Οσιος Υπατιος Ο Εν Ρουφινιαναις

Kείται θαλάσσης Yπάτιος πλησίον, Oς υπακούει συν Θεού φίλοις άνω.

Ο Όσιος Υπάτιος έζησε στα χρόνια των βασιλέων Ονωρίου και Αρκαδίου (395-480) και γεννήθηκε στη Φρυγία. Δεκαοκτώ χρονών έφυγε από τη πατρίδα του και πήγε στη Θράκη, οπου έγινε μοναχός και ασκήτευε σε κάποιο κοινόβιο. Από τη Θράκη, με άδεια του ηγουμένου του πήγε στη Χαλκηδόνα με συνοδεία δύο άλλων μοναχών και εκεί βρήκε τη Μονή του Ρουφίνου ακατοίκητη, έρημη και άγρια. Τότε ο Υπάτιος, μαζί με τους συνοδίτες του, την καθάρισε από τα αγκάθια και τα τριβόλια, που είχαν φυτρώσει από την πολυκαιρία και την έκανε κατοικήσιμη. Διότι από τον θάνατο του κτίτορα της Μονής Ρουφίνου, ο οποίος και τάφηκε σ' αυτή, οι μοναχοί εγκατέλειψαν αυτή και έτσι ερημώθηκε. Στη Μονή αυτή ο Υπάτιος, μαζί με άλλους μοναχούς, πέρασε αρκετά χρόνια, εργαζόμενος και τρεφόμενος από το εργόχειρό του. Αλλά κατόπιν έφυγε και πήγε πάλι στο προηγούμενο κοινόβιο του στη Θράκη. Όμως, οι μοναχοί της Μονής Ρουφίνου, ήλθαν τον ζήτησαν και τελικά τον πήραν στη Μονή τους σαν ηγούμενο. Έτσι, αφού έζησε με οσιότητα και έκανε αρκετά θαύματα απεβίωσε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα. (Περιττώς επαναλαμβάνεται ή μνήμη του, από ορισμένους Συναξαριστές και την 29η Μαΐου).

Οσιος Ιωσηφ Ο Αναχωρητης

Θείος συ κύκνος Iωσήφ εν τω τέλει, Θνήσκων μετ’ ωδής, ως κύκνους θνήσκειν λόγος.

Ο Όσιος Ιωσήφ ο αναχωρητής υπήρξε διάσημος για την εγκράτεια και την ταπεινοφροσύνη του. Για να αποφεύγει τους επαίνους του κόσμου, αποσυρόταν με τους μαθητές του και προσευχόταν και έψαλλε. Με τέτοιο πνεύμα αρετής, απεβίωσε ειρηνικά. Γι' αυτόν γράφει ο Ευεργετινός.

Αγιος Alban Πρωτομαρτυς Βρεταννιας

Ο Άγιος Alban (Αλβανός) ήταν ο πρώτος μάρτυρας στα Βρετανικά Νησιά˙ θανατώθηκε στο Verulamium (το σημερινό Saint Albans που πήρε το όνομά του από τον ίδιο), μάλλον κατά τη διάρκεια του διωγμού του αυτοκράτορα Διοκλητιανού το έτος 303 μ.Χ. ή 304 μ.Χ., παρόλο που κάποιοι λένε ότι πέθανε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σεπτίμιου Σεβήρου, γύρω στο 209 μ.Χ. Σύμφωνα με την ιστορία που διηγείται ο Άγιος Bede (Βέδας) ο Σεβάσμιος (βλέπε27 Μαΐου), ο Άγιος Alban προστάτευε στο σπίτι του έναν ιερέα, που κρυβόταν από τους διώκτες του. Εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την καλοσύνη του φιλοξενούμενού του, που με μεγάλο ζήλο δέχτηκε το κήρυγμά του και έλαβε το Βάπτισμα. Σε λίγες μέρες μαθεύτηκε ότι ο ιερέας κρυβόταν στο σπίτι του Αγίου Alban και πήγαν στρατιώτες να τον συλλάβουν. Τότε ο Άγιος Alban φόρεσε τα ρούχα του ιερέα, παραδόθηκε στη θέση του και πήγε σε δίκη. Ο δικαστής ρώτησε τον Άγιο Alban: «Από ποια οικογένεια είσαι;» Ο Άγιος απάντησε: «Αυτό είναι ένα θέμα που δεν σας αφορά. Θα ήθελα να ξέρετε ότι είμαι Χριστιανός». Ο δικαστής επέμεινε και ο άγιος είπε: «Οι γονείς μου με ονόμασαν Alban και λατρεύω τον ζωντανό και αληθινό Θεό, τον δημιουργό των πάντων». Έπειτα είπε ο δικαστής: «Εάν θέλεις να απολαύσεις την αιώνια ζωή, θυσίασε στους μεγάλους θεούς αμέσως!» Ο άγιος απάντησε: «Εσείς θυσιάζετε στους δαίμονες, που δεν μπορούν να προσφέρουν καμιά βοήθεια και καμιά ανταπόκριση στις επιθυμίες της καρδιάς. Η ανταμοιβή τέτοιων θυσιών είναι η ατέρμονη τιμωρία της κόλασης». Ο δικαστής θύμωσε που ξέφυγε ο ιερέας και απείλησε τον Άγιο με θάνατο εάν επέμενε να αρνείται τους θεούς της Ρώμης. Αυτός απάντησε θαρραλέα ότι ήταν Χριστιανός, και δεν θα έκαιγε λιβάνι στους παγανιστικούς θεούς. Καταδικάστηκε να βασανιστεί και μετά να αποκεφαλιστεί. Λέγεται ότι καθώς οδηγούνταν στο σημείο της εκτέλεσης (στο λόφο πάνω στον οποίο σήμερα βρίσκεται ο καθεδρικός ναός του Saint Albans), από τις προσευχές του μάρτυρα, το πλήθος που τον ακολουθούσε στον τόπο της εκτέλεσής μπόρεσε να διασχίσει αβρόχοις ποσί τον ποταμό Coln. Αυτό το θαύμα άγγιξε τόσο πολύ την καρδιά του δημίου που πέταξε κάτω το ξίφος του, έπεσε στα πόδια του Αγίου Alban, δηλώνοντας τον εαυτό του Χριστιανό, και ικέτευσε να υποφέρει είτε για αυτόν είτε με αυτόν. Ένας άλλος στρατιώτης άρπαξε το ξίφος και, κατά τα λόγια του Βέδα, «το κεφάλι του γενναίου μάρτυρα αποκόπηκε και έτσι αυτός πήρε το στέμμα της ζωής, την οποία ο Θεός υποσχέθηκε σ' αυτούς που Τον αγαπούν». Ένας πίδακας νερού ξεπήδησε από το σημείο της εκτέλεσης του μάρτυρα και, λέγεται ότι, τη στιγμή που το κεφάλι του Αγίου έπεσε στο έδαφος, τα μάτια του δημίου του βγήκαν από τις κόγχές τους. Πριν από αυτό το θαύμα, ο διοικητής διέταξε να σταματήσει ο διωγμός των Χριστιανών και να αποδοθεί τιμή στους ένδοξους μάρτυρες του Χριστού. Από εκείνη τη στιγμή, πολλοί άρρωστοι άνθρωποι βρήκαν γιατρειά από τα αναρίθμητα θαύματα που έγιναν στον τάφο του Αγίου Alban, και η τιμή του εξαπλώθηκε σε όλη την Αγγλία όπως επίσης και στην Ευρώπη. Στην περίοδο του διωγμού του Βασιλέως Henry VIII , ο οποίος κατέστρεψε τα Αγγλικά Μοναστήρια, η λάρνακα του Αγίου Αλβανού άδειασε (ή το λείψανό του χάθηκε). Το 2002 μ.Χ. ο ναός του Αγίου Παντελεήμονος Κολωνίας ο οποίος κατείχε από αιώνων λείψανα του Αγίου Αλβανού παρεχώρησε ένα μέρος των λειψάνων του Αγίου, τα οποία κατετέθησαν στον τόπο του μαρτυρίου του δηλαδή στο σημερινό Saint Albans.

