«Η γιαγιά που πήδησε στο Ζάλογγο»

Λαμπρινή Θωμά 
Μεγάλωσα ακούγοντας πως, η προγιαγιά της προγιαγιάς της Κούκαινας, ήταν από κείνες που πήδησαν στο Ζάλογγο. Έπεσε τελευταία- προτελευταία, μας έλεγε η γιαγιά η Βέργω, έπεσε πάνω στα πτώματα, έσπασε το πόδι, χτύπησε, μα έζησε, είχαμε προίκα και την παντρέψαμε κι ας ήταν σακάτισσα, κι από κει κρατάμε όλοι.

Χρόνια κοροϊδευαμε τη μαμα- άσε ρε μάνα που τη γλίτωσε, μας την πήδησαν οι τούρκοι, τουρκόσποροι είμαστε όλοι.
Θύμωνε η μάνα με τα αυθάδικα – κοκκίνιζε, φούσκωνε από θυμό, αχ βρωμόπαιδα, τίποτα δε σέβεστε, τίποτα…


Η γιαγιά η Βέργω, Βιργινία, ήταν γυναίκα της Πίνδου, η γιαγιάκα μου.

Βράχος ηπειρώτικος, ατσάλι και ψυχή μαζί, άκακη σαν το πρόβατο κι άγρια σαν η λύκαινα αν πήγαινες να της πειράξεις το μικρό της.
Ανέβαινε η μικρομάνα στο βουνό, ζαλωμέν τα πυρομαχικά, μαζί με την πεθερά της, και της έλεγε η γιαγια να μη φοβάται όσο ακούει τις σφαίρες, τη δική της δε θα την ακούσει όταν θα έρθει.

Ημουν μεγάλη όταν έμαθα πως εκείνη η γιαγια που πήδησε στο Ζάλογγο, αυτή ντε που έγινε αφορμή για τόσα γέλια και τόσο θυμό, κρατούσε απ΄το Γιωργάκη το Μπότσαρη.
Καθόμασταν οι γυναίκες στην αυλή, στα πεζούλια, καλοκαίρι, τζιτζίκια και ψιλοκελάιδισμα, ήμουν δεν ήμουν 20 χρονώ, τρίβαμε ρίγανη, κι είπε η γιαγιά πως, εκείνο το κορίτσι το σακάτικο, που πόσα δώσαμε να το παντρέψουμε ανάθεμα κι αν ξέρει και καλά που είχαμε, κρατούσε απ’ το Γιωργάκη το Μπότσαρη, από τη φάρα του Τούσια και του Μάρκου και του Κίτσου και του Νότη.
Ολη η γενια της γιαγιας της Κούκαινας. Εμεινα καγκελο. Τι λες ρε γιαγια, θα μας τρελλάνεις; φτάσαμε τόσο χρονώ για να το πεις; ότι είμαστε απ’ τη γενιά του Μάρκου και του Γιωργάκη και του Κίτσου και του Νότη;

Κι η γιαγιά μου η μαυρομαντηλού, με το θεόρατο γέλιο, με τις ασπρες κοτσίδες ως τη μέση, που τις τύλιγε στεφάνι δόξας στο κεφάλι το ηπειρωτικο, με κοίταξε και μου πε:
“Γιατί ‘μωρ’ Μπουσω’μ’, τι παραπάνω έκανε ο Μάρκος από μας;”.

Αγαπάω το Ζαπάτα και το Ντουρούτι, τον Λουμούμπα και τον Μπολίβαρ, τον Τσε και τον κομμαντάντε Μάρκος, μίλησαν στην ψυχή μου, γιατί είχε μιλήσει αυτή η γιαγιά πρώτη, γιατί αυτή η γιαγιά, του Όχι και της λεβεντιάς, με έκανε να αναγνωρίζω με ποιούς είμαστε ομόαιμοι και ομόθρησκοι- της θυσίας του ανθρώπου, της λευτεριάς γαλαζοαίματοι.
Κρατάω το κεφάλι μου ψηλά από ευθύνη. Δε θα είμαι εγώ η πρώτη να προδώσω το αίμα μου, την ιστορία και την παράδοσή μου. Θυμάμαι – ω, μωρ’Μπουσω’μ τι ειν΄αυτοι, τίποτε δεν είναι! άιντε και τους φάγαμε! Θυμαμαι που και στο κοριτσιστικο χερι χωρουσε ξυλινο σπαθακι.

Από σεβασμό σε αυτή τη γιαγιά, στη μνήμη και στο παράδειγμα της, δε θα πω όσα σκέφτομαι για την κυρία της ΔΗΜΑΡ, την ίδια που τολμά να αμφισβητεί τη γενοκτονία των Ποντίων, των Αρμενίων, των Ασυρρίων, που ακόμη είναι δίπλα μας, ανασαίνουν οι άνθρωποι που την έζησαν.. Ευτυχώς αναλαμβάνει ο λαος να απαντησει σε ολους αυτους- τους με βεβαιότητα ξεχασμένους λίαν συντόμως, ως πρέπει σε απολιθώματα. Λαμπρινή Θωμά

Ἀντίβαρο

Βάζουμε στὴ θέση τοῦ Θεοῦ φαντασιώσεις π.Λουδοβῖκος Νικόλαος

Συνέντευξη στὸ Γιῶργο Κιούση 
«Τὸ πραγματικὸ πρόβλημα τῶν καιρῶν μας δὲν εἶναι ἡ ἀθεΐα, ἀλλὰ ἡ πολυθεΐα καὶ μάλιστα μὲ τὴ μορφὴ τῆς εἰδωλολατρίας. Δημιουργεῖται κίνδυνος ἐπειδὴ τοποθετοῦμε στὴ θέση τοῦ ἀγαπητικοῦ καὶ θυσιαζόμενου ταπεινοῦ Θεοῦ τοῦ Χριστοῦ τὰ ἀλαλάζοντα Τέρατα τῶν ναρκισσιστικῶν μας φαντασιώσεων γιὰ Ἰσχὺ καὶ Κυριαρχία». Μιλᾶμε μὲ τὸν π. Νικόλαο Λουδοβίκο, ὁ ὁποῖος διδάσκει Θεολογία καὶ Φιλοσοφία στὸ Ὀρθόδοξο Ἰνστιτοῦτο τοῦ Κέμπριτζ καὶ στὴν Ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστικὴ Ἀκαδημία Θεσσαλονίκης. Βαθὺς γνώστης τῆς εὐρωπαϊκῆς σκέψης, ἀπὸ τοὺς σημαντικότερους Ἕλληνες θεολόγους.

Πῶς βιώνει ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος τὸ γεγονὸς τοῦ Πάσχα; 
«Πέρα ἀπὸ τὸ συγκινησιακὸ καὶ ἑορταστικὸ διάκοσμο, συντελεῖται στὶς μέρες αὐτὲς μία συγκλονιστικὴ ὑπαρξιακὴ ἀποκάλυψη: πῶς ὁ Θεὸς κατέρχεται στὴ συνθήκη τοῦ χάους καὶ τοῦ παραλογισμοῦ μου, ἀγαπώντας με, μὲ τίμημα τὴ σταύρωσή του ἀπὸ μένα. Ὁ Θεὸς μὲ νοιάζεται καὶ αὐτὸ τοῦ στοιχίζει -ὅταν ὅλοι θέλουν νὰ μοῦ ἐπιβληθοῦν, αὐτὸς ἀσκεῖ τὴν ἐλευθερία του γιὰ σχέση μαζί μου ὄχι ὡς θέληση γιὰ δύναμη ἀλλὰ ὡς ἀγάπη, θυσιάζεται, ταπεινώνεται, γίνεται ὁ μεγάλος χαμένος, γιὰ μένα. Ὁ Χριστὸς σταυρώνεται γιατί μόνον ἔτσι ἀγαπᾶς πραγματικὰ τὸν πραγματικό, θρυμματισμένο ἄνθρωπο. Ἡ Ἀνάσταση εἶναι ἔτσι ὁ τελικὸς προσωπικός του θρίαμβος τῆς ἐπώδυνης περιχώρησης ὅλων: τῶν Ἰουδαίων, τῶν Ρωμαίων, τῶν Ἑλλήνων, καθὼς φυσικὰ καὶ τῶν τρομαγμένων καὶ μπερδεμένων μαθητῶν. Ὁ θάνατος καὶ τὸ κακὸ νικιοῦνται ταυτόχρονα μέσα στὸν ἀγαπητικὸ ἐναγκαλισμὸ τοῦ Γολγοθᾶ: "ἤπλωσας τὰς παλάμας καὶ ἥνωσας τὰ τὸ πρὶν διεστῶτα"».

Τί θὰ λέγατε σ' ἕναν συνάνθρωπο ποὺ αὐτὲς τὶς μέρες ζεῖ τὸ δικό του Γολγοθᾶ (ἄστεγος, ἄνεργος, ἄρρωστος); 
«Βρισκόμαστε ὅλοι σταυρωμένοι στὸν Γολγοθᾶ τῆς ἱστορίας. Νὰ κάνουμε τὸν προσωπικό μας σταυρὸ ἀναζήτηση τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ μόνος μὴ τραγικὸς σταυρός, διότι εἶναι ὁ Ἀναστάσιμος σταυρὸς τῆς αὐτοπροσφορᾶς στὸν Θεὸ καὶ στοὺς ἄλλους. Δὲν τρομάζει τὸν ἄνθρωπο ὁ πόνος ἀλλὰ ἡ ἔλλειψη νοήματος, ἔλεγε ὁ Ἐπίκτητος. Νὰ γίνουν οἱ συμφορὲς ἀναζήτηση βαθιά τοῦ Θεοῦ, γιατί αὐτὸς εἶναι τὸ πραγματικὸ ἀντικείμενο τῆς ἐπιθυμίας τοῦ ἀνθρώπου, πέρα ἀπὸ τὰ ποικιλώνυμα αἰτήματα, τὸ βαθὺ νόημα ποὺ θεραπεύει ὅλες τὶς ἐλλείψεις».

Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες ὁ π. Φιλόθεος Φάρος εἶπε ὅτι «οἱ περισσότεροι ἱερωμένοι εἶναι ποιμαντικὰ ἀνύπαρκτοι, δὲν ἔχουν σταθεῖ στὸ πλευρὸ ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ ἔχει ἀνάγκη». Συμφωνεῖτε; 
«Ἡ συνεχὴς διατυμπάνιση τοῦ κακοῦ προκαλεῖ ἀνασφάλεια, βία, ἐπιθετικότητα, καθὼς καὶ ἀντίρροπες τάσεις αὐτοπροβολῆς. Νὰ δείξουμε καὶ λίγο τὸ καλό; Συνάντησα προσωπικὰ σειρὰ ὁλόκληρη ἁγίων κληρικῶν καὶ μοναχῶν ποὺ κατόρθωσαν νὰ μεταβάλουν τὸν ἄσχετο πρὸς τὴν ἐκκλησία μαθητὴ τοῦ Φρόιντ καὶ τοῦ Χάιντεγκερ σὲ θεολόγο καὶ κληρικό. Αἰσθάνομαι δραματικὰ ἐλλιπὴς ἀπέναντί τους».

«Νὰ μὴ χάσουμε τὰ πάθη. Νὰ τὰ μεταβάλλουμε», ἔχετε πεῖ. Πῶς τὸ ἐννοεῖτε;

«Ὁ χριστιανισμὸς εὐτυχῶς δὲν εἶναι οὔτε πλατωνισμὸς οὔτε στωικισμός. Τὸ καθετὶ πάνω στὸ σῶμα μας καὶ τὴν ψυχὴ μας εἶναι θεόπλαστο καὶ ὡς ἐκ τούτου ἀπολύτως ἱερό. Ἀπομένει στὴν ἐλευθερία μου νὰ θυμώνω, νὰ ἐρωτεύομαι, νὰ παίζω, νὰ δημιουργῶ, νὰ τρώγω, νὰ χαίρομαι καὶ νὰ λυπᾶμαι μ' ἕναν τρόπο ποὺ μὲ φέρνει ὅλο καὶ πιὸ κοντὰ στὴ θεία πηγὴ τοῦ εἶναι μου: αὐτὸ σημαίνει ἡ Ἐνσάρκωση. Ὁ Θεὸς δὲν μὲ καλεῖ νὰ δραπετεύσω ἀπὸ τὸν κόσμο του ἀλλὰ νὰ τὸν μεταβάλλω σὲ τόπο φανέρωσής του».

«Ἑορτῶν ἑορτὴ καὶ πανήγυρις πανηγύρεων», ἡ Ἀνάσταση; 
«Ὁ χριστιανισμὸς εἶναι βαθὺς ἐχθρὸς κάθε εἴδους ἰδεαλισμοῦ, ἐπειδὴ ὁ ἴδιος δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ ἱερὸς ὑλισμός. Ἡ Ἐνσάρκωση δὲν εἶναι παρὰ ἡ καταξίωση τῆς ὕλης καὶ τῆς ἱστορίας ὅταν αὐτὰ προσφέρονται στὸν Θεὸ καὶ στοὺς ἄλλους. Ὕλη (ἀκόμα καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, κατὰ τοὺς Πατέρες, εἶναι λεπτότατης ὑλικῆς ὑφῆς!), ἱστορία καί, ἐν τέλει, ὑπαρξιακὴ κοινότητα ἐν τῷ Θεῷ (ὡς Σῶμα Χριστοῦ, θεολογικότερα) συναποτελοῦν τὸ ὑπαρξιακὸ καὶ ὀντολογικὸ γεγονὸς τῆς Ἐκκλησίας».

Σᾶς ἐνοχλεῖ ποὺ πολλὲς φορὲς κοσμικὲς ἀκρότητες καὶ ἀνέσεις «ποιμεναρχῶν» γίνονται στὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ; 
«Πράγματι, ὁ Ἰούδας ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ. Πολὺ περισσότερο προσωπικὰ ἐνοχλοῦμαι ὅταν στὴ θέση τῆς παραπάνω ἀντίληψης γιὰ τὴν Ἐκκλησία ἐγκαθίσταται μία τελείως ἀνόητη θεώρησή της ὡς κοσμικοῦ Ἱδρύματος, ποὺ εἴτε δῆθεν ἐθναρχεύει εἴτε ἀσχολεῖται νευρωτικὰ μὲ τὴν ἀστυνόμευση τῶν ἠθῶν τῶν ἄλλων: αὐτὴ εἶναι μία Ἐκκλησία χωρὶς καμιὰ πρόταση ζωῆς».

