Δείτε πώς εόρτασαν τον απόστολο Ανδρέα στο Φανάρι, οι Αντιοικουμενιστές (Πατριάρχης και οι συν αυτώ) ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 Το... συλλείτουργο των.. Σατανάδων...

Σχόλιο ΛΦ: Πολύ γέλιο από τους προδότες της Ορθοδοξίας.

30-11-2013 Στη θεία λειτουργία παρέστη αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης υπό τον Καρδινάλιο Κοχ που μετέφερε μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου.






πηγη  / αντιγραφή

Πότε κάνει δεκτή τήν προσευχή μας ὁ Θεός;

Πότε κάνει δεκτή τήν προσευχή μας ὁ Θεός;

«Ὅποιος ὑψώνει τόν ἑαυτό του θά ταπεινωθεῖ,

 καί ὅποιος ταπεινώνει τόν ἑαυτό του θά ὑψωθεῖ» (Λουκ. 18:14).

 

• Ὁ ἄνθρωπος, λοιπόν, πού θέλει νά γίνεται δεκτή ἀπό τόν Θεό ἡ προσευχή του, πρέπει νά τήν προσφέρει σ’ Ἐκεῖνον μέ ἀπόλυτη συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς του.

• Πρέπει νά τήν προσφέρει ἀπορρίπτοντας κάθε πεποίθηση στήν ὅποια ἀρετή του, ἀρετή τιποτένια μπροστά στήν ἄπειρη Ἁγιότητα τοῦ Κυρίου. 

• Πρέπει νά τήν προσφέρει μέ καρδιά ταπεινωμένη μπροστά στόν πλησίον, μέ καρδιά πού ἀγαπᾶ τόν πλησίον, μέ καρδιά πού συγχωρεῖ στόν πλησίον ὅλες τίς ἀδικίες του. 

 «Ἐγώ», λέει ὁ προφήτης καθώς προσεύχεται στόν Θεό,  

«χάρη στήν ἄπειρη εὐσπλαχνία Σου θά εἰσέλθω στόν οἶκο Σου καί μέ εὐλάβεια θά προσκυνήσω στόν Ἅγιο Ναό Σου»!(Ψαλμ. 5:8)

 

 

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Τίποτε καλό δέν εἶναι δικό μας, παρά μόνο οἱ ἁμαρτίες μας.

πηγή

Δεκέμβρης μπήκε...

Καλό χριστουγεννιάτικο μήνα, αδελφοί!
Καλό κουράγιο και καλό αγώνα για όλα τα προβλήματα που βασανίζουν την καρδιά σας, σε όλο τον κόσμο - είτε διωγμοί και πόλεμοι, είτε φτώχεια και ανεργία, είτε αρρώστια ή μοναξιά είτε καθημερινοί πειρασμοί. Ο Θεός ας σας δίνει δύναμη, διά των αγίων Του, ας μας δίνει δύναμη, ας δίνει δύναμη σε όλο τον κόσμο...

Αντιγράφω δυο χριστουγεννιάτικες λέξεις του γέροντα Παΐσιου, από το postΓέροντος Παϊσίου: Για τα Χριστούγεννα (από κει και η 1η φράση του post μας):
-Γέροντα, μετά την Αγρυπνία των Χριστουγέννων δεν κοιμόμαστε;
-Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε! Η μητέρα μου έλεγε: «Απόψε μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται». Βλέπεις, τη νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός οι άρχοντες κοιμόνταν βαθιά, και οι ποιμένες «αγραυλούσαν». Φύλαγαν τα πρόβατα τη νύχτα παίζοντας την φλογέρα. Κατάλαβες; Οι ποιμένες που αγρυπνούσαν είδαν το Χριστό.
["Ν": Εμείς αγρυπνούμε αλλού βέβαια τα Χριστούγεννα... Άντε, μια πρόσκληση]. (H φωτο, αν και δείχνει άσχετη, δεν είναι, και δε μπόρεσα ν' αντισταθώ στον πειρασμό να τη βάλω· είναι από 'δώ). 

Έχουμε και λέμε, λοιπόν...

1 του Δεκέμβρη: 

Η φιλάνθρωπη "μανία" του αγίου Φιλάρετου (προστάτη των μελισσοκόμων) (το βίντεο από εδώ) 
Ο προφήτης Ναούμ
Άλλοι άγιοι 

2 του Δεκέμβρη:

Ο προφήτης Αββακούμ
Αγία Μυρόπη, η χριστιανή Αντιγόνη
Μνήμη Γέροντα Κλεόπα Ελίε († 2 Δεκ 1998)
Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου (1991 - αγιοκατάταξη 2013)
Άλλοι άγιοι 

3 του Δεκέμβρη:

Ο Προφήτης Σοφονίας

Άλλοι άγιοι

4-5-6 του Δεκέμβρη:
 
Αϊνικολοβάρβαρα! Οι τρεις γειτονικές γιορτές, αγίας Βαρβάρας, αγίου Σάββα και αγίου Νικολάου, με το σπουδαίο ρόλο στην πνευματική παράδοση του λαού μας.

Σάββας ο Ηγιασμένος (από εδώ)

Άλλοι άγιοι στις 4, 5 & 6 Δεκ.
 

Εικ. από εδώ

Δες επίσης: Άγιος Νικόλαος: επιστημονικές επιβεβαιώσεις!!

 
Άγ. Νικόλαος (Αντωνίου) 

Κινηματογραφική ταινία για τη ζωή του αγ. Νικολάου

Was St. Nicholas (Santa Claus) A Real Person?

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΒΑΡΒΑΡΑ

Χαιρετισμοί στην αγία Βαρβάρα

Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός (4 Δεκ.) και η Παναγία η ΤριχερούσαΈνα παράξενο νεκροταφείο (γεμάτο θεία χάρη!)
Brief History of the Holy Laura of Saint Sabbas

Πιο κάτω: Η συγκλονιστική εικόνα της αγίας Βαρβάρας, που φιλοτέχνησε ο Ρεθύμνιος αγιογράφος Αντώνιος Βεβελάκης το 1894. Είναι η εφέστια εικόνα του ναού της αγίας στο Ρέθυμνο, όπου είναι πολιούχος (από εδώ).

πηγή 

«EΙΔΑ ΤΟΝ JΟSEPΗ RATZINGER NA ΔOΛOΦONEI ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ.. » Απίστευτη κατάθεση γυναίκας κατά του Πάπα και του ιδρυτή της Bildeberg…

Οι καταγγελίες είναι εξωφρενικές και εμπλέκουν τον τ. πάπα και τον ιδρυτή της bildeberg πρίγκηπα Bernhard σε πράξεις που ξεπερνούν την πιο νοσηρή φαντασία.

Βρυξέλλες Πορφύρης Δ

Μια νέα συγκλονιστική μαρτυρία που ενισχύει αν όχι επιβεβαιώνει την εμπλοκή του Ratzinger σε μια τελετουργική θυσία ενός παιδιού στην Ολλανδία τον Αύγουστο του 1987 ήρθε στο φως.
«Eίδα τον Joseph Ratzinger να δολοφονεί ένα μικρό κορίτσι μέσα στον Πύργο Francais το

φθινόπωρο του 1987,εξιστορεί ο μάρτυρας ο οποίος συμμετείχε κανονικά στο λατρευτικό τελετουργικό και τη δολοφονία παιδιών».
«Ήταν φριχτό και φοβερό και αυτό δεν συνέβη μια και μόνο φορά.Ο Ratzinger συμμετείχε συχνά.Αυτός,ο Ολλανδός Καθολικός Καρδινάλιος Alfrink και ο ιδρυτής της Bilderberg o Πρίγκηπας Bernhard συμπεριλαμβάνονταν στα πιο εξέχοντα πρόσωπα των συμμετεχόντων».
  Αυτός ο νέος όσο και καθοριστικός μάρτυρας επιβεβαιώνει τις ειδεχθείς πράξεις που κατέθεσε η oλλανδέζα Toos Nijenhuis.Αυτή η μάρτυρας δημοσιοποίησε στις 8 Μαίου 2013 ότι είδε με τα ίδια της τα μάτια παρόμοια εγκλήματα να διαπράτονται από τους Ratzinger, Alfrink και Bernhard.
Ακριβώς μετά την ιστορική παραίτησή του στις 11 Φεβρουαρίου 2013 ο Joseph Ratzinger κρίθηκε υπόδικος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στις 25 Φεβρουαρίου 2013 από το Διεθνές Δικαστήριο Εθιμικού Δικαίου ITCCS που εδρεύει στις Βρυξέλλες.Εκδόθηκε διεθνές ένταλμα σύλληψης εισβάρος του.Από τότε ο φυγόδικος Πάπας γαι να αποφύγει τις συνέπειες έχει καταφύγει στην Cité του Βατικανού μετά την ενθρόνηση του νυν Πάπα Φραγκίσκου.
ΤηνΔευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013 το Διεθνές Δικαστήριο δημοσιεύει στην επίσημη σελίδα του όλες τις πληροφορίες για την πολύκροτη υπόθεση που ουσιαστικά εκτός των άλλων εκλογικεύει την αναπάντεχη απόφαση ενός πάπα να παραιτηθεί.Απόφαση που δεν έχει προηγούμενο εδώ και 6 αιώνες.
Παράλληλα ιταλοί πολιτικοί δέχθηκαν να συνεργαστούν με το ΙΤCCS σε μια δικονομική διαδικασία του Εθιμικού Δικαίου εναντίον της παποσύνης για την υπόθαλψη ενός καταζητούμενου από την δικαιοσύνη:του παραιτηθέντα Πάπα Βενέδικτου,Joseph Ratzinger.
Η αποκάλυψη αυτού του καθοριστικού στοιχείου της τελευταίας μαρτυρίας καθιστά προφανή την συνενοχή του Βατικανού στην δολοφονία παιδιών επιταχύνοντας κατ΄αυτόν τρόπο την συμφωνία μιας ομάδας ιταλών πολιτικών να συνεργαστούν με το ITCCS για να ενάγουν σε δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο Εθιμικού Δικαίου την παποσύνη που εκπροσωπείται από τον Πάπα Φραγκίσκο (Jorge Bergolio) για υπόθαλψη του Πάπα Βενέδικτου που ενέχεται σε εγκλήματα πολέμου.
Η συμφωνία επιτεύχθηκε αφού οι πολιτικοί διαπραγματεύθηκαν τις προσεγγίσεις με το  ITCCS και τους αντιπροσώπους του από τις 22 Σεπτεμβρίου.
« Προσανατολιζόμαστε ν΄ αναθεωρήσουμε και γιατί όχι να ακυρώσουμε την Συνθήκη του Λατερανού της χώρας μας με το Βατικανό του οποίου οι δράσεις προσφέρουν ένα καταφύγιο στους παιδεραστές κάτι που πιστοποιεί ασφαλώς τον ορισμό της διεθνούς εγκληματικής οργάνωσης σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο » ανέφερε ο εκπρόσωπος τύπου των πολιτικών.
Κατά την διάρκεια της εβδομάδας της 7ης Οκτωβρίου και καθώς τα νέα στοιχεία ήρθαν στο φως το Βατικανό ανταπαντώντας εξαπέλυσε μια σειρά επιθέσεων εναντίον των γκρουπ ΙΤCCS στην Ευρώπη που ασχολούνται με τους φακέλους και τα ντοκουμέντα που τεκμηριώνουν ότι η εκκλησία εμπλέκεται σε θανατηφόρα τελετουργικά.
Τα σαμποτάζ αυτά οργανώθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν εναντίον των οργανώσεων του ITCCS που δραστηριοποιούνται στην Ολλανδία και την Ιρλανδία κατά την διάρκεια μιας εβδομάδας και στις 14 Οκτωβρίου το πρωταρχικό  site web των  ITCCS κατασράφηκε από τους ίδιους σαμποτέρ.
Πολιτικές πηγές στη Ρώμη αποκάλυψαν ότι αυτές οι επιθέσεις χρημοδοτήθηκαν και συντονίστηκαν δια του Γραφείου του Βατικανού,του πρακτορείου κατασκοπείας γνωστού ως η « Αγία Συμμαχία »  ή η Οντότητα και το θυγατρικό γραφείο τους των « Ειδεχθών Επεμβάσεων » το Solidalitium Pianum που εγκαθιδρύθηκε στη Ρώμη το 1913.Αυτοί κινητοποίησαν ακόμη τους πράκτορες του Αποστολικού Ντούτσιου (Εκπροσώπου του Βατικανού) της Ολλανδίας ,τον Αρχιεπίσκοπο André Dupuy που είχε άμεση επαφή με τους σαμποτέρ και  τον Αρχιεπίσκοπο του Δουβλίνου Diarmuid Martin που έδωσε χρήματα κάτω από το τραπέζι για να διακοπεί η εργασία του ITCCS στην Ιρλανδία.
