλοι έξω. Άρχισαν οι ομιλίες, τα τραγούδια και οι χοροί. Σε κάποια στιγμή τελειώσαμε. Κάποιοι μας έφεραν να μας πωλήσουν ντομάτες, παραδοσιακό βούτηρο που φτιάχνουν με τα φυστίκια και μερικά εργόχειρα των μητέρων, τα αγοράσαμε όλα με 200 δολλάρια και τα μοιράσαμε στα παιδιά. Το βούτηρο το δώσαμε σε μια οικογένεια με δεκαπέντε παιδιάκια που έχουν τον ίδιο πατέρα με τέσσερις διαφορετικές μητέρες, η πολυγαμία στην Αφρική είναι ακόμη ένας δυνατός θεσμός που θα πάρει αρκετό χρόνο με τη βοήθεια της διδασκαλίας της Εκκλησίας μας να καταργηθεί και να υιοθετηθεί πλήρως η  μονογαμία.

 Το δεύτερο παράξενο φαινόμενο που μας εσυνέβη κατά την επιστροφή μας δεν είναι ότι δεν μας έσπασε κανένα λάστιχο ή να μας χαλάσει το αυτοκίνητο όταν πολλές φορές κτυπούσε από κάτω από τα αυλάκια, τις λαγκούβες και τα βράχια και τις μεγάλες πέτρες, αλλά ότι μέχρι να φύγουμε από το χωματόδρομο δεν είχε πέσει ούτε σταγόνα βροχής. Μόλις πιάσαμε τον άσφαλτο για να επιστρέψουμε στο Χαράρε, έβρεχε και μάλιστα δυνατά, ο δρόμος ήταν πλημυρισμένος. Και έβρεχε συνέχεια μέχρι την επιστροφή μας.

 Όσο κι όμως κι αν μας βοηθάει ο Θεός υπάρχουν και πράγματα που φταίμε και εμείς για τις καθημερινές μας ταλαιπωρίες. Αφού άφησα τις κυρίες στο σπίτι τους, πήγα κατακουρασμένος και γεμάτος χώματα στη Μητρόπολη, μόλις είχε νυκτώσει. Δυστυχώς δεν είχαμε ρεύμα, είναι κάτι συνηθισμένο στη Ζιμπάμπουε, κι όταν δεν έχουμε ρεύμα δεν έχουμε ούτε νερό. Είναι κι αυτό κάτι  συνηθισμένο, γι’ αυτό μετά  το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Σομαλία, τα Ηνωμένα Έθνη θεωρούν ως τη χειρότερη χώρα να ζεις τη Ζιμπάμπουε. Ο Θεός είναι μεγάλος. Θυμάμαι τον αγαπητό μου Καθηγητή Μακαριώτατον Άγιον Αλβανίας κ. Αναστάσιο που μας ξεσήκωσε κυριολεκτικά στα φοιτητικά μου χρόνια για την  Ορθόδοξη Ιεραποστολή που μας έλεγε ” στην Αφρική να θυμάσθε τρία πράγματα: ΥΠΟΜΟΝΗ, ΥΠΟΜΟΝΗ,ΥΠΟΜΟΝΗ>>. Ο Θεός να μας προστατεύει όλους μας. Καλή και ευλογημένη χρονιά για όλους μας. Η Ιεραποστολή πρέπει να στηριχθεί και να  συνεχισθεί

πηγή

Ο π. θεολόγος επί το έργον

 

Μικροί Ήρωες | Ένας Μητροπολίτης που φροντίζει για την Τανζανία

 

Υπάρχουν άνθρωποι που υπηρετούν πραγματικά αυτό για το οποίο τάχθηκαν

Ο Μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως Δημήτριος Ζαχαρέγκας τα τελευταία έξι χρόνια ζει μόνιμα στην Τανζανία, εκεί όπου προσφέρει τεράστιο έργο, με τη βοήθεια Ελλήνων εθελοντών, για τη σωτηρία των παιδιών της Αφρικής. Στη Θεσσαλονίκη, απ’ όπου κατάγεται, ταξιδεύει λίγες ημέρες κάθε εξάμηνο, προκειμένου να συγκεντρώσει τις προσφορές του κόσμου και να επιστρέψει με εφόδια για την επίτευξη του έργου του, στη ζούγκλα της Αφρικής.

Κατά την τελευταία του επίσκεψη στην Ελλάδα στις αρχές Οκτωβρίου, το πατρικό του σπίτι, στην περιοχή της Τούμπας, κοντά στο γήπεδο του ΠΑΟΚ, γέμισε και πάλι από δεκάδες κούτες με φάρμακα και εμβόλια που έστειλε απλός κόσμος για τους κατοίκους της Τανζανίας. «Με έναν ορό για την ελονοσία, που κοστίζει 10 ευρώ, μπορούμε να σώζουμε μία ζωή. Στην Τανζανία κάθε μέρα πεθαίνουν 3.000 παιδιά.

Όταν έρχομαι στην Ελλάδα και ακούω για οικονομική κρίση, κατανοώ τα προβλήματα του κόσμου, όμως στην Αφρική αντιμετωπίζουμε καθημερινά το θάνατο. Εδώ κανείς δεν πεθαίνει από την πείνα» δήλωσε ο ίδιος στο People. Χάρη στην προσωπική του εργασία οργάνωσε την Ορθόδοξη Ιεραποστολή με τον καλύτερο τρόπο και το αποτέλεσμα είναι σήμερα να μετράμε χιλιάδες ιθαγενών ορθόδοξων, ακόμη και από τη φυλή των Μασάι, αλλά και τη διοργάνωση δεκάδων φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων.

