Έλληνες τέκτονες ακαδημαϊκοί – Διαβάστε όλα τα ονόματα!

Η υπερστοά που ελέγχει όλες τις στοές παγκοσμίως είναι η εβραϊκή B' nai B' rith το έμβλημα της οποίας βλέπετε στη φώτο..

Εδώ βλέπετε και την Καγκελάριο να ποζάρει στη Στοά με μερικούς συμπατριώτες της απ' τη Μέση Ανατολή..

Το άρθρο που ακολουθεί δεν αποτελεί κάποια «συγκλονιστική» αποκάλυψη, αφού το αλιεύσαμε από την επίσημη ιστοσελίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας (δες εδώ: www.grandlodge.gr).

Ωστόσο, είναι σίγουρα αποκαλυπτικό μιας και περιέχει τη λίστα με τα ονόματα πασίγνωστων Ελλήνων διανοουμένων, για τους οποίους είμαστε όλοι υπερήφανοι, οι οποίοι υπήρξαν τέκτονες και ακαδημαϊκοί. Το αναδημοσιεύουμε ως έχει, δίχως καμία προσθήκη ή αφαίρεση από την πλευρά μας και όπως έχουμε πράξει και στο παρελθόν αφήνουμε την τελική κρίση στους αναγνώστες μας:

Ακαδημαϊκοί Έλληνες Τέκτονες

Όνειρο των Ελλήνων, ακόµα και κατά την επανάσταση του 1821 ήταν να ιδρυθεί «Ακαδηµαϊκόν Κατάστηµα» υπό την επωνυµία «Πρυτανείον» ή «Διατακτήριον».

Το όνειρο αυτό έγινε πραγµατικότητα το 1856 όταν ο τέκτων Κ. Σχινάς, καθηγητής του Πανεπιστηµίου Αθηνών, τότε πρεσβευτής µας στην Βιέννη, έπεισε τον µεγαλοτραπεζίτη και µαικήνα των τεχνών Σιµ. Σίνα να προσφέρει δωρεά για την ίδρυση Ακαδηµίας στην Αθήνα. Ο εθνικός ευεργέτης έδωσε άµεσα εντολή στον αρχιτέκτονα αδ.·. Θεόφιλο Χάνσεν που τότε εργαζόταν στην Βιέννη, που έκανε τα αρχιτεκτονικά σχέδια της Ακαδηµίας µε βάση τον Ιωνικό ρυθµό, ο οποίος ανέθεσε στον µαθητή του Ερνέστο Τσίλλερ την εκτέλεση του έργου.

Ο Ερν. Τσίλλερ υπήρξε τέκτων 33ου βαθµού από 1896, Μέγας Αρχιτέκτων (υπήρχε η θέση αυτή) της Μεγάλης Ανατολής το 1893 και Μέγας Ένδοξος και Κραταιός Θησαυροφύλαξ το 1896. Όντως ο Τεκτονισµός και συµµετρία του, η Βασιλική αυτή Τέχνη επέδρασε πάνω στον µεγάλο αυτόν αρχιτέκτονα. Ο Τσίλλερ πραγµατικά έδωσε όλη του την ψυχή στο οικοδόµηµα αυτό, που θεωρείται ως το ωραιότερο και µεγαλοπρεπέστερο νεοκλασικό οικοδόµηµα της υφηλίου, µπροστά στο οποίο ως άλλες δύο στήλες σοφίας έχουµε αγάλµατα του Σωκράτη και Πλάτωνα έργα του γλύπτη Λεων. Δρόση. Αλλά και η µεγάλη δυάδα ιωνικών κιόνων στην κορυφή των οποίων βρίσκονται οι θεοί φωτοδότες Σοφίας και Πνεύµατος Αθηνά και Απόλλων.

Ζωγράφος ήταν ο Christian Griepenkert (1839-1916), ο οποίος ζωγράφισε παραστάσεις κατά προτροπή του Τσίλλερ, µε θέµα την Σοφία και το Φως.

Έχουµε:

Την µητέρα του Προµηθέα Θέµιδα να προφητεύει στον υιό της την µελλοντική του µοίρα.

Τον Προµηθέα που µε την βοήθεια της Αθηνάς παίρνει την φωτιά, το Φως, την Σοφία και τις Τέχνες και τις κάνει δώρο στον άνθρωπο.

