Άνθρωποι χωρίς Θεό, δεν είναι ακέραιοι άνθρωποι, ολοκληρωμένοι, πνευματικοί. Αναρωτιέται κανείς αν χωρίς Θεό υπάρχουν άνθρωποι. Κριτήριο, αν πρόκειται να θέσουμε ένα κριτήριο για την παρουσία του Πνεύματος, πρέπει αφετηριακά να είναι η πίστη στο Θεό. Η πίστη πως ο Ιησούς είναι ο Χριστός που ήρθε και έγινε αληθινός άνθρωπος. Όποιος το πιστεύει αυτό έχει το Πνεύμα του Θεού. Έτσι μπορούμε να ξεκινήσουμε με τα όσα γράφει ο Ευαγγελιστής της Αγάπης στην πρώτη του επιστολή. Σήμερα, που τόσοι πολλοί ψευδοπροφήτες ξεχυθήκανε στον κόσμο, δεν μπορούμε να ξεστρατίσουμε από τα κριτήρια του Ευαγγελιστή-Προφήτη, συγγραφέα και της Αποκάλυψης. Αν έχει την πίστη στο Χριστό για πρώτο κριτήριο, για έσχατο και τελειωτικό κριτήριο έχει την αγάπη. Αυτό, μας λέει, είναι το γνώρισμα των μαθητών Εκείνου. Αν λοιπόν στα γραφόμενα οποιουδήποτε «πνευματικού» ανθρώπου δεν βρίσκεται η αγάπη, ας το πούμε επιτέλους καθαρά, δεν είναι πνευματικός άνθρωπος. Είναι «σκιάχτρο», φάντασμα πνευματικού ανθρώπου. Γραψίματα ή ψιθυρίσματα, που δεν αποπνέουν την ειρήνη του Θεού που γαληνεύει τις ψυχές, δεν είναι ασφαλώς του Θεού. Δεν μιλάει λοιπόν τη γλώσσα του Θεού όποιος δημιουργεί σύγχυση και αναστάτωση στις ψυχές των πιστών, γιατί δεν είναι άνθρωπος της αγάπης. Και μάλιστα όταν αντιπαραθέτει την «αλήθεια» του στον Χριστό. Έτσι μπορούν να κατανοηθούν και τα λόγια του Ντοστογιέφσκυ: «Αν η αλήθεια είναι από τη μια μεριά και ο Χριστός από την άλλη, θα προτιμήσω να πάω με το Χριστό (δηλ. την Αγάπη) κι όχι με την αλήθεια».
Ο φόβος και η τρομοκράτηση των απλοϊκών ψυχών είναι το μεγάλο σκάνδαλο του καιρού μας. Αντί να παρακαλούν τον λαό του Θεού, τον προκαλούν. Αντί να τον ειρηνεύουν, τον απειλούν. Τα φόβητρα εκ του ουρανού συναγωνίζονται τους τρομοκράτες της γης. Δεν υπάρχει διαφορά περιεχομένου ανάμεσα στα θρησκευτικά έντυπα και τις κοινές εφημερίδες αλλά μόνο λεξιλογίου – και όχι πάντα! Το ίδιο πείσμα, η ίδια μισαλλοδοξία διέπει τους συγγραφείς τους. Είναι το πνεύμα του κόσμου. Ανήκουν στον κόσμο, γι’ αυτό μιλάνε τη γλώσσα του κόσμου, και ο κόσμος τους καταλαβαίνει. Δεν τους καταλαβαίνουν όμως όσοι ανήκουν στο Θεό. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος της αγάπης να καταλάβει τα όσα εξωφρενικό γράφονται με λογοτεχνική μαεστρία από «αδελφούς» χριστιανούς, εναντίον «αδελφών»; Η πέννα τους γίνεται ξίφος, που με το γράμμα της θανατώνει και δεν ζωοποίει. Η δεξιοτεχνία της συγγραφής δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα της αγάπης. Γι’ αυτό παραμένουν έξω από το χώρο του Πνεύματος κι απορρίπτονται από τη συνείδηση των πιστών, που καταλαβαίνει την ακατανόητη για πολλούς γλώσσα του Ευαγγελίου, αλλά όχι τη δική τους. Σύμφωνα και με τα λεγόμενα του Ευαγγελιστή: «Όποιος γνωρίζει τον Θεό μάς καταλαβαίνει. Όποιος δεν ανήκει στο Θεό δεν μάς καταλαβαίνει. Έτσι μπορούμε να ξεχωρίσουμε το πνεύμα της αλήθειας από το πνεύμα της πλάνης» (Α’ Ιωάν. δ’ 1-6).
(Λευτέρη Μάϊνα, «Τα σκιάχτρα» -απόσπασμα. Περ. Σύναξη,)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά