Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΩΣ ΠΗΓΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ-Του Αρχιμ. Ιγνατίου Σ. Σταυρόπουλου

Του Αρχιμ. Ιγνατίου Σ. Σταυρόπουλου
O ρόλος των θρησκευτικών ηγετών και των οπαδών τους, στην επέκταση της ευαισθητοποίησης και αφύπνισης του κόσμου.
Η Θρησκεία ως πηγή ειρήνης και συνδιαλλαγής στην κοινωνία
Η  παγκόσμια  κρίση  αναγκάζει  και  τους θρησκευτικούς ηγέτες, αλλά και τους πιστούς τους, να ασχοληθούν  με το καινούργιο αυτό φαινόμενο στη σύγχρονη κοινωνία. Διάφοροι αναλυτές, όχι μόνο οικονομολόγοι, προσπαθούν να εντοπίσουν τα αίτια της σύγχρονης κρίσης και να προτείνουν  ιδέες προς εφαρμογή, για την λύση από το παγκόσμιο αδιέξοδο, που φέρνει τις κοινωνίες στο χείλος της καταστροφής.
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει συμφωνία στις απόψεις, για τα αίτια που έφεραν το αποτέλεσμα της κρίσης. Ακούγεται  όμως συχνά πλέον η άποψη, ότι όχι μόνο τα καθαρώς οικονομικά αίτια, αλλά και η ηθική στάση των πολιτών απέναντι στα πράγματα, ευθύνεται για το κακό αποτέλεσμα και την παγκόσμια κρίση.   Και βέβαια η ηθική στάση του πολίτη,  διαμορφώνεται κυρίως από την  θρησκεία. Αυτή  έχει παραδοσιακά τον ρόλο, με τον θεϊκό ηθικό νόμο, να παιδαγωγήσει τους   πιστούς, που ταυτόχρονα είναι και πολίτες του κράτους. Παράλληλα, η πολιτεία προσπαθεί με τον ανθρώπινο νόμο, να παιδαγωγήσει τους πολίτες, ώστε  να λειτουργεί για όλους, το κράτος δικαίου και το κοινωνικό κράτος.  
Το προφίλ του  «Σύγχρονου Δυτικού Πολιτισμού»,   που   παρουσιάζεται σήμερα να έχει μολυνθεί από το φαινόμενο της κρίσης, είναι βαθειά ριζωμένο στην δυτικο – ευρωπαϊκή ανθρωπιστική παράδοση, και μάλιστα στο κίνημα του Διαφωτισμού.  Δημιουργήθηκε μια συγκεκριμένη ανθρωπολογία, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος απομονώθηκε στο νοητικό εργαλείο της  λογικής του  και  αποστερήθηκε από κάθε άλλη ψυχική – πνευματική λειτουργία.
Οι θρησκείες, ειδικά οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες,  που πιστεύουν και κηρύττουν τον ένα και μοναδικό αληθινό Θεό, βρίσκονται αντιμέτωπες με την πολεμική που γίνεται εναντίον τους από την αντιπαράθεση του ορθού λόγου. Στον δυτικό πολιτισμό του διαφωτισμού, ο πολιτισμικός διάλογος είναι ουσιαστικά χωρίς νόημα. Θεωρείται ότι, οτιδήποτε πέρα από τον ορθό λόγο και την λογική, πρέπει να εκλείψει. Κάθε τι πέρα από τη λογική, θεωρείται ως το σκοτάδι. Πρόκειται βέβαια, για μια ιδεολογική προκατάληψη, που οδήγησε τη Δύση στον πολιτικό και οικονομικό επεκτατισμό και στα σημερινά αδιέξοδα.  Προφανώς μάλιστα να είναι και η ουσιαστική αιτία, που γέννησε την παγκοσμιοποίηση, τις τελευταίες δεκαετίες,  ως το αναγκαίο μέτρο – πρόταση, για λύση στα αδιέξοδα του συνεχούς επεκτατισμού, που είναι η δημιουργία της χωρίς Θεό ανθρώπινης  λογικής.
Η θρησκεία, σήμερα, παραμένει,  ως  η μοναδική δυναμική αντίπαλος και ο μεγάλος εχθρός της άθεης διανόησης, του άθεου δυτικού ανθρώπου.  Η θρησκευτική πίστη καλείται να περισώσει τα πάντα, δηλαδή τον άνθρωπο. Τον άνθρωπο στον οποίο ο Θεός δημιουργός έδωσε σώμα αλλά έδωσε και ψυχή. Το ανθρωπολογικό δόγμα του άθεου διαφωτισμού, αναιρείται μπροστά στην θρησκευτική πίστη και χάνει την δυναμική του.