Την δηµιουργία ανθρώπου µε σκάλισµα και πλάσιµο, πάλι προµηθεϊκό στοιχείο.

Στην θύρα εισόδου απέναντι απεικονίζεται Τιτανοµαχία και η νίκη των Ολυµπίων Θεών επί των Τιτάνων, η νίκη του πνεύµατος επί της ύλης.

Τον Προµηθέα να φέρνει το Φως στους ανθρώπους.

Τον Προµηθέα δεσµώτη στον Καύκασο µε τον αετό να του κατατρώει το συκώτι.

Τον Ηρακλή να απελευθερώνει τον Προµηθέα.

Τον Προµηθέα µε την βοήθεια του Ηρακλή να ανεβαίνει στον Όλυµπο.

Το κτίριο της Ακαδηµίας του οποίου η οικοδόµηση άρχισε το 1859 παρεδόθη από τον Τσίλλερ στον πρωθυπουργό Χαρ. Τρικούπη το 1887.

Έχει σηµασία ιδιαίτερη η αίθουσα συνεδριάσεων των Αθανάτων, µία αίθουσα µε πολλά φυσικά συµβολικά στοιχεία.

Ακαδημαϊκοί Έλληνες Τέκτονες:

Αλεξανδρίδης Κάρολος (Αντεπιστέλλον µέλος 1961-1977) Γεννήθηκε το 1885 στις Σέρρες και απεβίωσε το 1977. Σπούδασε Ιατρική στην Λειψία και Μόναχο. Τακτικός καθηγητής Α’ Παθολογικής κλινικής του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Συνέγραψε πολλά συγγράµµατα και έλαβε ανώτερα παράσηµα ελληνικά και ξένα. Εισήλθε στην Στ.·. Φίλιππος στις 10 Οκτωβρίου 1919.

Ανδρεάδης Ανδρέας (µέλος 1926-1935) Τρίτος τη Τάξει. Καθηγητής της Δηµόσιας Οικονοµίας στο Πανεπιστήµιο Αθηνών από το 1905. Γεννήθηκε το 1876 στην Κέρκυρα. Πολυσχιδής φυσιογνωµία. Πολυγραφότατος συγγραφέας. Εργάσθηκε για την αποκατάσταση των προσφύγων του 1922 και σ’ αυτόν οφείλεται η ίδρυση της προσφυγικής συνοικίας Βύρων. Το 1910 µυήθηκε στην Στ.·. Αθηνά και το 1915 υιοθετήθηκε στην Στ.·. Πυθαγόρας. Διετέλεσε Μέγας Ρήτωρ της Γαλ.·. Μεγ.·. Αν.·. της Ελλάδος και από το 1913 ενεργό µέλος του 33ου βαθµού.

Βέλτσος Γεώργιος (Αντεπιστέλλον µέλος) Γεννήθηκε το 1891. Δικηγόρος, Έφορος Ακαδηµίας Αθηνών, Πρόεδρος Αρχαιολογικής Εταιρείας, µέλος πολλών πνευµατικών ιδρυµάτων, σύµβουλος της Αντικαρκινικής Εταιρείας. Φέρει πολλά παράσηµα. Μέλος της Στ.·. Ορφεύς. Κατά το µητρώο του Υπ.·. Συµβουλίου είχε τον 32ο βαθµό (ΑΜΥΣ 2838).

Βιζουκίδης Περικλής (Αντεπιστέλλον µέλος 1951-1956) Γεννήθηκε το 1879 και απεβίωσε το 1956. Νοµικός. Μαζί µε τον Δηµ. Παπούλια και τον Πέτρο Φωτιάδη ασχολήθηκαν µε την Ιστορία του Ελληνικού Δικαίου. Το 1928 µε την ίδρυση του Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης διορίσθηκε αριστίνδην καθηγητής της Νοµικής. Επί 25 χρόνια δίδασκε στο Βερολίνο Συγκριτικό Δίκαιο. Διετέλεσε Πρύτανις του Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης το 1932. Είδε το τεκτονικό φως στην Θεσσαλονίκη πριν το 1940. Παρέστη στην κηδεία του Μεγ.·. Διδ.·. Δηµ. Παπούλια ως πρύτανις του Πανεπ. Θε/νίκης (Τεκτονικό Δελτίο 1932, σελ. 189).

