Η λεπτή χειρουργική επέμβαση του γέροντα αλλάζει ριζικά τον Αναστάση που ευθαρσώς ομολογεί: ...Ελευθερώθηκα από βαρύ φορτίο!

Θλίβομαι γιατί ζούσα τόσο καιρό μακριά από τον Χριστό...

Ολάκερα χωριά σήμερα έχουν τη μαγεία ως μία φυσιολογική κατάσταση αγνοώντας ότι η χρήση της όχι μόνο έχει συνέπειες καταστροφικές για τον άνθρωπο αλλά αποτελεί και έμμεσο ύμνο προς τον Αντίδικο.  

Του Διονύση Μακρή

Αναρωτιόμαστε πολλές φορές το γιατί ο Αντίδικος τραντάζει και αλωνίζει ανεξέλεγκτα στα σπίτια μας! Μα εκκλησιαζόμαστε, εξομολογούμαστε, κοινωνάμε, κάνουμε φιλανθρωπίες...  Ο Θεός όμως δεν βλέπει μόνο αυτά αλλά εξετάζει καθημερινά, όπως λέγει ο Προφήτης Δαυίδ, τη διάθεση της καρδιάς μας. Κι αν τη δει ξεκάθαρη, διαυγή και προσηλωμένη στο θέλημα του Θεού τότε στέλνει το Άγιο Πνεύμα και φέρνει ευλογίες και χαρίσματα. Αν όμως την βρει να κλονίζεται και να επιχειρεί να φτιάξει είτε συνειδητά είτε και εν αγνοία πολλές φορές έναν Θεό κομμένο και ραμμένο σε ανθρώπινα εγωιστικά πρότυπα τότε επιτρέπει τις δοκιμασίες για να οδηγήσει τον κλονιζόμενο άνθρωπο στο δρόμο της σωτηρίας. Αυτό ακριβώς συμβαίνει όχι μόνο με τον άνθρωπο αλλά και με ολάκερες πόλεις και κοινωνίες. Η Καπερναούμ διαλύθηκε, τα Σόδομα και η Γομόρρα καταστράφηκαν, όπως και τα Ιεροσόλυμα ισοπεδώθηκαν... Στις πόλεις αυτές υβρίστηκε ο Θεός και η διάθεση των καρδιών των κατοίκων είχε ταυτισθεί με το θέλημα του Αντιδίκου. Και η Αθήνα θα πάθει το ίδιο γιατί βλαστήμησε το Θεό. Τον χρόνο της καταστροφής της ήδη τον έχει ορίσει ο Θεός εκτός κι αν εν τω μεταξύ υπάρξει ολοκληρωτική μετάνοια των κατοίκων της κατά το παράδειγμα της Νινευί. Ας ελπίσουμε η Αθήνα να ανακαλύψει έναν νέο Ιωνά που θα την οδηγήσει στην μετάνοια.

Κι εσύ παλικάρι μου φαίνεται να τα έχεις λίγο χαλάσει τα πράγματα, σε ότι αφορά τη σχέση σου με τον Θεό. Γιατί βρε λεβέντη διστάζεις να ανταποκριθείς στην πρόσκληση που σου απευθύνει; Γιατί τραβάς -συμπλήρωσε ο παππούλης- το χέρι σου όταν Εκείνος σου απλώνει το δικό Του;

-Δεν σας καταλαβαίνω γέροντα. Πότε ο Θεός μου άπλωσε το χέρι Του και εγώ το αρνήθηκα;

Ο γέροντας τότε κοίταξε τον σαστισμένο Αναστάση ευθέως στα μάτια και του είπε:

- Ξέχασες τότε στη ξενιτιά που ζήτησες βοήθεια από την Παναγιά για να περάσεις τα δύο μαθήματα που σε δυσκόλευαν και σε ταλαιπωρούσαν στο πρώτο έτος; Άναψες το κεράκι μπροστά στην εικόνα Της και ζήτησες να σε βοηθήσει. Της έταξες πως αν το κάνει θα ακολουθήσεις τις συμβουλές της χαροκαμένης μάνας σου και θα πηγαίνεις στην Εκκλησία... Τη βοήθεια την πήρες αλλά λησμόνησες την υπόσχεσή σου. Κι όχι μόνο την ξέχασες αλλά τα έμπλεξες και με την Τουρκάλα, πέφτοντας στην καλοστημένη παγίδα που σου έστησε ο πονηρός. Κι έφτασες στο σημείο να εξετάζεις ακόμη και σήμερα αν ήταν λάθος σου που δεν υπέκυψες στις πιέσεις των γονιών της και δεν έγινες μουσουλμάνος... για να απολαύσεις τα πλούτη και τα καλούδια.

Στα τελευταία λόγια του ταπεινού αυτού γέροντα ο Αναστάσης βούρκωσε. Έκλαιγε με λυγμούς. Ο γέροντας ως καλός χειρούργος είχε αγγίξει απόκρυφα στοιχεία της ψυχής του και διάβασε επακριβώς τη σκέψη του. Αυθόρμητα τότε ο Αναστάσης έπιασε το χέρι του παππούλη και το ασπάστηκε. Μέσα από τα αναφιλητά κατάφερε και ψέλλισε...

-Συγνώμη, συγνώμη Θεέ μου τι πήγα να κάνω. Βοηθήστε με πάτερ να επανορθώσω.

Ο παππούλης έγνεψε τότε στον Μανώλη να βγει έξω. Εκείνος αμέσως ανταποκρίθηκε πηγαίνοντας προς το Αρχονταρίκι για να βοηθήσει τη Σοφία. Πέρασαν σχεδόν δύο ώρες μέχρι να εξέλθουν από το ναό ο γέροντας με τον Αναστάση. Όταν τελικά βγήκαν το πρόσωπο του Αναστάση έλαμπε ενώ ο παππούλης ήταν πολύ χαρούμενος και ευδιάθετος. Η Σοφία ζήτησε να τον δει λίγο ιδιαιτέρως.

Ο Αναστάσης ρούφηξε μία γουλιά από τον καφέ που στο μεταξύ είχε κρυώσει.

- Άφησε τον καφέ. Έχει κρυώσει. Τρέχω να σου φτιάξω άλλον κι σε ένα λεπτό είμαι πίσω.

- Δεν πειράζει θα πιώ αυτόν. Μου φαίνεται ο πιο γλυκός καφές που ήπια στη ζωή μου.

-Η αδελφή σου τον έφτιαξε. Σε εκείνη ανήκουν τα εύσημα και οι έπαινοι.

Ο Αναστάσης πήρε το φλιτζάνι και ρούφηξε ακόμη μία γουλιά. Στη συνέχεια σηκώθηκε απότομα και αγκάλιασε τον Μανώλη. Κι εκείνος τον κτύπησε απαλά στην πλάτη ψιθυρίζοντάς του.

-Μη φοβάσαι όλα θα πάνε καλά.

- Φίλε νιώθω σαν να κέρδισα τον πρώτο λαχνό του λαχείου. Για πρώτη φορά στη ζωή μου δεν φοβάμαι. Νιώθω υπέροχα. Νιώθω σαν να ελευθερώθηκα από βαρύ φορτίο. Απλά θλίβομαι γιατί ζούσα τόσο καιρό μακριά από τον Χριστό. Πρώτη φορά γνώρισα το μεγαλείο της Ορθοδοξίας, σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο.

-Σου το έλεγα πως ο γέροντας κάτι ήθελε να σου μεταφέρει όταν σου μίλησε για πρώτη φορά τηλεφωνικά για την σχέση σου με την αλλόθρησκη. Κάτι διέκρινε τότε στη διάθεση της καρδιάς σου.

