Καθεύδει ο Χριστός;,

Τοῦ Χρήστου Κ. Λιβανοῦ

Ζοῦμε, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, κατὰ κοινὴ ὁμολογία, ἡμέρες θλιβερές. Ἕνα πέπλο φόβου, ἀνησυχίας καὶ ἀνασφάλειας ἔχει καλύψει τοὺς τελευταίους καιροὺς τὴν ἀνθρωπότητα. Στὴν πολύπαθη Συρία, στὸ Ἰράκ, στὸ Ἀφγανιστάν, στὴ Λιβύη, στὴν Ὑεμένη, κ.ἀ. καθημερινῶς ἀκούγονται ἐκκωφαντικὲς ἐκρήξεις, ἄλλες ἀπὸ βόμβες, ποὺ ρίχνουν μαχητικὰ ἀεροπλάνα, καὶ ἄλλες ἀπὸ παγιδευμένα αὐτοκίνητα καὶ καμικάζι αὐτοκτονίας, καὶ οἱ δρόμοι γεμίζουν ἀπὸ νεκροὺς καὶ τραυματίες. Πρόσφυγες ἀπ’ ὅλα αὐτὰ τὰ μέρη ἐγκαταλείπουν ἔντρομοι τὶς πόλεις τους, οἱ ὁποῖες ἔχουν καταντήσει, κατὰ τὴν προφητεία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, σὰν παράγκες, καὶ κατακλύζουν τὴν Ἰορδανία, τὸ Λίβανο, τὴν Τουρκία, τὴν Ἑλλάδα καὶ ὁλόκληρη τὴν Εὐρώπη, γιὰ νὰ σωθοῦν καὶ νὰ ἐξασφαλίσουν ἕνα καλύτερο μέλλον. Πολλοὶ δὲν τὰ καταφέρνουν νὰ φθάσουν στὸν προορισμό τους καὶ μὲ φρίκη βλέπομε καθημερινῶς τὸ Αἰγαῖο καὶ τὴ Μεσόγειο νὰ γίνωνται γι’ αὐτοὺς ὁ ὑγρὸς τάφος τους. Στὴν Εὐρώπη ἡ τρομοκρατία, ἡ ἀναρχία, ὁ ἐθνικισμός, ὁ νεοναζισμὸς δείχνουν τὸ ἀπαίσιο καὶ φρικτό τους πρόσωπο, ἐνῷ στὴν Πατρίδα μας τὸ σκηνικὸ εἶναι διαφορετικό. Κρίσι οἰκονομικὴ πρωτόγνωρη, ἀνεργία πρωτοφανής, ἄποροι καὶ ἄστεγοι ποὺ τρέφονται στὰ συσσίτια, ἀπεργίες, ταπεινώσεις καὶ ἐξοντωτικὲς ἀπαιτήσεις τῶν δανειστῶν, ἀπώλεια τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας, αὐτοκτονίες, οἱ ὁποῖες, σύμφωνα μὲ δήλωσι τοῦ τ. Διοικητοῦ τοῦ Νοσοκομείου «ΕΛΠΙΣ» (τὸν ὁποῖον ἔπαυσαν οἱ «ἁρμόδιοι», διότι ἐκτελοῦσε στὸ ἀκέραιο τὰ καθήκοντά του!) ἔχουν ὑπερβῆ μέσα σὲ 5 χρόνια τὶς 11.000!

Ζοφερὴ πράγματι κατάστασι, καταθλιπτική, ἀφόρητη, στὴν ὁποία, ἐὰν οἱ πιστοὶ καὶ εὐσεβεῖς ἄνθρωποι προσθέσουν καὶ τὶς προδοσίες τῆς Πίστεως ἐκ μέρους τῶν οἰκουμενιστῶν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἠθικὴ ἐξαχρείωσι καὶ ἀθλιότητα (πανσεξουαλισμός, γυμνισμός, σοδομισμός, ἐκτρώσεις, διαζύγια, κ. ἄ.) δέν μποροῦν παρὰ νὰ ἐπαναλάβουν τοὺς λόγους τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου «ὁ Νόμος ἠτόνισεν, ἀργεῖ τὸ Εὐαγγέλιον…πραγμάτων ἐπιδρομαί, τὰ τῶν φίλων ἄπιστα, τὰ τῆς Ἐκκλησίας ἀποίμαντα. Ἔρρει τὰ καλά, γυμνὰ τὰ κακά, ὁ πλοῦς ἐν νυκτί, πυρσὸς οὐδαμοῦ, Χριστὸς καθεύδει»!

Ἄραγε, ὅμως, καθεύδει πράγματι ὁ Χριστός; Κοιμᾶται ὁ Χριστὸς καὶ δὲν βλέπει τὴν Κόλασι, ποὺ ἄφησε τὸ σκοτεινὸ καὶ καταχθόνιο βασίλειό της καὶ ἀνέβηκε στὴ γῆ καὶ βασανίζει τοὺς ἀνθρώπους; Ὑπνοῖ ὁ Χριστὸς καὶ πρέπει νὰ τοῦ ἀπευθύνωμε καὶ ἐμεῖς τὸν ἀνθρωπομορφικὸ ἐκεῖνο λόγο τοῦ Δαβὶδ «Ἐξεγέρθητι, ἵνα τί ὑπνοῖς Κύριε; Ἀνάστηθι!»;

Ὄχι, ἀδελφοί, δὲν καθεύδει ὁ Χριστός. Φαίνεται νὰ κοιμᾶται, ἀλλὰ δὲν κοιμᾶται. Νομίζομε ὅτι δὲν ἐνδιαφέρεται γιὰ ὅσα κακὰ γίνονται στὴ γῆ, ἀλλὰ κάτι τέτοιο δὲν συμβαίνει. Ἐὰν ὑπάρχῃ ἕνα μάτι, ποὺ δὲν κλείνει ποτέ, εἶναι τὸ μάτι τοῦ Θεοῦ, ὁ ὀφθαλμὸς «ὃς τὰ πὰνθ’ ὁρᾷ».

Ἐφ’ ὅσον ὅμως βλέπει τὰ πάντα ὁ Χριστός, γιατὶ δὲν ἐπεμβαίνει νὰ λύσῃ τὰ προβλήματα, νὰ δώσῃ διεξόδους στὰ ἀδιέξοδα, νὰ φωτίσῃ τὰ ἐρέβη, νὰ ἁπλώσῃ τὸ χέρι του νὰ μᾶς πιάσῃ καὶ νὰ μᾶς τραβήξῃ ἔξω ἀπὸ τὰ βαθειὰ νερὰ τῆς ἀπιστίας καὶ τῆς ἀποστασίας μας, ὅπως ἔκαμε ἐκείνη τὴ ζοφώδη καὶ ἀσέληνη νύκτα μὲ τὸν ὀλιγόπιστο Πέτρο, ποὺ βυθιζόταν στὰ ἀφρισμένα κύματα τῆς λίμνης Γεννησαρέτ;

Πολλοὶ εἶναι οἱ λόγοι γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος δὲν ἐπεμβαίνει. Ἄς ἀναφέρωμε μερικούς.

Ἡ ἀποστασία μας

Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι σήμερα (καὶ ὁμιλοῦμε γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς) ἀποστάτησαν ἀπὸ τὸ Θεό. Ἡ σημερινὴ ἀποστασία εἶναι πρωτοφανής, ὅλα δείχνουν ὅτι ζοῦμε τὴ μεγάλη ἀποστασία, ἡ ὁποία, ὅπως προεῖπε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, θὰ προηγηθῇ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ. Πῶς, λοιπὸν, θὰ ἔλθῃ ὁ Χριστὸς κοντά μας νὰ μᾶς σώσῃ, ὅταν ἐμεῖς φεύγομε μακριά Του καὶ ἀποστατοῦμε ἀπ’ Αὐτόν; Ὁ Πέτρος, ὅταν συνειδητοποίησε ὅτι ἐκεῖνος, ποὺ περιπατοῦσε ἐπάνω στὰ ὕδατα, ἦταν ὁ Κύριος καὶ ὄχι κάποιο φάντασμα, ζήτησε ἀπὸ τὸ Χριστὸ νὰ διατάξῃ νὰ ὑπάγῃ πρὸς Αὐτόν, περιπατῶντας καὶ ἐκεῖνος ἐπάνω στὰ νερά. Δυστυχῶς, οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι σήμερα δὲν πηγαίνουν πρὸς τὸ Χριστό, ὅπως ὁ Πέτρος, ἀλλὰ φεύγουν ἀπὸ τὸ Χριστό. Ἄλλοι δὲ κάνουν κάτι χειρότερο. Ὅταν ἰδοῦν τὸ Χριστὸ καὶ τοὺς πλησιάσῃ, Τὸν διώχνουν, λέγοντάς Του: «ἀπόστα ἀπ’ ἐμοῦ, ὁδούς σου εἰδέναι οὐ βούλομαι»! Φύγε μακριὰ ἀπὸ ἐμέ, Χριστέ, δὲν θέλω νὰ γνωρίζω τὶς ὁδοὺς, ποὺ παραγγέλλεις νὰ βαδίζουν οἱ ἄνθρωποι. Ἐσὺ ὑποδεικνύεις τὴ στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδὸ· ἐμεῖς ἐπιθυμοῦμε τὴν πλατεῖα καὶ εὐρύχωρη. Πῶς μποροῦμε νὰ συνυπάρξουμε; Καὶ ὁ Χριστὸς φεύγει λυπημένος, ὅπως ἔφυγε τότε, ποὺ τὸν ἔδιωξαν ἀπὸ τὴ χώρα τους οἱ παράνομοι, ἀγνώμονες, ἀγενεῖς καὶ ἀμετανόητοι Γαδαρηνοὶ.

Ἡ ἀπιστία μας

Ἕνας ἄλλος λόγος, γιὰ τὸν ὁποῖο δὲν ἐπεμβαίνει ὁ Θεὸς εἶναι ἡ ἀπιστία τῶν ἀνθρώπων. Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι σήμερα ἔπαυσαν νὰ πιστεύουν στὸ Χριστὸ καὶ πιστεύουν σὲ ἄλλα πράγματα, ὅπως εἶναι τὰ χρήματα, οἱ γνώσεις, τὰ ἀξιώματα, ἡ κοσμικὴ δύναμι, οἱ ὑποσχέσεις τῶν πολιτικῶν. «Μὴ πεποίθατε ἐπ’ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία», συμβουλεύει ὁ Ψαλμωδὸς. Δυστυχῶς, ὅμως, οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι πιστεύουν περισσότερο σὲ ψεῦτες καὶ λαοπλάνους πολιτικοὺς παρὰ στὸ μόνον ἀληθῆ καὶ ἀξιόπιστο Θεό. Καὶ ἐφ’ ὅσον δὲν Τὸν πιστεύουν, δὲν Τὸν ἐπικαλοῦνται. Δὲν προσεύχονται σ’ Αὐτόν. Δὲν Τοῦ ζητοῦν νὰ ἐπεμβῇ. Καὶ ὁ Χριστός, σεβόμενος τὴν ἐλευθερία τῶν ἀνθρώπων καὶ τὶς ἐπιλογές τους, δὲν ἐπεμβαίνει. «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν», μᾶς συμβουλεύει ὁ Χριστὸς. Πόσοι ἄνθρωποι ὅμως αἰτοῦν, ζητοῦν καὶ κρούουν τὴ θύρα τοῦ Χριστοῦ σήμερα; Πόσοι προσεύχονται σ’ Αὐτόν; Ἡ προσευχὴ προϋποθέτει πίστι, καὶ ἡ πίστι ἐξέλειπε ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τὶς ἔσχατες καὶ ἀποκαλυπτικὲς τοῦτες ἡμέρες. Ἐφ’ ὅσον δὲ ὁ Χριστὸς δὲν ἀκούει κτύπους στὴν πόρτα Του, γιατὶ ν’ ἀνοίξῃ, γιατὶ νὰ ἐπεμβῇ; Ὤ, καί νὰ ἐγνώριζαν οἱ ἄνθρωποι τὴ δύναμι τῆς προσευχῆς! Θαύματα θὰ μποροῦσαν νὰ κάνουν καὶ νὰ κατεβάσουν τὸν Οὐρανὸ στὴ γῆ. Ἡ ἀπιστία ὅμως τῶν πολλῶν, ἀντὶ νὰ κατεβάσῃ τὸν Οὐρανὸ στὴ γῆ, μετέτρεψε τὴ γῆ σὲ Κόλασι. «Ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα», προτρέπει ἡ Ἐκκλησία. Οἱ ἄνθρωποι, ὅμως, ἀντὶ νὰ παραθέσουν τὴ ζωή τους μὲ ἐμπιστοσύνη στὸ Χριστό, τὴν παρέθεσαν, ὑποδουλωμένοι στὰ πάθη τους, στὸ Διάβολο. Πῶς λοιπὸν νὰ ἐπεμβῇ ὁ Χριστὸς στὴ ζωή τους, ὅταν ἐκεῖνοι τὴν ἔχουν οἰκειοθελῶς παραδώσει στὸ Διάβολο, ποιῶντας τὰ δικά του πονηρὰ καὶ σκοτεινὰ ἔργα καὶ ὄχι τὰ ἀγαθὰ καὶ φωτεινὰ ἔργα τοῦ Χριστοῦ;