Αγιογραφίες / Φωτογραφίες

Άγιος Alban πρωτομάρτυς Βρεταννίας

Άγιος Alban πρωτομάρτυς Βρεταννίας

Άγιος Alban πρωτομάρτυς Βρεταννίας

Άγιος Ιερεμίας ο εν Κρήτη Μαρτυρήσας

Υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες διαθέσιμες για τον Άγιο Ιερεμία. Διετέλεσε Μετοχιάριος της μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Στύλο της Κρήτης. Τον Ιούλιο του 1821 μ.Χ. δολοφονήθηκε από τους Τούρκους. Σημείωση: Επειδή καμία συναξαριστική πηγή δεν αναφέρει την ημερομηνία εορτής του Αγίου Ιερεμία, επιλέχτηκε να τον καταχωρίσουμε την Κυριακή μετά την εορτή των Αγίων Πάντων όπου εορτάζουν και οι εν Πάτμω Αγίοι.

Σχετικές συνδέσεις

1. Σύναξις των εν Πάτμω Αγίων
2. Σύναξις των εν Δωδεκανήσω Αγίων

Παραπομπές

1. Ιερά Μονή Πάτμου

Συναξαριστής 17 Ιουνίου

Οἱ Ἅγιοι Μανουήλ, Σαβὲλ καὶ Ἰσμαήλ

Ἦταν καὶ οἱ τρεῖς ἀδέλφια ἀπὸ τὴν Περσία (ὁ πατέρας τους ἦταν πυρολάτρης, ἐνῷ ἡ μητέρα τους χριστιανὴ καὶ τοὺς μετέδωσε τὴ χριστιανικὴ ἀγωγή, ἐνῷ τὴ χριστιανικὴ μόρφωση κάποιος εὐλαβὴς ἱερέας ὀνόματι Εὔνικος), καὶ εἶχαν ἔλθει στὴν Κωνσταντινούπολη γιὰ κάποια ἀποστολή. Κατὰ τὸ διάστημα τῆς ἐκεῖ παραμονῆς τους, συνέβη νὰ δοῦν στὴ Χαλκηδόνα τὸν αὐτοκράτορα Ἰουλιανό, ποὺ θυσίαζε στὰ εἴδωλα ἐν μέσῳ πομπῆς.

Τὸ θέαμα αὐτὸ τοὺς λύπησε πολὺ καὶ ἐξέφρασαν τὴν δυσαρέσκειά τους γιὰ τὸ κράτος, ποὺ ὁ ἡγέτης του γινόταν ἔνοχος τέτοιας ἀσέβειας. Κάποιοι καταδότες ὅμως, ποὺ τοὺς ἄκουσαν, τοὺς κατάγγειλαν στὸν Ἰουλιανό. Αὐτὸς διέταξε ἀμέσως οἱ τρεῖς Πέρσες ν᾿ ἀρνηθοῦν τὸ Χριστό. Ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ μὲ τὴν σειρὰ τοὺς ἀποκρίθηκαν, ὅτι τοὺς ἑαυτούς τους πρὸ πολλοῦ εἶχαν ἀρνηθεῖ, καὶ γιὰ τὸν Ἰησοῦ στὸν ὁποῖο εἶχαν παραδομένη τὴν ψυχή τους, ἦταν ἕτοιμοι νὰ χύσουν γι᾿ Αὐτὸν τὸ αἷμα τους.

Τότε ἄρχισε ὁ βασανισμός τους. Διαπέρασαν τοὺς ἀστραγάλους τους μὲ μυτερὸ ἀντικείμενο, καὶ ἔκαψαν τὶς μασχάλες τους μὲ ἀναμμένες λαμπάδες. Κατόπιν τοὺς ἀποκεφάλισαν. Ἀλλ᾿ ἡ θεία δίκη δὲν ἄργησε νὰ ἔλθει. Ὅταν μετὰ ἀπὸ λίγο ὁ Ἰουλιανὸς ἐξεστράτευσε κατὰ τῶν Περσῶν, σὲ κάποια μάχη, πληρώνοντας γιὰ τὶς ἁμαρτίες του, ἔπεσε νεκρὸς στὸ ἄνθος τῆς ἡλικίας του.

Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος δ´. Ταχύ προκατάλαβε
Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, τὸ στέφος ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον· ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ΄.
Οἱ τῆς εὐσεβείας ὑπέρμαχοι, καὶ τῆς ἀσεβείας ἀντίπαλοι, Μανουὴλ θεόπνευστε, καὶ Ἰσμαὴλ θαυμάσιε, καὶ Σαβὲλ ἀξιάγαστε, παῤῥησίᾳ τὸν Χριστὸν, Υἱὸν Υεοῦ κηρύξαντες, τὸ αἷμα ὑμῶν ὑπὲρ Αὐτοῦ ἐξεχέατε· ὅν δυσωποῦντες μὴ παύσητε, τοῦ σωθῆναι υὰς ψυχάς ἡμῶν.

Κοντάκιον 
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τῇ πίστει Χριστοῦ, τρωθέντες παμμακάριστοι, καὶ τούτου πιστῶς, πιόντες τὸ ποτήριον, τὰ Περσῶν σεβάσματα, καὶ τὸ θράσος εἰς γῆν κατεβάλετε, τῆς Τριάδος ἰσάριθμοι, πρεσβείας ποιοῦντες, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Ἕτερον Κοντάκιον 
Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον.
Οἱ τρεῖς θεῖοι Μάρτυρες οἱ ἐκ Περσίδος, τὸν Σταυρὸν ἀράμενοι, οὐκ ἐδειλίασαν ποινὰς, ἀλλ’ ἐν σταδίῳ ἐκήρυξαν, τὸν ἐν Μονάδι Θεὸν Τρισυπόστατον.

Ἕτερον Κοντάκιον 
Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τοῦ Ἁγίου Μανουήλ
Τῶν τοῦ τυράννου ἀπειλῶν καὶ ὑποσχέσεων, καταφρονήσας ἀνδρικῶς στύλε ἀκλόνητε, σὺν ὁμαίμοσιν ἐνήθλησας μεγαλόφρον· ἀλλ’ ὡς ἔχων παῤῥησίαν πρὸς τὸν Κύριον, Μανουήλ με ἐκ κινδύνων ἐλευθέρωσον· ἵνα κράζω σοι, χαίροις Μάρτυς πανθαύμαστε.

