Η επιλογή του προεξάρχοντος ήταν να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο οι δυο συνεργάτες του που προσκυνούν την παντούφλα του Ποντίφεξ Μάξιμους Όταν συναντούν προκαθημένους Ορθοδόξων Εκκλησιών δεν τους φιλούν τα χέρια...το κάνουν μόνο όταν συναντούν τον εκάστοτε επικεφαλής του Βατικανού... Κι είναι περίεργο που κανείς από τους πολλούς συμπαρισταμένους στην εκδήλωση, δεν διετύπωσε την απορία του για το γεγονός ... πηγή
Ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου μιλάει στη Σύνοδο της Κρήτης υπερασπιζόμενος τον Οικουμενισμό, βγάζοντας φωτιά κατά των παραδοσιακών Ορθοδόξων... και δυστυχώς τότε και η Κύπρος καίγεται...
Από την ομιλία του αρχιεπισκόπου Κύπρου στην έναρξη της "Αγίας και Μεγάλης Συνόδου":
«Οι φονταμενταλιστικές ομάδες, οι φανατικοί, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται και θεολόγοι και ιεράρχες, και οι οποίοι δρουν λίγο – πολύ παντού στον ορθόδοξο κόσμο σήμερα,συνιστούν έναν εξίσου σοβαρό λόγο, όχι μόνο για τη χρονική καθυστέρηση της σύγκλησης, αλλά και για τον επαπειληθέντα κίνδυνο ματαίωσης της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Η αντίθεση των ομάδων αυτών σε κάθε ιδέα προσέγγισης των άλλων Χριστιανών έμμεσα επηρέασε και τις τοπικές μας Συνόδους, που επιχείρησαν και επιχειρούν ακατάσχετες τροπολογίες στα κείμενα και στους όρους των εγγράφων που ετοιμάστηκαν από τις Προσυνοδικές Διασκέψεις. Δεν έχουμε αυταπάτες. Για τις ομάδες αυτές, εμείς όλοι βρισκόμαστε μέσα στην αίρεση και στην αποστασία. Ούτε άγνωστες, ούτε και πρωτόγνωρες στην Εκκλησία είναι αυτές οι καταστάσεις. Ο αγρός της Εκκλησίας παράγει και ζιζάνια που έσπειρε ο εχθρός. Η Εκκλησία θα ζει έτσι, μέχρι τη συντέλεια των αιώνων». (όλο το κείμενο)
Δεν μπορεί ο οιοσδήποτε να τοποθετεί μαζί με τα ζιζάνια τους αγίους της Εκκλησίας, που ήταν όλοι αντιοικουμενιστές με πιο πρόσφατους τον άγιο Παΐσιο και άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, χωρίς να έχει σοβαρό πνευματικό πρόβλημα... Αυτό το πρόβλημα πρέπει να εξετασθεί, γιατί τείνει να λάβει ανίατο και επιδημικό χαρακτήρα.Δεν πρέπει να επικεντρωθούμε όμως σε μεμονωμένα πρόσωπα, αλλά στο γενικότερο φαινόμενο.
Οι Χριστιανοί θα ενωθούν στη βάση, γιατί κάθε ένωση στην κορυφή που υποβαθμίζει τα δόγματα της Αληθείας είναι αποκοπή από τον Χριστό. Ήδη η σύγκλιση παρατηρείται κοινωνικά μέσω του διαδικτύου, ενώ στο τέλος οι διωγμοί και τα μαρτύρια θα τους ενώσουν όλους με το σωστό τρόπο, μεταξύ τους και με τον Χριστό. Για το λόγο αυτό οι παραδοσιακοί, και όχι φανατικοί Ορθόδοξοι, δεν είμαστε αντίθετοι σε κάθε ιδέα προσέγγισης των άλλων Χριστιανών, κατά τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου, αλλά μόνο κατά της φθοράς των συνεχών διαλόγων και επαφών με τους αμετανόητους ηγέτες άλλων αυτόκλητων "εκκλησιών" και θρησκειών.
- 2. Πλήρης αποτυχία συνεννόησης μέσω Αγγλικής γλώσσας στην πρώην Πανορθόδοξη και τώρα απλή Σύνοδο, ούτε αρκετά Μεγάλη (με τόσο ηχηρές απουσίες 4 πατριαρχείων), ενώ το Αγία θα εξετασθεί εκ των αποτελεσμάτων.