Γαλάνης Δηµήτριος του Εµµανουήλ (Αντεπιστέλλον µέλος 1950-1966) Γεννήθηκε το 1882 και απεβίωσε το 1966. Υιός του ιστορικού τέκτονα ιδρυτή της Στ.·. Πυθαγόρας και του 1ου Φιλοσοφικού Εργαστηρίου. Μέγας Διδάσκαλος και Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης. Σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Ε.Μ.Π. Το 1900 έφυγε στο Παρίσι. Διεθνούς φήµης ζωγράφος, χαράκτης και ξυλογράφος. Καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών Παρισίων την περίοδο 1945-1952. Τακτικό µέλος της Γαλλικής Ακαδημίας από το 1945.

Γεωργαλάς Γεώργιος (πρόσεδρον µέλος 25 Ιουλίου 1939) Γεννήθηκε το 1887 στο Δερβένι Κορινθίας και απεβίωσε το 1980. Τακτικός καθηγητής της Γεωλογίας στο Πανεπισήµιο αθηνών. Διευθυντής Υπουργείου. Πολυγραφότατος συγγραφέας. Στον Τεκτονισµό µυήθηκε στην Στ.·. Ησίοδος το 1922. Αποχώρησε από αυτήν και υιοθετήθηκε στην Στ.·. Φοίνιξ Αθηνών της οποίας υπήρξε Σεβ.·. (1926-1929 και 1931-1934). Διετέλεσε ένδοξο µέλος της Μεγ.·. Στ.·. της Ελλάδος την περίοδο 1928-1933 ως Μέγας Δοκιµαστής. Συνέγραψε την Τεκτονική Εγκυκλοπαίδεια, η οποία ήταν καθαρά έργο του µε εκδότη-βοηθό τον δηµοσιογράφο Νέστορα Λάσκαρη. Από το 1935 ο ενδ.·. αδ.·. Γ. Γεωργαλάς µαζί µε τον ενδ.·. αδ.·. Ν. Καρβούνη αποχωρούν από την αδελφότητα. Έλαβε τον βαθµό του Διδ.·. το 1923 και τον 18ο βαθµό στις 5 Φεβρουαρίου 1927, σύµφωνα µε τα αρχεία του Υπάτου Συµβουλίου.

Εµµανουήλ Εµµανουήλ (µέλος 1926-1972) Ανήκει στην Πρώτη Τάξη. Γεννήθηκε το 1886 και απεβίωσε το 1972. Χηµικός – φαρµακολόγος, καθηγητής από το 1921 της Φαρµακευτικής Χηµείας, Πρύτανις του Πανεπιστηµίου Αθηνών το 1949. Οµότιµος καθηγητής της Φυσικοµαθηµατικής του Πανεπιστηµίου Αθηνών από το 1951. Μέλος της Στ. Σκενδέρµπεης από τις 26.05.1922.

Θεοχάρης Περικλής (µέλος 1973-1999) Γεννήθηκε το 1921 και απεβίωσε το 1999. Μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος του Ε.Μ.Π. Καθηγητής εργαστηρίου Αντοχής Υλικών του Ε.Μ.Π. από το 1960. Καθηγητής Πανεπιστηµίου Πενσυλβανίας και Φράιµπουργκ. Πρύτανις Ε.Μ.Π. το 1974. Υφυπουργός Παιδείας το 1974. Πρόεδρος της Ακαδηµίας το 1982. Το 1972 µυήθηκε στην Στ.·. Εταιρεία των Φιλικών. Τον Φεβρυάριο 1973 του απενεµήθησαν οι βαθµοί του Ετ.·. και Διδ.·..

Καββαδίας Αλέξανδρος του Παναγιώτη (Αντεπιστέλλον µέλος) Γεννήθηκε το 1884 και απεβίωσε το 1971. Ιατρός, σπούδασε στην Γαλλία, Γερµανία, Αγγλία. Στους Βαλκανικούς Πολέµους και στον α’ Παγκόσµιο Πόλεµο είχε αναλάβει ανωτέρα στρατιωτική υπηρεσία σαν υγειονοµικός και την διεύθυνση του Νοσοκοµείου Χολεριώντων. Διευθυντής του Ευαγγελισµού. Το 1932 εξελέγη καθηγητής Φυσιοθεραπείας στο Πανεπιστήµιο του Λονδίνου, το 1934 έγινε πρόεδρος της Βασιλικής Ιατρικής Εταιρείας, το 1949 επίτιµος καθηγητής του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Το 1968 ο Μεγ.·. Διδ.·. αδ.·. Αλ. Τζατζόπουλος τον ευχαρίστησε διότι δώρισε στην Τεκτονική Βιβλιοθήκη 51 βιβλία.