Ὁ Οἶκος 
Εὐφημήσωμεν φιλέορτοι τοὺς Μεγαλομάρτυρας τρεῖς αὐταδέλφους· Μανουὴλ, Σαβὲλ, καὶ Ἰσμαὴλ, τοὺς ἐκ Περσίδος ὡς ἀστέρας φαεινοὺς ἐκλάμψαντας λέγοντες· χαίρετε οἱ τὰ σώματα παντοίοις αἰκισμοῖς παραδόντες, καὶ τὴν ἄληκτον καὶ ἀγήρῳ ζωὴν τῆς φθαρτῆς προτιμήσαντες· χαίρετε οἱ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου ἐν τοῖς σώμασιν ὑμῶν φέροντες, καὶ διὰ Χριστὸν τοὺς ἀστραγάλους ἥλοις παρέντες· χαίρετε οἱ τὸν διὰ ξίφους θάνατον ἐτοίμως δεξάμενοι, καὶ τῶν γηΐνων τὰ οὐράνια ἀνταλλάξασθαι βουληθέντες· καὶ νῦν ἐν οὐρανοῖς σὺν Ἀγγέλοις ἀγαλλόμενοι, ἀπαύστως ὑμνεῖτε, τὸν ἐν Μονάδι Θεὸν Τρισυπόστατον.

Ἕτερον Ὁ Οἶκος
Τοῦ Ἁγίου Μανουήλ
Τίς σου τῶν ἐπιγείων Μανουὴλ ἐξισχύσειεν ἐιπεῖν τοὺς Μαρτυρικοὺς ἄθλους, καὶ τῆς ὑπὲρ Χριστοῦ πάλης τὴν ἄμετρο ἔνστασίν τε καὶ καρτερίαν, ἥν ἐπὶ γῆς ὡς ἄσαρκος ἐπεδείξω; Ἀλλ’ ὅμως ἴδε οὕτω σοὶ κράζω· χαίροις Θεοῦ στρατιώτα γενναῖε, χαίροις Χριστοῦ Μάρτυς ὡραῖε· χαίροις ἀστὴρ τοῦ νοητοῦ Ἡλίου παμφαίδιμε· χαίροις καρπὲ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὥριμε, χαίροις Περσίδος ἀθάνατον βλάστημα· χαίροις Θράκης ἀκλόνητον ἔρεισμα· χαίροις τερπνὸν θῦμα τοῦ παντάνακτος Θεοῦ· χαίροις ὁ τὴν πλάνην διελέγξας τοῦ Ἰουλιανοῦ· χαίροις ὁ πῦρ ἥλους καλάμους βέλη καὶ ξίφος εἰς οὐδὲν λογισάμενος· χαίροις οὗ τῇ ἀθλητικῇ ἐνστάσει Σατὰν ὁ δόλιος ὑπῆρξε παιζόμενος· χαίροις τῶν ἑορταζόντων τὴν μνήμην σου ὁ προστάτης· χαίροις δι’ οὗ ἡττήθη ὁ τύραννος παραβάτης· Χαίροις Μάρτυς πανθαύμαστε.

Κάθισμα 
Ἦχος δ΄. Ὁ Ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ ἑκουσίως.
Τοὺς πολυτρόπους αἰκισμοὺς ἐνεγκότες, ἐν ἀπτοήτῷ λογισμῷ Ἀθλοφόροι, ὑπὲρ ἥλίου λάμπετε φαιδρότητα· ὅθεν τὴν φαιδρὰ ὑμῶν, ἑορτάζομεν μνήμην, πίστει ἱκετεύοντες, ταῖς ὑμῶν μεσιτείαις, ἁμαρτημάτων ἄφεσιν λαβεῖν, καὶ ἀγαθῶν αἰωνίων ἀπόλαυσιν.


------------------------------------------------------------------------------
 

Ὁ Ἅγιος Ἴσαυρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Βασίλειος, Ἰννοκέντιος, Ἑρμείας, Φιλήκας καὶ Περεγρῖνος

 

Ὅλοι ἀγωνίστηκαν γιὰ τὸ Χριστὸ στὴν Ἀπολλωνία, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Νουμεριανὸς (283-284 μ. Χ.). Οἱ τρεῖς πρῶτοι ἦταν Ἀθηναῖοι καὶ ἀσπάσθηκαν τὴν χριστιανικὴ πίστη ποὺ μὲ τόση θερμότητα εἶχε κηρύξει ὁ Ἄπ. Παῦλος στοὺς ἀρχαίους Ἀθηναίους.

Ἀφοῦ συνδέθηκαν ἀδελφικὰ ἐν Χριστῷ καὶ μὲ τοὺς ἄλλους τρεῖς, ὅλοι μαζὶ ἦταν πρότυπο ἐφαρμογῆς τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου, δείχνοντας ἔτσι τὴν μεγάλη ἀγάπη τους σ᾿ Αὐτόν.

Ἄλλωστε, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε πὼς θέλει νὰ τὸν ἀγαποῦν αὐτοὶ ποὺ τὸν ἀκολουθοῦν: «Ἐὰν ἀγαπᾶτε με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμᾶς τηρήσατε». Δηλαδή, ἂν μὲ ἀγαπᾶτε, τηρεῖστε τὶς ἐντολές μου καὶ δεῖξτε ἔτσι ὅτι ἡ ἀγάπη σας γιὰ μένα εἶναι ἀληθινὴ καὶ εἰλικρινής. Ἡ ζωή, λοιπόν, τῶν ἕξι ἀδελφικῶν φίλων, καταγγέλθηκε στὸν ἔπαρχο Τριπόντιο. Αὐτὸς μὲ κάθε τρόπο προσπάθησε νὰ τοὺς κάνει νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα. Μάταια, ὅμως.

Αὐτοὶ ὁμολόγησαν Χριστὸν ἐσταυρωμένον. Τότε τοὺς ὑπέβαλε σὲ μία σειρὰ ἀπὸ σκληρὰ βασανιστήρια. Ἀλλὰ μὲ θαυμαστὸ τρόπο ἔμειναν ἀβλαβεῖς ἀπὸ αὐτὰ καὶ κατόρθωσαν νὰ φέρουν πολλοὺς στὴ χριστιανικὴ πίστη. Τελικά τους ἀποκεφάλισαν.

Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Ὡς ἐννεάριθμον, τοῦ Λόγου σύνταγμα, ἐχθρῶν τᾶς φάλαγγας, κατετροπώσαντο, Ἴσαυρος Φήλιξ σὺν αὐτοίς, Ἐρμείας καὶ Περεγρίνος, ἅμα Ἰννοκέντιος, Μανουὴλ καὶ Βασίλειος, Ἰσμαὴλ ὁ ἔνδοξος, καὶ Σαβὲλ ὁ μακάριος' διὸ καὶ τὰ βραβεῖα τῆς νίκης, εὗρον ὡς Μάρτυρες Κυρίου.

ΚοντάκιονἮχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς χορὸς θεόπλοκος κατηρτισμένοι, Ἀθληταὶ ἐννάριθμοι, ἀνδραγαθεῖτε εὐκλεῶς, ἐν ὁμονοίᾳ κραυγάζοντες· Σὺ τῶν Μαρτύρων Χριστὲ τὸ κραταίωμα.

Μεγαλυνάριον
Χαίροις Ἀθλοφόρων παρεμβολή, Ἴσαυρε παμμάκαρ, καὶ οἱ σύναθλοι οἱ κλεινοί· Χαίρετε γενναῖοι, ὁπλῖται τοῦ Κυρίου, Ἀγγέλων συμπολῖται, καὶ ἰσοστάσιοι.


------------------------------------------------------------------------------
 

Ὁ Ὅσιος Ὑπάτιος ὁ ἐν Ῥουφινιαναῖς

Αὐτὸς ὑπῆρξε στὰ χρόνια τῶν βασιλέων Ὀνωρίου καὶ Ἀρκαδίου (395-480) καὶ γεννήθηκε στὴ Φρυγία. Δεκαοκτὼ χρονῶν ἔφυγε ἀπὸ τὴν πατρίδα του καὶ πῆγε στὴ Θρᾴκη, ὅπου ἔγινε μοναχὸς καὶ ἀσκήτευε σὲ κάποιο κοινόβιο. Ἀπὸ τὴν Θρᾴκη, μὲ ἄδεια τοῦ ἡγουμένου του πῆγε στὴ Χαλκηδόνα μὲ συνοδεία δυὸ ἄλλων μοναχῶν καὶ ἐκεῖ βρῆκε τὴν Μονὴ τοῦ Ῥουφίνου ἀκατοίκητη, ἔρημη καὶ ἄγρια.

Τότε ὁ Ὑπάτιος, μαζὶ μὲ τοὺς συνοδίτες του, τὴν καθάρισε ἀπὸ τὰ ἀγκάθια καὶ τὰ τριβόλια, ποὺ εἶχαν φυτρώσει ἀπὸ τὴν πολυκαιρία καὶ τὴν ἔκανε κατοικήσιμη. Διότι ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ κτίτορα τῆς Μονῆς Ῥουφίνου, ὁ ὁποῖος καὶ τάφηκε σ᾿ αὐτή, οἱ μοναχοὶ ἐγκατέλειψαν αὐτὴ καὶ ἔτσι ἐρημώθηκε. Στὴ Μονὴ αὐτὴ ὁ Ὑπάτιος, μαζὶ μὲ ἄλλους μοναχούς, πέρασε ἀρκετὰ χρόνια, ἐργαζόμενος καὶ τρεφόμενος ἀπὸ τὸ ἐργόχειρό του.

Ἀλλὰ κατόπιν ἔφυγε καὶ πῆγε πάλι στὸ προηγούμενο κοινόβιό του στὴ Θρᾴκη. Ὅμως, οἱ μοναχοί της Μονῆς Ῥουφίνου, ἦλθαν τὸν ζήτησαν καὶ τελικὰ τὸν πῆραν στὴ Μονή τους σὰν ἡγούμενο. Ἔτσι, ἀφοῦ ἔζησε μὲ ὁσιότητα καὶ ἔκανε ἀρκετὰ θαύματα ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ σὲ βαθιὰ γεράματα. (Περιττῶς ἐπαναλαμβάνεται ἡ μνήμη του, ἀπὸ ὁρισμένους Συναξαριστές, καὶ τὴν 29η Μαΐου).


------------------------------------------------------------------------------
 

Ὁ Ἅγιος Φιλονείδης Ἱερομάρτυρας ἐπίσκοπος Κουρίου

Ὑπῆρξε στὰ χρόνια τοῦ βασιλιᾶ Διοκλητιανοῦ (284-304) καὶ ἦταν ἐπίσκοπος Κουρίου, πόλη τῆς νότιας Κύπρου. Γιὰ τὸν ἀποστολικό του ζῆλο συνελήφθη μαζὶ μὲ τρεῖς ἄλλους χριστιανοὺς καὶ ῥίχτηκε στὴ φυλακή. Ὅταν οἱ τρεῖς συγκρατούμενοί του - Ἀριστοκλής, Δημητριανὸς καὶ Ἀθανάσιος (+ 23 Ἰουνίου) -πέθαναν μαρτυρικά, νέο διάταγμα τοῦ βασιλιᾶ, προέτρεπε τοὺς εἰδωλολάτρες νὰ ἀτιμάζουν παρὰ φύση τὰ σώματα τῶν χριστιανῶν. Τ

ότε ὁ Φιλονείδης γιὰ ν᾿ ἀποφύγει τὴν βέβαιη ἀτίμωση, ἔδεσε τὸ κεφάλι του, κάλυψε τὸ πρόσωπο μὲ τὸ ῥοῦχο του καὶ ἔπεσε πρὸς τὰ κάτω, ἀπὸ μέρος ὑψηλό. Ἀλλὰ πρὶν ἀκόμα τὸ σῶμα του φτάσει κάτω στὴ γῆ, ἡ ψυχή του πέταξε στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ.

Οἱ δὲ εἰδωλολάτρες, ὅταν βρῆκαν τὸ σῶμα του νεκρό, τὸ ἔβαλαν μέσα σ᾿ ἕνα σάκκο καὶ τὸ πέταξαν στὴ θάλασσα. Ὁπότε τὸ βρῆκαν στὴν παραλία οἱ πιστοί, τὸ παρέλαβαν καὶ τὸ ἔθαψαν μὲ τιμές. Τὸ μαρτύριο τοῦ Ἁγίου αὐτοῦ, συνέγραψε ὁ ἐπίσκοπος Ἀρίστων.


------------------------------------------------------------------------------
 

Ὁ Ὅσιος Ἰωσὴφ ὁ ἀναχωρητής

Ὑπῆρξε διάσημος γιὰ τὴν ἐγκράτεια καὶ τὴν ταπεινοφροσύνη του. Γιὰ νὰ ἀποφεύγει τοὺς ἐπαίνους τοῦ κόσμου, ἀποσυρόταν μὲ τοὺς μαθητές του καὶ προσευχόταν καὶ ἔψαλλε. Μὲ τέτοιο πνεῦμα ἀρετῆς, ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Γι᾿ αὐτὸν γράφει ὁ Εὐεργετινός.


------------------------------------------------------------------------------
 

Ὁ Ὅσιος Πιώρ

Ἡ βιογραφία του βρίσκεται στὸ Λαυσαϊκό. Ἦταν ἀσκητὴς Αἰγύπτιος, ὁ ὁποῖος ἀναχώρησε ἀπὸ τὸ σπίτι του στὴν ἔρημο καὶ πῆρε τὴν ἀπόφαση νὰ μὴ δεῖ ποτὲ τοὺς γονεῖς καὶ συγγενεῖς του.

Μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια, ἡ ἀδελφή του, γερόντισσα πιά, ἔμαθε πὼς ζεῖ καὶ παρακάλεσε νὰ τὸν δεῖ μὲ τὴν μεσιτεία τῶν πατέρων τῆς Σκήτης.

Τότε ὁ ἀββᾶς Πιώρ, πῆγε στὸ σπίτι της, στάθηκε στὴν πόρτα, χωρὶς νὰ μπεῖ μέσα στὸ σπίτι καὶ μὲ κλειστὰ τὰ μάτια του, συνομίλησαν μὲ τὴν ἀδελφή του.

Καὶ χωρὶς νὰ τὴν δεῖ καθόλου, ἔφυγε πάλι στὴν ἔρημο, ὅπου ἀπεβίωσε εἰρηνικά.


------------------------------------------------------------------------------
 

Ὁ Ἅγιος Alban (Πρωτομάρτυς Βρεταννίας)

 

Ὁ Ἅγιος Alban (Ἀλβανός), πρωτομάρτυρας τῆς Βρετανίας, ἦταν Ρωμαῖος πολίτης καὶ ζοῦσε στὴν πόλη Βερουλάμιουμ (Verulamium), λίγα μίλια βόρειά του Λονδίνου κατὰ τὴν περίοδο τῶν διωγμῶν καὶ ἦταν ἀρχικὰ παγανιστής.

Ὅταν ὁ διοικητὴς τῆς πόλης ξεκίνησε τοὺς διωγμοὺς κατὰ τῶν Χριστιανῶν, ἕνας Χριστιανὸς Ἱερέας, ποὺ πιθανότατα ὀνομαζόταν Ἀμφίβολος, κρύφτηκε στὸ σπίτι τοῦ Ἁγίου Alban. Ὁ Ἅγιος Alban, ἐντυπωσιάστηκε ἀπὸ τὸν τρόπο ζωῆς τοῦ Ἀμφίβολου καὶ ἄρχισε νὰ τὸν ρωτᾶ γιὰ τὴν πίστη του. Ἀποτέλεσμα αὐτοῦ ἦταν ὁ Ἅγιος Alban νὰ πιστέψει στὸν Χριστὸ νὰ ζητήσει νὰ βαπτιστεῖ. Τότε, ὅμως, ὁ διοικητὴς τῆς πόλης πληροφορήθηκε ὅτι στὸ σπίτι τοῦ Alban κρυβόταν ὁ Ἀμφίβολος καὶ ἔστειλε νὰ τὸν συλλάβουν. Ο Alban τὸν φυγάδευσε ἀνταλλάσσοντας ροῦχα μαζί του. Ντυμένος μὲ τὸν μανδύα τοῦ ἱερέα συνελήφθη καὶ ὁδηγήθηκε στὸν κριτή. Ἐκεῖ κατηγορήθηκε τόσο γιὰ τὴν ὑπόθαλψη τοῦ διωκόμενου κληρικοῦ, ὅσο καὶ γιὰ ἀποστασία ἀπὸ τὴν προγονική του θρησκεία. Ἀρνούμενος νὰ ἀποκηρύξει τὴν πίστη του στὸ Χριστό, ὑπέμεινε βασανιστήρια καὶ τελικὰ ἀποκεφαλίστηκε στὸ λόφο λίγο πιὸ πέρα ἀπὸ τὴν πόλη.

 

Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου τῆς ὀρθοδοξίας, μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης στὸ βιβλίο «Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων», τοῦ Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.

Στάρετς Παρθένιος της Κιεβο-Πετσέρσκαγια Λαύρας Η Παναγία, μάς αποστρέφεται και όταν ακόμα σκεπτόμαστε τις αμαρτίες των άλλων

Όπως ο όσιος Παρθένιος ομολογούσε, από τη νεανική του ηλικία φυλάχθηκε καθαρός και δεν δοκίμασε τις ενοχλήσεις του σαρκικού πολέμου.
Ήταν θέλημα του Κυρίου, η καρδιά του που επρόκειτο να γίνει κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος και ναός προσευχής, να μη μολυνθεί από τα ακάθαρτα πάθη. Ακόμη και από τους αμαρτωλούς λογισμούς τον φύλαγε η χάρη του Θεού.
Το επόμενο περιστατικό μας αποκαλύπτει τη ψυχική θέση που είχε απέναντι στο θέμα αυτό.
«Στην αρχή της υπακοής μου (όταν ήταν δόκιμος), ως προσφοράρης, μας διηγείτο, έτυχε ν’ ακούσω άθελα αισχρές συζητήσεις από κάποια παρέα παιδιών. Όταν λοιπόν αργά το απόγευμα έπεσα να ξεκουραστώ, ήρθαν στη μνήμη μου όσα άκουσα. Επειδή ήμουν ακόμη άπειρος στην πνευματική ζωή, δεν απομάκρυνα αμέσως αυτές τις σκέψεις. Ενώ τις συλλογιζόμουν, απορούσα πώς συμβαίνει οι άνθρωποι ν’ αμαρτάνουν και ποιά ευχαρίστηση νιώθουν στις σαρκικές αμαρτίες. Τέτοιοι λογισμοί, όλο και περισσότερο με απασχολούσαν και δεν μπορούσα με κανένα τρόπο ν’ απαλλαγώ από την κυριαρχία τους. » Ξαφνικά χτύπησαν την πόρτα του κελιού μου και με φώναξαν στην υπακοή. Πήγα χωρίς αργοπορία και άρχισα τη δουλειά πρόθυμα. Συγχρόνως προσευχόμουν. Και να, οι λογισμοί που τόσο με βασάνιζαν προηγουμένως, τώρα εξαφανίσθηκαν. Τους ξέχασα εντελώς.



Εργάσθηκα αρκετές ώρες μέχρι τα μεσάνυχτα. Έκανα τον κανόνα μου και αποκοιμήθηκα. Πρωί-πρωί με φώναξαν να πάω στον Ηγούμενο. Εκείνος με οδήγησε στο γραφείο του.

- Πες μου, Πέτρο (αυτό ήταν το βαπτιστικό του όνομα), μου είπε, σαν σε Πνευματικό, μήπως στο παρελθόν έπεσες σε κανένα αμάρτημα που δεν εξομολογήθηκες;

Εγώ αιφνιδιάστηκα. Σκέφθηκα πολλή ώρα, ερεύνησα τον εαυτό μου, έκανα μια αναδρομή στα περασμένα, αλλά δεν βρήκα τίποτε. -Όχι, Γέροντα, δεν θυμάμαι κάτι, για το οποίο να με ελέγχει η συνείδησή μου. – Εξέτασε καλύτερα τον εαυτό σου, μου είπε πάλι, επιμένοντας στο σημείο αυτό. Βύθισα τη σκέψη μου σε μια εξονυχιστική αυτοκριτική, αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ κάτι που να το είχα κρατήσει ανεξομολόγητο. -Κάτι πρέπει να υπάρχει, μου είπε. Άκου τί είδα απόψε στον ύπνο μου: Ενώ βρισκόμουν στην Μεγάλη Εκκλησία απέναντι από την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου που περιστοιχίζεται από τις εικόνες του Αποστόλου Πέτρου και του Οσίου Αντωνίου, σε βλέπω να μπαίνεις στο Ναό και προχωρώντας προς την εικόνα της Παναγίας να βάζεις μετάνοια. Τότε η Παναγία σαν να ήταν ζωντανή γύρισε αλλού το πρόσωπο της. Κοίταξες και συ προς την κατεύθυνση εκείνη, αλλά πάλι σε απεστράφη. Κάθισες απέναντι της περίλυπος. Τότε ο Όσιος Αντώνιος σε σκέπασε στοργικά με τον μανδύα του και μαζί με τον Απόστολο Πέτρο είπαν στη Θεοτόκο: -Υπεραγία Δέσποινα, συγχώρεσέ τον, γιατί αμάρτησε από άγνοια. Εμείς δίνουμε εγγύηση γι’ αυτόν. Και η αγία Παρθένος τους απήντησε:

- Εφ’ όσον γίνεσθε σεις εγγυητές του, για χάρη σας τον συγχωρώ. Και αμέσως γύρισε το πρόσωπό της προς το μέρος σου. Εγώ τη στιγμή εκείνη ξύπνησα. Αυτό με κάνει να επιμένω.

Σκέψου καλά, μη τυχόν αμάρτησες με την σκέψη, αν όχι με έργα.

Τότε, σαν να φωτίσθηκε η μνήμη μου, θυμήθηκα τις ακάθαρτες εκείνες σκέψεις και αμέσως τις εξομολογήθηκα. Ω! πόσο πρέπει να φυλάμε, σκεπτόμουν υστέρα, τον εαυτό μας από απρεπείς λογισμούς. Δεν αρκεί η καθαρότητα στο σώμα. Η Παναγία, μας αποστρέφεται και όταν ακόμα σκεπτόμαστε τις αμαρτίες των άλλων. Χρειάζεται προσοχή στο σημείο αυτό, που επιμένει ο Ψαλμωδός λέγοντας; «Εκ των κρυφίων μου καθάρισόν με, και από αλλότριων φείσαι του δούλου σου».

Στάρετς Παρθένιος της Κιεβο-Πετσέρσκαγια Λαύρας, Μετάφρασις από τα ρωσικά, εκδ. έκτη, Ιεράς Μονής Παρακλήτου Ωρωπός Αττικής 

OΛΕΣ ΟΙ ΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ-ΠΑΤΗΡ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ

ΙΣΑΥΡΟΥ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΙΝΝΟΚΕΝΤΙΟΥ, ΕΡΜΕΙΟΥ, ΦΗΛΙΚΟΣ, ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΥ, ΜΑΝΟΥΗΛ ΣΑΒΕΛ, ΙΣΜΑΗΛ, ΥΠΑΤΙΟΥ ΕΝ ΡΟΥΦΙΑΝΑΙΣ

Τῌ ΙΖ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΙΟΥΝΙΟΥ

Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, Ἰσαύρου,

 Βασιλείου, 

Ἰννοκεντίου, 

Ἑρμείου, 

Φήλικος καὶ 

Περεγρίνου, 

καὶ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, Μανουήλ, Σαβὲλ καὶ Ἰσμαήλ.

Τῇ ΙΖ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τῆς ἀθλήσεως τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἰσαύρου,

 καὶ τῶν σὺν αὐτῷ Βασιλείου, Ἰννοκεντίου, Φήλικος, Ἑρμείου καὶ Περεγρίνου.

Τμηθεὶς Ἴσαυρος σὺν συνάθλων πεντάδι,
Σαύρας νοητῆς καρδίαν τέμνει μέσον.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μανουήλ, Σαβὲλ καὶ Ἰσμαήλ.
Σαβέλ, Μανουήλ, Ἰσμαὴλ Πέρσαι γένος.

Τὸ δ' ἀξίωμα, Μάρτυρες διὰ ξίφους.
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ κασιγνήτους τρεῖς τάμε χαλκός.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ὑπατίου τοῦ ἐν Ῥουφιαναῖς.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Αποκωδικοποίηση του Ταλμούδ – Ανάδειξη του προσώπου του Αντιχρίστου

πηγή

Για τους Εβραίους εμείς οι Έλληνες είμαστε οι ενσαρκωμένες ψυχές των αρχαίων πατέρων μας, που ενσαρκωνόμαστε ξανά εδώ τη γη, ώστε να τους υπηρετούμε ως ζώα με ανθρώπινη μορφή.

Κι ως Υιοί του Θεού που είναι μόνο αυτοί (έτσι νομίζουν και πιστεύουν) έχουν ένα κώδικα επικοινωνίας (το Ταλμούδ), ο οποίος να μην γίνεται αντιληπτός στους μη εβραίους.

Μα ήρθε ο καιρός της εκδίκησης του Θεού, όχι αποκεφαλίζοντας και δολοφονώντας με αίμα τους ανθρώπους, ούτε καίγοντάς τους με ουράνια φωτιά, αλλά με την φωτιά της Αλήθειας που ακόμα και τους τυφλούς νεκρούς στο πνεύμα φωτίζει, κι απαλλάσσει τον κάθε άνθρωπο από την κατάρα και το ανάθεμα και ξεμαρμαρώνει την καρδιά.

Αδέρφια μου, όσο σκληρά κι αν ακουστούν τα λόγια των μη ανθρώπων, των απανθρώπων Εβραίων του πρώην αγαπημένου έθνους εμάς των Ελλήνων της Ιερής Πόλης της Αγίας Σοφίας, τα φώτα της Αλήθειας είναι η ανθρώπινη καρδιά σας και όχι ο σατανάς που σας πέρασαν στα μυαλά σας οι ΚΤΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΡΝΗΣ Βαβέλ.


Προσέξτε μην πλανηθείτε και κολασθείτε και καταραστείτε τούτον τον λαό, διότι στα αλήθεια σας λέω αδέρφια μου κλάψτε και θρηνείστε, πάρτε τα βουνά και για αυτούς προσευχηθείτε, διότι ήγγικεν η βασιλεία του Θεού. Καιρός λοιπόν να βγούμε και από την κατάρα αυτών.

***
Το Ταλμούδ από την ματιά του θρόνου των πεφωτισμένων και καταραστών ημών με τις γλώσσες των αγγέλων της εν Άθω Πολιτείας του ανθρώπου.

Αντιστοιχία χρόνου του βίντεο και αποκωδικοποίηση των εδαφιών του Ταλμούδ :
Τα απολύτως κατανοητά εδάφια του βίντεο δεν χρειάζονται επεξήγηση, καθότι μας τα λένε ξεκάθαρα, όπως πχ τον χρόνο 3:01 όπου «όσοι δεν είναι εβραίοι δεν είναι άνθρωποι».

Αρχικά να σημειώσουμε ότι όπου αναφέρουν τον Χριστό εννοούν τον κάθε έναν βαπτισμένο ορθόδοξο χριστιανό, διότι όποιος Χριστόν εβαπτίσθη, Χριστόν ενενδύθηκε. Επίσης, η κάθε χριστιανή γυναίκα είναι πάλι ο Χριστός, που άσπορος από σπερματοζωάριο γήινου ανδρός στη φύση του είχε μόνο το αίμα της μητέρας Του.