«Μια καρικατούρα ενημέρωσης δημοσιογράφων, με έναν εκπρόσωπο που δεχόταν ερωτήσεις στα ελληνικά κατά βάση, απαντούσε στα αγγλικά και ένας αγχωμένος παππούλης δίπλα του να προσπαθεί να μεταφράσει τα… αμετάφραστα. Η εικόνα ήταν απελπιστική. Τις προηγούμενες ημέρες παρακολουθούσα τα βίντεο που ανέβαζε το αντίστοιχο γραφείο Τύπου του Πατριαρχείου τα οποία ήταν μόνο στα αγγλικά. Τα επίσημα Δελτία Τύπου είναι επίσης στα αγγλικά και μετά μεταφράζονται σε άλλες γλώσσες. Γενικότερα, για να μην γίνομαι αναλυτικός, όλα είναι στηριγμένα στην άποψη ότι η γλώσσα της Συνόδου είναι τα αγγλικά! Έπρεπε να φτάσουμε στο 2016 για να μάθουμε πως η επίσημη γλώσσα της Εκκλησίας είναι τα αγγλικά. Για ποια Εκκλησία μιλάμε όμως; Για την Εκκλησία τα ιερά βιβλία και πρωτότυπα κείμενα της οποίας με πρώτο το Ευαγγέλιο είναι γραμμένα στα Ελληνικά; Για την Εκκλησία που έσωσε τα ελληνικά γράμματα; Για την Εκκλησία που ξεχωρίζει στον κόσμο από όλες τις άλλες «ορθόδοξες» μέσω του Greek Orthodox; Υπενθυμίζω πως και οι Ιουδαίοι έχουν Ορθόδοξους. Ξέρετε πως λένε τους Ουνίτες; Ελληνόρυθμους! Θυμάστε σε ποια γλώσσα διάβασε το Ευαγγέλιο ο ελληνόρυθμος διάκονος στην ενθρόνιση του Πάπα Φραγκίσκου; Στα ελληνικά! Για όλο τον κόσμο η γλώσσα της Ορθοδοξίας είναι τα ελληνικά, εκτός από τους υπευθύνους που έχουν αναλάβει την διοργάνωση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Γι αυτούς η επίσημη γλώσσα είναι τα αγγλικά... Αυτό το οποίο συμβαίνει στην Κρήτη είναι ύβρις. Σε μια τέτοιας βαρύτητας Σύνοδο είναι αδιανόητο να σνομπάρεται με τέτοιο τρόπο η ελληνική γλώσσα»....
Θυμηθείτε:
«Η αγγλική γλώσσα δεν έχει Ορθόδοξη ατμόσφαιρα. Για παράδειγμα, η λέξη person δηλώνει το ουδέτερο, οι λέξεις κατάνυξη, πραότητα δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές. Η αγγλική γλώσσα δεν είναι κατάλληλη για την Ορθοδοξία». γέρ. Σωφρόνιος ο Αγιορείτης (+1993), το (Α25).Δηλ. η γλώσσα της Συνόδου είναι ακατάλληλη για ενηλίκους (πνευματικά)...!
Ένας από τους λόγους που ο μητροπ. Ναυπάκτου Ιερόθεος δεν ήθελε να υπάρχει η λέξη πρόσωπο στα Συνοδικά κείμενα. είναι ότι αυτή δεν γίνεται αντιληπτή στους ξένους. Για το λόγο αυτό πρότεινε αντ' αυτής τη λέξη άνθρωπος. Τώρα εφόσον οι συζητήσεις καταγράφονται και διακινούνται στα Αγγλικά, δικαιώνεται πλήρως για τη θέση του αυτή!
- 3. Τι χρειάζονται οι (επίσημες) εμπαθείς και ανακριβείς αναφορές της Γραμματείας της Συνόδου κατά των απουσιαζόντων και μάλιστα κατά του πατριαρχείου Αντιοχείας;
Ενώ ο οικουμενικός πατριάρχης προσπαθεί να φέρει στη Σύνοδο, έστω και στο κλείσιμο, τους απόντες, η γραμματεία του, και μάλισταο Ουκρανός επικεφαλής Ιώβ, τα... θαλασσώνει!Διότι, κατ' αυτόν, και μόνο το ότι είχε την καλή διάθεση το Αντιοχειανό πατριαρχείο να συμμετέχει στις προετοιμασίες φτάνει για να θεωρηθεί ότι έχει αποδεχθεί τη Σύνοδο...! Το ότι ζητούσε τροποποιήσεις πριν την "Αγία και Μεγάλη Σύνοδο" και δεν υπέγραψε, δεν λαμβάνεται υπ' όψιν...!
Αποτέλεσμα να αντιδρά θυμωμένα το Αντιοχείας:Αυτή είναι η θέση της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Αντιοχείας»:«Δεν υπογράφουμε και δεν υφίσταται ομοφωνία»!
Μητρ. Βραζιλίας του Πατριαρχείου Αντιοχείας κ. Δαμασκηνός:
Πρώτον: Απορούμε πώς επιτρέπει μέλος της γραμματείας της συνάντησης της Κρήτης στον εαυτό του να μιλά εξ ονόματος της Εκκλησίας της Αντιοχείας ώστε να εκφράζει ο ίδιος την θέση αυτής σχετικά με την μη συμμετοχή της στη συνάντηση της Κρήτης.
Δεύτερον: Η άποψη που εξέφρασε περί της μη υπογραφής του Πατριαρχείου Αντιοχείας σε τρία έγγραφα στην Σύναξη του Σαμπεζύ τον Ιανουάριο του 2016 λέγοντας ότι «οι λόγοι της μη υπογραφής των εγγράφων αυτών δεν οφείλονταν σε κάποια διαφωνία με το περιεχόμενο των εν λόγω κειμένων. Αποτελούσε απλώς, και μόνο, μιά διαμαρτυρία για το γεγονός ότι δεν έχει διευθετηθεί και επιλυθεί το ζήτημα του Κατάρ...» δεν είναι σωστή.
Τρίτον:Η δήλωσή του ότι «η απόφαση της συγκλήσεως της Συνόδου ελήφθη ομοφώνως» δεν είναι σωστή.
Μας εκπλήττουν οι καταγγελίες του εν λόγω σεβαστού εκπροσώπου οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Να τονίσουμε ότι ο ίδιος ήταν παρών στην Σύναξη των Προκαθημένων στο Σαμπεζύ και ήταν μάρτυρας της ξεκάθαρης διαμαρτυρίας και της διαφωνίας των αντιπροσώπων του Πατριαρχείου Αντιοχείας, όχι για «προσωπικούς λόγους» όπως ισχυρίστηκε, αλλά, για το περιεχόμενο του κειμένου του «Κανονισμού της Μεγάλης Συνόδου» και μάλλον ξέχασε ότι η αντιπροσωπεία της Αντιόχειας και σε τρεις συνεδριάσεις της ολομέλειας εξέφρασε την αναγκαιότητα να προστεθεί στο κείμενο μια επιπλέον παράγραφος περί της αναγκαιότητας συμμετοχής των 14 Αυτοκέφαλων Εκκλησιών στην Μεγάλη Σύνοδο και τόνισε κυριολεκτικά: «Αυτή είναι η θέση της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αντιοχείας!Αυτή είναι η θέση της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Αντιοχείας!», και προσέθεσε:
«Δεν υπογράφουμε και δεν υφίσταται ομοφωνία!»Αυτά βρίσκονται κατά λέξη στα πρακτικά της Συνάξεως και δεν χωράει αμφιβολία.Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι στα τρία κείμενα που αρνήθηκε η Εκκλησία της Αντιοχείας να υπογράψει, έγραψε ο αντιπρόσωπος της αυτολεξεί:«Η θέση της Εκκλησίας της Αντιοχείας είναι αντίθετη σ’ αυτό το κείμενο και γι’ αυτό δεν συνυπογράφουμε».σύνδεσμος
Παρόμοια μίλησε και ο μητροπολίτης Ιγνάτιος, του Πατριαρχείου Αντιοχείας:Δεν είναι μόνογια το Κατάρ που δεν υπέγραψε στο Σαμπεζύ η Αντιόχεια, αλλά το περιεχόμενο τριών κειμένωνόπως του γάμου, του κανονισμού λειτουργίας της Αγίας Συνόδου, και των αποφάσεων της Συνάξεως.σύνδεσμος
- 4. Αν συμμετείχε ο άγιος Παΐσιος στη Σύνοδο θα του έδιναν τον λόγο; ΟΧΙ γιατί δεν προβλέπεται από τον κανονισμό! Γι' αυτό όταν στη Σύνοδο της Κρήτης το λόγο ζήτησε εκ μέρους του Αγίου Όρους ο Ηγούμενος της Ι.Μ. Σταυρονικήτα Αρχιμ. Τύχων, δεν τον έλαβε,σύμφωνα με τους κανονισμούς, ως σύμβουλος...σύνδεσμος
Αν γίνεται Πανορθόδοξη Σύνοδος και οι κατ' εξοχήν αρμόδιοι στα δογματικά θέματα Αγιορείτες ή και από άλλα μέρη ασκητές δεν παρίστανται ή δεν έχουν λόγο, αλλά σαν απλοί σύμβουλοι είναι μάλλον διακοσμητικά στοιχεία, τότε ποιος θα δώσει θεολογικό κύρος στην Σύνοδο; Διότι η θεολογία είναι πολύ περισσότερο από ένα απλό πτυχίο που δίνεται από τα πανεπιστήμια: είναι ασκητικό χάρισμα, που κατά τον σύγχρονο θεολόγο του ακτίστου Φωτός, γέροντα Σωφρόνιο τον Αγιορείτη «γεννάται με τονβαθύ φόβο του Θεού στο πυρ της φλογερής μετανοίας, η οποία εισάγει στην οντολογικήπραγματικότητα με την εμφάνιση του Ακτίστου Φωτός». Ζώντας στην έρημο, όχι στα Αιγυπτιακά σχολεία, έλαβε και ο Μωυσής άμεση γνώση του Θεού.
Στον κόσμο εύκολα χάνεται και το υποδεέστερο χάρισμα της έμμεσης γνώσης του Θεού, όπως επίσης έλεγε ο γέροντας Σωφρόνιος: «Η ακαδημαϊκή θεολογία σε συνδυασμό με την ζώσα πίστη δίδει αγαθά αποτελέσματα.Εύκολα όμως «εκφυλίζεται», αποβαίνει αφηρημένη θεωρία, παύει να είναι εκείνο πουπαρατηρείται στην ζωή των Αποστόλων, των Προφητών και των Πατέρων μας, δηλ. άμεσοςενέργεια του Θεού μέσα μας»…(Β26)σύνδεσμος
Στην συγκεκριμένη περίπτωση του Αγιορείτη γέροντοςΤύχωνος, ο οικουμενικός πατριάρχης έδωσε μια λύση που χαρακτηρίστηκε σολομώντια (σοφή):Αμέσως μετά ο Οικουμενικός Πατριάρχης έξυπνα φερόμενος και θέλοντας να μην στερηθεί λόγω κανονισμού ο Καθηγούμενος να μιλήσει έδωσε μια σολομώντια λύση.Συγκεκριμένα μόλις έληξε η απογευματινή συνεδρία και πριν σηκωθούν έδωσε τον λόγο στον Ηγούμενο Τύχωνα, ο οποίος μετέφερε την εμπειρία και τις θέσεις του Αγίου Όρους.«Το γεγονός ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης βρήκε τρόπο να ικανοποιήσει τους αγιορείτες και του έδωσε βήμα, ευαρέστησε ιδιαίτερα του συνοδικούς όλων των εκκλησιών» σχολίασε στην Romfea.gr ένας εκ των Ιεραρχών που συμμετέχει στην Αγία Σύνοδο.σύνδεσμος
Αυτή είναι πάντως λύση κατ' εξαίρεσιν, και δεν φάνηκε να έγινε αντιληπτό ότι το θέμα δεν είναι να τιμάται το άγιον Όρος, αλλά ο λόγος του!
- 5. Η υγεία των επισκόπων και των συνοδών τους που μετέχουν στην "Αγία και Μεγάλη Σύνοδο" της Κρήτης μήπως κινδυνεύει άμεσα από τα περίεργα "μέτρα ασφαλείας" που έχουν τεθεί εκεί; Διαβάζομε:
Και για τα αυστηρότατα μέτρα ασφαλείας "τύπου CIA" που αναγκάζουν ακόμη και αρχιερείς να περνούν από ακτίνες Χ μήπως και οπλοφορούν, κατά την είσοδό τους στην Ακαδημία.σύνδ.
Ποιος ελέγχει το ποσό ραδιενέργειας που εκπέμπεται "για την ασφάλεια" των συνέδρων; Με τι μηχανήματα, κάτω από ποιές εντολές, με ποια χρηματοδότηση, και άλλα πολλά ερωτηματικά δημιουργούνται πάνω στο θέμα αυτό των λίαν επικίνδυνων μέτρων ασφαλείας, που μάλιστα μπορεί να εξελιχθεί σε Θεία δίκη εναντίον όσων πήγαν, χτυπώντας τους με απανωτούς καρκίνους...!
- 6. Η Ορθόδοξη του Χριστού Εκκλησία είναι οίκος μετανοίας. Θα τη διατηρήσουν έτσι οι σχέσεις με την παπική και τις άλλες αυτόκλητες "Χριστιανικές εκκλησίες", οι οποίες διαρκώς ξεπέφτουν τόσο ηθικά όσο και δογματικά;
Ενώ οι Ορθόδοξοι προσεύχονται να μην τους βρουν οι πνευματικές επιπτώσεις από τις παρελάσεις των υπερήφανων ομοφυλόφιλων στις πόλεις τους και πχ το βράδυ 23 Ιουνίουστη Θεσσαλονίκη υπό την αιγίδα του Τοπικού Ιεράρχη τελέσθηκε ιερά αγρυπνία στον ιερό ναό της Παναγίας Αχειροποίητου, για να προσευχηθούν αντιδρώντας στη διοργάνωση του gay pride στην πόλη,το αυτοπροβαλλόμενο σαν "Πανευρωπαϊκό Χριστιανικό LGBT Φόρουμ" θέλει να γίνει ακουστό από "το Συμβούλιο της Αγίας και Μεγάλης Ορθόδοξης Εκκλησίας, που λαβαίνει χώρα τον Ιούνιο 2016 στην Κρήτη"!σύνδ.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ζητούν "διάλογο". Μήπως και μια.. Σύνοδο για να δικαιώσει την αμαρτία και να καταδικάσει την αρετή; «Εμείς, τα LGBT Ορθόδοξα παιδιά σας, πιστεύουμε πως η σεξουαλικότητα δεν είναι το όχημα για την αμαρτία, αλλά δώρο από τον Θεό, ένα κομμάτι της δημιουργίας Του». Δεν καταλαβαίνουν τι ζητάνε γιατί ο νους τους είναι περιορισμένος στις σαρκικές απολαύσεις τους. Τώρα είναι η εποχή που και οι εκλεκτοί κινδυνεύουν να μη σωθούν, αυτοί που αγωνίζονται συνειδητά για τη Βασιλεία των Ουρανών. Πως να σωθούν οι άλλοι που ασχολούνται με τον "προσανατολισμό" τους και αφοσιώνονται υπερήφανα σ' αυτόν, και πως ζητάνε να μπουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία; Να αλλάξει το πιστεύω της; Αυτό το έχει κάνει ήδη ο πάπας του Βατικανού. Ας τρέξουν σ' αυτόν γιατί αυτός τους δέχεται χωρίς μετάνοια (αρκεί να μην κάνουν λόμπυ μέσα στο Βατικανό, όπως είπε), όντας αμετανόητος και ο ίδιος αφού είναι... αλάθητος!
