Και ξαφνικά γεμίσαμε με προφήτες...

Και ξαφνικά γεμίσαμε με προφήτες.

 Ζούμε σε σέχτα ευαγγελικών να καταλάβω ή στο μυστήριο της Εκκλησίας; 

H τάση του λατρεύειν τους προφήτας είναι απιστία δεινή διότι δεν δίνει χώρο 

διόλου στον Κύριο της Ιστορίας Βασιλέα Χριστό, ούτε στην προσωπική επιλογή 

και επιστροφή( μετάνοια). 

Αλλά ως ποταπόν διάκονον ανόμων υποθέσεων παρουσιάζει τον Άγιο και

 Πανάγαθο Θεό( άπαγε).

Εντοπίζουμε σε αυτή την τάση μια εκδικητική αιμοδιψία, πού μάλλον ταιριάζει 

στην μουσουλμανική πίστη ή τους ευαγγελικούς παρά στο ορθόδοξο πνεύμα. 

Η Εκκλησία πρέπει να λάβει αποφάσεις και να διευκρινίσει και όχι να κρυβόμαστε

 πίσω από το δάχτυλο μας.Σε ό,τι εκφραστεί συνοδικώς θα κάνουμε υπακοή.
Η προφητολαγνεία είναι και αντεθνική εκτός απο αντιχριστιανική. 

Επαναπαύονται όλοι και περιμένουν τον μαρμαρωμένο βασιλιά με το χρυσό δρεπάνι. 

Και έτσι κανείς δεν επαναστατεί. 

Σιχαμένη μοιρολατρεία και ειδωλολατρία. 

Ο προφήτης στην εκκλησιαστική γλώσσα δεν είναι κοινώς ο προόπτης. 

Για τους αγίους το να προβλέπουν είναι εύκολο, διότι υπερβατικώς ξεπερνούν 

τον χωροχρόνο. 

Και πάλι αν ευδοκήσει το άγιον Πνεύμα. 

Προφήτης είναι ο εκκλησιαστικός ηγέτης και κριτής, πού μιλάει πρό του Θεού,

ενώπιον του Θεού, το ΣΤΟΜΑ του Θεού. 

Στην Εβραϊκή βίβλο ο προφήτης λέγεται nabi, πού μεταφράζεται ο κήρυκας. 

Λοιπόν τέτοιοι προφήτες ήταν οι κριτές, οι πρφήτες του Ισραήλ, οι απόστολοι, 

οι τρεις ιεράρχες, ο μέγας Αθανάσιος, ο ομολογητής Μάξιμος, οι άγιοι κολλυβάδες. 

Τέτοια ανανέωση χρειάζεται η Εκκλησία και όχι επιδρομή στα θησαυροφυλάκια 

και τα χαρέμια των Τούρκων.
Ο παλαιός νόμος ορίζει θάνατο στους ψευδοπροφήτες.

 Ο προφήτης Ηλίας κανόνισε μερικούς από αυτούς.

 Ο καινός νόμος, ήτοι η καινή διαθήκη, μας λέει πώς ο ψευδοπροφήτης θα ριχτεί 

στην λίμνη του πυρός, δηλαδή μιλάει για σίγουρο πνευματικό θάνατο. 

Είναι μεγάλο αίσχος να οικειοποιήσαι και να βλασφημείς το πνεύμα το Άγιον.

 Ελπίζω να ελεήσει ο Θεός και να μην τους καταλογίσει αυτήν την αθεΐα(αθεοφοβία).

π. Παντελήμων Κρούσκος

πηγή