Βλέποντας την φωτογραφία του Μητροπολίτη Γερμανίας Αυγουστίνου να «χρίεται» από τον Καρδινάλιο την ημέρα γιορτής (!!!) του Οικουμενισμού αναρωτιόμουν τι εκ των δύο συμβαίνουν! Και αυτό γιατί οι Παπικοί χρίουν ιερωμένο σύμφωνα με τα όσα μου μετέφερε ορθόδοξος κληρικός της αλλοδαπής μόνο όταν:
α) εισέρχεται και αποδέχεται τον Παπισμό και
β) βρίσκεται εις επιθανάτια κλίνη...
Έσπασα λοιπόν το κεφάλι μου για να διαπιστώσω τελικά ποιό εκ των δύο ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τελικά κατέληξα πως πιθανόν να ισχύουν και τα δύο... Μα πως θα με ρωτήσετε;
Μα από όλες τις δραστηριότητες του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου διαπιστώνεται πως η λεγομένη ένωση με τον Παπισμό φαίνεται πως έχει επιτευχθεί στην πράξη. Απομένουν μόνο ελάχιστες μικρές λεπτομέρειες... Γιατί πως λ.χ. ένας αιρεσιάρχης δύναται να αποκαλείται επισήμως από την Ορθόδοξη θρησκευτική ηγεσία «αγιότατος»; Πως ακόμη επιτρέπεται σε παπικό λειτουργό να μπαινοβγαίνει από την Ωραία Πύλη του Πατριαρχικού Ναού; Πως επιτρέπεται να συμμετάσχει ένας αιρετικός στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, όταν ο απλός κατηχούμενος εξέρχεται εκ του ναού; Και αν ήταν μόνο αυτά τα ατοπήματα θα υποστηρίζαμε ευθαρσώς ότι μπορούμε να τα διορθώσουμε!
Υπάρχουν εκτός των ανωτέρω ασπασμοί της χειρός αλλά και του ποδός του Πάπα από ορθοδόξους κληρικούς και δη από Επίσκοπο. Υπάρχει αναγνώριση του μυστηρίου του Βαπτίσματος αυτών που εμμένουν στην αιρετική δοξασία τους. Υπάρχουν κοινά εορταστικά μηνύματα σαν να απευθύνονται σε κοινό ποίμνιο. κ. α.
Άρα εκ των ανωτέρω είναι λογικό να ακολουθήσει στο όλο πλαίσιο της χαλαρής μέχρι στιγμής ένωσης με τον Παπισμό και το «χρίσμα» της επανένταξης ορθόδοξων ρασοφόρων στις τάξεις του ρωμαιοκαθολικού κλήρου, όπως λ.χ. ο εικονιζόμενος Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος που ανήκει στον ιερό κλήρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Μέσα στο ανωτέρω πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί μεταξύ του Βατικανού και της Κωνσταντινούπολης ερμηνεύονται άλλωστε και οι σφοδρότατες απαράδεκτες επιθέσεις του σπουδαγμένου στο Πανεπιστήμιου του Λατερανού Πατριάρχη Βαρθολομαίου εναντίον αυτών που στέκονται εμπόδιο στην υλοποίηση των σχεδίων του, όπως λ.χ. των Μητροπολιτών Πειραιώς Σεραφείμ, Γλυφάδας Παύλου, Κυθήρων Σεραφείμ, των πρεσβυτέρων και πανεπιστημιακών καθηγητών π. Θεοδώρου Ζήση, π. Γεωργίου Μεταλληνού, της αδελφότητας της Μονής Εσφιγμένου, πολλών μοναχών Αγιορειτών κ.α.
Βέβαια όπως προαναφέραμε το Παπικό «χρίσμα» χορηγείται και στον ευρισκόμενο στην επιθανάτια κλίνη! Ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος στέκεται ο,ως με αγέρωχο βλέμμα όρθιος... Ως εκ τούτου εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να βρίσκεται εις επιθανάτια κλίνη. Και όμως, χριστιανοί μου αν το καλοεξετάσετε το θέμα θα διαπιστώσετε πως φλερτάρει με το θάνατο, αφού εκ της πράξης του αυτής κρίνεται σύμφωνα με γέροντα ασκητή του Παγγαίου όρους πνευματικά νεκρός...
Διαπραγματεύσιμη ...πίστη
«...Είναι αδιανόητο για την Παράδοσή μας, γράφει μεταξύ άλλων ο πρωτοπρεσβύτεροςΝικόλαος Μανώλης, εφημέριος του ναού Προφήτη Ηλία ο Λειτουργός του Εσφαγμένου Αρνίου, να αφήσει τα διαδραματιζόμενα και να στραφεί στο μέσον του Ναού, για να ασπαστεί τον Διάβολο με τη μορφή του αιρεσιάρχου!
Δυστυχώς, σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Οι διάδοχοι πλέον των Αποστόλων έχουν διαφοροποιήσει την εντολή “μαθητεύσατε πάντα τα έθνη”. Η μαθητεία στον χώρο της ιεραποστολής επιδέχεται τώρα σύνθετες ερμηνείες. Η Πίστη στον Χριστό ως μόνη λατρεμένη αγάπη και στην Ορθοδοξία ως μόνη αληθινή Πίστη δεν είναι αυτονόητη. Τίθεται προς διαπραγμάτευση. Ο εις τύπον Χριστού σύγχρονος διάδοχος δεν προσφέρει πλέον στη Σαμαρείτιδα το Υδωρ το ζων το αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον, διότι δεν το ψηλάφισε και δεν το κατέχει. Αντ’ αυτού λαμβάνει από εκείνη το ύδωρ το αλλοιούμενον. Με αυτό “ευλογείται” και “αγιάζεται”. Με αυτό αντικαθιστά τη Χάρη της Μυστικής Θεολογίας.
Παρερμηνεύοντας την εντολή του Κυρίου, διδάσκει τα έθνη με άσοφον νουν. Απωλέσας τον Χριστόν της Παράδοσης, διακηρύσσει στα έθνη έναν από τους αντιχρίστους. Γιατί ο ελλιπής Χριστός είναι ο αντίχριστος της αίρεσης. Διαδίδει έναν αλλοιωμένον Ιησούν, παρόμοιον με αυτόν του Αρείου και με τον άλλον του Βαρλαάμ του Καλαβρού. Προσεγγίζει τα έθνη όχι με το Ευαγγέλιο της Σωτηρίας, αλλά με το κοράνι της υποδούλωσης. Τι και αν τον αξίωσε η Αγία μας Εκκλησία να ανέβει σε θώκους υψηλούς! Αυτός Πατριάρχης, Μητροπολίτης, λευίτης του Χριστού ων, δωρίζει το κοράνιο. Το καθαγιάζει με φόντο την αγάπη. Ναι, όντως ιερό βιβλίο το κοράνιο, αλλά για τους Μωαμεθανούς. Για μας τους χριστιανούς είναι δαιμονικό. Αλλά τι σημασία έχει! Και ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, κατά την ερμηνεία των ασόφων, πηγαίνοντας σε ειδωλολάτρες αξιωματούχους, θα δώριζε το αγαλματίδιο του Δία, της Αθηνάς και του Απόλλωνα!...
Μία τέτοια Εκκλησία αποτελεί, βεβαίως, έναν χώρο της βαπτισματικής θεολογίας, της θεολογίας των κλάδων, της αποδοχής των αιρετικών κοινοτήτων ως «αδελφές εκκλησίες», της υιοθέτησης της αλλοτρίας διδασκαλίας των “δύο πνευμόνων”, αλλά δεν είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία. Οι ταγοί της δεν πετύχανε στην Ορθοδοξία τη Χάρη του Θεού. Μην αντέχοντας την κενότητα μέσα τους από παρουσία Θεού, προσχωρούν ερωτοτροπώντας σε ξένες πίστεις, στον παπισμό, στον οικουμενισμό, στην πανθρησκεία της νέας εποχής.
Κέντρο προετοιμασίας της πλάνης
Η προσχώρηση αυτή, ενδεδυμένη με ιεραποστολικό και αγαπητικό περίβλημα, έχει την ανάγκη να θωρακιστεί από μια ισχυρή θεολογία. Η Ακαδημία θεολογικών σπουδών Βόλου, που ισχυρίζεται πως λειτουργεί ως ένα φόρουμ διαλόγου και επικοινωνίας της Ορθόδοξης θεολογίας με τις σύγχρονες προκλήσεις, καλύπτει πλήρως την ανάγκη αυτή. Επίσης, καθηγητές των θεολογικών σχολών στρατολογούνται, ετοιμάζουν ως διαδόχους της πλάνης, που διδάσκουν, τους αποφοίτους των σχολών τους. Με τις ευλογίες τους, όπως δυστυχώς είδαμε, οι απόφοιτοι προσκυνούν την παντόφλα του Πάπα, χαρίζοντάς του αναμνηστική πλακέτα εις ανταπόδοση των ευλογιών που έλαβαν.
Ο λαός του Θεού είναι προβληματισμένος. Έχοντας το γονίδιο της αγιοβιωματικής Πίστης, δεν στέργει η συνείδησή του να υποφέρει τις παράλογες παραχωρήσεις των οικουμενιστών. Αγωνιά για την πορεία της Εκκλησίας και προσεύχεται θερμά να μας λυπηθεί ο Κύριος και να μην οργισθεί. Είναι πολύ παρήγορο για τον απλό χριστιανό το ότι βλέπει να υπάρχουν μέσα σε αυτές τις δυσκολίες, Μητροπολίτες παλικάρια που αντιστέκονται και ορθοπραττούν...»
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΪΟΣ 2012
Επιστολή του μητροπολίτη Γόρτυνος Ιερεμία προς τον Γερμανίας Αυγουστίνο για τη χρήση του από τον παπικό: http://www.imgortmeg.gr/docs/augoustinos.pdf
ΑπάντησηΔιαγραφή