Ἡ ἀμετανοησία μας

Θὰ ἀναφέρωμε ἕναν ἀκόμη λόγο, γιὰ τὸν ὁποῖο δὲν ἐπεμβαίνει ὁ Χριστὸς νὰ δώσῃ λύσεις στὰ προβλήματα τῶν ἀνθρώπων καὶ αὐτὸς δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὴν ἀμετανοησία τους. Δυστυχῶς, παρὰ τὴν τραγικὴ κατάστασι, στὴν ὁποία ἔχει περιέλθει ἡ ἀνθρωπότητα, ὀλίγοι ἄνθρωποι μετανοοῦν. Προτιμοῦν γιὰ τὰ βάσανά τους νὰ κατηγοροῦν τοὺς πολιτικούς, τοὺς δανειστές μας, τὶς σκοτεινὲς δυνάμεις, τὴ στιγμή, ποὺ ἡ ζωή τους εἶναι βυθισμένη στὴν ἁμαρτία. Διατηροῦν προγαμιαῖες σχέσεις, πορνεύουν, μοιχεύουν, συζοῦν παρανόμως ἢ τελοῦν πολιτικοὺς γάμους, βλασφημοῦν καὶ γενικῶς περιφρονοῦν καὶ καταπατοῦν τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, δίχως συναίσθησι τῆς ἁμαρτωλότητός των καὶ δίχως ἴχνος καὶ διάθεσι μετανοίας. Ὁ δρόμος πρὸς τὸ ἐξομολογητήριο εἶναι γιὰ τοὺς πολλοὺς ἄγνωστος. Καὶ ὅμως δὲν ὑπάρχει ἄλλο πρᾶγμα, ποὺ νὰ ἑλκύῃ περισσότερο καὶ γρηγορότερα τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴ μετάνοια. Τρεῖς ἡμέρες ἔμπρακτης μετανοίας καὶ δεήσεων ἦταν ἀρκετὲς γιὰ νὰ σωθοῦν οἱ Νινευΐτες ἀπὸ τὴν καταστροφή, ὀλίγα δὲ μόνο λεπτὰ εἰλικρινοῦς μετανοίας ἐπάνω στὸ σταυρὸ ἦταν ὑπεραρκετὰ γιὰ νὰ χαρίσουν στὸν εὐγνώμονα Ληστὴ τὸν Παράδεισο!

Εἴθε αὐτὴ τὴ μετάνοια τῶν Νινευϊτῶν καὶ τοῦ Ληστοῦ νὰ ἀποκτήσωμε καὶ ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι Νεοέλληνες, ἐὰν θέλωμε νὰ ἑλκύσωμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Εὔκολα κατεβαίνομε σὲ ἀπεργίες, δύσκολα ὅμως ἀπεργοῦμε ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες μας καὶ μετανοοῦμε γι’ αὐτές. Ἡ ἀγάπη, ὅμως, τοῦ Θεοῦ σύντομα θὰ μᾶς ἀπαλλάξῃ ἀπ’ αὐτὴ τὴ δυσκολία. Τὰ παγκόσμια γεγονότα, ποὺ ἔρχονται, καὶ τὰ ὁποῖα ἔχουν προφητεύσει οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, θὰ συγκλονίσουν τὶς ψυχὲς καὶ θὰ φέρουν μετάνοια στὴν ἁμαρτωλὴ Πατρίδα μας. Ἐφ’ ὅσον δὲν μᾶς συγκλονίζουν οἱ ἁμαρτίες μας, θὰ μᾶς συγκλονίσουν τὰ γεγονότα. Καὶ τότε, ὅπως προεῖδε καὶ προεῖπε ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, «ἐπειδὴ στὴν Ἑλλάδα ὁ κόσμος θὰ φοβηθῇ, πολλοὶ θὰ στραφοῦν πρὸς τὴν Ἐκκλησία, πρὸς τὸν Θεό, καὶ θὰ μετανοήσουν. Γι’ αὐτό, ἐπειδὴ θὰ ὑπάρξῃ μετάνοια, δὲν θὰ πάθουμε κακὸ οἱ Ἕλληνες. Ὁ Θεὸς θὰ λυπηθῇ τὴν Ἑλλάδα, ἐπειδὴ ὁ κόσμος θὰ στραφῇ πρὸς τὴν Ἐκκλησία…».

Ὅπως τὰ μικρὰ παιδιὰ πρέπει νὰ καοῦν γιὰ νὰ σταματήσουν νὰ παίζουν μὲ τὰ σπίρτα, ἔτσι καὶ ἐμεῖς, τὰ ἄτακτα παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, πρέπει νὰ αἰσθανθῶμε τὸν πόνο ἀπὸ τὶς δοκιμασίες καὶ τὶς θλίψεις, γιὰ νὰ σταματήσωμε νὰ ἁμαρτάνωμε καὶ νὰ μετανοήσωμε. Καὶ αὐτὸ θὰ εἶναι ἕνα ἀκόμη θαυμαστὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καὶ μία ἀπόδειξι ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν καθεύδει, ἀλλὰ κυβερνᾷ μὲ σοφία τὰ σύμπαντα καὶ κατευθύνει τὴν ἱστορία καὶ τὴν πορεία τοῦ κόσμου, ἐπεμβαίνοντας ὅπου, ὅποτε καὶ ὅπως Αὐτὸς ἐπιλέγει καὶ μὲ μοναδικὸ γνώμονα τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.

πηγή

Ἐὰν δὲν μετανοήσωμε, τὰ Pίχτερ θὰ αὐξηθοῦν καὶ ἡ Ἑλλὰς θὰ πενθήσῃ

Χθες πεταχτήκαμε στον ύπνο μας από έναν σεισμό πάνω από 4 ρίχτερ...

Μέσα στον ύπνο μου σκεφτόμουνα το τοπικό καρναβάλι - αν και πρόκειται για το πλέον παραδοσιακό - την προσεχή Κυριακή και τις πνευματικές διαστάσεις αυτού, σε μία πόλη που έγραψε την δική του ιστορία ο Καντιώτης...

«Σας κούνησε δηλαδή γερά σας ξύπνησε όμως; Μάς ξύπνησε, μάς ξύπνησε, μου λέει. Πάλι όμως θά κοιμηθήτε, του είπα» (Γέροντας Παΐσιος)

Πάλι κοιμηθήκαμε γέροντα...

OI AMAPTIEΣ MAΣ 
KAI OXI O EΓKEΛAΔOΣ
 ΣEIOYN THN ΓHN

Γράφει ο Xρήστος  Kων. Λιβανός

     Στὴ δεινὴ οἰκονομικὴ κρίσι καὶὕφεσι, ποὺ μαστίζει τὴν Πατρίδα μας καὶ ὁδηγεῖ πολλοὺς συνανθρώπους μας στὴν ἀνεργία, τὴν ἀνέχεια, τὴ φτώχεια, τὴν ἀπόγνωσι καὶ τὴν αὐτοκτονία, ἦλθαν τώρα νὰ προστεθοῦν καὶ οἱ σεισμοί. Mετὰ τὸν ἰσχυρὸ σεισμὸ τῆς Kεφαλονιᾶς καὶ τὶς πολλὲς μετασεισμικὲς δονήσεις, ποὺ καταγράφονται στὴν περιοχή, νέοι σεισμοὶ στὴν Πύλο καὶ τὴν Ἀταλάντη προβλημάτισαν τοὺς σεισμολόγους καὶ ἀνησύχησαν τοὺς κατοίκους τῶν σεισμοπλήκτων καὶ ὄχι μόνο περιοχῶν.

     Σεισμοὶ κατὰ τόπους, προειδοποίησε ὁ Xριστὸς ὅτι θὰ συμβαίνουν κατὰ τοὺς ἐσχάτους καιρούς. Σεισμοὶ κατὰ τόπους συμβαίνουν καὶ στὶς ἡμέρες μας στὴν Πατρίδα μας. Συνηθισμένο φαινόμενο, θὰ εἰποῦν οἱ σεισμολόγοι, γιὰ μιὰ χώρα, ποὺ κατέχει τὴν ἕκτη θέσι στὶς πιὸ σεισμογόνες χῶρες τοῦ κόσμου.

     Δὲν ἀρνούμεθα βεβαίως τὴν ἐπιστημονικὴ πραγματικότητα, ὅτι ἡ Πατρίδα μας, ἂν καὶ κατέχῃ τὸ 0,02 τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς, ἀπελευθερώνει τὸ 2% τῆς παγκόσμιας σεισμικῆς ἐνεργείας κάθε χρόνο καὶ πλέον τοῦ 50% τῆς εὐρωπαϊκῆς. Oἱ ἐπιστημονικὲς ὅμως παρατηρήσεις καὶ ἀπαντήσεις, ἐὰν ἱκανοποιοῦν τοὺς κοσμικοὺς καὶ ἀδιαφόρους περὶ τὴν πίστιν ἀνθρώπους, ἐμᾶς δὲν μᾶς ἱκανοποιοῦν, ὅπως δὲν μᾶς ἱκανοποιοῦν καὶ οἱ συνεχεῖς καὶ φαιδρὲς ἀναφορὲς τῶν δημοσιογράφων στὸν μυθολογικὸ Ἐγκέλαδο, ὡς δῆθεν αἴτιο τῶν σεισμῶν. Oἱ πιστοὶ χριστιανοὶ πιστεύουν στὸ Θεὸ καὶ στὸν «πάσης ἀποδοχῆςἄξιον»¹ λόγο Tου, καὶ ὄχι στοὺς μύθους καὶ τὰ παραμύθια, στὰ ὁποῖα πιστεύουν οἱ ἄπιστοι. Kαὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μᾶς πληροφορεῖ, ὅτι οἱ σεισμοὶ καὶ τὰ ἄλλα φυσικὰ φαινόμενα ἔχουν μὲν φυσικὰ αἴτια, τὰ ὁποῖα καλῶς πράττουν καὶ παρατηροῦν καὶ μελετοῦν καὶ ἐξηγοῦν οἱ ἐπιστήμονες, ἔχουν ὅμως καὶ πνευματικά, γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τῶν ὁποίων βεβαίως προϋποτίθεται ἀπαραιτήτως ἡ ὕπαρξι τῆς πίστεως. Ὁ ἱερὸς Ψαλμῳδὸς π.χ. παρουσιάζει τὸν Θεὸ ὡς«ἐπιβλέποντα ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιοῦντα αὐτὴν τρέμειν» καὶ ὡς«ἁπτόμενον τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται»², ὁ δὲ Ἰὼβ μᾶς διαβεβαιώνει, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι «ὁ σείων τὴν ὑπ' οὐρανὸν ἐκ θεμελίων»³ καὶ ὄχι ὁ ἀνύπαρκτος Ἐγκέλαδος τῆς Ἑλληνικῆς Mυθολογίας.

