Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 08, 2012

Κυριακή πρό της Υψώσεως



Καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τή ερήμω,ούτως υψωθήναι δεί τον Υιόν του ανθρώπου
Την κεντρική σημασία του σταυρού για τη ζωή της Εκκλησίας εκφράζει ανάγλυφα ό τρόπος με τον οποίογιορτάζουμε γεγονότα πού,σχετίζονται μαζί τουΣτίς 14 Σεπτεμβρίου γιορτάζουμε την παγκόσμια Ύψωση του ΤιμίουΣταυροϋΣαυτή τη γιορτή ή Εκκλησία δίνει διάρκεια με το να ορίζει προεόρτια καί μεθέορτα. Οι Κυριακές προ καίμετά την Ύψωση είναι αφιερω­μένες στο «μακάριον ξύλον» της σωτηρίας μαςΉ ύμνογραφία αλλά καί τααναγνώσματα πού διαβάζονται ατούς ιερούς Ναούςαναφέρονται στο σταυ­ρικό ήθος του αληθινού πιστούστον τρόπομεθέξεως της χάριτος του μυ­στηρίου του σταυρού.
Από το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα θα μας απασχολήσει ή σύνδεση του χάλκινου φιδιούπού ύψωσε όΜωϋσής στην έρημομε το σταυρό του Χριστού. Τη σύνδεση την κάνει ό ίδιος ό Χριστός, αποκαλύπτοντας τοπρα­γματικό νόημα του γεγονότος της Παλαιάς Διαθήκης.
Το χάλκινο φίδι καί ό σταυρός
Ή όλιγοψυχία του λαού των Εβραίων κατά την περιπλάνηση του μέσα στην έρημοτον οδήγησε στο γογγυσμόεναντίον του Θεού καί του Μωϋοηπού τον έβγαλαν απτη γη της ΑιγύπτουΑισθανόταν τη δουλεία πιο υπο­φερτήάπτη σκληρή ζωή της ερήμουΗταν τυφλός απέναντι στίς δωρεές του ΘεούΉ παιδεία πού του δόθηκε κατόπιν απότο Θεό ήταν αποκαλυπτι­κή καί προφητικήΑποκάλυπτε το εσωτερικό δράμα των υιών του Ισραήλ καί προέλεγεσυμβολικά τη λύτρωση άπ' αυτό το δράμα. Τα φίδια πού θανά­τωναν τους Εβραίους ήταν αισθητές εικόνες τωνφαρμακερών λογισμών της αμαρτίας καί της απιστίας πού θανάτωναν τίς ψυχές τουςενώ το χάλκινο φίδιπούύψωσε ό Μωυσης στην έρημο με εντολή του Θεούήταν τύπος του σταυρούτου σωτηρίου ξύλουπού επάνω του όΧριστός συνέτριψε «τον το κράτος έχοντα του θανάτου»δηλαδή το διάβολο.
Στό σταυρό βλέπουμε «κατάστικτο τοις μώλωψι» αλλά καί «πανσθενουργό» το σώμα του Χριστού. Είναι σώμαανθρώπου, αλλά χωρίς αμαρτία, όπως το χάλκινο φίδι ήταν χωρίς δηλητήριοΌ Χριστός σήκωσε πάνω του όλες τίςσυνέπειες της αμαρτίας του κόσμουό Ιδιος όμως ήταν άναμάρτητος. Ό θάνατος Του ήταν άδικοςήταν από μέρουςτου διαβόλου μια κατάχρηση εξουσίαςΓιατί ό διάβολος είχε το κράτος του θανάτου μόνο γιαυτούς πού είχανπληγωθεί από το κεντρί της αμαρτίας. Στό Χριστό όμως πραγματοποίη­σε την ακρότατη αδικία τουΓι' αυτό όΘεόςό όποιος «δικαιοσύνας ήγάπησε»με το θάνατο του Χριστού κατάργησε την εξουσία του. "Οπότε στο σταυρόβλέπουμε τη νέκρωση της αμαρτίαςΤο χάλκινο φίδι είναι σύμβολο της νεκρώσεως του νοητού φιδιούτου διαβόλου.Στρέφοντας λοιπόν την εσωτερική μας προσοχή —όλη μας την ύπαρξη— στο σταυρόαναπτερωνό­μαστε από τηνέκρωση του θανάτου καί του διαβόλου καί ερχόμαστε σε κοινωνία με την αληθινή ζωήτο Χριστό.
Είναι φανερό ότι ό σταυρός δε χωρίζεται από τον ΕσταυρωμένοΔεν είναι ένα απλό σχήμα ή σύμβολο μιας ιδέας.Συνοψίζει όλη την αγάπη του Θεού για τον κόσμοΕίναι ή ενέργεια του Θεού πού ανακαινίζει την κτίσηΌ σταυρόςεπίσης δε χωρίζεται από την ανάστασηΌ σταυρός αν δε συνδεό­ταν με την ανάσταση, θα ήταν ένα φονικό μέσο.Τώρα είναι ή πύλη της ζωής. Αυτή ή αλήθεια έχει συνέπειες μέσα στην καθημερινότητα του πιστούΌ σταυρός καί ήανάσταση εκφράζουν μαζί το βίωμα του ορθοδόξουστο ό­ποιο δεν υπάρχουν μονομέρειεςΔεν υπάρχει ούτεαπαρακλητη λύπηούτε ξέφρενη χαράΥπάρχει χαρμολύπη, χαρά μαζί καί λύπηΓιαυτό ψάλλουμε«ό σταυρός σου,Κύριε, ζωή καί άνάστασις υπάρχει τω λαώ σου». Είμαστε ή Εκκλησία της αναστάσεως πού κέντρο της ζωής της έχειτο σταυρό.
Πίστη καί σταυρός
.«Καθώς Μωϋσής ύψωσε τον όφιν εν τη έρήμωούτως ύψωθήναι δει τον Υΐόν του ανθρώπουίνα πάς ό πιστεύων ειςαυτόν μη άπόληται» (Ίωάν. 3, 14-15). Σ' αυτό το πυκνό σε νοήματα χωρίο βλέπουμε την πίστη να συνδέεται με τοσταυρό καί να έχει ως συνέπεια την αιώνια ζωήΚαθώς επίσηςή όραση του χάλκινου φιδιού να αντιστοιχίζεται μετην πίστη στο πρόσωπο του ΧριστούΣτήν περίπτωση του χάλκινου φιδιού «πάς ό δεδηγμένος ϊδών αυτόν ζήσεται» (Αριθμ. 21, 8). Τώρα«πάς ό πιστεύων εις αυτόν... έχει ζωήν αίώνιον»Ή ορθόδοξη πίστη είναι σταυρός γιατί περιεχόμενο της είναιό λόγος του σταυρού, ό όποιος «τοίς μεν άπολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζωμένοις... δύναμις Θεού εστί» (ΑΚορ. 1,18)
Ή ορθόδοξη πίστη κηρύσσει «Ίησούν Χριστόν καί τούτον έσταυρωμένον» καί καθοδηγεί τους πιστούς ώστε να γί­νουνμέτοχοι της χάριτος του σταυρούΜετέχουμε στη χάρη του σταυρού με την υπακοή στο θέλημα του Θεούτο όποίοτίς περισσότερες φορές έρ­χεται σε σύγκρουση με το δικό μας θνητό καί αμαρτωλό θέλημαΣαυτή τη σύγκρουση ήπραγματική νίκη μας πηγάζει από την εκούσια σταύρωση του σώματος της αμαρτίας πάνω στο σταυρό των εντολώντου ΧριστούΑυτό είναι ένας πόνος πού γεννιέται από την πίστηΉ πίστη μας οδηγεί στον εκούσιο θεραπευτικό πόνοτης μετάνοιας.
.

Ζούμε σε μια εποχή αντίθετη με το σταυρικό πολίτευμα της ΕκκλησίαςΌ εμπαθής άνθρωπος της πτώσεωςθεωρείται «φυσικός» άνθρωπος καί έχει τεθεί ως κριτήριο όλων των πραγματικοτήτωνΜέσα στη νοοτροπία τουσύγ­χρονου κόσμου πολλοί θέλουν την Εκκλησία να εΐναι διαλλακτική με την αμαρτίαΉ Εκκλησία πράγματι είναιεπιεικής στον αμαρτωλόόχι όμως για να δικαιώσει την αμαρτία τουαλλά για να του δώσει δύναμη ναπαλλαγείάπ' αυτήν.
"Οραση καί πίστη του σταυρού
Σύμφωνα με τον άγιο Ισαάκ το Σύροή πίστη είναι θύρα των μυστηρίωνΜε τους μεγάλους οφθαλμούς τηςπίστεως βλέπουμε τα μυστήρια του ΘεούΉ πίστη είναι φως πού έρευνα σκοτεινές περιοχές για την ανθρώπινη διά­νοιαΜε αυτήν βλέπουμε τον Εσταυρωμένο βασιλέα της δόξης καί για­τρευόμαστε από τα δήγματα της αμαρτίαςΉζωή μας είναι πορεία οτήν έρημο. "Οταν στους διάφορους πειρασμούς καί οτίς δυσκολίες της ζωής αρ­χίζουμε ναγογγύζουμε εναντίον του Θεούδίνουμε ελευθερία στους φαρμα­κερούς λογισμούς της απιστίας καί της αμαρτίας ναχύσουν το κολαστικό τους δηλητήριο οτήν ψυχή μαςΟι λογισμοί πού γεννά ό γογγυσμός είναι    από τους πιο βασανιστικούς καί θανατηφόρους. Μας μπλέκουν σε φαύλους κύκλους σκοτεινών σκέψεων καί δε μας αφήνουν να δούμε το νόημα των γεγονότων. Δεν μας αφήνουν ν' ακούσουμε τα μηνύματα του Θεού, πού είναι κρυπτογραφημένα μέσα στίς αντίξοες συνθήκες της ζωής μας.
Ή πίστη στο σταυρό καί την ανάσταση του Χριστού είναι κοινωνία με τον αναστημένο νικητή του θανάτου. Αυτή ή κοινωνία, πού είναι υπακοή στο θέ­λημα Του καί προσευχή στο όνομα Του, είναι όραση «εν έσόπτρω» (μέσα από καθρέπτη, δηλαδή δεν είναι ακόμη πλήρης καί τέλεια) καί πρόγευση της
ζωής του μέλλοντος αιώνος.
π. Θ. Βαμ.Φωνή Κυρίου 11-9-1994  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...