Κλειστὸς ὁ φάκελλος τῆς προδοσίας τῆς Κύπρου τεσσαράκοντα ἔτη μετά

Συνεπληρώθησαν τεσσαράκοντα ἔτη ἀπὸ τὴν προδοσίαν τῆς Κύπρου. Ὁ φάκελλος τῆς Κύπρου παρὰ τὰς ὑποσχέσεις τῶν πολιτικῶν δὲν ἤνοιξε ποτέ, διότι, προφανῶς ἐμπλέκονται καὶ πολιτικοί. Ἡ προδοσία τῆς Κύπρου ὡδήγησεν εἰς τὴν κατάρρευσιν τοῦ στρατιωτικοῦ καθεστῶτος τῆς 21ης Ἀπριλίου καὶ τὴν ἔλευσιν τῆς μεταπολιτεύσεως (Ἰούλιος 1974). Παρὰ τὰ ἐγκληματικὰ λάθη τοῦ καθεστῶτος κατὰ τὴν πρώτην εἰσβολὴν ὑπῆρξε καθολικὴ ἀντίστασις ὑπὸ τῶν Ἑλληνικῶν στρατιωτικῶν δυνάμεων εἰς τὴν Κύπρον. Κατὰ τὴν δευτέραν εἰσβολὴν (14ην καὶ 15ην Αὐγούστου) δὲν ὑπῆρξεν οὐσιαστικὴ ἀντίστασις, διότι ἡ κυβέρνησις ἐθνικῆς ἑνότητος ὑπὸ τὸν Κων. Καραμανλῆν καὶ ὑπουργὸν Ἐξωτερικῶν τὸν κ. Γεώργιον Μαῦρον (μετέπειτα Ἀρχηγὸν τῆς Ἑνώσεως Δημοκρατικοῦ Κέντρου ΕΔΗΚ) δὲν ἀπέστειλαν βοήθειαν εἰς τὴν Κύπρον, διότι αὕτη ἦτο μακράν, ὡς ἐτόνισεν εἰς τηλεοπτικὸν μήνυμά του ὁ Κων. Καραμανλῆς. Πολὺ ἀργότερον ἀπεκαλύφθη ὅτι ἡ τραγωδία τῆς Κύπρου εἶχε σχέσιν μὲ τὴν ἀποκατάστασιν τῆς Δημοκρατίας εἰς τὴν Ἑλλάδα.

Ὁ τότε Ἀρχηγὸς τοῦ πολεμικοῦ Ναυτικοῦ Ναύαρχος Π. Ἀραπάκης εἶχε δηλώσει εἰς συνέντευξίν του ὅτι ἐκείνας τὰς δυσκόλους ὥρας εἶχεν εἰς τὸ μυαλόν του τὴν ἐπιστροφὴν εἰς τὴν Δημοκρατίαν. Ἐδικαιολόγησε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον τὰς κατηγορίας ἐναντίον του ὅτι μὲ ὑπόδειξιν τῶν Ἀμερικανῶν δὲν ἐκτύπησε τὰ τουρκικὰ ὑποβρύχια, τὰ ὁποῖα εὑρίσκοντο εἰς....

