ΟΙ ΑΠΡΟΣΕΞΙΕΣ ΜΑΣ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ – ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΟΥ

Iερά Μονή Φιλοθέου.

Η παιδεία του Κυρίου μου δίνει οφέλη, η παιδεία Κυρίου με συνετίζει, η παιδεία Κυρίου με φέρνει στο λογαριασμό. Το θέλει και το επιτρέπει, γιατί λόγο της ασθενείας σου, της απροσεξίας σου, σου χρειάζεται αυτό το πράγμα.

- Άρα λοιπόν ό,τι κακό έρχεται, είναι από την αμαρτία μας.

- Ναι, οι απροσεξίες μας γεννούν την επέμβαση και η επέμβασις είναι σωτήριος. Σωτήριος η επέμβασις. Η αμαρτία δεν είναι αυτή που κίνησε τον Θεό να οδηγήσει την Οσία Μαρία ; Η επέμβαση του Θεού την εμπόδισε να μην μπορεί να μπει στον ναό του Θεού να προσκυνήσει το Τίμιο Ξύλο. Γι΄ αυτό η προσπάθεια να μπει και η αόρατος εκείνη δύναμις να μην την αφήνει να μπει στην εκκλησία, την ανάγκασε να δεηθεί του Θεού, να μετανιώσει και μετά να Τον ακολουθήσει. Αν δεν την εμπόδιζε, θα πήγαινε, θα χαιρετούσε και δεν θα ήταν κάτι, που ίσως την βοηθούσε να μετανιώσει. Με τον να την εμποδίζει την ήλεγχε ο Θεός, είσαι αμαρτωλή, πού πας ; Και καταλαβαίνοντας το θέλημα του Θεού, ότι την ελέγχει για την αμαρτωλότητα, τότε φοβήθηκε το Θεό, και ζήτησε τη βοήθεια του Θεού με μετάνοια, και της άνοιξε η αόρατος δύναμη την πόρτα και μπήκε και χαιρέτησε το Τίμιο Ξύλο.

Οι επεμβάσεις είναι ποικίλες………. Βλέπουμε καμιά φορά παιδάκι να πεθαίνει από καρδιά. Αυτό πού την βρήκε την αμαρτία ; Το παίρνει ο Θεός για να το καταστήσει άγγελο, το παίρνει γιατί προγνωρίζει, ότι αυτό θα καταλήξει ληστής, φονιάς και το παίρνει. Κλαίμε και λέμε ότι είναι άδικος ο Θεός που το πήρε. Άδικος είναι ο Θεός ; Αν ξέρεις γιατί το πήρε θα βάλεις χίλιες μετάνοιες στο Θεό. Τα κρίματα του Θεού είναι πάντα προς ωφέλεια της ψυχής του ανθρώπου.

Είναι προς το συμφέρον μας να δεχόμεθα ως από τον Πατέρα, ως από την αγάπη του Πατέρα και ας μην εξετάζουμε από πού ξεκινάει και γιατί το κάνει, αλλά να ξέρουμε ότι είναι από την αγάπη του Πατέρα του Ουράνιου.Ούτε φύλλο πέφτει, ούτε τρίχα πέφτει χωρίς το θέλημα του Θεού. Πολύ περισσότερο παθήματα, δυστυχίες, θάνατοι.

Πώς θα γίνει θάνατος ; Ποιός θά΄ρθει να τον πάρει ; Δέν θά΄ρθει ο άγγελος να τον πάρει ; Ο άγγελος νομίζετε ότι κάνει παρακοή στον Θεό κι έρχεται και παίρνει τον άνθρωπο ; Ο άγγελος θα πάρει διαταγή για να πάρει τον άνθρωπο. Επομένως τί έχουμε εδώ ; Θέλημα Θεού.

Και από πού τον παίρνει ; Τον παίρνει από την κοιλάδα του κλαυθμώνος και τον πάει στην άλλη ζωή, κι όποιος πεθαίνει εν Κυρίω δεν θέλει να γυρίσει πίσω. Εμείς τον κλαίμε εδώ και θέλουμε να γυρίσει πίσω. Ούτε στην φαντασία του κανείς να μην σκεφθεί ότι ο πεθαμένος θέλει να γυρίσει πίσω.Μηδαμώς δεν θέλει να γυρίσει. Σε καμία περίπτωση δεν θέλει να γυρίσει πίσω, είναι τόσο όμορφα εκεί ! Να γυρίσει πίσω στο βρώμικο το σώμα του να τυραννιέται ;

- Άπαξ και έφυγε, ξανά πάλι αντιμετώπιση θανάτου θα΄ χουμε ; Πάλι εγχείρηση ; Κι αφού είναι τώρα σε ωραίο τόπο, γιατί να γυρίσει πίσω ;

Ιδίως όταν είναι παιδάκια τα οποία υποφέρουν κλπ. εφ΄ όρου ζωής, αυτά είναι άγγελοι στην άλλη ζωή. Μεγάλη δόξα, μεγάλη αγάπη του Θεού, αλλά εμείς το βλέπουμε και λέμε : άχ τα κακόμοιρα, και δεν λέμε κακόμοιρο τον εαυτό μας που είμαστε υγιείς και κάνουμε χίλιες αμαρτίες και λέμε γι΄ αυτά που υποφέρουν, που είναι αγιασμένα. Αλλά επειδή δεν έχουμε θεογνωσία έχουμε μωρογνωσία και σαν μωροί λέμε πράγματα έξω της αλήθειας, και της πραγματικότητας.

Σε ασθένεια ήταν ένας άγιος, και θεράπευε άλλους, τους σταύρωνε, και γινόντουσαν καλά κι αυτός ήταν άρρωστος. Γιατί πάνω από όλα ο Θεός φρόντιζε για την ψυχή του. Όπως και ο Απ. Παύλος είπε : Μου εδόθη άγγελος σατάν να με κολαφίζει, να μην υπερηφανεύομαι. Μου δόθηκε κάποιος πειρασμός λέει από τον Θεό, να μην υπερηφανεύομαι για τις πολλές οπτασίες, για τις πολλές χάριτες που ένιωθα από το Θεό και για τις επιτυχίες του αποστολικού του έργου που είχε ο Απ. Παύλος………. Λέει ο Αββάς Ισαάκ ο Σύρος, ότι προτιμούσε ο Θεός την ψυχή του Παύλου να διασφαλίσει με τον πειρασμό της ασθένειας και να μειώσει το κήρυγμα λόγω της ασθένειας. Προτιμούσε την ελάττωση τοθ αποστολικού έργου, προκειμένου να διασφαλίσει με την ταπείνωση της ασθένειας την ψυχή του……………

ΠΗΓΗ : ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΟΥ, ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΑΤΡΙΚΕΣ, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, σσ. 11 - 15.

ΠΗΓΗ