Πώς είναι δυνατόν να παραμένουν στην πολιτική οι υπαίτιοι της δολοφονίας της χώρας μέσω του PSI, χωρίς να φοβούνται καν την τιμωρία τους; Ακόμη και οι ξένοι γελοιογράφοι πάντως τους (μας) σατιρίζουν – οπότε είναι περιττή η δική μας αναφορά.
«Κωμικοτραγικό. Το καράβι βουλιάζει, το πλήρωμα αδιαφορεί, ένα τεράστιο παγόβουνο πλησιάζει και οι επιβάτες ακούν συζητήσεις από τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς, σχετικά με το εάν ήταν διεφθαρμένος ο προηγούμενος κυβερνήτης του! Ο απόλυτος παραλογισμός με τη χρεοκοπία 2.0 προ των πυλών» (πηγή)
Επικαιρότητα
Είμαστε ξεκάθαρα εναντίον των μνημονίων που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, καθώς επίσης των δανειακών συμβάσεων που αναγκάσθηκε να υπογράψει η χώρα, θεωρώντας βέβαια πως υπεύθυνη ήταν η τότε πολιτική ηγεσία της – αφού η Γερμανία έκανε τη δουλειά της, υποστηρίζοντας τα συμφέροντα της όπως αυτή τουλάχιστον τα αντιλαμβάνεται, ενώ εμείς όχι. Πιστεύουμε πως επρόκειτο για έναν εκβιασμό, βασισμένο σε στοιχεία που είχαν στη διάθεση τους οι Γερμανοί – αφού η Ελλάδα εκείνη την εποχή είχε πολλές βιώσιμες λύσεις στη διάθεση της, η πλειονότητα των οποίων χάθηκε μετά την υπογραφή του PSI.
Προφανώς υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, ιδιαίτερα εκ μέρους των ελίτ που ασφαλώς ωφελήθηκαν από την «προδοσία», καθώς επίσης των ανόητων ή έμμισθων υποστηρικτών τους – μεταξύ των οποίων του βρώμικου κομματικού-πελατειακού κράτους που δεν θα ήθελε να βγουν τα «άπλυτα» του στον αέρα και να τιμωρηθεί. Επίσης ορισμένων διατεταγμένων ΜΜΕ και δημοσιογράφων, καθώς επίσης κάποιων απλοϊκών ανθρώπων και πολιτικών παρατάξεων που απλά έχουν άγνοια ή/και τους αρέσει να πιστεύουν πως όλες οι ευθύνες ανήκουν στους Έλληνες – ενώ η άρνηση τους είναι δήθεν κακό ιδίωμα του λαού μας που δεν αποδέχεται ποτέ τα σφάλματα του!
Περαιτέρω έχουμε την άποψη πως δρομολογείται η αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος της χώρας μας, ο εδαφικός διαμελισμός της με αφετηρία τη Μακεδονία, η διαστρέβλωση της ιστορίας της, η κλοπή της πολιτιστικής της κληρονομιάς, η αλλοίωση της κοινωνίας της για να ελέγχεται ευκολότερα με τη μετανάστευση των νέων της σε συνδυασμό με τις «προσφυγικές» εισροές και γενικότερα η μετατροπή της σε πλήρη γερμανική αποικία, παράλληλα με τον εποικισμό της – ενώ πιστεύουμε πως υπάρχουν λύσεις, όπως η κατάθεση αγωγής αποζημίωσης στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, με βάση το άρθρο 340 του Μάαστριχτ, σύμφωνα με το οποίο τα εξής:
«*Άρθρο 340 του Μάαστριχτ [πρώην άρθρο 288 ΣΕΚ]: ….Η συμβατική ευθύνη της Ένωσης διέπεται από το εφαρμοστέο Δίκαιο στην εν λόγω σύμβαση. Σε περίπτωση εξωσυμβατικής ευθύνης, η Ένωση αποζημιώνει, σύμφωνα με τις γενικές αρχές που είναι κοινές στα νομικά συστήματα των κρατών μελών, για τις ζημίες που προξενούν τα όργανα ή το προσωπικό της κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. …….Σύμφωνα με τις γενικές αρχές του Δικαίου που είναι κοινές στα νομικά συστήματα των κρατών μελών, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κατά την άσκηση των καθηκόντων της, αποζημιώνει για τις ζημίες που προκλήθηκαν από αυτήν ή τους υπαλλήλους της (πηγή)».