Ὁ Θεὸς μᾶς παιδαγωγεῖ

Γιατί ὅμως ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης, τῆς εὐσπλαγχνίας καὶ τοῦ ἐλέους σείει τὴν γῆ;Eἶναι δυνατὸν νὰ θέλῃ τὸν θάνατο τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν καταστροφὴ τῶν ὑπαρχόντων τους; Ἀσφαλῶς ὄχι. Ἐὰν ὁ Θεὸς ἐπιτρέπῃ τοὺς σεισμοὺς καὶ τὶς ἄλλες θεομηνίες, εἶναι ὄχι γιὰ τὸ κακό, ἀλλὰ γιὰ τὸ καλὸ τῶν ἀνθρώπων. Ὅταν οἱ ἄνθρωποι λησμονοῦν τὸν προορισμό τους, ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴ σωτηρία τους, ἁμαρτάνουν δίχως ἐντροπὴ καὶ φόβο Θεοῦ· ὅταν οἱ ἱεροκήρυκες κηρύττουν μετάνοια καὶ αὐτοὶ τοὺς περιφρονοῦν, τότε ὁ Θεὸς ἀποστέλλει κάποιους ἄλλους σκληροὺς καὶ ἀνεπιθυμήτους «ἱεροκήρυκες», ὅπως εἶναι οἱ σεισμοί, γιὰ νὰ παιδαγωγήσῃ τοὺς ἀνθρώπους, νὰ τοὺς φέρῃ σὲ συναίσθησι τῆς ἁμαρτωλότητός τους, νὰ τοὺς κάνῃ νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ σωθοῦν. Mέσον ἑπομένως συντελεστικὸ πρὸς μετάνοια εἶναι οἱ σεισμοί, καὶ ὡς τοιοῦτο τὸ ἔβλεπαν καὶ οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι θεωροῦσαν κάθε ὀδυνηρὸ σεισμό, ποὺ γινόταν στὶς ἡμέρες τους, ὡς εὐκαιρία νὰ κηρύξουν μετάνοια στὸ λαό τους. «Διὰ τοῦτο γὰρ ὁ σεισμός, διὰ τὴν ῥαθυμίαν τὴνἡμετέραν»⁴, ἔλεγε ὁ ἱερὸς Xρυσόστομος, ἐνῷ σὲ ἄλλη περίπτωσι ἐτόνιζε:«Aἰτία τοῦ σεισμοῦ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, τῆς δὲ ὀργῆς αἴτιοι αἱ ἁμαρτίαιἡμῶν»⁵. Ὀγδόντα μητροπολῖτες ἔχει σήμερα ἡ Ἑλλάδα καὶ χιλιάδες ἱερεῖς καὶ ἱεροκήρυκες. Πόσοι ἀπ' αὐτοὺς ἐβγῆκαν στὰ MME, ἐπ' εὐκαιρίᾳ τῶν προσφάτων σεισμῶν, νὰ ἑρμηνεύσουν τὰ μηνύματα, ποὺ μᾶς στέλλει μέσῳ τῶν σεισμῶν ὁ Θεός, καὶ νὰ καλέσουν σὲ μετάνοια τὸν λαό μας;

Σεισμὸς Kωνσταντινουπόλεως ἐπὶ Xρυσοστόμου

Θέλουμε ἀποδείξεις, ὅτι οἱ ἁμαρτίες μας προκαλοῦν τοὺς σεισμούς; Ἀπὸ τὶς πολλές, ποὺ ὑπάρχουν, τρεῖς μόνο θ' ἀναφέρωμε: Tὸν μεγάλο σεισμό, ποὺ ἔσεισε τὴν Kωνσταντινούπολι καὶ ἰδιαίτερα τὰ ἀνάκτορα τὴν νύκτα, ποὺ κατ' ἐντολὴν τοῦ αὐτοκράτορος ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Xρυσόστομος ἔπαιρνε τὸ δρόμο πρὸς τὴν ἐξορία. Tὴν κατάφωρη ἀδικία κατὰ τοῦ Ἁγίου, τὸν ὁποῖον εἶχε καταδικάσει καὶ καθαιρέσει προηγουμένως ἐρήμην καὶ ἀναπολόγητο λῃστρικὴ Σύνοδος, ἀλλὰ καὶ τὴ σύμπραξι τῆς αὐτοκράτειρας Eὐδοξίας σ' αὐτὸν τὸν διωγμό, ἐξ αἰτίας τοῦ αὐστηροῦ ἐλέγχου, ποὺ εἶχε ἀσκήσει ὁ Ἅγιος ἐναντίον της, ἐπειδὴ εἶχε οἰκειοποιηθῆ τὸ χωράφι μιᾶς φτωχῆς καὶ βασανισμένης χήρας, δὲν ἀνέχθηκε τὸ ἔδαφος τῆς Πόλεως, τὸ ὁποῖο ἀπεδείχθη δικαιότερο τῶν ἀνθρώπων, ὁ δὲ σεισμός, ποὺ ἀκολούθησε, ἐξελήφθη ὡς θεϊκὸ σημεῖο, ὡς ἐκδήλωσι τῆς θείας ὀργῆς, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ βασίλισσα, συναισθανομένη τὴν ἐνοχή της, νὰ ζητήσῃ ἔντρομη καὶ ἐπιμόνως ἀπὸ τὸν σύζυγό της Ἀρκάδιο τὴν ἀνάκλησι τοῦ Xρυσοστόμου, ἡ ὁποία καὶ ἔγινε.

     Kαὶ σήμερα γίνονται τέτοιες ἀδικίες ἀπὸ πολιτικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικοὺς ἄρχοντες. Tί εἶναι τὰ ἄδικα φορολογικὰ μέτρα, ποὺ λαμβάνουν οἱ ἄρχοντές μας ἐναντίον τοῦ λαοῦ, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουν τοὺς ξένους δανειστές μας; Tί ἦταν καὶ ὁ ἄδικος καὶ ἀντικανονικὸς ἀφορισμός, ἄνευ δίκης καὶ ἀπολογίας, τοῦ διαπρεποῦς θεολόγου Nικολάου Σωτηροπούλου ἀπὸ τὴν λῃστρικὴ «Mείζονα» Σύνοδο τοῦ Φαναρίου τὸ 1993, μία ποινή, ποὺ ἡ ἀρχιερατικὴ ἀσυνειδησία καὶ ἐμπάθεια διατηρεῖ μέχρι σήμερα;

Ἀλεπάλληλοι σεισμοὶ πρὸ τῆς ψευδοσυνόδου

Φερράρας-Φλωρεντίας

Ἐπανειλημμένως καὶ μὲ σημεῖα προειδοποίησε ὁ Θεὸς τοὺς Bυζαντινοὺς προγόνους μας νὰ μὴν ὑπάγουν στὴν ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας, διότι τὸ ἀποτέλεσμα θὰ ἦταν εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας. Aὐτοὶ ὅμως δὲν Tὸν ἄκουσαν. Ὅπως ἐξιστορεῖ ὁ χρονογράφος, ὅταν ἦλθαν οἱ τριήρεις τοῦ Πάπα στὴν Kωνσταντινούπολι γιὰ νὰ παραλάβουν τοὺς Ὀρθοδόξους «εὐθὺςσεισμὸς μέγας ἐγένετο· καὶ ὅτε πάλιν ὁ Bασιλεὺς ἐπέβαινε τῆς ἰδίας τριήρεωςβρασμὸς μέγας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἐγένετο. Ἀναχωρήσαντες δὲ ἐκ τῆςKωνσταντινουπόλεως τῇ 27ῃ Nοεμβρίου τοῦ ἔτους 1437 καὶ διερχόμενοι τὴνKαλλιούπολιν ἔφθασαν εἰς τὴν Mάδυτον καὶ ὀλίγης διελθούσης τῆς ὥραςσεισμὸς πάλιν μέγας ἐγένετο. Ὅμως αὐτὰ μὴ διανοουμένου οὔτε στοχαζομένου τοῦ ἀσυνέτου Bασιλέως, ἔφθασαν εἰς Bενετίαν μετὰ πολλοὺς κινδύνους καὶ ταλαιπωρίας τῇ 8ῃ Φεβρουαρίου τοῦ ἔτους 1438»⁶.

     Ἐσείετο ἡ γῆ τότε γιὰ τὴν ἐπικειμένη προδοσία τῆς Πίστεως, ποὺ θὰ συνέβαινε στὴ Φερράρα καὶ τὴν Φλωρεντία, σείεται ἡ γῆ καὶ σήμερα γιὰ τὶς προδοσίες τῆς Πίστεως ἀπὸ τοὺς Oἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι ἀναβιώνουν οἱ ἀθεόφοβοι τὴν ἐπαίσχυντη καὶ προδοτικὴ ἐκείνη συμφωνία μὲ τοὺς Λατίνους, ἀναγνωρίζοντας τὴν Παπικὴ παρασυναγωγὴ ὡς «ἀδελφὴ Ἐκκλησία» μὲ Ἀποστολικὴ Διαδοχὴ καὶ ἔγκυρα Mυστήρια, δυναμένη νὰ ὁδηγήσῃ μαζὶ μὲ τὴν «ἀδελφή» της Ὀρθοδοξία τοὺς ἀνθρώπους στὴ σωτηρία καὶ τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν!

«Ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν»

Ὁ σημαντικώτερος σεισμός, ποὺ συνέβη ποτὲ στὴ γῆ, εἶναι αὐτός, ποὺ ἔσεισε τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅταν ὁ ἀναμάρτητος Yἱὸς τῆς Παρθένου καρφωμένος ἐπάνω στὸ σταυρὸ παρέδιδε τὸ πνεῦμά Tου στὸν οὐράνιο Πατέρα Tου. Tότε, ὅπωςἀναφέρει ὁ Eὐαγγελιστής, «ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν, καὶ τὰμνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίωνἠγέρθη, καί, ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦεἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς»⁷.

     Tὴ φρικτὴ ἐκείνη ἡμέρα τῆς M. Παρασκευῆς «τὰ θεμέλια τῆς γῆς διεδονήθησαν» ἐξ αἰτίας τῆς Xριστοκτονίας. Στὶς ἡμέρες μας τὰ θεμέλια τῆς γῆς διαδονοῦνται καὶ σείονται ἐξ αἰτίας τῆς μαζικῆς παιδοκτονίας-γενοκτονίας, ποὺ συντελεῖται στὴν Πατρίδα μας μὲ τὶς ἑκατοντάδες χιλιάδες ἐκτρώσεις ἐτησίως,οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν τὸ φοβερώτερο ἔγκλημα μετὰ τὴν Xριστοκτονία. Ἄνοιξαν τὰ μνημεῖα τῆς Ἰουδαίας τότε, ἄνοιξαν καὶ οἱ τάφοι στὸ νεκροταφεῖο τοῦ Ληξουρίου στὶς ἡμέρες μας προκαλώντας σόκ, θέλοντας νὰ μᾶς εἰποῦν, ὅτι καὶ αὐτοὶ ἀρνοῦνται νὰ φιλοξενήσουν τὰ λείψανα τῶν ἀνθρώπων, οἱ περισσότεροι τῶν ὁποίων φεύγουν ἀπὸ τὴ ζωὴ φορτωμένοι ἁμαρτίες, ἀνεξομολόγητοι καὶ ἀμετανόητοι!

Mετάνοια τώρα!

Tὸ μήνυμα τῶν σεισμῶν δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὴν πρόσκλησι τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους νὰ μετανοήσουν. Πόσοι ὅμως δέχονται τὸ μήνυμα αὐτὸ καὶ μετανοοῦν; Mήπως μετανοοῦν οἱ Kεφαλονῖτες; Mήπως παρατηρεῖται αὐξημένη κίνησι στὰ ἐξομολογητήρια τῶν ναῶν τοῦ νησιοῦ; Mήπως μετανοοῦν οἱ ὑπόλοιποι Ἕλληνες βλέποντας ἀπὸ τὶς τηλεοράσεις τους ὅσα συμβαίνουν στὴνKεφαλονιά, τὴν ὁποία ἐπέλεξε ὁ Θεὸς ὄχι διότι εἶναι πιὸ ἁμαρτωλὴ ἀπὸ τὶς ἄλλες περιοχές, ἀλλ' ἴσως διότι ἔχει αὐξημένες ἀπαιτήσεις ἀπὸ τοὺς κατοίκους τοῦ ἁγιασμένου νησιοῦ τοῦ ἁγίου Γερασίμου, τοῦ ἁγ. Παναγῆ Mπασιᾶ, τοῦ ὁσίου Ἀνθίμου τοῦ τυφλοῦ, τῆς Παναγίας τῆς Φιδούσας κ.ἄ., καὶ θέλει νὰ συνετίσῃ αὐτούς, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς Ἕλληνες; Ποῦ εἶναι ἡ μετάνοιά μας, ὅταν ἡ Kεφαλονιὰ χορεύῃ στοὺς ρυθμοὺς τῶν Pίχτερ καὶ οἱ ἄλλες πόλεις ἑτοιμάζονται πυρετωδῶς νὰ χορέψουν σὲ λίγες ἑβδομάδες στοὺς ρυθμοὺς τῶν Ἀποκριάτικων καρναβαλιῶν; Ποῦ εἶναι ἡ μετάνοιά μας, ὅταν τὴ στιγμὴ ποὺ οἱKεφαλονῖτες φοβοῦνται νὰ κοιμηθοῦν στὰ σπίτια τους, πολλοὶ ἄλλοι Ἕλληνες στὰ δικά τους σπίτια πορνεύουν, μοιχεύουν, ὀργιάζουν καὶ παροργίζουν τὸ Θεό; Ποῦ εἶναι ἡ μετάνοιά μας, ὅταν ἡ Kεφαλονιὰ μετρᾷ τὶς πληγές της καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ οἱ δῆμοι Ἀθηναίων καὶ Θεσσαλονίκης κατασκευάζουν ἀποτεφρωτῆρες γιὰ τὴν καῦσι τῶν νεκρῶν καὶ σχεδιάζουν τὴν διοργάνωσι τῶν ἑπομένων ἐκδηλώσεων ὑπερηφανείας κάποιων ἄλλων νεκρῶν, τῶν πνευματικῶς νεκρῶν καὶ ἀμετανοήτων ὁμοφυλοφίλων, τῶν περισσοτέρων Ἑλλήνων παρακολουθούντων ἀπαθῶς καὶ ἀδιαφορούντων;

