Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Νοεμβρίου 09, 2013

Κυριακὴ Η΄ Λουκᾶ:Ὅσο πλησίον γινόμαστε στὸ συνάνθρωπο, τόσο πλησιάζουμε καὶ τὸ Θεό. π.Στυλιανός Μακρής



















 λέξη «πλησίον» χει διπλ ννοιολογικ σημασία. Πρωταρχικς ςπίῤῥημα σημαίνει «κοντά». Κατ τ δεύτερη ννοια δηλώνει τ συνάνθρωπο.τσι τν καταλαβαίνει κα  πολς κόσμος·  πλησίον μας εναι  συνάνθρωπός μας.
 ντούτοις  προοπτικ τς ννοιας, πως φαίνεται π τ τελευταα λόγια το Κυρίου μας στ σημεριν εαγγελικ νάγνωσμα, εναι διαφορετικ πατν πο καταλαβαίνουμε. Συνηθίσαμε τν ννοια το πλησίον ν τνποδίδουμε σ κάποιον λλον κτς το αυτο μας.  

 Ὁ Χριστς μως δν ωτ τ νομοδιδάσκαλο ποιός ταν  πλησίον γι τν καλ Σαμαρείτη, λλ ποιός ποδείχτηκε πλησίον κείνου πο πεσε στος ληστές. πάρχει μία ντίστροφη δυναμικ φορ στν τρόπο, μ τν ποο Κύριος προδιαθέτει τ νομοδιδάσκαλο ν συλλάβ τν ννοια, μία διαφορετική,πως επα, προοπτική, πο δν εναι λλη π τ ν ντιληφθ τι πλησίον του δν εναι πλς  συνάνθρωπός του, λλ  διος πρέπει ν γίνεται πλησίον στν κάθε νθρωπο. Ατ συνεπάγεται να δυναμισμό, μία κίνηση, μία πορεία, μία σχέση πο φορ στν γαπητικ ξοδο π τν αυτό μας πρς τοςλλους. Πλησίον δν εναι μόνον  λλος γι μς· πλησίον πρέπει ν γίνώμαστεμες γι τν λλον.  θεος νόμος λέγει: «γαπήσεις...κα τν πλησίον σου ς σεαυτόν», μως γαπ τν πλησίον σημαίνει τι γίνομαι γ πρτα πλησίον γι κενον, δν περιμένω ν ρθ κοντά· πηγαίνω γ πρτος κοντά του, γι ντο ποδείξ στν πράξη τν γάπη μου, διότι νδεχομένως ν τν γαπ πμακρυά, λλ  ξ ποστάσεως γάπη κινεται συνήθως στ ρια τς τυπικότητος, χάνοντας τν λότητά της. λους μπορομε ν τος γαπομε πμακρυά, μως  γάπη κρίνεται π κοντά.
       «Πλησίον το μπεσόντος ες τος ληστς» γινε νας Σαμαρείτης· νας καλς νθρωπος μ πλούσια γάπη κα μεγαλεο ψυχς. Τί κι ν θεωρετο αρετικς π τ θρησκευτικ κοινότητα τν βραίων! ποδεικνύεταινθρωπος περάνω πάσης διακρίσεως. Θ μπορούσαμε ν τν χαρακτηρίσουμες μαθητ το Παύλου πρ το Παύλου, ς να πρ τς κκλησίας χριστιανό. Διότι κα ο χριστιανο τν πρώτων αώνων γίνονταν πλησίον σ λους, εδωλολάτρες κα χριστιανούς, ουδαίους κα λληνες, στος ποίους γνώριζαν τν πουράνιο Πατέρα μ τ καλά ργα τους.  καλς Σαμαρείτης δν κανεπλς τ καθκον του. Θ μποροσε ν περιποιηθ τν τυχ, ν τν πήγαινεστω μέχρι τν πανδοχεο, κα π κε κα πέρα, ς μ χων λλη ποχρέωση, ν φύγμως  ληθιν γάπη του τν κανε ν μείν στ πανδοχεο, νοκονομήσ τ τς φροντίδας, ν πληρώσ γι κενον τ διαμονή, λλ κα νναλάβ πιθαν πιπλέον ξοδα, ἐὰν θ παρουσιαζόταν νάγκη.
      