3:43 : μετά την εκ του παραδείσου αποδίωξιν του Αδάμ απερνήθη την Εύαν και έλαβεν ως παλακίδας δύο θήλεις ωραιοτάτους δαίμονας και την Λιλίθ, όπου γεννήθησαν όλοι οι υπόλοιποι λαοί, ως γεννητικά απόβλητα του Θεού των Εβραίων και μας βλέπουν σαν γουρούνια.

4:20 : οποιοσδήποτε προδώσει τον μυστικό κώδικα του Ταλμούδ ή φανερώσει το φως της αφύπνισης δια του Λόγου του Ιησού Χριστού, όπως τότε τον Ιησού σταύρωσαν με ψεύδη και συκοφαντίες, έτσι οι φαινόμενοι ως γραμματείς και λόγιοι ως θεολόγοι σπέρνουν την κατάρα τους με ούρα (= ψεύδη και συκοφαντίες). Κόπρανα για νόμους και ούρα για πνεύμα, ώστε να ζούμε εμείς οι μη Εβραίοι τα σημερινά χάλια μας.

4:27 : για δείτε οι πολιτικοί σας, ποια η καταγωγή τους και ποια η Βουλή των Ελλήνων σήμερα και ποιοι οι κυβερνήτες απανταχού των κρατών της γης; Το Ισραήλ! Όπως Σημίτης και όλοι οι γνωστοί.

4:39 : ποιος θα τολμήσει να αγγίξει την αστυνομία που προωθεί τα ναρκωτικά; Ποιος θα τολμήσει από εσάς να βρίσει αρσενοκοίτες ιερείς; Ποιος θα τολμήσει από εσάς, αδέρφια μου Έλληνες, να δικάσει τον Πάγκαλο πχ, που των Ιμίων μόνο ο ορυκτός πλούτος αρκεί να έχουμε εμείς οι Έλληνες ισόβια σύνταξη; Ποιος από εσάς θα τολμήσει να προσφωνήσει «τσογλάνια» τους στρατηγούς σας που δέχθηκαν την φράση «την σημαία μας την πήρε το κύμα»; Και άλλα πολλά προδοτικά, που θα μας τα πει το Ταλμούδ παρακάτω.

4:49 : ένα μόνο παράδειγμα θα σας δείξω… τον τέως πρωθυπουργό σας τον Σημίτη. Αν φανερώσει πραγματική και όχι τυπική φορολογική δήλωση ότι πληρώνει φόρο στην Ελλάδα, θα τον εκτελέσουν επί τόπου οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ κυβερνώντων την Ελλάδα ως προδότη, διότι όλοι οι Εβραίοι πληρώνουν φόρους μόνο στο Ισραήλ.

5:00 : το βόδι είναι ο ναός του χρήματος των Εβραίων. Πάρτε παράδειγμα στο σήμερα, απολύουν χωρίς αποζημιώσεις, κλέβουν των εργατών τα χρήματα της ασφάλειας, πχ Σκάι, πχ Λαυρεντιάδης, πχ Κουρήδες και και… όλοι πια οι γνωστοί.

5:14 : εδώ εννοούν τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδος, παράδειγμα Τζώρτζ Σώρος.

5:30 : παράδειγμα … Ελλάδα στο σήμερα, όπως Βαρθολομαίος, Ιερώνυμος και όλα τα αδέρφια τους που ορκίζουν την ελληνική βουλή, τους μασώνους πχ.

5: 42 : παράδειγμα… Τρόικα, Μέρκελ, Παπαδήμας και λοιποί, την ώρα που μόνο από ένα σημείο του ορυκτού πλούτου, δικαιούται ο κάθε Έλληνας από 96 δις δολλάρια.

5: 51 : ΜΜΕ

6: 19 : Γενικά η γυναίκα για τους Εβραίους είναι απλά σκεύος προς την διαιώνιση του είδους. Πάρτε παράδειγμα την σημερινή γυναίκα, πώς την παιδαγωγούν: καλλωπίζεται, ασχολείται με την εξωτερική εμφάνιση και με τα κάλλη της ελκύει τον άνδρα, ο οποίος κι αυτός στεφανωμένος την αγκάθινο στέφανο αντί για γνώση, ως σκύλος αγαπάει την γυναίκα και όχι ως η δεξιά του Θεού.

6:31 : Κομμώτρια σημαίνει ότι η γυναίκα αγαπά μόνο το έξω της, κι έτσι ο άνδρας αγαπά μόνο αυτό. Κοιτάξτε τις σημερινές γυναίκες… one night stand…

6:53 : από βρέφη που είμαστε, η γνώση που παίρνουμε της παιδείας των μάγων δεσποτών και ποιμένων προσκηνυτών ιερέων όπως τον Χριστό του τότε, στον άχρονο χρόνο του τώρα, δολοφονούν την κάθε μη Εβραία ψυχή.

7:15 : το «ο Ιησούς ήταν μάγος» εστί : αυτοί που πιστεύουν τις μαύρες μαγείες … μας γαλούχησαν την ύπαρξη του σατανά (ο σατανάς είναι κτίσμα, δεν είναι Θεός) στη φαντασία του ανθρώπου και επειδή ο άνθρωπος ως υιός Θεού που είναι και ότι πιστεύει θεουργείται, τον γεννά, και έτσι αντί για υιός του Θεού υποβαθμίζεται στο να πράττει τα κτιστά του σατανά.

Και για να μην σας κουράζω με πλέον περιττά εφόσον ανοίξατε την διάνοια και λάβατε τα κλειδιά, εκεί που λέει «όταν ο εβραίος έχει ασθένεια και θέλει να θεραπευτεί παίρνει σκόνη από μία υπαίθρια τουαλέτα και την ανακατεύει με κόπρανα λευκού σκύλου και με μέλι» και παρακάτω όπως λέει το Ταλμούδ «ουρεί ευλογημένα και βρίσκει θεραπεία ο Εβραίος», δείτε τον Καμμένο πχ, πού είναι ο εισαγγελέας και πού είναι η προστασία σας Ελλάδα μου όταν στα μούτρα σας λένε ότι σας κλέβουν Έλληνες αλλοδαποί που κυβερνούν την ελληνική σας την Βουλή;;;;;


Στο όνομα της Αδιαιρέτου Αγίας Τριάδος, και των επτά Αγίων Οικουμενικών    Συνόδων, και των θεοδώρητων Αγίων Νόμων της Βασιλείας της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Γη καταδικάζω εις καθαίρεσιν όσους υπηρετούν το σύνταγμα των εβραιοταλμουδιστών εν Ελλάδι, και την στέρησή τους από την Ελληνική ταυτότητα, την άρση της βουλευτικής ασυλίας και την άμεση σύλληψή τους, ασχέτως τίτλου ιεροσύνης ή παντός άλλου αξιώματος, δηλαδή πολιτικούς, στρατιωτικούς, ψευτοεισαγγελείς, ΜΜΕ αστέρες, και λασπολόγοι του ελληνικού ΦΩΤΟΣ.