«Μικρός, αντί να έχω συλλογές από φωτογραφίες ηθοποιών ή τραγουδιστών, όπως συνήθιζαν τα παιδιά της ηλικίας μου, εγώ μάζευα αποκόμματα εφημερίδων από τα παιδιά της Αιθιοπίας. Το όνειρό του ήταν να ανακατεύω το γάλα και να ταΐζω τα πεινασμένα παιδιά. Το 1992 με την ευχή του πνευματικού μου πατέρα Παΐσιου ταξίδεψα στην Ινδία προκειμένου να διοργανώσω τα συσσίτια για τους λεπρούς, το 2002 βρέθηκα στην Ινδία και από το 2004, που είμαι στην Τανζανία, με τη βοήθεια εθελοντών προσφέρουμε καθημερινά συσσίτιο για 1.000 πεινασμένα παιδιά.

Είναι συγκινητικό το γεγονός ότι τα παιδιά στην Τανζανία γι’ αυτό το φαγητό μπορεί να περπατούν ακόμη και πέντε χιλιόμετρα, γιατί είναι το μόνο που έχουν τη δυνατότητα να φάνε και να επιβιώσουν. Αν την επόμενη ημέρα χάσουν το συσσίτιο, μπορεί να μείνουν νηστικά ή να αρκεστούν σε κάποιους βλαστούς από δέντρα. Υπάρχουν επίσης πολλά παράλυτα παιδιά που έχουν προσβληθεί από πολιομυελίτιδα. Εμείς τους προσφέρουμε αναπηρικά αμαξίδια που έχουν κόστος 150 ευρώ και τους παρέχουμε τη δυνατότητα να βγουν έξω, γιατί αλλιώς θα ήταν καταδικασμένα να μείνουν ακινητοποιημένα στο σπίτι τους».

Μέχρι σήμερα έχουν χτιστεί στην Τανζανία από τον μητροπολίτη Δημήτριο 51 ενορίες, βαπτίστηκαν 50.000 χριστιανοί και χειροτονήθηκαν 32 ιερείς. Επίσης δόθηκε λύση σε ένα σημαντικό πρόβλημα της περιοχής που είναι η έλλειψη καθαρού νερού, αφού με την υλοποίηση 60 γεωτρήσεων προσφέρθηκε καθαρό νερό σε 5.000 ανθρώπους.

Κοντά στον σεβασμιότατο Δημήτριο βρίσκονται κατά καιρούς περισσότεροι από 100 συνεργάτες-εθελοντές από την Ελλάδα και την Κύπρο που βοηθούν στην υλοποίηση του έργου του. Αυτοί μπορεί να είναι πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες, απλοί εργάτες, αλλά και γιατροί.

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα μικρό αγόρι, το οποίο περπάτησε 6 χιλιόμετρα με το πονεμένο του πόδι από βαρύ έγκαυμα, προκειμένου να μας αποχαιρετήσει, ευγνωμονώντας που το σώσαμε από βέβαιο θάνατο, δίνοντάς του τις πρώτες βοήθειες. Μια άλλη εικόνα που έχω χαραγμένη στο μυαλό μου είναι η κατάσταση που αντιμετωπίσαμε όταν επισκεφθήκαμε το αντικαρκινικό νοσοκομείου του Νταρ Ελ Σαλάμ, όπου δεκάδες παιδιά στοιβάζονταν σε θαλάμους, με άθλιες υγειονομικές συνθήκες, ενώ μάνες περίμεναν απέξω κάτω από τα δέντρα με τα άρρωστα από καρκίνο παιδιά τους να πεθάνει κάποιο άλλο και να πάρουν το κρεβάτι για τα δικά τους. Δυστυχώς δεν μπορούμε να σώσουμε τον κόσμο, αλλά και μία ακόμη ανθρώπινη ψυχή να σώσουμε, είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ο καθένας μας σε μια περιοχή του κόσμου που οι άνθρωποι πεθαίνουν για την αγάπη μας» δήλωσε στο People η Πόπη Καλαϊτζή, μέλος της ιατρικής ομάδας των εθελοντών γιατρών που βοηθούν στο έργο του πατέρα Δημήτριου.

«Συμπαράσταση έχουμε κυρίως από τις τοπικές αρχές και όχι από την ελληνική κυβέρνηση που δεν παύει να μας προστατεύει. Η σημαντική, βοήθεια, όμως έρχεται από τους ανώνυμους δωρητές και τους Έλληνες του εξωτερικού» επισήμανε ο ίδιος, ο οποίος ζει σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και προσβλήθηκε κατά καιρούς από δεκάδες αρρώστιες που έχουν καταβάλει τον οργανισμό του. «Η θερμοκρασία όλο το χρόνο στην Τανζανία είναι από 30 εως 50 βαθμούς κελσίου. Λόγω της μεγάλης ζέστης υπάρχουν πάρα πολλά μικρόβια και ασθένειες, που αναπτύσσονται ραγδαία λόγω της έλλειψης εμβολίων» συμπλήρωσε ο σεβασμιότατος Δημήτριος στο People.