Η Ορθοδοξία δίνει σ' όλους που μετανοούν τις ευλογίες του Χριστού, όχι σε όσους δικαιώνουν τον εαυτό τους, και μάλιστα πανηγυρικά με παρελάσεις υπερηφάνειας: «Δεν ήρθα να καλέσω δικαίους αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια» (Ματθ. 9:13). Και μετά την ανάστασή Του φανέρωσε ότι έπρεπε, όπως ήταν προφητευμένο από τις Γραφές, να κηρυχθεί μετάνοια στο όνομά Του και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη. (Λουκ. 9:13).Ακόμα και αν οι LGBT είναι σωματικά μέσα στην Εκκλησία (δεν είμαστε έξω από την Εκκλησία, αλλά μέσα σε αυτήν, λένε),ουδόλως ωφελούνται. Διότι «ο Θεός στους υπερηφάνους αντιτάσσεται, στους δε ταπεινούς δίδει χάρη». (Ιακ. 4:6).
Πολλοί είναι αυτοί που προσπαθούν να δικαιώσουν τους εαυτούς τους, επιμένονταςστην πλάνη τους. Εισέρχονται σωματικά στα κτίρια της Εκκλησίας, αλλά παραμένουν μασόνοι, αποκρυφιστές, αστρολόγοι, μάγοι κλπ. Η ασθένεια αυτή (της ζωής χωρίς μετάνοια μέσα στην Εκκλησία), μπορεί να θίξει και σωστούς ακόμη Χριστιανούς όταν αμελήσουν τα πνευματικά έργα. Είναι γνωστή η ιστορία ενός μοναχού στον οποίο ο διάβολος παραπονέθηκε: Τι λες όλορύσαι ημάς από του Πονηρού, ρύσαι ημάς από του Πονηρού,αφού με κρατάς τόσο σφικτά (με κάποιο πάθος) που δεν μ' αφήνεις να φύγω;
Τις ημέρες αυτές, λίγοι Έλληνες ενθυμούνται και εορτάζουν μία μεγάλη επέτειο, που παραμένει δυστυχώς λησμονημένη για το σύνολο του Λαού μας. Το ίδιο ισχύει για κάθε θαυμαστή πράξη των προγόνων μας, που παραδίδεται στη λήθη για να μη συγκριθεί με τα ψοφοδεή και προδοτικά έργα και τις ημέρες των συγχρόνων εξουσιαστών της Πατρίδας μας. Πρόκειται για την επέτειο μίας διπλής και νικηφόρου αναμετρήσεως, που έπαιξε καίριο ρόλο στην διάσωση του Αγώνα της Εθνεγερσίας. Στο παρόν άρθρο δεν θα ασχοληθούμε μόνο με τα πολεμικά γεγονότα, αλλά κυρίως με τον χαρακτήρα των πρωταγωνιστών τους, την Υψηλή τους Στρατηγική και τα διδάγματα που μπορεί ο Ελληνισμός να αντλήσει από τον τρόπο του σκέπτεσθαι και του μάχεσθαι των προγόνων μας.
Το θέρος του 1826, σχεδόν όλη η Πελοπόννησος έχει υποταχθεί στις ορδές των τουρκοαιγυπτίων. Οι δυνάμεις του Κολοκοτρώνη διενεργούν έναν διαρκή πόλεμο φθοράς με ενέδρες και καταδρομικές επιθέσεις σε όλα τα πεδία δράσης του εχθρού, χωρίς όμως κάποιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Για να τονώσει το πατριωτικό αίσθημα των πολεμιστών, ο Γέρος έχει επικηρύξει με πέντε τάληρα κάθε κεφάλι αιγυπτίου στρατιώτη: «Εσκότωναν, μας έφερναν κεφάλια και επλήρωνα ένα τάλαρο το κεφάλι, ένα τάλαρο τ’ αγόραζα από τους στρατιώτες» (Απομνημονεύματα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη). Ελεύθερα εδάφη, εκτός από κάποιες αποκομμένες «νησίδες αντίστασης», παραμένουν μόνο το Ναύπλιο, η Ύδρα, οι Σπέτσες και η Μάνη. Λέγεται πώς όταν ο Ιμπραήμ διέσχιζε τον Αχλαδόκαμπο και βρισκόταν στην κορυφή μίας ορεινής διάβασης, αντίκρυσε στο βάθος του ορίζοντα την Ύδρα και αναρωτήθηκε, πόσο ακόμα θα αντιστέκεται αυτή η «μικρά Αγγλία». Όταν ο εμφύλιος πόλεμος και η ξενοκρατία ρήμαξαν τις ελληνικές δυνάμεις, μόνο τα δύο νησιά και η Μάνη κράτησαν αναμμένη την φωτιά του Αγώνα. Μόνον οι Μανιάτες, όμως, έμειναν μακριά από τις έριδες και τις συγκρούσεις του εμφυλίου πολέμου μεταξύ των έντιμων οπλαρχηγών, των κοτζαμπάσηδων, των φαναριωτών και των πλοιοκτητών. Σύμφωνα με τον ιστορικό Κωνσταντίνονο Κούμα: «Ο Ιμβραΐμης ηθέλησε πρώτον να δουλώση την Μάνη. Εστοχάζετο, όχι αλόγως, ότι αφού αφανίση την δύναμιν των τρομερών Μανιατών, ήτο πλέον παίγνιον τα λοιπά ολίγα μέρη της Πελοποννήσου».
ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ
Προτού ξεκινήσουν οι επιχειρήσεις, ο Ιμπραήμ έστειλε επιστολή στον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη, υιό του Πετρόμπεη, πρώην αιχμάλωτό του από την κατάληψη του Νεοκάστρου, που απελευθερώθηκε για να «μεσολαβήσει» στην υποταγή της Μάνης: «Διατάττεσαι αυστηρώς να σκεφθής μετά των σημαντικών της πατρίδος σου και να έλθετε εκ συμφώνου προς ημάς ίνα βαλθή εις ασφάλειαν η πατρίς σου, χωρίς παντελώς να θελήσης και τώρα να μεταχειρισθής την ψευδοπολιτικήν, καθότι εις το εξής δεν ωφελείσαι με αυτήν παντελώς». Εδώ φαίνεται πώς οι Μανιάτες ασκούσαν ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ και σε αρκετές περιπτώσεις είχαν ξεγελάσει το επιτελείο του Ιμπραήμ, το οποίο τους φοβερίζει εν συνεχεία, πώς αν δεν γίνει... συμφωνία: «δεν θέλει αφήσωμεν μήτε ίχνος οσπιτίου». Η απειλή αυτή («ελάτε σε συμφωνία μαζί μας για το καλό της πατρίδας σας») οδηγεί αναπόφευκτα σε συγκρίσεις με το πνεύμα των ημερών μας. Η απάντηση της μανιατικής ηγεσίας, λακωνική: «Ελάβομεν το γράμμα σου, εις το οποίον είδαμε να μας φοβερίζης ότι αν δε σου προσφέρωμεν την υποταγήν μας, θέλεις εξολοθρεύση τους Μανιάτας και την Μάνη. Διά τούτο και ημείς σε περιμένομεν με όσες δυνάμεις θελήσεις». Τελικώς, το επιθετικό σχέδιο των αιγυπτίων έχει δύο σκέλη. Επίθεση από ξηράς μέσω της παραλιακής οδού που συνδέει την Μεσσηνία με την Λακωνία και ταυτόχρονη απόβαση διά θαλάσσης στο Λιμένι και τον όρμο Διρού.
ΠΥΡ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΗ
Το ξημέρωμα της 22ας Ιουνίου 8.000 αιγύπτιοι χτυπούν τις ελληνικές δυνάμεις στην Βέργα του Αλμυρού, στη δυτική είσοδο της ελεύθερης Μάνης. Στο σημείο οι Μανιάτες ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΝΟΗΣΕΙ (απ’ όταν ο εχθρός ακόμα πολιορκούσε το Μεσολλόγγι) να χτίσουν ένα πρόχειρο, πλην όμως στιβαρό, τείχισμα από ξερολιθιά μήκους 1.800 μέτρων και ύψους 1,5 μέτρου, που κάλυπτε ολόκληρο το πέρασμα, από την θάλασσα μέχρι τις βουνοπλαγιές. Στο σημείο είχαν οχυρωθεί 1.000 πολεμιστές με άρτιο εξοπλισμό για την εποχή, αλλά με λίγα σχετικά πυρομαχικά. Οι Μανιάτες, σε αντίθεση με τους τουρκοαιγυπτίους, ήταν άριστοι γνώστες και χρήστες του φορητού οπλισμού και στον τομέα αυτό διέθεταν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας για την εποχή τους. Έτσι, τα πυκνά και στοχευμένα πυρά τους προκάλεσαν συντριπτικές απώλειες στον εχθρό, που επιτέθηκε και αναχαιτίστηκε 9 συνεχόμενες φορές! Εν συνεχεία, με την εφαρμογή της σύγχρονης πολεμικής τακτικής «ΠΥΡ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΗ», οργανωμένες ομάδες Μανιατών εξόρμησαν από τις οχυρώσεις τους ξιφήρεις και διέλυσαν τις αιγυπτιακές δυνάμεις. Στις συγκρούσεις αυτές διεκρίθη ένας άλλος Ηλίας Μαυρομιχάλης, ανηψιός του Πέτρου και συνονόματος του εξάδελφού του Ηλία, που είχε χαθεί άδοξα στην Εύβοια, στερώντας από τον Αγώνα τον σημαντικότερο και ευγενέστερο οπλαρχηγό του (σύμφωνα με τον Gordon, ήταν η μεγαλύτερη μορφή της Εθνεγερσίας, γιατί είχε την ίδια πολεμική αξία με τους υπόλοιπους αρχηγούς, αλλά υπερτερούσε σε Αρετή, αδιαφορώντας παντελώς για τα εφήμερα και τις υλικές απολαβές).
Η επόμενη ημέρα κύλισε ακριβώς στο ίδιο πλαίσιο με τις λυσσώδεις επιθέσεις του εχθρού να πνίγονται στο αίμα. Οι αιγύπτιοι παρουσιάζονται ιστορικά ως τακτικός στρατός, οργανωμένος σε ευρωπαϊκά πρότυπα από γάλλους αξιωματικούς των ναπολεόντειων πολέμων. Στην πραγματικότητα, η πειθαρχία τους επιβαλλόταν μέσω ανηλεούς ραβδισμού και εκτελέσεων των υποχωρούντων οπλιτών από υπαξιωματικούς. Διέθεταν βεβαίως στολές, αλλά και κάποιους γάλλους εκπαιδευτές, όπως ο περίφημος Σουλεϊμάν-μπέης, δηλαδή ο εξισλαμισθείς Συνταγματάρχης Seve, που υπέστη πραγματική πανωλεθρία μπροστά στην Βέργα του Αλμυρού. Την 27η Ιουνίου και ενώ οι Μανιάτες ετοίμαζαν μαζική έφοδο κατά του εχθρού, οι αιγύπτιοι (αντιλαμβανόμενοι την εξέλιξη των πραγμάτων, αλλά και λόγω των μεγάλων απωλειών) εγκατέλειψαν το πεδίο της μάχης και επέτρεψαν άπραγοι στην Καλαμάτα. Είχε προηγηθεί η αποτυχημένη αποβατική τους ενέργεια στο Διρό, όπου υπέστησαν δεύτερη πανωλεθρία από τις εφεδρείες των ελληνικών δυνάμεων και φυσικά από τις ξακουστές δρεπανηφόρες Μανιάτισσες.
ΜΑΧΙΜΕΣ ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΑΜΥΝΑ
Την νύχτα της 22ας προς 23η Ιουνίου, 1.500 αιγύπτιοι με τον Ιμπραήμ επικεφαλής αποβιβάζονται στον όρμο του Διρού, μπροστά στα περίφημα σπήλαια. Άλλη ναυτική δύναμη προσεγγίζει το παραθαλάσσιο Λιμένι, αλλά δέχονται εύστοχες βολές πυροβολικού από τον πύργο των Μαυρομιχαλέων. Το κανόνι χειρίζεται με εξαιρετική επιδεξιότητα ένας 18χρονος, ο Λουκάς Λουκέας από το Οίτυλο. Το ξημέρωμα ξεκινούν από το Διρό για να καταλάβουν την ενδοχώρα, που θεωρούν πως είναι ανυπεράσπιστη, λόγω της παρουσίας ισχυρής δύναμης Μανιατών στη Βέργα. Οι κάτοικοι των παρακείμενων οικισμών στέλνουν στα βουνά τα μικρά παιδιά και οχυρώνονται σε πύργους και κατοικίες για να αμυνθούν. Όσοι βρίσκονται στα χωράφια για τον θερισμό έχουν την πρώτη επαφή με τον εχθρό. Γυναίκες, νέα παιδιά και ηλικιωμένοι, άριστα καταρτισμένοι στη χρήση των όπλων, αμύνονται σθεναρά σε μάχες σώμα με σώμα. Η προέλαση του εχθρού ανακόπεπται. Η αντίσταση των Μανιατών ακόμα και με δρεπάνια, διαρκεί μέχρι την νύχτα. Ταυτόχρονα, όλοι οι οικισμοί της Μέσα Μάνης ειδοποιούνται για την επίθεση και την επομένη εμφανίζονται στο πεδίο έμπειροι πολεμιστές. Στις μάχες που επακολουθούν πρωτοστατούν οι ιερείς, όπως ακριβώς συμβαίνει τις ίδιες στιγμές και στη Βέργα (Αρχιμανδρίτες Γκιουλέας και Κουλουφάκος, Πρωτοσύγγελος Ριγανάκος). Η υποχώρηση του εχθρού μετατρέπεται σε άτακτη φυγή και παρά τον πυκνό κανονιοβολισμό από τα πλοία (1.000 βολές σε λίγες ώρες) η ορμή των Μανιατών δεν ανακόπτεται. Ο όρμος του Διρού γεμίζει νεκρά κορμιά. Αναφέρεται ότι ο Ιμπραήμ αντιμετωπίζει μία πρωτοφανή κρίση πανικού, γι’ αυτό και διατάζει την άμεση επιστροφή όλων των δυνάμεών του στην ασφάλεια της οχυρής Καλαμάτας.