Στα πλαίσια αυτά, όλοι όσοι συμφωνούν μαζί μας είναι λογικό να επισκέπτονται τη σελίδα μας, η οποία είναι εθελοντικά συνδρομητική (άρθρο μας), αφού δεν θέλουμε να αποκλείσουμε κανέναν – αλλά τουλάχιστον να καλύψουμε ένα μέρος του κόστους λειτουργίας της, από αυτούς που επιθυμούν να στηρίξουν την προσπάθεια μας. Η ανταπόκριση δεν ήταν δυστυχώς η αναμενόμενη, αλλά εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που θεωρούμε ως υποχρέωση μας – αφού έτσι και αλλιώς είναι αφιλοκερδής η συμβολή των συγγραφέων μας.
Όσον αφορά τους υπόλοιπους, σεβόμαστε τις απόψεις τους, αλλά δεν τις συμμεριζόμαστε, αφού υπάρχουν δεκάδες οικονομικές αναλύσεις που αποδεικνύουν πως τα μνημόνια ήταν καταστροφικά (πηγή) – έχοντας την εντύπωση πως (α) είτε βρίσκονται σε «κατάσταση άρνησης», προτιμώντας να κλείνουν τα μάτια για να μη βλέπουν τι πραγματικά συμβαίνει, (β) είτε δεν έχουν καμία αντίρρηση στη μετατροπή τους σε εσαεί σκλάβους χρέους της Γερμανίας, όπως συνέβαινε όταν η Ελλάδα ήταν υπό τον οθωμανικό ζυγό, χωρίς να επαναστατεί κανένας για 400 ολόκληρα χρόνια.
Σε σχέση δε με τις συγκρίσεις με άλλες χώρες, όπως με την Πορτογαλία ή με την Ιρλανδία, στη μεν πρώτη αφαιρέθηκε τρις φορές λιγότερη ζήτηση ενώ ξεπούλησε τα πάντα, έχοντας μετατραπεί σε χώρα της LIDL, ενώ η δεύτερη παραμένει υπερχρεωμένη, όσον αφορά τον ιδιωτικό της τομέα, ενώ είναι η προστατευόμενη χώρα των αμερικανικών πολυεθνικών – επειδή τους παρέχει χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, όταν στην Ελλάδα δεν έχει επιτραπεί αυτή η πολυτέλεια, ενώ τις εγκρίνονται τα βρώμικα στατιστικά της παιχνίδια.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα είναι η πλέον χρεοκοπημένη χώρα στην παγκόσμια ιστορία, ενώ βαδίζει ολοταχώς προς τη Χρεοκοπία 2.0 – αφού έχει μετατραπεί ολόκληρη σε μία χώρα-ζόμπι, με χρεοκοπημένο το δημόσιο, τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.
Ενδιαφέρον έχει επίσης το ότι, όταν γράφεται πως «το δεύτερο μεγαλύτερο εξαγωγικό προϊόν της Γερμανίας προς την Ελλάδα (1ο τα φάρμακα) ήταν το 2017 τα τρόφιμα – 3ο τα μηχανήματα και 4ο τα αυτοκίνητα. Συνολικές εισαγωγές 715 εκ. € ή 13,8% των εισαγωγών μας από τη Γερμανία! Κατάντημα; Συνεχίστε να ψωνίζετε από τη Lidl», όλοι σπεύδουν να υποστηρίξουν τη γερμανική αλυσίδα, ισχυριζόμενοι πως προωθεί ελληνικά προϊόντα – ενώ εμείς δεν έχουμε φυσικά τίποτα εναντίον της, αλλά απλά τονίζουμε την ανάγκη αγοράς ελληνικών προϊόντων από ελληνικά καταστήματα, για να στηριχθεί η εγχώρια οικονομία.