Το έργο, όμως, της Μητρόπολης Ειρηνουπόλεως συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς και ιερό στόχο του πατέρα Δημήτριου να φτάσει στο σημείο ώστε να μην πεθαίνει κανένα παιδί στην Αφρική. «Μέσα στους επόμενους μήνες ξεκινάμε ένα δημοτικό σχολείο σε ένα δυσπρόσιτο μέρος, στα βάθη της ζούγκλας, σε ένα χωριό με 320 παιδιά. Τώρα περπατούν 11 χιλιόμετρα για να πάνε σχολείο κι αν τυχόν προσβληθούν από ελονοσία, πεθαίνουν στον δρόμο. Επίσης, έχουμε αιτήσεις από 13 χωριά για να ανοίξουμε πηγάδια. Με 1.500 ευρώ μπορεί κανείς να προσφέρει καθαρό νερό σε 4.000 ανθρώπους, ενώ με το πρόγραμμα αναδοχής μπορεί να βαπτίσει κάποιος ένα παιδάκι στην Αφρική. Με 200 ευρώ θα του δώσει τη δυνατότητα να πάει σχολείο και να μορφωθεί».
Οι λογαριασμοί, για όσους ενδιαφέρονται να βοηθήσουν στο έργο της Μητρόπολης Ειρηνουπόλεως που ανήκει στο Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας και Πάσης Αφρικής, για τα παιδιά της Τανζανίας είναι οι εξής:

Eurobank 0026-0124-37-0100969481, Alpha Bank 714-00-2310010680, για το εξωτερικό και την Κύπρο Alpha Bank 5601407140 714002310010680.

ΠΗΓΗ/Αντιγραφή

Ιερατική σύναξη και θεμέλιος λίθος στη Γκάνα

 

Την Πέμπτη 11 Αυγούστου ε.ε. ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άκκρας κ. Γεώργιος προήδρευσε της Ιερατικής σύναξης του κλήρου της Ιεράς Μητροπόλεως από την οποία απουσίαζαν οι κληρικοί που υπηρετούν στην Βόρεια Γκάνα και στην Ακτή Ελεφαντοστούν.
Της συνάξεως προηγήθηκε η ακολουθία του Μικρού Παρακλητικού Κανόνος που εψάλη στον Καθεδρικό Ναό.
Κατά την διάρκεια της σύναξης ο Σεβασμιώτατος μεταξύ άλλων μετέφερε στους ιερείς τις ευχές και τις ευλογίες της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β’ και απηύθυνε πατρικές νουθεσίες.
Ακολούθησε μακροσκελής συζήτηση γύρω από λειτουργικά θέματα.
Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος συναντήθηκε με τις πρεσβυτέρες, που κατά την διάρκεια της ιερατικής σύναξης είχαν την δική τους ετήσια συνάντηση.
Στον σύντομο χαιρετισμό του, τόνισε τον σημαντικό ρόλο της πρεσβυτέρας στην ενοριακή ζωή και πως πρέπει πάντα να είναι φωτεινό παράδειγμα για τις υπόλοιπες γυναίκες.
Την Παρασκευή 12 Αυγούστου ε.ε. ο Σεβασμιώτατος επισκέφθηκε ενορίες της Αρχιερατικής Περιφέρειας Σουέντρου Αφράνσι και κατέθεσε τον θεμέλιο λίθο του Ιερού Ναού του Φιλάνθρωπου Χριστού στο χωριό Γκομόα Αφράνσι.
Στην είσοδο του χωριού τον υποδέχτηκαν θερμά οι φύλαρχοι και πλήθος πιστών.
Μετά την κατάθεση του θεμέλιου λίθου τέλεσε τρισάγιο στον τάφο του π. Κυριάκου, του πρώτου Ορθόδοξου ιερέως που χειροτονήθηκε από τον Μητροπολίτη Άκκρας Ειρηναίο (μετέπειτα Πηλουσίου) το 1976 και στην συνέχεια επισκέφθηκε εθιμοτυπικά τους φύλαρχους.
Το απόγευμα υποδέχτηκε στο Ιεραποστολικό Κέντρο του Καθεδρικού Ναού της Άκκρα, ομάδα εθελοντών Ιεραποστόλων από τις Η.Π.Α.

Πατριαρχείο Αλεξανδρείας -ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΣΟΥΜΠΡΑΣ ΚΑΪΡΟΥ Την 30η Ιουνίου και την 1η Ιουλίου ε.ε. η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄ προέστη των πνευματικών και λειτουργικών εκδηλώσεων που έλαβαν χώρα στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Σούμπρας Καΐρου, συμπαραστατούμενος από τους Θεοφιλ. Επισκόπους Νιτρίας κ. Νικοδήμο, Πατριαρχικό Επίτροπο Καΐρου, και Βαβυλώνος κ. Νήφωνα, Καθηγούμενο της Ι. Μονής Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου. Ο Μακαριώτατος, κατά την ομιλία Του, ανεφέρθη στον βίο των τιμωμένων Αγίων, στην έννοια της προσφοράς προς τον πλησίον με μόνο κίνητρο την Ευαγγελική επιταγή της ανιδιοτελούς αγάπης, ενώ αναφορά έκανε και στο αφιλοκερδώς επιτελούμενο έργο του παρακειμένου στον εορτάζοντα Ιερό Ναό Ορθοδόξου Πατριαρχικού Πνευματικού Κέντρου. Επίσης, πρό του πέρατος της Θείας Λειτουργίας, ε τέλεσε αγιασμό, ενώ προσέφερε ιερή εικόνα των Αγίων Αναργύρων στον απερχόμενο Εξοχ.Πρέσβη της Κύπρου στην Αίγυπτο κ. Κωνσταντίνο Λεοντίου. ΠΕΡΙΚΟΣΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΞΟΧ.ΠΡΕΣΒΕΩΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΜ Την 2α Ιουλίου ε.ε, στην περιώνυμη Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Π.Καίρου, ο Μακ.Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Βʼ  απένειμε  τον Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου μετʼ αστέρος στον Εξοχ.Πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αίγυπτο κ.Κωνσταντίνο Λεοντίου, επί τη περατώσει της πρεσβευτικής του θητείας στην Νειλοχώρα. Προσφωνών τον Εξοχ.κ.Πρέσβη ο Μακαριώτατος ανεφέρθη στους μακροχρόνιους δεσμούς φιλίας που Τον συνδέουν μαζί του από τα έτη της ποιμαντορίας Του στην Ιερά Μητρόπολη Ζιμπάμπουε, ως και στην εύορκη υπηρεσία του κ.Λεοντίου, προς τον οποίο εξέφρασε τις ευχαριστίες και τον έπαινο της Αλεξανδρινής Εκκλησίας. Τέλος, εξεδήλωσε την αγάπη Του προς τον Κυπριακό λαό ευχόμενος υπέρ της ταχίστης εξευρ έσεως μίας δίκαιης και βιώσιμης λύση στο εθνικό ζήτημα της Μεγαλονήσου, ως και την ευγνωμοσύνη Του προς την Αγιωτάτη Εκκλησία της Κύπρου και τον σεπτό Προκαθήμενο Αυτής, Μακαρ.Αρχιεπίσκοπο κ.κ.Χρυσόστομο, για την επιδεικνυομένη συναρωγή στο ιεραποστολικό έργο του Πατριαρχείου. Στην λιτή τελετή παρέστη και ο Εξοχ.Πρέσβης της Ελλάδος κ.Χριστόδουλος Λάζαρης

