Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Απριλίου 12, 2014

Μια προσευχή για το αγόρι ...


Μια ζωή που δεν θα γινόταν ποτέ σενάριο, καθώς θα ήταν σχεδόν πληκτικό: Ένα νέο ζευγάρι, δυο παιδάκια χαριτωμένα, έρωτας σε διάρκεια, τον άρτον τον επιούσιον και τον αυριανό επίσης να τον έχουν, συννεφάκια απαλά σαν για να αναδεικνύεται η λαμπρότης του ηλίου.
Μια μέρα ένα σύννεφο ξέκοψε από την "κανονικότητα", έγινε λίγο πιο σκούρο, άρχισαν τα τρεξίματα σε γιατρούς. Καθησυχαστικοί ήταν όλοι αλλά όταν έχεις να κάνεις με παιδί, τρελαίνεσαι.
Έτσι άρχισε η αναμέτρηση με την πίστη και την ολιγοπιστία. Άπιστοι δεν υπήρξαν αλλά τώρα το πάλεμα ήταν με τον ίδιο τον Θεό. 




Πήγαινε η γλώσσα να πει "γιατί" και την έκοβε το "Κύριε ελέησον". 
Πήγαινε η προσευχή να στεριώσει το "λάλει Κύριε και ο δούλος Σου ακούει" στην ψυχή και ο ενάντιος ρωτούσε διαρκώς ερωτήσεις απελπισίας, ανυπομονησίας, δυσπιστίας.
Επιστρατεύτηκαν οι Φίλοι του ουρανού, αναζητήθηκε το μαφόρι της Παρθένου (και βρέθηκε) να απλωθεί πάνω τους και πάνω στο παιδί που αύριο θα πάει στον καθηγητή, ολόγυρα θυσιαστήρια φίλων ιερέων έχουν το όνομα στην προσκομιδή, στάλθηκαν μηνύματα-αιτήσεις δεήσεων σε φίλους καρδιάς, άρχισαν οι Άγιοι να μπαινοβγαίνουν σπίτι (κάποιοι με χαμόγελα), άρχισε και το σύννεφο να αποκτάει γαλάζιο ελπίδας.
 
Ο ενάντιος ωστόσο δεν παραιτήθηκε. Με τα λόγια της ικεσίας αγωνίζονται να τον ξεδοντιάσουν, με μικρούς λυγμούς λένε "Χριστέ μου κάνε μας τόσο δικούς Σου, όσο χρειάζεται για να γίνεις η μόνη μας ανάπαυση" και μετά αποκαμωμένοι από τον αγώνα...Του θυμίζουν εκείνο που είπε για τους κουρασμένους και κουρνιάζουν στην σκιά του Σταυρού, αναμένοντες το έλεος.
Από κοντά έρχονται και συγκινήσεις όπως αυτή του φίλου που τους είπε: "Το παιδί δεν έχει τίποτε αλλά αν κάτι συμβαίνει πείτε στον Κύριο να το δώσει σε μένα και να γίνει καλά το μωρό." 
Μιμούμενος το Γέροντα Παίσιο που ζητούσε από τον Θεό τις αρρώστιες των άλλων, ο φίλος προσέφερε τον εαυτό του......
Δεν θέλει ανταλλαγές βέβαια ο Κύριος αλλά τα λόγια του αγαπημένου έγιναν λιβάνι μέσα τους και το έκαψαν με τα καυτά τους δάκρυα και μοσχοβόλησε και ευφράνθηκαν οι Άγιοι, οι Δίκαιοι, οι Άγγελοι που έκαναν βάρδια στην οικία τους.
Ανάβουν κεράκια τα λόγια τους, καίνε φωτιές οι έγνοιες τους, τις βλέπουν από τον ουρανό, κάτι θα γίνει.....
Παρακαλούμε προσθέστε στην προσευχή σας το μικρό αγόρι.
πηγή  το είδαμε εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...