Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Αυγούστου 25, 2012

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ματθ. ιθ΄ 16-26) «· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν». (Ματθ. 19,24) εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβιών και Κοζάνης


ΚΥΡΙΑΚΗ  ΙΒ΄  ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Ματθ. ιθ΄ 16-26)
«Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν». (Ματθ. 19,24)

        Μεγάλο κακὸ ἡ φιλαργυρία! Τὸ εἶπε ὁ ἀπόστολος· «ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία», τὸ εἶπε ὁ Κύριος στοὺς μαθητές του· «ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν». Ὁ δὲ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς σώζει τὸ περιστατικὸ αὐτὸ τοῦ νεανίσκου μὲ τὸν Ἰησοῦ μὲ τὰ λόγια: «Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· Πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ!». Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος χρησιμοποιεῖ τὴ λέξη πλούσιος, ὁ δὲ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς τὴ λέξη χρήματα. Καὶ οἱ δύο λέξεις, πλούσιος καὶ χρήματα σημαίνουν τὸ ἴδιο· ὁ πλούσιος ἔχει χρήματα, καὶ ὅποιος ἔχει χρήματα εἶναι καὶ πλούσιος. Τὸ νὰ ἔχει ὁ ἄνθρωπος τόσα χρήματα ὅσα τοῦ χρειάζονται γιὰ νὰ ζήσει εἶναι εὐλογία θὰ λέγαμε Θεοῦ, καὶ ἀπαραίτητα γιὰ τη ζωή, ἀλλὰ νὰ ἀρκούμαστε σ’ αὐτά ποὺ ἔχουμε, καθὼς ὁ ἀπόστολος διδάσκει: «ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα». Ὅταν ὅμως ὁ ἄνθρωπος θέλει περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ τοῦ εἶναι ἀναγκαῖα καὶ πέφτει στὴν πλεονεξία τότε γίνεται εἰδωλολάτρης.
        Ποιὸ ὅμως εἶναι τὸ μέτρο μὲ τὸ ὁποῖο μποροῦμε νὰ δοῦμε, ποιὰ εἶναι τὰ ἀπαραίτητα, καὶ ποιὰ εἶναι τὰ ἀναγκαῖα γιὰ τὴ ζωή μας, καὶ ποιὰ εἶναι τὰ περισσότερα ποὺ μᾶς καθιστοῦν πλεονέκτες; Τὸ μέτρο εἶναι ἡ ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἐκείνη ποὺ μετρᾶ τὰ ἀναγκαῖα καὶ τὰ περιττά.  Γιὰ τὴν ἀγάπη δὲν ὑπάρχουν δικό μου καὶ δικό σας, ἀλλὰ ὅλα εἶναι δικά μας, κοινὰ σὲ ὅλους· «πάντες δὲ οἱ πιστεύσαντες ἦσαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ εἶχον ἅπαντα κοινά». Ἔτσι ζοῦσαν οἱ πρῶτοι χριστιανοί, τὰ εἶχαν ὅλα κοινά. Αὐτὴ εἶναι ἡ τελεία ἀγάπη, τὸ γνώρισμα καὶ ἡ ταυτότητα τῶν χριστιανῶν σύμφωνα μὲ τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου· «ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις».
        Ὁ πιστὸς χριστιανὸς καὶ ἀληθινὸς μαθητὴς τοῦ Κυρίου καὶ αὐτὰ ποὺ εἶναι καταδικά του τὰ δίνει στὸν συνάνθρωπό του ποὺ τὰ ἔχει ἀνάγκη· καὶ ὅταν πάλι τοῦ τὰ ἁρπάξει κάποιος δὲν τὸν μισεῖ, οὔτε τὸν καταπολεμάει, ἀλλὰ δέχεται τὴν ἀδικία ὡς ὕψιστο μισθό, καὶ μάλιστα τότε χαίρεται περισσότερο διότι ὁ Θεὸς τοῦ ἀξιώνει νὰ ἀδικηθεῖ, καθὼς ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς δίδαξε: «διατί οὐχὶ μᾶλλον ἀδικεῖσθε; διατί οὐχὶ μᾶλλον ἀποστερεῖσθε;». Ἄν αὐτὸ μᾶς φαίνεται βαρύ, ἄς πράξουμε τὸ ἐλάχιστον, ἄς μὴν δεχτοῦμε ποτὲ τὸ ξένο καὶ ἄς δώσουμε κάτι ἀπὸ τὸ περίσσευμά μας· ἤ μᾶλλον ἄς ξεκόψουμε κάτι ἀπὸ τὸ ὑστέρημά μας καὶ ἄς τὸ δώσουμε στοὺς φτωχούς.
