O Άγιος Νικόλαος ο Θαυματουργός του πρεσβυτέρου Παναγιώτη Κιντή

Στις 6 Δεκεμβρίου,  η αγία μας εκκλησία εορτάζει την μνήμην μιας ξεχωριστής Πατερικής  μορφής ταπεινοφροσύνης, καλοσύνης και αγάπης. Την σεβάσμια μορφή του εν Αγίοις Πατρός ημών Νικολάου του Θαυματουργού.

Ήταν γόνος ευσεβών και πλούσιων γονέων. Αμέσως μετά τον θάνατο των γονέων του διέθεσε τα πλούτη του στους δυστυχείς και πεινασμένους συνανθρώπους  του. Γίνεται παράδειγμα αρετής στους πιστούς οπαδούς του Χριστού, με την πίστη του και την πραότητά του. Είχε πλούσια αγάπη που έβγαινε μέσα από την καρδιά του διότι μέσα του  είχε την πηγή της αγάπης τον ίδιο τον Θεό. Όταν βοηθούσε τους πτωχούς και τους πάσχοντας είχε την αίσθηση ότι έβλεπε στα πρόσωπά τους τον ίδιο τον Χριστό. Δεν λησμονούσε ποτέ τον λόγο Του «εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε». Και έτσι κέρδισε «τη πτωχεία τα πλούσια» τον ουρανόν.
Ο Άγιος Νικόλαος, αγαπητοί μου αναγνώστες, πρέπει να είναι πρότυπο κάθε χριστιανού. Όπως και ο ίδιος έγινε μιμητής του Ιησού Χριστού, της Αληθινής Αγάπης, έτσι και εμείς πρέπει να γίνουμε άνθρωποι της αγάπης για να απολαύσουμε την Βασιλεία των ουρανών.
Ο Άγιος Νικόλαος ας μας βοηθήσει.


Πηγές:
ο Λόγος του θεού π .Θωμά Παπαδόπουλου
Ελεύθερα Σαλπίσματα Επισκόπου Κανώπου Φιλήμονος
Το κήρυγμα του θείου λόγου  Μητροπολίτου. Πατρών Νικοδήμου

O Άγιος Σπυρίδων επιμέλεια του πρεσβυτέρου Παναγιώτη Κιντή

 

Προσωπικότητα φωτεινή, μορφή οδηγητική, αληθινός κολοσσός αρετής και φυσιογνωμία παγκόσμια είναι της Τριμυθούντος ο επίσκοπος, ο άγιος Σπυρίδων. Άνθρωπος, όπως λέμε εμείς σήμερα του βουνού και του κάμπου. Άνθρωπος της υπαίθρου, Και τέτοιος πραγματικά ήταν ο άγιος μας. Τέτοιοι ήσαν και οι γονείς του. Άνθρωποι αγρότες αλλά πολύ ενάρετοι και πιστοί. Γι' αυτό και το παιδί τους το ανέθρεψαν με προσοχή και φόβο θεού.
Το ανέθρεψαν, όπως λέγει κι ο θείος Παύλος «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου».
Η εξηγιασμένη ζωή του πολλά μπορεί να δώσει και να διδάξει και σήμερα στον καθένα, που απροκατάληπτα θα θελήσει να σκύψει και να μελετήσει τη θαυμαστή ζωή του. Γράμματα ο άγιος δεν έμαθε πολλά. Ούτε φοίτησε σε ανώτερες Σχολές, όπως οι άλλοι μεγάλοι ιεράρχες της Εκκλησίας. Η Αγία Γραφή όμως, το βιβλίο του θεού, ήταν ο καθημερινός κι αχώριστος σύντροφος του. Όπου πήγαινε, μαζί του την έπαιρνε. Από τα πρώτα του βήματα φρόντιζε να σκορπίσει παντού της Ορθοδοξίας τα αρώματα. Κάθε μέρα που περνούσε, ο ζήλος του για τη σωτηρία των γύρω του, μα κι η αγάπη κι η ταπείνωση του τον ανέβαζε και σε ψηλότερες βαθμίδες αρετής και ηθικής τελειώσεως. Και γινόταν για τις δύσκολες ημέρες της εποχής του, εποχής σκληρών διωγμών και ειδωλολατρίας, πρότυπο θάρρους και χριστιανικής ομολογίας. Στόν διωγμό, που εξαπέλυσε ενάντια στους χριστιανούς ο Μαξιμίνος (308-313) συνελήφθη κι ο ιερός Σπυρίδων. Ο φλογερός κι υπέρμαχος της χριστιανικής αλήθειας του Θεού επίσκοπος δεν μπορούσε να αγνοηθεί. Τα βασανιστήρια πολλά. Τους παλμούς της καρδιάς του και την αγάπη του όμως στον Χριστό τίποτα δεν μπόρεσε να μειώσει.
Μια ευφροσύνη πλημμύριζε ολόκληρο το είναι του, σαν σκεφτόταν ότι έπασχε για την πίστη του στον Σωτήρα Χριστό Η αγιότητά του υπήρξε θαυμαστή. Γι' αυτό κι ο Πανάγαθος Θεός πλούσια τον αντάμειψε από τον καιρό που ήταν ακόμη στη ζωή. Άπειρα είναι τα θαύματα που έκαμε με τη βοήθεια του Χριστού. Θαύματα μεγάλα, αναμφισβήτητα, συγκινητικά. Δίκαια η Εκκλησία του έδωκε την προσωνυμία του θαυματουργού
Το μήνυμα που μας στέλνει ο Αγιος Σπυρίδων είναι, πως κι εμείς μπορούμε να γίνουμε άγιοι.
Αγιος με την σχετική έννοια δεν είναι ο αναμάρτητος. Διότι αναμάρτητος είναι ο Χριστός. Άγιος είναι αυτός που αγωνίζεται ή καλύτερα· αυτός που πέφτει και σηκώνεται. Αυτός που σκοντάφτει και λασπώνεται εκατό φορές και σηκώνεται εκατόν μία. Έπεσες; λέγει ο ιερός Χρυσόστομος. Σήκω. Ξαναέπεσες; Και πάλι σήκω. Καί το τρίτον έπεσες; Καί το τρίτον σήκω και προχώρει. Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια του Αγίου Πατρός; Θάρρος όταν πέφτουμε, σκοντάφτουμε, αμαρτάνουμε, λυγίζουμε, λερώνουμε την σκέψη μας, τραυματίζουμε την καρδιά μας. Δεν απογοητευόμαστε. Το σφάλλειν καί το αμαρτάνειν είναι ανθρώπινο. Όλοι, αδελφοί μου, είμαστε αμαρτωλοί. Κανένας δεν είναι αναμάρτητος. Ο καθένας ξέρει τον εαυτό του. Αγωνιζόμαστε να γίνουμε καλύτεροι, νικώντας το κακό και την αμαρτία, συντασσόμενοι στο θέλημα του Θεού.


Αυτά μας διδάσκει ο Αγιος Σπυρίδων αλλά καί όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας. Αυτά καλούμεθα νά πράττουμε καί εμείς στη ζωή μας για νά επιτύχουμε τον αγιασμό της ψυχής μας , την τελείωση, την θέωση. Αυτός άλλωστε είναι και ο προορισμός του ανθρώπου εδώ κάτω στην γη.


Πηγές:
πηγή ζωής Θ. Θεοφυλάκτου