Τελικὰ πῶς θὰ καταφέρουμε τὴν Ἀνάσταση νὰ τὴ βιώσουμε κάθε στιγμὴ ὡς κατάσταση αἰωνιότητας, ὡς ἡ αἰωνιότητα τῆς κάθε στιγμῆς μας; 
«Ἀνάσταση εἶναι τὸ ἄνοιγμα στὴν περιχώρηση (τὴ συν-χώρηση), ἡ ἐλευθερία ποὺ γίνεται ἀγάπη μέσω τοῦ σταυροῦ: νὰ ἡ αἰωνιότητα. Πρόκειται γιὰ τὸ τέλος τῆς βασιλείας τοῦ μαρκησίου Ντὲ Σάντ: οἱ ἄλλοι παύουν νὰ εἶναι "ἀντικείμενα τοῦ ἑαυτοῦ" μου (γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὸν Κόχουτ) καὶ εἰσερχόμαστε στὴν ὑπαρξιακὴ αὐθεντικότητα μέσω τῆς ἀνακάλυψης τῶν ἄλλων μέσα στὸν ἑαυτὸ καὶ τοῦ ἑαυτοῦ μέσα στοὺς ἄλλους».

πηγή

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ, ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΛΟΓΗΤΟΥ

Γιορτάζουμε σήμερα 1 Ιουνίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Ιουστίνου, του Φιλοσόφου και Απολογητού.

Ο Άγιος Ιουστίνος γεννήθηκε στη Φλαβία Νεάπολη της Παλαιστίνης το 100 μ.X. αι. Οι γονείς του, Έλληνες ειδωλολάτρες (τον πατέρα του έλεγαν Πρίσκο Βάκχιο), φρόντισαν ώστε ο Ιουστίνος να λάβει εξαιρετική θεολογική αλλά και φιλοσοφική μόρφωση, η οποία ωστόσο δεν ήταν αρκετή για να δώσει απάντηση στα ερωτήματα που έθετε η ανήσυχη ψυχή του.

Ο Θεός βλέποντας την αγνότητα και την ειλικρινή πρόθεση των αναζητήσεών του, ανταποκρίθηκε θαυμαστά. και κάποια ημέρα πού ο Ιουστίνος βάδιζε κοντά στη θάλασσα, συνάντησε ένα γέροντα, ο οποίος ήταν βαθύτατα καταρτισμένος στις αλήθειες των Θείων Γραφών, ο οποίος μετά το διάλογο δίδαξε στον Άγιο τη χριστιανική διδασκαλία.

Όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αντωνίνος Πίος, ο Ιουστίνος μετέβη στη Ρώμη, όπου παρέδωσε στον αυτοκράτορα απολογία, στην οποία εξέθετε τις βασικές διδασκαλίες του Χριστιανισμού και αναιρούσε όλες τις εναντίον των χριστιανών κατηγορίες και αποδείκνυε την πλάνη των ειδώλων, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα από την Αγία Γραφή. Δια την ενέργειά του αυτή, εκλήθη και Απολογητής.

Η χριστομίμητη όμως δράση του Ιουστίνου, ο οποίος δεν έπαυε να κηρύττει το λόγο του Θεού και να συγγράφει έργα απολογητικού και ποιμαντικού χαρακτήρα προκάλεσε τη μήνι των ειδωλολατρών.

Για το λόγο αυτό ο μέγας φιλόσοφος και ευσεβής χριστιανός συνελήφθη και αφού υπέστη διάφορα βασανιστήρια, αποκεφαλίστηκε το 165 μ.X. αναδεικνυόμενος όχι μόνο απολογητής της ορθόδοξης πίστης αλλά και αθλοφόρος μάρτυρας.

Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:
Ήχος δ'. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Φιλοσοφίας ταίς ακτίσιν εκλάμπων, θεογνωσίας υποφήτης εδείχθης, σαφώς παραταξάμενος κατά των δυσμενών συ γαρ ωμολόγησας, αληθείας την γνώσιν, και Μαρτύρων σύσκηνος, δι' αθλήσεως ώφθης, μεθ' ων δυσώπει πάντοτε Χριστόν, ω Ιουστίνε, υπέρ των ψυχών ημών.

ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΓΕΝΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Επιμέλεια: '' ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟΣ ''

www.antixiliastikos.blogspot.com

Το άρθρο που ακολουθεί δεν γράφτηκε για να προσβάλει την πίστη των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αν άθελά μας με τα γραφόμενά μας αγγίξαμε κάποιες ''ευαίσθητες χορδές'', ζητούμε ταπεινά συγνώμη και τις προσευχές σας.

Είναι δυο συμπεριφορές που ίσως περνούν απαρατήρητες, αλλά ευτυχώς εμείς τις προσέξαμε και σκεφτήκαμε με αφορμή το άρθρο που ακολουθεί να σας δώσουμε την ιδέα να τις παρατηρήσετε κι εσείς.

Ας μιλήσουμε πρώτα για την πρώτη κακή τους συμπεριφορά, που αφορά στην επίδειξη γνώσεων!

Πόσο χριστιανικό είναι άραγε το να προσπαθεί κάποιος να σου παρουσιάζει σχεδόν σε κάθε του κουβέντα πόσο καλά γνωρίζει κάποια πράγματα; Προσπαθώντας με αυτό ουσιαστικά να σου πει, ότι εσύ δεν τα γνωρίζεις με τόση ακρίβεια όσο εγώ. Όσοι έχετε μιλήσει με Μάρτυρες του Ιεχωβά, θα προσέξατε κάτι. Ότι σχεδόν κάθε φορά αναφέρονται σε εδάφια ακόμη και όταν μιλάτε μαζί τους για άσχετα πράγματα πόσο μάλλον αν ο διάλογός σας είναι θεολογικού περιεχομένου! Για παράδειγμα μπορεί να μιλάτε για τις εικόνες.. Αμέσως θα σας απαντήσει ότι οι εικόνες είναι είδωλα επειδή στην Αγία Γραφή λέει Λευιτικό Κεφάλαιο 19 και εδάφιο 4 να μη στραφείτε σε είδωλα.

Έκπληκτοι εσείς που δεν έχετε διαβάσει σχεδόν ποτέ την Αγία Γραφή και μάλλον δεν γνωρίζετε και τί είναι το Λευιτικό, αναρωτιέστε, πώς τα γνωρίζει απ΄ έξω όλα αυτά; Τον θαυμάζετε και σας έχει εντυπωσιάσει με τις γνώσεις του αφού σε καθετί σας λέει κι από ένα εδάφιο χωρίς να ανοίξει καν την Αγία Γραφή. Πού να την ανοίξει κιόλας τί έχει να γίνει!

Κατά συνέπεια, σκέφτεστε, αυτοί είναι σωστοί χριστιανοί. Αν συνυπολογίσουμε και την κομψή ενδυμασία (γραβάτα / μακριά φούστα), με την πολύ καλή συμπεριφορά τότε ''δένει το πράγμα!''

Είστε σχεδόν σίγουρος ότι ο Θεός σας έστειλε έναν απόστολο για να σας μιλήσει για την Αλήθεια!

Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο 7, στίχος 15..

''Προσέχετε δε από τους ψευδοπροφήτες, που έρχονται σε σας με ενδύματα προβάτων, από μέσα όμως είναι αρπακτικοί λύκοι.''

ΕΧΟΥΝ ΟΝΤΩΣ ΤΟΣΗ ΠΟΛΥ ΓΝΩΣΗ

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΟΣΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ;

Τώρα θα έχουμε αποκαλυπτήρια!

Η γνώση τους είναι περιορισμένη, και βάση αυτής της περιορισμένης τους γνώσης κινούνται. Απόδειξη;

Αν τους στριμώξετε αλλάζουν θέμα αμέσως. Θέλουν πάντα να συζητάτε μόνο με βάση τη γνώση τους.

Και ποιος κανονίζει τους περιορισμούς των γνώσεων τους;

Μα ποιος άλλος; Η Οργάνωσή τους φυσικά.

Και πώς το καταφέρνει η Οργάνωση αυτό;

Με δύο και τρεις συναντήσεις εβδομαδιαίως (συναθροίσεις), και με συγκεκριμένα σημειωματάρια!

Πολύ σωστά διαβάζετε! Σημειωματάρια – κοινώς ''σκονάκια''.

Συκοφαντικά δεν ακούγονται όλα αυτά;

Όντως΄ θα απαντήσει κάποιος. Κι όμως είναι πέρα για πέρα αληθινά.

Δείτε στις εικόνες που ακολουθούν ένα από τα σημειωματάρια που χρησιμοποιούν. Βρίσκεται στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου που τους έχει δοθεί από την Οργάνωση για να το χρησιμοποιούν ως Αγία Γραφή, τη γνωστή σε πολλούς Μετάφραση Νέου Κόσμου.

Δείτε εδώ:

Όπως βλέπετε κι εσείς, αν συζητάτε με έναν Μάρτυρα του Ιεχωβά για το θέμα ''Εικόνες'', ξέρει αμέσως που θα ανατρέξει. Η Οργάνωση έχει φροντίσει για τα πάντα. Όλα αριθμημένα και με ακρίβεια. Κάθε φορά που ρωτάτε έναν Μ.τ.Ιεχωβά για κάποιο θεολογικό ζήτημα, σας απαντά ''Googlαριστά''. Είναι δηλαδή σαν να κάνετε αναζήτηση στοGoogle ΄ τόσο γρήγορα θα σας απαντήσει.

Δείτε εδώ:

Αν λοιπόν συζητάτε με θέμα τον ''Σταυρό'', η Οργάνωση έχει φροντίσει! Υπάρχουν τα εδάφια καταγραμμένα και αριθμημένα. Γι΄αυτό άλλωστε ονομάζεται ΟΡΓΑΝΩΣΗ!!!

Το λέει η λέξη μόνη της. Ο-ΡΓΑ-ΝΩ-ΣΗ!

Επομένως γνωρίζουν συγκεκριμένα πράγματα από την Αγία Γραφή.

Τώρα αν εσείς ρωτήσετε τί απέγινε ο Λάζαρος μετά την Ανάστασή του;

Σε αυτό το ερώτημα η γραβάτα θα αρχίσει να σφίγγει λίγο, επειδή στο σημειωματάριο δεν λέει τίποτα για αυτό το ζήτημα, οπότε θα προσπαθήσει να σας αλλάξει κουβέντα και να σας επαναφέρει ξανά στα σίγουρα για τίποτα εικόνες, είδωλα, γενέθλια κ.ο.κ.

Αυτός είναι ο λόγος που αναφερθήκαμε πιο πάνω για περιορισμένη γνώση.

Αυτά τα πράγματα όταν τα διαβάζει κανείς δύο και τρεις φορές την εβδομάδα στις συναθροίσεις και άλλες διακόσιες κατ΄οίκον, είναι λογικό να μείνουν στο μυαλό χαραγμένα σαν σημάδι από μαχαιριά που δεν φεύγει ποτέ.

Εκμεταλλεύονται λοιπόν αυτή τη γνώση κι έτσι παρουσιάζονται σε εσάς και σε εμάς ως σπουδαστές των Γραφών. Έτσι ονόμαζαν τους εαυτούς τους παλαιότερα. Αυτή η επίδειξη όμως τί φανερώνει; Φανερώνει άνθρωπο ταπεινό; Μάλλον το αντίθετο. Αυτό κατά την ταπεινή μας άποψη φανερώνει εγωισμό! Και μάλιστα μεγάλο εγωισμό, διότι με την επίδειξή τους αυτή προσπαθούν να μειώσουν εσάς που δεν γνωρίζετε κάποια πράγματα. Σαν πέσουν όμως σε Ορθόδοξο που γνωρίζει, τότε η γραβάτα σφίγγει το λαιμό και η γνώση πάει περίπατο.

Αν εμείς υπερβάλουμε με όσα λέμε, κρίνετέ το εσείς., δείτε το και στην πράξη.

Πάμε τώρα σε μια δεύτερη κακή συμπεριφορά των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Μια συμπεριφορά που το λιγότερο που θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει κανείς είναι Αγενείς!

Αγενείς;

Μα γιατί; Θα ρωτήσει κάποιος, είναι τόσο ευγενικοί.

Για ποιό λόγο είναι ευγενικοί αγαπητέ μου; Επειδή είναι καλοντυμένοι και χαμογελούν;

Προσέξατε ποτέ τον τίτλο του περιοδικού που σας προσφέρουν;

ΔΕΙΤΕ ΤΟ

Τί γράφει;

''ΞΥΠΝΑ''

Λοιπόν; Επιμένετε ακόμη ότι είναι ευγενικοί; Ουσιαστικά τί μας λένε;

Μας λένε ότι ''ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ''. Και φυσικά δεν εννοούν ότι πέσαμε στο κρεβάτι για ύπνο αλλά ότι είμαστε χαζοί!

Αυτό ακριβώς!

Τί έχετε να σχολιάσετε τώρα; Δικαιολογεί η γραβάτα και η μακριά φούστα με το πλατύ χαμόγελο αυτή την αγενέστατη συμπεριφορά; Πώς είναι δυνατόν να μιλήσετε έτσι σε κάποιον που δεν γνωρίζετε; Ούτε σε φίλο μας δεν το λέμε αυτό. Κι όμως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το λένε σε εμάς που ούτε μας γνωρίζουν ούτε τους έχουμε συναντήσει ποτέ ξανά.

Και ξέρετε ποιό είναι το χειρότερο; Ότι όταν εμείς δεχόμαστε αυτά τα περιοδικά, τότε παραδεχόμαστε ότι όντως κοιμόμαστε, για αυτό τα κρατήσαμε για να μας ξυπνήσουν.

Η ταπεινή μας άποψη είναι ότι, η συμπεριφορά αυτή είναι ανεπίτρεπτη για άνθρωπο που θέλει να λέει ότι είναι του Θεού, είναι προσβλητική και αγενέστατη.

Αν εμείς υπερβάλλουμε, κρίνετέ το εσείς.

Έστω κάνατε το λάθος και δεχτήκατε να περάσει στο σπίτι σας ο Μάρτυρας του Ιεχωβά που συζητάτε στην πόρτα. Μόλις έρθουν τα καφεδάκια, δεν θα διστάσει στο σπίτι σας μέσα να προσβάλει την πίστη σας. Την πίστη που διδαχτήκατε από τους γονείς σας 

(όπως κι αν τη διδαχτήκατε). Δεν παύει να είναι ένας ξένος μέσα στο δικό σας σπίτι. Με την πρώτη αιτία, την πρώτη αφορμή θα σας πει ότι ο Σταυρός που φοράτε στο λαιμό σας είναι είδωλο!

Με ποιο δικαίωμα αλήθεια;

Έχετε φανταστεί ποτέ τον εαυτό σας να πάτε κάπου επίσκεψη και να μιλήσετε τόσο άσχημα για την πίστη κάποιου που μόλις γνωρίσατε;

Κι όμως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το κάνουν και μάλιστα ευθρασσώς!

Αν εμείς λέμε ψέματα, μπορείτε να δοκιμάσετε και μόνοι σας. Είναι πιστεύουμε περιττό να σας πούμε ότι το 99% από αυτά που γράφουμε είναι καί προσωπικές εμπειρίες. Αλλά αν επιμένετε, μπορείτε να δοκιμάσετε λίγο από την αγένειά τους.

Ο Θεός να μας προστατεύει από την πλάνη των αιρέσεων.

Επιμέλεια: '' ΑΝΤΙΧΙΛΑΙΣΤΙΚΟΣ '' 

www.antixiliastikos.blogspot.com

ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ

Τῌ Α' ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΙΟΥΝΙΟΥ

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἰουστίνου τοῦ Φιλοσόφου, 
καὶ ἑτέρου Ἰουστίνου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ.
Τῇ Α' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος 
Ἰουστίνου τοῦ Φιλοσόφου.

Ἰουστῖνον κώνειον ἦρεν ἐκ βίου,
Ὡς εἴθε πρῶτον τοὺς πιεῖν δεδωκότας.
Πρώτῃ Ἰουνίου Ἰουστῖνε ἐλλεβορίζῃ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰουστίνου, 
Χαρίτωνος, Χαριτοῦς, Εὐελπίστου, Ἱέρακος, Πέωνος καὶ Βαλλεριανοῦ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Φίρμου τοῦ Μάρτυρος.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Θεσπεσίου.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Κοινοποιείστε αυτό το βίντεο όπου πιστεύετε ότι μπορεί να βοηθήσει!

Κοινοποιείστε αυτό το βίντεο όπου πιστεύετε ότι μπορεί να βοηθήσει!

πηγή

Γέροντα Παΐσιος για το Άγιον Όρος : τον τελευταίο λόγο τον έχει η Παναγία

απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Πατήρ Παϊσιος μου είπε" του Αθανάσιου Ρακοβαλή:

Μετά τη μεγάλη φωτιά του καλοκαιριού στο Άγιον Όρος, είχα πάει να δω το γέροντα. Ήταν «θυμωμένος» και φώναζε.

«Σκαμπίλι από την Παναγία ήταν. Άρχισε την πρώτη μέρα της νηστείας και τελείωσε την τελευταία (με το παλιό εορτολόγιο που γιορτάζει το Όρος). Λέγανε ότι θα σβήσει πιο μπροστά, γιατί δε φυσούσε και όμως έσβησε την τελευταία μέρα κι ας είχε αέρα. Λες και την οδηγούσε ένα χέρι, πήγαινε γύρω - γύρω από 'κει που δεν την περιμένανε και παρέκαμπτε τις ζώνες ασφαλείας.

Κάηκαν τα δάση! Κάηκε το κοσμικό φρόνημα;

- ένα μοναστήρι ζητούσε ενίσχυση.

- Αυτοί πάλι δεν κατάλαβαν τίποτα πνευματικό. Μια κοσμική εξυπνάδα έχουν. (Θύμωσε). Γίνονται αιτία να βλασφημείται το όνομα του Θεού. Παντού έβρεχε, σ' όλη την Ελλάδα!! Μόνο στο άγιον Όρος δεν έβρεχε!! Για να λέει ο κόσμος που είναι η Παναγία τους;

Γιατί δεν τους βοηθάει; Που να γνωρίζει ο κόσμος ότι αυτό είναι χαστούκι της Παναγίας; Είναι μερικοί άνθρωποι που συμφωνούν με την οργή του Θεού και δεν κάνουν ούτε ένα κομποσχοίνι για τη φωτιά (εννοούσε τον εαυτό του). 

- Γέροντα, φοβάμαι, πώς τα λέτε έτσι!

- Τι, θα μου κάνουν πόλεμο και οι καλόγεροι;

- Ναι, γέροντα!

- Εμ, ας μου κάνουν ... Εγώ από αγάπη τα λέω. Ξέρεις τι είπε ο π. Ηρωδίωνας, όταν του είπαν να κάνει προσευχή για τη φωτιά;

- Τι είπε;

- Όχι προσευχή για τη φωτιά. Πολύ πράσινο, πολύ καλαμπαλίκι οι καλόγεροι. Λίγο πράσινο, όχι καλαμπαλίκι (= αργολογία).

Αυτοί τόχουν σχέδιο να κάνουν δρόμους, νάρχονται τουρίστες, θα κουράζονται οι καλόγεροι απ' τη φιλοξενία, μετά θα πουν «Να σας κάνουμε κανένα ξενοδοχείο, για να μην κουράζεστε και σεις». «Ναι, θα πουν, σωστά». Μετά θα δώσουν χρήμα για συντήρηση των ναών. Μετά θα πουν «Κοίτα δεν κάνει να καις κεριά και λιβάνι· τόσα χρήματα δώσαμε για συντήρηση. Διάλεξε που θες στην περιοχή του μοναστηριού να σας κτίσουμε μια Εκκλησία». Μετά θα βάλουν κανένα φύλακα με γένια και ράσα νάχει τη γυναίκα του στην Ουρανούπολη ... θα μας κάνουν Μουσείο ...

Δε λέω ότι θα το επιτρέψει αυτό η Παναγία, αλλά αυτό είναι το σχέδιό τους. Και είναι και μερικοί που το θέλουν κιόλας ... καλόγεροι, ακούς! ... τον τελευταίο λόγο τον έχει η Παναγία. Αν δε συνέλθουν, θα φάνε κι άλλο χαστούκι.