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ - ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΜ
           
            Την 27^η Ιουνίου ε.ε, η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Βʼ, χοροστάτησε κατά την τελεσθείσα Θεία Λειτουργία στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας επί τη ιερά μνήμη του Αγίου Κυρίλλου Γʼ του Λουκάρεως, Πατριάρχου Αλεξανδρείας (1601-1620) και μετέπειτα Οικουμενικού Πατριάρχου.

Ο Άγιος Κύριλλος Λούκαρις, εγεννήθη στον Χάνδακα (Ηράκλειο) Κρήτης το έτος 1572, εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Αγκαράθου και έτυχε λαμπρών σπουδών στη Βενετία και την Πάδοβα. Όταν εξελέγη σε ηλικία 30 ετών Πατριάρχης Αλεξανδρείας, σε διαδοχή του Μελετίου Πηγά,  είχε ήδη σημαντική διαδρομή στην υπεράσπιση της Ορθοδοξίας κατά της προσηλυτιστικής δράσης των Ιησουιτών στην Ανατολή.

        Ως Πατριάρχης Αλεξανδρείας, επετέλεσε αξιόλογο ανακαινιστικό έργο, συγκέντρωσε χρήματα με εράνους σε ορθόδοξες χώρες για την πληρωμή των χρεών του Πατριαρχείου, ίδρυσε και ανεκαίνισε ναούς, περιέθαλψε πάσχοντες και επέλυσε τα προβλήματα των Εκκλησιών σε Σινά και Κύπρο, όπου μετέβη προσωπικώς. Με τη βοήθεια του μετέπειτα Πατριάρχη Γεράσιμου Σπαρταλιώτη, αντιμετώπισε τα προβλήματα που προκάλεσαν η επιδημία του 1616 και οι διωγμοί των Τούρκων.

          Το 1620, εκοιμήθη ο Πατριάρχης Κων/πόλεως Τιμόθεος Βʼ και η Σύνοδος εξέλεξε Οικουμενικό Πατριάρχη τον «επʼ αρετήν και σοφίαν διαβόητον Κύριλλον». Ο Λούκαρις καθαιρείται πέντε φορές από το Οικουμενικό Θρόνο και επανέρχεται. Το 1627 αγόρασε τυπογραφείο, όπου με στόχο το φω τισμό του Γένους εκδόθηκαν χρήσιμα διδακτικά κείμενα, αλλά και αντιπαπικά άρθρα, γεγονός που εντείνει το φθόνο και την έχθρα. Γενίτσαροι κατέστρεψαν το τυπογραφείο και ο Πατριάρχης, διασώθηκε με τη μεσολάβηση του Βέλγου πρέσβη, ο οποίος τον έκρυψε στο σπίτι του.

         Το 1637, οι Ιησουίτες, μη μπορώντας να τον ανεχθούν, συκοφαντούν τον Κύριλλο στον Σουλτάνο ότι εξεγείρει τους Έλληνες. Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο φρούριο της Λαιμοκοπίας, όπου στραγγαλίζεται στις 27 Ιουνίου 1638. Η σορός του ερρίφθη στη θάλασσα και βρέθηκε από ψαράδες που την ενταφίασαν στη Νικομήδεια.

        Ο Κ.Παπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» έγραψε: «Ουδέποτε ίσως το αξίωμα του Οικουμενικού Πατριάρχη ανεδείχθη λαμπρότερο ή επί Κυρίλλου του Λουκάρεως επί δώδεκα περίπου έτη εκ διαλειμμάτων πατριαρχήσαντος». Όντως ο Λούκαρις προσπάθησε με κάθε τρόπο να ανυψώσει το ελληνικό γένος. Στι ς ενέργειες του βλέπουμε την τάση του Ελληνισμού να έρθει σε επαφή με τη Δύση. Όπως και ο Πηγάς, ο Λούκαρις κήρυττε στη δημοτική. Προλόγισε μάλιστα τη μετάφραση της Καινής Διαθήκης από το Μάξιμο Καλλιπολίτη στη λαϊκή γλώσσα, τονίζοντας τη σημασία της μετάφρασης των Ευαγγελίων για το φωτισμό του ποιμνίου.