Τα γεγονότα του 2012
Περαιτέρω, θεωρούμε σωστό να υπενθυμίσουμε ξανά τα γεγονότα που συνέβησαν το βρώμικο 2012, όπου το Μάρτιο πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη, αλλά και η πιο αποτυχημένη (για τους ιθαγενείς) αναδιάρθρωση χρέους παγκοσμίως – το PSI, με το οποίο διαγράφηκε χρέος 106 δις € αλλά λήφθηκαν νέα δάνεια 130 δις €. Εξ αυτών τα 49 δις € δεσμεύθηκαν για την αύξηση κεφαλαίων των τραπεζών που πληγήκαν από τη διαγραφή – αλλά δεν στηρίχθηκαν ούτε οι φορείς του δημοσίου που υπέστησαν τεράστιες ζημίες, ούτε τα φυσικά πρόσωπα που έχασαν τις αποταμιεύσεις τους. Τα λάθη που έγιναν με το PSI ήταν δύο και σκόπιμα (πηγή), όπως τεκμηριώθηκε απόλυτα:
(α) δόθηκε από τους εταίρους χρόνος στις ξένες τράπεζες να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα, φορτώνοντας τα στις ελληνικές– οπότε οι ξένοι περιόρισαν στο ελάχιστο τις απώλειες τους καταστρέφοντας το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και(β) εξαιρέθηκαν από τη διαγραφή τα ομόλογα που κατείχαν η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης, συνολικού ύψους 56 δις €.
Σε κάθε περίπτωση, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το 2011 ήταν 367,98 δις €, έχοντας μειωθεί στα τέλη του 2012 λόγω του PSI στα 305,54 δις €, με βάση τον κατωτέρω πίνακα του υπουργείου οικονομικών (κατά μία πολύ σοβαρή γερμανική μελέτη ήταν 356 δις € το 2011 και 304,7 δις € το 2012 – πηγή).
Ας δεχθούμε όμως τα νούμερα του πίνακα, οπότε η διαφορά ήταν 62,44 δις € – ποσόν δηλαδή που κέρδισε η Ελλάδα από τη διαγραφή, χωρίς να υπολογίσουμε το έλλειμμα του προϋπολογισμού του 2012, λόγω της αδιαφάνειας του (τοποθετήθηκε στα 19,4 δις € αλλά μαζί με τη στήριξη της Αγροτικής αφού χρεοκόπησε από το PSI, οπότε ήταν πολύ χαμηλότερο). Στα πλαίσια αυτά τα εξής:
(α) Η συνολικές ακαθάριστες ζημίες των ελληνικών τραπεζών από το PSI υπολογίσθηκαν ονομαστικά στα 37,7 δις € (γράφημα) – αν και στην πραγματικότητα ήταν πολύ μεγαλύτερες, αφού λόγω της διαγραφής χρεοκόπησαν, οπότε έχασαν τα πάντα. Το δημόσιο αναγκάσθηκε να αυξήσει τα κεφάλαια τους, στη συνέχεια χάθηκαν τόσο τα δικά του χρήματα (περί τα 40 δις €), όσο και τα χρήματα των μικρών Ελλήνων επενδυτών αφού δεν επετράπη η συμμετοχή τους στην αύξηση κεφαλαίου (άρθρο), αφελληνίσθηκαν με μία μοναδική στην ιστορία απάτη, ενώ σήμερα οι τιμές των μετοχών τους συνεχίζουν να είναι στο ναδίρ. Ακόμη όμως και εάν αφαιρέσουμε μόνο τα 37,7 δις €, η ωφέλεια από το PSI περιορίζεται στα 62,44 δις € μείον 37,7 δις € – δηλαδή στα 24,74 δις €.
(β) Περαιτέρω, η ονομαστική ζημία των ασφαλιστικών ταμείων υπολογίσθηκε στα 7,4 δις € μόνο από τη διαγραφή των ομολόγων που κατείχαν – τα οποία από 17,4 δις € μειώθηκαν στα 10 δις € (γράφημα). Φυσικά η πραγματική ζημία ήταν πολύ μεγαλύτερη, αφού κατέρρευσε το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας – οπότε θα χρειαστεί να διασωθεί από το δημόσιο. Εν τούτοις, αποδεχόμενοι πως ζημιώθηκαν μόνο με 7,4 δις €, η ωφέλεια από το PSI περιορίζεται ξανά – στα 24,74 δις € μείον τα 7,4 δις €, οπότε στα 17,34 δις €.