Καλο Σαμαρετες καλούμαστε ν γίνουμε λοι. Κα δν εναι μόνον  οκονομικ βοήθεια ατ πο μπεριέχει λόκληρο τ νόημα τς φιλαδελφίας, τς φιλανθρωπίας. φιλανθρωπία εναι θυσία καρδις κι χιπαραίτητα βαλαντίου. Μήπως  Χριστός μας,  κατεξοχν κα μόνος Φιλάνθρωπος,ρθε στν κόσμο μας, γι ν μς νισχύσοκονομικά; Τί εναι  φιλανθρωπία Του, νχι θυσία;  Σταυρός Του δν εναι τ πιπολύτιμο δρο; τ πι κριβ δηνάριο, μ τποο μς περιποιεται στ πανδοχεο τςγίας μας κκλησίας; μοίως λοιπν κα δική μας σαμαρειτικ φιλανθρωπία φείλει ν εναι θυσία, Σταυρς κα μαρτυρία τοΦιλάνθρωπου Θεανθρώπου. Κι ν εμαστε πτωχο οκονομικά, μπορομε κα πρέπει νγίνουμε πλούσιοι γαπητικά, προσευχητικά,πιστηρικτικ γι τν κάθε πονεμένη ψυχή. πάρχουν νθρωποι, ποχρειάζονται τν νάγκη μας, χωρς ν μς τ λένε. πάρχουν θλιμμένοι, ποχουν νάγκη π να λόγο παρηγορις· σθενες, πο χρειάζονται μία φροντίδα· νθρωποι μονάχοι, πως λέει κα να τραγούδι, πο χρειάζονται να χαμόγελο, να χάδι· πελπισμένοι, πο χουν νάγκη π στήριξη ψυχολογική· δοκιμαζόμενοι, γι τος ποίους πρέπει ν προσευχώμεθα· φυλακισμένοι, στοςποίους δίνει χαρ κα λπίδα  πίσκεψή μας· νδεες, πο χρειάζονται  τβοήθειά μας· Σ λους ατος μπορομε ν εμαστε πλησίον σχέτως το τί εναι καθένας.
        καλς Σαμαρείτης γάπησε τν συνανθρωπό του πως γαποσε τναυτό του. Δν τν προσπέρασε, πως καναν ο λλοι δύο. Γι τ λόγο ατναδείχθηκε σ γνησιότερο τηρητ το νόμου π τος ρθόδοξους βραίους. «Κατ τν τοιούτων οκ στι νόμος», διαβεβαιώνει τος Γαλάτες  πόστολος Παλος, ταν μιλ γι τος καρπος το Πνεύματος, μείζων τν ποίων γάπη. Κα  Εαγγελιστς ωάννης μς διδάσκει πώς, ν λέμε πς γαπομε τ Θεό, χωρς ν γαπομε τ συνάνθρωπο, εμαστε ψετες. σο πλησίον γινόμαστε στ συνάνθρωπο, τόσο πλησιάζουμε κα τ Θεό, μι κα κενος γινενθρωπος, συνάνθρωπός μας, πρτος π’ λους δικός μας πλησίον. Κα μςγάπησε  Χριστς «ξ λης τς καρδίας Του κα ξ λης τς ψυχς Του». γινε «οκ κ Σαμαρείας, λλ’ κ τς Παρθένου Μαρίας» καλς Σαμαρείτης γι τννθρωπότητα, ναλαμβάνοντας ν περιποιηθ τ τραύματα τς μαρτίας μας,κχέοντας τ λεός Του στν πληγωμένη μας φύση, μεταφέροντάς μας στπανδοχεο τς κκλησίας Του. ξίζει να τέτοιον πλησίον ν γαπομε μ λη μας τν παρξη κα λη μας τν ψυχ κα γι χάρη Του ν εμαστε πλησίον στος λλους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...