Σιγά μη μας σώσουν οι άθεοι...

του Στρατή Ανδριώτη

Είναι αποκλειστικό δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να πιστεύει στον Θεό ή να απιστεί, αρκεί σ’ αυτήν την καταδικαστική για τον εαυτό του δεύτερη περίπτωση να σέβεται την πεποίθηση αυτών που θεωρούν ότι ο Θεός είναι το άπαν στη ζωή τους και να μην προκαλεί επιδεικνύοντας σε κάθε περίσταση την αθεΐα του, διότι αυτό έγκειται καθαρά σε πειρασμική κατάσταση, όπου το άτομο γίνεται καθαρά υποχείριο δαιμονικών καταστάσεων...

Στους δύσκολους καιρούς που περνάει η χώρα μας, πολλοί είναι αυτοί που ομιλούν και γράφουν καθημερινά για όλους και για όλα, εκφράζοντας αυθαίρετα την όποια γνώμη τους. Διχογνωμώντας όπως τους συμφέρει πάνω από τα συντρίμμια της καταδυναστευμένης χώρας μας και κρίνοντας υπό το πρίσμα ενός εγωϊστικά φανατισμένου κομματισμού, που έχει αποδειχθεί ότι δεν οδηγεί πουθενά και μονίμως είναι εκτός πραγματικότητας. Έχοντας αποτύχει παταγωδώς οι προσπάθειες εφαρμογής διαφόρων ιδεολογιών και θεωριών, αριστερών και δεξιών «εμπνεύσεων», γιατί απλούστατα τα έργα τους ήταν χωρίς την ευλογία και τη χάρη του Θεού! Συνεχίζοντας να αυτοπροβάλλονται ως «σωτήρες» της χώρας, χωρίς να έχουν την στοιχειώδη ευαισθησία να παραδεχθούν ότι απέτυχαν παντού, συνεχίζοντας να βυθίζουν ακόμα περισσότερο τη χώρα στην καταστροφή.

Το υποκριτικό, συνάμα και γελοίο της υποθέσεως για μερικούς απ’ αυτούς, είναι ότι ταυτόχρονα με τις δήθεν… ευεργετικές προσπάθειες που κάνουν, παριστάνοντας ότι μοχθούν για την πρόοδο του λαού, κάνουν και μια προκλητική επίδειξη της αθεΐας τους. Κολλημένοι σε μια στείρα άθεη κομματική γραμμή, συνυφασμένη με τραυματικά κόμπλεξ, που τους εμποδίζουν να δουν ότι τα «πιστεύω» που εμπέδωσαν, παρασυρμένοι από την άγνοιά τους κυρίως, στερούν τον εαυτό τους από την ευκαιρία να αφεθούν σε μια ασυγκρίτως ανώτερη πίστη στο Θεό, η οποία θα σώσει τη ψυχή τους και θα τους κάνει ανθρώπους! Διότι αν πρωτίστως δεν γίνουμε άνθρωποι, τότε ματαίως κοπιάσαμε. Άτομα των κομμάτων βασιζόμενα σε μια υποτιθέμενη μόρφωση, αμφιβόλου ποιότητας, η οποία εκφράζεται μέσα από μια πολιτική ιδεολογία, που εκ των αποτελεσμάτων της είναι αποτυχημένη.

Απορώντας κανείς μέσα σ’ αυτό το χάος που έχει δημιουργηθεί, για όλους αυτούς που υπερήφανα καυχώνται ότι δεν πιστεύουν και δεν σέβονται τον Θεό, κατά πόσο είναι δυνατόν να σέβονται τον συνάνθρωπό τους, την κοινωνία και τη χώρα που ιστορικά, πολιτισμικά και υπαρξιακά είναι αλληλένδετη με την Ορθοδοξία, την οποία απορρίπτουν περιφρονητικά. Πως είναι δυνατόν, όλοι αυτοί οι δοσμένοι στο κόμμα και κατ’ επέκταση στα κέντρα που δίνουν εντολές, να φωτισθούν για να πράξουν το σωστό και το δίκαιο; Πως θα ευλογηθεί πρωταρχικά η δική τους ζωή και της οικογένείας τους μακράν του Θεού; Πως θα εμπνευσθούν και θα σκεφτούν σοφά και σωστά για να σώσουν την Ελλάδα, όταν πάνω από όλα βάζουν το αποτυχημένο κόμμα τους, σ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση που περιήλθε η χώρα με τις επιπόλαιες και λανθασμένες επιλογές, όλων όσων έβλεπαν αποκλειστικά το συμφέρον τους, επιδιώκοντας μια ψευτοκαλοπέραση, επιδιώκοντας έναν παράνομο και αμαρτωλό πλουτισμό σε βάρος των αδικουμένων συνανθρώπων τους που ποτέ δεν υπολόγισαν.

Όσοι βάλλουν διαρκώς κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ας αναλογισθούν κάνοντας την αυτοκριτική τους, για το τι έχουν προσφέρει σαν κόμμα, ή σαν άτομα στην ελληνική κοινωνία. Αν έδωσαν ποτέ ένα πιάτο φαΐ, ένα ρούχο, μια παρηγορία σε έναν συνάνθρωπό τους και ύστερα ας νοιαστούν να μάθουν τι έχει προσφέρει η Εκκλησία, το έργο της οποίας εσκεμμένα δεν προβάλλεται από τα ΜΜΕ, αν και η Εκκλησία δεν το επιζητεί, διότι τα ρεπορτάζ και οι έρευνες που παίζουν αφορούν αποκλειστικά την προβολή της σαχλαμάρας! Αρκεί μια και μόνο ματιά στα παρουσιαζόμενα προγράμματα, κυρίως της TV, για να πεισθεί κανείς ως προς το επίπεδο ενημέρωσης της κοινής γνώμης.

Είναι σαφές, ότι εάν όσοι –κυρίως- πολιτεύονται δεν αποτινάξουν από πάνω τους το ζυγό της αθεΐας και τα στίφη των δαιμόνων, δεν θα μπορέσουν να προσφέρουν τίποτα απολύτως. Οφείλει ο κάθε κοσμοσώστης που νομίζει ότι θα σώσει και τη χώρα μας, να σεβαστεί πρωτίστως τον Θεό και όσοι προσδοκούν από ανθρώπους και μόνο να επέλθει η σωτηρία της Ελλάδας και του κόσμου, ας αναλογισθούν το «χωρίς Εμού ου δύνασθαι ποιείν ουδέν» (Ιω. 15-5). Και ας καταλάβουμε επιτέλους ότι αν ο κάθε άνθρωπος δεν είναι στη ζωή του ευλογημένος από τον Θεό, είναι μάταιες οι προσπάθειες και οι κόποι του και είναι δεδομένη η αποτυχία του σε ότι καταπιαστεί. Οι ματαιόδοξοι, νομιζόμενοι ως πολιτικοί, ας κοιτάξουν να σώσουν πρώτα την ψυχή τους, γιατί όλα τα υπόλοιπα είναι μακράν δευτερεύοντα!!!

πηγή