Θα χρειαστούν δύο ολόκληροι μήνες για να ξεπεράσει το σοκ ο αρχηγός των εισβολέων. Η δεύτερη απόπειρα κατάκτησης της Μάνης θα σημάνει και την συντριπτική ήττα του, αυτή την φορά στον Πολυάραβο. Εκεί θα αναδειχθεί και πάλι η Υψηλή Στρατηγική των ελεύθερων Μανιατών με ένα άρτιο σχέδιο τακτικού χαρακτήρα, τρεις γραμμές αμύνης και μία άγνωστη καταδρομική επιχείρηση με στόχο τον ίδιο τον Ιμπραήμ, που οδήγησε στον νευρικό του κλονισμό και την οριστική ήττα των δυνάμεών του. Σε αυτή την όμορφη ιστορία όμως θα αναφερθούμε σε προσεχές άρθρο μας.
- Αν και το περιμέναμε να γίνει αυτό, εν τούτοις και μονό η επιβεβαίωση των ανησυχιών φέρεται ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο αυτής της παρασυνόδου της Κρήτης και το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της Ορθοδοξίας. «Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται τη ιστορική ονομασία άλλων ετεροδόξων χριστιανικών Εκκλησιών ή Ομολογιών». Με την φράση αυτή στο κείμενο για τις σχέσεις με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο επιτυγχάνεται η Μεγάλη Προδοσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας! Είχε προηγηθεί ένα ολονύκτιο «παζάρι» μεταξύ των Μητροπολιτών των Ορθοδόξων Εκκλησιών και εντάσεις ανάμεσα στους Προκαθημένους με κορυφαία στιγμή την αντιπαράθεση των Αρχιεπισκόπων Κύπρου κ. Χρυσοστόμου και Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, σύμφωνα με πληροφορίες του Βήματος. Ενώ ο Κύπρου στην εναρκτήρια ομιλία του είχε υποστηρίξει ότι μία είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, στη συνέχεια φαίνεται άλλαξε γνώμη. Η Εκκλησία της Ελλάδος επέμεινε να μην αποδέχεται μέχρι και την τελευταία στιγμή τον όρο «ετερόδοξες Εκκλησίες», καθώς παρέμεινε σταθερή στη θέση της ότι η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος σε έκτακτη συνεδρίασή της αποφάσισε ότι όπου υπάρχει ο όρος «Εκκλησία» στα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου πρέπει ν αντικατασταθούν με την φράση «Χριστιανικές κοινότητες ή ομολογίες». Οι συνεδριάσεις συνεχίζονται και αναμένονται να ολοκληρωθούν με το μήνυμα που θα απευθυνθεί από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο στους Ορθόδοξους πιστούς. Πηγή :Πενταπόσταγμα Η μεγάλη αυτή θρησκευτική αποστασία που μας πάει σε άλλες προδοτικές εποχές, όπως στην συνοδό της Φεράρας που καταδικάστηκε από το ποίμνιο, έρχεται σε μια τις πιο δύσκολες εποχές για το ποίμνιο. Δεν γνωρίζουμε αν θα οδηγήσει σε σχίσμα μέσα στην ανατολική εκκλησία, αλλά σίγουρα θα αποτελέσει το μεγάλο έναυσμα για να γίνει αυτό που πάντα αναμέναμε, όπως το είχε άλλωστε προφητέψει ο μεγάλος Άγιος Παππούλης : «να χωριστεί η ήρα από το σιτάρι»!
Κανένας ιεράρχης δεν θα μπορεί πλέον να κρύβεται πίσω από τα ράσα του. ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος www.nikosxeiladakis.gr
Τις ημέρες αυτές, λίγοι Έλληνες ενθυμούνται και εορτάζουν μία μεγάλη επέτειο, που παραμένει δυστυχώς λησμονημένη για το σύνολο του Λαού μας. Το ίδιο ισχύει για κάθε θαυμαστή πράξη των προγόνων μας, που παραδίδεται στη λήθη για να μη συγκριθεί με τα ψοφοδεή και προδοτικά έργα και τις ημέρες των συγχρόνων εξουσιαστών της Πατρίδας μας. Πρόκειται για την επέτειο μίας διπλής και νικηφόρου αναμετρήσεως, που έπαιξε καίριο ρόλο στην διάσωση του Αγώνα της Εθνεγερσίας. Στο παρόν άρθρο δεν θα ασχοληθούμε μόνο με τα πολεμικά γεγονότα, αλλά κυρίως με τον χαρακτήρα των πρωταγωνιστών τους, την Υψηλή τους Στρατηγική και τα διδάγματα που μπορεί ο Ελληνισμός να αντλήσει από τον τρόπο του σκέπτεσθαι και του μάχεσθαι των προγόνων μας.