-Είχες δίκαιο είχα και είχε πολλά να μου πει. Νομίζω πλέον ότι η ζωή μου μπαίνει σε άλλη τροχιά. Θέλω να με βοηθήσεις να βρω έναν καλό πνευματικό στην Αθήνα. Πρώτο μου μέλημα είναι πλέον να αποκαταστήσω την κλονισθείσα σχέση μου με τον Χριστό! Μακάρι να καταφέρω να πίνω καθημερινά μαζί Του το καφεδάκι μου.

-Κάτι σημαντικό συνέβη εκεί μέσα από τη στιγμή που έφυγα. Φαίνεσαι παντελώς αλλοιωμένος. Λάμπεις στην κυριολεξία ολόκληρος.

-Έχεις δίκαιο. Έγινε ένα πολύ θαυμαστό γεγονός. Αλλά ο παππούλης με δέσμευσε να μην αναφέρω τίποτε γι’ αυτό. Το μόνο που μπορώ να σου αποκαλύψω είναι ότι με τα μάτια μου επιβεβαίωσα αυτό που έλεγες για το καθημερινό καφεδάκι με τον Χριστό. Φίλε μου η Ορθοδοξία είναι η αλήθεια. Ζει Κύριος ο Θεός, που λέει και ο παπάς.

-Ναι Αναστάση μου ζει Κύριος ο Θεός και όσοι δεν το κατανοούν και δεν το συνειδητοποιούν παλεύουν στην κυριολεξία με ψευδαισθήσεις... μέχρι το φυσικό θάνατό τους.

- Θέλω Μανώλη να σε ρωτήσω κάτι ευθέως και με ειλικρίνεια να μου απαντήσεις. Τον Άγιο Αναστάσιο τον Γόρδιο, αυτόν τον ολοζώντανο Άγιο, τον μέγα ιατρό και διδάσκαλο του Γένους με τα τόσα και τόσα θαύματα γιατί η Εκκλησία δεν τον αγιοποιεί; Μήπως δεν είναι αυτός που ενέπνευσε στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό αλλά και προετοίμασε την επανάσταση και τον ξεσηκωμό των Ελλήνων;

-Ξαφνιάζομαι. Πότε πρόλαβες και έμαθες για τον Άγιο Αναστάσιο; Γιατί προσωπικά δεν θυμάμαι να σου μίλησα.

-Ο παπάς μου εξιστόρησε τη ζωή του. Μου είπε πως αρνήθηκε να αναλάβει σπουδαίες πανεπιστημιακές έδρες που του έταζαν, μόλις τελείωσε τις σπουδές του στην Ιταλία και προτίμησε να έρθει εδώ στα Άγραφα και μαζί με τον Άγιο Ευγένιο να αρχίσουν να προετοιμάζουν τον ελληνισμό για τον μεγάλο ξεσηκωμό που έγινε 100 χρόνια μετά την κοίμησή τους.

-Και γιατί σου τα είπε αυτά ο γέροντας;

- Να πήρε αφορμή από το γεγονός ότι φέρω το όνομα Αναστάσιος.

-Κοίταξε καλέ μου φίλε ο Άγιος Αναστάσιος ο Γόρδιος έγραψε με επίκεντρο την Αποκάλυψη του ευαγγελιστή Ιωάννη ένα βιβλίο το οποίο επιγράφεται κατά Ισλάμ και κατά Λατίνων. Αν και η κάρα του ευωδιάζει, αν και τα θαύματα του είναι πάμπολλα επί σειρά αιώνων, αν και απεικονίζεται στις πρώτες αγιογραφίες του Αγίου Κοσμά με φωτοστέφανο εν τούτοις για ευνόητους λόγους η Εκκλησία μας διστάζει να τον ανακηρύξει άγιο και επισήμως για να μην δυσαρεστήσει πιθανόν τον Πάπα και τους Ισλαμιστές!!! Αλλά για μένα φθάνει που τον τιμά και τον σεμνύνεται ο πιστός λαός. Πιστεύω πως σιμώνει ο καιρός που ο Αριστοτέλης της σύγχρονης Ελλάδας, όπως αποκαλούσαν τον Άγιο Αναστάσιο τον Γόρδιο θα ανακηρυχθεί και επισήμως Άγιος και θα αναγραφεί στα Δίπτυχα της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

- Είναι φοβερό πράγμα να υπάρχουν σκοπιμότητες και ιδιοτέλειες σε τέτοια θέματα. Δεν μπορώ να το πιστέψω.

Τη συζήτηση των δύο φίλων διέκοψε η Σοφία που εξερχόταν του ναού.

- Αδελφέ μην μου ξαναζητήσεις να σε ξεματιάσω. Κομμένο το ξεμάτιασμα. Ακούς!

- Καλά τι έπαθες στα καλά καθούμενα; Μύγα σε τσίμπησε; 

Μπροστά στο σκηνικό αυτό ο Μανώλης άρχισε να γελά.

- Μην γελάς γιατί και εσύ ευθύνεσαι. Αν και φίλος και θεολόγος ποτέ δεν μου έχεις αναφέρει ότι το δήθεν αθώο ξεμάτιασμα είναι αμαρτία. Ούτε καν μου ανέφερες ότι οι αθώες κουδουνίστρες που είχα κρεμάσει στο μπαλκόνι μου για να διώχνουν τα κακούδια αποτελούν σύμβολα της ινδουιστικής θρησκείας.

Ο Μανώλης έσκυψε το κεφάλι και δεν μίλησε. Το λόγο αμέσως πήρε ο παππούλης, ο οποίος στο μεταξύ είχε βγει από το ναό της Παναγίας.

- Πολλοί χριστιανοί καλή γυναίκα χρησιμοποιούν χάνδρες, ματάκια, πέταλα, κλειδιά, σύμβολα του φέιχσου και άλλα συναφή αντικείμενα προκειμένου να μην ματιάζονται, να έχουν τύχη και να ενδύσουν τον οίκο τους με τη λεγόμενη «θετική ενέργεια»(!!!) που είναι πολύ της μόδας.  Άλλοι πάλι με δήθεν προσευχές και με λάδι ξεματιάζουν, ασχολούνται με ζώδια και κάρτες ταρώ αγνοώντας ότι έτσι ανοίγουν διάπλατα την πύλη τπης ψυχής τους στον Αντίδικο. Θεέ μου γιατί μας εγκατέλειψες και μας άφησες παντελώς ακατήχητους; Γιατί αφήνεις τους χριστιανούς απροστάτευτους από τις παγίδες του πονηρού;

Τι να κάνει καλή μου κοπέλα ο Μανώλης; Αν σου το έλεγε θα τον απόπαιρνες και θα τον χαρακτήριζες ταλιμπάν και θεούσο. Εμείς οι παπάδες φταίμε. Εμείς αφήσαμε τον κόσμο ακατήχητο. Δεν φροντίσαμε να ενημερώσουμε τους χριστιανούς για όλα αυτά τα τερτίπια του Αντιδίκου, ούτε του είπαμε ότι η ευχή της βασκανίας διαβάζεται μόνο από ιερέα. Κι ακόμη δεν φροντίσαμε με το κήρυγμα και τη διδασκαλία του γλυκύτατου Ιησού μας να τον θωρακίσουμε. Έτσι ολάκερα χωριά σήμερα έχουν τη μαγεία ως μία φυσιολογική κατάσταση αγνοώντας ότι η χρήση της όχι μόνο έχει συνέπειες καταστροφικές για τον άνθρωπο αλλά αποτελεί και έμμεσο ύμνο προς τον Αντίδικο.

ΠΗΓΗ www.orthodoxia.gr