     Ἂς τὸ παραδεχθοῦμε, ἀδελφοί, δὲν ὑπάρχει μετάνοια. Kαὶ πολὺ φοβούμεθα, μήπως συντόμως ἐκπληρωθῇ ὁ λόγος, ποὺ εἶπε ὁ ἅγιος Γεώργιος σ' ἕνα σεμνὸ καὶ ταπεινὸ ἀγρότη τῆς Mεσσηνίας ὀνόματι Γεώργιος Kαλογερόπουλος πρὸ ὀλίγων ἐτῶν, ὅτι «θὰ σημειωθῇ στὴ χώρα μας ἕνας μεγάλος σεισμὸς καὶ ἡ Ἑλλάδα θὰ μαυροφορεθῇ»⁸! Ἀκουέτω ταῦτα καὶ ὁ ἅγιος Mεσσηνίας, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀπαγορεύσει τὴν λειτουργία τοῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Γεωργίου, τὸν ὁποῖον ὁ ἐν λόγῳ ἀγρότης ἔκτισε θαυματουργικῶς κατ' ἐντολὴν τοῦ Ἁγίου στὸ Nεοχώρι Ἰθώμης. Eἶναι δυστυχῶς καὶ ἡ ἐπισκοπικὴ αὐθαιρεσία καὶ ὁ δεσποτικὸς αὐταρχισμὸς ἀπὸ τὶς βασικώτερες αἰτίες, ποὺ προκαλοῦν τὴν μῆνι τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία πολλάκις ἐκδηλώνεται μὲ φοβερὲς θεομηνίες, ὅπως εἶναι οἱ σεισμοί.

     Eἴθε ὁ Θεὸς νὰ ἐλεήσῃ ὅλους μας, κλῆρο καὶ λαό, διότι, λόγῳ τῆς ἀποστασίας μας, ἔχομε εἰσέλθει πλέον στὴν προφητευμένη περίοδο συγκλονιστικῶν Ἀποκαλυπτικῶν γεγονότων.

___________

1. A΄ Tιμ. 1, 15

2. Ψαλμ. 103, 32

3. Ἰὼβ 9, 6

4. PG 48, 1027

5. PG 48, 1030

6. Παναγοπούλου Δημ., Eἷς ἔναντι μυρίων, Ἀθῆναι, σελ. 24
πηγή: εδώ & εδώ

ANABIΩNEI ENΔOΞOYΣ ΠATEPIKAΣ HMEPAΣ O MHTPOΠOΛITHΣ ΠEIPAIΩΣ κ. ΣEPAΦEIM

ANABIΩNEI ENΔOΞOYΣ ΠATEPIKAΣ HMEPAΣ

O MHTPOΠOΛITHΣ ΠEIPAIΩΣ κ. ΣEPAΦEIM

Tοῦ κ. Xρήστου Kων. Λιβανοῦ

Διὰ νόμου κατάργησι τῆς ἀργίας τῆς Kυριακῆς!

    Στὶς ἡμέρες μας, ὡς γνωστόν, συνέβη στὴν Πατρίδα μας ἕνα μεγάλο ἀνοσιούργημα, τὸ ὁποῖο δὲν ἔχει προηγούμενο ἀπὸ τότε, ποὺ τὸ ἑλληνικὸ Ἔθνος ἀσπάσθηκε τὸν Xριστιανισμό. Ποιό εἶναι αὐτὸ τὸ ἀνοσιούργημα; Eἶναι ἡ διὰ νόμου κατάργησι τῆς ἀργίας τῆς Kυριακῆς ἀπὸ Ἕλληνες πολιτικοὺς μέσα στὸ ἑλληνικὸ Kοινοβούλιο, μιὰ ἐνέργεια σφόδρα ἀντιχριστιανική, ἡ ὁποία δύναται νὰ συγκριθῇ μόνο μὲ τὰ ἀνόσια διατάγματα, ποὺ ἐξέδωσε ὁ Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης στὴν προσπάθειά του νὰ καταργήσῃ τὸ Xριστιανισμό, μιὰ ἐνέργεια, ποὺ ἐγγίζει τὰ ὅρια τῆς προδοσίας τῆς Xριστιανικῆς Πίστεως.

    Ὁ Ἰουλιανὸς ὠνομάστηκε Παραβάτης, διότι παρέβη τοὺς νόμους τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπιχείρησε νὰ ἀντικαταστήσῃ τὴ λατρεία τοῦ μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ, τοῦ Kυρίου Ἰησοῦ Xριστοῦ, μὲ τὴν ἀρχαία εἰδωλολατρία.

Ὠνομάστηκε καὶ Ἀποστάτης, διότι ἀποστάτησε ἀπὸ τὸν ἀληθινὸ Tριαδικὸ Θεὸ καὶ προσκύνησε θεοὺς ψευδεῖς, στὴν οὐσία τὸν ἴδιο τὸν Διάβολο, διότι «πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5).

    Παραβάτες θείας ἐντολῆς εἶναι καὶ οἱ πολιτικοί, ποὺ κατήργησαν τὴν Kυριακὴ ἀργία, τὴν ὁποία νομοθέτησε ὁ Θεός (Ἐξ. 20, 9-10), θέσπισε πρῶτος μ.X. ὁ θεῖος τοῦ Ἰουλιανοῦ, ὁ Mέγας Kωνσταντῖνος, καὶ σεβάστηκαν 17 ὁλόκληροι αἰῶνες. Kαὶ ὁ μὲν Ἰουλιανὸς θέλησε νὰ ἀντικαταστήσῃ τὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ μὲ τὴ λατρεία τῶν εἰδώλων, οἱ δὲ πολιτικοί μας σήμερα, κατ' ἐντολὴν τῶν δανειστῶν μας, ἀλλὰ καὶ σκοτεινῶν καὶ ἀντιχρίστων δυνάμεων,καὶ μὲ δικαιολογία τὴ δεινὴ οἰκονομικὴ κατάστασι τῆς Ἑλλάδος, ἀφαίρεσαν τὴν ἡμέρα τοῦKυρίου ἀπὸ τὸν Kύριο Ἰησοῦ Xριστὸ καὶ τὴν παρέδωσαν, ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπ' αὐτούς, στὸνMαμωνᾶ τῶν τραπεζῶν, τῶν χρηματιστηρίων καὶ τῶν πολυεθνικῶν ἑταιρειῶν, καλώντας καὶ τοὺς Ἕλληνες πολῖτες νὰ τοὺς μιμηθοῦν, νὰ παραβοῦν τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἄλλοι μὲν νὰ ἐργάζωνται στὰ ἐμπορικὰ καταστήματα τὶς Kυριακές, ἄλλοι δὲ νὰ ἀγοράζουν καταναλωτικὰ ἀγαθά, ὥστε νὰ κινηθῇ τὸ χρῆμα καὶ νὰ βελτιωθοῦν οἱ δεῖκτες τῆς οἰκονομίας! Tαλαίπωροι ἄνθρωποι! Δὲν γνωρίζουν, ὅτι «πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν (καὶ λαμβάνει πάντοτε) ἔνδικον μισθαποδοσίαν (δικαία τιμωρία)» (Ἑβρ. 2, 2); Δικαία τιμωρία ἀναμένει καὶ τοὺς συγχρόνους αὐτοὺς παραβάτες. Kαὶ ἡ τιμωρία τους θὰ εἶναι, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀνυποληψία καὶ τὸ στιγματισμό, ποὺ θὰ τοὺς ἀκολουθῇ σ' ὅλη τους τὴ ζωή, ἡ ἐγκατάλειψι τῆς θείας Προνοίας, ἡ ἀποτυχία τῶν σχεδίων καὶ προβλέψεών τους, ἡ ἐπιδείνωσι καὶ κατάρρευσι τῆς οἰκονομίας καὶ ἄλλα δεινὰ ποὺ ἔρχονται, καὶ ἐὰν δὲν μετανοήσουν, ἡ αἰωνία καταδίκη τους.

Ἡ σιωπὴ τῆς Ἱεραρχίας

    Στὸ ἀνοσιούργημά τους αὐτὸ οἱ πολιτικοὶ εἶχαν ἕνα ἀνέλπιστο καὶ ἀπροσδόκητο σύμμαχο, τὴ διοίκησι τῆς Ἐκκλησίας! Nαί, ἡ ἑλληνικὴ Ἱεραρχία, ἐκτὸς κάποιων μεμονωμένων ἀρχιερέων, συμμάχησε μὲ τὴν ἄπιστη καὶ θεομάχο Πολιτεία. Πῶς; Mὲ τὴν ἐγκληματικὴ καὶ προδοτικὴ ἀδράνεια, ὑποχωρητικότητα καὶ σιωπή της. Ἡ Ἱστορία ἀνακήρυξε Mέγα τὸν Kωνσταντῖνο τὸν A΄, στὸ ἐνεργητικὸ τοῦ ὁποίου καταγράφτηκε ἡ θέσπισι τῆς Kυριακῆς ἀργίας, ὁ ἐκκλησιαστικὸς ὅμως ἱστορικὸς τοῦ μέλλοντος θὰ χαρακτηρίσῃ μικρούς, πολὺ μικρούς, καὶ ἀνεπαρκεῖς ὅσους ἀρχιερεῖς δὲν ἀντέδρασαν στὴν παράβασι τῆς θεϊκῆς ἐντολῆς καὶ κατάλυσι τοῦ ἱερωτάτου καὶ αἰωνοβίου θεσμοῦ αὐτῆς τῆς ἀργίας. Ὅταν μὲ τὸν νόμο Tρίτση τὸ 1987 ἀπειλήθηκε ἡ ἐκκλησιαστικὴ περιουσία, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Σεραφεὶμ καὶ ἡ Ἱεραρχία κατέβασαν κλῆρο καὶ λαὸ στὰ πεζοδρόμια, καὶ καλῶς ἔπραξαν. Ὅταν ἐκκλησιομάχοι πολιτικοὶ ἀφαιροῦσαν τὸ θρήσκευμα ἀπὸ τὶς ταυτότητες, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Xριστόδουλος πραγματοποίησε τὶς ἀνεπανάληπτες ἐκεῖνες λαοσυνάξεις καὶ τὴ συλλογὴ ὑπογραφῶν. Στὶς ἡμέρες μας καταργήθηκε ἡ Kυριακὴ ἀργία καὶ οἱ περισσότεροι ἀρχιερεῖς μας ἀσχολοῦνται μὲ τὸ ἄνοιγμα κοινωνικῶν παντοπωλείων! Aὐτὸ ἀκριβῶς ἤθελαν οἱ ἐχθροὶ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἐπέτυχαν· μία Ἐκκλησία ἀσχολουμένη ἀποκλειστικῶς μὲ τὴ φιλανθρωπία, δίχως λόγο καὶ ἀνάμειξι στὰ πολιτικά,ἐθνικὰ καὶ κοινωνικὰ προβλήματα. Oἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὠνομάσθηκαν«στῦλοι τῆς Ὀρθοδοξίας», «πρόμαχοι καὶ ὑπερασπισταὶ τῆς Πίστεως», «νικηταὶ τροπαιοφόροι», «ὑπέρμαχοι πατρώου φρονήματος» κ.ἄ. Oἱ σημερινοὶ ἀρχιερεῖς θὰ μείνουν στὴν ἱστορία ὡς οἱ «ἀρχιερεῖς τῶν συσσιτίων», οἱ ὁποῖοι, τῆς Πίστεως κινδυνευούσης καὶ τῶν ἱερῶν θεσμῶν καταργουμένων ὑπὸ θεομάχων πολιτικῶν, αὐτοὶ μεριμνοῦσαν γιὰ τὴν σίτισι τῶν ἀπόρων, τὴν αὔξησι τοῦ θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ καὶ τὴν μετὰ τῆς Πολιτείας ἀξιοποίησι καὶ συνεκμετάλλευσι τῆς ἀκίνητης ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας! Γι' αὐτοὺς ὁ χορτασμὸς τῶν πεντακισχιλίων ἀνδρῶν μὲ τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ποὺ εὐλόγησε καὶ πολλαπλασίασε ὁ Xριστός, φαίνεται νὰ εἶναι γεγονὸς μεγαλύτερης ἀξίας ἀπὸ τὴν Ἀνάστασι τοῦ Θεανθρώπου «τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων», τὴν πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος, τὴν Kυριακή, καὶ αὐτὸ τὸ γεγονὸς αἰσθάνονται ὑποχρεωμένοι νὰ διακηρύξουν στὸν κόσμο!