Καλιτσουνάκης Ι. (µέλος 1926-1966) Ανήκει στην Δευτέρα Τάξη. Καθηγητής του Πανεπιστηµίου Αθηνών στην Αρχαία Ελληνική Φιλολογία. Γεννήθηκε το 1876 και απεβίωσε το 1966. Το 1947 διετέλεσε Πρόεδρος της Ακαδηµίας. Μέλος της Στ.·. Θέµις Αθηνών µαζί µε τον αδελφό του Δηµ. Καλιτσουνάκη (1888-1977 καθηγητή της Πολιτικής Οικονοµίας της ΑΣΟΕΕ.

Καµπούρογλους Δηµ. (µέλος 1927-1942) Πρόεδρος της Ακαδηµίας το 1934. Λογοτέχνης ιστοριοδίφης. Γεννήθηκε το 1852 και απεβίωσε το 1942, διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Μέλος της Στ.·. Αττικός Αστήρ από το 1901, ανήλθε στον 33ο βαθµό και το 1912 έγινε ενεργό µέλος του Υπάτου Συµβουλίου. Έγραψε το µεγαλειώδες έργο “Η Ιστορία της πόλεως των Αθηνών” και πολλά άλλα γύρω από την ιστορία της Αθήνας.

Κασιµάτης Γρηγόριος (µέλος 1968-1987) Γεννήθηκε το 1906 και απεβίωσε το 1987. Πρόεδρος της Ακαδηµίας το 1972. Καθηγητής Αστικού και Εργατικού Δικαίου της Νοµικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Επίσης υπήρξε τακτικός καθηγητής του Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, καθηγητής της Παντείου και το 1959 της Ανωτάτης Βιοµηχανικής. Ως πολιτικός διετέλεσε υπουργός σε πολλά Υπουργεία επί διαφόρων κυβερνήσεων από το 1935. Μυήθηκε στην Στ.·. Φως Θεσσαλονίκης περί το 1932 όταν δίδασκε ως υφηγητής στο Πανεπιστήµιο. Υπάρχει τεκτονικό διαβατήριο της Στ.·. Φως Νο 261, µε ηµεροµηνία 3 Ιουνίου 1934.

Κόκκινος Διονύσιος (µέλος 1927-1942) Γεννήθηκε το 1884 και απεβίωσε το 1967, ιστορικός και λογοτέχνης, συνέγραψε την δωδεκάτοµη Ιστορία της Επαναστάσεως του 1821. Μυήθηκε στην Στ.·. Σκενδέρµπεης στις 4 Ιουνίου 1931.

Κοτζιάς Γεώργιος του Κωνσταντίνου (Αντεπιστέλλον µέλος 1971-1977) Γεννήθηκε το 1918 και απεβίωσε το 1977. Καθηγητής Νευροφυσιολογίας του Πανεπιστηµίου Κολούµπια. Μέλος της Αµερικανικής Ακαδηµίας Επιστηµών. Από τις µεγάλες ιατρικές µορφές του αιώνα. Ειδικός καρκινολόγος µε πολλές εργασίες και µεθόδους. Υιός του τέκτονα Κων. Κοτζιά της Στ. Ησίοδος, Υπουργού και Δηµάρχου Αθηναίων (1892-1951), ο παππούς του Γεωργ. Κοτζιάς γεννηθείς το 1854 υπήρξε µέλος της Στ.·. Αθηνά από το 1896, Αρ. Μητρ. Υπάτου Συµβουλίου 29.