Πηγή

Μάνος Χατζηδάκης ΚΕΜΑΛ

ΟΔΗΓΌΣ

Αφήγηση ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

Τραγούδι ΑΛΙΚΗ ΚΑΓΙΑΓΙΟΓΛΟΥ

Στίχοι ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ

ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΘΕΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ…

Του Αγιου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Επισκόπου Αχρίδος
Η σφραγίδα της απελπισίας είναι η αυτοκτονία. Αναρωτιέστε, γιατί υπάρχει τόση απελπισία και γιατί υπάρχουν τόσοι απελπισμένοι στην εποχή μας; Από το άδειασμα του μυαλού και την ερημιά της καρδιάς.

Ο νους δε σκέφτεται το Θεό και η καρδιά δεν αγαπάει το Θεό. Όλος ο κόσμος δεν μπορεί να γεμίσει το ανθρώπινο μυαλό,αυτό μπορεί μόνο ο Θεός να το κάνει. Χωρίς το Θεό ο νους είναι πάντα άδειος και όλες οι γνώσεις που μπαίνουν στο μυαλό πέφτουν στην άβυσσο.

Η αγάπη όλου του κόσμου δεν μπορεί να γεμίσει την καρδιά του ανθρώπου, επειδή η καρδιά νιώθει πως η κοσμική αγάπη αλλάζει και είναι σαν την παλίρροια και την άμπωτη της θάλασσας.

Αδερφοί μου, και το μυαλό και η καρδιά μας ανήκουν στο Θεό και μόνο ο Θεός μπορεί να τα γεμίσει με τη δύναμή Του: Να το γεμίσει με τη δική Του χαρούμενη σοφία, με την πίστη και την αγάπη.

—Χωρίς το Θεό όλα είναι αμάθεια.

—Χωρίς το Θεό όλα είναι στεναχώρια.

—Χωρίς το Θεό όλα είναι απελπισία…           πηγή  

Δρομολογούν τη σίγηση της καμπάνας...!

Θυμηθείτε το: δὲν εἶναι μακριά ὁ καιρός, που θὰ σιγήσουν οἱ καμπάνες 

τῶν Ἱ. Ναῶν μας! Αυτή είναι ἡ έπιθυμία καὶ ἡ έπιδίωξη τῶν 

χριστιανομάχων! 

Ἀφορμὴ ἡ δῆθεν… ἠχορύπανση, ποὺ προκαλοῦν οἱ κωδωνισμοὶ

 τῶν Ἱ. Ναῶν, καὶ ἡ δῆθεν καταστρατήγηση τῆς ἀτομικῆς ἐλευθερίας, 

ὅπου μὲ τὴν κωδωνοκρουσία «θίγεται» ἡ θρησκευτικὴ ἐλευθερία τῶν 

ἀθέων, τῶν ἀγνωστικιστῶν καὶ γενικὰ τῶν μὴ πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας! 

Πληροφορούμαστε ὅτι ἡ γνωστὴ κλίκα τῶν χριστιανομάχων πιέζει 

γιὰ τὴν ψήφιση νόμου, ὁ ὁποῖος θὰ βάζει περιορισμοὺς στὶς 

κωδωνοκρουσίες τῶν Ἱ. Ναῶν, ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἔνταση καὶ τὴ 

διάρκεια τῆς κωδωνοκρουσίας!

 Κι αὐτὸ θὰ ἀποτελέσει τὴν ἀρχή, γιὰ νὰ σιγήσουν ἐντελῶς 

στὸ ἄμεσο μέλλον!
Ἡ ὑπόθεση αὐτὴ ἔχει καὶ τὴν προϊστορία της.

 Πρὶν λίγα χρόνια, ὁ ἀλήστου μνήμης «Γιωργάκης», μὲ τὴν μητέρα του,

 «ἔκαναν Πάσχα» κοντὰ στὸ Ξυλόκαστρο. 

Τὴ Δευτέρα τοῦ Πάσχα, ἑόρταζε παρακείμενος Ἱ. Ναὸς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου,

 ὅπου οἱ πιστοὶ κτυποῦσαν χαρμόσυνα τὶς καμπάνες. 

Τὸ θλιβερὸ «δίδυμο» ἐνοχλήθηκε ἀπὸ τὶς καμπάνες καὶ 

διαμαρτυρήθηκε τόσο ἔντονα, ὥστε προκλήθηκε σοβαρὸ 

ἐπεισόδιο, τὸ ὁποῖο διέρρευσε στὸν τύπο!
Πιστεύουμε πὼς τὸ γεγονὸς ἐκεῖνο δὲν ἦταν τυχαῖο, ἀλλὰ 

«προεόρτιο» γιὰ τὶς σημερινὲς ἀπαιτήσεις τῶν χριστιανομάχων!

 Θυμηθεῖτε, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, πὼς ἡ τουρκοκρατία, 

μπροστὰ στοὺς περιορισμοὺς τῆς «Νέας Ἐποχῆς», οἱ ὁποῖοι

 ἔρχονται ὁσονούπω κατὰ τῆς Ἐκκλησίας μας, 

θὰ φαντάζει ἴσως… φιλελεύθερη δημοκρατία! 

Προσεύχεσθε καὶ γρηγορεῖτε!

πηγή/ αντιγραφή