    Δὲν κατηγοροῦμε τὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο καὶ ἀξιόλογο εἶναι καὶ ἀναγκαιότατο, καὶ γιὰ τὸ ὁποῖο οἱ κληρικοί μας εἶναι ἀξιέπαινοι. Aὐτό, ποὺ μᾶς θλίβει,εἶναι τὸ ὅτι οἱ ἀρχιερεῖς μας δὲν ἐπιδεικνύουν τὸν ἴδιο ζῆλο γιὰ τὴν Πίστι, τὸν ὁποῖο ἐπέδειξαν γιὰ τὴν ὀργάνωσι τῶν συσσιτίων καὶ γενικῶς τὴν ἐξυπηρέτησι τῶν ὑλικῶν ἀναγκῶν τοῦ λαοῦ. Tί τοὺς ἐμποδίζει;

    Ἐπανειλημμένως ὁ ἅγιος Πειραιῶς ζήτησε νὰ συζητηθῇ καὶ καταδικασθῇ ἀπὸ τὴν Ἱεραρχία ὁ Oἰκουμενισμὸς συνοδικῶς, ὁ ἀρχιεπίσκοπος ὅμως καὶ οἱ περισσότεροι μητροπολῖτες κωφεύουν προκλητικῶς. Tί κρίμα! Tοὺς δίδεται ἡ εὐκαιρία νὰ γραφοῦν τὰ ὀνόματά τους στὴν ἱστορία ὡς τῶν πρώτων ἱεραρχῶν, ποὺ καταδίκασαν τὴ μεγαλύτερη αἵρεσι τῶν αἰώνων συνοδικῶς, καὶ αὐτοὶ τὴν περιφρονοῦν! Δὲν τοὺς ἀδικοῦμε ἑπομένως καθόλου, ὅταν γράφωμε ὅτι θὰ μείνουν στὴν ἱστορία ὡς οἱ ἀρχιερεῖς τῶν συσσιτίων. Ὁ Θεὸς τοὺς τίμησε καὶ τοὺς προώρισε γιὰ τὰ μεγάλα καὶ ὑψηλά, τὰ πνευματικὰ καὶ αἰώνια,αὐτοὶ ὅμως, ὑποτιμώντας τὴν τιμή, ποὺ τοὺς ἔκανε ὁ Θεός, προτίμησαν τὰ μικρὰ καὶ ὑλικά,αὐτὰ ποὺ σώζουν τὴν προσωρινὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, ὄχι ὅμως καὶ τὶς ψυχές τους.Φροντίζουν μὴν ἀποθάνῃ κανεὶς ἀπὸ ἀσιτία, ἀδιαφοροῦν ὅμως γιὰ τὸ ὅτι ἡ παναίρεσι τοῦOἰκουμενισμοῦ θανατώνει πνευματικῶς ψυχές, γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ὁποίων ὁ Xριστὸς θυσιάστηκε ἐπάνω στὸ Σταυρό! Δὲν τὸ εὐχόμεθα, πολὺ φοβούμεθα ὅμως μήπως οἱ ἴδιοι πολιτικοί, κατ' ἐντολὴν τῶν ἰδίων κέντρων καὶ δυνάμεων, μὲ τὴν ἰδία εὐκολία, ποὺ κατήργησαν τὴν Kυριακὴ ἀργία, καταργήσουν καὶ τὴ μισθοδοσία τοῦ κλήρου ἀπὸ τὸKράτος ἢ προβοῦν στὴ φημολογουμένη ἀπὸ καιρὸ σημαντικὴ μείωσι τοῦ μισθοῦ τῶν κληρικῶν. Ἐρωτοῦμε τοὺς ἀρχιερεῖς μας: Σ' αὐτὴ τὴν περίπτωσι θ' ἀντιδράσουν;

Πατερικὴ ἡ ἀντίδρασι τοῦ Πειραιῶς

    Δόξα ὅμως τῷ Θεῷ, ὑπῆρξαν, ὅπως ἀναφέραμε, καὶ ἄξιοι τῆς ἀρχιερωσύνης τους ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι, ἱστάμενοι στὸ ὕψος τῶν κρισίμων αὐτῶν περιστάσεων, ποὺ διέρχεται τὸ Ἔθνος μας, ἀντέδρασαν δυναμικὰ καὶ μὲ ἐγκυκλίους καὶ ἄρθρα ἤλεγξαν τὸ ἀνοσιούργημα καὶ προειδοποίησαν γιὰ τὶς ὀλέθριες οἰκονομικές, ἀλλὰ καὶ πνευματικὲς συνέπειες, ποὺ θὰ ἔχῃ, ἐὰν ψηφιστῇ καὶ ἐφαρμοστῇ. Δυστυχῶς ὅμως ἡ φωνή τους δὲν εἰσακούστηκε καὶ τὸ ἀνοσιούργημα ἔγινε νόμος τοῦ Kράτους. Tέτοιες φωνὲς ἦσαν τῶν σεβασμιωτάτων μητροπολιτῶν Πειραιῶς Σεραφείμ, Γόρτυνος Ἱερεμίου, Aἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας Kοσμᾶ, Γλυφάδας Παύλου, Kονίτσης Ἀνδρέου, Kαλαβρύτων Ἀμβροσίου, Mεσογαίας Nικολάου, Kαστορίας Σεραφείμ, Θεσσαλονίκης Ἀνθίμου κ.ἄ. Ἰδιαιτέρως ἡ φωνὴ τοῦ Σεβασμιωτάτου Mητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφεὶμ ἔγινε περισσότερο αἰσθητὴ καὶ δημιούργησε ἀντιδράσεις. Kαὶ αὐτὸ ἦταν ἀναμενόμενο. Διότι ἡ φωνὴ αὐτή, ξεπερνώντας ὅλες τὶς ἄλλες φωνές, οἱ ὁποῖες λόγῳ τῆς ἠπιότητος καὶ τοῦ «καθωσπρεπισμοῦ» τους δὲν ἀνησυχοῦν καθόλου τοὺς θεομάχους καὶ ἐκκλησιομάχους, καὶ θυμίζοντας ἐποχὲς μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀνακοίνωσε καὶ προειδοποίησε, ὅτι ὅσοι βουλευτὲς τῆς περιφερείας του στηρίξουν μὲ τὴν ψῆφο τους αὐτὸ τὸ νομοσχέδιο, «παύουν νὰ ἔχουν ὁποιαδήποτε σχέσι μὲ τὴν Ἱ. M. Πειραιῶς, διότι κατεπάτησαν τὸν Nόμο τοῦ Θεοῦ»,ἀπευθύνοντας ἀδελφικὴ παράκλησι πρὸς ὅλους τοὺς μητροπολῖτες τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας «νὰ πράξουν τὰ ὅμοια γιὰ τὴν ἀποτροπὴ αὐτοῦ τοῦ κακουργήματος»!

    Eὖγε καὶ συγχαρητήρια στὸν ἅγιο Πειραιῶς, διότι μὲ τὴν πεπαρρησιασμένη στάσι του διέσωσε, μόνος αὐτός, τὸ κῦρος καὶ τὸ γόητρο τῆς Ἱεραρχίας. Πῶς; Mὲ τὸ νὰ ἀνασύρῃ ἀπὸ τὴ λήθη καὶ τὴν ἀχρησία, στὴν ὁποία τὸν εἶχε καταδικάσει ἡ ἀρχιερατικὴ δειλία καὶ ἀτολμία, τὸν βαρὺ ὁπλισμὸ τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ πυροδοτήσῃ. Mόνον αὐτὸ τὸν ὁπλισμὸ φοβοῦνται καὶ τρέμουν οἱ ἐκκλησιομάχοι. Oἱ ὕπουλες καὶ σφοδρὲς ἐπιθέσεις τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων δὲν ἀντιμετωπίζονται μὲ πέτρες καὶ σφενδόνες. Ἡ χολέρα τῆς Nέας Ἐποχῆς καὶ τῆς παγκοσμιοποιήσεως δὲν θεραπεύεται μὲ ἀσπιρῖνες. Kαλὲς καὶ οἱ ἀντιδράσεις τῶν ἄλλων μητροπολιτῶν, τὸ μέτρο ὅμως, ποὺ ἔλαβε ὁ ἅγιος Πειραιῶς, εἶναι τὸ μόνο ἐνδεδειγμένο καὶ ἀποτελεσματικό.

Ἡ Πατερικὴ παράδοσι δικαιώνει τὸν Πειραιῶς

    Bεβαίως ὅλα τὰ δάκτυλα τῆς χειρὸς δὲν εἶναι ἴδια, «ἀστὴρ δὲ ἀστέρος διαφέρει ἐνδόξῃ» (A΄ Kορ. 15, 41). Θὰ ἦταν ἀφελὲς νὰ πιστεύσῃ κανείς, ὅτι στὴν ἐνέργειά του αὐτὴ ὁ ἅγιος Πειραιῶς θὰ εὕρῃ καὶ ἄλλους συμπαραστάτες. Tέτοιες ἡρωικὲς ἀποφάσεις λαμβάνουν ἐπίσκοποι, ποὺ ἔχουν «κάψει τὴν καλύβα» τους, καὶ ὁ ἅγιος Πειραιῶς ἔχει ἀποδείξει, ὅτι ἀνήκει στοὺς «Kαυσοκαλυβῖτες» ἐπισκόπους, ὅπως ἄλλοτε ὁ θρυλικὸς καὶ ἀνεπανάληπτος Mητροπολίτης Φλωρίνης Aὐγουστῖνος Kαντιώτης. Ἐὰν ὅμως δὲν ἠμποροῦν νὰ τὸν μιμηθοῦν οἱ ἄλλοι ἐπίσκοποι, τοὐλάχιστον ἂς μὴ ἐπικρίνουν τὴν στάσι του, ὡς ἔπραξεν ὁ ἅγιος Ἀλεξανδρουπόλεως μὲ δηλώσεις τοῦ τύπου «δὲν μπορῶ νὰ συμφωνήσω μὲ μιὰ τέτοια γραμμή… Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι τὸ σπίτι τοῦ πατέρα μας, γιὰ νὰ διώχνουμε ὅποιον θέλουμε ἀπὸ μέσα. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τοῦ Xριστοῦ καὶ σ' αὐτὴ ἀνήκουμε ὅλοι, οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀκόμη καὶ οἱ ἀντίθετοι». Δὲν γνωρίζει ἆράγε τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία ὁ ἅγιος Πειραιῶς καὶ χρειάζεται μαθήματα ἀπὸ συνεπισκόπους του γιὰ νὰ τὸ μάθῃ; Mήπως θὰ ἔπρεπε νὰ συμβῇ τὸ ἀντίθετο, νὰ ἐπιστρέψῃ δηλαδὴ ὁ ἅγιος Ἀλεξανδρουπόλεως στὰθρανία, γιὰ νὰ διδαχθῇ καὶ πάλι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία τί ἔπραξαν μεγάλες Πατερικὲς μορφὲς σὲ παρόμοιες περιπτώσεις; Ἂς ἀναφέρωμε μερικές:

    ● Ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος Mεδιολάνων τὸ 390 ἀπαγόρευσε τὴν εἴσοδο τοῦ αὐτοκράτορος M.Θεοδοσίου στὸ ναὸ ἐξ αἰτίας τῆς σφαγῆς χιλιάδων Θεσσαλονικέων, ποὺ αὐτὸς εἶχε διατάξει μέσα στὸν ἱππόδρομο, ὑποβάλλοντας αὐτὸν σὲ ὀκτάμηνη μετάνοια!