Κουρεµένος Βασίλειος (µέλος 1926-1957) Ο αρχιτέκτων Βασ. Κουρεµένος 1857-1957, γεννήθηκε στην Ήπειρο, όπου µαθήτευσε (Δέλβινο 1882-87, Ιωάννινα 1887-88) και στο Παρίσι (Λύκειο Condorcet 1889-1892). ακολούθως σπούδασε Αρχιτεκτονική 1892-1905 στο περίφηµο Σχολείον Καλών Τεχνών. Έργα του ζωγραφικής και γλυπτικής πρωτοπαρουσίασε στο Παρίσι (1895-97). Το 1900 µετέχει στην Διεθνή Έκθεση Παρισίων, όπου εργάζεται ως το 1910. και έλαβε πολλά βραβεία. Στο Δουβλίνο επίσης έκανε το µνηµείο της βασίλισσας Βικτωρίας. Το 1917-1919 εργάζεται ως αρχιτέκτων του Υπ. Συγκοινωνιών. Το 1925-28 εκλέγεται καθηγητής της Αρχιτεκτονικής στο Ε.Μ.Π. Το 1920 Διευθυντής στις Τεχν. Υπηρεσίες. Το 1926 εκλέγεται ιδρυτικό µέλος της Ακαδηµίας Αθηνών στον τοµέα των καλών τεχνών.

Τιµήθηκε µε τον Ταξιάρχη του Φοίνικος και το παράσηµο Λεγεώνος της Τιµής της Γαλλίας. Έργα του κοσµούν την Αθήνα. Μυήθηκε στην Στ.·. Αρµονία 1919, ιδρυτικό µέλος της Στ.·. Βυζάντιον (Ελεονόµος 1922-23).

Κριµπάς Βασίλειος (µέλος 1960-1965) Γεννήθηκε το 1891 και απεβίωσε το 1965. Καθηγητής της Ανωτάτης Γεωπονικιής Σχολής από το 1930. Πρύτανις επί σειρά ετών, Γενικός Γραµµατέας του Υπουργείου Γεωργίας. Καθηγητής επίσης και του Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης το 1941. Μέλος ελληνικών και ξένων επιστηµονικών οργανισµών. Μυήθηκε στην Στ.·. Σκενδέρµπεης στις 23 Ιανουαρίου 1918. Το 1918 ίδρυσε την Στ.·. Ορφεύς της οποίας υπήρξε πρώτος Σεβ. επί σειρά ετών. Μεγάλος Γραµµατέας της Μεγ.·. Στ.·. της Ελλάδος την περίοδο 1931-1936. Το 1938 έγινε επιτ.·. Σεβ.·. της Στ.·. Φίλιππος. Από το 1935 ενεργό µέλος του Υπάτου Συµβουλίου του 33ου βαθµού. Το 1950 εξελέγη Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης έως το 1964.

Κυριάκος Γεώργιος (µέλος 1934-1954) Γεννήθηκε το 1862 και απεβίωσε το 1954. Γεωπόνος ειδικός στην αµπελουργία και την οινοποιία. Υπουργός Γεωργίας την περίοδο 1936-1941. Μυήθηκε στην Στ.·. Πυθαγόρας στις 13 Οκτωβρίου 1895 και ανήλθε στον βαθµό του Διδ.·..

Κωνσταντινίδης Χρυσόστοµος (Αιµίλιος) (Αντεπιστέλλον µέλος) Γεννήθηκε το 1921 στο Σκουτάρι Κωνσταντινουπόλεως. Σπούδασε στην Θεολογική Σχολή Χάλκης, διδάκτορας των Πανεπιστηµίων Ρώµης και Στρασβούργου. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Χάλκης την περίοδο 1951-1971. Το 1961 τιτουλάριος επίσκοπος Μύρων. Το 1991 Μητροπολίτης Γέρων Εφέσου. Πρόεδρος των Διασκέψεων Ρόδου και Ζαµπελό Γενεύης. Αντιπρόεδρος του Παγκοσµίου Συµβουλίου Εκκλησιών. Καθηγητής Θεολογικών Σχολών. Διδάκτωρ Πανεπιστηµίου. Μέλος της Διεθνούς Ακαδηµίας Θρησκευτικών Επιστηµών. Μέλος της Στ.·. Αρµονία. Μέλος του Υπάτου Συµβουλίου του 33ου βαθµού δια την Ελλάδα. Απεβίωσε το 2006.