Το κύμα αντιδράσεων ανέβηκε επικίνδυνα για την Εκκλησία και είναι πλέον « αδύνατο οι ρασοφόροι δολοφόνοι παιδιών να κρύβονται πίσω από την Συνθήκη του Λατερανού.Σε αυτούς τους θανάσιμους σπασμούς η ιεραρχία της Εκκλησίας χρησιμοποιεί μεθόδους ψεύδους και παραπληροφόρησης για να αποστρέψει την προσοχή της κοινής γνώμης από την δική της εγκληματική ενοχή . »αναφέρει η ανακοίνωση του Διεθνούς Δικατηρίου.
Εις απάντησην αυτών των τελευταίων ειδήσεων και στην επανεργοποίηση των επιθέσων κατά της δουλειά της η Γενική Διεύθυνση τo ITCCS στις Βρυξέλλες έκανε την ακόλουθη ανακοίνωση στα ΜΜΕ καθώς και στα παρατήματά της που εδρεύουν σε 26 χώρες:
1.Το δίκτυό μας θα οργανώσει μια παγκόσμια συνέντευξη τύπου στη Ρώμη με την συμμετοχή ιταλών πολιτικών όπου θ ΄ανακοινωθεί μια καινούργια φάση στην καμπάνια μας πληροφόρησης προκειμένου να καθαιρέσει την  υπεραιωνόβια εξουσία του Βατικανού.Αυτή η καμπάνια θα συμπεριλαμβάνει το λανσάρισμα μιας νέας δικονομικής διαδικασίας σύμφωνα με το Εθιμικό Δίκαιο εναντίον του νυν πάπα Φραγκίσκου και των ανθρώπων του για συνενοχή σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για θανατηφόρα τελετουργικά λατρευτικού τύπου.
2.Προς διαφύλαξη αυτών των προσπαθειών το αρχικό μας site web επανατέθηκε σε λειτουργία προστατευμένο με σύγχρονες ενισχυμένες προδιαγραφές ασφαλείας…..
Ο Jorge Bergolio (ψευδώνυμο του πάπα Φραγκίσκου) και οι άλλοι επίσημοι του Βατικανού θα αποτελέσουν το αντικείμενο προανακριτικής  έρευνας για αποτρόπαιες παραβάσεις ως ενεχόμενοι σε διακίνηση βασανισμό και δολοφονία παιδιών.Αποτρέπουμε κάθε άτομο να υποστηρίξει τον Bergolio και τους πράκτορές του με την ποινή της κορυφαίας καταδίκης για συμμετοχή σε αποδεδειγμένη εκληματική συνωμοσία επενεργούμενη από την Curie και το  Γραφείο Ρώμης του Ποντίφηκα.
Αυτό το δελτίο τύπου εκδόθηκε στις 28.10.13 από την Γενική Διεύθυνση του Διεθνούς Δικαστηρίου κατά Εγκλημάτων της Εκκλησίας και του Κράτους στις Βρυξέλλες στο Βέλγιο.
Η υπόθεση αρχικά προέκυψε από την  μαρτυρία μιας γυναίκας που επέζησε από ένα  υψηλόβαθμο σκοτεινό κύκλο που εμπεριείχε την ανθρωποθυσία,τα βασανιστήρια και την διακίνηση ανηλίκων και που δημοσιοποιήθηκε τον Μάιο του 2013 σε συνέντευξη τύπου.
Η ολλανδικής καταγωγής Τοοs Nijenhuis μια 54χρονη φυσικοθεραπεύτρια με ειδίκευση στην κινησιοθεραπεία και μητέρα σήμερα 5 παιδιών βασανίσθηκε,βιάστηκε και χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο στην ηλικία των 4 μόλις ετών από ανθρώπους παντοδύναμους κοινωνικά,πλούσιους  μεταξύ των οποίων επίσημοι εκπρόσωποι της Εκκλησίας και Κυβερνήσεων.
Η μάρτυρας κατηγορίας διατείνεται ότι αυτά τα εγκλήματα διαπράτονται ως και σήμερα και εμπεριέχουν ανθρωποθυσίες παιδιών στην ολλανδική ύπαιθρο.
Ανάμεσα στους κατονομαζόμενους δράστες αυτών των εγκλημάτων που κακοποίησαν την ανήλικη τότε Τoos φιγουράρουν ο πρίγκηπας Βernhard της Ολλανδίας που ήταν ο παπούς του Αlexandre που πρόσφατα στέφθηκε βασιλιάς της χώρας αυτής και ένας από τους ιδρυτές της Λέσχης Bilderberg,ο καθολικός καρδινάλιος της Ουτρέχτης Bernard Alfrink καθώς και μέλη της Βρετανικής βασιλικής οικογένειας.
Αυτές οι δράσεις διαδραματίστηκαν στην Ολλανδία στην Σκωτία και σε μια στρατιωτική περιοχή στην Μελβούρνη όπου η μάρτυρας υποβλήθηκε στην κακοποίηση και έγινε επίσης αυτόπτης μάρτυρας των βασανιστηρίων και των θανάτων άλλων παιδιών.Στη συνέχεια των φοβερών της αποκαλύψεων μια ομάδα Ολλανδών σχηματίστηκε τον Μάιο στο Zwolle για να διερευνήσει και να οδηγήσει στην δικαιοσύνη τους φυσικούς αυτουργούς αυτών των τελετουργικών ανθρωποθυσιών.(fawkes newsblogspot.fr 12.05.13)
To Διεθνές Δικαστήριο κατά εγκλημάτων της Εκκλησίας και του Κράτους ιδρύθηκε το Μάιο του 2010 στο Δουβλίνο από τους επιζήσαντες της εκκλησιαστικής και κρατικής τρομοκρατίας.Ήταν μια πρωτοβουλία του Καναδού νομπελίστα Kevin Annett και μελών από τις ομάδες των ιρλανδών θυμάτων.Ιδρυτική αρχή του ήταν να ενώσει διασωθέντες γενοκτονιών και παιδικών κακοποιήσεων από όλα τα μέρη του κόσμου και να υψώσει ένα πολιτικό πνευματικό και νόμιμο κίνημα που θα αποσταθεροποιούσε το Βατικανό και άλλες εκκλησίες ή κυβερνήσεις υπεύθυνες για εγκλήματα κατά της παιδικής ηλικίας και κατά της ανθρωπότητας.Η Οργάνωση δρα από μυστική τοποθεσία στις Βρυξέλλες  ενώ υπάρχουν τοπικά γραφεία σε Νέα Υόρκη,Βανκούβερ,Δουβλίνο,Λονδίνο και Παρίσι.