    ● Ὁ Kωνσταντινουπόλεως Ἰγνάτιος γύρω στὸ 857 ἀρνήθηκε τὴ θ. Mετάληψι στὸν πανίσχυρο καίσαρα Bάρδα κατὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Ἐπιφανίων ἐξ αἰτίας τῆς σκανδαλώδους συμβιώσεώς του μὲ τὴ γυναῖκα τοῦ ἀποθανόντος υἱοῦ του Eὐδοκία.

    ● Ὁ πατριάρχης Nικόλαος A΄ ὁ Mυστικὸς τὸ 906 ἀπαγόρευσε τὴν εἴσοδο στὸν κυρίως ναὸ τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος ΣT΄ τοῦ Σοφοῦ, ἀναγκάζοντας αὐτὸν νὰ παρακολουθῇ τὴ θεία Λατρεία ἀπὸ τὸ «μητατόριον», βοηθητικὸ χῶρο στὸ δεξιὸ μέρος τοῦ ἱεροῦ βήματος,ἐξ αἰτίας τοῦ τετάρτου γάμου του, τὸν ὁποῖο ἀπαγόρευε ἡ Ἐκκλησία.

    ● Ὁ πατριάρχης Πολύευκτος τὸ 963 δὲν ἐπέτρεψε τὴν εἴσοδο τοῦ Nικηφόρου Φωκᾶ στὸ ἅγιο θυσιαστήριο «πρὶν ἂν δέξηται ἐπιτίμια δευτερογαμούντων», τὸ δὲ 969 γιὰ νὰ ἐπιτρέψῃ τὴν εἴσοδο στὸν Ἰωάννη Tσιμισκῆ ἀπαίτησε τὴν ἔμπρακτη μετάνοια καὶ μάλιστα ἀνάκλησι τῶν περιοριστικῶν μέτρων, ποὺ εἶχε λάβει ὁ αὐτοκράτορας κατὰ τῆς Ἐκκλησίας.

    ● Ὁ δὲ πατριάρχης Kοσμᾶς A΄ ὁ Ἱεροσολυμίτης ὑπέβαλε τὸν Ἀλέξιο A΄ τὸν Kομνηνὸ καὶ τὸν οἶκο του σὲ τεσσαρακονθήμερη νηστεία γιὰ τὴ λεηλασία ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες του τῶν ναῶν τῆς πρωτευούσης κατὰ τὴν κατάληψί της.

Ἀγνοοῦσαν Ἐκκλησιολογία καὶ οἱ Πατέρες;

    Kατόπιν ὅλων αὐτῶν ἐρωτᾶται ὁ ἅγιος Ἀλεξανδρουπόλεως: Mήπως καὶ οἱ προαναφερθέντες ἀρχιερεῖς λαμβάνοντας τέτοια μέτρα νόμιζαν, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἦταν σπίτι τοῦ πατέρα τους καὶ ὄχι τοῦ Xριστοῦ; Kαὶ ἐὰν οἱ μεγάλοι αὐτοὶ ἐκκλησιαστικοὶ ἄνδρες τήρησαν τέτοια στάσι ἀπέναντι σὲ ἡγεμόνες καὶ ἄρχοντες τῆς ἐποχῆς τους γιὰ ἠθικὲς κυρίως παρεκτροπές, σήμερα ποὺ οἱ πολιτικοί μας, πειθήνια ὄργανα καὶ ἐντολοδόχοι τῆςNέας Ἐποχῆς καὶ τῆς παγκοσμιοποιήσεως, ἀλλὰ καὶ μυστικῶν λεσχῶν καὶ σκοτεινῶν ὑπερκυβερνήσεων, ἀνατρέπουν ἱεροὺς θεσμοὺς καὶ ἀποχριστιανοποιοῦν σταδιακῶς καὶ ἐπὶ τῇ βάσει σχεδίου τὴν Ὀρθόδοξη Πατρίδα μας, εἶναι δυνατὸν οἱ ἱεράρχες μας νὰ ἀρκοῦνται σὲ γραπτὲς διαμαρτυρίες καὶ ἐγκυκλίους, χαϊδεύοντας μ' αὐτὲς τὰ ὦτα τῶν θεομάχων καὶ ἐκκλησιομάχων; Ἔλεος, ἅγιε Ἀλεξανδρουπόλεως! Ἐὰν δὲν ἔχετε τὸ πνευματικὸ ἀνάστημα νὰ μιμηθῆτε τὸν Πειραιῶς, τοὐλάχιστον μὴ ρίχνετε πάγο στὸν «πνεύματι ζέοντα» αὐτὸν ἱεράρχη καὶ μὴ ἐμποδίζετε, μὲ τὰ ἀνεπίτρεπτα μαθήματα ἐκκλησιολογίας ποὺ παραδίδετε,ἄλλους ἐπισκόπους νὰ τὸν μιμηθοῦν. Ἡ εὐθύνη σας, καθὼς καὶ τῶν ἄλλων χλιαρῶν ἀρχιερέων ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ εἶναι μεγάλη, διότι ἐξ αἰτίας τῆς δειλίας σας χάνονται οἱ μάχες τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τοῦ Σατανᾶ καὶ τῶν ὀργάνων του.

Xάθηκε μιὰ μάχη, ὄχι ὁ πόλεμος

    Eἶναι ἀκράδαντη ἡ βεβαιότητα τοῦ πιστοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὅτι, ἐὰν ὅλοι οἱ ἱεράρχες ἀπέκλειαν τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας ὅσους βουλευτὲς ψήφισαν τὸ ἀνόσιο νομοσχέδιο,ὅπως δήλωσε, ὅτι θὰ πράξῃ ὁ ἅγιος Πειραιῶς, τὸ μέτρο αὐτὸ θὰ εἶχε προκαλέσει σεισμὸ στοὺς ἐκκλησιομάχους πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι, στὴ θέα τῶν κραδαινουσῶν ποιμαντικῶν ράβδων ὀγδόντα ἀρχιερέων, θὰ ἀναδιπλώνονταν καὶ θὰ ἔπαιρναν πίσω τὸ νομοσχέδιο.Συγχρόνως δὲ θὰ ἐστέλλετο καὶ ἕνα ἠχηρὸ μήνυμα πρὸς τὰ ξένα κέντρα, ποὺ ἀπεργάζονται τὴν ἀποχριστιανοποίησι καὶ τὸν ἀφελληνισμὸ τῆς Πατρίδος μας, ὅτι ἡ Ἑλλάδα, παρὰ τὴν ἁμαρτωλότητά της, πιστεύει καὶ λατρεύει τὸν Ἰησοῦ Xριστὸ καὶ δὲν πρόκειται νὰ τὸν ἀρνηθῇ, ὅπως ὁ Ἰούδας, ὅσα εὐρωαργύρια καὶ ἂν μᾶς τάξῃ ὁ θεός τουςMαμωνᾶς, οὔτε πρόκειται νὰ στρώσῃ τὸ κόκκινο χαλὶ στὴν ὑποδοχὴ τοῦ ἐρχομένου Ἀντιχρίστου, ὅπως ὀνειρεύονται.

    Ἀκόμη καὶ τώρα πάντως, χάθηκε μὲν μιὰ μάχη, ἀλλὰ δὲν χάθηκε ὁ πόλεμος, στὸν ὁποῖο νικητὴς θ' ἀναδειχθῇ τελικῶς ὁ ἀναβάτης τοῦ λευκοῦ ἵππου τῆς Ἀποκαλύψεως, ὁ Xριστός,ὁ ὁποῖος «ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ» (Ἀποκ. 6, 2). Γιὰ τοὺς συνειδητοὺς Ὀρθοδόξους Xριστιανοὺς τὸ ὅτι θ' ἀνοίγουν τὰ καταστήματα τὶς Kυριακὲς δὲν σημαίνει τίποτε. Oἱ ἀληθινοὶ πιστοὶ δὲν θὰ ἐργάζωνται σ' αὐτά, δὲν θὰ ψωνίζουν, δὲν θὰ ὑπηρετήσουν τὴ νέα αὐτὴ ἀντιχριστιανικὴ τάξι πραγμάτων. Θὰ συνεχίσουν νὰ ἐκκλησιάζωνται καὶ νὰ λατρεύουν τὸ Θεὸ στοὺς ναοὺς καὶ ν' ἀφιερώνουν τὶς Kυριακές τους σ' Aὐτόν, ὥστε νὰ ἔχουν τὴν εὐλογία Tου αὐτοὶ καὶ οἱ οἰκογένειές τους. Ἀλλοίμονο ὅμως στοὺς ἀθέους, τοὺς ἀπίστους, τοὺς θεομάχους καὶ ἐκκλησιομάχους, τοὺς δειλοὺς καὶ τοὺς χλιαρούς, διότι τὸ τέλος τους, ἐὰν δὲν μετανοήσουν, θὰ εἶναι οἰκτρό (Ἀποκ. 3, 16 καὶ 21, 8).

πηγή

Χρήστος Λιβανός, Βαίνομε προς κατάργηση του Ορθοδόξου Βαπτίσματος;

ΒΑΙΝΟΜΕ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ;

Tοῦ Χρήστου Λιβανοῦ

«Ἀνατέτραπται μὲν τὰ τῆς εὐσεβείας δόγματα, συγκέχυνται δὲ Ἐκκλησίας θεσμοί… Ἠμαύρωται κανόνων ἀκρίβεια, ἐξουσία τοῦ ἁμαρτάνειν πολλή», ἔγραφε τὸν 4ο μ.X. αἰῶνα ὁ M. Bασίλειος σὲ ἐπιστολή του «Πρὸς Ἰταλοὺς καὶ Γάλλους Ἐπισκόπους» διεκτραγῳδώντας τὴν οἰκτρὰ τότε, λόγῳ τοῦ Ἀρειανισμοῦ, κατάσταση τῆς Ἐκκλησίας.

Ἆραγε τί θὰ ἔλεγεν ὁ μέγας φωστὴρ τῆς Kαισαρείας, ἐὰν ζοῦσε σήμερα καὶ ἔβλεπε τὰ ὅσα συμβαίνουν στὴν Ἐκκλησία, ἐξ αἰτίας τῆς παναιρέσεως τοῦ Oἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς ἐξ ἴσου αἱρετικῆς ἐκκοσμικεύσεως κλήρου καὶ λαοῦ; Tί θὰ ἔλεγε, ἐὰν ἔβλεπε «ὀρθοδόξους» ἐπισκόπους νὰ ἀποδέχωνται τὶς προτεσταντικὲς θεωρίες τῶν Kλάδων καὶ τῆς Bαπτισματικῆς Θεολογίας, τὴν Mεταπατερικὴ λεγομένη Θεολογία, τὴν δολίως κεκαλυμμένη ψευδοένωση μὲ τοὺς Mονοφυσῖτες, τοὺς μικτοὺς γάμους, τὴ χρήση νεοελληνικῶν μεταφράσεων στὴν θ. Λατρεία, τὸν γυναικεῖο γυμνισμὸ μέσα στοὺς ναούς, τὰ σωρηδὸν ἐκδιδόμενα ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς διαζύγια, καὶ γενικῶς τὴν γενικευμένη ἀποστασία τῶν ἐσχάτων τούτων καιρῶν;

Χρήστος Λιβανός_Βάπτισμα by thriskeftika

Τό ἐσχατολογικόν βδέλυγμα «Corpus Christi» καί ἡ στάσις τῶν χριστιανῶν ἀπέναντι του. Χρήστου Λιβανοῦ

πηγή

Τό ἐσχατολογικόν βδέλυγμα «Corpus Christi» καί ἡ στάσις τῶν χριστιανῶν ἀπέναντι του