«ἀπόστασιν ἀναπνοῆς» ἀπὸ τὰς ἀκτὰς τῆς Κύπρου. Ὁ Κων. Καραμανλῆς (ὁ κυριώτερος πρωταγωνιστὴς τῆς μεταπολιτεύσεως) εἰς ἐπιστολήν του πρὸς τὸν Πρωθυπουργὸν τῆς Τουρκίας Σουλεϊμὰν Ντεμιρὲλ (εἶχε διαδεχθῆ τὸν πρωθυπουργὸν τῆς εἰσβολῆς Μπουλὲντ Ἐτσεβίτ) εἶχε τονίσει πώς, ἐὰν ἡ Τουρκία (ὡς ἐγγυήτρια δύναμις εἰς τὴν Κύπρον) εἶχε λόγους διὰ τὴν εἰσβολήν, διότι οἱ Ἕλληνες Ἀξιωματικοὶ εἶχον ἀνατρέψει τὴν Συνταγματικὴν ὁμαλότητα καὶ τὴν ἔννομον τάξιν (τὰ ἴδια εἶχεν ὑποστηρίξει καὶ ὁ Μπ. Ἐτσεβίτ, χαρακτηρίζων τὴν εἰσβολὴν ἀστυνομικὴν ἐπιχείρησιν) διὰ τὴν δευτέραν εἰσβολὴν ἦτο ἀδικαιολόγητος. Διότι κατὰ τὴν μεταπολίτευσιν (24ην Ἰουλίου 1974) ἀπεκατεστάθη ἡ ὁμαλότης εἰς τὴν Κύπρον εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ ἀνατραπέντος προέδρου Ἀρχιεπισκόπου Μακαρίου (εἶχεν ἀναλάβει προσωρινῶς πρόεδρος τῆς Κύπρου ὁ πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Βουλῆς Γλαῦκος Κληρίδης) καὶ ἡ δημοκρατία εἰς τὴν Ἑλλάδα ὑπὸ τὴν «καθοδήγησίν» του. (Διὰ αὐτὴν τὴν ἐπιστολὴν ἔγιναν παλλαὶ συζητήσεις εἰς τὴν Βουλήν). Ὁ Μακάριος, προερχόμενος ἀπὸ τὸ Λονδῖνον διὰ νὰ μεταβῆ εἰς τὴν Κύπρον καὶ νὰ ἀναλάβη ἐκ νέου καθήκοντα, ὁμιλῶν ἀπὸ «μπαλκόνι» τοῦ ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία (πλατεῖα Συντά γματος) διεκήρυξεν ὅτι ἀκτὶς φωτὸς μέσα εἰς τὴν τραγωδίαν τῆς Κύπρου εἶναι ἡ ἀποκατάστασις τῆς Δημοκρατίας εἰς τὴν Ἑλλάδα.

Ὁ Μακάριος, ὁ ὁποῖος, ὅταν ἀνετράπη, διέφυγε μέσῳ τῆς Ἀγκύρας καὶ τοῦ Λονδίνου εἰς τὴν Νέαν Ὑόρκην, κατὰ σύμπτωσιν τὴν παραμονὴν τῆς εἰσβολῆς (19ην Ἰουλίου 1974) ὡμίλησεν ἀπὸ τὸ βῆμα τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ Ο.Η.Ε. Μὲ τὴν ὁμιλίαν ἐκείνην κατήγγειλε τὴν Ἑλλάδα ὅτι παρεβίασε τὴν Συνθήκην τῆς Λωζάννης (ὡς ἐγγυήτρια δύναμις), τοὺς Ἕλληνας Ἀξιωματικοὺς ὅτι τὸν ἀνέτρεψαν πραξικοπηματικῶς καὶ ἀνέτρεψαν τὴν συνταγματικὴν ὁμαλότητα καὶ ἐκάλεσε τὰ ὑπολοίπους ἐγγυητρίας Δυνάμεις (Ἀγγλία καὶ Τουρκία) νὰ ἐπέμβουν, διὰ νὰ ἀποκαταστήσουν τὴν ὁμαλότητα. Ἡ Ἀγγλία εὑρίσκετο (καὶ εὑρίσκεται) εἰς τὴν Κύπρον, κατέχουσα τὸ 4% τοῦ κυπριακοῦ ἐδάφους (Ἀγγλικαὶ βάσεις). Ἄρα ἐκτιμοῦν εἰδικοὶ ἐκάλεσε τοὺς Τούρκους νὰ ἐπέμβουν, ὅπως καὶ ἔγινε. Τὰ ὑπόλοιπα εἶναι γνωστά. Βεβαίως ὑπάρχουν καὶ πολλαὶ ἄλλαι δηλώσεις τοῦ Ἀ. Παπανδρέου ὡς καὶ ἡγετῶν τῆς ἀριστερᾶς καὶ ἑνὸς ἐντίμου καὶ πατριώτου πολιτικοῦ τοῦ μακαρίτου Ἰωάννου Ζίγδη, ἀπὸ τὰς ὁποίας προκύπτει συναλλαγὴν στρατιωτικῶν πολιτικῶν καὶ ξένων δυνάμεων διὰ τὴν τραγωδίαν τῆς Κύπρου καὶ τὴν ἀποκατάστασιν τῆς δημοκρατίας εἰς τὴν Ἑλλάδα.

Γεγονὸς ὅμως εἶναι ἕνα: Ὁ φάκελλος τῆς Κύπρου, παραμένει κλειστὸς τεσσαράκοντα ἔτη μετὰ τὴν προδοσίαν, ἂν καὶ οἱ περισσότεροι πρωταγωνισταὶ τῆς περιόδου ἐκείνης ἔχουν κοιμηθῆ.

Γ.Ζ

Ορθόδοξος Τύπος, α.φ. 2031, 18 Ιουλίου 2014

πηγή