Τέσσερεις αιώνες μετά, ο Μακ.Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.Θεόδωρος Βʼ, ένατος ιεράρχης κρητικής καταγωγής και τέταρτος κατά σειρά αδελφός της Μονής Αγκαράθου που εξελέγη Προκαθήμενος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας (Σίλβεστρος 1569?1590, Μελέτιος Α΄ ο Πηγάς 1590?1601, Κύριλλος Γ΄ ο Λούκαρις 1601?1621 και Θεόδωρος Β΄ 2004?),  προέβη στην, εν Συνόδ?, αγιοκατάταξη του Ιερομάρτυρος Προκατόχου Του, φέρων στην Αλεξάνδρεια και απότμημα εκ του τεθησαυρισμένου στην Μονή Αγκαράθου ιερού λειψάνου του Αγίου Κυρίλλου.

Ακόμη ο Μακαριώτατος, προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας, προεχείρισε εις Αρχιμανδρίτη τον νεοχειροτονηθέντα Οσιολ.Ιερομόναχο π.Τιμόθεο Νtumba.


Αρχιμ.Παντελεήμων Αράθυμος
Αρχιγραμματεύς

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ             Την 26η Ιουνίου ε.ε, ο Θεοφιλ.Επίσκοπος Μαρεώτιδος κ.Γαβριήλ, Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας, Σεπτή Εντολή της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεοδώρου Βʼ, ετέλεσε στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του Διακόνου κ.Τιμοθέου Νtumba, του Μακαριωτάτου συμπροσευχομένου εντός του Ιερού Βήματος. Κατά την προσφώνησή του ο Θεοφιλέστατος ανεφέρθη στην αξία και την ευθύνη του ιερατικού υπουργήματος και εκάλεσε τον νέο ιερομόναχο, εν απολύτω υπακουή προς τον Σεπτό Προκαθήμ ενο της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων, να αναλώσει όλες τις δυνάμεις του προς δόξαν Θεού, εύκλεια του παλαιφάτου Πατριαρχείου και ευαγγελισμό των αφρικανών αδελφών. Ο Οσιολ.π.Τιμόθεος Νtumba, υιός του ιερέως π.Θεοφάνη Νtumba, εγεννήθη στην Κανάγκα του Κογκό το έτος 1972. Σπούδασε στην Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία και στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ τυγχάνει μεταπτυχιακός φοιτητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το έτος 2007 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Σεβ.Μητροπολίτη Πενταπόλεως (τότε Κεντρώας Αφρικής) κ.Ιγνάτιο. Ακολούθως ο Μακαριώτατος, αφού προέστη ιερού μνημοσύνου χριστιανών της Μεγάλης Πόλεως, απένειμε τις πατρικές ευχές και ευλογίες Του στον νέο πρεσβύτερο και παρουσίασε στο εκκλησίασμα την ιερά εικόνα του Αγίου Κυρίλλου Γʼ του Λουκάρεως, Πατριάρχου Αλεξανδρείας (1601-1620) και μετέπειτα Οικουμενικού Πατριάρχου, την οποία εν συνεχεία ενεθρόνισε στο ιερό Σύνθρονο του Πατριαρχικού Ναού, εν όψει της πρώτης επιτελέσεως της ιεράς μνήμης Αυτού, την 27η Ιουνίου, μετά την αγιοκατάταξη του Ιερομάρτυρος Πατριάρχου από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας (Οκτώβριος 2010). Τέλος, η ΑΘΜ ετίμησε με τον Σταυρό του Αγίου Μάρκου τον απερχόμενο εκπαιδευτικό της Πατριαρχικής Σχολής Αλεξανδρείας «Άγιος Αθανάσιος», Αιδεσιμολ.Πρωτοπρ.κ.Εμμανουήλ Μπαριτάκη, για την τριετή καλλίκαρπη εκπαιδευτική και ιερατική του διακονία στην Πατριαρχική Καθέδρα. Αρχιμ.Παντελεήμων Αράθυμος

ΠΕΡΙΚΟΣΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Α.Θ.Μ.

ΠΕΡΙΚΟΣΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Α.Θ.Μ.                         Την 24η Ιουνίου ε.ε, η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Βʼ, συνοδευόμενος από τον Θεοφιλ.Επίσκοπο Μαρεώτιδος κ.Γαβριήλ και τους κληρικούς της Πατριαρχικής Αυλής, παρέστη στην δεξίωση που παρέθεσε στην προξενική κατοικία ο απερχόμενος Εντιμ.Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ.Γεώργιος Διακοφωτάκης προς την ελληνική παροικία, επί τη περατώσει της θητείας του στην Μεγάλη Πόλη.  Κατά την διάρκεια της δεξιώσεως ο Μακαριώτατος προσεφώνησε τον αλεξανδρινό στην καταγωγή κ. Γεν.Πρόξενο, Άρχοντα Πρωτέκδικο του Πατριαρχικού Θρόνου, αναφερθείς στην γόνιμη προξενική θητεία του, στο ήθος και την ευπρέπεια τον διακρίνουν, ως και την αγάπη που επιδεικνύει προς το Πατριαρχείο και την ομογένεια και του απένειμε τον Ταξιάρχη του Τάγματος Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου μετʼ Αστέρος. Ακόμη, ετίμησε την Ευγενεστάτη σύζυγο του κ.Προξένου, κα.Κλεοπάτρα Πάππα-Δικαοφωτάκη, Διοικητική Γραμματέα του Προξενείου με τον Σταυρό του Αγίου Μάρκου, για την καλλίπαρπη υπηρεσία της. Ο κ.Γεν.Πρόξενος με συγκίνηση εδέχθη την υψηλή τιμητική διάκριση και εξέφρασε ευγνώμονες ευχαριστίες προς τον Σεπτό Προκαθήμενο της Αλεξανδρινής Εκκλησίας για την αγαστή συνεργασία και την πατρική αγάπη Του προς τον ίδιο και την οικογένειά του.             Την σεμνή αυτή τελετή ετίμησαν με την παρουσία τους ο Εξοχ.Πρέσβης της Ελλάδος στην Αίγυπτο κ.Χριστόδο υλος Λάζαρης, ο οποίος επίσης προσεφώνησε τον Εντιμ.κ.Διακοφωτάκη, οι Γεν.Πρόξενοι στην Αλεξάνδρεια της Μ.Βρετανίας, της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Τουρκίας, του Λιβάνου, της Σαουδικής Αραβίας, της Κίνας και της Παλαιστινιακής Αρχής, επίτιμοι Πρόξενοι, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού κ.Στέφανος Ταμβάκης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος κ.Ιωάννης Σιόκας, οι Πρόεδροι όλων των ελληνικών Συλλόγων, αιγύπτιοι κρατικοί αξιωματούχοι, επιχειρηματίες και σύσσωμη η παροικία.             Την επομένη, 25η Ιουνίου, η ΑΘΜ παρέθεσε επίσημο γεύμα προς τιμήν του κ.Γενικού Προξένου και της Ευγεν.συζύγου του στο Πατριαρχικό Μέγαρο, στο οποίο παρεκάθησαν ο Εξοχ.Πρέσβης κ.Χριστόδουλος Λάζαρης μετά της Εριτίμου συζύγου του, ο νέος Ακόλουθος Αμύνης της ελληνικής Πρέσβείας κ.Στυλιανός Πετράκης, Πλοίαρχος Π.Ν. και τα μέλη της Πατριαρχικής Αυλής. Αρχιμ.Παντελεήμων Αράθυμος

Μητροπολίτης Νικηφόρος: Δοξάζω το Θεό!

Δοξάζουμε το Θεό, που στις δύσκολες μέρες που διάγει η χώρα μας, φροντίζει να αναδεικνύει νέους δωρητές για το έργο της εξωτερικής Ιεραποστολής. Η ευαισθησία των ευσπλαχνικών συνανθρώπων μας έχει προσφέρει από το υστέρημα της καρδιάς τους για τη στήριξη των Ορθοδόξων (και όχι μόνο) αδελφών μας στις χώρες της Αφρικής. Ήδη τρεις στοργικοί δωρητές ανέλαβαν διά της Αδελφότητάς μας τη χρηματοδότηση δύο νέων έργων στην πόλη Gungu του Κογνκό, με πληθυσμό περί τους 100.000 κατοίκους, η οποία βρίσκεται 700 χλμ. νοτιοανατολικά της πρωτεύουσας Κινσάσα. Με τη βοήθειά τους θα ανεγερθεί ένας Ιερός  Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ο οποίος θα στεγάσει το ορθόδοξο ιθαγενές ποίμνιο. Επιπλέον, θα χτιστεί σχολικό συγκρότημα για να παράσχει δωρεάν εκπαίδευση στα παιδιά της περιοχής.
Στις, 7 Ιουνίου 2011, τέθηκαν οι θεμέλιοι λίθοι σε μια λιτή εκκλησιαστική τελετή. Σύντομα θα αρχίσουν οι οικοδομικές εργασίες για τα θεάρεστα αυτά πνευματικά και κοινωνικά έργα. Παραθέτουμε μικρή ενημέρωση από το Σεβ. Μητροπολίτη Κεντρώας Αφρικής κ. Νικηφόρο:
«Ο θεμέλιος λίθος στο Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και του σχολείου ετέθη σήμερα παρουσία εκπροσώπων των αρχών και πλήθους κόσμου. Επιστρέψαμε μόλις τώρα μετά από ταξίδι 11 ωρών και σας στέλνω για να χαρείτε. Μνημονεύσαμε ιδιαιτέρως υπέρ υγείας των τριών ανωνύμων κτητόρων της Εκκλησίας και του Σχολείου. Όταν έλθω, θα σας φέρω περισσότερες φωτογραφίες και video.
π.Νικηφόρος» ( πηγή:Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ι