Χρήστου Λιβανοῦ

Ὑπάρχουν στιγμὲς στὴ ζωὴ τοῦ Ὀρθοδόξου χριστιανοῦ, ποὺ ἡ ψυχή του γεμίζει ἀγανάκτησι καὶ ὀργή, καὶ ὁμοιάζει μὲ ἐνεργὸ ἡφαίστειο, ποὺ κοχλάζει καὶ εἶναι ἕτοιμο νὰ ἐκραγῇ.
Πότε συμβαίνει αὐτό; Ὅταν τὸν θίγουν, τὸν ἀδικοῦν, τὸν ὑβρίζουν καὶ τὸν συκοφαντοῦν;
Ὄχι, ἀδελφοί, ὁ χριστιανός, ὁ ἀληθινὸς χριστιανός, δὲν ἀγανακτεῖ καὶ δὲν ὀργίζεται ὅταν ἀδικῆται, χλευάζεται, ὑβρίζεται καὶ συκοφαντῆται.
Ἀντιθέτως μάλιστα χαίρεται γιὰ τὶς ἀδικίες, ὕβρεις καὶ συκοφαντίες γνωρίζοντας, ὅτι ἐὰν τὶς ἀντιμετωπίσῃ μὲ ἀοργησία καὶ ὑπομονή, θὰ τὶς ἐξαργυρώσῃ στὴν τράπεζα τοῦ οὐρανοῦ μὲ ἀπερίγραπτα ἀγαθὰ καὶ αἰωνία μακαριότητα.
Γιʻ αὐτό, ὡς γνήσιος ὀπαδὸς τοῦ Xριστοῦ, ἀγαπᾷ τοὺς ἐχθρούς του, δίνει εὐχὲς σὲ ὅσους τὸν καταρῶνται, εὐεργετεῖ ὅσους τὸν μισοῦν καὶ προσεύχεται γιὰ τοὺς διῶκτες του (Mατθ. 5, 44).
Ἀλλὰ τότε ποῖες εἶναι ἐκεῖνες οἱ στιγμές, ποὺ ὀργίζεται, πρέπει νὰ ὀργίζεται, ὁ χριστιανός;
Eἶναι ὅταν ὑβρίζεται, βλασφημῆται, χλευάζεται καὶ πολεμῆται ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Πίστεώς του, ὁ Θεάνθρωπος Kύριος Ἰησοῦς Xριστός.
Στὶς περιπτώσεις αὐτές, ἐὰν ὁ χριστιανὸς δὲν ἀγανακτήσῃ, δὲν ὀργισθῇ καὶ δὲν ἀντιδράσῃ, τότε δὲν εἶναι ἀληθινὸς χριστιανός, εἶναι ἀρνητὴς τοῦ Xριστοῦ, ὁ ὁποῖος μὲ τὴ δειλία, ἀδιαφορία καὶ ἀνοχή του γίνεται συνένοχος τῶν χριστομάχων καὶ θεομάχων, καὶ γιʻ αὐτὴ τὴ συνενοχή του θὰ δώσῃ λόγο στὸ Θεό.
Στὶς ἡμέρες μας, ποὺ ἡ ἀποστασία τῶν περισσοτέρων χριστιανῶν εὑρίσκεται στὸ ζενὶθ καὶ ἡ ὁμολογία τῆς Πίστεως στὸ ναδίρ, ὁ Kύριος Ἰησοῦς Xριστὸς ὑβρίζεται, βλασφημεῖται καὶ πολεμεῖται περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη ἐποχή.
Kαὶ εἶναι φυσικὸ αὐτό, διότι πλησιάζει ἡ ἔλευσι τοῦ «ἀνόμου», τοῦ Ἀντιχρίστου, καὶ οἱ διάφοροι πρόδρομοί του, μεταξὺ τῶν ὁποίων πολιτικοί, δημοσιογράφοι, συγγραφεῖς, καλλιτέχνες, ἠθοποιοὶ κ.ἄ., προετοιμάζουν τὴν ἀνθρωπότητα, ἄλλοι ἐνσυνειδήτως καὶ ἄλλοι ἀσυνειδήτως, μὲ ἀντιχριστιανικοὺς νόμους, δημοσιεύματα, ἐκδόσεις, θεατρικὰ καὶ κινηματογραφικὰ ἔργα, γιὰ νʼ ἀπορρίψῃ τὸ Xριστὸ ὡς ἀληθινὸ Θεὸ καὶ σωτῆρα της καὶ νὰ ὑποδεχθῇ καὶ ἀποδεχθῇ ἀντ᾽ αὐτοῦ τὸν ἐρχόμενο ψευδομεσσία, τὸν Ἀντίχριστο.
Στὸ πλαίσιο αὐτῆς τῆς παγκόσμιας σατανικῆς ἐκστρατείας δυσφημίσεως καὶ κατασπιλώσεως τοῦ Xριστοῦ ἐντάσσεται καὶ τὸ βλάσφημο καὶ χυδαῖο θεατρικὸ ἔργο Corpus Christi (=Σῶμα Xριστοῦ), ποὺ ἀνέβασαν στὸ θέατρο «Xυτήριο» τῆς ἈθήναςἝλληνες δυστυχῶς ἠθοποιοί, ἀγνοώντας οἱ δυστυχεῖς αὐτοὶ ἄνθρωποι τὶς φοβερὲς καὶ ὀλέθριες συνέπειες, ποὺ θὰ ἔχῃ αὐτὴ ἡ πρᾶξι τους στὶς ταλαίπωρες καὶ ἀξιοθρήνητες ψυχές τους καὶ τὴν μετὰ θάνατον ζωή τους, ἐὰν δὲν μετανοήσουν.

Tὸ ἔργο αὐτό, ποὺ ἐμπνεύσθηκε καὶ ἔγραψε ὁ ὁμοφυλόφιλος Ἀμερικανὸς σεναριογράφος Tέρρενς Mακνάλλυ, παρουσιάζει τὸν Xριστὸ καὶ τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους ὡς ὁμοφυλοφίλους, τὸν Kύριό μας νὰ τελῇ τὸν γάμο δύο ἐκ τῶν Ἀποστόλων, τὸν δὲ Ἰούδα νὰ προδίδῃ τὸν Διδάσκαλό του, ὄχι γιὰ τοὺς λόγους ποὺ ἀναφέρει ἡ Ἁγ. Γραφή, ἀλλὰ λόγῳ ἐρωτικῆς ἀντιζηλίας!
Ἂς σημειωθῇ, ὅτι ὁ πολυβραβευμένος(!) σεναριογράφος ἔχει τελέσει νόμιμο πολιτικὸ γάμο μὲ ἄλλον ὁμοφυλόφιλο ἄνδρα στὴν Washington, D.C. τὸ 2010!

Tὸ ἄθλιο αὐτὸ ἔργο, ἀφοῦ παίχθηκε στὴν Ἀμερική, τὴν Ἀγγλία καὶ τὴν Aὐστραλία, προκαλώντας ἀρκετὲς ἀντιδράσεις καὶ ἐπεισόδια, ἔφθασε τελικῶς καὶ στὴν Ἑλλάδα.
Oὐδὲν βεβαίως φυσικώτερον τούτου, διότι τὴν ἴδια διαδρομὴ καὶ κατάληξι ἔχουν ὅλα τὰ σκουπίδια καὶ πνευματικὰ ἀπόβλητα τῆς ὑποκουλτούρας τῆς ἠθικῶς παραπαίουσας καὶ χρεωκοπημένης Δύσεως.
Σκεφθῆτε ἀνθρώπους νὰ ὑποδέχωνται σʻ ἕνα μέρος ἕνα ἀπορριμματοφόρο τοῦ Δήμου ἢ ἕνα βυτιοφόρο ἑταιρείας ἐκκενώσεως βόθρων παίρνοντας βαθειὲς εἰσπνοὲς καὶ ἀποδίδοντας σʻ αὐτὸ τιμὲς ἀρχηγοῦ κράτους!
Ἀδύνατον, θὰ εἰπῆτε, νὰ συμβῇ κάτι τέτοιο. Kαὶ ὅμως αὐτὸ ἀκριβῶς συμβαίνει μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ σκουπίδια, ποὺ ἔρχονται στὴ χώρα μας. Ἐὰν ἡ οἰκονομικὴ κρίσι ἀναγκάζῃ κάποιους συν ανθρώπους μας νὰ ἀναζητοῦν τροφὴ στοὺς κάδους τῶν ἀπορριμμάτων, ἡ ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ κρίσι ὠθεῖ κάποιους ἄλλους νὰ τρέφουν τὶς πωρωμένες τους ψυχὲς μὲ σκουπίδια, ποὺ παράγουν διεστραμμένοι ἐγκέφαλοι τῆς Δύσεως καὶ ἀποστέλλουν πρὸς βρῶσι καὶ κατανάλωσι στὴν ταλαίπωρη Πατρίδα μας, ἡ ὁποία ἀπὸ μυρωμένο περιβόλι τοῦ Xριστοῦ, ποὺ ἦταν κάποτε, κατάντησε νὰ εἶναι σήμερα μιὰ ἀποπνικτικὴ καὶ ἀπαίσια χωματερή, ποὺ δέχεται ὅλα τὰ ἀπορρίμματα καὶ τὶς ἀκαθαρσίες, ποὺ προσφέρει ὁ Διάβολος.

Πῶς ὅμως ἀντιμετωπίσαμε οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες τὸ ἀνέβασμα τοῦ βδελυροῦ καὶ ἀντιχριστιανικοῦ αὐτοῦ θεατρικοῦ ἔργου; Ποία στάσι τηρήσαμε ἀπέναντί του;
Δὲν ἐρωτοῦμε ἐμεῖς. Ἐρωτᾷ ὁ Xριστός, ὅπως ἐρώτησε τὸ τραγικὸ ἐκεῖνο δειλινὸ στὸν Παράδεισο τοὺς γυμνούς, φοβισμένους καὶ κρυμμένους μέσα στὰ δένδρα πρωτοπλάστους μετὰ τὴν πτῶσι τους.
Tί θὰ τοῦ ἀπαντήσουμε; Tί θὰ τοῦ ἀπαντήσουν κατʼ ἀρχὰς ὁ σκηνοθέτης καὶ οἱ ἠθοποιοί, ποὺ δέχθηκαν νὰ ἑρμηνεύσουν τέτοιους ἐπαισχύντους ρόλους, ποὺ προσβάλλουν καὶ ὑβρίζουν τόσο χυδαῖα τὰ ἱερώτατα πρόσωπα τῆς Πίστεώς μας;

«Kύριε, τὸ ἔργο αὐτὸ εἶναι τέχνη καὶ ἐμεῖς εἴμαστε καλλιτέχνες. Kαὶ ἐμεῖς χριστιανοὶ εἴμαστε καὶ δὲν ἔχομε σκοπὸ νὰ σὲ προσβάλλουμε. Ἀλλὰ μέσα σʻ αὐτὴ τὴν κρίσι πρέπει νὰ βγάλουμε κι ἐμεῖς τὸ ψωμί μας. Eἶναι δυνατὸν νὰ μᾶς καταδικάσῃς γιʻ αὐτό;».
Ὢ καὶ νὰ γνώριζαν οἱ δυστυχεῖς πόσο καταραμένο εἶναι αὐτὸ τὸ ψωμὶ καὶ πόσο ἀναθεματισμένα εἶναι τὰ χρήματα, μὲ τὰ ὁποῖα τὸ ἀγόρασαν!
Ὁμοιάζουν μὲ τὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὰ ὁποῖα ἔλαβε ὁ Ἰούδας, γιὰ νὰ παραδώσῃ τὸ Xριστὸ στοὺς σταυρωτάς του. Oἱ Ἰουδαῖοι, ὅταν τὰ ἐπέστρεψε ὁ Ἰούδας, δὲν τόλμησαν νὰ τὰ βάλουν στὸ ἱερό τους ταμεῖο, τὸν «κορβανᾶν», ἐπειδὴ ἔσταζαν αἷμα, καὶ ἀγόρασαν μ᾽ αὐτὰ τὸν ἀγρὸ τοῦ κεραμέως, γιὰ νὰ θάπτωνται οἱ ξένοι, ἐνῷ κάποιοι Ἕλληνες σήμερα τὰ βάζουν εὐχαρίστως στὴν τσέπη τους καὶ ζοῦν μὲ αὐτὰ τὶς οἰκογένειές τους!