Μαριδάκης Γεώργιος (µέλος 1941-1979) Γεννήθηκε το 1890 και απεβίωσε το 1979. Καθηγητής του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου της Νοµικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Πρύτανις του Πανεπιστηµίου (1957-1958). Μέλος της επιτροπής συντάξεως του Αστικού Δικαίου. Ειδικός περί το Ναυτικό Δίκαιο. Συνέγραψε πολλές µελέτες. Το 1951 διετέλεσε Πρόεδρος της Ακαδηµίας Αθηνών. Υπήρξε µέλος της Στ.·. Θέµις Αθηνών, συµβολικής Στοάς που τα µέλη της ήσαν µόνο νοµικοί και µέλος του Συµβ.·. Αξ.·.. Γίνεται περί αυτού µνεία στα πεπραγµένα της Μεγ.·. Στ.·. στο Τεκτονικό Δελτίο 1935, σελ. 19, ως επίσης και του ετέρου ακαδηµαϊκού αδ. Κων. Τριανταφυλλόπουλου.

Μιχαηλίδης – Νουάρος Γεώργιος (µέλος 1974-2002) Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Υπήρξε τακτικός καθηγητής του Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης το 1947. Την περίοδο 1960-1974 πάλι καθηγητής του Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήµιο Αθηνών. Είναι υιός του ενδ.·. αδ.·. Μιχαήλ Μιχαηλίδου – Νουάρου (1879-1954) επί χρόνια Σεβ.·. της Στ.·. Ιωνία, τακτικού τέκτονος, πολυγραφότατου ανώτερου εκπειδευτικού. Ο αδελφός του Ανδρέας Μιχαηλίδης – Νουάρος, καθηγητής του Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης υπήρξε τέκτων της Στ.·. Ιωνία ως και ο ίδιος από του 1956. Απεβίωσε το 2002.

Ξυγγόπουλος Ανδρέας (µέλος 1966-1979) Γεννήθηκε το 1891 στην Αθηνα και απεβίωσε το 1979. Σπουδάζει φιλολογία στο Πανεπ. Αθηνών και στην Γαλλία. Το 1920-1940 υπήρξε έφορος Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, εξελέγη το 1940 τακτικός καθηγητής της Βυζαντινής Αρχαιολογίας στο πανεπ. Θεσ/νίκης. Το 1966 εξελέγη τακτικό µέλος της Ακαδηµίας Αθηνών. Βαθειά θρησκευόµενος προσέφερε πολλά µε µελέτες Χριστιανικών ναών των Αθηνών και της Θεσ/νίκης. Στον Τεκτονισµό µυήθηκε στην Στ.·. Φοίνιξ 59 Θεσσαλονίκης.

Παπαϊωάννου Κωνσταντίνος (µέλος 1960-1979) Γεννήθηκε το 1899 και απεβίωσε το 1979. Μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος. Οµότιµος καθηγητής του Ε.Μ.Π. και του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Καθηγητής Μηχανολογίας Φυσικοµαθηµατικής Σχολής Πανεπιστηµίου την περίοδο 1943-1947, καθηγητής Θεωρητικής και Εφηρµοσµένης Μηχανικής το 1947, καθηγητής Μηχανικής Ε.Μ.Π. το 1950. Πρύτανις του Πανεπιστηµίου Αθηνών την περίοδο 1964-1965. Τέκτων από το 1932 σύµφωνα µε το περιοδικό Πυθαγόρας 1932, σελ. 141, µέλος της Στ.·. Ορφεύς Αθηνών, έγινε Διδ.·. το 1933. Σεβ.·. την περίοδο 1949-1952. Το 1968 έλαβε τον 32ο βαθµό, σύµφωνα µε τα αρχεία του Υπάτου Συµβουλίου.

Παπανούτσος Ευάγγελος (µέλος 1980-1982) Γεννήθηκε το 1900 και απεβίωσε το 1982. Σπούδασε Θεολόγος στο Πανεπιστήµιο Αθηνών, διδάκτωρ Φιλοσοφίας Πανεπιστηµίου Τυβίγγης, καθηγητής στην Αλεξάνδρεια το 1920 όπου µυήθηκε στην Στ.·. Μέγας Αλέξανδρος (πηγή αδ.·. Σπυρ. Καµαλάκης). Διευθυντής Παιδαγωγικών Ακαδηµιών, Γεν. Γραµµατεύς Υπουργείου Παιδείας, αναµορφωτής της Παιδείας, µε την εκπαιδευτική µεταρρύθµιση του Γεωργίου Παπανδρέου το 1964. Ακαδηµαϊκός έγινε το 1980.

Παπούλιας Δηµήτριος (µέλος 1926-1932) Καθηγητής του Ρωµαϊκού και Αστικού Δικαίου (1911-1932) στο Πανεπιστήµιο Αθηνών και πρύτανις του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Πρόεδρος του Ευαγγελισµού, ιδρυτής της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Παγκοσµίου φήµης νοµοµαθής. Συνέταξε τον Κανονισµό της Μεγ.·. Αν.·. της Ελλάδος και συνέδραµε µε το κύρος του στην αναγνώριση του Τεκτονικού Ιδρύµατος στην Πολιτεία. Στον Τεκτονισµό εισήλθε το 1925 στην Στ.·. Ορφεύς. Ανήλθε τάχιστα στις τάξεις του Τεκτονισµού, ένδοξο µέλος το 1928, Μεγ.·. Διδάσκαλος το 1930 και λίγο προ του θανάτου του έγινε ενεργό µέλος του 33ου βαθµού (1932).

Πατριαρχέας Παναγιώτης (Αντεπίστελλον µέλος) Καθηγητής της Φιλοσοφίας στο πανεπιστήµιο Αθηνών, διευθυντής της Ακαδηµίας Αθηνών του τµήµατος Μεσαιωνικών Ερευνών. Μέλος της Στ.·. Σκενδέρµπεης από το 1930.

Πικιώνης Δηµήτριος (µέλος 1966-1968) Γεννήθηκε το 1887 στον Πειραιά. Εξάδελφος του ποιητή Λάµπρου Πορφύρα (Σύψωµος) µέλους της Στ. Μιαούλης, πολιτικός µηχανικός του Ε.Μ.Π. (1904-1908). Σπουδάζει γλυπτική, ζωγραφική στο Μόναχο, αρχιτεκτονική στο Παρίσι (Ecole des Beaux Arts), φίλος του µεγάλου ζωγράφου αδ.·. Παρθένη. Γνώρισε από κοντά τον µεγάλο ροµαντικό αδ.·. Περ. Γιαννόπουλο. Από το 1921 επιµελητής στο Πολυτεχνείο στην Κλασσική και Μεσαιωνική Αρχιτεκτονική. Το 1925 γίνεται καθηγητής. Άνθρωπος βαθειά µυσταγωγηµένος, λάτρης της φύσεως, ακολουθούσε και δίδασκε πολλές φορές στον Τ.Ο.Ε., σχεδίαζε τα κτίριά του σύµφωνα µε την λαϊκή µας παράδοση, αφού “ο Δηµ. Πικιώνης υπήρξε για την αρχιτεκτονική ότι ο Σολωµός για την ποίηση” όπως υποστηριζόταν.

Το 1928, όταν η Μεγ.·. Ανατ.·. της Ελλάδος αγόρασε το οικόπεδο µε το τότε κτίριο του σηµερινού Μεγάρου των Αθηνών, ο ενδ.·. αδ.·. Αντ. Ανδριανόπουλος, Πολιτικός Μηχανικός, κατόπιν εγκρίσεως του Συµβ.·. της Μεγ.·. Ανατ.·. κατήργησε όλες τις πολυµελείς επιτροπές για την διαµόρφωση του κτιρίου και ανέθεσε την µελέτη στους Ιωαν. Θεοχαρόπουλο, Γ. Βαγιανό και Δηµ. Πικιώνη, καθηγητή της Φιλοσοφίας της Τέχνης του Ε.Μ.Π. (Τεκτονικό Δελτίο 1929, σελ. 70).

Πολίτης Νικ. (µέλος 1926-1942) Γεννήθηκε το 1872 και απεβίωσε το 1942. Καθηγητής του Δηµόσιου Δικαίου στο Πανεπιστήµιο Παρισίων (1910-1914), στο Πανεπιστήµιο του Αιξ (1898-1903), το Πανεπιστήµιο Πουατιέ (1903-1910). Διεθνολόγος, διπλωµάτης, εκλήθη υπό του Ελευθ. Βενιζέλου το 1914 και ανέλαβε τις διπλωµατικές υπηρεσίες της Ελλάδος. Αντιπρόσωπος της Ελλάδος στην Κοινωνία των Εθνών και άλλων διεθνών οργανισµών. Πρεσβευτής της Ελλάδος στην Γαλλία, διετέλεσε πολλές φορές υπουργός Εξωτερικών. Περί της τεκτονικής του ιδιότητος αναφέρει ο Μεγ.·. Διδ.·. Αλέξ. Τζαζόπουλος στο τεκτ.·. Δελτίο του 1968, σελ. 41.

