Οτι χίλια έτη εν οφθαλμοίς Σου, Κύριε, ως η ημέρα η εχθές ήτις διήλθε και φυλακή εν νυκτί». (Ψαλμός 89,4)
Είναι πάρα πολύ εύκολο να λησμονήσουμε την αλήθεια αυτών των λόγων καθώς και το πόσο γρήγορα αυτή η ζωή παρέρχεται.
Ο κόσμος αυτός μπορεί να μας αναλώσει με τις υλικές ανάγκες του, τις υποχρεώσεις του και τη διασκέδαση, κάνοντάς μας να ξεχνούμε ότι βαδίζουμε σε τεντωμένο σχοινί πάνω από την απέραντη αιωνιότητα.
Ανησυχούμε για τις ώρες,
τις ημέρες,
τα χρόνια,
αλλά τί είναι όλα αυτά;
Μήπως δεν είναι παρά μικροσκοπικές σταγόνες μέσα στον απέραντο ωκεανό της αιωνιότητας;
Πού είναι η ειρήνη μας;
Η απάντηση, φυσικά, βρίσκεται στον Χριστό.
Οι φτωχές μας ψυχές μπορεί να συνθλιβούν κάτω από την πίεση της μέριμνας για τον κόσμο τούτο,
ώστε δεν απομένει παρά να κράζουμε προς τον Χριστό:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Εκείνος πάντοτε ακούει.
Οι προσευχές μας ποτέ δε θα προσκρούσουν σε αυτιά που δεν ακούν.
Με την ελάχιστη προσπάθεια, που θα κάνουμε να αγαπήσουμε τον Χριστό,
Εκείνος μας κατακλύζει με το έλεός Του,
αν και δεν γνωρίζουμε πάντα τις εκδηλώσεις του ελέους Του.
τις ημέρες,
τα χρόνια,
αλλά τί είναι όλα αυτά;
Μήπως δεν είναι παρά μικροσκοπικές σταγόνες μέσα στον απέραντο ωκεανό της αιωνιότητας;
Πού είναι η ειρήνη μας;
Η απάντηση, φυσικά, βρίσκεται στον Χριστό.
Οι φτωχές μας ψυχές μπορεί να συνθλιβούν κάτω από την πίεση της μέριμνας για τον κόσμο τούτο,
ώστε δεν απομένει παρά να κράζουμε προς τον Χριστό:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Εκείνος πάντοτε ακούει.
Οι προσευχές μας ποτέ δε θα προσκρούσουν σε αυτιά που δεν ακούν.
Με την ελάχιστη προσπάθεια, που θα κάνουμε να αγαπήσουμε τον Χριστό,
Εκείνος μας κατακλύζει με το έλεός Του,
αν και δεν γνωρίζουμε πάντα τις εκδηλώσεις του ελέους Του.