Μεγάλος ιεραποστολικός αγώνας από τον μητροπολίτη Μποτσουάνας Γεννάδιο

Την Κυριακή του Τυφλού, λίγες εβδομάδες μετά την ένδοξη Ανάσταση του Χριστού μας, εδώ στην Μποτσουάνα, τελέσαμε μέσα σε κλίμα συγκινήσεως και πνευματικής αγαλλιάσεως, την πρώτη Βάπτιση ντόπιου Αφρικανού Αδελφού μας.Ο πρώτος νεοφώτιστος, σπουδαστής του αμερικανικού Κολλεγίου του Καμπερόν, και το όνομα αυτού: Νικόλαος-Μάρκος!Η προσπάθεια της τοπικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και η δραστηριότητά της εν μέσω Ορθοδόξων Παροικιών πολλών εθνοτήτων, συνεχίζεται.Με την ευλογία της Α.Θ.Μακαριότητος του Πατριάρχου Θεοδώρου Β’ και κατόπιν συνεννοήσεως μετά του Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ. Σεραφείμ, ο Διάκονος Γλαύκος-Γεώργιος μετέβη στο Καμπερόν και εντάχθηκε στον κλήρο της Επισκοπής.Ελληνομαθής, κατάγεται από το Ζιμπάμπουε, είναι απόφοιτος της Πατριαρχικής Σχολής Αλεξανδρείας «Μ.Αθανάσιος», ομιλεί απταίστως την αγγλική και άλλες τρεις τοπικές γλώσσες και ήδη σπουδάζει την επίσημη τοπική γλώσσα της Μποτσουάνας «Setswana» ώστε να επικοινωνεί με τους ντόπιους κατοίκους και να ιερουργεί στην καθομιλουμένη.
Ωστόσο, με προσωπική μέριμνα του Αλεξανδρινού Προκαθημένου, ήδη πριν από το Πάσχα, διαμένει κοντά μας και διακονεί στη Γραμματεία της Επισκοπής, ο Αρχιμ. Σέργιος Γιαρέμτσο εξ Ουκρανίας, ελληνομαθής και απόφοιτος Θεολογίας, ομιλεί την αγγλική, τη ρωσική, τη σερβική, τη γαλλική και την ιταλική γλώσσα και αυτή την περίοδο ξεκινά τη διδακτορική του διατριβή.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Επίσκοπος Μποτσουάνας Γεννάδιος προγραμματίζει, κατόπιν ευλογίας και εγκρίσεως του Μακ. Πατριάρχου, να χειροτονήσει δύο (2) ακόμη Διακόνους, έναν Ιατρό εξ Ελλάδος, και έναν κάτοικο του Καμπερόν, (εκ Νοτίου Αφρικής), ο οποίος εργάζεται ως Γενικός Προϊστάμενος Αμερικανικής Τραπέζης στη Μποτσουάνα.
Και οι δύο εξέφρασαν την επιθυμία στον Θεοφιλέστατο, να χειροτονηθούν και να υπηρετήσουν το Πατριαρχείο και την νεοσύστατη Ιερά Επισκοπή στο ανθρωπιστικό & ιεραποστολικό της έργο.
Την τελευταία εβδομάδα, ο Επίσκοπος κ.Γεννάδιος έγινε δεκτός στην πρωτεύουσα, από τους Πρέσβεις της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Μ.Βρεττανίας και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, ενώ είχε συνεργασία με τους Επισκόπους Μποτσουάνας της ΡΚαθολικής και της Αγγλικανικής Εκκλησίας, προκειμένου να προχωρήσουν στην εφαρμογή ανθρωπιστικών δράσεων και προγραμμάτων, αφού τα προβλήματα και οι περιστάσεις απαιτούν τη συνεργασία και την αλληλοστήριξη σε έργα αγάπης και προσφοράς.
Το Σάββατο 4^ηΙουνίου πρόκειται να αφιχθεί στο Καμπερόν ο επίτιμος Πρόξενος της Δημοκρατίας της Μποτσουάνας στην Αθήνα κ.Νεκτάριος Πολυχρονίου, προκειμένου να συνεργασθεί με τον Ορθόδοξο Επίσκοπο ώστε να προωθηθούν τα θέματα τα οποία απασχολούν την Ι.Επισκοπή, με μια σειρά επαφών και επισκέψεων σε Υπουργεία, Υπηρεσίες και Κρατικές Αρχές.
Υπενθυμίζεται, ότι στους στόχους της Ι.Επισκοπής περιλαμβάνεται και η δημιουργία Ιατρικού Κέντρου ή Κλινικής (σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας της Χώρας) και ελληνοαγγλικού ιδιωτικού Σχολείου (Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο), σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας της Χώρας, όπου θα διδάσκονται εκτός των άλλων μαθημάτων, η ελληνική γλώσσα, η ελληνική ιστορία και ορθόδοξη κατήχηση.
  

Επιστρέφει στην Ελλάδα ο Μητροπολίτης Τριπόλεως

Στην Ελλάδα και στην ιδιαίτερη πατρίδα του Κατερίνη επιστρέφη σήμερα  ο αγωνιστής Μητροπολίτης Τριπόλεως κ.κ. Θεοφύλακτος.
Πρόβλημα με την υγεία του αντιμετώπισε ο Σεβασμιώτατος από την έλλειψη φαρμάκων απαρραιτήτων δια την ζωή του εις την Πρωτεύουσα της εμπόλεμης Λιβύης, Τρίπολη.
Τις τελευταίες ημέρες έχουνε εντατικοποιηθεί οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ  στην Τρίπολη, και μάλιστα στις υποδομές της πόλεως και εν γένει της χώρας, με αποτέλεσμα να υπάρχουν μεγάλες ελλείψης σε φάρμακα όλων των ειδών και σε είδη πρώτης ανάγκης, ενώ καθ’όλο το 24ώρο  συνεχίζονται οι οδομαχίες ακόμη και μέσα στην πόλη, ώς εκ τούτου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας αντιμετώπισε πρόβλημα υγεία ευτυχώς ελαφρή!
Δια να μην υπάρξει σοβαρότερο πρόβλημα στην υγεία του ο Σεβασμιώτατος ζήτησε από την Ελληνική Κυβέρνηση την βοήθεια προκειμένου να επιστρέψη στην μητέρα Ελλάδα έστω και για μικρό χρονικό διάστημα έως ότου ομαλοποιηθεί η κατάσταση στην χώρα της Λιβύης.
Εξάλλου όλοι οι Έλληνες και Ελληνοκύπριοι που διέμεναν στην χώρα την έχουνε εγκαταλείψει και επέστρεψαν στην Πατρίδα.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεοφύλακτος θέλει να ευχαριστήσει ιδιαίτερα το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και συγκεκριμένα τον γενικό γραμματέα αυτού και Πρέσβη κ. Ζέππο, ο οποίος μερίμνησε για την ασφαλή έξοδό του από την εμπόλεμη Τρίπολη .
Την Ελληνική Πρεσβεία μας στην Τυνισία, και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καρθαγένης
κ.κ. Αλέξιο για το ενδοιαφέρον και την αγάπη τους.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας θα ταξιδέψει σήμερα οδικώς από Τρίπολη πρός Τυνισία με την συνοδεία του Αξιοτίμου Πρέσβεως της Ουγγαρίας έτσι ώστε να διασφαλιστεί η έξοδός    του από την χώρα  (αξίζει να σημειωθεί πως είναι η μοναδική Ευρωπαική Πρεσβεία που παραμένει εν λειτουργία στην Τρίπολη)  και από εκεί αύριο θα έρθει στην Ελλάδα μέσω Ρώμης πρός Θεσσαλονίκη όπου και στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» θα τον υποδεχθεί ο Αρχίμ. Ιωακείμ Βασιλάκος Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Τριπόλεως.
Ευχόμαστε και προσευχόμαστε σύντομα να είστε κοντά μας υγειής και δυνατός!
«Θεοφυλάκτου του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλύτου Μητροπολίτου, πολλά τα έτη» 