Το σύγχρονο κίνημα των νέο αθεϊστών (New Atheists), χωρίς να πρόκειται για κάτι το εντελώς καινούργιο, κάνει απόπειρα να καταγγείλει την θρησκευτική πίστη, ως την μοναδική πηγή κάθε σύγχρονης ανθρώπινης κακοδαιμονίας, και μάλιστα του πολέμου. Η θρησκευτική πίστη καταγγέλλεται ως το τελευταίο και το μεγάλο εμπόδιο,  που πρέπει να ξεπεραστεί,  ώστε να ενωθούν οι λαοί,  για να ζήσουν υποτίθεται αρμονικά όλοι μαζί, αλλά βέβαια χωρίς θρησκευτικές ή άλλες ιδιαιτερότητες. Ας σημειωθεί ότι  ιδιαιτερότητα, για τον άθεο Διαφωτισμό, σημαίνει  αντιπαλότητα και σύγκρουση.
Ο ρόλος των θρησκευτικών ηγετών, στην ευαισθητοποίηση και στην αφύπνιση των ανθρώπων, είναι σήμερα περισσότερο παρά ποτέ σημαντικός. Είναι οι μόνοι που μπορούν να σώσουν τον άνθρωπο. Οι θρησκευτικοί ηγέτες, με την προϋπόθεση να είναι οι ίδιοι φωτισμένοι και πιστοί στην θεϊκή αποστολή τους, μπορούν να ευαισθητοποιήσουν και αφυπνίσουν τους πιστούς τους. Να δώσουν τον πνευματικό αγώνα εναντίον του αθεϊσμού,  που κινείται στον αντίποδα της πίστης στο Θεό.
Οι  Νέο Αθεϊστές,  σήμερα
α) δεν μπορούν να έχουν μια ουσιαστική κατανόηση των θρησκευτικών μας παραδόσεων (Εβραϊκών, Χριστιανικών, Μουσουλμανικών) και
β) λόγω της απόλυτης λογικής με την οποία κινούνται, δεν μπορούν να κατανοήσουν τις θεολογικές μας παραδόσεις, λόγω των αυστηρά λογικών τους προϋποθέσεων.
Στον άθεο Διαφωτισμένο άνθρωπο, η μοναδική του ιδιότητα, ο «ορθός λόγος», δεν αποτελεί  πραγματική ιδιότητα. Δεν αποτελεί μια πίστη. Είναι μόνο ένα εργαλείο και μάλιστα αποκομμένο από το σύνολο του ανθρωπίνου όντος που είναι ψυχο – σωματική οντότητα. Οι λόγοι αυτοί κάνουν τον άθεο δυτικό διαφωτισμένο άνθρωπο  νοηματικά απροσπέλαστο. Οτιδήποτε «εκτός» του κόσμου τούτου, δεν μπορεί να το επεξεργαστεί.  Οι μόνες ηθικές προσταγές γι’ αυτόν απορρέουν από τον ανθρώπινο νόμο.
Η ανάγκη μιας συγκροτημένης απάντησης εκ μέρους των θρησκευτικών παραδόσεων, είναι σήμερα επείγουσα περισσότερο από ποτέ. Και τούτο γιατί η επιθετικότητα του Νέου Αθεϊσμού, παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Ειδικά στο χώρο της εκπαίδευσης κάθε βαθμίδος, φαίνεται να καλλιεργείται ένας ανθρωπολογικός τύπος, στερημένος κάθε θρησκευτικής ή άλλης ταυτότητος.
Οι τρεις μεγάλες μονοθεϊστικές Παραδόσεις της Ανατολής, μοιράζονται μια κοινή ανθρωπολογική παράδοση. Μια Παράδοση σε αντίθεση με τον σύγχρονο Γνωστικισμό του Δυτικού Διαφωτισμού. Έχουν κοινή ευθύνη απέναντι στον άνθρωπο. Είναι  κοινή  και στους τρείς η ιερή ιστορία της Πτώσης των πρωτοπλάστων και η ευθύνη που διδάσκει η Αγία Γραφή με την διήγηση αυτή.
Ο Πνευματικός ρόλος και των τριών Παραδόσεων, ορίζει την ευθύνη τους,  να αφυπνίσουν τον κόσμο και να αποκαλύψουν τον «όφι» του εκκοσμικευμένου άθεου Διαφωτισμού πριν αυτός οδηγήσει την ανθρώπινη παγκόσμια ιστορία στο χείλος της αβύσσου.
Η διαφορετικότητα του δόγματος ή της θρησκείας δεν είναι το χαρακτηριστικό, που πρέπει να φοβίζει. Ο σεβασμός της διαφορετικότητας ενισχύεται από την πίστη στον Ένα Θεό. Αυτή η κοινή πίστη αποτελεί την κοινή  βάση, ώστε οι θρησκευτικοί ηγέτες  σήμερα, πρώτοι αυτοί να αγρυπνούν, ώστε  να  μπορούν να  εργαστούν για την πνευματική αφύπνιση και την   εγρήγορση των πιστών τους, ενάντια στην εκκοσμίκευση και την απώλεια της πίστης στον Ένα και αληθινό  Θεό.
Ο ρόλος των θρησκευτικών ηγετών, και των οπαδών τους, είναι ιδιαίτερα σημαντικός σήμερα, που η κοινωνία εκκοσμικεύεται.  Είναι οι μοναδικοί, που με την αληθινή πίστη στον ¨Ένα Θεό, με την καθημερινή προσευχή τους αλλά και με την καθαρή ζωή τους,  καλούνται να αφυπνίζουν καθημερινά την κοινωνία και να φέρνουν την ειρήνη στον κόσμο όλο.
