Η κοίμηση δύο ορθόδοξων διδασκάλων

Γέροντας Κύριλλος της μονής Οσίου Δαβίδ (30 Μαρτίου 2012) - Καθηγητής Στέργιος Σάκκος (Πάσχα 2012)

 

Εκοιμήθη ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ Κύριλλος

Από εδώ

 

Εκοιμήθη την Παρασκευή 30 Μαρτίου ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ, Αρχιμ. Κύριλλος (Γεραντώνης).

Ο Γέρων Κύριλλος, διάδοχος στην ηγουμενία, αλλά και στην αρετή, του οσίου Ιακώβου (Τσαλίκη), του νέου ασκητού και οσίου της Εύβοιας.

Να αναφερθεί ότι τα τελευταία χρόνια ο μακαριστός Γέροντας, υπέφερε επί σειρά ετών από πολυώδυνες ασθένειες, νοσηλευόμενος σε διάφορα νοσοκομεία.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Γέροντας εκοιμήθη στο ΝΑΤ, όπου και νοσηλευόταν.

Ο αοίδιμος π. Κύριλλος, εκοιμήθη εχθές το πρωί, κατόπιν πολυωδύνου ασθενείας, στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου νοσηλευόταν το τελευταίο χρονικό διάστημα.

Ο Γέροντας Κύριλλος γεννήθηκε στον Κρυονερίτη της Βορείου Ευβοίας το 1938 και από την μικρή του ηλικία γαλουχήθηκε με τα νάματα της Ορθοδόξου Πίστεως.

Προσήλθε στην Ιερά Μονή του Οσίου Δαυΐδ του Γέροντος στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και εκάρη Μοναχός την 1η Οκτωβρίου 1965 από τον μακαριστό Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αρχιμανδρίτη Νικόδημο Θωμά (+1977), λαβών το όνομα Κυπριανός. Ως Μοναχός διακρίθηκε για την ταπείνωσή του, την υποδειγματική υπακοή του και την διάθεσή του να υπηρετεί τους πάντες.

Στις 27 Μαρτίου του 1971 χειροτονήθηκε Διάκονος στον Ι. Ν. Γενεθλίου της Θεοτόκου Λίμνης, λαβών το όνομα Κύριλλος και στις 28 Μαΐου 1971 Πρεσβύτερος στην Ιερά Μονή του Οσίου Δαυΐδ, από τον μακαριστό Μητροπολίτη Χαλκίδος Νικόλαο (+1975).

Ως ιερομόναχος εξυπηρέτησε την Ιερά Μονή της μετανοίας του, μαζί με τον μακαριστό Γέροντα Αρχιμανδρίτη Ιάκωβο Τσαλίκη (+1991), όπως και τα γύρω χωριά, τα οποία εστερούντο μονίμου Εφημερίου. Παράλληλα και για 20 και πλέον χρόνια, μαζί με τον μακαριστό π. Ιάκωβο και τον επίσης μακαριστό Μοναχό π. Σεραφείμ (+2009) κράτησαν την Ιερά Μονή του Οσίου Δαυΐδ του Γέροντος και διηκόνησαν τους αναρίθμητους προσκυνητές της.



Το 1991 και μετά την κοίμηση του μακαριστού Ηγουμένου Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη, εξελέγη με την ψήφο όλης της Αδελφότητος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαυΐδ και ενθρονίστηκε επισήμως στην Ιερά Μονή από τον μακαριστό Μητροπολίτη Χαλκίδος Χρυσόστομο Α΄ (+2010) στις 12 Απριλίου του 1992.

Στα 20 χρόνια της ηγουμενίας του ο π. Κύριλλος, με γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα και άριστη συνεργασία με τους Μητροπολίτες Χαλκίδος Χρυσόστομο Α΄ και Χρυσόστομο Β΄, ανεκαίνισε το κτιριακό συγκρότημα της Ιεράς Μονής, ανεδέχθη δεκάδα και πλέον νέων Μοναχών στην Ιερά Μονή του, πρωτοστάτησε στον τομέα της φιλανθρωπίας και της ελεημοσύνης, ανεδείχθη πνευματικός πατέρας και εξομολόγος αναριθμήτων Κληρικών, Μοναχών και Λαϊκών σε όλη την Ελλάδα και ευρύτερα και με οδηγό την υψοποιό ταπείνωση, το αόργητο και πράο του χαρακτήρος του και την ακρίβειά του στα θέματα της Ορθοδόξου Πίστεως, έδωσε την καλή μαρτυρία του Μοναχού και του Ηγουμένου που ζει για την Εκκλησία και αναπνέει στον χώρο της Ορθοδόξου Λατρείας.

Το τελευταίο διάστημα ταλαιπωρήθηκε από σοβαρά προβλήματα της υγείας του και νοσηλεύθηκε πολλές φορές. Όμως και στο πρόβλημα της υγείας του, όμως, έγινε παράδειγμα μίμησης για όλους, αφού το χαμόγελο δεν έλειψε ποτέ από τα χείλη του και η φράση «Δόξα σοι ο Θεός», ήταν η μόνιμη απάντηση σε όσους τον ρωτούσαν για την πορεία της υγείας του, δείγμα ότι εμπιστευόταν ολοκληρωτικά τον εαυτό του στην προστασία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και των Αγίων Του.

Ο Θεός να του χαρίσει την Βασιλεία Του.

Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ Ευβοίας: Απεδήμησεν εις Κύριον ο Γέροντας Κύριλλος
(από εδώ) 

 

Απεδήμησεν εις Κύριον στις 31/03/2012 ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαυίδ Ευβοίας,Γέροντας Κύριλλος. Ήταν μια Οσιακή μορφή που κοντά του έβρισκαν παρηγοριά και στήριγμα χιλιάδες πιστών από ολόκληρη την Ελλάδα και όχι μόνο.
Πριν λίγα χρόνια τον είχαμε υποδεχθεί στη Βαλύρα, επικεφαλής της συνοδείας μοναχών από την εν λόγω Μονή, όπου μετέφερε για προσκύνημα στη γενέτειρά μας Ιερά λείψανα του ιδρυτή της Μονής, Οσίου Δαυίδ.
Ως γνωστόν τεμάχιο εκ των Ιερών αυτών λειψάνων παρέμεινε στον νεόδμητο Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης, Αγίου Νεκταρίου και Οσίου Δαυίδ, Βαλύρας. Η προσφορά του μακαριστού πλέον γέροντος Κυρίλλου και της Ιεράς Μονής του στην οικοδόμηση του Ναού αυτού, που αποτελεί Ιερό κόσμημα για την Βαλύρα, υπήρξε μεγάλη. Σημαντικό μέρος των οικοδομικών υλικών ήταν δική του προσφορά  και της συνοδείας του.
Στην εξόδιο ακολουθία παραβρέθηκε μετά της οικογενείας του και ο αντιδήμαρχος της Δ.Ε Ιθώμης του Δήμου Μεσσήνης κ. Αναστάσιος Ν.Ηλιόπουλος, ο οποίος ήταν πνευματικό τέκνο του εκλιπόντος.
Δείτε στην συνέχεια φωτογραφικό υλικό και ένα μικρό αφιέρωμα στη μνήμη του, γραμμένο από ένα ανώνυμο πνευματικοπαίδι του.
    
Να έχετε χαρά, να έχετε χαρά…

Ήταν τα πρώτα λόγια του π. Κυρίλλου που άκουσα πριν πολλά χρόνια όταν πρωτοεπισκεύθηκα την Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ, ενώ ζούσε ο άγιος γέροντας Ιάκωβος… ο “με συγχωρείτε”! 
Ένας κοντούλης γεροδεμένος ιερομόναχος με κατακόκκινα μάγουλα, με ένα χαμόγελο διάπλατο, με μια ματιά που έφτανε ως το μεδούλι της ψυχής, φορώντας μια ποδιά της κουζίνας τότε πριν αρκετά χρόνια πέραν από δεύτερος ιερέας στο μοναστήρι μετά τον γέροντα, αλλά και μάγειρας και αρχοντάρης μας έδωσε ένα κελί προκειμένου να μείνουμε. 
Πολλές φορές πήγαμε στον Όσιο Δαυίδ αυτό το ευλογημένο και φιλόξενο μοναστήρι της Εύβοιας. Παράδειγμα και υπόδειγμα μοναστηριού, ο κάθε πιστός αισθάνεται ότι είναι στην εκκλησία αλλά ταυτόχρονα ότι είναι και στο σπίτι του. 
Διάχυτη η αγάπη των μοναχών, διάχυτη και η αγιοσύνη του τόπου. Πρώτος πότισε τον τόπο ολόκληρο με αγάπη και καλοσύνη ο όσιος Δαυίδ, συνέχισε ο γέροντας Ιάκωβος το ίδιο έκανε και ο γέροντας Κύριλλος. 
Ευλογημένος τόπος. Άγιος τόπος. Ένας μικρός Παράδεισος. 
Παράδεισος και η ψυχή του Αγίου γέροντα Κυρίλλου, προς όλους όσους τον πλησίαζαν. Προς όλους είχε ένα καλό λόγο, μια καλή κουβέντα. Έδινε φως στο σκοτάδι, Ελπίδα και παρηγοριά στην απελπισία. 
Ο γέροντας… 
-Θα με πας στη Δάμια (χωριό) να λειτουργήσω; 
-Θα σε πάω γέροντα, πες μου πότε. 
Η λειτουργία, απλή, μυσταγωγική, θεία. Όλοι οι επουράνιοι επισκέπτες  ήταν ολόγυρα, γευόσουν και συ λίγο απ’  αυτό που ο γέροντας γευόταν, το χάριζε δωρεάν…σαν ευλογία. 
Για όλους νοιαζόταν. 
Για τους μεγάλους, τους μικρούς, τα παιδιά και τα εγγόνια του καθενός…ρωτούσε για όλους. Ευχόταν για όλους. 
Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Στην μεγάλη από αγάπη καρδιά του χωρούσαν όλοι. 
Καθόταν πολλές φορές στην είσοδο της μονής σε μια πλαστική καρέκλα και έβλεπε τον κόσμο που ερχόταν να προσκυνήσει στο μοναστήρι. 
Να και ο Βασίλης μουρμούριζε…και σε λίγο τον πλησίαζε ο κυρ-Βασίλης. 
-Την ευχή σου γέροντα. 
-Καλώς τον Βασίλη,πως πάει το παιδί, του έπεσε ο πυρετός; ρωτούσε ο γέροντας. 
-Καλά είναι τώρα γέροντα, αφού το σταύρωσε ο πατήρ… συνήλθε. 
- Ο Άγιος Δαυίδ έκανε το θαύμα του , μονολογούσε ο γέροντας. 
-Για πες μου τι κάνεις, τι έφτιαξες με το χωράφι; ρωτούσε ξανά ο γέροντας. 
-Τι να κάνω γέροντα, το όργωσα και έβαλα βίκο φέτος, του απαντούσε και του φιλούσε με σεβασμό το χέρι μπαίνοντας στο μοναστήρι. 
Να και ο κυρ-Κώστας μουρμούριζε πάλι ο γέροντας και σε λίγο ερχόταν χαμογελώντας ο κυρ-Κώστας 
-Καλησπέρα γέροντα. 
-Καλώς τον Κώστα, τι έγινε το έφτιαξες το αυτοκίνητο; 
-Το έφτιαξα γέροντα, είχε βλάβη στη μηχανή. 
- Σου πήραν πολλά; έλεγε πάλι ο γέροντας; 
-Μπα, ήταν ένας γνωστός μου δεν μου πήραν πολλά, απαντούσε  και προχωρούσε μέσα στο μοναστήρι φιλώντας με σεβασμό το χέρι του. 
Να και η Βασιλική μουρμούριζε πάλι ο γέροντας  πλησιάζοντας από μακριά μια αγρότισσα γριούλα. 
-Καλησπέρα γέροντα, του είπε η κυρα-Βασιλική 
-Καλώς την Βασιλική, τι κάνει η κατσίκα σου; Πήρε τα πάνω της καθόλου; 
-Καλά είναι γέροντα, τώρα την προσέχουμε ακόμη να γιάνει, είπε  η γριούλα και μπήκε  στο μοναστήρι. 
Για τους ανθρώπους, τα χωράφια, τα ζώα…για όλους και για όλα νοιαζόταν ο γέροντας. Νοιαζόταν για τον πόνο, για τον κόπο, για το πρόβλημα του καθενός, έκανε το πρόβλημά μας πρόβλημά του και αυτό το έκανε προσευχή προς το Θεό.
Πούλμαν προσκυνητών επισκεπτόταν το μοναστήρι, απ’ όλη την Ελλάδα, αλλά και από την Κύπρο, όλοι ζητούσαν από τον γέροντα μια ευχή, μια προσευχή!  
Η εξομολόγηση ώρες ολόκληρες…χρόνια πολλά. Ακόμη και από το κρεβάτι του πόνου σηκωνόταν, πήγαινε στο εκκλησάκι εκεί στον Άγιο Χαράλαμπο και εξομολογούσε. Διέκοπτε μερικές φορές την εξομολόγηση προκειμένου να κάνει ένεση ινσουλίνης και μετά συνέχιζε απτόητος. 
Ταλαιπωρήθηκε από πολλές ασθένειες μέχρι τέλους. 
Όμως τις υπέφερε, τις υπόμεινε, άλλωστε ήξερε από δύσκολα πράγματα, ήταν αγωνιστής! 
Σήμερα όμως  αναχώρησε, πήγε στον ουρανό να συναντήσει τον άλλο γέροντα, τον Άγιο γέροντα Ιάκωβο, τον γέροντά του. 
Αύριο είναι η εξόδιος ακολουθία του. Ο κόσμος πολύς, η αγάπη όλων μας δεδομένη, η δική του αγάπη όπως ΠΑΝΤΑ…απλόχερη! 
Στο καλό γέροντα, καλό ταξίδι να’χεις, και από την πολύ την δόξα που θα απολαμβάνεις, αυτή που σου χάρισε ο Θεός, μη μας ξεχνάς από εκεί που θα’σαι. Να μας θυμάσαι! 
ένας από τους παλιούς σου γνώριμους

 
Πηγή: εδώ

Φωτογραφίες απο την εξόδιο ακολουθία του Γέροντος Κυρίλλου στην Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ

 

 

Μεσίστιες οι σημαίες σήμερα στην Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ στην Εύβοια.

Σήμερα το μοναστήρι κηδεύει τον γέροντα του... τον παππούλη του, όπως συχνά - πυκνά αποκαλούσαν τον γέροντα Κύριλλο.

  

 

Αρχιερείς, ιερείς, μοναχοί, κόσμος πολύς!  Ολοι μαζευτήκαμε για  να χαιρετήσουμε τον γέροντα... τον παππούλη μας.

*****

Πάσχα 2012: Εκοιμήθη εν Κυρίω ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ και κήρυκας του Ευαγγελίου και της Χριστιανικής νεολαίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό κ. Στέργιος Σάκκος. Καλή Ανάσταση ! Καλό Παράδεισο!

Λεπτομέρειες εδώ.