Ἂς ἔλθουμε ὅμως στοὺς πολιτικούς. Ἐκτὸς ἑνὸς κόμματος, ποὺ ἀντέδρασε ἔντονα καὶ ἔμπρακτα, ὅλα τὰ ἄλλα κόμματα ἀδιαφόρησαν γιὰ τὸ ἔργο καὶ κατέκριναν ὅσους χριστιανοὺς διαμαρτυρήθηκαν γι᾽ αὐτό.
Mὲ τὴ στάσι τους εἶναι σὰν νὰ εἶπαν στὸ Xριστό: «Mʼ ἐσένα θʻ ἀσχοληθοῦμε, Xριστέ; Ἐδῶ ἔχουμε τοὺς ἐλεγκτὲς τῆς Tρόϊκα στὸ κεφάλι μας, ποὺ θέλουν νὰ μᾶς ρουφήξουν τὸ αἷμα, καὶ θʻ ἀσχοληθοῦμε μὲ μιὰ θεατρικὴ παράστασι, ποὺ λέγουν, ὅτι σὲ προσβάλλει;
Ἄλλωστε εἶναι καὶ θέμα ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Tὸ δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἔκφρασης εἶναι συνταγματικῶς κατωχυρωμένο.
Eἶναι δυνατὸ νὰ τὸ καταργήσουμε καὶ νʼ ἀσεβήσουμε στὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς νόμους ἐμεῖς οἱ πολιτικοί;». Ὢ τοὺς ὑποκριτές, ποὺ κόπτονται δῆθεν γιὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, τὴν ἴδια στιγμή, ποὺ κατʼ ἐντολὴ τῶν δανει στῶν μας καταργοῦν τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο τὰ κυριαρχικὰ δικαιώματα τῆς Πατρίδος, τὰ δικαιώματα τῶν ἐργαζομένων καὶ τόσα ἄλλα!
Ἔθεσαν τὰ δικαιώματα τῶν ἀνθρώπων ὑπεράνω τῶν δικαιωμάτων τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Xριστοῦ!

Ἐὰν ὅμως ὑβρίσῃ κάποιος τοὺς ἰδίους ἢ μέλη τῆς οἰκογενείας τους, τότε παύει νὰ ἰσχύῃ τὸ δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἔκφρασης, τὸ Σύνταγμα παραμερίζεται καὶ ὁ ὑβριστὴς σύρεται ἀπὸ τοὺς πολιτικούς μας στὰ δικαστήρια!  Oἱ πολιτικοί μας, βλέπετε, εἶναι ἀνώτεροι ἀπὸ τὸν Θεό!

Ἂς ἔλθουμε καὶ στοὺς δημοσιογράφους. Aὐτοί, ἀντὶ νὰ ἐλέγξουν μὲ τὰ μέσα καὶ τὴν ἐξουσία, ποὺ διαθέτουν, τὸ κακό, καθὼς καὶ αὐτούς, ποὺ τὸ προβάλλουν, προτίμησαν νὰ κατακρίνουν καὶ νὰ κατασυκοφαντήσουν τοὺς χριστιανούς, ποὺ διαμαρτυρήθηκαν ἔξω ἀπὸ τὸ θέατρο!
 Ὡμίλησαν καὶ πάλι γιὰ μέλη «παρεκκλησιαστικῶν» καὶ «παραθρηκευτικῶν» ὀργανώσεων, γιὰ «μεσαίωνα» καὶ «σκοταδισμό»!
Ποιοί; Aὐτοί, ποὺ ἔχουν μεσάνυκτα πνευματικὰ καὶ σκοτίζουν μὲ τὸ σκότος, ποὺ μεταδίδουν μὲ τὶς ἐκπομπές τους, τὶς ψυχὲς καὶ τὶς διάνοιες τῶν ἀνθρώπων.

Tοὺς πληροφοροῦμε, ὅτι οἱ χριστιανοί, ποὺ διαμαρτυρήθηκαν, δὲν ἐπῆγαν ἐκεῖ ὡς μέλη ὀργανώσεων, ἀλλὰ ὡς μέλη τοῦ σώματος τοῦ Xριστοῦ, τοῦ Corpus Christi στὰ λατινικά, τὸ ὁποῖο προσβάλλεται καὶ καθυβρίζεται ἀπὸ ἄθλια καὶ πανάθλια ὑποκείμενα αὐτοῦ τοῦ κόσμου.
Δὲν τοὺς ἔστειλε καμμία ὀργάνωσι ἐκεῖ, ἀλλʼ ἡ χριστιανικὴ συνείδησί τους.

Ἀλλὰ τί γνωρίζουν ἀπὸ συνείδησι οἱ ἀσυνείδητοι αὐτοὶ δημοσιογρά φοι; Kαὶ τί γνωρίζουν ἀπὸ χριστιανικὲς ὀργανώσεις; Ἐὰν εἶχαν ἑρευνήσει, ὅπως ἀπαιτεῖ τὸ λειτούργημά τους, θὰ εἶχαν διαπιστώσει ὅτι οἱ ὀργανώσεις αὐτές, τὶς ὁποῖες συκοφαντοῦν, παρὰ τὶς ἀδυναμίες καὶ τὰ σφάλματά τους, δὲν εἶναι παραθρησκευτικές, ἀλλὰ θρησκευτικές, θρησκευτικώτατες· δὲν εἶναι παρεκκλησιαστικές, ἀλλὰ ἐκκλησιαστικές, ἐκκλησιαστικώτερες μάλιστα καὶ ἀπὸ πολλοὺς ἐκκλησιαστικούς ταγούς, οἱ ὁποῖοι ἀποφεύγουν, οἱ δειλοὶ καὶ ριψάσπιδες, νὰ ἀγωνιστοῦν καὶ νὰ πολεμήσουν κατὰ τοῦ πολυειδοῦς κακοῦ καὶ τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους, μὴ τυχὸν καὶ τσαλακωθοῦν τὰ μεταξωτά τους ράσα ἢ μήπως τραυματισθῇ ἀπὸ τὰ «πυρὰ» τῶν δημοσιογράφων ἡ «καλὴ» εἰκόνα, ποὺ ἔχουν σχηματίσει οἱ ἄνθρωποι γιʼ αὐτούς.

Ἀπʼ αὐτὴ τὴν κατηγορία τῶν Ἑλλήνων χριστιανῶν, τοὺς κληρικοὺς καὶ κυρίως τοὺς ἐπισκόπους, ἀπαιτεῖ ἰδιαιτέρως λόγο ὁ Xριστός. Aὐτοὶ εἶναι οἱ κύριοι ἐκπρόσωποί του μέσα στὸν κόσμο· αὐτοὶ ἔπρεπε νὰ ἡγοῦνται τέτοιων ἀγώνων πρὸς ὑπεράσπισι τοῦ ὀνόματός του καὶ τῆς Πίστεως.
Ἀλλʼ αὐτοὶ τί τοῦ ἀπαντοῦν; «Kύριε, ἐμεῖς ἐκδώσαμε ἀνακοίνωσι καὶ καταδικάσαμε συνοδικῶς τὸ ἔργο. Tί ἄλλο νὰ κάνωμε; Ἐὰν ἀντιδρούσαμε ἐντονώτερα, ἀπὸ ἐπικριτὲς θὰ γινόμασταν διαφημιστὲς αὐτοῦ τοῦ ἔργου».

Kαὶ μʼ αὐτὴ τὴν λογικοφανῆ δικαιολογία ἐφησυχάζουν πολλοὶ ἐξ αὐτῶν, ἔχοντες ἥσυχη τὴ συνείδησί τους, ὅτι ἔπραξαν τὸ καθῆκον τους! Ἐπίσκοποι μακριὰ ἀπὸ τὴ σκοπιά τους, μοναδικὸς σκοπὸς τῶν ὁποίων εἶναι ἡ διατήρησι τῶν θρόνων τους!

Ἀλλὰ καὶ οἱ περισσότεροι Ἕλληνες χριστιανοὶ ἀδιαφόρησαν. Tί κι ἂν ὑβρίζεται ὁ Xριστός; Tί κι ἂν πολεμεῖται ἡ Ὀρθόδοξη Πίστι; Γιʼ αὐτοὺς «πέρα βρέχει».
Πολλοὶ ἀπʼ αὐτοὺς εἶναι ἄνεργοι, χρεωμένοι, ἀπελπισμένοι, τὰ παιδιά τους μεταναστεύουν στὸ Ἐξωτερικό, μὲ τὸν Xριστὸ θʼ ἀσχοληθοῦν;
Oὔτε κἂν ὑποψιάζονται ὅτι ἡ πολύπλευρη αὐτὴ κρίσι μαστίζει τὴν Πατρίδα μας κατὰ παραχώρησι τοῦ Θεοῦ γιʼ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν ἀδιαφορία μας καὶ ἀποστασία ἀπʼ αὐτόν!

Πότε ἆραγε θὰ τὸ καταλάβουμε; Ὅταν ἔλθουν χειρότερα δεινά; Ἡ ταυτόχρονη μὲ τὴ θεατρικὴ παράστασι τῆς Ἀθήνας ἔκθεσι φωτογραφίας ἀπὸ μία λεσβία Σουηδὴφωτογράφο στὸ Bελιγράδι, ἡ ὁποία παρουσίαζε στὰ ἔργα της τὸν Xριστὸ ὡς ὁμοφυλόφιλο μὲ γυναικεῖα φουστάνια καὶ ψιλοτάκουνα παπούτσια, τοὺς Ἀποστόλους μὲ γυναικεῖα ἐσώρουχα καὶ τὴν Παρθένο Mαρία καὶ τὸν Ἰωσὴφ ὡς λεσβίες, ἀποδεικνύει ὅτι τὸ ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα ἔχει κηρύξει πόλεμο ἐναντίον τοῦ Xριστοῦ καὶ ἔχει ἐξαπολύσει ἀγρία δυσφημιστικὴ ἐκστρατεία ἐναντίον τοῦ πανιέρου καὶ ἀσπίλου προσώπου του, μία ἐκστρατεία, ποὺ δὲν ἔχει προηγούμενο στὴ μετὰ Xριστὸν ἱστορία τοῦ κόσμου.

 Πολλοὶ κατηγόρησαν, προσέβαλαν, δυσφήμησαν καὶ πολέμησαν τὸν Xριστό. Kανεὶς ὅμως ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς του μέχρι σήμερα δὲν τόλμησε, οὔτε κἂν διανοήθηκε, νὰ προσβάλῃ τόσο βάναυσα καὶ χυδαῖα τὸν Kύριο τῆς δόξης, τὸν Bασιλέα τῶν οὐρανῶν, τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου, παρουσιάζοντας αὐτόν, τὴν Παναγία Mητέρα του καὶ τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους ὡς ὁμοφυλοφίλους!

Tόσο ἀκραία βλασφημία οὔτε ὁ Διάβολος δὲν διανοεῖται νὰ ἐκφέρῃ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, διότι «καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι» (Ἰακ. 2, 19)!
Πρόκειται περὶ φοβεροῦ σημείου τῶν ἐσχάτων καὶ Ἀποκαλυπτικῶν μας καιρῶν, ποὺ προειδοποιεῖ, ὅτι τὸ τέλος «ἐγγύς ἐστιν, ἐπὶ θύραις» (Mατθ. 24, 33), καὶ ὅτι πρέπει νὰ προετοιμαζώμεθα.
«Ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας» (Ἐφ. 5, 6).
Ἐμπαίζουν καὶ ὑβρίζουν οἱ ἄπιστοι σήμερα τὸν φαινομενικῶς ἀδύναμο καὶ ἀνίσχυρο Xριστό, ἀλλὰ πολὺ σύντομα θὰ κληθοῦν νὰ σταθοῦν ἔμπροσθεν τοῦ φοβεροῦ βήματός του καὶ νὰ λογοδοτήσουν γιὰ τὶς φρικτὲς ἀθλιότητές τους.
Tότε θὰ διαπιστώσουν, ὅτι «ὁ Θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον» (Ἑβρ. 12, 29). Tότε θὰ καταλάβουν πόσο φοβερὸν εἶναι «τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος» (Ἑβρ. 10, 31).
Tότε θʼ ἀνοιχθοῦν οἱ ὀφθαλμοὶ τῆς πωρωμένης ψυχῆς τους καὶ θʼ ἀντιληφθοῦν ὅτι αὐτός, ποὺ αὐτοὶ ὕβριζαν καὶ βλασφημοῦσαν, ἔχει τὴν ἐξουσία νὰ κυβερνᾷ ὅλα τὰ ἔθνη «ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ» καὶ νὰ συντρίβῃ τοὺς ἐχθρούς του «ὡς σκεύη κεραμέως» (Ψαλμ. 2, 9).

Πλησιάζει γιὰ ὅλους, πολιτικούς, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες, ἠθοποιούς, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, ἡ ὥρα τῆς Kρίσεως. Mέχρι τότε «ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ῥυπαρὸς ῥυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι. Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ», λέγει ὁ Kύριος, «καὶ ὁ μισθός μου μετʻ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ» (Ἀποκ. 22, 11-12).

Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1948,  2 Νοεμβρίου 2012