Αν οι θρησκευτικοί ηγέτες και οι πιστοί δεν μπορέσουν να κρατήσουν την πίστη στο Θεό, και με την πίστη αυτή να βοηθήσουν όλη την ανθρωπότητα, τότε η κοινωνία των ανθρώπων χωρίς ηθική διάπλαση θα κινδυνεύσει να αυτοκαταστραφεί.

Στην Αγγλική γλώσσα:

Rev. Dr. Ignatios S. Stavropoulos, Athens, Greece*
The role of  Religious Leaders and their Followers in the Expansion of Awareness and Awakening in the World

Religion as a source of peace and conciliation in society
The international crisis forces even religious leaders, as well as the faithful, to become engaged in this new phenomenon in modern society. Various researchers, not just economists, try to determine the causes of modern crisis and suggest ideas for implementation, in order to solve this worldwide impasse that brings societies on the verge of destruction.
To this day there is no agreement on the views, on the reasons that brought about the crisis.  Yet, a rather popular view claims that it is not only the purely economic causes, but also the moral attitude of citizens to things, that is liable for the poor results and the international crisis. Naturally, the moral attitude of citizens is mainly shaped by religion. Religion traditionally has the role, with the divine and moral law, to educate the faithful, who are at the same time citizens of the state. Similarly, the state tries with the human law, to educate citizens, so that the rule of law and the social state operate for everyone.   
The "Modern Western Civilisation”  profile, presented as infected today by the crisis, is deeply rooted in the western European humanitarian tradition and indeed in the movement of the Enlightenment.  A specific anthropology was generated, according to which man was secluded in his cognitive tool of reason and deprived of all other psychological - spiritual functions.
Religions, particularly the three monotheistic religions, which believe and preach the one true God, face a war against them by confrontation of reasonableness. In the western civilization of the enlightenment, cultural dialogue is essentially futile. It is deemed that anything beyond reasonableness and reason should be eliminated. Anything beyond reason is deemed as darkness. This is of course an ideological prejudice that led the West to the political and financial imperialism and the modern impasse.  Indeed this could also be the substantial reason for the creation of globalisation, in the last decades, as the necessary measure-suggestion on the impasse of constant imperialism, which is the creation of Godless human reason.
Religion remains today as the only dynamic opponent and arch-enemy of atheist intellect of the atheist western man. Religious faith must save everything, namely humans, to whom God creator gave a body but a soul too.  The anthropological dogma of atheist enlightenment is annulled and loses its dynamism through religious faith.
The modern movement of new atheists, without being something completely new, attempts to condemn religious faith, as the sole source of all modern woes, and indeed even of war. Religious faith is condemned as the last and great obstacle that needs to be overcome so that all people are united, so that they live supposedly harmoniously all together, naturally without having any religious or other particularities.  Let us please note that "particularity" in atheistic Enlightenment means contradiction and conflict.
The role of religious leaders in awareness and awakening of the people today is more important than ever. They are the only ones who can save humanity.  Religious leaders, provided that they are blessed and faithful to their divine mission, may increase awareness and awaken their faithful; they may fight the spiritual battle against atheism that is opposite to faith in God. 
New Atheists, today
a) cannot have a substantial understanding of our religious traditions (Jewish, Christian and Muslim) and 
b) due to the absolute reasoning they apply to everything, they cannot understand our religious traditions, based on their strictly logical conditions.
For atheist humans of the Enlightenment, their only property "reasonableness", is not an actual property.  It is not a faith. It is only a tool and indeed a cut-off tool from the total of the human being which is a psycho-somatic entity.  These reasons make the atheist western man of the enlightenment   conceptually inaccessible. Anything "outside" this world cannot be processed.  The only moral commands for atheists arise from the human law.
Today, the need for a structured answer on the behalf of religious traditions is more urgent than ever. And this is because the aggressiveness of New Atheism keeps getting greater and greater.  Especially in education of all grades, it seems that anthropologic type is being cultivated, deprived of any religious or other identity.
The three great monotheistic of the East share a common anthropological tradition.  A Tradition opposing   the modern   Gnosticism of Western Enlightenment. They have common responsibility towards humans.  All three have the common story of the Fall of Adam and Eve and the responsibility taught by the Bible by this narration.
The spiritual role of all three Traditions determines their responsibility, to awaken the world and unveil the "snake of the secularized atheistic Enlightenment before it leads the human world history to the end of the abyss. 
Diversity of the dogma or of the religion is not the feature we need to be afraid of.  The respect of diversity is enhanced by the faith to One God.  This common faith is the common ground for religious leaders so that today, first they can be awakened, in order to work for the spiritual awakening and readiness of their faithful, against secularisation and loss of faith to One and True God.
The role of religious leaders and their supporters is particularly important in today’s secularized society. They are unique in that, through their true belief in One God, through their daily prayer and chaste life, are invited to awaken society every day and bring peace to the whole world.
If the religious leaders and believers are not able to keep their faith in God, and through this faith help all humanity, then human society, without moral formation, will risk self-destruction. 
πηγή