Ρεµούνδος Γεώργιος (µέλος 1926-1928) Γεννήθηκε το 1878. Μαθηµατικός που σπούδασε στο Πανεπιστήµιο Αθηνών, διδάκτωρ του Πανεπιστηµίου Παρισίων. Καθηγητής το 1911 της Ανωτέρας Μαθηµατικής Αναλύσεως του Πανεπιστηµίου Αθηνών, το 1916, τακτικός καθηγητής του Πολυτεχνείου και επίσης καθηγητής της ΑΣΟΕΕ. Ιδρυτής της Ελληνικής Μαθηµατικής Εταιρείας. Μέλος της Ακαδηµίας Αθηνών από συστάσεώς της, αντιπρόσωπος της Ελλάδος στην Κοινωνία των Εθνών. Συνέγραψε πολλές µελέτες για την µαθηµατική ανάλυση, την θεωρία συναρτήσεων και εξισώσεων. Στις 10 Μαρτίου 1908 ιδρύθηκε στον Πειραιά η Στ.·. Σαλαµίς. Η ζωή της δεν διήρκεσε πολύ. Ο µοναδικός Σεβ.·. ήταν ο Γεωρ. Ρεµούνδος.

Σκίπης Σωτήριος (µέλος 1945-1952) Πολυγραφότατος ποιητής και πεζογράφος. Γεννήθηκε το 1881 και απεβίωσε το 1952. Μυήθηκε στην Στ.·. Φοίνιξ Αθηνών από 31.03.1924.

Τερζάκης Άγγελος (µέλος 1974-1979) (1907-1979). Γεννήθηκε στο Ναύπλιον το 1907, σπούδασε νοµικά στο Πανεπιστήµιο Αθηνών, ασχολήθηκε µε την λογοτεχνία και το θέατρο. Από το 1937 υπηρετεί στο Εθνικό Θέατρο ως γραµµατέας, διευθυντής Δραµατολογίας, καλλιτεχνικός διευθυντής και Γεν. Διευθυντής (1943-44). Το 1949 διδάσκει ως καθηγητής Δραµατουργίας και Ιστορίας του Θεάτρου στην Δραµατική Σχολή.

Συνεργάτης εφηµερίδων. Τιµήθηκε µε πολλές διακρίσεις και παράσηµα. Το 1974 εξελέγη τακτικό µέλος της Ακαδηµίας Αθηνών µέχρι το θάνατό του το 1979. Υπήρξε µέλος της Στ.·. Ακρόπολις Αθηνών.

Τριανταφυλλόπουλος Κωνσταντίνος (µέλος 1933-1966) Γεννήθηκε το 1881 και απεβίωσε το 1966. Πρόεδρος της Ακαδηµίας το 1948. Νοµοδιδάσκαλος τακτικός καθηγητής του Ρωµαϊκού Δικαίου από το 1918 του Πανεπιστηµίου αθηνών, υπουργός Δικαιοσύνης το 1926 και 1932, διοικητής της Εθνικής Τράπεζας. Μαζί µε τον Αλεξ. Παπαναστασίου ίδρυσαν την Κοινωνιολογική Εταιρεία. Περί της τεκτονικής του ιδιότητας αναφέρει το Τεκτονικό Δελτίο 1932, σελ. 131 και τα πρακτικά της Μεγ.·. Στ.·. του 1935, σελ. 19. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ήταν µέλος της Στ.·. Θέµις.

Φιλιππίδης Χρύσανθος (µέλος 1939-1949) Ο εκ Τραπεζούντος Μητροπολίτης, αρχιεπίσκοπος Αθηνών την περίοδο 1938-1941. Γεννήθηκε το 1881 και απεβίωσε το 1949. Μεγάλη µορφή της Ιεραρχίας και του Έθνους. Μυήθηκε το 1921 στην Στ.·. Renaissanse Κωνσταντινουπόλεως µαζί µε τον Μητροπολίτη Σάµου Ειρηναίο.

πηγή