(γ) Τέλος, οι 15.000 Έλληνες κάτοχοι ομολόγων ύψους 2,3 δις € υπέστησαν ζημίες ύψους 1,23 δις €. Ως εκ τούτου, η ωφέλεια από το PSI περιορίζεται ξανά στα 17,34 δις € μείον 1,23 δις € – οπότε στα 16,11 δις €. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε τις ζημίες των άλλων οργανισμών του δημοσίου (ΝΠΔΔ), αλλά ασφαλώς δεν ήταν αμελητέες – οπότε η ωφέλεια θα ήταν ακόμη μικρότερη.
Συνεχίζοντας, έναντι των 16,11 δις € χρέους που ωφελήθηκε η Ελλάδα από τους ξένους, χρεοκοπώντας και αφελληνίζοντας όλες σχεδόν τις τράπεζες της, καθώς επίσης καταστρέφοντας τα ασφαλιστικά της ταμεία, υποχρεώθηκε στο αγγλικό δίκαιο, ενώ τοποθετήθηκαν οι βάσεις της υποθήκευσης του συνόλου της δημόσιας περιουσίας της – η οποία ολοκληρώθηκε με το τρίτο μνημόνιο και το Υπερταμείο.
Εκτός αυτού συνεχίσθηκε η εκροή καταθέσεων, παρά τα ψέματα της ΝΔ ότι αυξήθηκαν στη θητεία της, ενώ η Ελλάδα έχασε πλήρως την πιστοληπτική της ικανότητα λόγω χρεοκοπίας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δανεισθεί από τις αγορές – επί πλέον να μην είναι σε θέση να μετατρέψει τα χρέη της σε δραχμές, να μη συμμετέχει στο πρόγραμμα ποσοτικής διευκόλυνσης της ΕΚΤ (QE), να είναι έρμαιο στις απαιτήσεις της Τρόικας, να χάσει εντελώς την εθνική της κυριαρχία κοκ.
Παράλληλα μέσω της τραπεζικής απάτης ως επακόλουθο του PSI, μεταφέρθηκε ένα μεγάλο μέρος της ιδιωτικής της περιουσίας στις ξένες πλέον τράπεζες, συνολικής αξίας 300-400 δις €, έναντι μόλις 6-7 δις € – οι οποίες στη συνέχεια θα την παραδώσουν στους κερδοσκόπους, κατάσχοντας και πλειστηριάζοντας την.
Οι τράπεζες δε αυτές που διέσωσαν οι Έλληνες για να αρπαχθούν από τους ξένους, δεν υφαρπάζουν μόνο τα σπίτια τους αλλά, επίσης, χρηματοδοτούν τις ξένες εταιρείες για να αγοράσουν με τα δικά τους χρήματα σε εξευτελιστικές τιμές περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου (όπως έκαναν η FRAPORT και η κοινοπραξία των τριών ευρωπαϊκών εταιρειών που εξαγόρασαν τη ΔΕΣΦΑ με δάνειο 350 εκ. € της Εθνικής Τράπεζας). Εάν αυτό δεν είναι το άκρον άωτο της συλλογικής ανοησίας, τότε τι είναι; Πώς είναι δυνατόν να παραμένουν στην πολιτική οι υπαίτιοι της δολοφονίας της χώρας μέσω του PSI, χωρίς να φοβούνται καν την τιμωρία τους;
Επίλογος
Συνοψίζοντας, ποιός μπορεί αλήθεια να ισχυρισθεί ότι δεν επρόκειτο για μία πολύ βρώμικη ιστορία, για την οποία θα έπρεπε να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι; Φυσικά δεν είναι σε θέση κανένας να γνωρίζει εάν οφειλόταν σε ενδοτισμό, σε εκβιασμό ή σε ανοησία όλων αυτών που με τη συμμετοχή ή με την ανοχή τους προκάλεσαν αυτές τις ζημίες στην πατρίδα μας.
Εάν δηλαδή ήταν προδότες ή απλά χρήσιμοι ηλίθιοι των ξένων – κάτι που όμως ελάχιστα ενδιαφέρει, αφού το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Ακόμη και οι ξένοι γελοιογράφοι πάντως τους σατιρίζουν – οπότε είναι περιττή η δική μας αναφορά.
