Ὁ Νεομάρτυρας αὐτὸς καταγόταν ἀπὸ τὴν Τραπεζοῦντα καὶ ἦταν λόγιος πρόκριτος τῆς πόλης αὐτῆς καὶ πολὺ εὐσεβής. Ἀσχολούμενος μὲ τὸ ἐμπόριο, κάποτε ἐπιβιβάσθηκε σ᾿ ἕνα τούρκικο πλοῖο καὶ συνόδευε τὰ ἐμπορεύματά του. Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ταξιδιοῦ, ἡ προσευχή, ἡ νηστεία καὶ ἡ ἐλεημοσύνη ποὺ ἐκδήλωσε ὁ Ἰωάννης, κίνησε τὸν φθόνο τοῦ Τούρκου πλοιάρχου, ὁ ὁποῖος μὲ μακρὲς συζητήσεις προσπαθοῦσε νὰ τὸν προσηλυτίσει.
Ὁ Ἰωάννης, ἔμπειρος σχετικῶς μὲ τὶς Γραφές, νίκησε τὸν πλοίαρχο στὶς θρησκευτικὲς αὐτὲς συζητήσεις. Ὅταν ἀποβιβάστηκαν στὸ Ἄκκερμαν (Ἀσπρόκαστρο), ὁ πλοίαρχος συκοφάντησε τὸν Ἰωάννη στὸν Τοῦρκο ἡγεμόνα, ὅτι δῆθεν ἔδωσε λόγο νὰ γίνει μωαμεθανός.
Μετὰ ἀπὸ λίγο ὁδηγοῦσαν μὲ τιμὲς τὸν Ἰωάννη, μπροστὰ στὸν ἡγεμόνα, ποὺ μὲ κολακεῖες καὶ ὑποσχέσεις προσπαθοῦσε νὰ ἐπιτύχει τὸν σκοπό του. Ἀλλ᾿ ὁ Ἰωάννης περίτρανα ὁμολόγησε πὼς ἦταν, εἶναι καὶ θὰ παραμείνει χριστιανός, ὅσα πλούτη καὶ ἀξιώματα καὶ ἂν τοῦ προσφέρουν. Θυμωμένος ὁ ἡγεμόνας, διέταξε καὶ τὸν βασάνισαν τόσο σκληρά, ὥστε τὸ αἷμα του ἔτρεχε σὰν ποτάμι. Κατόπιν ἔτσι αἱμόφυρτο τὸν ἔριξαν στὴ φυλακή. Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα, ὅταν τὸν ξαναπαρουσίασαν στὸν ἡγεμόνα, ὁ Ἰωάννης ὁμολόγησε μὲ περισσότερο θάῤῥος τὴν πίστη του, λέγοντας πὼς αὐτὰ τὰ βασανιστήρια ποὺ τοῦ ἔκαναν δὲν τοῦ φάνηκαν τίποτα καὶ ἂν ἔχουν ἄλλα καινούργια ἂς τὰ ἐφαρμόσουν. Ἐξοργισμένος ἀκόμα περισσότερο ἀπὸ τὰ λόγια αὐτὰ ὁ τύραννος, διέταξε καὶ τὸν μαστίγωσαν τόσο βάρβαρα, ὥστε ἄρχισαν νὰ πέφτουν κομμάτια οἱ σάρκες του, μέχρι ποὺ φάνηκαν τὰ ἐντόσθιά του. Στὴ συνέχεια τὸν ἔδεσαν στὴν οὐρὰ ἑνὸς ἀγρίου ἀλόγου, ποὺ τὸν ἔσερνε μέσα στοὺς δρόμους τῆς πόλης. Τὴ στιγμὴ δὲ ποὺ περνοῦσε ἀπὸ τὴν ἑβραϊκὴ συνοικία, οἱ Ἑβραῖοι ἔβριζαν καὶ κακοποιοῦσαν τὸν Μάρτυρα. Ἕνας μάλιστα, πῆρε ἕνα σπαθὶ καὶ τοῦ ἔκοψε τὸ κεφάλι, στὶς 12 Ἰουνίου 1492.
Ἀπὸ τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε τὸ ἐγκαταλελειμμένο λείψανο τοῦ Ἁγίου, ὁ ἡγεμόνας φοβήθηκε καὶ ἔδωσε τὴν ἄδεια στοὺς χριστιανοὺς νὰ τὸ παραλάβουν καὶ νὰ τὸ κηδεύσουν μὲ τιμὲς σὲ κάποιο Ναό, ὅπου παρέμεινε 70 χρόνια θαυματουργῶντας. Ἀργότερα, μὲ βασιλικὲς τιμές, μετεκομίσθη στὴ Σουτζάβα τῆς Μολδαυίας. Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου αὐτοῦ, συνέταξε ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Νικηφόρος ὁ Κρής, ποὺ ἐκδόθηκε τὸ 1819 στὸ Ἰάσιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά