“Έκτακτο στρατοδικείο εκτέλεσε τον παππού του Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλου γιατί βίαζε και σκότωνε Έλληνες”

Μια ιστορία από τα παλιά  που έβγαλε στο φως  εθνικιστική εφημερίδα αλλά επίκαιρη λόγω του “Ναι” του Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλου για τον Σταύρο Δήμα .Ένα ιστορικό ντοκουμέντο- κατά την εφημερίδα- για τον παππού του “αποστάτη”. Ένα άρθρο μέσα στους καπνούς και τα ερείπια του εμφυλίου με ταγματασφαλίτες και ένοπλους χαφιέδες
Η εβδομαδιαία εφημερίδα “Στόχος” έχει ένα αποκαλυπτικό ιστορικό ντοκουμέντο για τον παππού του αποστάτη Αλεξόπουλου, ο οποίοςείναι έτοιμος να ψηφίσει Πρόεδρο Δημοκρατίας, στηρίζοντας έτσι την Χούντα Σαμαρά.
Σύμφωνα με ιστορικά ντοκουμέντα της εποχής η εκτέλεση του Ελευθέριου Αλεξόπουλου το 1944 από τους Γερμανούς κατακτητές, δεν έγινε γιατί μετέφερε τρόφιμα στους αντάρτες όπως ισχυρίστηκε ψευδώς στην Βουλή και στην κατάθεσή του, αλλά επειδή βίασε, λήστεψε και σκότωσε Έλληνες!
Ολόκληρο το αποκαλυπτικό άρθρο της εφημερίδας “Στόχος”:
Είναι δύσκολο να το πιστέψεις αλλά τα ντοκουμέντα είναι τρανταχτά και αδιαμφισβήτητα…Μέχρι σήμερα γνωρίζουμε από τις δηλώσεις του ίδιου, πως τον παππού του τον εκτέλεσαν οι Γερμανοί, στην κατοχή γιατί μετέφερε τρόφιμα στους… αντάρτες! Πολύ ωραία όμως το παραμύθι για να είναι αληθινό… Η πραγματικότητα είναι πως ναι… οι Γερμανοί αποφάσισαν την εκτέλεση του Ελευθέριου Αλεξόπουλου το 1944, αλλά όχι για τους λόγους που νομίζαμε ή που μας άφηναν να νομίζουμε…
Ένα εκπληκτικό ντοκουμέντο από την εποχή που καταγράφεται μάλιστα σε εργασία πρωταγωνιστή των γεγονότων λέει εντελώς διαφορετικά πράγματα. Σοκαριστικά και αδιανόητα. Όπως αδιανόητη και σοκαριστική ήταν η δράση του Ελευθέριου Αλεξόπουλου στην κατοχή!
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή… Από τον Σεπτέμβριο του 1943 όταν φαινόταν πως οι Γερμανοί αργά ή γρήγορα θα έχαναν τον πόλεμο, ειδικά μετά την ενεργή ένταξη των ΗΠΑ κατά της Σοβιετικής Ένωσης (που μέχρι και το 1942 είχε συμφωνίες με την Ναζιστική Γερμανία).
Η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση του Καΐρου, προέτρεψε και ενθάρρυνε (σχεδόν διέταξε) Αξιωματικούς και άλλα κρατικά όργανα που είχαν παραμείνει στον Ελλαδικό χώρο για την δημιουργία των ταγμάτων ασφαλείας προς αντιμετώπιση του κομμουνισμού, ο οποίος μέσω του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ είχε απόλυτα επικρατήσει στην Ελλαδική ύπαιθρο και ετοιμαζόταν με την απελευθέρωση να αναλάβει την εξουσία δια της βίας βεβαίως έχοντας ήδη εξαφανίσει με σφαγές και δολοφονίες κάθε ένοπλη αντιστασιακή δράση που δεν ελεγχόταν…
Στα αυτά τα πλαίσια στην Θεσσαλία και με την ανοχή των Γερμανικών Δυνάμεων κατοχής στην αρχή και την πλήρη στήριξη τους αργότερα, δημιουργήθηκε ο ΕΑΣΑΔ (Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομουνιστικής δράσης) στον οποίο βέβαια προσχώρησαν όπως ήταν λογικό και «ιδεολόγοι» εθνικοσοσιαλιστές, άλλοι άνευ ιδεολογίας, οι οποίοι δήλωναν αντικομουνιστές, άλλοι που προηγουμένως ήταν ενταγμένοι στο ΕΔΕΣ ή ακόμα και στο ΕΑΜ, οι οποίοι κατά καιρούς, είχαν εκδιωχθεί από τις γραμμές τους για να εκδικηθούν τους διώκτες τους, αλλά και οικονομικούς δεινοπαθούντες, με την ελπίδα ότι οι αποδοχές και άλλα ωφέλη που ανάμεναν από την ένταξη τους θα ανακούφιζαν την δυστυχία τους, αλλά και πολλά περιθωριακά στοιχεία που διείδαν «λούφα» και πλιάτσικο.
Τον Μάιο του 1944 τα εγκλήματα και οι θηριωδίες μερίδας ενταγμένων στον ΕΑΣΑΔ ήταν τέτοια που ο Ερυθρός Σταυρός, ο τοποτηρητής του ασθενή και απουσιάζοντα στην Αθήνα Μητροπολίτη Λάρισας και Πλαταμώνα Δωροθέου, Κύριλλου καθώς και άλλοι παράγοντες της πόλης, έκαναν διαβήματα στις γερμανικές αρχές κατοχής, για την τήρηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, και για τα στυγερά εγκλήματα κάποιον εκ των ΕΑΣΑΔιτών, που άλλωστε ήταν υπεύθυνες (οι Γερμανικές δυνάμεις κατοχής) σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις περί πολέμου για την τήρηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας στην κατεχόμενη χώρα.
Η φρίκη αυτών των εγκλημάτων και οι έντονες διαμαρτυρίες που ακολούθησαν ανάγκασαν τους Γερμανούς να συλλάβουν μερικούς από τους ενεχόμενους στα εγκλήματα ΕΣΑΔίτες, να συγκροτήσουν στρατοδικεία και να τους δικάσουν δημόσια στις 15-20 Μαρτίου 1944 στην αίθουσα του κεντρικού κινηματογράφου «ΠΑΛΛΑΣ» και κάποιους από αυτούς να τους καταδικάσουν στην ποινή του θανάτου, με την κατηγορία ότι «ως όργανα των δυνάμεων κατοχής στη Ελλάδα εξέθεσαν με τις εγκληματικές τους πράξεις το γόητρο του γερμανικού στρατού».
Σε αυτή την δημόσια δίκη, η οποία ήταν ανοιχτή και οι Γερμανοί είχαν καλέσει τον ντόπιο πληθυσμό να την παρακολουθήσει, δύο από τους κατηγορούμενους και ΕΑΣΑΔίτες καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν με απαγχονισμό: ο Δημήτρης Ψαθάς στον Αμπελώνα ως υπαίτιος του θανάτου των 17 εκτελεσθέντων εκεί στις 17 και 27 Μαΐου 1944, και ο Ελευθέριος Αλεξόπουλος στη Γιάννουλη, ως υπαίτιος της ληστείας και του φόνου του προέδρου του τοπικού γεωργικού συνεταιρισμού.
Χαρακτηριστικότατη είναι η ανακοίνωση του ιδίου του Στρατιωτικού Διοικητή του ΕΑΣΑΔ που δημοσιεύθηκε στον «Λαρισαϊκό τύπο» στις 22 Ιουνίου του 1944 και την οποία παραθέτουμε:

«Ε.Α.Σ.Α.Δ ΛΑΡΙΣΗΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ.
Την 18ην Ιουνίου 1944 εξετελέσαμεν εν Γιαννούλη δημοσία, δι΄ απαγχονισμού, τον στατιώτην της οργανώσεως μας Αλεξόπουλο Ελευθέριον διότι, ως όργανον του Ε.Α.Σ.Α.Δ., ενώ είχεν υποχρέωσιν να υποστηρίξει την τιμήν, οικογένειαν και περιουσίαν των Ελλήνων, ούτος μόνον δεν προσεπάθησεν να ανταποκριθεί εις τας υποχρεώσεις του αυτός, αλλά προέβη εις Καζακλάρ εις μοιχείαν γυναικών, βιασμών αδελφών Ελληνίδων, εις λεηλασίας και αρπαγήν περιουσιών, τελικώς δε εξετέλεσε και τον Πρόεδρον Συνεταιρισμού Γιαννούλης με σκοπόν να τον ληστεύσει. Ατυχώς, εν Καζακλάρ εξετράπησαν ευθείας οδού και της ψηλής Αντικομμουνιστικής αποστολής των και άλλα μέλη της οργανώσεως μας, όπως ο Μαλλιάρας Δημ(ήτριος( ο Τζανής ]τζώκας [ Κωνσταντίνος, ο Σπυρόπουλος Θεόδ[ωρος[, ο Αρχιμανδρίτης Ηλείας. Ούτοι, μετά το παραστράτημα των, εδραπέτευσαν και κρύβονται βοβούμενοι την σύλληψιν και τον πέλεκιν της δικαιοσύνης.
- Παρακαλούμεν τους πάντας να παράσχουν υμίν στοιχεία δια την ενεστώσαν διαμονήν και σύλληψιν των.
Εν Λαρίση την 20ην Ιουνίου 1944.
Ο Στρατιωτικός Διοικητής
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ»
Υπάρχουν βέβαια και άλλα στοιχεία …εξόχως σημαντικά, αλλά νομίζουμε πλέον είναι ξεκάθαρο. Δεν χωράει καμία αμφιβολία για την δράση του Ελευθέριου Αλεξόπουλου τον οποίον καταδίκασαν ακόμη και οι φρικαλέοι Ούννοι, ενώ εκτέλεσαν οι ίδιοι οι συναγωνιστές του. Και βέβαια όλα αυτά δεν τα καταθέτουμε τυχαία τώρα…
Τα ερωτηματικά που προκύπτουν όχι μόνο από το μεγάλο ψέμα που μας έδωσε να φάμε ο πρωταγωνιστής των ημερών, είναι πολλά. Αλλά αυτό που προκαλεί κάποιες εντυπώσεις παραπάνω είναι η στήριξη που του παρέχει το συγκρότημα του στην κατοχή συνεργάστηκε με τους Γερμανούς και που προφανώς θεωρεί τον ελευθέριο Αλεξόπουλο «συναγωνιστή», ετοιμάζοντας με δημοσιεύματα τον Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλο, (που αποκλείεται να μην γνωρίζει την κατοχική δράση του πρόγονού του) να εκλέξει Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας…
Μας προκαλεί εντύπωση πως το σύστημα δεν γνωρίζει αυτή την ιστορία. Κι εντάξει το σύστημα, οι Εβραίοι της Λάρισας που δεν είναι και μετρημένοι στα δάχτυλα, δεν γνώριζαν; Ή όλοι αυτοί γνώριζαν αλλά η συγκεκριμένη ιστορία δεν ταίριαζε με το σχέδιο τους και για αυτό την απέκρυψαν; Τι να πει και τι να αναρωτηθεί και να αναλογιστεί; Το μόνο σίγουρο είναι ότι… όχι δεν έχει πιάσει πάτο… Πάει ακόμα παρακάτω!
πηγή