        Τὸ Εὐαγγέλιο δὲν ὁμιλεῖ γιὰ δικαιοσύνη, δηλαδὴ γιὰ δίκαια μοιρασιὰ τῶν ἐπιγείων ἀγαθῶν, ἀλλὰ γιὰ ἀγάπη, καὶ χριστιανικὴ ἀγάπη θὰ πεῖ τὰ δίνω ὅλα στὸν συνάθρωπό μου καὶ δὲν κρατῶ τίποτα γιὰ τὸν ἑαυτό μου, ἤ ὅπως ἔλεγε ἕνας ἀσκητής: «νὰ βρῶ ἕνα λεπρὸ παντάξενο στὸ δρόμο, νὰ τοῦ δώσω τὸ δικό μου σῶμα, ποὺ εἶναι ὑγιὲς καὶ νὰ πάρω τὸ δικό του ποὺ εἶναι λεπρό». Ἡ λέξη δικαιοσύνη στὴ θεία Γραφὴ σημαίνει σωτηρία τῆς ψυχῆς· «Δικαιοσύνην τὸν εὐαγγελικὸν λόγον φησίν· ὅτι δὴ ἐπ’ ἴσης πᾶσιν ἀνθρώποις τὴν σωτηρίαν προὔθηκεν», λέγει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος. Καὶ ὁ δρόμος τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς μας εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἀγάπης· «Δικαιοσύνη γὰρ τοῦτο ἐστι τό· Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου», πάλι λέγει ὁ Μέγας Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὴ τὴ δικαιοσύνη κήρυξε ὁ Χριστός, τὴ δικαιοσύνη τῆς ἀγάπης. Δὲν μπορεῖ, λοιπόν, κανεὶς νὰ ὁμιλεῖ γιὰ ἀγάπη καὶ νὰ ἔχει χρήματα, νὰ εἶναι πλούσιος, καὶ νὰ τὰ κρατάει ὅλα γιὰ τὸν ἑαυτό του. Οὔτε νὰ ἀγωνίζεται γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς του καὶ νὰ προσπαθεῖ νὰ βρεῖ τὴ δίκαια μοιρασιὰ τῶν ἐπιγείων ἀγαθῶν·  νὰ μὴν  ἔχει τὴν δύναμη νὰ ἀνεχθεῖ νὰ πάρει κάτι περισσότερο ὁ ἀδελφός του ἀπ᾽ αὐτόν, ἤ καὶ νὰ χάσει κάτι ἀπὸ τὰ δικά του. Ἡ ἐνέργεια αὐτὴ καὶ ἡ πράξη ὄχι μόνο δὲν δικαιώνει στὸ τέλος τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ καὶ τὸν καταδικάζει ἐδῶ στὸ ψυχοφθόρο μίσος καὶ μετὰ τὸ θάνατο στὴν αἰώναι κόλαση. Ἀντίθετα ὅποιος προτιμᾶ νὰ ἀδικηθεῖ παρὰ νὰ χάσει τὴν ἀγάπη του, καὶ ἐδῶ ἔχει τὸ μισθὸ τῆς ἀγάπης, μετὰ τὸ θάνατο γίνεται κληρονόμος τῆς αἰώνιας Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Νά, λοιπὸν, γιατὶ ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς ἐκκλησίας μας προτιμοῦσαν τὴν ἀγάπη καὶ τὴν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι τὴν δικαίωση ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους.
        Ὁ Θεὸς, λοιπόν,  νὰ μᾶς δικαιώσει καὶ ὄχι οἱ ἄνθρωποι. Μᾶς συμφέρει νὰ ἀκούσουμε τὰ λόγια τοῦ Κυρίου: «εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι», παρὰ νὰ φύγουμε λυπημένοι ὅπως ἐδῶ ὁ νεανίσκος· «ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά». Ὅσα καὶ νὰ εἶχε ἦταν πολὺ λίγα μπροστὰ στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἐκεῖνα φθαρτὰ καὶ πρόσκαιρα ἐνῶ τὰ οὐράνια αἰώνια, καὶ ὅμως ἡ φιλαργυρία δὲν τὸν ἄφησε νὰ δεῖ τὸ αἰώνιο συμφέρον του, ἀλλὰ παρήκουσε τὰ λόγια καὶ τὸ κάλεσμα τοῦ Κυρίου καὶ δὲν ἀκολούθησε τὸ Χριστό, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
 Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...