πηγή ΙΤCCS.οrg  το διαβάσαμε εδώ

Γέροντος Παϊσίου: Για τα Χριστούγεννα

Καλό Χριστουγεννιάτικο Μήνα αγαπητοί αναγνώστες... ας διαβάσουμε τα λόγια του Γέροντος Παισίου για το πως πρέπει να ζήσουμε τα Αληθινά Χριστούγεννα! «Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται.»

«Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά· τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.

Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε αγίας ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολύ ευλάβεια κάθε γιορτή».

«Να μελετάει και να ζει τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί και με ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθεί. Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψέλνονται. Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται. 

-Γέροντα, μετά την Αγρυπνία των Χριστουγέννων δεν κοιμόμαστε;

-Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε! Η μητέρα μου έλεγε: «Απόψε μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται». Βλέπεις, την νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός οι άρχοντες κοιμόνταν βαθιά, και οι ποιμένες «αγραυλούσαν». Φύλαγαν τα πρόβατα την νύχτα παίζοντας την φλογέρα. Κατάλαβες; Οι ποιμένες πού αγρυπνούσαν είδαν τον Χριστό.

-Πώς ήταν Γέροντα, το σπήλαιο;

-Ήταν μία σπηλιά μέσα σε έναν βράχο και είχε μία φάτνη· τίποτε άλλο δεν είχε. Εκεί πήγαινε κανένας φτωχός και άφηνε τα ζώα του. Η Παναγία με τον Ιωσήφ, επειδή όλα τα χάνια ήταν γεμάτα και δεν είχαν πού να μείνουν, κατέληξαν σε αυτό το σπήλαιο. Εκεί ήταν το γαϊδουράκι και το βοϊδάκι, που με τα χνώτα τους ζέσταναν τον Χριστό! «Ἔγνω βοῦς τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του κυρίου αὐτοῦ», δεν λέει ο Προφήτης Ησαΐας;

-Σε ένα τροπάριο, Γέροντα, λέει ότι η Υπεραγία Θεοτόκος βλέποντας τον νεογέννητο Χριστό, «χαίρουσα ὁμοῦ καὶ δακρύουσα» ἀναρωτιόταν:... «Ἐπιδώσω σοι μαζόν, τῷ τὰ σύμπαντα τρέφοντι, ἢ υμνήσω σε, ὡς Υἱὸν καὶ Θεόν μου; ποίαν εὕρω ἐπὶ σοί προσηγορίαν;»

-Αυτά είναι τα μυστήρια του Θεού, η πολύ μεγάλη συγκατάβαση του Θεού, την οποία δεν μπορούμε εμείς να συλλάβουμε!

Γέροντα, πως θα μπορέσουμε να ζήσουμε το γεγονός της Γεννήσεως, ότι δηλαδή ο Χριστός «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου»;

-Για να ζήσουμε αυτά τα θεία γεγονότα, πρέπει ο νους να είναι στα θεία νοήματα.Τότε αλλοιώνεται ὁ άνθρωπος. «Μέγα και παράδοξον θαύμα τετέλεσται σήμερον», ψάλλουμε. Άμα ο νους μας είναι εκεί, στο «παράδοξον», τότε θα ζήσουμε και το μεγάλο μυστήριο της Γεννήσεως του Χριστού.

Εγώ θα εύχομαι η καρδιά σας να γίνη Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώση όλες τις ευλογίες Του.

Πηγή: Απόσπασμα απὸ το βιβλίο: «Περί προσευχής», Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ' (σελ. 195-196). Εκδόσεις Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» Σουρωτή Θεσσαλονίκης

1.   10βίντεο   
   Τροπάρια Χριστουγέννων
   3:22 Μάγοι και Ποιμένες-Στέργειν μεν ημάς
   6:27 Θ΄ Ωδή Χριστουγέννων
   Προβολή πλήρους playlist (10 βίντεο)