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΘΜ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ - ΛΟΙΠΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΘΜ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ - ΛΟΙΠΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ Το πρωί της Πέμπτης 19ης Μαίου 2011, στο Πατριαρχικό Γραφείο στην Αθήνα, επεσκέφθησαν εθυμοτυπικώς την Α.Θ.Μ. τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρο Βʼ  τα μέλη του νεοεκλεγέντος Δ.Σ. του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλάδος, με επικεφαλή την πρόεδρο κ. Κρυστάλω Τρίμη και υπέβαλαν τα σέβη τους στον Μακαριώτατο. Ο Μακαριώτατος ευχήθηκε με την σειρά του πλουσία την ευλογία του Αναστάντος Χριστού στο μεγάλο κοινωνικό, πολιτιστικό και φιλανθρωπικό έργο που επιτελεί ο  Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών, ο οποίος πάντα στέκεται αρωγός και φιλότιμος συμπαραστάτης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, το οποίο συνεχίζει να παραμένει και θα παραμένει εσαεί,  άγρυπνος φρουρός στα ευλογημένα χώματα της Νειλοχώρας και φύλακας της Ορθοδοξίας και των Ιερών της. Αξίζει να σημειωθεί ότι με τα μέλη του προεδρείου και πολύ περισσότερο με την σημερινή πρόεδρο κυρία Τρίμη, ο Μακαριώτατος συνδέεται με πολυετή φιλία, από την εποχή που εκείνος υπηρετούσε, ως Επίσκοπος Κυρήνης και   Έξαρχος του Πατριαρχείου στην Αθήνα.      Επίσης την ιδία ημέρα η ΑΘΜ δέχθηκε την επίσκεψη του Εντιμότατου κ. Νεκταρίου Πολυχρονίου επιτίμου προξένου της Μποτσουάνα στην Ελλάδα μετά της συζύγου του. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε  σε εγκάρδιο κλίμα και ο Μακ.Πατριάρχης ζήτησε την βοήθεια του κ. Προξένου για την  εδραίωση της νεοϊδρυθείσας επισκοπής Μποτσουάνας στα πρώτα της βήματα. Ο κ. Πρόξενος διαβεβαίωσε τον Μακαριώτατο, ότι  τόσο η κυβέρνηση, οι αρχές και  φιλήσυχος λαός της Μποτσουάνα όσο και ο ίδιος θα βρίσκονται πάντοτε  στο πλευρό του Παλαίφατου Πατριαρχείου και της Ιεραποστολικής Του Επισκοπής και θα πράξουν πάν δυνατό για την ευόδωση της  Ιερής αποστολής του στην Αφρικανική αυτή χώρα.           Ακόμη, ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος δέχθηκε τις επισκέψεις των:         Σεβ. Μητροπολίτου Νιγηρίας κ. Αλεξάνδρου.         Σεβ. Μητροπολίτου Πτολεμαίδος κ. Προτερίου.         Σεβ. Μητροπολίτου Καβάσων κ. Φιλήμωνος.         Την Αναπληρώτρια εκπρόσωπο του κόμματος της Ν.Δ κ. Βασιλική Τζότζολα  μετά του συζύγου της κ. Λεωνίδα Τζώνη.         Την κ. Ανθούλα Μπαλάνου διπλωμάτη, σύμβουλο πρεσβείας Βʼ.         Τον έγκριτο δημοσιογράφο κ. Παναγιώτη Ριζόπουλο μετά της συζύγου του, τον οποίον και τίμησε με τον Σταυρό του         Αγίου Μάρκου Αʼ τάξεως για την εν γένει προσφορά του στον Θρόνο.         Τον Ελλογιμώτατο καθηγητή κ. Εμμανουήλ Βαρβούνη αναπληρωτή καθηγητή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης         Τον Έξαρχο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην Κύπρο π. Αθηνόδωρο Παπαευριπιάδη.         Τον Δημοσιογράφο κ. Γρ. Καποκάκη         Τον κ. Στουγιαννίδη  εκ Ζιμπάμπουε         Τον κ. Θωμά Καρακώστα της Μ.Κ.Ο Φώς της Αφρικής         Τους Πατέρες Λουκά Ατίνα και Θεότιμο Στάλα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.         Τον υποψήφιο κληρικό κ. Σαμουήλ Καριούκι. Αρχιμ.Β.Βαρβέλης