πηγή

O Δεκέμβρης στην Λαογραφία

 Στο ρωμαϊκό ημερολόγιο του Ρωμύλου ήταν ο 10^ος μήνας (ντέτσεμ = δέκα) κι έχει 31 ημέρες. Η 21^η του μήνα είναι η μικρότερη ημέρα του χρόνου, το «χειμερινό ηλιοστάσιο». Αντιστοιχεί προς τον Ποσειδώνα των αρχαίων. Θεωρείται ο ψυχρότερος μήνας του χρόνου. Λέγεται Χριστουγεννάς ή Χριστουγεννάρης ή Χριστουγεννιάτης (λόγω της μεγάλης γιορτής της χριστιανοσύνης), Γιορτινός (λόγω των πολλών θρησκευτικών γιορτών), Αϊ-Νικολιάτης ή Παππού-Νικόλας ή Νικολοβάρβαρα (από τη γιορτή του Αγ. Νικολάου & της Αγ. Βαρβάρας), Άσπρος μήνας ή Ασπρομηνάς, και Χιονιάς. Στη Μεσσηνία επιθυμούν πολλά χιόνια την ημέρα των Χριστουγέννων, που τα ονομάζουν Χριστόχιονα. Αρέσει πολύ στα παιδιά ο Δεκέμβρης, για τα χιόνια, τον χιονοπόλεμο, τον χιονάνθρωπο, τις διακοπές των σχολείων, τα κάλαντα και τα δώρα.
                ΕΡΓΑΣΙΕΣ:                Επιδιόρθωση στάβλων.
                Καθάρισμα χωραφιών από θάμνους.
                Φυτεύουνε κρεμμυδάκια.
                Σκέπασμα κυψελών.
                Αρχίζει η γαλακτοπαραγωγή.
                Τελειώνει το καθάρισμα του κρασιού κι ανοίγουν τα βαρέλια.
                ΕΘΙΜΑ-ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ:
               ΟΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ: Τους συναντάμε με πολλά ονόματα: καλιβρούσηδες, καλακάντζουρα, λυκοκάντζαροι, κακανθρωπίσματα, παγανά &  εξαποδώ.
                Όντα δαιμονικά, άσχημοι, μαύροι, με μάτια κόκκινα, τριχωτοί, με πόδια τραγίσια, ήταν τα κυρίαρχα όντα του Δωδεκαημέρου, πειράζοντας τους ανθρώπους από την παραμονή των Χριστουγέννων, όταν αφήνοντας τα έγκατα της γης, έβγαιναν στο απάνω κόσμο, μέχρι την παραμονή των Θεοφανίων, οπότε περίτρομοι έφευγαν στην παρουσία του παπά που άγιαζε. Όλο τον χρόνο πολεμούν με τα τσεκούρια να κόψουν το δέντρο που βαστάει τη γη, όταν όμως πλησιάζει η στιγμή που θα το κόψουν τελείως, μια τσεκουριά μένει, βγαίνουν στη γη να κάνουν σκανδαλιές, περιμένοντας ότι θα πέσει πια μόνο του, όμως γεννάται ο Χριστός και αμέσως το δέντρο ξαναγίνεται.
                Μπαίνουν στα σπίτια απ’ τις καμινάδες που η φωτιά τους έχει σβήσει.
                Αρχηγός τους είναι ο Μαντρακούκος, που είναι κουτσός κι άγριος και ο πιο επικίνδυνος απ’ όλη την ομάδα. Ακολουθεί ο Μαγάρας, με την τεράστια κοιλιά του, ο οποίος μαγαρίζει όλα τα φαγητά και τα γλυκά. Επίσης έρχεται ο Κωλοβελόνης, που είναι αδύνατος και σουβλερός σα μακαρόνι και περνά από κλειδαρότρυπες και χαραμάδες. Άλλος είναι ο Κοψαχείλης με τεράστια κοφτερά δόντια, που κρέμονται από το στόμα του. Κανένας δεν μοιάζει με τον άλλο και έχει ο καθένας το κουσούρι του.
                Για να εξευμενίσουν οι άνθρωποι τα πειρακτικά αυτά πλάσματα, άφηναν γλυκά σ’ ένα σημείο του σπιτιού ή προσπαθούσαν να τα κάνουν ακίνδυνα, με διάφορους τρόπους. Τοποθετούσαν π.χ. ένα κόσκινομπροστά από την πόρτα του σπιτιού, ώστε μέχρι να μετρήσει ο καλικάντζαρος από περιέργεια τις τρύπες, να λαλήσει ο πετεινός, οπότε αυτοί έτρεχαν να εξαφανιστούν.
                Το αποτελεσματικότερο μέσο για να κρατηθούν μακριά οι καλικάντζαροι και κάθε άλλο δαιμόνιο θεωρήθηκε η φωτιά. Γι’ αυτό και όλο το Δωδεκαήμερο έμενε συνεχώς το τζάκι αναμμένο και μάλιστα με ξύλα αγκαθωτά (για να έχει η φωτιά μεγαλύτερη δύναμη). Παλιά οι γιαγιάδες έκαιγαν στα τζάκια παλιοτσάρουχα. Η άσχημη μυρωδιά τους έκανε τους καλικάντζαρους να φεύγουν.
                Την ημέρα των Θεοφανίων πρέπει να φύγουν. Όταν ο παπάς αγιάζει φωνάζουν:
                              «Φεύγετε, να φεύγουμε, γιατί θα ‘ρθει ο παπάς
                              με την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του»
                ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ: Τα κάλαντα, όπως ξέρουμε, είναι τα δημώδη εορταστικά και θρησκευτικά άσματα, που τραγουδούσαν κατά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
                Από τη βυζαντινή εποχή ψέλνονταν κατά τον ίδιο τρόπο, όπως και σήμερα, από συντροφιές παιδιών, που γύριζαν από σπίτι σε σπίτι και έπαιρναν φιλοδωρήματα.
                Η λέξη «κάλαντα» προέρχεται από το λατινικό CALENDA, που σημαίνει πρώτη εκάστου μηνός. Το δε γνωστό «εις τας ελληνικάς καλένδας» είναι ίσον με το «ουδέποτε», γιατί οι Έλληνες δεν είχαν καλένδας», αλλά μόνον οι Ρωμαίοι. Από κει προήλθε και η νέα λέξη κάλαντα, που ψέλνονται κάθε παραμονή πρωτοχρονιάς.
                Τα σημερινά κάλαντα, που ψέλνονται, καθώς και τα λοιπά θρησκευτικά άσματα, έχουν στενή συγγένεια με την αρχαία λατρεία ή τα παλαιά έθιμα της ομηρικής εποχής και των μετέπειτα χρόνων. Έχουν το ίδιο θέμα προς τα σημερινά κάλαντα, ως προς την σύνθεση, τον  χαρακτήρα και την ουσία των συναισθημάτων που εκδηλώνονται. Η διαφορά μεταξύ των σημερινών και των αρχαίων σχετικών τραγουδιών είναι, ότι ο τρόπος της εκδηλώσεως των σημερινών είναι πιο ζωηρός. Το αξιοπερίεργο είναι ότι τόσο στα αρχαία όσο και στα σημερινά τραγούδια, οι έπαινοι και τα εγκώμια είναι ίδια και ίδιες οι ευχές για την ευτυχία του σπιτιού, που απευθύνονται από τους μικρούς ψάλτες της πατρίδας μας.
                Τα παιδιά από νωρίς άρχιζαν, συντροφιές - συντροφιές να περιέρχονται τα σπίτια, για τα κάλαντα και να φιλοδωρούνται με πεντάρες, δεκάρες και σπάνια εικοσάλεπτα, τα οποία τότε είχαν αξία. Αργότερα τα φιλοδωρούσαν πενηντάλεπτα ή δραχμές. Τους πρόσφεραν επί πλέον και γλυκίσματα.
                Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς, μετά τη λειτουργία και πάλιν θα περιέλθουν όλα τα σπίτια - εκτός από εκείνα που είχαν πένθος. Την βασιλόπιτα την έκοβαν το μεσημέρι, οπότε και μοιράζονταν τα δώρα στα παιδιά. Λίγες οικογένειες, μετά τα μεσάνυκτα, με την ανατολή του νέου έτους και αφού έσβηναν και άναβαν τα φώτα και έψαλλαν τα κάλαντα όλοι οι παρευρισκόμενοι «εν χορώ» και αφού αντάλλαζαν τις αρμόζουσες ευχές, έκοβαν τη βασιλόπιτα, σε τόσα τεμάχια όσα και τα παριστάμενα πρόσωπα. Ενώ η πίττα που θα έκοβαν το μεσημέρι της πρωτοχρονιάς περιοριζόταν στα μέλη της οικογενείας και μόνον. Συντροφιές νέων περιέρχονταν τα σπίτια και έψαλλαν τα κάλαντα του Αγίου Βασιλείου με ανάλογα παινέματα, με επωδό: «Εμείς  δεν ήρθαμε εδώ να  φάμε και να πιούμε  Μόνο σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε».
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ:Καλήν ημέρα άρχοντες, κι αν είναι ο ορισμός σας,
Χριστού τη θεία γέννηση, να πω στ’ αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον, εν Βηθλεέμ τη πόλει.
Οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ’ η φύσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων,
ο Βασιλεύς των ουρανών, ο ποιητής των όλων.
Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το Δόξα εν Υψίστοις
και τούτο άξιον εστί, η των ποιμένων πίστις.
Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα,
άστρο λαμπρό τους οδηγεί, χωρίς να λείψει ώρα.
Έφθασαν στην Ιερουσαλήμ με πόθον ερωτούσιν,
Που εγγενήθη ο Χριστός να παν΄ να τον ιδούσιν.
Όταν ο Ηρώδης τάμαθε αμέσως εταράχθη,
γιατί πολύ φοβήθηκε δια  την βασιλείαν,
μη του την πάρει ο Χριστός και χάσει την αξίαν.
Κι αμέσως εδιάτεξε σφαγή να γίνει αγρία
Τα βρέφη όλα να σφαγούν εις πόλιν την αγία.
Αλλ΄ άγγελος εξ ουρανού είπε στην Παναγίαν,
Για ν΄ αποφύγη του κακού Ηρώδη την μανίαν.
Πάρε το βρέφος το ιερόν και φρόντισε να πάτε,
Εις Αίγυπτον εκεί μακρυά κι εκεί να ησυχάστε.
Σ’ αυτό το σπίτι το ψηλό, πέτρα να μην ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χίλια χρόνια να ζήσει.
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ:Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά,
κι αρχή καλός μας χρόνος, εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνος
Αρχή που βγήκε ο Χριστός, άγιος και πνευματικός
στη γη να περπατήσει και να μας καλοκαρδίσει.
Άγιος Βασίλης έρχεται και δεν μας καταδέχεται
Από την Καισαρεία, συ σ’ αρχόντισσα κυρία.
Βαστά εικόνα και χαρτί, ζαχαροπλάστη ζυμωτή
χαρτί και καλαμάρι, δες και με-δες και με το παλικάρι.
Το καλαμάρι έγραφε, την μοίρα του την έλεγε
Και το χαρτί εμίλιε, άσπρε μου χρυσέ μου κρίνε.
-Βασίλη πόθεν έρχεσαι και πόθεν κατεβαίνεις
Και δεν μας συντυχαίνεις;
-Από της μάνας μου έρχομαι, το λέω και δεν ντρέπομαι
και στο σχολείο μου πάω πέστε μου τι θες να κάμω;
-Αφού πηγαίνεις στο σχολειό, πες μας την Άλφα - Βήτα,
Νάχης τον Θεό βοήθεια…
Και στο ραβδί του ακούμπησε να πει την Άλφα - Βήτα,
Ωσάν Άγιος που ήταν.
Χλωρό ραβδί, ξερό ραβδί, χλωρά βλαστάρια πέτα,
Κι απάνω στα βλαστάρια του, μαύρα είν΄ τα μάτια του,
Πέρδικες κελαδούσαν
Μον΄ και περιστεράκια, μαύρα μου γλυκά ματάκια.
ΠΑΙΝΕΜΑΤΑΕσένα αφέντη πρέπει σου καρέγλα βελουδένια
Για ν΄ ακουμπά η μέση σου η μαργαριταρένια.
Πολλά ΄παμε τα΄ αφέντη μας ας πούμε της κυράς
Κυρά λιγνή, κυρά ψηλή κυρά γαϊτανοφρύδα
Πουχεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι στήθος
Και του κοράκου το φτερό έχεις γατανοφρύδι.
Πολλά ΄παμε και της κυράς ας πούμε και στην κόρη.
Έχεις και γιο και μονογυιό, το γιο τον κανακάρη
Αν είναι και γραμματικός πολλά προικιά γυρεύει.
Γυρεύει αμπέλια ατρύγητα κι αμπέλια τρυγημένα
Γυρεύει και τη θάλασσα μ΄ όλα της τα καράβια
Γυρεύει και τον κυρ Βοριά να τα καλαρμενίζει.
Πολλά ΄παμε της κόρης μας ας πούμε και του γιου μας,
Έχεις και γιο και μονογυιό, το γιο τον κανακάρη
Που λούζεται, χτενίζεται και στο σχολειό πηγαίνει
Τον έβγαλε ο δάσκαλος να πει την άλφα - βήτα
Και ξέφυγε το χέρι του  και έχυσε το μελάνι
Και λέρωσε τα ρούχα του τα καλοκεντημένα.
Δεν έχω άλλα να σου πω, μόνο να ζεις και νάσαι
Τον άνδρα σου να χαίρεσαι και καλομοίρα να΄σαι.
ΘΕΟΦΑΝΙΩΝ:Σήμερα είν’ τα Φώτα κι ο φωτισμός,
η χαρά μεγάλη κι ο αγιασμός (δις).
Κάτω στον Ιορδάνη τον ποταμό
κάθεται η Παναγία η Δέσποινα.
Με τα θυμιατήρια στα δάχτυλα
και τον Άγιο Γιάννη παρακαλεί:
_Άγιε μου Γιάννη και Πρόδρομε,
δύνασαι βαφτίσεις θεού παιδί,
και να παραδώσεις Χριστού ψυχή;
_Δύναμαι και θέλω και προσκυνώ
και τον Κύριό μου παρακαλώ.
Αύριο θ’ ανέβω στους ουρανούς,
να καταπατήσω τα είδωλα…
                Τα παιδιά τραγουδούσαν σκωπτικούς στίχους, όταν κάποια πόρτα παρέμενε κλειστή και οι νοικοκυραίοι δεν άνοιγαν, για να μη δώσουν το μποναμά τους στα παιδιά:
Τόσο βαρύ ‘ναι το πάπλωμα και δεν παίρνεις χαμπάρι
Κι απ’ έξω από την πόρτα σου, καράβι βολτετσάρει.
Τόσα τραγούδια είπαμε κι η πόρτα δεν έχει ανοίξει
Αν τα ‘λεγα στον ουρανό, χρυσάφι θα ‘χε ρίξει.
               «ΣΠΑΡΓΑΝΑ» (Ζαγόρι Ηπείρου). Τηγανίτες, με πολλά καρύδια επάνω, τις οποίες φτιάχνουν τα ξημερώματα των Χριστουγέννων.
                «ΧΟΙΡΟΣΦΑΓΙΑ» Έθιμο πανάρχαιο, με θυσιαστικό χαρακτήρα, προς τιμή του Κρόνου, που αποσκοπούσε στην εξασφάλιση καλής εσοδείας. Αυτός ο χαρακτήρας, τα μαντέματα κι άλλες μαγικές ενέργειες τα καθιστούν από τα πιο ενδιαφέροντα έθιμα του λαϊκού εορτολογίου.
                Η σφαγή του χοίρου στο τέλος του έτους ή σε άλλες σημαντικές για την καλοχρονιά περιστάσεις-απόκριες, ημέρα του Αγ. Φιλίππου-είναι αρχαία συνήθεια του ελληνορωμαϊκού κόσμου, που επέζησε μέσα στους αιώνες.
                Η εκτροφή χοίρου εξασφάλιζε στην οικογένεια κρέας και λίπος για ολόκληρη τη χρονιά. Κάθε αγροτική οικογένεια, εκτός από τις πολύ φτωχές, διατηρούσε έναν ή περισσότερους χοίρους. Ήταν πλήγμα η αδυναμία εκτροφής τουλάχιστον ενός χοίρου.
                Το σφάξιμο γινόταν με ειδικό μαυρομάνικο μαχαίρι και ήταν έργο του αρχηγού της οικογένειας. Ο θύτης πριν από το πλήγμα, χάραζε το σημείο του σταυρού στο λαιμό του ζώου, ενώ κάποιος από τους παριστάμενους έλεγε το «Πιστεύω» ή το «Πάτερ ημών». Από το αίμα του ζώου «έγραφαν» ένα σταυρό στο μέτωπο των μικρών παιδιών ή και των ζώων-για τον πονοκέφαλο ή τη θερμασιά, αντίστοιχα. Επίσης, στον Εγρήγορο της Ρόδου, άλειφαν τα πέλματα των ποδιών για να μην ξεπαγιάζουν, σαν φάρμακο για τις χιονίστρες. Κάρφωναν το ρύγχος του χοίρου στον τοίχο ή επάνω από την πόρτα για να αποδιώχνει τους καλικάντζαρους κι από τη σπλήνα και το συκώτι του, μάντευαν το μέλλον της οικογένειας. Τέλος θυμιάτιζαν το ζώο με λιβάνι και χαμομήλι, και έβαζαν στο στόμα του ένα από τα πόδια του. Όλες αυτές οι δραστηριότητες είχαν καθαρτήριες & αποτρεπτικές ιδιότητες.
                ΚΑΡΤΕΣ: Οι χριστουγεννιάτικες και πρωτοχρονιάτικες κάρτες, λειτουργούν ως επικοινωνιακοί αγγελιοφόροι χριστουγεννιάτικων και πρωτοχρονιάτικων μηνυμάτων και αποτελούν αναπόσπαστο συμπλήρωμα των εορτών.
               Στις κάρτες απεικονίζονται κατά κύριο λόγο η γέννηση του Χριστού με τη φάτνη, οι τρεις μάγοι με τα δώρα, άγγελοι και αστέρια.
               Το στερεότυπο μικρό κείμενο των καρτών είναι "Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος".
               Η χριστουγεννιάτικη κάρτα θεωρείται ότι είναι αγγλική επινόηση.
               Την πατρότητά της διεκδικεί αρχικά ο Γουίλιαμ 'Εντλεϊ, ο οποίος φέρεται ως ο σχεδιαστής της πρώτης κάρτας το 1842, που είναι σήμερα έκθεμα του Βρετανικού Μουσείο.
               Μερικά χρόνια αργότερα η μόδα της κάρτας έφτασε στην Αμερική, στην Αυστραλία, στη Νέα Ζηλανδία. Η Δανία θεωρείται ότι είναι η πιο φημισμένη χώρα στις πωλήσεις των καρτών. Διακινεί κάθε χρόνο 50.000.000 κάρτες.
               Στην Ελλάδα οι κάρτες παρουσιάστηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα από Έλληνες μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στην Αυστραλία.
               Σήμερα βέβαια με την εξέλιξη της τεχνολογίας, το internet ξεφεύγει από τον παραδοσιακό τρόπο επιστολής κάρτας-αυτόν του ταχυδρομείου.
               Με έναν μεγάλο αριθμό ηλεκτρονικών διευθύνσεων καταργεί τις αποστάσεις και βοηθάει να στείλετε τις ευχές σας στα αγαπημένα σας πρόσωπα, όπου κι αν βρίσκονται αυτά.
               «ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ». Το σύμβολο της μεγάλης γιορτής των Χριστουγέννων, αποτελεί ιδιαίτερη φροντίδα κάθε νοικοκυράς. Το σχήμα του συνήθως είναι στρογγυλό, υπάρχουν όμως και διαφοροποιήσεις κατά τόπους. Π.χ. στην Ιθάκη είναι μακρόστενο και σχηματίζει τη μορφή μικρού παιδιού που παριστάνει το Χριστό στα σπάργανα όπως λένε, ενώ στην Πετρούσα της Δράμας, πάνω στο ολοστρόγγυλο ψωμί πλάθουν και τοποθετούν στη μέση και ένα μικρότερο. Το μεγάλο κουλούρι συμβολίζει τη σπηλιά που γεννήθηκε ο Χριστός, το δε μικρό τον ίδιο τον Χριστό. Ιδιαίτερα προσεγμένη και η διακόσμησή του: Συνήθως στη μέση της επιφάνειάς του κολλούν ένα σταυρό από ζυμάρι, στο κέντρο και στις άκρες του οποίου βάζουν καρύδια και αμύγδαλα, σύμβολο πλούσιας καρποφορίας. Επίσης τα σχέδια του έχουν άμεση σχέση με την ασχολία του νοικοκύρη: βόδια, αλέτρι και αλώνι (αν είναι γεωργός), πρόβατα, κατσίκια και στάνη (αν είναι τσοπάνης), κυρίως οι Σαρακατσάνοι. Το Χριστόψωμο κατέχει ξεχωριστή θέση στο τραπέζι, το οποίο σε αρκετά μέρη στρώνεται από την παραμονή και λέγεται και «τραπέζι της Παναγιάς».
               ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ. Σύμφωνα με τους περισσότερους λαογράφους, το έθιμο αυτό ήρθε στην Ελλάδα, μάλλον, την εποχή του Όθωνα (πρώτα στο Ναύπλιο και μετά στην Αθήνα), από τη δύση (Γερμανία ή Αγγλία). Προϋπήρχε όμως στο Βυζάντιο από τον 6^ο αιώνα. Παλαιότερα για τη διακόσμηση των σπιτιών χρησιμοποιούσαν κλαριά από δέντρα. Η χρήση τους συμβόλιζε το τέλος του χειμώνα, την αναβλάστηση και την καινούργια ζωή, γι’ αυτό και τα κλαριά έπρεπε να είναι καταπράσινα και από φυτά αειθαλή. Τα κλαριά (δάφνης, λεμονιάς, κουμαριάς, σκίνου, μυρτιάς και ελιάς) στολίζονταν με φρούτα, ξηρούς καρπούς και νομίσματα, τυλιγμένα σε χρυσόχαρτο ή βαμμένα με χρυσομπογιά. Αργότερα, οι πραματευτάδες (γυρολόγοι) πούλαγαν στα πανηγύρια και στα παζάρια στολίδια του δέντρου από χαρτί, ζυμάρι και γύψο. Ειδικά για τα γύψινα στολίδια χρησιμοποιούσαν γερμανικές σιδερένιες φόρμες για σοκολάτες και έφτιαχναν τα ζώα της φάτνης, αγιοβασίληδες κ.α., που τα χρωμάτιζαν με όμορφα χρώματα και τα πουλούσαν στους πάγκους τους μαζί με τα παιχνίδια.
                ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΞΥΛΟ (Μακεδονία). Στα χωριά της Β. Ελλάδας, από τις παραμονές των εορτών, ο νοικοκύρης έψαχνε στα χωράφια και διάλεγε το πιο όμορφο, το πιο γερό, το πιο χοντρό ξύλο, από πεύκο ή ελιά και το πήγαινε στο σπίτι του. Αυτό ονομαζόταν Χριστόξυλο και ήταν το ξύλο που θα έκαιγε για όλο το Δωδεκαήμερο των εορτών (από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα φώτα) στο τζάκι του σπιτιού.
                Πριν ο νοικοκύρης φέρει το Χριστόξυλο, κάθε νοικοκυρά φρόντιζε να έχει καθαρίσει το σπίτι και με ιδιαίτερη προσοχή το τζάκι, ώστε να μη μείνει ούτε ίχνος από την παλιά στάχτη. Καθάριζαν ακόμη και την καπνοδόχο, για να μη βρίσκουν πατήματα να κατέβουν οι καλικάντζαροι.
                Έτσι το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, όταν όλη η οικογένεια θα ήταν μαζεμένη γύρω από το τζάκι, ο νοικοκύρης θα άναβε την καινούργια φωτιά και έμπαινε στην πυροστιά το Χριστόξυλο.
                Ο λαός λέει, ότι καθώς καίγεται το Χριστόξυλο, ζεσταίνεται ο Χριστός, εκεί στην κρύα σπηλιά της Βηθλεέμ. Σε κάθε σπιτικό, οι νοικοκυραίοι προσπαθούσαν να καίει το Χριστόξυλο μέχρι τα φώτα.
               «ΤΑ ΚΑΡΥΔΙΑ» (Ήπειρος). Την ημέρα των Χριστουγέννων, τα παιδιά, κορίτσια και αγόρια, παίζουν το παιχνίδι «ΚΑΡΥΔΙΑ». Το παιχνίδι είναι ομαδικό και παίζεται ως εξής:
                Κάποιο παιδί χαράζει μ’ ένα ξυλάκι στο χώμα μια ευθεία γραμμή. Πάνω σ’ αυτή, κάθε παίκτης βάζει κι από ένα καρύδι στη σειρά. Μετά, ο κάθε παίκτης με τη σειρά του και από κάθετη απόσταση ενός με δύο μέτρα από τη γραμμή - σειρά των καρυδιών, σκυφτός, με το μεγαλύτερο και το πιο στρογγυλό καρύδι του, σημαδεύει κάποιο από τη σειρά των καρυδιών.
                Όποιο καρύδι πετύχει και το βγάλει έξω από τη γραμμή, το κερδίζει και δοκιμάζει ξανά, σημαδεύοντας κάποιο άλλο καρύδι. Αν αστοχήσει, συνεχίζει ο επόμενος παίκτης. Το παιχνίδι συνεχιζόταν μέχρι να τελειώσουν όλα τα καρύδια της σειράς…
               ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ (31/12). Τα παιδιά άφηναν μπροστά από το τζάκι τα παπούτσια τους ή αν δεν άναβε, κρεμούσαν εκεί τις κάλτσες τους. Υποτίθεται ότι, εκεί θα άφηνε ο Αγ. Βασίλης τα δώρα τους. Σήμερα πια, τα δώρα των παιδιών, τοποθετούνται κάτω απ’ το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
               «ΟΙ ΚΟΛΟΝΙΕΣ» (Κεφαλονιά). Στην Κεφαλονιά,καθώς και στα άλλα νησιά των Επτανήσων,Κέρκυρα,Ζάκυνθο κλπ.οι κάτοικοί τους χαίρονται με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο,τις άγιες ημέρες του Δωδεκαήμερου.
                Οι άνθρωποι γιορτάζουν πηγαίνοντας στην εκκλησία,τρώγοντας,πίνοντας,τραγουδώντας,αλλά και κάνοντας αστεία ο ένας στον άλλον.
                Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς,το βράδυ,οι κάτοικοι του νησιού γεμάτοι χαρά για τον ερχομό του νέου χρόνου, κατεβαίνουν στους δρόμους κρατώντας μπουκάλια με κολώνιες και ραίνουν ο ένας τον άλλον τραγουδώντας:
               "Ήρθαμε με ρόδα και με ανθούς να σας ειπούμε χρόνους πολλούς."
                Και η τελευταία ευχή του χρόνου που ανταλάσσουν είναι: "Καλή Αποκοπή", δηλαδή με το καλό να αποχωριστούμε τον παλιό χρόνο.
                Το πρωί της Πρωτοχρονιάς η μπάντα του δήμου περνάει από όλα τα σπίτια και τραγουδάει καντάδες και κάλαντα.
                           "Πάλιν ακούσατε άρχοντες πάλι να σας ειπούμε,
                                 ότι και αύριον εστί ανάγκη να χαρούμε
                                και να πανηγυρίζουμε Περιτομήν Κυρίου,
                              την εορτή του Μάκαρος Μεγάλου Βασιλείου".
                ΓΙΟΡΤΕΣ:                ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (25/12). Η λύτρωση του ανθρώπου από την αμαρτία. Ο Υιός του Θεού έρχεται στη γη, δίνοντας τη μεγαλύτερη ευκαιρία στον άνθρωπο: να μπει στην Βασιλεία των Ουρανών… Πώς; Μα με… αγάπη!  Η γέννηση του Χριστού κανονίστηκε το 354 μ.Χ. να εορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου, την ίδια μέρα που γιορταζόταν η γέννηση του παλαιού Θεού Μίθρα, του «αήττητου Θεού Ήλιου» που ήταν θεός όλων των ηλιακών θεοτήτων της ειδωλολατρίας. Με την αλλαγή και την στροφή των ανθρώπων προς άλλους θεούς, ο «Αήττητος Θεός Ήλιος», έπεσε και τη θέση του την πήρε ο «Ήλιος της Δικαιοσύνης» ο Χριστός.               ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ή ΣΑΝΤΑ ΚΛΑΟΥΣ: Για τις χώρες της Δύσης αυτός που φέρνει τα δώρα στους φτωχούς και τα παιδιά είναι ο Άγιος Νικόλαος ή Santa Clause, τον οποίο στην Ελλάδα γιορτάζουμε στις 6 Δεκεμβρίου και τον θεωρούμε προστάτη των Ναυτικών. Στην Ιστορία του Αγίου Νικολάου, ως προστάτη των φτωχών και των παιδιών, οι λαοί του βορρά ανάμιξαν και στοιχεία από αρχαιότερους μύθους, όπως τα ξωτικά, το άστρο του βορρά, το έλκηθρο. Έτσι δημιουργήθηκε ο μύθος του Σάντα Κλάους, ενός ευτραφούς τύπου με στρογγυλά γυαλιά λευκά γένια, κόκκινη στολή και μαγικές ικανότητες, ο οποίος κατοικεί στο Βόρειο Πόλο και περιστοιχίζεται από νεράιδες του χιονιού και ξωτικά. Ο Άγιος Νικόλαος εικονογραφείται στην ορθόδοξη παράδοση, ως γέροντας, ασπρογένης επίσκοπος και επειδή την πρώτη του Γενάρη γιορτάζει ο Άγιος Βασίλειος και συνηθίζουμε να προσφέρουμε δώρα την Πρωτοχρονιά, συνδυάστηκε το όνομα του εορτάζοντος Αγίου Βασιλείου με τη μορφή του άλλου Αγίου, του Αγίου Νικολάου, ο οποίος θεωρείται στη Δύση ως ο καλός παππούς Άγιος, που μοιράζει τα δώρα.
               ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ:                «Χιόνι του Δεκεμβριού, χρυσάφι του καλοκαιριού».
                «Το τραγούδι με τον τρύγο, το Δεκέμβρη παραμύθι».
                «Η αγία Βαρβάρα βαρβαρώνει (το κρύο), ο αϊ-Σάββας σαβανώνει κι ο αϊ-Νικόλας παραχώνει».
                «Να ‘ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα και τα Λαμπρά βρεχούμενα, τα αμπάριαγεμισμένα».
                «Άγια Βαρβάρα γέννησε [το χιόνι] και ο Σάββας το εδέχθη, και ο Αϊ Νικόλας έτρεξε να πάει να το βαφτίσει».
                «Άγια Βαρβάρα μίλησε και ο Σάββας απλοήθη , μαζώχτε ξύλα και άχυρα και σύρτε και στονμύλο Άγιο Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος».
                «Αγια Βαρβάρα μίλησε και Σάββας αποκρίθει κι Αγιονικόλας έτρεξε να πάει να λειτουργήσει».
                «Απ’ τα Νικολοβάρβαρα αρχίζει ο χειμώνας».
                «Γύρω γύρω του Χριστού, η κορφή του χειμωνιού».
                «Δεκέμβρη μου, με πάγωσες και πώς να ξεπαγιάσω».
                «Δεκέμβριος, Χριστού γέννηση και καλός μας Χρόνος».
                «Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες».
                «Το τραγούδι με τον τρύγο, το Δεκέμβρη παραμύθι.
                «Χειμωνιάτικη γέννα, καλοκαιρινή χαρά».
                «Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού».

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΝΑΟΥΜ

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ναούμ.

Τῇ Α' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ναούμ.
Ναούμ, τὸν Ἑλκεσαῖον ἐκπεπνευκότα,
Ἕλκει πόθος με σμυρνίσαι σμύρνῃ λόγου.
Πρώτη ἐκ βιότοιο Δεκεμβρίου ᾤχετο Ναούμ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Φιλαρέτου τοῦ Ἐλεήμονος.
Θνῄσκει ὁ πᾶσαν ἀρετὴν φερωνύμως,
Πάτερ φιλήσας, τόν γε μὴν οἶκτον πλέον.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ἀνανίου τοῦ Πέρσου.
Ἀνανίας σάρξ, πρὸς δὲ σαρκὸς αἰκίας,
Αἴσθησιν ὡς σάρξ οὐδὲ μικρὰν λαμβάνει.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ νέου.

Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἐφέσου, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.